Programma van 28 dec. tot 1 jan. 1925
Brochure
Bron: FelixArchief nr. 1968#852
Deze tekst werd automatisch gegenereerd op basis van gescande pagina’s met OCR-software. Door de diverse historische lettertypes gebeurde dat niet altijd foutloos.
Toon alleen de facsimile’s van dit programma
2 FILM-REVUE
ONZE BIOGRAPHIES
ETHEL CLAYTON
1 11 KL Clayton is een dier Aineri-kaansçhe artisten, dié in de vertolking harer rollen het - meeste talent weten te leggen.
Iedereen rs het er ovpr eens, te verklaren dat zij een groote kunstenares is, die op een gelukkige wijze haar persoonlijke gaven bij de vruchten van een noesten arbeid heeft weten te voegen.
Want men hoeft riet te denken dat Ethel Clayton zoo- maar in één slag star is geworden. Geen enkele artiste had zulke moeilijkheden bij den aanvang eener loopbaan te overkomen.
Ondanks haar nog jeugdigen ouderdom, zij is op 8 November 1889 te Champaign, in Illinois geboren, is zij toch een der oudste kinema-actrices. Het is haar steeds ’n groot genoegen over de wording van de kinema in Amerika te spreken, die nu de derae groote nijverheid der Vereenigde Staten is geworden..
Voor haar bewonderaars kühnen . we zeggen dat zij groot \ an gestalte is, haar oogen blauw, en de gelukkige bezitster van een prachtige Venetiaansche blonde haartooi, die de wanhoop van reeds velen is geworden, voor hen die hem door verwen hebben willen nabootsen.
Ethel Clayton heeft een zeer opgeruimd karakter. Aan een aanbidder, aie haar blpef vervelen, schreef zij: « Ik meet 1.70 m. en weeg 68 kgr., reken nu maar of u sterk genoeg zijt om mij op te lichten ».
Zooals alle Amerikaansche artisten, is Ethel een volmaakte sportswoman. Zij kan een auto voeren, rijdt motocyclette, stijgt te paard, zoowel te paard als zijdelings, duikt en zwemt als een kampioen en is een opmerkenswaardige klaviervir-tuoos.
Haar eerste groote rol was « Maggie Pepper », een uiterst ontroerende geschiedenis, waarvan het groote succes niet anders dan de hoop, die hare bestuurders in haar hadden gevestigd, kwam bevestigen.
Wij hebben haar o. a. nog gezien in « Stins of Rozanne », « A City Sparrow »
« The 13th. Commandement », « A Lady ( in Love », « Croocked Street » (De Oudheidkundige), enz.
Ethel Clayton is-.en artiste wier voort-brengst men niet mag nalaten te gaan zien.
Boven, alles houdt zij. van haar home, het leven aan den haard. De minste onderdeden van haar bungalow verraden het stille familiegeluk. Zij schijnen u uit te noodigen en er u in te richten. Ethel bezit de rijkelijkst voorziene boekenverzameling van Hollywood, en onlangs is zij zich gaan toeleggen op tet verzamelen van oudheidkundige voorwerpen.
Zij is van gevoelen dat « De Vrouw en de Dollars » haar beste film was. Noch-
FILM-REVUE
tans is hij niet beroemd geworden en wei-' nigen kennen hem slechts. Zij vertolkte er een rol in met haar echtgenoot, die haar beste leermeester wàs geweest.
Zij had hem leeren kennen toen zij nog te samen in de « World Films » draaiden; korts daarop .werd zij Mrs. Joseph Kaufmann. Langen tijd zouden zij beiden in hunne wederzijdsclte filmen optreden, tot op den dag, in 1919, dat de Spaansche Griep hem aan Ethel kwam ontrooven, en haar haard vernietigen.
Nu leeft zij met haar broeder Donald en haar moeder in haar bungalow te Holalwaar zij eenige film treurspelen draaide, bizonderlijk cow-boy drama’s, met cowboys.
Nadien ging zij terug aan tooneel doen, maar de kinema riep haar.' Zij teekende een verbintenis met de Paramount, die zij voortaan niet meer zou verlaten.
Voor deze firma draaide zij achttien filmen,
lywood, en haar grootste vermaak is het bezoek van haar nichtje, het twaalfjarige dochtertje van haar oom.
In 1907 begon zij aan tooneel te doen, te Chicago, en toen zij met haar gezelschap te-Vermont een vertooning gaf, gewerden haar voorstellen der Lubin Film Company, die haar een aanbod van honderd vijftien dollar per week deed.
Zij aarzelde, maar haar tooneelbestnur-der raadde haar aan op bet voorstel in te gaan, haar verzekerende dat hare toekomst in de kinema gelegen was. Zij sloeg dus toe en vertrok naar Philadelphia,
(Young Mrs. Winthrop); « De Oudheidkundige » (Croocked Streets); « Haar
zonderling Avontuur » (The Witch Woman); « Betooverd » (The City Sparrow); « De Stem der Velden » (The Sins of Rozané); « Bezitting » (The Price óf Possession).
Ethel Clayton heeft een uiterst typische physionomie: De eeuwige verveelde.
Men heeft haar gezegd: « Ge moet aan kinema doen en zij doet het. En zij doet het telkenmale met ten persoonlijk voordeel, maar zij'heeft immer den schijn van
POUR AVOIR UNE BIÈRE BONNE ET SAINE
Adressez-vous à la Brasserie
VAN HOMBEECK
BEKCHEM - Tél. 5210
MERES en ROI TKII.I.K* - en FUTS
HABILLEZ
VOS
ENFANTS
BRITANNIA
17, Longue rue d’Argile
Maison BERTH Y
106, rue de l’Eglise, 106
▼▼▼
Grand choix en toutes sortes de
FO ZJFtFt ZJFtES
Manteaux et casaquins à partir de îr. 37 5
la Fourniture Générale Antomoliile
12, rue Van Ertborn
Tél. 2921 ANVERS Tél. 2921
Agence pour la Province d'Anvers du Vrai "FERODO”
Agence pour Anvers des Roulements à billes S. K. F.
Agence générale pour la Belgique du Diamond et Noble’s Polish
La seule maison de la place fournissait aux garages aux prix de gros
PHOTOGRAVEURS
DESSINATEURS
EXECUTION
SOIGNÉE
Champ Vleminekx. Ö ANVERS
Telépm • 9209
OUVRAGES DE DAMES
OU Vit AGES DESSINÉS
LAINES, SOIES, COTONS, COUVRE-LITS,, NAPPES, STORES, BONNETTERIE A LA MAIN, DENTELLES, JUMPERS
MAISON EMMA
HANDWERKEN
IM WOL, ZIJDE, KATOEN, BEDSPREIEN, TAFEL-KLEEDEREN, STORES, KANTEN, HANDBREIGOED, JUMPERS
Anvers, Rue Vondelstraat, 15, Antwerpen
ALLE ELEGANTE DAMEN KOOPEN HUNNE
PELSEN
Pelsmantels, Boas en Marabous
in het
Huis ANNA
. Diepestraat, 140 - ANTWERPEN . - A
MEUBLES
I Les plus grands Magasins en Belgique |
I 9 Longue rue des Claires 9
= (près Meir) |
I Grand choix de garnitures, 200 salles à manger, | I chambres à coucher, salons, cuisines, verandah's, | I bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc.
Maison Américaine
Meilleur marché qu’ailleurs I Ouvert tous les jours jusqu’à 8 h. s. g Magasin fermé |
' Autos poui Cérémonies. Mariages, Baptêmes et Fêtes
Garage J- & H. DEHU
Téléphone 3107
42, Canal des Brasseurs - ANVERS
VOYAGES A L’ÉTRANGER - EXCURSIONS PRIX A FORFAIT
Zi'vuLtt de-
2.oui IÎl LL fye£jo&ru
ooaedt ~<>vociezoeJ
Sth êMre strmt20
BRODERIES-PERLAGES
ancienne
M— RYCKAERT
A. Caucheteux, successeur
Rue Rubens, 17 - Téléphone 12217 Rue Porte St. Georges, 27 - Tél. 12218
ANVERS
MAISON UE CONFIANCE
Ateliers de „Plissage et Points-clairs
..ENGELSCH HOED E
VONDELSTR., 19
CAUS
; nabij 1st. Jansplaats)
De laatste nieuwigheden in Uiten Hoeden
füinrçe Içeus Ziet Ztalae
ROYAL - ZOOLOGIE CINEMA
OTHELLO
S PROGRAMME du 28 DEC. au 1 JAN.
A la fin do moyen âge, Venise avait mis à la tète de ses années et sa flotte un valeureux capitaine «Othello»; On jour il fit la connaissance de Desdemona, la fille du sénateur Brabantio. Hélas, Brabantio destine sa fille ii Rodrigo, un jeune noble de Venise. Mais Othello l’enlève en gondole et l’épouse en cachette. Sous les ordres d’Othello se trouve un officier Jago, qui cache une âme basse et vindicative, son ambition est de devenir le lieutenant d’Othello. Mais c’est Gassio qui l’emporte. Il jure de se venger. Son premier geste est d’aller annoncer à Brabantio le mariage secret do sa fille. La même nuit une alerte est donnée, les Turcs attaquent Chyprès..
Le Sénat se réunit, une expédition est décidée et malgré les .plaintes de Brabantio, pour le rapt de sa fille par Othello, c’est à celui-ci qu’on confie la direction de l’expédition. A sa demande Desdemona partira avec lui. Leur voyage est un enchantement, et pour célébrer leur heureuse arrivée, Othello donne une grande fête.
C’est alors que Jago commence à mettre à. exécution son infâme machination. Profitant d’un geste aimahlp que Desdemona a eu pour Gassio, il glisse le soupçon dans le cœur d’Othello. Celui-ci ne fait qü’en rire, mais fa graine semée germera.
Othello a donné à Desdemona comme gage d’amour un mouchoir merveilleux, Jago le lui. fait dérober par Kmilia, sa servante et le montre à Othello en lui disant qu’il l’a trouvé chez Cas-sio. Othello ne peut supporter ce coup terrible et tombe à terre. Grâce à une machination de Jago le lendemain Othello rencontre encore sa femme avec Gassio. Hors de lui, il décide de le faire disparaître et charge Jago de l’exécution. Pendant ce temps Othello s’est rendu dans la chambre de sa femme, lui fait une scène de jalousie terrible. Tl ne veut pas croire à son innocence et aveuglé il l’étrangle... B mi lia qui survient laisse éclater sa douleur et son indignation... sa maîtresse était innocente, elle, parle avec un tel accent de vérité (pi’Othello est bien obligé de. la croire. Horrifié, il tourne sa colère contre Jago, et l’abat à ses pieds comme chien. Puis il se fait justice à lui-même. Le peuple à qui Gassio l’annonce, pleure la I ri s le fin de ce valeureux guerrier.
Rossini
Jour de Noces ... E. Grieg
Luierlue et Ripolin
Comique
Ouverture
OTHELLO
d’après la tragédie de
W. Shakespeare
PROGRAMMA van 28 DEC. tot 1 JAN.
E. Grieg
Bruiloftsdag ....
2. Luierlue en Ripolin
, ( Klucht
3. Othello....Rossini
Openingstuk
OTHELLO
naar het treurspel van
W. Shakespeare
Pendant la Pause
Récital pour Orgue
Tijdens de Poos
Récitaal voor Orgel
Semaine prochaine
House Peters
dans
TOr pour
l'Amour
Grand drame mondain
Prochainement
Lucienne Legrand Donatien
Jean Dax
dans le film d’Art
La Chevauchée blanche!
OTHELLO
Naar het treurspel van William Shakespeare.
« Othello » kan aanzien worden als de klassieke tragedie der Jaloerschheid, listig opgewekt, blind opgejaagd en voortgedreven tot bet paroxysme van moorddadigen waanzin in liet hart van een machtige, loyale en goed man, doch arme zielekenner.
« Othello », de heldhaftige Moorsche generaal, in dienst der Venetiaansche Republiek, die slechts de krijg als het eenige levensdoel aanzag, voelt de liefde in zijn hart dringen door de teedere, blonde Desdemona, dochter van senator Brabantio, die ze echter aan Rodrogo, een Venetiaansch edelman wil schenken Doch ook zij heeft een sterke liefde opgevat voor den moor en na een vlucht in een gondel huwen zij in het geheim.
Tiï Othello’s dienst staat Jago, door den moor hoog geschat maar die slechts onder zijn masker een lage ziel bergt. Zijn doel is luitenant van den Moor te worden. Wanneer echter Othello, Cassio benoemt, zweert Jago zich te w'reken van dien hoon. Zijn eerste gebaar is dan ook Brabantio den geheimen echt zijner dochter te veropenbaren en den senator zal den Raad de straf eischen voor de schaking zijner dochter. Doch dien zelfden avond komt in Venetië het bericht dat de Turken het eiland Chippra hebben aangevallen: Othello wordI er heen gezonden en Desdemona zal haar man \olgen.
Hun reis is een betoovering en hun aankomst zal een groot feest worden.
Dan begint Jago zijn vurige wraak. Hij ziet een vriendelijk gebaar van Desdemona voor Gassio, met dit gebaar zal hij een twijfel inenten bij den onstuimigen Moor. Kerst lacht Olbello er om doch langzaam maar onwrikbaar werkt het gift... Met verraderlijke gluiperigheid werkt Jago zijn plan uit. Hij maakt Cassio dronken, laat hem in ongenade vallen en Desdemona smeeken hem ten gunste te zijn hij haar man. weet éen zakdoek uit Desdemona’s handen te bemachtigen, en hem in Gassio’s bézit te smokkelen en alzoo een bewijs van schuld te hebben, \oor Othello’s, enz.
Meer en meer jaagt hij Othello’s ijverzucht op tot deze, buiten zich zelf. wanhopig van opge-zweepte passas en toomlooze jaloerschheid Desde-mona wurgt..
Doch dan, en als zoo dikwijls te laat, verneemt hij door Emilia’s mond (Desdemona’s voedster) de vreeseliikheid der waarheid.
Vis een levende gruwel ziet hij zich zelf in de ontsteltenis van zijn gruwelijke daad en na Jago Ie hebben neergeveld als een hond, dóórsteekt hij zich zelf. met een laatsten kus op Desdemona’s doode lippen...
Imprimerie do Centre, 36. Rempart Kipdoip, An yen
FILM-REVUE
iemand, die zich niet een zaak onledig houdt in afwachting' van wat beters.
Zij speelt haar treurspel op gewetensvolle wijze, zakenrijk, en doet juist wat zij moet doen. Maar haar korte blik denkt aan iets gansch anders. Droomend aan hetgeen zij vertolkt zegt zij bij zich zelve: «het is zeer goed, maar ik geloof er geen woord van ». ,
De Amerikaansche mode houdt te veel van « comfort »; om een overtollig bijvoegsel te dulden, maar Ethel zal handschoenen aantrekken en haar sluier tot over haar oogen neerhalen: dames op reis.
Men kan er haar nochtans dankbaar om zijn, dat zij niet zoekt een groote artiste te zijn; haar maatschappij heeft haar tot star gemaakt (men moet hier het woord star begrijpen in den breédsten zin des
woords, ’t is te zeggen, regelmatig als couvert voor de magazines dienen, haar naam in vette letters op de aanplakbrie-ven te zien vermeld staan en regelmatig iooo brieven per week van bewonderaars te ontvangen.)
Haar gelaat is een beperkt masker, waarop alle zielkundige gevoelens worden op afgeteekend benMve één: de hare.
Zij is zeker van zich elve, niet te veel, niet te weinig.
In één woord: een mistig weder, met van tijd tot tijd een opklaring door een kleine bevolen en op maat gemaakte lach.
Onderaan haar filmen zou men met de geijkte formule, in den kunsthandel in zwang, dienen te vermelden: « Alle rechten voorbehouden, Zweden en Noorwegen inbegrepen». NEMO
Vrije Tribuun
PRIJSKAMP OF LOTERIJ
Onder dien, titel verscheen in « Film-Revue » (28 November) 192) een opmerking aangaande cîe laatst uitgeschireven prijskamp, ik heb wel eens ergens gelezen: Het sop is de kool niet waard, maar thans wjil ik toch Let volgende neerpennen.
Een prijskamp is een prijskamp. Waarom W'ordt hij uitgeschreven? Mijn zienswijze om vele, vele mededingers te kunnen hebben. Is het dan zoo’n giroote fout de, uitslag op het witte doek te laten verschijnen? Verdient het bestuur van Kinema E. te N... daarom die opmerking van Oxford F, C. for ever. Indien 'laa stgenoemde wil, zal hij moeten bekennen, dat niemand bekwaam was op die paar oogenblikken, de gansche uitslag in het donkere der zaal af te schrijven,.
Voor mij was dat een schoon rdklaam voor a Film-Revue », want wanneer er anders, Iaat ons zeggen op de 100... 90 aandachtige lezers van het blad zijn, diie zouden mededingen, waren door de verschijning op bet witte doe(k de overige andere 10 ook verplicht naar dén. prijskamp te zien. en mede... te dingen. Maar... neem me niet kwalijk. Is Oxford for ever soms geen ikzuchtige guit? Die prijskamp was toch niet voor U alleen uritgesschre-ven, maar voor alle lezers, nietwaar? Mochten alle uitgegeven exemplaren niet gebruikt worden? Enfin laten we de redaktie over deze zaak beslissen, maar dat Oxford for ever zich uiiet te gemakkelijk door de... begeerlijkheid laat medeslepen.
N. B. — Ik ben hoegenaamd geen verdediger van kinemabestuurders, maar deze is mijn vaste denkwijze. Malec.
Ik las verleden week twee tegenstrijdige artikeltjes over het rooken in den Cinema. Ten eerste: Kai Jans verdedigt de rookers en Alice Pavor wil ze benadeeligen. Wie moeten wij gelijk geven? Ik voor mij vind dat de opinie van laatstgenoemde een bron van waarheid bezit, en alhoewel ik zelf rooker ben moet ik toch bekennen dat bedbeld'e schrijver(stër) gelijk beeft. Immers het rooken is toch maar een tijdverdrijf, èn tusschen die twee
à drie uurtjes, die men in de cinema zit, kan men wel wat anders verorberen dan een sigaret of sigaar, die, mijns Inziens, toch niet göed doen, zoomin aan de projektie van de film als aan de toeschouwers, en dat er aan Alice Favor’s oproep gevolg zou gegeven worden is mijn innigste wensch. Chu-Chin-Chow
Blijgemoea’ ging ik vereden Zaterdagavond naar een der volkscinema’s. En, zooals naar gewoonte, zaten wij op onze zelfde plaats, denkende goed te kunnen zien. Maar hoe groot was onze teleurstelling niet, 'toen daar voor ons twee jeugdige juffertjes kwamen zitten, elk met een afgrijselij-ken grooten hoed op het hoofd. Rechtuit gezegd, al de toeschouwers die er achter zaten, zagen geen sip meer. Toen eindelijk mijn gemoed vol kwam / en ik de juffertjes beleefd verzocht hun hoed te \, willen af nemen, gaf geen van beiden d*aar gevolg aan. Ja! de eene boog een weinig naar links, de .
andere een weinig naar rechts, zoodat we dan toch een weinig van de vertooning zagen.
Wanneer ik het goed voor heb, betaal ik wel om een cinemavertooning te zien, maar niet om op zulk een afgrijselijke groote hoed te blijven zien.
Ten andere, ik geloof toch niet dat het voor een vrouw misstaat om blootshoofds in een cinema te zitten. Hoe eerder hoe liever
REALISME
Dit tooneeltje ontrolt zich in een volkscinema van a'e 5e wijk.
8 uur. — Het orkest geeft een blijmoedig aria ten beste.
8.05 uur. — ’t Wordt donker, een licht gewoel in de zaal.
8.10 uur. — Een iets of wat korpulente dame doet met dochter en schoonzoon haar intrede in de zaal, schuift zich tusschen een rij zetels, werpt twee'regenschermen, een hoed en een overjas op den grond.
8.15 uur. — Vijf volle minuten staan de drie personnages recht alvorens plaats te nemen, juist voor me.
FILM-REVUE
8.20 uur. — Mama en dochter npuden veel van snoepen in den kinema.
Dochter.:— Amai, wat een stom stuk dees week!
Mama. — VTrekt op niks!
Schoonzoon. — (Zwijgt geawee).
De dochter wendt telkens het hoof o' links, en dan weer rechts om wat banaliteiten, uit te kramen over den prachtfilm die ze niet begrijpt.
9.15 uur. — (Poos) Ma en dochter eten gulzig een paar sinaasappels.
Zoon leest de « Film-Revue » een sigaret roo-kende.
Het jonge vrouwtje leest een oogenblik mee en fluistert dat gansch de zaal het booren kan: «Zeg, lieveling, daar moet g’eens naar schrijven, dan
krijgt g een schoon portret__ en naar dien ook
en naar Rudolfke ook... » Waarop haar man barsch antwoord: « Ik heb geen tijd en geen
eens, als ge wilt doet dat zelf! »
« Dat kan ik! » was *t antwoord.
Madammeke was kwaad en begint stilletjes (?) met ma over schoon toilettekens en boedekens te spreken.
9.25 uur. — Weer wordt het donker.
« Zeg, zijt ge nog kwaad? Allé, toe m’n zoe-teke! » En zij begint heel dien film te vertellen waarvan ze den inhoud in het programma had gelezen. En weer gaat het snoezig hoofdje van links naar rechts.
Dat werkt op m’n zenuwen. Reeds meer dan de helft van den prachtfilm is voor me verloren.
10.20 uur. — Gedurend'e de tweede póo% een letterlijke herhaling van de eerste.
Wanneer t weer donkert draait de jonge dame haar hoofd je weer telkens langs beide kanten en babbelt, Bàbbelt.... 1
’t Is niet meer om uit te houden, ik verlaat m’h plaats en zet me wat verder. Was me dat een zucht van verlichting toen ik gerust den prächtigen film kon genieten.
11 uur. — Nog een tweehonderdtal meters dienen -gedraaid te worden en a'e familie staat reeds aan de deur-, na een gansche rij toeschouwers gestoord te hebben.
Besluit: Komt bijtijds! — Houdt, gedurende d«A ‘ vertooning, uwe meening voor jezclve. — Stookt uwen gebuur niet, ’t zij gelijk hoe — Dénkt dat er nog personen achter u zitten. — De kinemazaal is geen spreekkamer — Indien u den film reeds gezien, of den inhoud gelezen hebt, houdt dit dan voor u zelve — Verlaat slechts uw plaats wanneer • bet licht is. Brasset
EEN TWEEDE WENSCH
’t Is spijtig, dat ik steeds mijn giommelende stem moet verheffen, maar het is toch een feit dat het van dag tot dag erger wordt. Altijd toeneemt en lastig wordt het; ja zelfs belachelijk.
Zit ge in een kinemazaal, ja, ook in een schouwburg, dan ben je daar gerust tot een paar minuten voor het einde; je volgt met aandacht de oritknoo-pdng van een trêurspel! Alles is nog stil en vol emotie staart iedereen naar het doek. Maar opeens richt zich een vervelend schepsel cp en als op kommando springen een twintigtal anderen op en de rest volgt.... doen met breede gebaren hun overjassen aan.... belemmeren u het zicht; het orkest vervolgt zijn zachte melodie tusschen al dat gerommel.... en d'e film wordt voort af gerold, waar ge niets meer van bemerkt. En dan met veel gedrang en gestuw naar den uitgang, precies of de. zaal gaat instorten als ge er nog langer in vertoeft!
Is dat nou een manier van doen? Zijn dat nog
beschaafde lui? Ze doen net als een hoop negers
Om een stavend voorbeeld aan mijn klacht te géven: Laatstleden was mijn vriend en ik in een kinema en mijn makker werd op *t laatst van de vertooning ongesteld. We staan beiden recht en begeven ons in stilte naar a'en uitgang. Maar kijk, de film was absoluut nog niet af gerold, en daar volgde ons reeds een heeie boel menscben als domme, schapen. r
Dus, heeren grappenmakers, aan u het woord!
Aan Alice Pavor. — *k Lees wel, beste tribu-niste, dat u een hekel hebt aan het rooken en misschien ook aan ’t sterk geslacht, maar 'k heb nog nooit een heer zijn sigaar of sigaret tusschen de menigte zien smijten, hetgeen nochtans * altijd zou opgemerkt worden vermits de brandende tabak een gloeiend rood stipje vertoont (sic)!
Kai Jans
Photohoekje
MONTE CHRISTO ontving gratis de photo van Lilian Gish, formaat 13x18, na 1 maand en 6 dagen; Rudolph Valentino, formaat 17x22, na 2 mäanden, 3 weken.
GRENADIER ontving gratis de photo van Agnes Ayres, formaat 12.5x17.5, na 38 dagen.
DIANA ontving de volgende photos:
Postkaart, mits betaling van 2 fransche franks: Mosjoukine, na 2 m.; France Dhélia, 5 d.,; Jean Angelo, 5 a.
Postkaart, gratis: Lya Mara, 2e foto, na 8 dagen; Henny Porten, 2 m. en 10 d.; Ivor Novello, 16 dagen; Georges Biscot, 3 dagen; Dolly Davis, 8 dagen; Sandra Milowanoff, 8 dagen. Suzanne Christy, 2e foto, na 6 dagen.
Photos: Viola Dana, 2 m.; Suzanne Christy, 10 dagen, groot formaat; Nathalie Kovanko?; Norma Talmadge, 1 maand en half; Constance Tal -madge, na 1 maand en half; Edna Purviance, na 1 maand en half; Agnes Ayres, na 3 maanderi, 2e foto; Colleen Moore, na 3 maanden; Priscilla Dean, na 1 maand en 5 dagen; Pola Negri, na 1 maand; Lilian Gish, na 5 weken; drie maanden na mijn schrijven ontving ik een photo van Wanda Hawley; William Farnum, na 1 maand; Frank Mayo, na 2 maanden en half; Werner Krauss, na 5 dagen; 16. James Kirkwood, r.a 2 maanden; Richard Talmadge, na 1 maand; Jaque Catelain, na 10 dagen.
AMBIORIX ontving gratis de photo's van Pola Negri, na 38 dagen, formaat 20x25; Betty Comp-son, na 40 dagen, formaat 12x18; Priscilla Dean na 44 dagen 12x18; William Farnum, na 35 dagen 15x20; Herbert Rawlinson, na 40 dagen, formaat 12x18.
MARY PICKFORD ontving gratis ce photo van Agnès Ayree, formaat 18x12; Frank Mayo, form. 18x12; William Farnum formaat 18x12, na 2 maanden.
BLONDKOP JE ontving gratis de photo van Mary Pickford en Douglas Fairbanks, formaat 17x22, na 33 dagen.
MARIA ontving gratis de photo van Frank Mayo, na 3 maanden en 3 dagen.
FILM-REVUE
Kinemabrievenbus
MARIA. — 1 ) In welke film liebt u deze actrice zien spelen?
2) Johnnie Walker is gehuwd, adres: c/o Suite 523, Taft Building, Hollywood (Cal) U. S. A.
3) Marie Walcamp is gehuwd met Harlan Tucker; zelfde adres als voorgaande.
N. B. — Zenden allen gratis hun photo.
ALT-BEN-DARAK. — 1) Laura La Plante, voornaamste filmen: «De Vlinder»,' «Papa op Zwier», adres: c/o Suite 523, Taft Building, Hollywood (Cal.) U. S. A.
2) Blanche Sweet, voornaamste filmen, « The' Secret Orchard», «Stolen Goods». «The Girl in the Web », adres: 6737, Witley Terrace, Los Angeles (Cal.) U.' S. A.
3) Reginald Denny, voornaamste filmen: «Sporting Youth», «Kid Roberts», adres: Universal Studios, Universal City (Cal.) U. S. A.
N. B. — Besten dank voor de aanbeveling van ons blad.
BOUBOULE. — 1) Pauline Frederic, voornaamste filmen; « Madame X. », « Iris ». « The Paliser Case», adres: 503, Sunset Boulvard, Beverley Hills (Cal.) U. S. A.
2) Huguette Duflos, voornaamste filmen: «Kœ-nigsmark », « Lily-Vertu », « J’ai tue », adres: 12. rüe Cambacérès, Paris.
3) Pat Moore, voornaamste filin: «The Queen of Sheba », adres: c/o 1919 Van Ness Avenue. Los Angeles (Gal.) U. S. A.
N. B. — Zenden gratis nun photo, behalve Huguette Duflos, die 2 fr. vergt.
ALICE PAVOR. — 1) Zazu Pitts voelt zich goed thuis in alle soorten filmen; geboren in 1698; gehuwd met Tom Gallery; haar voornaam is gevormd uit de laatste en eerste lettergreep harer twee tantes: Elisa en Suzanne.
2) Louise Fazenda draait zéker nog kluchten, alhoewel er laatst sprake was dat zij een dramatische rol zou gaan vertolken; iets bepaald is hier echter nog niet overgewetén.
3) Als er bij u een stukje van uw neusje moest af vriezen, zou u dit nog al spoedig kunnen verhelpen: u schildert er het ontbrekende maar bij: indien dit ongeluk bij ons moést overkómen, dan kunt u van onze kalandizie verzekerd wezen.
BI BI. —d) Jack Warren Kerrigan zendt zeker nog zijn photo, adres: 1743 Cahnénga Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.
2) Denkelijk zijn die opgaven 1er drukkerij versukkeld; u zoudt ons grootendéeis verplichten een nieuwe opgave te zenden.
BRASSET. •— 1) De vrouweïljke hoofdrol in « De Witte Roos » werd vertolkt door Maë Marsh; voornaamste filmen: «The Birth of a Nation » *, « The While Rose. », « Money Mad «; zendt gratis haar photo; in de engelsche en fransche taal te schrijven, adres: Box 84, R. F. D. No 13, Los Angeles (Cal,) U S. A.
2) Ralph Lewis, vcornaamsét filmen . « Secret Service », « The Storm »-, adres: 8021. De Long-pre Avenue, Los Angeles (Cal.) U. S. A.
.3) Gloria Swanson, voornaamste filmen: t< The Impossible Mrs Bellew », « Beyond the Rocke», « The Admirable Crighlon », in de Engelsche en fransche taal te schrijven; zendt gratis haar photo, adres: 39 rue La Boëtîê, Paris.
N. B. — Een intieme mededeellng meer op ons geweten, u moogt gerust zijn, we zuileù dit zoet geheim niet verraden.
HET SCHAAPJE. — We begrijpen niet wat ïü bedoelt of wat u wenscht te weten, en nog' minder wat u mét .« Honoré » wilt zeggen. We kennen wel iemand die Honorée heet, maar weten nog niet of het de persoon is die u bedoelt?
TANGOLITA. — 1) William Farnum en Dustin Farnum zijn gebroeders; de ware naam van Franklyn Farnum is William Smith.
2) Wat belang kan dit nu toch voor u hebben dit te weten?
3) Over de prijskampen hebt u een gansch verkeerd gedacht; we raden u ten stelligste aan er steeds aan deel te nemen; eens luKt het toch dat u een prijs behaalt.
MONSI. — 1 ) William Russel heeft donkerbruine oogen.
2) Het liefst draait hij rollen waarin veel open-luchttooneelen in voorkomen., (Welk een onderschatting van u zelve!!!)
3) Hij meet 1 m. 85 en weegt ongeveer 80 kgr.
N. B. — We wachten mét ongeduld het verloop
dier., wedding af, alsmede de beteekenis dier «???'; voor wat de Vrije Tribuun betreft, zendt maar eens iéts in, we zullen zien of het voor opname geschikt is, desnoods brengen we er zelf een paar veranderingen aan. Zijt u geen nauwe bloedverwante van voorgaande?
FRIGOLIN. — 1) Lya de Putti, in de Vlaam-sche of Duitsche taal te schrijven; zendt haar photo tegen vergoeding van 1/2 Goudmark; adres: 14 Tauentzienstrasse, Berlin W. 50.
2) Almirante Manzini, in de fransche taal ie schrijven, adres: Itala Film, Vocoio Parioli, Vil-lino Franchetti, Rome.
3) Sessue Hayakawa. in de engelsche taal • te schrijver*, adres: c/o Stern Film, 223, Friedrichstrasse, Berlin S. W. 48.
ƒ. D. D. — 1) Zouden u dit niet kunnen zeggen, het hangt af van de kinemabestuurders welke dien band voor hun inrichting moeten huren.
LEKKERBEK. — 1) Max Linder, adres: llbis, Avenue Emile Deschanel, Paris.
2) William Farnum. adres: c/o Paramount
Studios. 6284 Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.
3) -De eerste in de Fransche taal te schrijven, zendt ziine photo tegen vergoeding van Ir. 2.—
* de tweede in de F-ngelsche en zendt zijne, .photo gratis.
BLOND KOPJE. — 1) o‘e titelrol in «Kid Robert» werd vertolkt door Reginald Denny: voornaamste filmen «Sporting Youth», «Kid Roberts», adres: Universal Studios. Universal Citv (Cal.)
2) Lilian Gish, voornaamste filmen . « Way
Down East », « Broken Blossoms », « The White Sister»; adres: Inspiration Pictures, 565 Fitfh Avenue New-York City (U. S. A.).
3) Charles Ray, voornaamste filmen: « A. Tailor made Man»,. «Paris Green», «Knock-Out Blhu ». Adres: 1425 Flemming street, Los Angeles. (Càl.) U. S. A.
N. B. Allen in de Engelsche of Fransche taal te schrijven.
MARY PICKFORD. -—1)U kunt Mario Auso-, nia ook in de Fransche taal schîiiven.
2) Rudoph Valentino zal U zeker antwoorden, alleen maar wat geduld hebben.
EEN LEZERES «DEAR CLIVE» — Clive
Brmk is rond de 30 jaar oud; gehuwd in 1920 met Mildred Evelyn; voornaamste film « Woman to Woman », kah in de Fransche en Engelsche taal geschreven worden; adres: 12 Abercorn Place, N. W. Hampstead, Engeland. .
OTHELLO. — I) het zoogezegde huwelijk van Charlie Chapin inet Lita Grey is »»iels meer. dan eene ongezonde publiciteit.
FILM-REVUE
2) Aimé Simon-Girard is nu op tooneelomreis, maar zal weldra terug beginnen te draaien.
PALLIETERKEN. —- i ) Garreth Hughes is in 1897 geboren; ongehuwd; adres: Laurel Canyon, Los Angeles, (Cal.) U. S. A.
2) naar Jhet schijnt is de echte waarheid over
dit geval niet geweten; één feit staat echter vast: beide artisten wonen te samen onder éér: dak
3) Charles Ray, zie adres antwoord aan Blond Kopje.
WALLY. — ij Vera Stedman, adres: c/o suite 523. Taft Building, Hollywood (Cal.) U. S. A.
2) Claire Adams, adres: 485 Rugby Road, Brooklyn, N. Y. (U. S. A.).
3) .Phyllis Haver, adres: 3924, Wisconsin street, Los Angeles (Cal.) U. S. A.
MONTE CHRISTO — 1) Max Linder, zie
adres antwoord aan Lekkerbek.
2) Babby Peggy Montgomery, adres: Principal Pictures Studios, 7200 Santa Monica Boulvard, Los Angeles (Cal.) U. S. A.
• 3) Régine Dumien, adres: 197, Avenue q'u Manie, Paris.
BOLLEKE EN SOONEST AAK. — 1) Ivan Mosjouk’ne kan in de Fransche taal geschréven worden; adres: Studios Albatros, rue du Sergeant Bobillot 56, Montreuil-sous-bois (France).
2) Rudolph Valentino kan eveneens in dezelfde taal, alsmede in de Engelsche geschreven worden; adres: c/o Famous-Players, Lasky; Corp. 485 Fifth Avenue, New-York-City (U. S. A.).
PAULETTE RAY. -- Dit ligt aan de kinemabestuurders welke dergelijke reglementen, in hunne inrichtingen in voege brengen.
TOTO. — 1) Suzanne Christy, adres, c/o 3, Rue de Rocroy, .Paris. .
2) Wanda Hawley kan in de Engelsche en Fransche taal geschreven worden; âdres: c/o Vi-tagraph Studios, Talmydge street 1708, Los Angeles (Cal.) U. S. A.
3) Al die artisten zenden gratis hunne photo. SIRÈNE. — 1) Johnnie W'alker is in 1895 geboren.
2) is een Amerikaan.
3) is zijn. ware naam.
RIXI. — 1) Dié naam is, niet gegeven geworden.
2) Is een Duitsche fihn waaivan, buiten de naam dér hoofdvertolksster, geen andere rolver-deeling is gegeven geworden.
3) « Baruch », tolverdeéling: Henny. Porten en Ernst Deutsch.
N. B. . Heb nog wat geduld, aan uw wensch wordt voldaan.
M A ROEFEL TJE. — Bijdrage voor V. T. voor opname niet geschikt.
DOLORES. — In de Engelsche taal te schrijven: al de -Amerikaansche artisten;
in de Fransche taal: ai de Fransche; . in de Vlaajnsche: al de Duitsche.
2) Rudolph Valentino heeft zwart haar en zwarte oogen; gescheiden van Jeanne Acker en hertrouwd met Nataeha Rambova; in de Fransche en
'Engelsche taal te schrijven; zie adres, antwoord 2 aan Bolleke.'
3) Al de Amerikaansche artisten, op een paar
uitzonderingen na, zenden gratis hunne photo; de meeste Fransche filmartisten Frs. 2 —, hen per internationaal postmandaat te doen geworden. v
AURORA. — 1) De naam dier artiste is niet gegeven geworden.
) Viola. Dana was vroeger eene tooneelspeelster.
3) Daar wç geen jaloerschheid willen opwekken, verkiezen we, liever op die vraag n ét te antwoorden
CHU-CHIN-CHOW. — 1) Lionel Barrymore.
adres: Lambs CïuV, New-York (U. S..Â.).
2) Alma Rubens, voornaamste filmen: « Humoresque », «Ennemies of Women», adres: c/o
Cosmopolitans Productions, 127 th street, 2nd
Avenue, New-York-City (U. S. À.).
3) Ja, die film is buitengewoon goed gelukt, doch wettigt, ons inziens, de reuzenpubliciteit niet, die erom gemaakt is geworden.
N. B. — Namen met genoegen kennis van het boek dat de Moeder haar Kind ter lezing aanbeveelt! Goede nota genomen van Uw schrijven en bedanken U voor Uwe welwillendheid, maar aangezien we zelf over een 'mooi adntal photos beschikken, willen we er U met van ontdoen. Bij gelegenheid laten we ons uurwerk ten uwent herstellen.
NEMO.
N. B. — Vragen ons na Zondag toegekomen,' worden in het volgend nummer beantwoord.
Kinsmanleuwsies
«HET BUREEL, GELAST MET DE ROL VEROEELING, ONTVANGT- ALLE PLAATS-AANVRACEN VAN 5 TOT 6 ». Dit staat in groote letters gedrukt OP de deur van Para-mount’s bureel der rolverdee.ling.
De ontdekking van Miiss Bronson heeft de bestuurders van F*aramoumt gebracht tot het nazien van al de vragen die hun gedaan Worden. Miss Bronson, gekozen door Sir James L. Barrie om de hoofdrol te vertolken in de film « Peter Pan », heeft de hoop gegeven vondsten te doen tusschen de onbçkera'en. Miss Bronson is de eenige uitvindster niet; Mary Brian is er insgelijks een. Deze laatste! tot nu toe onbekend, werd' tusschen de beste artisten gekozen om de rol van Weridy te vertolken in « Peter Pan ».
« Ons bureel van rolverdeeling zal iedere vrager om werk afzonderlijk ontvangen » zeg' Mr. Jesse L. Lasky, eerste vice-president der firma «Famous Players Lasky Corporation», maar ik zeg IJ dat er od de 10.000 personen slechts één, is, die de hoedanigheden bezit om aan kinema te doen.
Wij raden niemand aan naar Hollywood te komen. Weinig zijn. zij die er zich n bestaan kunnen maken. Hoevélen zijn er niet van degenen die- naar Hollywood komen én, die met gebro- 1 ken hart moeten terugkeeren. Ik ken geen hardere loopbaan dan deze, maar de ontdekking van Miss Bronson heeft ons doen Desluiten - geen enkele kans fe laten voorbijgaan om nieuwe starren te ontdekken tusschen degenen die betrouwen hadden, in hun kunst. Om deze reden hebben wij besloten, een interview te doen aan al degene die zich komen aanbieden.. Er is iets dat ik nochtans zou willen dat ge verstond, en dat is dat al degenen die *• zich in Hollywood komen aanbieden, geld genoeg bezitten om een jaar te wachten misschien alvorens aangenomen te voorden.
Tom • Wirte, bestuurder der rolverdeelingsbu-reelen te Hollywood en zijn helper, zullen zelf de nieuw aangekomenen ontvangen.
« Persoonlijkheid », ziedaar de hoofdzaak. Zoo de kandidaat geen enkele persoonlijkheid, geen enkele hoedanigheid bezit, .is er voor hem geen kans. Vaii af degenen die opgeschreven zijn. zullen wij slechts een klein gedeelte aannemen. Maar wij zullen al de nieuwe aangekomenen ontvangen in de hcop een tweede IVJiss Bfonsoft of een Mary Brian te ontdekken.
WC fi"
FILM-REVUE
Moeder, ik heb U . neadig.
Dramatische levensschets
Eva Stanley is het eenig kind van Mevrouw Stanley, weduwe, die zich geheel wijdt aan het Stanley-Tehuis voor moe-derlooze meisjes, haar stichting. In haar ijver voor dit maatschappelijk werk, ziet ze niet, hoe zij haar eigen kind verwaarloost. Eva vraagt haar wel om thuis te blijven, om eeiis met haar te praten over de vele vragen, die in het jongemeisjes-hart opkomen, maar de moeder heeft het te druk met andere kinderen den moederlijken steun te geven waarom haar eigen kind vraagt.
Eva’s verloofde, John, vertrekt naai Californië. Tegelijk komt Leo Spencer in haar leven, een rijke jongeman. In het Verre Westen ligt haar verloofde ziek te bed; haar brieven bereiken hem niet en zijn brieven worden niet gepost, want Mary Norton, zijn sekretaresse, vindt dit een schoone gelegenheid om het verloofde paar uiteen te rukken... Zij heeft zelf haar zinnen op John gezet.
Inderdaad komt het tot die breuk....
Eva, die nergens raad kan vragen, schrijft in haar teleurstelling een afscheidsbriefje aan "John en aanvaardt steeds meer de vriendschap van Spencer. Maai deze heeft andere plannen. Op een avond weet hij haar aan boord van zijn yacht
te lokken; daar woidt zij bedwelmd....
en als zij ’s morgens ontwaakt, beseft zij, in haar bezwijming het slachtoffer van Leo geworden te zijn.
Radeloos van smart, keert zij naar huis terug. Haar moeder heeft weder geen tijd voor haar, en na lange dagen van wanhoop en aarzeling, biecht zij ten slotte op aan de huishoudster, die haar het adres van Dr Burton, John’s vriend, geeft. Bij deze vindt zij hulp, in de woning zijner assistente wordt zij verpleegd... maar Mary Norton, die door John weggejaagd is na de ontdekking van haar handelwijze, verraadt het gebeurde aan den officier van justicie.
Deze klaagt Dr Burton en John Gilbert aan. Eva’s naam is niet bekend, maar zij lijd» dubbel, nu zij verneemt dat John, alhoewel onschuldig, in het schandaal betrokken wordt. Heftige verwijten slingert zij naar het hoofd van haar moeder, die geen tijd had voor haar, toen zij aan -moederlijken raad behoefte had; én nu eerst beseft de moeder wat zij misdaan heeft door haar eigen kind ten achter te stellen bij de beschermelingen in het Tehuis.
Dank zij het feit, dat Eva dreigt den naam van haar verleider bekend te maken, waardoor de officier van justicie zelf, Leo’s broeder, gekompromitteerd zou worden, wordt geen veroordeelend vonnis geveld. Nu John alles bekend is, durft Eva zijn liefde weder Deantwoorden en vraagt hem, haar de bescherming en steun te geven, die haar eigen moeder haar onthield.
FILM-REVUE
De Cameramen aan ’t Werk
OQRGAANS wordt de opnemer aanzien als kinemotographisch werkman van weinig belang, daar het publiek slechts belang stelt in de stars, over 't algemeen is het hen onverschillig te wpten wie de regisseur was die het spel eener groote diva bestuurde. In het studfo zijn de vertolkers aanhoudend aan het licht blootgesteld en de oningewijden die het geluk hebben gehad tot in eene der glazen kooien waar men draait door te dringen, hechten al hunne aandacht op het tooneel dat men vertolkt, op de bc lichtte vertolkers, aan al diegenen die aari het licht zijn blootgesteld. De andere, in de' schaduw gebleven medewerkers -worden vergeten, én in de kinemas gaat het net hetzelfde. Men ziet ze niet, en men stelt er geen belang in: uit der oogën, uit de harlen. Dit is een grove missing.
Want dé opnemer is een kunstena-r die dé lenzen van zijn toestel als kleuren, het handvat als penseelen, en het scherm als doek waarop hij zijne gewrochten legt, gebruikt. De opnemer heeft evenveel verdiensten, en zélf waardevoller verdiensten als de. xertolkers die hij photographieert, en zijn rol kan even zoo belangrijk zijn als die van den insceneerdér.
/In Amerika, bijvoorbeeld, kan eene star, star worden op één dag tijds. Een meneer die de vorige dag volkomen onbekend, zelfs arm was, en van een zeer nederig beroep leefde, op de wijze aller stervelingen zijn kostje verdiende, ziet plotseling de aandacht van al zijne mede-menschen -op hem gevestigd, omdat hij rijk, populair en beroemd is geworden... De filmopnemer blijft zijn geheel leven lang in het duisterste anopymaat gedom peld, eu het publiek spreekt zelfs hun naam niet uit. Zeer dikwijls staat hij zelfs noch op het doek noch op het programma vermeld. Het is eene schreeuwende onrechtvaardigheid, die dient hersteld te worden. Op 1.000 menschen die aan kine-ma willen doen, wenschen er 995 artist, de anderen zouden zich
Zij die aan kinema willen doen, zeggen: •< Ah, indien ik eens een beroemd artist ware, en mijn naam in vette letters in bladen vermeld stond, zou ik wel eens het gezicht van Mijnheer X of Madame Y willen zien, ik zou niet moeten werken; hoe aangenaam moet kinema spelen niet zijn! en hoe gemakkelijk! zich maar kleur op het gelaat leggen en eenvoudig de bevelen van den insceneerder uitvoeren... het eenige is het geluk te hebben hiervoor m de mogelijkheid gesteld te worden... »
De 2 of 3 personen op de 1.000 die lopnemers wenschen te worden en die hiervoor bizondere studies doen, zijn de éenig interessantsten tusschen al de anderen, want zij weten zeer goed dat zij met zelfs uitmuntende opnemers te worded, het hun juist mogelijk.zal zijn zich een zekere welstand te verwerven, maar de rijkdom en de beroemdheid nooit hun deel zullen worden.
De eerste opérateurs die in Amerika, over een vijftiental jaren draaiden, waren Franschen. De eenen waren-daarheen getrokken om. de kahs te wagen, anderen werden door « Pathé » of « Éclair » naar, de Vereen-ede Staten gezondën, en anderen werden door de Amfefikaansche maatschappijen rechtstreeks aangewor-ven. Het is echter waar dat men van de opnemer, tijdens die wordingsperiode, niet veel vergde/ Zij leerden er hun beroep beter kennen en volmaakten er zich iederen dag in. Sinds dit tijdstip zijn zij allen expert-photografen geworden, mm of meer uitvinders van eigen werkmethodes waaroveryfj het geheim bewaren.
Een operateur moet het er niet bij laten het handvat lijdëlijk te draaien, de kwestie der belichtingen en lichteffekten, waar-« mede de insceneerder zich om zoo, le zeggen niet inlaat, moet hij grondig kennen. De chef-opnemer regelt de belichtingen in samenwerking met de chef-electricien. De operateur‘moei zich eveneens verstaan met de schermentëekeriaar, waaraan men niet begint, te werken alvorens'het advies van den opnemer te kennen.
Een operateur kan een film evengoed verknoeien als er een meesterwerk van maken. In Amerika wordt de chef-opera-teur i»ewoonl:'k doe een of twee assb-
FILM-REVUE
tenten geholpen; deze voorzien de magazijnen van zijn toestel, dragen het apparaat dààr waar men gaat draaien, stellen bet op, kijken het na en brengen alles in gereedheid.
De tweede operateur wordt eveneens door twee assistenten bijgestaan, maar zijn arbeid is veel minder belangrijk, aan-gezién hij zijn toestel slechts vlak naas: dit van de eerste operateur heeft te plaat-
A KLAMERAMAN
This isn’t a member of a secret society in his night clothes, but. just one of the twenty movie photographers who filmed, the big forest fire scene in “Hearts Aflame” at close range.
woonlijk om de voor het buitenland bestemde positieve kopijen af te trekken.
De arbeid der cameramen is ontzaggelijk. De eersten van allen zijn zij in het studio aanwezig, 'nog zelfs vóór de msce-sen, het te richten en de bevelen van zijn chef af te wachten, die hem de aard der opening of sluiting voor de te draaien too-neelen zal aanduiden. Plet door de tweede operateur bekomen negatief dient geneerder en de stars, en begeven zich on-middel.lijk naar de laboratoria om er hunne toestellen in gereedheid te brengen, kijken het eindje film, den vorigen avond gedraaid en tijdens den nacht ontwikkeld, Pa, en wann er de in peneerder op zijne
beurt, aanwezig is, verstaan zij zich met hem over de dien dag te draaiën toónee-len. Daarna begeven zij zich naar de schermen welke men aan ’.t oprichten is, regelen, te samen met den électricien, de belichtingen, opdat alles klaar weze wanneer de insceneerder het geheel in oogerf-/ schouw komt nemen.
Het beroep van opnemer is niet zonder gevaren, en meer dan eens moeten de cameramen acrobaten zijn, en evenzeer als de vertolker die op het dak van een huis van veertig verdiepingen halsbrekende toeren gaan verrichten, wagen zij hun leven. Zekeren dag toeja Maurice Tourneur te midden van een waterval een tooneel aan ’t regisseeren was, verdween zijn operateur door de strooming rfieege-s-leurd en slechts eenige dagen later werd zijn lijk gevonden. Hoe dikwijls liepen operateurs geene brandwonden op tijdens de opnamen van brandrainptooneelen. Zij die « De Roode Trein » (Hearts Aflame) opgenomen hebben, waren in een gansch speciaal, uit asbest vervaardigd pak, gestoken, zooals bijgaande photo het aantoont. Ploe dikwijls zijn er geen operateurs, die hunne toestellen op broos, in-eengetimmerde stellingen hadden opgesteld, niet door de instorting ervan vanaf enkele meters hoogte gevallen, op gevaar af zich den nek te breken? De cameramen die de tooneelen der « Weekly-News » (aktualiteiten) opnemen, zijn het mees'; blootgesteld, en hun geduld en moed zijn spreekwoordelijk.
De insceneerders eischen tevens van hunne operateurs ware krachttoeren. De « overdruk » is eene kunst die alle opne-mers nu genoodzaakt zijn grondig te kennen, want een film trükkeeren zonder dat de oogen van het publiek er iets van bemerken is geen gemakkelijk iets. We hebben eens een film van een kluchtspeler gezien, waarin de hoofdvertolker zoo maar vier en twintig maal tegelijkertijd op het doek verscheen en het toestel liet aan duidelijkheid nietste wenschen over: het was zelfs volmaakt.
De Eranschman Georges Benoit, de « Koning van den overdruk » zooals men hem in Amerika noemt, is er toe gekomen (met een toestel van eigen maaksel) tooneelen te draaien waarin de vertolker die twee rollen tegelijkertijd speelt, er niet alleenlijk loe komt elkaar de hand te drukken, maar zelfs op het doek voorbij zijn eigen zelve te gaan, en dit op de natuurlijkste wijze der wereld, net of de twee rollen door .twee artisten waren vertolkt.
Sins eenigen tijd, gebruiken de operateurs in Amerikanen am’ - truk, die den
12
FILM-REVUE
producers groote besparingen doet boeken. Laten wij ons b. v. voorstellen dat een der schermen van den in verwezen-. lijking zijnde film het binnenste eencr kathedraal moet voorstellen. Een derge-l*ijk dekor zou nu zóó goedkoop niet zijn. De machinisten zetten slechts het onderste gedeelte der kathedraal ineen, t.t.z. men bouwt een dekor die slechts een twintigtal centimeter boven het hoofd van den priester die officieert, en die, vermits hij op het altaar staat, veel hooger als de ge-loovigen geplaatst is, uitsteekt. In de plaatsen der gewelven van de kathedraal, spannen, de dekorateurs een groot zwart laken om dé diepte van het studio te verberget!, en vóór het apparaat dat het too-neel opnëemt, plaatst men een groot genoeg glas waarop, zóó nauwkeurig mogelijk, het bovenste gedeelte der kathedraal is geschilderd, zoodat de camera tegelijkertijd het onderste gedeelte der kathedraal en de menigte die werkelijk bestaat opneemt, en het bovenste gedeelte der kathedraal, dat op eene glasplaat is geschilderd.
Op het doek is de illuzie volmaakt en dit is alles wat de toeschouwer verlangt.
U kunt u nu voorstellen welk een arbeid van regeling en richting dit voor de cameramen, belast met deze opname, moet geweest zijn! Dit is slechts\ één enkel voorbeeld, men zou nog honderd andere trukken, waartoe de opnemers hunne toevlucht dikwijls moeten nemen, kunnen aarihalen, zoo onder andere de tooneelen die zich onder den waterspiegel-afspelen.
De cameraman Paul Ivano moest in de omstreken van Honolulu ( Hawaï-Eilan-den) in het toestel der gebroeders Williamson, op den bodem der zee eenige tooneelen draaien. Maar aangezien de lichtsterkte en zijne inrichting niet voldoende waren om de voorplannen op te nemen, zoo moest hij dit werk bij zijne thuiskomst, in het studio te Hollywood, maar zien op te knappen. Hij plaatste zijn toestel voor een zeer smalle, hoogstens één centimeter breede glazen vergaarbak met water, een aangebrachte luchtbuis gaf de indruk van het in beroering gebracht water weer, en achter dit nieuwsoortige bokaal, speelden de vertolkers het tooneel, in een aangepast kader, dat zij op eenige duizenden kilometer van dààr begonnen waren...
Daar de overgroote meerderheid der filrrimaatschappijen vergen dat de operateur zijn eigen apparaat medebreng:, koopt de opnemer gewoonlijk een nieuw toestel. (Een nieuwe Mitchell of Bell-Howell, kost nu zoowat 3.000 dolar, ongeveer fr. 60.000) en voorziet zijn toestel van een menigte glazen buizen, lenzen, raderwerken, enz. Charles Rosher, Mary Pickford’s Cameraman heeft op zijn Mitchell een nieuw toestel aangebraoht, een soort buis die dwars door het apparaat gaat, en door dewelke hij het tooneel dat hij gaat draaien zeer goed kan zien. Hij heeft dit mekanisme zóó goed verbeterd, dat hij de vertolkers en de schermen kan zien, juist' zooals zij zijn, t is te zeggen, dat in tegenstelling met het oude richtmg-systeem, dat de personnages met het hoofd omlaag toonde, hij nu het tooneel ziet zooals de omstaanders, en dit is voor hem natuurlijk veel praktischer.
Te Hollywood gaat er geen dag voorbij zonder zonderlinge voertuigen te ontmoeten waarop cameramen -op stellingen hebben plaats genomen en alzoo dooi autos, waarin de vertolkers zijn gezeten, op sleeptouw genomen. Laatstleden nog draaide eene maatschappij 's nachts op Hollywood Boulvard een tooneel een koppel vocrstellende dat in een taxi was gezeten.
Ziehier wat de cameraman had uitgedacht óm dit tooneel op volmaakte, wijze te draaien. Hij deed een halve taxi, of beter gezegd het binnenste van een taxi vervaardigen. Men plaatste dit dekor op een breede vrachtwagen, op het eene einde hadden twee operateurs plaats genomen. Tusschen hen en het verplaatsbare dekor richtten de électriciens, die er zich insgelijks hadden ingeyicht, hunnç schijnwerpers op het gelaat der vertolkers. De vrachtwagen richtte zich naar Hollywood Boulvard, de artisten vertolkten het tooneel dat werd opgenomen tegelijkertijd als de voorbijgangers die achter hen aankwamen.
Te Hollywood is men overigens, over dergelijke ontmoetingen niet meer verwonderd, en niemand denkt er aan de werkers te hinderen. En bovendien, is Hollywood nu niet het --land van de ki-nema?
NEMO.
Kinemanieu wsj es
DE FILM « Surcouf », welke rond Februari zal verschijnen, is grootendeels te Saint-Malo gedraaid. Een zeker getal der voornaamste tooneelen werden gedraaid op het kasteel' Riancourt te Saint-Servan, waar Robert Surcouf stierf. Dit kasteel komt door een brand vernield te worcen; niet alleen betreurt men het verlies der oude kunstwerken, maar het verdwijnen van familiearchieven, waaronder een dagboek van den vrijbuiter.
CHARLIE’S TANTE
met Sydney Chaplin in de titelrol
CHARLIE’S TANTE is aangekocht door de Al Christie Production’s voor de som van ioo.ooo dollars, be theaterklucht van dien naam wordt sinds 34 jaar gespeeld over de gansche wereld.
Wanneer de filmrechten wargn verzekerd, dan kabelde Charlie Chaplin rechtstreeks naar de Ideal Films, te Londen, daar volgens zijn meening voor de titelrol niemand beter geschikt was dan zijn broeder Sydney. Deze maatschappij, in overeenkomst met Christie Film Company, deed onmiddellijk al het mogelijke om Sydney Chaplin te engageeren.
* Wij vernemen nu dat de broeder van Charlie in deze dolle klucht een wonderbare creatie daarstelt. George Jean Nathan, een gekend kritieker in Amerika, noemt Sydney Chaplin den fijnsten komieker van het witte doek. Trouwens, zooals zijn broeder, zit hem het theaterbloed reeds lang in het lichaam; hij werd te Johannesburg, in Transvaal, geboren, waar toen zijn ouders op tournée waren. Wanneer zij kinderen waren leerden zij reeds de mimiek in pantomines en tooneelspelen op de planken in Engeland. Na een kort avontuurlijk leven op zee, keerde Sydney Chaplin in Engeland terug en maakte weldra zijn weg bij het tooneelgezelschap van Fred Kamo. Hij vertrok naar Amerika, waar Charlie hem w«s voorgegaan. Zijn eerste film in Amerika was « The Submarine Pirate » welke gekend staat als een der beste kluchten.
« Charlie’s Tante » (Charlie’s Aunt) werd het eerst opgevoerd in Bury St. Edmunds, in Suffolk; daar was de schepper,
Kinemanieu wsj es
MARY MAC LAREN komt den luitenant Colonel George Young te huwen. Deze is van En-gelsche afkomst, en verblijft in Indie. Mary zal dus voorwel zeggen aan de kinema om haar echtgenoot te volgen.
IN het Mogardor-Théatre heeft men de eerste vertooningengegeven van « L'Heureuse Mort », luimige komedie, vertolkt door Nicolas Rimski, Suzanne Biachetfci, Pierre Labry en René Maupré, tooneelschikking van Serge Nadeidine.
in 1892, W. S. Penley; daarna ging het stuk naar Londen waar het eefst in de Royalty en daarna in de Globe wérd opgevoerd. Het beleefde daar 1466 opvoeringen óver een tijdruimte van vier jaren. Tegelijkertijd togen < r zeven gezelschappen mede op reis in de provincies.
Verleden Zomer zag Al Christie er een vertooning van te Londen en sfeeds was het één aanhoudende schaterlach; het gezelschap was juist van Dublijn, Ierland,..teruggekeerd waar « Charlie’s Tante » alle recettes geklopt had..
Jaren geleden werd het ook in China vertoond met een Chineesche « Charlie’s Tante ». In gansch Europa is deze klucht gekend en talrijk zijn dan ook de maatschappijen, hier in Belg'ië, welke het op hun repertoire hadden.
Verscheidene, maanden geleden, wanneer de filmrechten werden verzekerd door de Ideal Films van Londen, begonnen de onderhandelingen met de Christies van Hollywood, daar deze maatschappij aan-zien werd als de beste, om « Charlie’s Tante» op het zilveren scherm te brengen.
In de rolverdeeling komen voor: Sydney Chaplin als « Babbs »; Ethel Shannon als « Ella »; James E. Page als « Spetti-gue »; Lucien Littlefield als « Brasset »; Philip Smally als « Sir Francis Chesney »; Eulalie Jensen als « Donna Lucia d’Alva-dorez »; David James als « Jack Chesney »; James Harrisson als « Charlie Wv-keham »; Priscilla Bonner als « Kitty » en Mary Aiken als « Amy ».
WIJ VERNEMEN dat dc twee filmen, gedraaid op het eiland Maurice, onder leiding van M. René Le Juge de Segrais, Kithnou en Paul en Virginie, door de « Société des Films Legrand » uitgegeven wordt. Deze belangrijke firma en M. Maurice Rouhier zijn eigenaars voor Frankrijk ' en België van de filni « Monte là-dessus! » met Harold Lloyd.
M. Jean d’Esme, schrijver van «Dieux Rouges», en de Films Legrand, zullen een kinetnatographi-sche reis ondernemen langs Ethiöp-ë. Abyssinie.
Madagascar, La Réunion, enz Deze reis zal
nieuwe stof opleveren voor een film en een roman.
FILM-REVUE
KINEROMAN
'Moaning
(L’Opinion publique)
(A Woman of Paris)
Naar het Scenario van Charlie Chaplin. Vlaamsche bewerking van Ed. Neorg. Film van de Artistes Associas. Rolcerdeeling
De vader vein Marie .... .... Clarence Gilbert
Vader Millet .... • Charles French
Moeder Millet .... Lydia Knott
Jean Millet .... Carl Miller
Pierre Revel .... .. Adolphe Menjou
Fifi ) vriendinnen vaft .... Betty Morissey
Paulette ) Marie, Malvina Polo
4e Vervolg
«Zekeren dag meldde Jean dat het portret bijna voltooid) was.
« Ditmaal » zegde Marie, van haar plaats komende, « gaat gij mij het laten zien, niet waar? > Jean had het doek reeds bedekt.
« Neen, neen! » riep zij. « Ik heb besloten dat ik het vandaag zien zal! Eerder zal ik niet vertrekken!»
Hij bezag aandachtig haar gelaat; hij dacht aan a'e verrassing welke het portret bij haar zou teweeg brengen.
De jonge vrouw zelve hief het doek cp... aanschouwde haar beeltenis.... maar de ontroering kneep haar de keel dicht —
« Oh, Jean! Jean! » murmelde zij met zachte stem.
Zij zag haar portret, maar niet in haar kostbare kleeding, welke zij reeds weken droeg om te po-seeren, maar in baar eenvoudig kleedje, hetwelk zij aan had den avond van haar vlucht.
Jean had niet Marie Saint-Clair maar wel Marie Sinclair geschilderd. Hij had het beeld vervaardigd van haar, hetwelk zoo lang reeds voor zijn geest stond. ✓
Het verleden stond daar voor beiden klaar en duidelijk; Marie kwamen de tranen in de oogen en weenende wierp zij zich in de àrmen van Jean.
«Jean! Jean!» murmelde zij, «ik schaam mij, want ik bemin u!»
« Ik ook, lieve Marie, heb u steeds Lief, hebt ge dan ooit kunnen denken dat ik opgehouden zou hebben u te beminnen? »
Zij luisterde nauwelijks daar zij nu weer aan haar tegenwoordig leven dacht; zij voelde dat zij zijn liefde niet waardig was en daarom haastte zij zich er bij te voegen:
« Denk niet, Jean, dat ik iemand anders bemind heb dan u; niemand, verstaat ge! Ik houd alleen van u en mijn leven is steeds eerlijk geweest ».
« Dit is van geen belang, Marie.
« Ik zal u zeggen.. »
« Neen, zeg niets, ik bemin u... »
« Maar het is toch noodig... »
« Ik bemin u, lieveling! »
Zij bleven zoo tegen elkaar gedrukt een wijl •en hoorden niet dat de deur open ging; het was
Mme Millet, met een brood onder den arm en in een net nog andere voedingswaren. Zij zag Marie in Jean’ armen en ging daarop zachtjes naar haar keuken.
Jean hernam het gesprek:
« Luister Marie, ik heb in u gropt vertrouwen. Wij zullen ons leven samen deel en, wij zullen weldra trouwen en gelukkig zijn, gelukkig, boort ge,, want ik ben niet arm... »
« Dit is mij gelijk... »
« Neen, neen, daaraan moet gedacht worden... Daarbij, al wat gebeurd is, is mijn schuld... Binnen een maand zullen wij in ’t huwelijk treden...»
Madame Millet had. van uit haar keuken, dit alles gehoord, al zuchtende mompelde zij:
« De arme jongen.;. Maar zoo iets is toch niet mogelijk... ÿ
Marie had' nu in haar leven een doel, hetgeen haar zoo zoet scheen, zij zou Jean huwen.
Reedis had zij aan Pierre gezegd dat zij iemand beminde, dat er nu een middel was om haar leven op een deftige manier te slijten.
De galante man glimlachte om deze bekentenis, en antwoordde haar:
« Ik ben verheugd dit te vernemen; maar tot op het oogenblik dat ge in het huwelijk treedt, wil ik steeds voor u een goede kameraad blijven, ge kunt altijd op mij rekenen als op een verkleefde vriend. »
Alles ging eenige dagen zeer goed, maar dan dacht Marie dat zij met Pierre heel en gansch. moest af breken.
« Hoor eens, Pierre », zegde zij zekeren morgen, « zoo kunnen wij niet verder met elkaar omgaan. »
Hij bezag haar verwonderd en mompelde daarop:
« Arme kleine. »
Pierre nam alsdan zijn saxophone, zijn lieve lingsinstrument en speelde eenige maten. Doch, Marie stampte met den voet en riep:
« Gij wilt dus niet begrijpen dat dit leven me tegen steekt? Ik heb er genoeg van! Ik wil een ware haard, een ware familie!»
Ditmaal aanschouwde hij haar aandachtig, stond opj wandelde een paar maal over en weer. opende een venster en mompelde:
« Duivels! »
In de straat zag hij een vrouw, geladen met pakken, aan haar zijde waren twee kinderen welke zij nu en dan eenige stompen gaf, tot ex een van in de goot terecht kwam.
« Duivels! » herhaalde Pierre. » Marie. kom eens hier, is het zulke familie welke gij verlangt? Een heerlijk schouwspel! Ha!ha! ha? »
« Ja, met alles drijft ge den spot », zegde Marie. «Welnu, ja, dit is het waarvan ik houd! ik geloof toch wel dat ik het recht daartoe heb?.... Ik zou niet meer in weelde kunnen baden, bedoelt ge?... Ik lach met die weelde! »
« Dit zeg ik niet », antwoordde Pierre.
« Dit zegt ge niet? .. Wat is dan uw bedoeling? Omdat ge mij juweelen geschonken hebt?... Ziedaar dan hoeveel ik om die juweelen geef!... » Met een ruk trok zij het paarlen halssnoer van haar en wierp het door het venster.
Pierre kan zich niet houden van lachen. dit too-neel vermaakte hem... Nochtans ging hij met open armen op haar toe <“n zegde:
« Marie, wees ernstig. »
FILM-REVUE
En plots scheen zij ernstig, want zij vroeg:
« Mijn snoer? »
« Welnu, uw snoer? »
« Ik heb bet weggeworpèn. »
« Ja, dit hebt ge. »
« En door het vénster... Maar begrijpt ge dan niet dat iemand het kan opgeraapt• hebben?... Oh, dit is verschrikkelijk Hr. »
Zij liep naar het venster en zag juist een vagebond haar halssnoer oprapen. Dit was haar te sterk. Zij liep Pierre omver om zich naar bu'teri te spoeden. Zij kon den man inhalen en deze het snoer uit de handen rukken. Zij deed eenige stappen terug, bedacht zich en gaf de vagebond eenige bankbiljetten. Deze stond als een gek te zien.
Pierre had gansch dit tooneeltjc gade geslagen en wanneer Marie in het salon lèrug keerde, vond zij deze in een uitgelezen vroolijkheid. Die vroo-lijkheid steeg ten top war neer hij zag dat zij den hiel van een harer schoenen verloren, ahd.
« Maar enfin », zegde hij wanneer zijn lachbui over was, « waarom dit slecht humeur?... Wat is er? Wat heb ik u gedaan? »
De gramschap van Maiie was verdwenen, ernstig antwoordde zij:
« Ik heb een man gevonden die mij bemint, Pierre, en dewelke mij huwen wilt. »
Hij naderde haat en legde zijn handen op haar -schouders:
« En gij, bemint gij hem? »
Zij aanschouwde Pierre met een vasten blik, waarin men haar gevoel lezen kon.
« Ja, Pierre, ik bemin hem! »
Daarop gaf hij haar een tikje op de wang en een zoen op de kin, besluitende:
«Welnu, liefste, dan zeg ik u: Ge zult dien man huwen! »
Jean had aan het portret vap Marie nog eenige kleine bijzonderheden bij te voegen, waarvoor zij echter nog moest poseeren. Doch, in plaats van te poperçn babbelde zij aanhoudend en Jean nam maar eerst zijn penseelen wanneer den avond viel.
Voor het overige kwam Marie dikwijls zeer onverwacht, op niet afgesproken uren en nam zelfs niet haar hoed af.
Mme Millet, sinds zij de bekentenis var. liefde tusschen beiden geboord had, was ongerust. Meermaals had zij daarover met Jean willen preken, maar durfde niet. Doch, zekeren dag, wanneer
zij haar jongen een weinig opgewonden za, kon zij niet langer wachten. '
« Het verrast mij u zoo te zien, mijn arme Jean » zegde zij, « wat mankeert ge toch? » .
Hij bezag zijn moeder ondervragend « Is het omdat Marie niet komt?... Eiken dag zie ik dat er maar alleen een lach op uw gelaat verschijnt wanneer zij bij u is. »
Hij antwoordde eenvoudig:
<( Ja, moeder, daarom is het. »
Er was een stilte, een zeer lange stilte. Mme Millet zocht naar een werkje en hernam daarop het gesprek.
« Gij houdt dan veel van. haar? »
Ditmaal kwam Jean vrijmoedig voor de zaak uit.
« Ja, moeder, en ik ga met haar trouwen. » Mme Millet loosde een zucht; Jean dacht dat haar iets overkwam, waarop hij zich spoedde om haar te ondersteunen, doch weldra begieep hij.
« Gij ziet aït huwelijk niet gaarne geschieden, moeder? » vroeg hij.
Zij overwoog een oogenblik, maar dan sprak zij tot hem zooals zij hem toesprak wanneer hij nog een kind was.
« Het doet mij \erdiiet, mijn jongen, woorden Ie moeten zeggen die u zouden kunnen pijnigen; maar liet moet, het moet. Gij kunt Marie niet huwen, mijn kind. Ah ja, zij\js een braaf meisje en ik geloof dat gij van haar houdt; ook zou ik gaarne zien dat gij u een haard stichttet, maai denk eens aan welke rouw zij geworden is. »
• « Maar ik bemin haar, moeder, en zij heeft nooit iemand anders bemind dan mij! »
« Ja, jongen, geloof niet dat ik zoo iets zeg uit haat tegen haar, maar bedenk eens welk leven dit meisje geleid heeft. »
« Moeder, is het mogelijk dat gij?... »
« Ik ben het niet alleen, mijn jongen, welke zoo denkt, maar de gansche wereld... Iedereen zal weten dat gij een vrouw trouwt welke geld en fortuin ontvangt van een ander man. »
« Hetgeen Marie bezit, behoort aan-haar alleen!» «En gij gelooft dat elkeen zoo denkt?... In oe wereld1 waar gij zult verkeeren zal men u toelachen, maar achter uw rug met de vingers wijzen... Dit is bet waarvoor ik vrees. »
Jean boog het hoofd.
« Moeder, gij zijt wreeder dan wanneer ge haar beleedigdet, doch* al wat ik u kan zeggen, is, dat ik haar zal huwen! »
« Neen, jongen, gij zult haar niet huwen, want ook gij zult die missing weldra inzien. Beter dus haar niet te huwen dan spoedig tot een echtscheiding te moeten overgaan... »
Jean antwoordde niet meer, de zachte stem zijner moeder, de argumenten, die maar al te waar waren, deden hem wankelen; doch, murmelde hij nog even:
« Het is uw toekomst, moeder, welke ik wil verzekeren. »
Maar zij antwoordde:
«Maar het is de uwe waarvoor ik mij/bezorgd maak. Marie tot echtgenoote nemen zal oorzaak zijn. dat de deuren van alle deftige lieden voor u gesloten blijven, en zoo... »
Hij viel haar plots in de rede:
« Moeder, stil, daar is... »
Hij durfde zich niet omdraaien, hij voelde goed dat Marie daar was, daar de deur steeds open stond en zij altijd ronder kloppen binnen kwam. Doch, hij moest haar wel tegemoet gaan.
Hij zag Marie tegen de deur staan en begreep dadelijk dat zij een gedeelte van het gesprek gehoord had.
«Kom toch binnen, Marie, ik verwachtte u. x Zij antwoordde kalm:
« Geen komedie, ik ben op de hoogte. »
Hij wilde haar in de kamer trekken en de deur achter haar sluiten, doch, zij liet zulks niet toe.
« Het is onndodig », zegde zij, « ik wil de oorzaak niet zijn dat deftige lieden voor u de deur zouden sluiten. »
Zij lachte, maar lachte als iemand wien men een haat toedraagt.
De gramschap overmeesterde hem ook en hij was op het punt degene welke hij beminde te slaan, doch, hij hield zich in.
Marie trok de deur dicht en riep van buiten:
« Adieu! »
(Wordt voorlgezet)
Verwacht:
— MONSIEUR BEAUCAIRE —
FILM-REVUE
Vlaamsche en Fransche uitgave, is het meest aangewezen familieblad van België en is met haar duizenden en duizenden oplaag, en door haar aangenamen inhoud over alles wat de Kinema betreft, en met bijvoeging van het weke-lijksch programma, uitsluitelijk de FILM-REVUE voor een groot aantal Belgische Kmema’s. In die Kinema’s, waar FILM-REVUE eventueel nog mocht ontbreken of niet aanwezig is, zult U goed doen, den Bestuurder erover te raadplegen.
Van onze zijde zullen wij alles doen om U tevreden te stellen; van Uwen kant vragen wij dan ook daarvoor beleefd Uwé medewerking.
De Redactie.