DOROTHY MACKAILL

Beheer en Redaktie Korte Gasthuisstraat, 16, Antwerpen

>VLAAM5CHE UITGAVE

ERSCHIÜNT WEKELIJKS

comf>rls0.15 pourtax

POUR AVOIR UNE BIÈRE BONNE ET SAINE

Adressez-vous à la Brasserie

VAN HOMBEECK

BERCHEM - Tél. 5210

Kit ES en BOUTEILLES - en FUTS

IS59

SSSSî

HABILLEZ

UOS

ENFANTS

BRITANNIA

77, Longue rue cT Argile

Maison BERÏHY

106, rue de l’Eglise, 106

Grand choix en toutes sortes de

FOURRURES

Manteaux et casaquins à partir de fr. 375

La Fourniture Générale Autniiliilc

12, rue Van Ertborn

Tel. 292ƒ ANVERS Tél. 2927

Agence pourra Province d’Anvers du Vrai “FERODO"

Agence pour Anvers des Roulements à billes S. K. F.

Agence générale pour la Belgique du Diamond et Noble’s Polish

La seule maison de la place fournissan aux garages aux prix de gros

PHOTOGRAVEURS

DESSINATEURS

EXÉCUTION RAPIDE ET SOIGNEE

Champ Vleminekx.ô AM X/ERS .... TéLéoM-9209 —

OUVRAGES DE DAMES

OUVRAGES DESSINÉS

LAINES, SOIES, COTONS, COUVRE-LITS, NAPPES, STORES, BONNETTERIE A LA MAIN, DENTELLES, JUMPERS

MAISON EMMA

HANDWERKEN

WOL, ZIJDE, KATOEN, BEDSPREIEN, TAFEL-KLEEDEREN, STORES, KANTEN, HANDBREIGOED, JUMPERS

Anvers, Rue Vondelstraat, 15, Antwerpen

ALLE ELEGANTE DAMEN I KOOPEN HUNNE

PELSEN

Pelsmantels, Boas en Marabous

in het

Huis ANNA

_ Diepestraat, 140 - ANTWERPEN . - ... A

MEUBLES

I Les plus grands Magasins en Belgique s

9 Longue rue des Claires 9

= Iprès Meir)

I Grand choix de garnitures, 200 salles à manger, | I chambres à coucher, salons, cuisines, verandah’s, |

bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc.

Maison Américaine

Meilleur marché qu’ailleurs j

I Ouvert tous les jours jusqu’à 8 h. s. |

Magasin fermé

Autos pour Cérémonies. Mariages, Baptêmes et Fêtes

Garage J. & H. DEHU

Téléphone 3107

42, Canal des Brasseurs - ANVERS VOYAGES A L’ÉTRANGER - EXCURSIONS PRIX A FORFAIT

IJ yL,

IL etloi ik.

Pour TOUS vos „PUSSES en voijne

LA MAISON

A. CAUCHETEUX

Broderies - Perlages

est SPÉCIALISÉE

ATELIER DE „POINTS CLAIRS”

17, Rue Rubens - 27, Rue Porte St. Georges Tél. 32217 Tél. 32218

.. ENGELSCH HOEDENMA GA ZI J IM..

VONDELSTR., 19

( nabi)’üj St. Jansplaatsi

CAUS

De laatste nieuwigheden in Vilten Hoeden

Püitrie keus

Ziet Ztalatfe

ROYAL - ZOOLOGIE CINEMA

De Hand die doodde

La Main qui a tué

La Comtesse de Chance vit, depuis son veuvage, retirée dans son château. Ses reve- nus sont en grande partie employés à assu- q rer à son fils Jacques, qui vit à Paris, une * existence en rapport avec le rang qu’il occupe dans la société.

Un aventurier de la finance, Claude Fau- 9 vaître, apprend que des actions acquises «autrefois par le Comte sont recherchées par un consortium, financier,, et il propose à

4*@ Jacques de décider sa mère à lui vendre les

* titres à un prix minime. La Comtesse supposant quelque louche machination, refuse à entrer en pourparlers avec l’aventurier Déconcerté par ce refus, Fauvaître décide d’agir en personne, il va se livrer au plus odieux des chantages. Il fixe à la Comtesse un délai à l’expiration duquel elle devra, soit lui remettre les titres, soit voir Fauvaître, révéler à son fils Jacques le secret de sa naissance.

Alors la Comtesse fait à son fils la confession de sa faute, et il la plaint. Et lorsque Fauvaître se présente, il se trouve en face de Jacques, une dramatique explication a lieu qui dégénéré en lutte, Fauvaître est tué...

L’inspecteur Bréchet au cours de l’enquête flaire un drame. Quel en est l’auteur... La mère...? Le fils...? La maîtresse délaissée de Fauvaître...? Qui a tué...?

Nous voulons laisser la surprise au spectateur...

PROGRAMME du 10 au 14 MAI

2 PATHE - REVUE

Le Tournant dangereux

comédie dramatique

La main qui a tué

grand drame

PROGRAMMA van 10 lot 14 ME1

Pendant la Pause

Récital pour Orgue

PATHE - REVUE

Het gevaarlijke Keerpunt

dramatisch tooneelspel

De Hand die doodde

groot drama

Tijdens de Poos

Récitaal voor Orgel

Semaine prochaine

PROGRAMME SENSATIONNEL

ALiÇF LAKE7 dans

L’Ange du Foyer

Drame

VIOLA DANA

DANS

LA PETITE GARÇONNE

Sedert zij weduwe is, leeft de Gravin de Chancé teruggetrokken in haar kasteel. Haar inkomsten worden voor het grootste deel gebruikt om aan haar zoon Jacques, die te Parijs leeft, een bestaan te verzekeren, in verhouding met den rang welke hij in de maatschappij bekleedt.

Een avonturier, Claude Fauvaître, verneemt dat een financiers-consortium de aan-deelen wenscht op te koopen eertijds door den Graaf aangekocht. Hij stelt Jacques voor

zijn moeder te overreden hem die titels te > verkoopen aan een zeer lagen prijs. De Gra- @.j, vin vermoedt een valstrik en weigert met den avonturier in aanraking te komen. 0

Dan zal Fauvaître zélf optreden en stelt *î4 de Gravin voor het dilemna: ofwel zal zij 0 hem, op een vastgesteld termijn, de aandee- Y len overhandigen; ofwel zal hij, Fauvaïtre, 0

aan haar zoon Jacques het geheim zijner geboorte veropenbaren.

De Gravin legt alsdan aan haar zoon de bekentenis af van haar misstap en hij beklaagt ze.

En wanneer Fauvaître verschijnt, staat hij tegenover Jacques. Een zeer gespannen uitlegging heeft plaats die snel ontaardt tot gevecht. — Fauvaître wordt gedood...

De inspecteur Bréchet die het onderzoek *J* leidt, heeft de overtuiging dat er zich een 0 drama heeft afgespeeld, zoowel naar binnen *t4

als naar buiten.

Wie is de dader...? De moeder...? De

Comédie Vaudeville

voor

Imprimerie du Centre. 26. Rempart Kipdorp. Anver

? De verlaten minnares van Fauvaî- 0

zoon

tre...? Wie heeft gedood...?

Het blijve een verrassing toeschouwer.

FILM-REVUE

HÉLÈNE DARLY

(Van onzen Correspondent te ParijsJ

ET was door een groot toeval dat wij de heerlijke vedette, Hélène Darly, ontmoetten. Onverwachts in het studio van Billancourt gekomen,, namen wij dan ook de gelegenheid te baat om de artiste het een en ander over haar cinematografische loopbaan te vragen.

eenige onbescheiden vragen te stellen?'

— Waarlijk, ge hebt gelijk, wat wilt: ge weten?...

— Dat is veel, maar enfin, wij zullen: ' dan maar beginnen over mijn carrière...

En wij namen nota, terwijl een weinig verder het werk in vollen gang was.

Mme Darly, welke voor ons geen onbekende is, daar zij meermaals met haar gezelschap in België is opgetreden, stelde ook zeer veel belang in de Belgische ci-nemanijverheid. Zij ondervroeg ons nopens onze films, onze artisten en de smaak van ons publiek.

— Maar, geachte mevrouw, het schijnt mij toe dat het nu wel mijn beurt is om

Hélène Darly, welke steeds van de cinema gehouden heeft, was dol op «draaien». Nog zeer jong zijnde,' namen haar ouders haar altijd medé en zag zij aldus vele films van alle nationaliteiten en van allerlei soort. Zekeren dag wilde zij ha.ar kans wagen en schreef naar M. de Morh-lon, een regisseur op dit oogenblik. Dit was in 1918. Deze stelde belang in haar

FILM-REVUE 3

en zette haar aan het werk en ten laatste bevool hij haar aan bij René Le Prince. Zij werd alsdan aangeworven voor een kleine rol in « Face a l’Océan ». Haar wensch was eindelijk vervuld...

Zij hield niet van komieke films, maar toch speelde zij mede in twee dezer soort; dit was aan de zijde van André Séchan, welke men toen « Fritzigli » noemde.

In 1920 vertolkte zij « La Dette » onder leiding van Gaston Roudès. Zij herinnert nog met vreugde de aangename reis welke zij alsdan maakte en daardoor het land van de zon leerde kennen; de buitenzichten werden opgenomen te Menton. Fletzelfde jaar ook begaf zij zich naar Camargue, waar zij « Le Guardian» draaide met Joë Hamman.

Daarna aangeworven zijnde door De Mohrlon, haar regisseur van het eerste uur, kreeg zij haar eigenlijke hoofdrol in « Fille du Peuple », met Charles de Rochefort als partenaire.

Het volgende jaar vertolkte zij een der bijzonderste rollen in « La Nuit de la St. Jean », van Robert Saidreau met Jean Dax. Dit gaf haar de gelegenheid nogmaals een schoone reis te ondernemen naar de Beneden-Pyrénées. Vervolgens werd zij geëngageerd door de maatschappij Albatros en onder bestuur van Vol-koff draaide zij «La Maison du Mystère)), aan de zijde van Mosjoukine. Koline, Vanel en Francine Mussey. Men herinnert zich ongetwijfeld wel welk een persoonlijk succes zij met deze produktie behaalde. Daarop volgden vier maanden werkeloosheid, uit oorzaak dat. de regisseur van Albatros ernstig ziek gevallen was en men de aangeduide films moest laten rusten.

Zij hernam daardoor haar vrijheid en werd aangeworven door Georges Lannes en Georges Raulet om in « Le petit Jacques » een der hoofdrollen te vervullen.

Deze film was nauwelijks voltooid of Albatros vroeg haar opnieuw en het was dan dat zij in 1923 « Le Chiffonnier de Paris » draaide, onder leiding van Na-dejdine, met Koline en Maupré.

Hélène Darly deed zich daarop opmerken in de schoone film « La Closerie des

Ginemanieuwsj es

BELANGRIJKE CIJFERS worden door de «Film Kurier » gepubliceerd aangaande bet opnemen van een tbeatertoonêel, voor een nieuwe film der Terra Producties. Het tooneel, toonende bet b:n-

Genets », dewelke Aubert komt uit te geven. Op het oogenblik draait zij «600,000 francs par mois », onder het bestuur van Koline en Robert Péguy.

Plannen? Onze lieve vedette heeft er zeker. Daar zij van den schouwburg ook houdt, heeft zij meer dan één wensch; bijzonder om op tournées te gaan in de groote steden van Frankrijk en België. Dit zal ongetwijfeld de cinemaliefhebbers niet aangenaam zijn, daar zij dan een tijd hun lievelinge moeten missen.

Op dit oogenblik kwam haar echtgenoot ons vinden en weken wij een oogenblik van het onderwerp af. Niet voor lang echter, want de tijd was kort en onze artiste kon ons niet zeer lang te woord staan. Wij ondervroegen haar daarna over haar smaak en haar gedachten, hetgeen zij bereidwillig toestond.

Onze lezers mogen dan ook weten dat de lievelingskleur van Hélène Darly blauw is; haar parfum: l’Or de Coty. Haar sport... zooals alle cinema-artisten is zij er dol op en bijzonder op het paardrijden. En wat de bloemen betreft, bemint zij de eenvoudige veldbloemen en de violetten.

Mevr. Darly houdt ook veel van lectuur en wanneer men haar een bezoek brengt kan men steeds werken vinden van Conan Doyle, Anatole France, Ed. Rod en Aymond. Voor de muziek gaat haar smaak naar Beethoven, Chopin en Massenet. En de moderne beeldhouwkunst: zij gruwt er van!

De artiste wilde nu ons ook nog iets anders vertellen, haar overkomen bij het opnëmen van een harer films. Wanneer zij met Joë Hamman « Le Guardian » draaide, deed zij een ernstigen val van haar paard; een andermaal moest zij in het slijk wegzinken, nabij de Rhône, en ten laatste werd zij en Flamman achtervolgd door een wilden stier.

En terwijl wij eindelijk van M. en Mevr. Darly afscheid namen, hoopten wij, dat haar verlangen om terug naar het theater te gaan, niet mocht verwezenlijkt worden, daar het een verlies zijn zou voor de cinematografie, want Hélène Darly is een groote vedette der Fransche filmnijverheid. ROBERT.

nenste van een schouwburg, kost 25.000 mark dagloon en liebt inbegrepen; de 1500 figuranten trokken te samen 18.000 mark; bet orkest, bestaande uit 100 personen, verdiende 2000 mark en de loonen van arebitekten, operateurs en anderen beliepen 4000 mark, zoodat dit enkel tooneel zoo maar eventjes 49.000 mark kostte. (Goudmarken! )

FILM-REVUE

Vrije Tribuun

Onder deze rubriek mag eenieder, onder deknaam, zijn opinie, de kine-ma aanbelangend, uitdrukken. De inzenders moeten nochtans hun naam en adres doen kennen op ons bureel en blijven verantwoordelijk voor het ingezondene. De hoofdredaktie behoudt zich echter het recht van opname of weigering voor.

Wij ontvangen volgend schrijven dat We in zijn geheel opnemen.

Ook. vanwege onze bekende Vrije Tribuniste « Had-jeMe-Maar » ontvingen we reeds eene klacht, mededeeïende dat cc anderen » haar eigen deknaam als vlag gebruiken om « zekere » lading

ie dekken- IV.

Mijnheer Nemo,

’k Kom voor de tweede maal, met een klachtje.

Kijk even, onder Vrije Tribuun, in cc Studio » dezer week. Ge zult er vinden een artikeltje, getiteld « Aangenaam » en onderteekend cc Had-je-me-maar ».

Neem nu ook even een nummer van cc Cinema- en Tooneelwereld », van 13-2-25, en lees, onder Vrije Tribuun, he!: artikeltje van « Betty-Mizette », getiteld cc ’n Kantteekening ».

Die twee bijdragen zijn onloochenbaar broer en zuster, ’k Vind de Tribunistjes van «Studio» erg onkiesche persoontjes, die niet begrijpen dat een pennevrucht, hoe weinig belangwekkend oolk, in den persoon van den schrijver moet geëerbiedigd worden.,

cc Had-je-mie-maar » van cc Studio » schijnt te meenen dat de lezers van cc Cinema- en Tooneelwereld » aan tekort-van-geheugen lijden. Erg jammer, dat die meening niet erg gegrond weze.

Hoogachtend. Van lersel Antoon.

DE VROUW OP HET WITTE DOEK

Volgens een Indiaansche legende werd de vrouw, bij gebrek aan andere hulpmiddelen, gemaakt van: de rondheid der maan, de golvende buigingen van de slang, de lieftallige arabesken van de slingerplant, de broze trillingen van het gras, de sierlijkheid van den wilg, het fluweelzachte van de bloemen, de lichtheid van de veder, de zachtmoedige blik van den reebok, de uitzinnige levendigheid van de zonnestraal, de schuchterheid van den haas, de hardheid van den diamant', de koude van het ijs, de babbelzucht ven den papegaai, het gekir van de tortelduif en de ijdelheid van de pauw.

Mijn oogen projekleeren op het doek van mijn verbeelding vele mooie « stars » met schitterende lichamelijke begaafdheden, doch net als in de Indiaansche legende, zich in bijster weinig geestelijke eigenschappen verheugend.

N. B. — Lieve lezeresjes, natuurlijk heb ik hier niet «Uwe» lievelingsartiste bedoeld!

HET EINDE VAN EEN FILM

Sommige cinemaliefhebbers zijn gekant tegen het gelukkig einde van een film. Wanneer twee

wezens, na veel tegenspoed en lijden den weg van het geluk opgaan, dat komt nie': met de werkelijkheid overeen, zeggen ze. Zij wenschten een einde dat met de menigvuld'ge omstandigheden in den loop van den film beter overeenkwam.

Ik weet wel, men kan op het doek nog niet geven gelijk het steeds op de wereld gaat, maar moesten alle filmen noodlottig eindigen, het publiek ging waarlijk loepen. Neem n dramatische film met slecht einde... het publiek verlaat de zaal, en men zal' steeds altijd personen hoo-ren mompelen: cc Het was mooi, maar... het

einde! ja, dat voldoet de massa niet. En dan, is het leven voor sommigen niet droef genoeg; zoeken ze dan niet n ontspanning in n bios-coop-voorstelling... en dan... is dat verstrooiïng? Moet ’n film steeds en altijd de afbeelding 2ijn van het opper-ruwe leven? O, neen! n film moet u meevoeren van hel begin tot het einde... en n ware verlichting zijn, zoowel voor het ha:t als voor den geest.

En wanneer ge dan soms bij het einde van n droeve geschiedenis de zaal verlaat, dan hoort ge (om te sluiten) ver in de straat, het domme-lawaaierig Jazz-band orkest onmeedoogend in uwe ooren klinken. Waarom dat dient weet ik waarlijk niet.

Historische filmen kunnne ’n uitzondering maken... maar anders... laat ons meevoeren ver van onze hedendaagsche wereld en laat ons droomen.

Alice Pavor.

HOE DE CINEMA MAAKTE DAT NEEF JEF KWAAD DE STAD VERLIET

Mijn kozijn was dan over een paar dagen naar de stad gekomen om zijn rood gezicht de Antwerpenaren te laten bewonderen. En ter gelegenheid dezer Blijde Intrede beloofde ik hem eens te trakteeren. dat wil zeggen: ik nam hem mee naar de cinema. Hij betaalde, en in de beste vriendschap, zooals dat onder kozijns moet zijn, namen we ieder onze plaats.

— Jef, zei ik zoo, we gaan ne keer plezier van ons s’ad beleven, zulle. Antwarrepen, da’s d’eenigste stad waar ze goei films geven, zei ik zoo.

cc A-a-ast ma-ma wor en er. es, schudde hij.

Jef hakkelt niet, zulle, alle gij, maar hij dod-delt een beetje veel, ziet ge. Maar nu wild'e zoo n verwenscht toeval dat, achter ons, een paar hee-ren kwamen zitten, 'viens voorvaderen eens tot het uitverkoren volk Gods hadden behoord, maar zelf allerminst op voorvaderen geleken. De achtbare lezer zal wel begrijpen welken heilige ik zijn licht geef.

IDie voorva... ik wil zeggen: die heeren, zaten dus te praten over alles en nog wat, zooals dat nogal eens gaat, want toen ze over alles hadden gesproken, begonnen ze over nog wat, maar ze waren van zulk onverbasterd' ras, en liefkoosden toch zoozeer hun taal', dat kozijn Jef met een bleek gezicht in den donkere, dien witten doek zat te bezien (een heel schilderij). En intusschen ging zonder ophouden het: cc Ghott sal me pe-waren... Ghott laat je ghesond... sal ik je cegge » voort.

— Maar waarvoor komen die Tui' nu toch naar de cinema? zei ik zoo tegen mijn kozijn — ge zijt er wel mee, tegen een ledigen stoel ja, want neef kozijn had gedacht zeker: « Seffens krijg ik m’n rood cc koleur » niet meer terug», of zooiets, en had in alle stilte zijn biezen gepakt.

Ik hem na. En ja, daar aan de poort van het kasteel stond ridder Jef, met een gezicht waar een oorworm een punt kon aan zuigen.

FILM-REVUE

— Da-da-daar, nokte hij, en dan zegde no-nog met zoo’n air dat ik veel ple-plezier van de stad zou beleven, leu-l'eugenaar.

— Maar, Jefke toch, waagde ik, dat...

— Zwijgt, zee-zeevereer, in ons dorp geven ze beter cinema dan hi-hi-hi...

— Maar, jongen, schreeuw nu toch niet...

— Ik, ik schreeuwe'k ik niet... ik wil zeggen: dan hier.

Enfin, om niet te lang te zijn, het slot van de geschiedenis was, dat de Jef, ondanks zijn rood gezicht, een terend gestel had — zoo maakten ze mij toch wijs — en, bij zooiets gelijk dat overdreven gh, gh van die Joden, hij reeds een beroerte zou krijgen, ’s Anderendaags liet ik met innige droefheid' weten da1 neef Josephus Bernardus met pak en zak de stad had verlaten, mij met dé gebakken peren, die aangebrand waren, latende zitten.

Doe dan al iets voor een ander. Ja!?

Aan, deze fabel is ten waarheid verbonden Zoowel voor grooten als voor kleinen altegaâr: Dat er steeds menschen worden gevonden Die in de cinema bespreken elke nieuwe maar U t de five-o’-clock.

Vergeet niet, o praatzuchtig mensch! dat Anderen ook hun, plaats met eigen geld betalen, En dan niet behoeven te weten dat X... in den Grand iBazar zooal gaat halen Een vijftien cents sok.

Abd-el-Kader.

IETS OVER KLUCHTF ILMEN

« Wanneer zal ik nog eens een degelijke kluchtfilm te genieten krijgen? » Dat is de verzuchting die ik gewoonlijk uit, als ik in een onzer cinema’s, een met veel onthaal aangekondigde film ben gaan bewonderen van Charlie Chaplin, Harold Lloyd, Buster Keaton, enz., enz.

Vele jaren geleden, bestonden de meeste kluchten, uit één aaneenschakeling van achtervolgingen. die gepaard g.ngen met de gebruikelijke halsbrekende toeren.

De tegenwoordige insceneerders, schijnen het er op aan te leggen, cm tot die periode terug te keeren.

Uitzondering maak ik \oor de film «Dr. Jack», met Harold Lloyd. Deze benadert dë kluchten, die destijds vertoond werden van Henny Porten en Assi Osswalda.

Wie heeft er niet gegierd met de lotgevallen van Henny in « Henny’s regenscherm,», cc Henny keukenprinses » en nog vele andere?

Voor zulk een paar filmen geef ik al die der Amerikaansche kluch'otars, inbegrepen die van den Franschman Marcel Levesque.

Dat neemt niet weg, dat de Amerikanen evem goed tot zooiets in staat zijn. Artisten zooals: Wanda Hawley, Marion Davies, Maë Murray, Lui en Reginald Denny, kunnen zeker zulke filmen verwezenlijken, doch op voorwaarde, dat men er geschikte scenario’s voor schrijft, want het grootste gebrek der tegenwoordige kluch'en, zijn vooral de onbeduidende scenario’s. Wimie.

Photohoekje

ALTIJD EVEN ZWAK ontving gratis de photo van Mario Ausonia (2 stuks), na 6 maanden. CREDIT ontving gratis de photo van:

Harold Lloyd, formaat 12 x 17 1/2, na 79 dagen;

Conway Pearle, formaat 12 x 17 1/2, na 62 dagen.

MARIA ontving gratis de photo van:

Florence Vidor, na 2 maanden en 6 dagen. CH. JANSEN ontving gratis de photo van: Mary Pickford, formaat 20 x 30, na 3 maanden.

SANS-SOUCI ontving gratis de photo van: Betty Compson, formaat 17 1/2 x 12 1/2 (de 3de);

Lois Wilson, formaat 17 1/2 x 12 1/2;

Maria Kousznezoff, postkaartformaat, gekleurd. V. VAN STEENBRUGGHE ontving gratis de photo van:

Henri Baudin (2 stuks en brief), formaat 13 x 18, na 10 dagen;

Dorothy Philips, formaat 18 x 24, na 3 maanden;

Andrée Brabant, postkaartformaat, na 8 dagen. MAX ontving gratis de volgende photos: Charlie Chaplin, na 52 dagen;

Harold. Lloyd, na 52 dagen;

Jackie_Coogan, na 52 dagen;

Douglas Fairbanks, na 37 dagen;

Conrad Veidt, na 10 dagen;

Betty Compson, na 65 dagen;

Richard Talmadge, na 52 dagen;

Conway Taerle, na 61 dagen;

Pola Negri, na 35 dagen;

Agnès Ayres, na 42 dagen;

Max Linder, na 42 dagen;

Florence Vidor, na 54 dagen;

Ivor Novello, na 26 dagen;

Andrée Brabant, na 32 dagen;

Jaque Catelain, na 8 dagen;

Georges Biscot, na 11 dagen;

Pauline Garon, na 35 dagen;

William S. Hart, na 34 dagen;

Henny Porten, na 15 dagen;

Huntly Gordon, na 62 dagen;

Suzanne Bianchetti, na 3 dagen;

André Roanne, na 51 dagen;

Anton’o Moreno, na 36 dagen;

Lois Wilson, na 43 dagen;

Bebe Daniels, na 50 dagen;

Rudolph Valentino, na 56 dagen.;

Thomas Meighan, na 25 dagen;

Henry Baudin (2 stuks), na 2 dagen;

Liane Haidt, na 11 dagen;

Bernardt Goetzke, na 5 dagen;

Milton Sils, na 38 dagen;

Lil an Gish, na 35 dagen;

Ernst Deutsch, na 10 dagen;

Viola Dana, na 41 dagen;

Ginette Maddle, na 2 dagen;

Harry Piel, na 21 dagen;

Raquel Me 11 er, na 16 dagen;

Karina Bell, na 40 dagen.

Ginemanieu wsj es

BETTY BRONSON, beroemd om haar vertolking van de Paramountfilm cc Peter Pan», is door deze maatschappij geleend aan Metro-Goldwyn om een rol te vertolken in «Ben Hur».

DE OPERATEURS van Rome dreigen met staking. indien hun eischen niet ingewilligd worden.

HENRI KRAUSS heeft ju st « Le Calvaire de Dona Pia » voltooid.

PIERRE HOT werkt op het oogenblik aan «Le double Amour ».

FILM-REVUE

1° Onze brievenbus is gratis.

2° Wekelijks worden er drie vragen beantwoord.

3° Stel uw vragen afzonderlijk en nummer ze.

4° Naam en adres hoeven we niet te kennen: geef een deknaam op.

ALTIJD EVEN ZWAK. — I) Eddie Polo, adres: Universal Studios, Universal City (Cal.),

2) Sydney Chaplin, adres: 1416, La Brea

Avenue, Hollywood (Cal..), U. S. A.;

3) Estelle Taylor, adres: c/o suite 523 Taft Building, Hollywood (Cal.), U. S. A.

N. B. — AI deze artisten zenden gratis hunne photo en dienen in de Engelsche of Fransche taal te worden geschreven. Voor wat het cirkus betreft, we komen U aan t werk zien zo'odra U in de omstreken zijt; dit is afgesproken!

J. RENAULD. — 1) Douglas Fairbanks, adres: 7100, Santa Monica Boulvard, Los Angeles (Cal.), U. S. A.;

2) Dergelijke maatschappijen bestaan er in België niet'; al wat er hier in dit vak gedaan wordt is slechts zwendel en geldafperserijen.

MILT A. — 1) Corinne Griffith heeft lichtbruin haar en blauwe oogen; kan in de "Fransche en Engelsche taal worden geschreven;

2) Conway Tear le heeft bruin haar en dito oogen; geboren in 1890; meet 1 m. 80; adres: Friars Club, New-York City (Cal.), U. S. A.; in de Fransthe of Engelsche taal te schrijven;

3) Pola Negri dient voorloopig nog steeds geschreven te worden aan volgend adres: c/o Paramount Studios, 6284, Selma Avenue, Hollywood (Cal.), U. S. A. U kunt haar in de Vlaamsche taal schrijven, maar- dan zeer duidelijk, niet?

N. B. — Waarom uw voornemen om in de Vrije Tribuun ook eens wat neer te pennen zoo snel laten varen? Neem eens spoedig uw moed van voorhèen terug in handen en voor de volgende week verwachten we wat van u, hoor! En voor het overige, welke reden hebt LT er voor om dit met « zekerhe'd » te zeggen?

TONIO. — Het spijt ons zeer maar ons vak is de Stille Kunst en geen Schoonheids-Akademie. Zonder wrok, niet?

CHILLI-BOMBOM. — 1 ) Neen, die artist is Reginald Denny; Zigoto heeft noo t voor bewuste maatschappij gedraaid;

2) Barbara La Marr, adres: c/o Metro Gold-wyn Studios, 1025, Lillian Way, Los Angeles (Cal.), U. S. A.;

3) Gladys Walton is in 1892 geboren.

FRIGOLIN. — Schrijf Elaine Hammerstein en

Bessie Barr’scale eens aan volgend adres: c/o suite 523 Taft Building, Hollywood (Cal.), U. S. A.;

2) Jack Holt, adres: Paramount Studios, 6284, Selma Avenue, Hollywood (Cal.), U. S. A.

Vr. BEYERS. — Schrijft U eens aan Otto en Emil Klett, Berlin S. Ritterstrasse, 85.

EEN LIEFHEBBER. — 1) Marjorie Hume, adres: c/o Room 53, The Fleetway House, Far-ringdon street, London E. C. 4;

2) U kunt haar in de Fransche en Engelsche taal schrijven; zij zendt grat’s de haar gevraagde photo.

ƒ. D .G. — 1) Die vereeniging bestaat niet meer; de persoon in kwestie gaf vroeger als adres op: Violetstraat, 2, T/S;

2) U hebt b. V. de Comptoir du Film in de Quellinstraat alhier.

CREDIT. — 1) George Lark n, adres: c/o

Ed. Small, 1493, Broadway, New-York City (U. S..A.); .

2) Jack Pickford, adres: 7100, Santa Monica Boulvard, Los Angeles (Cal.), U. S. A.;

3) Louise Huff, adres: 64, West, 49th street, New-York City.

MARIA. — House’ Peters, adrés: 431, Georgia Avenue, Los Angeles (Cal.), U. S. A.

FOLLY. — 1 ) Thomas Meighan, adres: Athletic Club, Los Angeles (Cal.), U. S. A.;

2) Gloria Swanson is voor de eerste maal gehuwd met Wallace Beery; daarna met Herbert Samborn, waarvan zij een dochtertje heeft, en nu onlangs met den markies de la Fala'se.

N. B. — We zullen het eens aan uw schooljuf komen vertellen, hoor!

A. VAN IERSEL. — Zie Vrije Tribuun in dit nummer.

EVA. — Als we het goed voorhebben was die titel « The Butterfly »; Marie Prévost, adres: 451, South Hampshire, Los Angeles (Cal.), U. S. A.;

2) Die titel is « The Ballet Dancer »; Alice Brady, adres: c/o Realart Pictures, 469 fifth Avenue, New-York City (U. S. A.);

3) Grace Darmond, adres: 7216, Franklin Avenue, Hollywood (Cal ), U A

N. B. — Of U ons verveelt? Hoegenaamd niet; het is ons steeds dubbel aangenaam ti.sschen zoo menige saaie brief eens wat opgewektst te mogen lezen! En voor wat nu onie persoonlijke voorkeur voor deze cf gene artiste betreft, U begrijpt dat dit voor ons ren ze er k Vs< he zaak s.

MAX. — 1) Besten dank voor de mededeeling van het schrijven van Huntley Gordon; beleefdheidshalve raden wij U aan hem een paar regels antwoord te zenden, dit is hun immer aangenaam;

2) Voor wat de photolijst betreft, onze beste ge-lukwenschen!

VERGEET-MIJ-NIETJE. - 1) Betty Compson, adres: c/o Paramount Studios, 6284 Selma Avenue, Hollywood (Cal.), U. S. À.;

2) « Dé Noodlottige Dans », rolverdeeling: De-loryse (Betty Compson); David Compton (Clive Brook); Mrs. Arson-Pond (Joséphine Earle); Henriette (Marie Ault); Davy (N. Peter);

2) Pola Negri is gescheiden van den Poolschen graaf E. Domski; zij is op 3 Januari 1897 geboren; zie adres antwoord aan Milta.

JUL. FREDERICKS. — Iedereen mag aan den prijskamp deel nemen. Een oorspronkelijk gedacht wil zeggen dat het op geen reeds uitgewerkt is af gekopieerd. De stukken dienen verzonden te worden aan volgend adres: Famous

Players-Lasky Corporation, 485, Fifth Avenue, New-York City (U. S. A.).

TROUWE LEZER. — 1) Alhambra Film, 32, Reventlowsgade, Kopenhagen;

Cone Film and Trading Co., Lillo Kongensga-de, 33, Kopenhagen;

Skadlnavian Film, Hongens Nitony, 8, Kopenhagen;

21 Karina Bell is in 1898 geboren;

3) We nemen nota van uwen wensch en zullen trachten U voldoening te schenken.

PALLIETERKEN. — 1) Kenneth Harlan,

adres: 3800, Mission Road, Los Angeles (Cal.), U. S. A.;

FILM-REVUE

2) Conway Tearle, zie adres antwoord aan Milta;

3) Dr Mabuse werd reeds te Brussel vertoond; rolverdeeling: Dr Mabuse (Rudolph KIe-n-Rog-ge); Sylvia Carozza (Ande Edegemassen); Graaf Told (Alfred Abel); Edgar Hull (Paul R çhter); Gravin Told (Gertruda Welcker); Knox (Bern. Goetzke).

REAMONDERUS. — Nemen inlichtingen en zullen ze U zoodra mogelijk mededeelen.

R. V. D. — 1) De rol van Tanit-Zerga in « L’Atlantide » werd vertolkt door Marie Louise Iribe; zij is de gescheiden vrouw van André Roanne; zendt haar photo tegen vergoed'ng van fr. 2,—; adres: 35, Boulevard Lefebvre,. Paris;

2) Misschien is die brief haar niet toegekomen ofwel is ze op reis; best doet U hem haar nog eens te herinneren.

WEET GRAAG ALLES. — 1) Werner

Krauss, adres: Unter den -Eichen, 88, Bérl'n-

Lichtenfelde;

2) Lloyd Hughes, adres: 601, S. Rampart

Street, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3) Huguette Duflos, adres: 12, rue Cambacérès, Paris.

N. B. — De twee eersten zenden gratis hun photo; de laatste tegen vergoeding van 2 fr.

SALEM-ALEIKUM. — We dachten dat het gewone photos waren die u niet wist te ontcijferen, maar uit konfraterneele welwillendheid kunnen we aan uw verzoek n et voldoen; het ingezondene ligt ter uwer beschikking op ons bureel.

V. VAN STEENBRUGGE. — 1) Betty Compson; voornaamste film: « The Miracle Man »; adres: c/o Paramount Studios, 6284 Selma Avenue, Hollywood (Cal.), U.S.A.

2) Edna Purviance; voornaamste filmen: « The Kid », «Women of Paris»; adres: 402 A, West-lake Terrace, Los Angeles (Cal.), U.S.A.

3) Jack Holt; voornaa nste filmen: « For Better, for Worse», «Midsummer Madness; zelfde adres als Belty Compson.

CHU-CHIN-CHOW. — 1) Is .geen filmtruk: Charles de Pvochefort is werkelijk een herkulische kracht; maar... nu ook niet vergeten dat men hem voor een tam beestje heeft gezet;

2) Ivan Mosjoukine bereidt nu het scenario voor van een toekomstige film, die getiteld zal zijn « 1-975 ». Hij heeft bruin haar en blauwe oogen. Adres: c/o 3, rue de Rocroy, Paris.

3) Georges Vaultier is in 1887 geboren; voornaamste film • « L’Enfan'-Roi; adres: 78, rue de Strassbourg, Vincennes (Trance).

N. B. — Richard Dix is steeds vrijgezel. Voor wat nu de Fransche productie aangaat, weliswaar munt deze uit door < enige mooie banden per jaar, maar dit is ook alles; in geeneni deelë kan zij voor de Amerikaanache voortbrengst een te duchten mededinging >ijn, daarvoor zijn de arbeidsvoorwaarden in Frankrijk veel te verschillend vergeleken met de Amerikaansche.

BERTHA SOLS. — 1) Van welke maatschappij was die film?

2) U kunt hem schrijven aan volgend adres: c/o Fox Film, 35, Wolvengrachtstraau, Brussel.

SANS-SOUCI. — 1) Simonne Sabré; adres: c/o, 3, rue de Rocroy, Paris.

2) Suzanne Blanchetti; adres: 6, rue d’Aumale, Paris.

3) Sandra Milowanoff; adres: 155, rue de la Pompe, Paris.

J. S. — 1) Monte Blue; adres: Warner Bros. Studios, Hollywood (Cal.), U.S.A.

2) Alice Brady; zie adres antwoord aan Eva.

3) Claire Windsor; adres: 4634, Santa Monica Boulvard, Los Angeles (Cal.), U.S.A.

ALICE P A VOR. — 1) Het mislukken van die film komt hierdoor dat de artisten met geen overtuiging speelden, daar zij niet van hetzeflde geloof waren.

2) Gloria Swanson is reeds met haar markies, vóór Pola’s aankomst te Parijs, naar Amerika afgereisd.

3) Wij mogen dus in « blijde verwachting » zijn voor wat de teekeningen betreft; maar wat de benaming aangaat die U aan Asia Nlielsen geeft, pas maar op, dat niemand het hoort, want we tellen tusschen onze lezers en lezéresjës menig persoontje die haar vereeren, en dit zou dan wel eens in een pennestrijd met inktbad op leven era dood kunnen, ontbranden!

NEMO.

N. B. — Vragen ons na Zondag toegekomen, worden in het volgend:ni mmer beantwoord.

OOOOOOOOGOOOOO »K« OOOOOOOOOOOOOO

Ginemanieuwsj es

HET OUDE EDISON STUDIO te New-Vork,

het tooneel van zóóveel eerste films, zal waarschijnlijk opnieuw ingericht worden door Larry Giffen en W. O. Hurst.

HET UNIVERSAL PROGRAMMA voor 1925-1926 behelst 30 Jewels dewelke, naar men zegt, de fijnste zijn ooit voortgebracht. De globale som van Universal, verleden jaar uitgegeven, bedraagt 23.000.000 dollars.

MEN STELT VEEL BELANG in het bericht

als zouden Universal en Paramount elk op de markt brengen «The Pony Express».

ABE STERN, ondervoorzitter van de Century Comedies, is van de Pacific kust teruggekeerd, waar hij met zijn broeder Julius voorbereidsels getroffen heeft om voor hun programma 1925-26, één millioen dollars uit te geven voor tweedeelige kluchten.

GEORGE SEITZ, welke tien jaar lang episodenfilms voor Pathé heeft voortgebracht, zal dit nu doen voor zich zelf. Zijn eerste film zal zijn « Sunken Silver ».

D. W. GRIFFITH’S « America » heeft het Ita-liaansche publiek steenkoud gelaten.

ƒ. D. MEADOR, welke voor Metro-Goldwyn de publiciteit deed, gaat verschillende films maken en bijzonder novellen van Blasco Ibanez. De eerste is « Queen Cali fia »; deze zal opgenomen worden te New-York.

THE PHANTON OF THE OPERA heeft zijn première gehad te San-Franscisco. Tusschen het publ'ek werden opgemerkt 200 leden van Universal City en Carl Laemmle in persoon, alsook Raymond Schröck, de City’s algemeene nieuwe bestuurder.

ALF. GOULDING zal Rupert Hughes nieuwe film voor Metro-Goldwyn besturen. De titel van de film is « The Rebellious Girl ». Voor dezelfde company heeft Joseph von Sternberg, welke zoo plots een b,u'tengewone beroemdheid verkregen heeft in de filmwerld, « The Exquisite Sinner » voltooid. .

MARSHALL NEILAN heeft zich aangesloten bip de nieuwe Producers Distribution Corporation, 'welke tals hoofd heeft Cecil de Mille.

MARCEL MAN CHEZ, de schrijver van «Claudine et le Poussin», zal in de maand Mei aan een nieuw scenario beginnen.

POLA NEGRI heeft Berlijn bezocht en is nu in Bromberg.

NORMA TALMADGE

is hier te zien in de First National film « THE ONLY WOMAN » (« De eenijje Vrouw »). Zij draagt met charm en elegantie een nieuwmodische shawl, met de hand geschilderd in heldere kleuren. De fond;s witte crêpe de Chine, afgeboord met witte zijden franjes.

M. GEORGES FITZMAURICE, regisseur dezer machtige filmmaatschappij, heeft zich ingescheept voor Parijs om eenig verlof te nemen. Doch, alvorens te vertrekken heeft hij zich met eenige artis-ten onderhouden. Hij was van oordeel dat eenige goede wenken aan d egenen welke geroepen zijn om aan den cinemahemel te schitteren, geen kwaad kon. M. Fitzmaurice heeft steeds volgehouden dat de cinema de eenige volkskunst is omdat deze tot de massa spreekt. Het stille too-neel, met zijn levendigheid en zijn jeugd, zegt deze regisseur, is demokratisch. De meeste filmart s-ten bezitten een kuituur of een ta’ent dat erfelijk is. Zij kennen de gevoelens, de geestesgesteldheid, en de uitwerking der volksklas, en daaraan is het ook te danken dat de films en de artisten door de massa aanbeden worden.

Wanneer een filmartiste schoon ‘s, en zij artistieke begaafdheden bezit, dan neemt zij in de ci-nemawereld een eerste plaats in. De hoofdzaak is echter wanneer de persoon zelve verlangt vooruit te komen. De meeste der artisten zijn eenvoudig begonnen. Zij studeerden, werkten gewetensvol, deden opofferingen waardoor zij ten slotte aaji hup doel kwamen. Aan allen welke willen

beginnen geeft Fitzmaurice den raad de kirnst aan te pakken bij het begin. Leeren dansen, schermen, elegant leeren zijn, lezen, de schouwburgen bezoeken en, zoo mogelijk, reizen.

in zijn volgende produktie, door Samuel Gold-wyn, degene welke volgt op « Hls Supreme Moment », geeft Fitzmaurice een actrice de gelegen-he d haar bekwaamheden te ontwikkelen; aanhaar dus er van te profiteeren.

CLARENCE BROWN heeft met Josèph Schenck een kontrakt geteekend om vier films in elkaar te zetten. Na haar voltooiing van « Grau-stark » zal Norma Talmadge in twee dezer verschijnen. M. Brown was regisseur bij Universal.

NOGMAALS zal er een vertelling van Edna Ferber op het scherm komen, namelijk « Classi-f ed » (Geklasseerd). De namen der artisten welke er een rol in hebben zijn nog niet gekend.

DE V OLGENDE produktie van Joseph Schenck voor Constance Talmadge is « The Twin Sister » (De Tweelingzuster), naam gegeven aan « The Man she Bought » (De Man welke zij kocht). Daarin zal Constance een van haar grootste succesrollen vinden,

KATHERINE SULLIVAN, welke de rol heeft van « Marie », met Barbara La Marr, in de f lm « Heart of a Siren » (Het Hart van een Sirene), produktie Sawyer-Lubin en welke Phil Rosen op het doek brengt, was vroeger een der bekendste modellen van Amerika. Mej. Sullivan heeft vele inspiraties gebracht aan de schilders Howard Chandler Christy, Montgomery Flagg, Deem Cromwell, Neysa Me Nein en aan verschillende portretschilders. Zij schitterde ook als de voornaamste attraktie n de schouwburgen van Broadway, en nu heeft zij het schildersstudio verlaten voor dit van de cinema.

VILMA BANKY, welke Samuel Goldwyn uit Hongarië in Amerika gebracht heeft, zal de vrouwelijke hoofdrol vervullen, tegenover Ronald Coi-man, welke George Fitzmaurice gaat draa en.

DE ROMAN van John Galsworthy « The White Monkey » (De witte Aap), beleeft zijn tiende uitgave in Amerika. Meer dan 10,000 exemplaren zijn reeds verschenen, zonder te rekenen deze uitgegeven in Engeland. Zooals men weet wordt « The White Monkey » als film bewerkt voor Barbara La Marl-,

FILM-REVUE

Tom IViix te Parijs

OOALS allen weten, is de beroemde cowboy-artist Tox Mix, den Donderdag te Brussel aangekomen. •Zooals het dan steeds gebeurt, was er een massa volk van belang. Uit naam van « Cinema- en Tooneehvereld » had onze bestuurder, de heer Frank, een kort onderhoud met dezen populairen artist, dewelke zijn, voldoening uitdrukte over de menigvuldige artikels over hem in ons blad verschenen. Daar Tom Mix zijn verblijf ten onzent maar kort was, wilde de heer Frank van dezes tijd geen misbruik maken om een interview, te meer daar onze medewerker te Parijs met den koning der cowboy’s een onderhoud had en deze zich met onze afi-dere uitgave, « Film-Revue », liet fotogra-feeren, zooals men aan de nevenstaande afbeelding zien kan.

Hier volgt het interview en zijn geschiedenis door hem zelf verteld:

Tom Mix, dit is zijn ware naam, is een veertigtal jaren geleden te El Paso,, in Texas, geboren. Zijn vader, welke een oudstrijder was van de afscheidingsoorlog, bezat een uitgestrekte hoeve qf ranch, zooals men ginder zegt. Van zijn prilste jeugd af leefde Tom dus in de vrije natuur en deed allerlei lichamelijke oefeningen, waardoor hij den beroemden ruiter en sportman werd zooals men hem tegenwoordig kent.

Dien tijd bestond er in ae families van de Far West een zonderlinge gewoonte: er werd bij loting beslist wie van de kinderen zijn studies in de stad zou doen en wie tehuis zou blijven. In de familie Mix was het de zuster vqn Tom welke naar de stad vertrok, terwijl hij tehuis bleef om zijn vader te. helpen.

In 1897 was Tom 16 jaar oud. Hij vertrok naar de Militaire Academie in Virgi-nië. Na eenige maanuen onderricht aldaar, ging hij in het Amerikaansche leger, hetwelk alsdan in oorlog was met Spanje.

Een weinig later brak de opstand der Boxers in China uit. Tom Mix nam deel aan het expeditie-leger, alsook aan den slag van Tien-Tsin, waar hij zwaar gekwetst werd. Gelukkig hersteld, keerde hij naar Amerika terug en verliet het leger. Doch de strijdlust sluimerde in hem en, in 1906, engageerde hij zich in de Staatsmi-iitie: de Texas Rangers. Hij beleefde daar-•door een aantal gevaarlijke avonturen, welke hem bijna het leven kostten, daar de bandieten van de Far-West niet veel om menschenlevens gaven en bijzonder niet om dat van diegenen welke hen vervolgden.

Een der best, gekende daden van onze vedette was de gevangenneming van de gebroeders SLont, waardoor hij de gelukwen-schen verwierf van Theodore Roosevelt, toen president der Vereenigde-Staten.

Den dag dat Tom Mix voor de film zou poseeren, was niet ver af. In 1906 maakte hij kennis met Otis Turner, welke een film aan het draaien was voor de Selig-Polys-cope. Niettegenstaande dat Tom Mix toen sheriff was, aarzelde hij niet om de jeune-premier te vervangen, welke een gevaarlijken val van zijn paard had gedaan.

De film voltooid zijnde, vertrok het gezelschap naar Chicago en Tom dacht er niet meer aan, toen hij van de « Selig » een aanbod ontving om kleine films van de Far-West te vertolken, aan een engagement van 35 dollars per week. Hij nam aan en reisde naar Chicago, waar hij de eerste films voor die maatschappij vertolkte.

''-"•'durende acht jaren was Tom Mix een der mannelijke hoofdrollen van de Selig, waar hij dramatische films draaide van één en twee deelen en ook tooneelen uit het leven der ranchen.

In 1917 stichtte toen William Fox zijn maatschappij, met William Farnum, Theda Bara, Jewel Carmen, George Walsh cn nog eenige anderen en engageerde ook Tom Mix.

Men mag gerust zeggen, dat Tom Mix een dergenen is, welke het meest heeft bijgedragen om de Foxfilms populair te maken. Het is daarom dan ook dat William Fox, uit dankbaarheid, hem de reis om de wereld laat maken. Gedurende den eersten tijd van zijn kontrakt met Fox, draaide Mix niets anders dan de films welke wij nu op het oogenblik te zien krijgen, maar ook kluchten dewelke in Frankrijk en in België uitgegeven w'erden door het huis Aubert en vervolgens door het Fransche agentschap Fox-Film.

Dit waren: « Cavalcade amoureuse et frénétique », « Cupidon veille », « Le cowboy romain », « Noir et Blanc », « Tout arrive », « Héros et_Mirliflor », « Chevauchée diabolique », enz.

In 1918 draaide Tom Mix « Jean-Fran-

FILM-REVUE

çois, Canadien français », « Un Nid de Serpents », « Frères d’Exil », «Les Gentlemen du Ranch », met zijn vrouw als partenaire; « Le Diable », « L’Ermite et le Dandy ».

In 1919: « Sur la piste sans fin », «Toujours vainqueur », « L’Apdace triomphe », « Comme la Foudre », « Le Téméraire », met Juanita Hansen en den kleinen Frankie Lee.

West. Het aangezicht gebruind door de zon, een weinig ruw opzicht, maar een hart van goud. Hij spreekt weinig en heeft den schijn een filosoof te zijn. Hetgeen bij hem opmerkenswaardig is: hij is steeds met smaak en prachtig gekleed. Flij is een man naar de mode.

Van allen, welke op het scherm zijn verschenen in de tooneelen van het wilde Wes-

Tusschen zijn laatste films noemen wij: « L’Honneur du Nom », « L’Infernal »,

« Brise-Tout », « Le Triomphateur », « Le Siffieur tragique », « La 100 HP. endiablée », Dvnamite », « L’Exterminateur »,

« Maréchalissime », « L’Invincible », «Vas-y, Tor.y », « Dur à cuire », « T’excite

pas », « Héros diabolique » en dan deze dewelke wij nog zien moeten: « The Last of the Duanes », « Chasting the Moon »,

« Yes, we have no Temper », « The Heart Buster », « The Trouble Shooter », « The Lone Star Ranger », « Ladies, to Board », « Mile, a Minute Romeo » en « Dick Turpin ».

Op het huidige oogenblik neemt Tom Mix... rust, door het ondernemen van een groote tèis.Hij is vergezeld van zijn vrouw, zijn dochtertje Thomasina, hetwelk nu drie jaren oud is, en zijn wonderbaar paard Tony.

Tom Mix is het ideale type uit de Farten, is er niemand welke zoo den waren cowboy verbeeldt als hij, zelfs niet William

S.Hart, George Walsh of William Russell. De heldendaden door hem bedreven zijn ontelbaar; ook klopt hij het rekord van de vangsten met de lasso. Het is met een verbazende virtuositeit dat Tom Mix op eenige meters van het objektief sommige zijner kunsten ten uitvoer brengt.

Goed ruiter zijnde, is hij niet minder een goed automobilist; hij bezit verschillende auto’s en diegenen welke hem gezien hebben in « La 100 H.P. endiablée », hebben kunnen vaststellen dat hij zeer vaardig in het besturen van zulke voertuigen is. Alle morgenden oefent l ij zich in het boksen en lutteeren, hetg'een hem aanhoudend in forme houdt voor zijn films.

Bij dit alles kunnen wij nog voegen, dat Tom een bekwaam technieker is in de cinema. Sinds zijn debuut heeft hij niet minder dan honderd scenarios geschreven voor

tl

FILM-REVUE

ziçhzelve en allen \oor films welke onder zijn leiding werden gedraaid.

En onze groote vedette heeft eenige kleine manies, zeer kleine. Kan men dit van zulk een man gelooven? Zoo, bijvoorbeeld, verzamelt hij oude diligencies, waarmede de vroegere landverhuizers in de Far-West zoovele gevaren trotseerden. Hij zal nooit kledingstukken dragen dan van hooge waarde. Zijn hoeden, waarvan hij een rijke verzameling heeft, kosten hem gemiddeld 150 dollar elk. Ook is alles gemerkt met zijn monogram T. M.

Torn Mix en zijn paard zijn door verschillende assurancies verzekerd voor hooge sommen. De een verzekert het hoofd, de ander de beenen, enz.

Maar spreken wij nu ook over Tony. Een paard als Tony interviewen moet zeker interessant zijn, maar daar paarden niet spreken kunnen, is het ook onmogelijk met deze een interview te hebben. Gelukkig komt 'lom Mix ons ter huip en terwijl wij den verständigen kop streelen, vertelt Tom ons liet een en ander van zijn lieveling, dewelke tot zijn familie behoort.

« Indien ik mijn Tony moest verliezen, zegt hij, zou ik mij daarover nooit kunnen troosten,- daar er voor mij geen paard bestaat zoo schoon tn zoo verstandig. Tony is 18 jaar oud en is een groot acteur. Hij bezit een bediende, een auto en een persoonlijken chauffeur.

» Zooals ge zien kunt, vervolgde Tom Mix, is hij .lief tegen ieder welke hem nadert. Het-is omdat hij weet dat al de lieden hier mij mets dan goeds wenschen, want zoo het anders ware, zoudt gij liet spoedig kunnen zien en -zoudt ge niet dicht bij hem mogen komen. Zoudt ge kunnen gelooven, dat deze vedette niet langer dan vier uur aanhoudend wilt werken? Wanneer men draait, stapt hij kalm naar zijn auto, klimt er in en wilt er niet meer uit komen. Zekeren dag dat men tooneel had op.genomen voor « La Journée de la Mort », moest hij mijn hoed gaan haien, welke ik in een dolle koers verloren had. Ongelukkig had hij reeds vier uren gewerkt en wilde hij niets meer doen; hij vertrok en bekommerde zich niet meer om den régisseur en zijn meester, ’s Anderendaags waren wij om 9. v uur vertrokken en zonder iets te zegger ging l'ony mijn hoed halen. Het zonderlingste is dat ik nog steeds maar niet te weten ben gekomen hoe dit dier weet welk uur het is. » .,

En Tom Mix zou ons zeker nog veel belangrijke zaken over 'l'ony verteld hebben, ware het uur van vertrek niet geslagen — Tom Mix steeg te paard... een laatste handdruk en hij vertrok in de richting van de

Tooneelen uit de prachtige pararnouritfilm “HER LOVE STORY" (Haar Liefdesgeschiedenis) met Gloria Swanson in de hoofdrol

FILM-RE VUE

GASTON JACQUET als RIDDER de LAGARDÈRE

DE BULTENAAR of de Kleine Parijzenaar

FILM'REVUE

CINE-ROMAN

De verdwenen1 - Wereld

naar het boek van Sir Arthur Conan Doyle « The Lost World »

Productie First National-Watterson R. Rothacker Vlaamsche bewerking van Ed. Neorg

Me: speciale toelating van de First National Pictures van New York. EENIG RECHT VOOR BELGIE

ROLVERDEELING

Professor Q. E. Challenger Wallace Beery

Edward Malone,, journalst Lloyd Hughes

Lord John Roxton Lewis Stone

Professor Summerlee Arthur Hoyt

(3e Vervolg)

« Ik kon de rots beklimmen en mijn oog laten gaan over een onafzienbaar plateau. »

« Zocht gij een'g spoor van leven? »

« Neen, maar des nachts hoorden wij vreemde geluiden. »

« Maar dit beest van den Amerikaan? »

« Wij kunnen alleen maar veronderstellen dat hij het moet gezien hebben. Men kan eerst na groote moeilijkheden de rots beklimmen, maar een weg is er niet of het dier zou naar beneden geklommen zijn. »

« Maar hoe komt het daar? »

« Het probleem is niet zoo du ster; er is maar een enkele verklaring. Zuid-Amerika is een gra-nietacht'g vasteland. Er moet daar zekeren tijd een vulkanische uitbarsting geweest zijn, welke de hoogte daar bewerkt heeft. Alles moet daar zulke verandering ondergaan hebben, dat al wat er leefde en groeide van de wereld werd afgescheiden. Op andere plaatsen zijn die dieren uitgestorven maar daar, o, wonder, zijn ze blijven leven en, daar niemand die plaats oo’t bereikt heeft..

, » Ik heb gedaan wat ik kon om de geleerden

van mijn ontdekking te overtuigen, maar vruchteloos.... Heden avond echter geef ik een voordracht en daar zal ik trachten te massa te winnen. Ik noodig u uit tegenwoordig te zijn.... Mr Percival Waldron, een naturalist zal om 8.30 uur een lezing houden in d'e Zooligical Institute Flail over « Het Rekord der Tijden. Ik ben speciaal uitgenoodigd om tegenwoordig te zijn, doch, ik maak van de gelegenheid gebruik om mijn zaak te bepleiten. »

« En ik mag komen? »

« Natuurlijk_ Beloof mij te komen, dan ben ik

ten minste zeker dat er één persoon tegenwoordig is welke mij gelooft. Ik denk dat er veel volk zal zijn daar Waldron, alhoewel een charlatan, veel

vrienden heeft_ Dus Mr Malone, aan niemand

een woord over ons onderhoud. »

« Maar Mr Mc Ardle, mijn hoofdopsteller, verlangt te weten wat ik uitgevoerd heb. »

« Zeg hem wat ge wilt. Doch, voeg er bij, wanneer hij nog iemand op mij afzendt, deze met een

rijzweep zal ontvangen worden. Maar ik vertrouw u dat er niets in de gazet zal komen.... Afgesproken dus.... Om 8.30 uur in de Zooligical Institute Hall. »

Ik had een laatste indruk van roode wangen,, zwaren baard en doordringende oogen, wanneer «Challenger mij uitliet.

Wanneer ik de professor verliet dan bonsde hef in mijn hoofd. Ik was van meen ng dat er iets waars was in des man s gezegdens, en bedacht wat een heerlijk artikel het worden kon voor de « Gazette », indien hij mij de toelating gaf voor het te schrijven.

Ik sprong in een taxi en liet mij naar het bureel van Mr Ardle voeren. Als gewoon’ijk was hij op zijn post.

« Welnu? » riep hij lachend. « Het schijnt ds* -ge in den oorlog geweest zijt! Hij heeft u aangè.), vallen? »

« Wij hadden enkel een kie n geschil. »

«Wat een man! En wat deed gij?»

« Daar h'ij redelijk werd hadden wij een onderhoud. Doch,:k kreeg niets uit hem, niets om in ons blad te zetten. »

« Daar ben ik niet zoo zeker van. Ge hebt een blauw oog en dat is voldoende om publiek te maken. Wij, journalisten, kunnen zoo iets n et langer dulden, Mr Malone. Geef mij meer uitleg en ik zal den man doen vervolgen. »

« Dit zal ik niet toestaan, mijnheer

« Waarom niet? »

« Omdat hij in zijn hart een braaf man is — men moet er enkel weten mede om te gaan. » «Goede Goden!... Gij gelooft toch zeker niet aan al d en rommel van mammouth’s, mastodonten en zee-serpenten? »

« Ik weet dat niet zoo, precies... Hij beroemt er zich ook niet op. Maar wel heeft hij iets nieuws daaromtrent. »

« Maar dan, beste jongen, schrijf er iets over! »

« Ik zou niets beters wenschen. doch ik heb mijn eerewoord gegeven van het niet te doen. »

Mc Ardle zag verbaasd op;:k vertelde hem nu de gansche zaak, alsook de vergadering welke er dezen avond plaats had. |F )

« Dan, Mr Malone, moet ge over die vergade- v ring het een en ander schrijven, dit heeft hij u niet verboden. Ik zal tot middernacht daarvoor op de zetterij wachten en plaatsruimte laten. »

Het was voor mij een drukke dag. Ik had nog eerst een onderhoud met Tarp Henry, welke met mijn avontuur eens hartelijk lachte en mij mededeelde dat hij .ook naar die vergadering ging.

Op het gestelde uur was ‘k tegenwoordig. Er was meer volk dan ik verwacht had; er stroomde nog maar steeds binnen; volgens mij zou dit zeker een populaire bijeenkomst zijn.

Achter mij ziende bemerkte ik, dat de zaai krioelde van studenten en jonge heeren, . hetgéen mij zonderling voorkwam, daar deze gewoonlijk op zulke ernstige conferenties n et te zien zijn.

Het duurde niet lang of deze studenten begonnen allerlei schimpliederen te zingen, hetgeen met het doel van deze vergadering nijst overeenstemde.

Wanneer Dokter Meldrum, met zijn bekenden hoogen hoed op de estrade verscheen, de plaats voorbehouden voor het komite t, dan werd er reeds met een bol papier naar geworpen, zoodat alras de dokter verdween.

En zoo gebeurden er verschillende zonderlinge

FILM-REVUE

tooneelen, bij de verschijning van de bejaarde professors.

De grootste betooging greep echter plaats, wanneer mijn nieuwe kennis, professor Challenger, nog maar het topje van zijn neus liet zien. Nu werd het een eder duidelijk waarom er zulk talrijk publiek was. Het wa.s bekend geraakt dat deze professor aan de vergadering zou deelnemen, en de jonge studenten hadden elkaar opgetrommeld om kabaal te maken, daar Challenger beroemd geworden was, aangaande die zonderlinge geschiedenis van Zuid-Amerika.

Bij zijn intrede werd er « bravo »!. geroepen, dat hooren en zien verging, hetgeen gevolgd werd van gelach. Doch, dit gelach en geroep ging over in bedreigingen, hetgeen er ernstig begon uit te zien.

Challenger echter glimlachte. Hij zette zich neder, haalde eens diep adem, wreef over zijn baard en overzag de men gte. Het lawijd hield mdar steeds aan totdat professor Ronald Murray, de voorzitter, en Mr Waldron, de voordrachtgever, recht stonden.

Nadat Murray het woord tot de vergadering gericht had, begon Waldron aan zijn inleiding, dewelke op luid applaus begroet werd. Daarna sprak hij over den wereldbol, enz., hetgeen voor den lezer van geen belang is. Alleen zij gezegd dat Waldron steeds onderbroken werd, hetgeen den man afmatte.

Wanneer dezes voordracht ten einde kwam, deelde de voorzitter mede dat Professor Challenger het woord wilde nemen.

In het belang van mijn blad maakte ik mij gereed om zijn speech op te nemen.

Challenger stond op en gedurende zijn toespraak werd hij steeds onderbroken.

« Dames en heeren » begon hij, « Oh, ver-schooning, ik wil zeggen: dames, heeren en kinderen » (geroep en gehuil), « wij moeten Mr Waldron danken voor zijn schoone voordracht... waarnaar vele van u zoo goed geluisterd hebben....

Doch, ik neem hier het woord om verder te gaan dan de vorige spreker. Het gaat over zekere dieren.... (geroep). Ik spreek hier n et als een liefhebber, maar als iemand welke de zaak diep bestudeerd heeft. Het is verkeerd te denken, omdat men een voorhistorisch dier niet gezien heeft, dat zulke dieren niet bestaan. Ik zeg dat zulke monsters, welke behooren tot de Jurassic periode en die onze tegenwoordige sterkste olifanten zouden verpletteren, nog altijd bestaan!..*.. (Geroep en beleedig ngen). Ik weet het omdat ik hun geheime schudplaats bezocht heb. Ik weet het omdat ik eenigen van hen gezien heb! »

Men klapte in de handen, men juichte, men riep, iemand wierp hem het woord: leugenaar! naar het hoofd.

«Ben ik een leugenaar?... Heb ik niet gehoord

dat ik een leugenaar ben? Wil de persoon die

dit woord uitgesproken heeft zich vertoonen opdat ik hem kenne?... »

« Hier is hij! » antwoordde een stem, terwijl een groep een jong ventje, hetwelk tegenstribbelde, n de hoogte hief.

« Wilt gij herhalen dat ik. een leugenaar ben?» vroeg Challenger. ,

« Neen mijnheer » antwoordde deze, terwijl hij verschrikt verdween.

« Als er iemand is welke aan mijn woorden twijfelt » ging Challenger verder, « dan kan hij met mij na de voordracht een onderhoud hebben!»

Men hoorde niets meer.

« Wanneer lieden zich opofferen om de wetenschappelijke velden uit te breiden dan werpt men ze met slijk!... Gallileo, Darwin... »

Nu hadden er uitroepen plaats waar de professor niet over kon. Het publiek werd nu zoo dreigend dat er eenige dames de zaal verlieten. De gansche vergadering scheen nu een kokende vulkaan.

Challenger deed een stap voorwaarts én stak de beide handen uit. Er was iets zoo grootsch en majestätisch in de houding van de professor dat plots aan het gewoel een einde kwam.

« Waarheid is waarheid » zegde hij, « en het geluid van u allen kan er niets aan veranderen.. Gij twijfelt aan mijn verklaring? Welnu, dan wik

ik u op de proef stellen__ Wilt gij EEN of meer.

uwer, als uw afgevaard’gden aanstellen en uiL uw naam mij beproeven?

Mr Summerlee, de veteraan der professors,, stond op en vroeg Challenger of hij tot deze conclusie gekomen was gedurende zijn reis twee, a-ren geleden, waarop Challenger ja antwoordde.. Hij vroeg zelfs:

« Zou Mr Summerlee soms willen deelmaken van een komiteit, hetwelk ik meer uitleg zal verstrekken? »

« Ja, ik wil » antwoordde Summerlee.

« Dan zal ik in uw handen alle bewijzen leveren die u zullen overtuigen Doch Mr Summerlee heeft een jongere kollega noodig... Zijn er liefhebbers? »

Op dit oogenblik vloog er iets grootsch door mijn brein. Zou het mogelijk kunnen zijn dat ik. in een wilder avontuur kon betrokken worden dan ik mij eerst had voorgesteld?.... Maar Gladys?.... Was het niet de kans waarvan zij gesproken had. Ik sprong recht en stak de hand op, maar ilc voelde aan mijn jas trekken en hoorde mompelen: «Zit neer Malone, maak u niet belachelijk.» Op hetzelfde oogenblik zag ik dat een ander man, vóór mij, ook zijn hand had opgestoken. Hij keerde zich om en zag mij met donkere oogen aan, maar ik hield voet bij stek.

« Voorzitter, ik wil er bij zijn’ » riep ik.

« Uw nàam! Uw naam! » riep men.

« Mijn naam is Edward Dunn Malone. Ik ben: reporter van de « Daily Gazette ».

« Hoe is uw naam? » vroeg de voorzitter aan. mijn mededinger.

« Ik ben Lord John Roxton; ik ben reeds op de.-Amazonestroom geweest, de plaats waar professor Challenger van spreekt. Ik ken de plaats en ben bevoegd er over te spreken. »

« Lord John Roxton is beroemd als reiziger » zegde de voorzitter « maar het is tevens goed dal. er bij deze expeditie een lid der pers zij. »

« Dan » kwam professor Challenger er tus-sehen, « stel ik voor dat deze heeren officieel door de vergadering zouden gekozen worden om professor Summerlee op dezen onderzoekingstocht te vergezellen, ten einde rapport u t te brengen over de echtheid mijner verklaringen. »• En zoo, onder oorverdoovend geluid en toejuichingen, werd ons lot beslist.

Ik werd na deze woelige vergadering door de menigte, welke de zaal verliet, medegesleept; .k bevond jnij 'op straat, me goed rekenschap gevende van mijn daad; voor mijn oogen rees het beeld van Gladys.

Plots voelde ik mij tegen den elleboog kloppen; voor mij stond Lord John Roxton, welke-mij in dezer voege toesprak:

« Mr Malone, wij gaan dus vrienden worden niet waar? Mijn appartement is daar over de straat, dn Albany Road. Misschien wilt ge wel zoo goed zijn een half uur bij mij door te brengen, daar er een:ge zaken zijn welke ik u mede te deelen heb. »

(Wordt voortgezet)

FILM-REVUE

DOROTHY MACKAILL

DOROTHY Mackaill werd te Hull, Yorkshire, in 1903 geboren. Zij erfde van haar ouders de zang-.en Hanskunst. Haar familie verhuisde naar Londen wanneer zij nog een kind was. en alvorens zij den ouderdom van 16 ja-ren bereikt had, huurde haar vader een zaal en gaf er danslessen; dit had voor gevolg dat Dorothy een engagement verkreeg in den London Hippodroom, waar zij een der danseressen was in de revue « Joy Bells ».

Het was daar dat zij kennis maakte met den regisseur Ned Wayburn, welke haar aanraadde haar geluk op het too-neel en op het witte doek te probeeren in Amerika. Wanneer zij in de Nieuwe Wereld aanlandde, ondervond zij dat het niet zoo gemakkelijk ging werk te vinden; het was eerst nadat al haar geld op was en dat zij besloot terug naar Eu-geland te keeren, dat zij, door tusschen-komst van een Engelsch meisje hetwelk zij kende, daar deze met haar vroeger in haar land in de revue « Floradora » gedanst had, dat zij in verbinding kon komen met een bestuurder, waardoor zij een verbintenis kreeg en alzoo aangenomen werd om deel te maken van de beroemde schoonheden in de « Century Roof ». Daar was het dat zij de kans had om met cinematografisten in aanraking te komen en dat zij zes maanden later een kontrakt teekende om in een serie « Tor-chie » komedies te verschijnen, waarin Johnny Hines de hoofdrol vertolkte.

Haar eerste groote kans werd haar gegeven door haar regisseur Marshall Nei-lan, de man welke zooveel beginnelingen vooruit hielp.

Dorothy Mackaill is niet in staat om vamprollen te vervullen, haar karakter en gelaatsuitdrukking laat het niet toe; daarom speelt zij echte meisjesrollen, persoontjes zooals zij in het werkelijk leven

Dorothy, zooals zooveel anderen, heeft ook haar lievelingegn tusschen de filmstars; zij denkt dat Lillian Gish de meest wonderbare persoon o.p de film is en zij heeft dan ook niet opgehouden deze artiste te prijzen voor haar vertolking van « Romola ».

Een van haar eerste films was « The Lotus Eaters », bestuurd door Marshall Neilan en waarin John Barrymore de 1 dingsrol speelde. Daarna vertolkte mede A Woman’s Woman — The Isle of Doubt — The Inner Man — The Streets of New Y ork en «Mighty Lak’a Rose». In deze laatste film had zij het geluk te too-nen dat zij een begaafde violoniste was.

Daardoor verkreeg zij een nog grooter geluk, namelijk om tegenover Richard Barthelmess « The Fighting Blade », een First National film, te vertolken; sindsdien heeft zij geen oogenblik rust meer gekend daar zij onophoudend draaide. Daarna zien wij haar in « H:'s Children’s Children », Paramountfilm. Dan in « The Painted Lady », « What Shall I Do » en « The Next Corner », waarmede zij vele lauweren oogstte.

OOOOOOOOOOOOOO «* OOOOOOOOOOOOO'j

Cinemanieuwsj es

VOLGENS het rapport van de jaarlijksche vergadering der Marcus Loew’Theatres Limited, Toronto, mogen in Canada de cinemas op een bloeienden welstand bogen.

PHOEBUS FILM A. G. heeft te Keulen de a Schauburg » gekocht, een van Duitschland's grootste cinema’s, waarin meer dan 2000 zitplaatsen zijn.

RICHARD OSWALD gaat dit seizoen nog vier films vervaardigen. « Halve Zijde », « Voor- en Acterhu's », « Laat er Licht schijnen » en « Het Dagboek van een Mondaine ».

UNIVERSAL heeft Maurce Tourneur aangenomen om « Sport'ng Life », melodrama en succes van Drury Lane Theatre, op het doek te brengen.