Kinemawereld

OOOOt

%>OooOO 000

Lon Chaney & Malcolm Me. Gregor

In ’’All the Brothers were Vaillant” s°oi6té del„usskArli3tiqu”

OOOOOOOOOOOO 00000 606000 oooooooOQ

Uitgave Kinema. en Tooneelwereld Korte Gasthuisstraat, 16, Antwerpen.

OOOOOOOOOO OOÔÔÔ' PWQQQOOOoo

• OINEMA WERELD » _

De Ontwikkeling der Stille Kunst

lhoewel we nu volop in het kine-ma-seizoen zijn, toch worden er nog steeds oude filmen op de programma’s van zekere kinema’s gebracht.

Zoo hebben we o. a wederom « Trésor d’âme », « Mater Dolorosa », « Ames

Orient », « Le Lys brisé », zelfs

Alhoewel die banden, gedraaid onder eene andere techniek, in zekere oogpunten een hemelsbreed verschil vertoonen met de moderne filmen, toch kunnen zij ons in zekere mate bekoren.

Met het oog op de heruitgave dier vroegere voortbrengels, achten wij, het niet van belang ontbloot een blik terug naar achter te werpen en de evolutie van de kinema in zijne wonderbare loopbaan te volgen.

Gaan wij even terug tot in 1908. De kinema bestaat sinds eenigen tijd en hoofdzakelijk in het draaien van eenige anekdoten die doorgaans in eene einde-looze achtervolging eindigden. Het is 1 md dien tijd dat de gebroeders Lafitte de « Film d’Art » stichtten. Zij doen door Le Bargy « L’assassinat du Duc de Guise » ineenzetten, en vertolkt door tooneel-spelers die vóór het objectief deklameer-den. De film is nog slechts eene ononderbroken rij voor het apparaat gebaren makende tooneelspelers, en lange ooschrif-ten uitleggende wat zij zegden. Dit alles geschiedt in bordpapieren en op doek geschilderde schermen die beven bij elke min of meer heftige beweging.

Aan de overzijde van den Atlantischen Oceaan, is de cinema ook niet verder gevorderd. Maar het zijn geene tooneelstuk-ken die men er filmt: men bezigt er geen theatermenschen. Maar reeds 'iet één man in den toestand klaar: Griffith die zekeren dag, dank aan de ongesteldheid •"an een regisseur, de leiding eener filmopname in handen krijgt. Zijne vertolkers komen doorgaans uit de rangen der figuratie: het zijn menschen rechts en links uitgekozen en die eene « type », ver-eischt om een zekere rol te vertolken, vertoonen. Ook verandert hij een heele boel zaken, wordt door iedereen gewraakt en bespot, maar zou toch zijn slag thuis halen.

Van 1909 tot 1913 brengt Frankrijk, in vergelijking met de Vereenigde Staten niets bizonders voort. Men gaat er voort met filmen in den trant van « l Assassinat du Duc de Guise » en alles wordt gefilmt, vanaf het repertorium der schouwburgen tot de melodramatische draken van Xavier de Montepin en Georges Ohnet.

In de Vereenigde Staten maken Griffith en zijne leerlingen vooruitgang. Hij voorziet er de kinema der eerste letters van zijn alphabet en bezigt er de eerste technische grondbeginselen: de « close-up » (amerikaansch voorplan): het

long-shot » (zicht op groote breedte), de « flash back » (gelijktijdige handeling), de « traveling camera » (opname van een in beweging zijnde .voorwerp). Ook schrabt hij een overgroot deel der tusschentitels, en door het beeld alléén de gevoelens door de vertolker uitgedrukt te doen begrijpen.

In 1912 verwezenlijkt hij zijn eerste film in vier deelen: « Indith van Bethu-lië », voor dewelke hij de eerste muzikale begeleiding liet komponeeren. Daarna in 1913, twee novellen van Edgar Poë, ((Annabel Lee » en « Tell-Tale-Heal », « The Avening Conscience », die zonder twijfel de beste Amerikaansche film van 1913 is, wordt ten onzent onopgemerkt onder de naam van «La Conscience vengeresse» afgerold.

In Italië bepaalde de kinema zich tot de groote historische voortbrengsels en Rome brengt de volgende bordpapieren voortbrengsels voort: « Quo Vadis? », « Spartacus », « Julius Caesar », « Antoine et Cléopâtre », enz.

In 1914 worden er voor de Fransche

« CINEMA WERELD »

kinema twee wegen geopend: ofwel past men met een weinig meer zekerheid, de meesterstukken van groote schrijvers aan, en met natuurlijke schermen omgeving: ( Quatre-vingt-treize », gedraaid door Albert Capellani, ofwel draait men volksromans, met min of min politieavonturen en intrigues, ten einde het publiek te boeien.

Terwijl men in Frankrijk nog aan « Fantomas », was, zagen de Vereenigde Staten de grootste film van het tijdperk geboren worden. « La Naissance d’une ('/"’ation », eerste groot krachtmeting van Griffith. Het zijn de bordpapieren blokken van « Quo Vadis? » niet meer, maar ware kinema en waar leven.

Rond ditzelfde tijdstip draaide Thomas

H. Ince « La Colère des Dieux ».

1915. Door het feit der vijandelijkheden brengt Frankrijk niets bizonders voort.

In de Vereenigde Staten is het de zegepraal van Griffith’s « Intolérance ». C.B. de Mille draait de drie grootste voortbrengsels zijner loopbaan: « Jeanne

d’Arc », « Les Conquérants » en « Forfaiture ».

Op 2 Oktober, gedenkwaardig datum, stichten Griffith en Sennett de « Triangle ».

Ince (triangle Kay-Bee) brengt « Le Typhon » en « Peinture d’âmes », twee (\ ortbrengsels van waarde voort.

Het is tijdens dit jaar dat talenten als die van Charlie Chaplin, Sessue Haya-kawa, Douglas Fairbanks, Mar, Pick-ford, William S. Hart, Charles Ray, Lilian Gish, Norma Talmadge, enz. op het voorplan I < men.

1916. De Triangle Cy brengt in de kinema uitbating een nieuwe formuul, die een ersntige stap vooruit daarstelt.

1°) In de techniek

Griffith en Ince maken het gebruik van hunne nieuwe theoriën voor alle filmen algemeen. Alzoo werden verwezenlijkt: « Pour sauver sa race », « Le Lys et la Rose », « les Vieux », « Richesse maudite », « Châtiment », « Une aventure à New-York », « La secrétaire privée ».

2*) in het scenario

Gardner Sullivan die reeds voor Ince arbeidde, had de scenarios van « La Colère des Dieux » en van « Peinture d’âmes » verwezenlijkt voor de nieuwe scenarios, neemt hij een hoofdonderwerp, iets dat eenieders belang kan inboezemen.

Anita Loos, volgt JSullivan in de zelfde weg, maar in een 'minder ernstige trant.

Van 1917 tot 1923 is de toestand op geene meldenswaardige wijze veranderd. De Amerikanen hebben hunne technische werkmethodes tol in de onderdeel n toe verbeterd.

Langs hunne zijde hebben de Zweden ook hunne kunst zien wereldberoemd worden; hunne filmen zijn doorgaans veel eenvoudiger, bizonderlijk door het kader en het algemeen beleid van het spel.

De Denen lijden onder de uitwijking hunner vertolkers naar de Duitsche tudios.

Holland zet zijne studios open voor buitenlandsche filmgezelschappen, en draait slechts nu af en toe een band van minderwaardig belang.

Italië lijdt onder de verdeeldheid en de mangel aan onderlinge samenwerking. De aldaar gedraaide filmen zijn slechts voor eene zekere klasse toeschouwers bestemd.

Engeland blijft aan de traditioneele af-zonderingspolitiek voortdoen en de aldaar voortgebrachte banden worden hoofdzakelijk alleen in Engeland en de Britsche koloniën af gerold.

Duitschland verbetert hare nogal te theatrale vooroorlogsche werkmethodes (zijn grootste gebrek was slechts zijne eigen filmen te zien).

Frankrijk zonder het zelf te willen bekennen, moet haar vóóroorlogsch kunst (?) personeel van onder tot boven herniewen. Nieuwgekomenen, zooals Marcel l’Herbier, Abel Gance, Louis Dellue, Jacques Feyder, Jean Epstein, André Obey, leiden de beweging.

<( El Dorada » van Marcel l’Herbier, (i Fièvre » van Louis Dellue, « La Roue » van Abel Gance, « Crainquebille » van Jacques Feyder, « Le Brasier ardent » van Mossoukine, zijn als zoovele mijlpalen in die nieuwe richting.

En al die voorloopige meesterstukken zijn niets naast datgene wat de kinema ons voor morgen beloofd. NEMO

• CINEMA WERELD »

Honderd in d’Uur

(Cent à l’Heure)

Voorgespeld door....Josse L. Lasky

Scenario van....Byron Morgan

Filmregie van....Philippe Rosen

Europeesche omwerking van....

Edmond Urwilter Rolverdeeling:

jimmy Dent....Wallace Reid

John Dent....Theodore Roberts

Dutton Tyler....Walter Lang

Louise Fowler....Mary Mac Laren

Als inleiding moeten we eerst zeggen dat de eindelooze weg die Amerika’s Oost- en Westkunst verbindt ' een door alle auto-sportliefhebbers uitverkoren veld is tot het houden hunner wedstrijden.

Maar de oude Dent is een goeie baas en wenscht niets anders dan zijn zoon terug te winnen.

Wetende hoe een vurig sportliefhebber hij is brengt John een zijner beste machines op de baan.

De groote koersdag is aangebroken. Jimmy zal Tyler’s kleuren verdediger Maar tijdens de koers overkomt de drijver van Dent’s rijtuig een ongeluk.Jim die hem voorbijsnelt, voelt in zich de trots van den familienaam opwellen. Een oogenblik nadenken en hij laat het rijuig van Tyler staan om met het merk zijns vaders de koers voort te zetten.

. Na menig gevaarlijk avontuur, om den verloren tijd in te winnen, dat Jim glansrijk doorkomt dank zijne kcelbloe-

Jim Dent, is de zoon van een autofabrikant, John Dent, die rijtuigen voortbrengt alleenlijk bestemd voor een kalm en burgerlijk gebruik. Maar Jim is een vurig sportman en heeft zich een rijtuig aangeschaft bij Dutton Tyler de mededinger zijns vaders.

Dit brengt de oude Dent buiten zich-zelve. Harde woorden worden er ui'ge-sproken en Jim verlaat het ouderlijk huis.

digheid, wint onze held de koers.

Terwijl de overwinnaars worden toegejuicht wil Jim zijn mekanicien gelukwen-schen, en onder stof en zweet dat hem als een schminksel op het gelaat ligt erkent hij, vol verbazing, Louise Fowler, de dactylo zijns vaders, uit liefde hulpchauffeur geworden, en Jim raadt dat zijne zegepraal er hem nog eene andere bezorgt, die hem nog dierbaarder zal zijn.

PARAMOUNT - niêuwstraat 4ö - öKUooclL

KINEMABRIEVENBUS

« Cl KENIA WERELD »

Miss Blanche. — Gabriel de Gravonne, adres:rue Lallier, 5, Paris; in de Fransche taal schrijven.

Stalen Arm. — Lester Cuneo, schrijf hem aan: e/i 6015 Hollywood Boulvard, Hollywood (Cal.) U. S. A.

Wally. — 1° Moeilijk te zeggen daar de priis voor iedere film verschilt naarmate de kosten die het draaien er van vergden.

. 2° Die filmverhuurders zetten aankondigingen in vakbladen; u kunt die o.a. in Kinema- en Tooneel-wereld ook vinden; de prijs verstrekken zij u op de eerste aanvraag.

3° Tn « De Vlam van het Leven » maakte Wal lace Reid geen deel uit der rolverdeeling; topn die film voor de Universal gedraaid werd, was Wallace Reid, die toen nog in leven was, aan de Paramount herbonden.

Oogstkind. — 1° Paul Hartmann, adres: Tanent-ziemtrasse, 3. Berlin W. 50.

2° Erna Morena, adres: Hardenbergstrasse, 27a, Oharlottenburg (Duits-chland).

3° De A merikaanrche titels der volgende filmen zijn: «L’Heure Suprême» (The Great Moment), « L’Amour a-t-il un maître » (Something to think about), «L’Echange» (Why change your wife), « Les affaires d’Anatole » (The afairs of Anatol).

Canibal. — 1« Op tooneelspel kunt u zich zeker toeleggen, maar als filmspeler, dit zal met zekere moeiliikheden gepaard gaan.

2° De rol van « La Garçonne », Monique Lerbier, in de film van dien naam, werd vertolkt door Fran ce Dhélia; zend thare photo mits 2 frank; adres: 37, rue Jean-Jaurès, Levallois-Perret (Seine).

3° Wendt u tot opze Tooneel-Brievenbns.

Iris. — 1° Betty Balfour, adres: 41, Graven Park. Willesden N. W. (Engeland).

2° Wanda Hawley, adres: Vitagraph Studios. Est 15tb Street and Locust Avenue, Brooklyn-New YoA 'TT. s. A.v

3° Rachel Devays, adres: 6, avenue Lamarck. Paris.

Clairette Ciné. — Besten dank voor do mooie photo alsmede voor de lieve opdracht; tevreden over Conway Tearl ’s photo en levensbeschrijving in vorig nummer?

Lustig Trio. — 1° Mabel Julienne Scott, bizon-de--*" „ Ashes of Love », «Sacred Love».

« The Sea Wolf ».

2° Bessie Bariscalo draait zeker nog; voornaam ste filme: « The Woman who understood », « The Painted Soul ». « Madame Who ». Huidig adres is: Brunston Studioo, 5341 Melrose Avenue, Los Ange les (Cal.) U. S. A.

3° Doris May, adres: In'ce Studios, Culver City (Cal.) U. S. A.

N.-B. — Besten dankvoor uwe welgemeende nieuwjaarwenschen, en moge u evenveel goeds in dit komende jaar te heurt vallen!

Alice Pavor. — 1° Kathleen Key, adres: c/o 6015 Hollywood Bo’ lvard. Hollywood (Cal.) U. S. A.

2° Pearl White, adres: Hôtel Grillon, 2, rue Boissv d’Anglas, Paris (VTUe).

3° Gaby Deslys is in 1920 overleden.

N.-B. — Beide eersten zenden hunne photo: dank voor uwe vriéndelijke wenschen en hopen dat 1924 voor u evenveel geluk en voorspoed met zich moge brengen.

Denis en Co. — De voornaamste vertolker van « Le passe-partout du Diable » was Eric von Stro

heim; van de twee eerste filmen werd de rolver deeling niet gegeven.

Harry Singleton. — 1» Miss du Pont is nog ongehuwd; adres: Universal Studios, Universal City (Cal.) U. S. A.

2° De rol van Karel Benton in « Maman » werd vertolkt door Wallace Ray; adres: c/o 6015 Hollywood Boulvard, Hollywood (Cal.) U. S. A.

3° Lucille Carlysle is te Liverpool geboren; voor naamste filmen: «Peg of Johnson», «The Love after Dumer »; adres: c/o The Fleetway House, Farringdonstreet, Roan 53, London F. C. 4.

N.-B. — Moge 1924 voor u insgelijks al dàt bren gen wat u maar kunt verlangen.

Dolol. — Sandra Milowanoff vertolkte de titelrol in « L’Orpheline » en « La Légende de Sœur Beatrix »; de Amerikaansche film « De Twee Weezen » werd vertolkt door Lilion en Dorothy Gish.

Dactylo. — '.o Rudolf Valentino kan in de Fran sehe en Engelsehe taal geschreven worden.

2° Henny Porten kunt u in de Vlaamsche taal schrijven; om hare photo te bekomen doet u best haar eenige milliarden marken op te zenden; adres: 76 Parkstrasse, Berlin-Dahlem.

3° Mary Pickford kan in de Fransche en Engel sehe taal geschreven worden; adres: Hollywood jCal.) U. S. A.

Mngue+te. -— 1° Alma Rubens is in 1897 geboren.

2° Dit hangt af van de Cinema-bestuurders welke die film moeten huren.

3° Douglas Mae Dean is pp 12 Januari 1895 geboren en is Amerikaan.

N.-B. — Voor u evenveel beste wenschen en dat 1924 u bizonder moge aangenaam wezen.

Koppeke. — 1° Gunnar Tolnaes is zeker nog in leven; het is zijn landgenoot Waldemar Psilander die overleden.is; Gunnar Tolnaes’ adres is: Carls Rongs. Rei 6, Kopenhagen.

2° Lya Mara, adres: 12, Bismarckstrasse, Char lottenburg (Duitschland).

Baz. Moans. — Photos ontvangen en zullen het noodïge doen; zoodra er nieuws is verneemt u het langs deze Brievenbus. Beste wenschen voor 1924 terug en mogen de uwe voor u vooral verwezenlijkt worden!

Een Hoedje. — 1° Van welke maatschappij was die film?

2° Alice Joyce, adres: Vitagraph Studio, East 15th Street and Locust Avenue, Brooklyn-New York (U. S.A.).

3J Beatrice Joy, adres: 1625 Vine Street, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

Mi non. — In naam van onze redaktie-kollega’s en bizonderlijk uit dien van ondergeteekende, onzer besten dank voor uwe vriendelijke wenschen dat 1924 insgelijks al die welke u dierbaar zijn moge vervuld zien!

Norrna Talmadge. — 1° Denkelijk was die artiste Molly Malone; adres: 6621 St-Francis Court, Holly wood (Cal.) U. S. A. Zendt hare photo gratis.

2° Naam niet gegeven.

3° De hoofdvertolkster van «De Verdrukten», de roi van Conception, was Raquel Meller. Zendt hare photo tegen fr. 2. Adres: 14, rue Armengaud. St-Cloud (Seine-France).

L.’ Colinet. — Over een bezoek van die actrice de Antwerpen is ons niets bekend; bedoelt werd zeker tq Brussel; in ieder geval, indien we er iets' over vernemen zullen we niet nalaten u er over in te lichten. NEMO.

N.=B. .. Vragen ons na Zondag toegekomen vvor den in het volgend nummer beantwoord.

« OINEMA WERELD »

VRIJE TRIBUUN

Onder deze rubriek mag eenieder, onder deknaam, zijn opinie, de klne-ma aanbelangend, uitdrukken. De ln~ tenders moeten nochtans hun naarr en adres doen kennen op ons bureel en blijven verantwoordelijk voor het Ingezondens. De hoofdredaktle behoudt zloh eohter het reoht van opname of weigering voor.

De plaats zeer beperkt zijnde er ten einde eenieders bijdrage te kunnen opnemen, zal deze vanaf de volgende week niet meer dan 25 LIJMER DRUK mogen bedragen.

Zeker iemand's meening.

Ik ben het absoluut niet met den Heer Nemo eens waneer hij beweerdt dat de verschillende departementen en de te groote filmvoortbrengst de Amerikaansche cinemaindustrie naar den duivel helpt. Mij dunkt dat juist die verschilfende departementen den film een boel goed doen. In Amerika zal niet, zooals elders het geval is, een machinist zich met het licht bemoeien, een opnemer het scenario samenstellen of den eersten den besten vriend van den insce-neerder zich gelasten met onder zijn bekenden en favori’s meer of minder geschikte vertolkers op te zoeken, ’t Is door het verstandig toepassen van het « schoenmakertje blijf bij uwen leest » dat een groot deel dér Amerikaansche producties de volmaaktheid bereiken of zeer nabij komen. Op filmen als « Manslaughter »,

« Het Mirakel », « Hare Blauwe... toe » en zooveel anderen is niet het minste aan te merken, 't zelfde voor de Wallace Reid, Doug Mc Lean, Charles Ray tooneelspelen en Christie’s die ik voor pareltjes van geest en fijne ineenzetting houd. Wat echter voora in Amerikaansche producties sympathiek aandoet is de in de dramatische banden uitschijnenden humor o. a.

« Tess », « Le Roman d’un Roi », « Smiling Through ». « Begond the Rocks » doet zich integendeel opmerken door een totaal gebrek aan ziel en het scenario lijkt me eerder banaal. Ik vind dat Sam Woods te weinig gevoel in zijne voortbrengsels weet te leggen; nog aanmerkingen zijn te maken op « Neron » en de eeuwige « serials ».

De Verdrukten, Minetola en eenige rare andere filmen zijn eenige Fransche voortbrengsels die me waarlijk kunstwerken toeschijnen.

In Parijs schijnt men te denken dat het voldoende is «een meesterwerk der fransche filmkunst» boven hot affiche te zetten om 't beestje te doen pakken en onderwijl verkwisten ze hun tijd en bederven den smaak van ’t publiek door • zoogezegde sensatiestukken. Beatrix had beter kunnen zijn, het onderwerp was boeiend, Sandra onovertrefbaar, -maar ’t scenario ver van goed, de dekors in 't oog vallend theaterachtig en de kleuren eentonig, niettegenstaande is de scene van het mirakel, dank aan Sandra, prachtig.

Leo Cavallo's en anderen schijnen te denken dat Dbelia door het feit in la Garçonne te hebben gespeeld een goede, excellente, actrice is. Wie « Een drama der F. B. » gezien heeft zal echter wel gemerkt hebben dat ze niet ten haren voordeele bij haar partner die « Septime » vertolkte afstak

'k Houd H. Roussel voor den eenigen ware Fransche insceneerder dien naam waardig en denk dat indien de Fransche regisseurs hunne Amerikaansche collegas wilden navolgen, de tegenwoordige crisis gauw zou eindigen.

C. Wally

Xog wat over Episoden films.

Goppie houdt niet van episodenfilmen en verkiest rolprenten uit liet werkelijk leven. Hij of zij (ik ben er om verlegen) is zoo minzaam, daarover mijn persoonlijke meening te vragen.

Ik heb insgelijks aan onwaarschijnlijke, drakerige episodenfilmen minstens een dozijn broertjes dood!...

Evenwel, op alle regels bestaan uitzonderingen en onder de paddestoelachtige lintworm-filmenoogst komt ons soms wel eens een degelijk voortbrengsel verrassen.

« Het Huis van liet Geheim » naar de roman van Jules Mary met Mosjoukine en Hélène" Dàrly is onder zijn ziekelijke en bloedarmoedige soortgenooten, een juweeltje van regie, spel en fotografie.

De regisseur A. Volkoff brengt daarin meesterlijk « Chineesche schaduw » in toepassing. Natuurlijk is de film nog niet van alle gebreken vrij.

Ik geloof dat episodenfilmen- (in de banale beteekenis) niet leefbaar zijn en vroeg of laat zichzelf zullen vernietigen. Een sombere en misschien... verheugende voorspelling voor Goppie!...

Want de zevende kunst (alle episodenfilmen op zij gezet, die geklasseerd worden onder de etikette « Filmnijverheid ») is slechts in haar aanvangsttijdperk en is net als een snoezige bahv. die zich nog maar enkel stamelend kan uiten!.,.

Mej. Leon ore gaf me, een "paar weken geleden, een getuigschrift van.... goed gedrag. Ik ben erg gevoelig voor komplimentjes!

Ik ben haar zeer erkentelijk!...

Have laar

Xog een oordeel over: «Keizerlijke Viooltjes» .

Buiten een paar andere hebben weinige Fvnnsche filmen mii zoozeer getroffen als de / film « Keizerlijke viooltjes », in het bijzonder •-het spel van Raquel Meller. Steeds zonder de minste overdrijving is haar spel en mimiek in oogenblikken van vreugde en angst. Goed verzorgd is de tooneelschikking; in het bijzonder de . scenes van het Hof van Compiègne ondgr Napoleon III. De costumen waren puik en juist. Alleen vindt ik dat volgens de photos dje ik zoo al van Napoleon III gezien heb de luitenant der guides in deze film veel meer op Napoleon trekt als "Napoleon zelf; maar dit schaadt toch niets aan het geheel van den film die een echte superproductie der Fran sehe filmindustrie is. Lagardère

Over Filmtitels: « De drie Musketiers ».

Toen ik verleden week de affiche van boven staande film bemerkte, was ik niet alleen zeer tevreden over de plakkaat zelf, maar bijzonder over den titel: « TEtroit Mousquetaire ». Hoe goed gekozen! Zelfs in ’t Engelsch wist men een koddigen titel te geven, die nochtans heelen al gelijkenis had met den origineelen;

« The three-must-get-thêres »! Alleen in 't Ne-derlandsch heeft men geen gelijkenis met den eigenlijken titel kunnen vinden en men vermeldde alleen het saaie, droge « De Smalle Musketier ». Vond men dan heelemaal geen

« Cl MEM A WERELD

overeenkomst met « De drie Musketiers »? Is de Nederlandsche taal dan zóó arm? Of zou men het bij de vertalers moeten gaan zoeken die « l’F.troit Mousquetaire » letterlijk vertaalden? ’t Ware te hopen dat hier verandering in kwame en men de filmtitels beter kieze.

Heb ook het voorstel van Mejuffer Yolande D’Ardenne gelezen waar ik echter niet mede Takkoord ga. In rubriek « Kinemawereld » spreekt men over « KINEMA » en niet over muziek, beelden Kunsten, tooneel of iets dergelijks. Wil men echter een ander Vrije tribuun openen, maar dan onder een andere rubriek dan zou ik de eerste zijn om daar mijn medewerking aan te verleenen. Maar het schijnt nu al een heele kunsttoer om één V. T. te onderhouden, zooals trouwens Mej.

I.eonore Perdueala hét reeds opmerkte; wat zou men er dan nog een andere V. T. gaan op nahouden? Dit zou natuurlijk effenaf onzin zijn. Wat denken onze andere lezers daar-'over? Sans rancune echter, Yolande! Djidji.

Voor den Oorlogsinvalied.

Hetgeen ik u nu ga verhalen, beste lezers der V. T. wijkt een weinig van ons programma af. Niettegenstaande, dit meen ik toch te mogen veronderstellen, dat u er evenveel belang in zult stellen als in de andere artikels in de « Vrije Tribuun » opgenomen.

Zaterdag avond, 29 December, in de Kine-ma der Dierentuin werd ons plots een film zonder titel vertoond. Het stuk begon met de volgende woorden: « Dit verhaal heeft men reeds dikwijls verteld, doch men kan het niet genoeg herhalen». Ziehier den korten inhoud van het stuk:

We zien een gelukkig werkmansgezin, bestaande uit een man, jong schrijnwerker, zijn werkzame vrouw en hun klein kind. Donkere wolken verrijzen plots aan den helderen hemel van hun geluk in de gedaante van den schrikkelijken wereldoorlog van 1914-T8. De man zijn vaderlandschen plicht .getrouw, ver voegt zijn kameraden in het leger.

De verdrukkers onderworpen hebbende keert ldj weer na vier jaar, met talrijke eereteekens beladen, doch... met één been maar. Zijn vrouw voorziet reeds de ellende daar haar man zijn stiel niet meer kan uitoefenen. Het « Nationaal Werk der oorlogsinvalieden » echter leert hem een. ander ambacht aan, hetwelk hij zonder de hulp zijner beenen uitoefenen kan. Daarna spreekt men over den « Tombola » ingericht Ten voordeele dor oorlogsinvalieden; men haalt er het nut van aan en eindigt met tot ieder een bede te richten opdat hij het zijne er zou bijdragen. Ik applaudisseerde hartelijk mede want het had me werkelijk bevallen. Nauwelijks echter was het licht weer aan of uit alle hoeken en deuren kwamen liefdadige heeren en damen zulke toten te koop aanbieden. Te oordeelen naar de groote som van 1800 fr. die de verkoop der loten heeft opgebracht meen ik te mogen veronderstellen dat ieder iets heeft bijgedragen.

Een goed gedacht, zoo een rondhaüng in een groote kinema te doen, vindt u niet beste lezers? Inderdaad bij zulke gelegenheden geeft ieder volgaarne en uit ganscher harte terwijl, indien de milde gever zelf een lot moet gaan koopen, dan vindt hij er den tijd niet voor ofwel wordt het hem belet door de een of andere reden.

Ik denk wel dat men een günstigen uitslag zou bekomen indien men ditzelfde in andere groote kinema’s van ’t land zou beproeven.

Amicilia.

Aan Yolande d'Ardenne.

Ik heb verleden week uw artikeltje in de V. T. gelezen en ik deel volkomen uwe meening. Er moest niet vergeten worden, dat ons blad « Kinema- en Tooneelwereld » heet. Al- te dikwijls wordt, mijns inziens, het tooneel verwaarloosd ten koste van de Kinema. Toch zijn er, denk ik, nog vele lezers, welke de voorkeur geven aan het eerste. Ik ook verkies het levende woord boven de stille kunst. Ik wil evenwel geen afbreuk doen aan de vele kunstprestaties op kinemagebied noch de groote uitbreiding welke deze kunstnijverheid genomen heeft, ontkennen. Ik vind dat het vrij wat leerrijker en interessanter zou zijn wat over onze eigen Vlaamsche kunstenaars te hooren die staan ons toch veel nader en hun werk is ook ten zeerste onze aandacht waardig.

Ik geef mijn voorstel in overweging en hoop dat het veler goedkeuring moge wegdragen.

Olive.

(Dit voorstel wordt bestudeert,- maar dit zal voor een andere rubriek zijn. N. d. R.)

Over Kluchten.

Het is overal zoowat de gewoonte het Programma op te luisteren door een klucht. Ik geloof dat een klucht toch eigenlijk dient om een mensch doen te lachen? Helaas, hoe dikwijls mist hij echter zijn doel niet!

Zoo kregen we verleden week iets over Charles Chaplin. Iemand, die nooit een Cinema bezoekt kent toch Charlie van naam, weet dat hij altijd een rieten stokje bij heeft, een bolhoed, breede broek en zeer groote schoenen draagt, en iedereen kent vooral zijn eigenaardige manier van loopen. Ik heb anders nog zeer weinige plezierige kluchten van Charlie Chaplin gezien.

Charlie Betaaldag, Charlie in een hondenleven, en « The kid » waren zeer goed, maar wat beteekent zijn serie, die hij met « Mabel » speelt? Eenvoudig niets. Het grootste gedeelte van het publiek is het klassiek geworden Charlie-kostuum moè. Het is niet altijd om zoo’n kostuum dat het lacht maar wel door den loop van omstandigheden, van misverstanden, die den held in enge toestanden brengen en belachelijk maken. Ook hangt er veel af van den tekst, die op het doek voorkomt. Zoo kregen wij hier laatst: « Een zoon van Uncle Sam bij onze voorvaderen » met « Cami » in de hoofdrol. Ik had nog nooit van een Cami als kluchtspeler gehoord en toch! was het stuk buitengewoon fijn! Het contrast tusschen die dóór en dóór modernen Amerikaan en onze voorouders uit 528 was merkwaardig afgeteekend. Het was een schater-van ’t begin tot het einde; en na 't achtste deel (wat zeer lang is voor een klucht), had men nog een gevoel van spijt omdat men die slimme Yankee niet meer zou zien rondloopen in zijn smoking, tusschen al die ridders in hun- stijve harnassen!

Vooral de tekst was leuk, dààr waar Martin (de held) sprak van fox-trott, telefoon, auto’s, revolvers en... wisselkoers, terwijl, och arme, in 528 het land van den Dollar nog niet eens ontdekt was! Daarbij had het stuk ook nog een diepe beteekenis (die niet zeer vleiend was voor den Adel!).

Van een klucht aan ’t begin van. een programma hangt veel af, daar hij het publiek in een aangename stemming brengen moet; waarom daar ook niet voor gezorgd zoowel als voor het overige van het programma?

Johanna torster

« CINEMA WERELD »

BA VU

Russisch treurspel

vertolkt door Wallace Beery, Estelle Taylor, Forrest Stanley, Sylvia Breamer. Joseph Swickard.

UNIVERSAL JEWEL

Bavu, is de titelrol van een film der Jewel-reeks, en gedraaid door de Universal. De lezers zullen reeds geraden hebben wie de vertolker van die rol zal zijn,

n. 1. Wallace Beery, een figuur die doorgaan de onsympathiekste rollen in handen heeft. Hij vertolkt die met zulke

ESTELLE TAYLOR

maëstra dat hij hierin bijna onnavolgbaar is, en heeft zich daardoor in de Ameri-kaansche filmkolonie zulke vermaardheid verworven dat hij geen oogenblik zonder filmkontrakt is.

De ontwerper van het scenario heeft ons aangetoond volkomen van de russische revolutie en Sowjet-toetsanden op de hoogte te zijn en te begrijpen hoe een geheel volk, zelfs een ras er door zekere omstandigheden toe komen kan van zóó wreed en onmeedoogend te zijn.

De scenario-schrijver heeft gepoogd er eene speciale studie van te maken jzekere typen zijn zóó nauw en scherp afgetee-kend, en de vertolkers zelf waren zóó

doordrongen van den geest die hen moest bezielen, dat de toeschouwer in zekere pathetische tooneelen als ’t ware mede-gesleept wordt.

Om nog eens tot Wallace Beery (Bavu) terug te keeren: deze kunstenaar, over wiens nieuwe kreaties men nooit ontgoocheld wordt, heeft in deze film eene buitengewone type van bolsjewist uitgebeeld.

Daarin schuilt eigenlijk het groote be lang van die film, want een scenario, of beter wat wij gewoqp zijn scenario te noemen, bestaat hier om zoo te zeggen niet.

De aktie speelt meestendeels ten hui-{ ze van Bavu, of in het bureel van zijn doodsvijand Michha, handig uitgebeeld' door Forest Stanley.

WALLACE BEERY

Het treurspel helt bij oogenblikken over naar het genre welke de Duitsche filmregisseurs zóó zeer verafgooden. Maar de buitengewone vertolking, aan grijpende tooneelen, een uitmunde regie en fotografie maken van die film eene superproductie welke die naam onder alle oogpunten waardig is.

Om een blijk te geven der waardeering welke «Bavu» in de buitenlandsche pers ten deel viel, laten we hier eene bloemlezing volgen, geknipt uit de Amerikaan sehe dag- en weekbladen:

Moving Picture World:

Deze film is bizonderlijk boeiend en vruchtbaar in emoties.

« CINEMA WERELD

Universal

28, Sf Michielstraaf, 28

Variety:

Een zeer mooi treurspel, waarvan de toppunten niet kunnen geteld worden, en die het publiek tot het einde toe de film vol aandacht doet volgen.

Moving Pictures News:

Aangrijpend! Belangrijk! Vol leven, kleuren, emoties, zóó is de film die onze aandacht tot het einde toe gespannen houdt.

New Yorfy Telegraph:

Deze voortbrengst is geroepen om een groot succes te worden.

Los A ngeles Times:

Film waarvan de aktie de oogen, op iedere sekonde op het doek gevestigd houdt.

Chicoga Evening Post:

Zeer mooie voortbrengst, zeer levendige film. Zeer mooie photos en filmre-gie. Zeer goed geleide volksmassa’s.

Chicago Herald and Examiner:

Bavu is een klassiek stuk. Wonderbaar geleid, op lofbare wijze weergegeven en goed gefotographieerd.

Chicago Sunday Tribune:

Bavu is eene boeiende en interessante voortbrengst. Filmregisseur en operateur hebben zich overtroffen.

En wie die film zal gezien hebben zed volkomen met ons eens zijn dat bovenstaande bevordeeling niet overdreven is

« CINEMA WERELD

KINEMANIEUWSJES

Mrs. Rudolph Valentino (Nas*acha Rambova) was

over eenige weken op dooreis te Hollywood; zij is terug vertrokken naar New-York, om zich vandaar 'naar Nice te begeven, om er de Nieuwjaarsdagen door te brenven. Rudolph Valentino en zijne vrouw zullen rond einde Januari terug in Hollywood zijn, en na eene overeenkomst met Adolphe Zukor, zal hij in Februarie of Maart terug voor de Paramount gaan draaien.

Glenn Hunter loochent krachtdadig zijn zoogezegd geheim huwelijk met Mae Mc Avoy. Hij heeft er nooit aangedacht deze filmdiva te huwen. Zelfs van'maar in ’t huwelijksbootje te treden. Hij is en zal vrijgezel blijven.

Frank Mayo, die zich nu te Hollywood bevindt, gaat scheiden van zijne echtgenoote Daqmar Go dovrski, die te New-York woont.

Oustin Farnum, na vijftien jaar huwelijksleven gaat insgelijks de echtscheiding aanvragen.

Eddie Polo, is in echtscheidingsproces, daar zijne vrouw reeds sedert langen tijd de echtelijke woning verlaten had. Eddie heeft eene dochter, Malvina, die ook reeds kinema-actrice is.

Baby Peggy is, ter gelegenheid van haar vijfde verjaardag, met hare ouders voor de eerste maal naar New-York overaekomen. Zij is echter onmid-delijk naar Los Angeles weergekeerd.

Helene Chadwick en Mae Busch hebben, om eene aardigheid, een gansche dag in jongenskleeren verkleed door de straten van Los Angeles gewandeld zonder herkend te worden. Zij vroegen om den weg aan politieagenten, vuur aan voorbijgangers voor hunne cigaret, enz. Helene was toch ietwat ongerust en liet zich overal door haar auto navolgen.

Ben Alexander, de veertienjarige filmster, en Cameo, de filmhond, zijn trouwe pameraden, op en af hel witte doek. Zij begonnen beiden te zamen hun filmloopbaan in « Penrod en Sam », en zijn nu zoo aan elkaar gehecht dat zij van elkaar niet scheiden willen. Cameo weet zoo goed voor de cinema te ster vpn als Ron er weet voor te wpppnn.

De tweede echtgenoot van Irène Vernon Castle was Robert Treman Junior, bankier te Ithaca. Gedurende meer dan één iaar zegde Irène tooneel en kinema vaarwel; eindelijk scheidde zij en nu komt zij te Chicago te hertrouwen. Hunne huwelijksreis zullen zij maken naar de kusten van den Stillen Oceaan.

Alvorens naar Italië te vertrekken vertrouwde Lillian Gish aan eenige harer vrienden dat haar volgende film, achter « Romola », « Romeo en Julia » zijn zal waarin zij dan de rel zou spelen van « Julia ». Naar het schijnt zou Richard Barthelmess de rol van « Romeo » vertolken. Eerst was zij zinnens « Jeanne d’Ark » op het doek te brengen maar daar heeft zij voorloopig van afgezien. Over dit werk van Shakespeare is reeds veel geschreven. Eerst zou het Norma Talmagge zijn welke « Julia » zou verwezenlijken met Joseph Schilkrant als « Romeo ». Daarna hoorden wij van Rodolph Valentino in deze rol zoodra zijn loopend kontrakt ten einde was. Dan weer was het Mary Pickford als « Julia » met Douglas Fairbanks als « Romeo ». Lillian Gish zou deze hand in Ttalië filmen daar men reeds voor « The Eternal City » en « The White Sister » ondervonden heeft welke heerlijke plaatsen men daar heeft voor het werk van Shakespeare.-

Een nieuw werk van Sir Hall Caine, e The Master of Men », gaat gefilmd worden onder de naam vau « Name the Man ». Dit is de tweede maal dat mei den titel verandert; men noemde het de eerste

maal « The Judge and the Woman ». Zullen er in optreden: Conrad Nagel, Mae Bush, Patsy Ruth Miller, Creighton Hale, Hobart Bosworth en Aileen Pringle.

Mary Ahlen, de bekende karakter-actrice, speelde voor de eerste maal een moederrol op haar 22e jaar. Sindsdien is zij moeder geweest van Lilian en Dorothy Gish, Richard Bathelmess, Blanche Sweet, James Kirkwood, Donald Crips en zooveel anderen, la de nieuwe film « The Swamp Angel » zal zij de moeder zijn van Colleen Moore.

Leatrice Joy leefde sinds vijftien maanden ge scheiden van haar echtgenoot Jack Gilbert. Zij zijn nu verzoend. Te dier gelegenheid gaf het echtpaar een feest waarop de gansche filmkolonie van Los Angples en Hrtllvwood was nitgpnoodigd.

George Walsh moet in « The Magic Skin », naar de novelle van Balzac, de droomerige, magere Rafaël Valentin vertolken. Iedereen weet dat Walsh absoluut niet mager is, maar nu, voor de filmzaak, heeft hij een regiem aangenomen om te vermageren. Hij staat des morgens op om 6 1/2 uur, hij doet een wandeling, neemt daarna zijn morgenmaal, komt om 10 uur in het studio, werkt twee uur, eet niet, opnieuw in den namiddag aan bet werk tot den avond, weer gaan eten, naar bed. Dit doet hij nu reeds geruimen tijd en voelt zijn maag in zulke konditie om het Engelsch Kanaal over te zwemmen, iets wat hij reeds tweemaal beproefd heeft, maar mislukte.

Nigel Barri heeft de Ganmont-film « Claude Du val » geëindigd, waarin hij de titelrol vervuld.

Daar Miss Ellaline Terriss ziek gevallen is zoo zal haar rol voor de film « Miriam Rozella » overgenomen worden door Nina Boucicault.

Filmartisten hebben geen regelmatige uren, zij moeten niet alleen werken in den dag maar meermaals ook des nachts. Wanneer « The Money Habit » gefilmd werd moest men langen tiid onbou-den met werken, gezien de aanhoudend dikken mist. Dagen achtereen was de atmospheer in het studio zoo dik dat het onmogelijk was op te nemen. Maar men ondervond eiken avond dot rond 9 uur de mist wegtrok, men besloot aldus met den' nacht te werken. Menige dag aldus begon men rond 9 uur, om te eindigen rond 4 of 5 uur in den morgen.

Een accident is Agnes Ayres overkomen, gedurende de filming van «Racing Hearts». Tn het studio komende zag zij Richard Dix, haar leiding-man in aantocht, en voor de grap sprong zii plots in, een groot openstaand koffer, het deksel viel zoo hevig op haar hoofd dat zij bewusteloos werd. Het koffer was gereed gezet om in de film verbrand te worden. Gelukkig dat de regisseur bevel gaf alvorens het in brand te steken, na te zien of er niets in de koffer vergeten was. Men heeriine de verbazing en schrik van het personeel; vijf minuten later en Agnes Ayres ware mede verbrand geweest.

Fatty Roscoe Arbuckle is terug in Hollywood aan 't draaien.

Alma Rubens komt te huwen met Daniel Carson Goodman.

De Mawlalereln ven Hollvwid

Iedereen heeft reeds gehoord over yet jongste schandaal waarin Mabel Nor-- mand en Edna Purviance wederom betrokken zijn. We ontvingen het nieuws op het oogenblik dat onze nummers der vorige week van de persen rolden, dus te laat om er nog iets over te laten verschijnen.

« CINEMA WERELD »

Van al de Amerikaansche bladen gaf de New-Yor\ Herald er het uitvoerigst relaas over, zoodat we het hier in zijn geheel overnemen:

—Een telegram uit Les Angeles bracht ons dus het nieuws van den maard op den petroolkoning Dines te Hollywood daar Greer, den chauffeur van de filmster, Mabel Narmond, in tegenwoordigheid van een andere filmster, Edna Purviance.

Miss Purviance, die zeer mooi is, had een tamelijk romantische loopbaan. Als dactylo bij een firma té San-Francisco had ze, gedurende een vacan-tiereis, de gelegenheid het studio van Charley Chaplin te bezoeken. Deze was aanwezig, werd ge troffen door de schoonheid van het jonge meisje <*n bood haar op ftaanden voet een verbintenis aan.

Ze nam aan, en werd in de filmkunst opgeleid, waarna ze met .Charley ee naantal films draaide. Een daarvan, de «Vrouw uit Parijs», die Charley speciaal voor haar schreef en regisseerde, zonder er zelf een rod in te vertolken, komt dezer dagen op liet doek.

Miss Purviance geraakte weldra in de mode te Hollwood, en liep hoog op met dat soort van recepties met gesloten deuren, die over den Oceaan aan de orde van den dag zijn.

Het diner van Dines was een partijtje van dien aard.

Een klein twee jaar geleden, werd een van de best befaamde insceneerders te Hollywood, mister William Desmon Taylor, levensloos in zijn cabinet gevonden. Het onderzoek wees uit dat miss Normand de laatste was die hem in zijn werkkamer bezocht.

Zelfs werden Edna Purviaince en Mary Miles Mirster een tijdlang verdacht.

Om uit een midden te geraken, waarin zoo tragische herinneringen op haar wogen, had miss Normand zich hij die gelegenheid naar het Euro-peesch vasteland begeven, en in interviews die ze aan dagbladschrijvers toestond, beijverde ze zich te bewijzen, dat de artistencolonie te Hollywood niet het hol van verderf was, waarvoor het, bij gelegenheid van het drama werd nitgekreten.

Men is algemeen van oordeel dat miss Normand, nu ze reeds voor de tweede maal in een bloedig drama wordt gemengd? moeilijk nog op het witte doek zal kunnen verschijnen.

Aan Greer werd gevraagd of miss Normand bij zijn weten soms door Dines hij middel van verdoo-vingsgoedje, werd bedwelmd .Het antwoord luidde ontkennend.

Miss Normand moest, met een zenuwcrisis in het gasthuis worden opgenomen. Dines lijdt aan longvliesontsteking. Beiden hebben echter nieuwe getuigenissen omtrent het moordtooneel kunnen afleggen, en ook mis Purviance heeft bijzonderheden aan ohet licht gebracht, die geheel in tegen- * spraak zijn met de verklaring van den chauffeur.

Tegengesproken wordt ook door de drie getuigen de historie van een verliefdheid tusschen Ma hel Normand en den chauffeur.

«Hij was alleen een bedieinde», deweert de filmster.

« Hij is gek», meent Dines.

Het slachtoffer heeft zou men Zeggen, bij zijn verrassende ervaring, zijn goed humeur verloren.

Om te beginnen verklaarde hij dat hij niet met miss Purviance verloofd was, wat eerst door de filmster werd beweerd. Alleen waren ze « zeer dikke vrienden ».

«De arme Mabel leeft zeer eenzaam, en we namen haar dikwijls mee naar hier en daar, om de donkere gedachten uit haar hoofdje te houden.

Ik weet om den bliksem niet waarom die gek me

neerschoot. Het is een leugen dat ik naar een fleeck zou hebben gegrepen, wanneer die kerel me moest verveeld hebben, zou ik heni wel met mijn handen hebben baas gekunnen. Ik was de meest verwonderde man op aarde toen ik de kogels hoorden fluiten. »

Miss Normand kwani op haar beurt aan het woord:

« De revolver waarmee de moord gebeurde, werd me vier jaar geleden ten geschenke gegeven. Ik gebruikte hem voor mijn films. Keil moest hem in handen hebben gekregen, toen ik hem bevel gaf den Kerstboom naar boven te brengen. Ik weet geen andere gelegenheid waarbij zij hem zon kunnen bemachtigen hebben.

« Toen Kelly in Dines’ vertrekken kwam, droeg hij een pak. Ik ging in de kamer daarnaast, om Edna’s kleed vast te haken, daar ik het niet gewünscht achtte dat hij haar ontkleed zag. Ik vroeg aan Edna: « Waar is je poederdoos T » en toen

begon de schietpartij.

« Het is aan te nemen dat Kelly verliefd op me was. Hij werd altijd als een bediende behandeld Zelfs sprak ik nooit tot hem als tot de andere bedienden. Ik nam hem niet in dienst? Dat deed mijn secretaris.

« Toen ik bij Dines aankwam zei ik: « Kom aan, vuile honden, steek jullie in je danskleedij, en iaat ons ergens heen gaan ». Dines wenscht echter thuis te blijven, en zoo deden we uan ook ».

Dines werd door de' politiei gevonden in avond-kleedij, met een sigaret in den mond.

Miss Purviance werd door de politiie ondervraagd, werd ongeduldig en riep uit: « Hoe lang gaat dat hier nog duren? Ik moet naar het gasthuis, om Dines te zien.

« Ik ging naar Dines’ appartement », verhaalde ze verder, « en telefoneerde naar Mabel. Ze kwam rond vier uur ’s namiddags. Ik heb Kelly (den chauffeur) niet gezien, en ik was in een slaapkamer daarnaast om mijn neus te poederen. Waarom hebt ge dat gedaan? » viel ze uit naar Kelly.

« Om haar te beschermen, antwoordde de chauffeur, wijzend naar Miss Normand. « Dat meisje moet Donderdag naar het gasthuis en het was noo-dig dat ze naar huis ging ».

Later snelde Miiss Purviaince naar het gasthuis, knielde voor de sponde van Dines, kuste hem en schreeuwde uit: « Ga asjeblief niet dood, ik heb je lief ».

Ook Miss Normand bezocht den gekwetste, en schertste: « Hola, mijn ventje, nu zullen We niet meer samen spelen ».

In een volgende ondervraging verklaarde Greer, de moordenaar:

« De politie tracht het voor te stellen als: ware ik verliefd op Miiss Normand, Dat is niet waar. Ik heb haar eenvoudig beschermd, lijk het de plicht van een trouw bediende is. Dines wou haar met laten gaan, en maakte haar dronken. Ik wist wel dat ze me van jaloerschheid zouden besculdigen!

Tot zoover dus die akelige en ongezonde geschiedenis.

Mabel Normand, die bovendien lijdend was aan blinde darmontsteking (appen-ditice), beeft Donderdag 1.1. in het St-Patrick Hospital, te Los Angeles, met goed gevolg eene heelkundige bewerking onderstaan.

We houden onze lezers op de hoogte van het verdere verloop van dit geval.

12

niwrmunruffi r»

De Beiaard van Middernacht

— = (LE CARILLON DE MINUIT)

Dramatisch spel in 4 deelen door Jacques de BARONCELLI

« CINEMA WERELD

BOLVEBDEELING:

Neel, verloofde van Yanna.. d. h. Eric Barclay Fred Beyart, beiaardier, broeder van Yanna ....d. h. Abel Sovet

Ian Beyart, vioolmaker, vader van Fred en

van Yanna ....d. h. Fd. Crommelynck

Van Hauten, herbergier ....d. h. Daix

Yanna Beyart, zuster van

Fred .... mej. Maggy Thery

I,aura, verloofde van Fred_Miss Lois Sturt

Het doode Brugge is de oude Vlaamsche stede.

De duivenliefhebbers vereenigen zich in de herberg van Van Hauten. Neel treedt daar zekeren avond binnen om zijne duif « de Geschelpte », primus van acht opeenvolgende prijskampen en aanzien als de waarschijnlijke overwinnaar van den concours op Noyon, te laten inschrijven. Doch Laura, nicht van den herbergier, daagt hem uit met den blik. Volgens haar, zal de överwinnende duif dié zijn van Fred, den beiaardier, zoon van den vioolmaker Jan Beyart. Zoodra Fred eenig geld zal bezitten, moet Laura hem huwen; zij heeft het hem beloofd.

Op dit oogenblik komt Fred, d e den beiaard komt te bespelen, het huis binnen om zijne duif té halen voor den inzet.

Hij hoort de laatste woorden van Neel. Een zekere jaloerschheid van spelers scheidt de twee jolige mannen en Fred vergeeft aan Neel de tyjvalien niet, welke onrechtstreeks zijn huwelijk vertragen.

Den dag van den prijskamp, staat er een menigte nieuwsgierigen vóór de herberg te wachten op de aankomst van de eerste duif. Het is die van de « Geschelpte ».

Maar Neel. die door de menigte wordt toege-juirht, ... slechts om één ding bezorgd: hij heeft vernomen dat Fred, zeker zijnde van te winnen, aan zijn vader de groote som heeft ontnomen, welke hem ontbrak, denkende nadien 'het, weggenomen geld terug te leggen. Maar nu?...

Neel laat zich het geld voorschieten, loopt bij den vioolmaker en gelukt er in het geld weer te leggen alvorens de grijsaard het heeft gewaar geworden.

Fred is bij Laura gebleven, bezwaard door zijn misdrijf en wanhopig door zijn mislukking. Op dit uur, zal Neel, bij het naar huis keeren, langs het kanaal, voorbij de Molens komen. Men zal hem er vinden. Fred roept hem toe te naderen, daagt hem on brutale wijze uit en, ondanks de smeekingen van Laura, vangt een woedend gevecht tusschen de twee jongelieden aan.

Neel ligt nu levensloos op den bodem der boot. Maar Yanna, alleen gebleven, is ongerust.

Al tastende treedt zij naar buiten. Plotseling hoort zij op hët nabije kanaal zuchten opstijgen. Zij voelt zich door een onheil omgeven. Wat kan het zoo droeve blinde en verlaten meisje doen?

Zij raadt dat de herberg nabij is en treedt er zachtjes binnen. Eene deur. Zij klopt, smeekt een oud vrouwtje haar naar huis te geleiden.

Beide vrouwen komen bij den vioolmaker aan die te bed is »onder yan iets te weten. Nauwelijks binnen getreden, bemerkt het oude vrouwtje op de tafel een groot wit blad papier: het is Ben brief van Fred die, bezwaard door de gedachte aan zijn diefstal en aan zijne misdaad, zijn vaarwel heeft geschreven aan de zijnen, .alvorens zich van boven het belfort te gaan neerstorten.

En nu ijlen het oudje en de jonge gebrekke-lijke, in koortsige jacht, door de donkere straten. Daar staan zij voor de deur van het belfort. Zij klimmen langs een gladden onein-digen wenteltrap naar boven. Op de laatste trede zijgt de oude uitgeput neer: zij kan niet meer en er is nog veel weg af te leggen. Yanna vervolgt al tastende alleen de beklimming van het belfort. Zij weet waar zich de kamer van den beiaardier bevindt, zij hoopt er heel zeker haar broeder te vinden, hoewel de klokken Zwijgen. Niemand! Vol vertwijfeling, sieept Yanna zich voort tot aan de reusachtige ladder, beklimt ze, neemt de laatste trap, bereikt de platform... Plotseling een machtige kreet, een kreet van een radeloos man. Wat gebeurt er? Fred, tot zelfmoord besloten, hoeft zijn zuster bemerkt staande op een smal steenen paadje waarvan de leuning verdwenen is. Nog één stap en Yanna gaat aan den voet van den toren vermorzeld neer storten. Hij roe t haar toe geen stap meer te doen, daalt tót bij haar af, brengt haar in veiligheid, daarna, zonder naar hare beden en smeekingen te luisteren, snelt hij terug naar den boord van den afgrond, naar de dood.

« Ik ben een dief en een moordenaar » huilt hij. « Maar neen! » zegt een stem, « Neel is levend en vergeeft u ».

Laura, die ook het verschrikkelijk geschrift gevonden heeft, is ook naar het belfort toege-loopen. En Fred, ontzenuwd,. laat zich door zijne zuster en zijne verloofde medevoeren'.

Films J. Dfirrlenne & Co. Brussel

KINEMANIEUWSJES

Irene Castle huwt de Koffiekoning. .. Irène Vernon Castle. de beroemde danseres en kinemaster, komt voor de derde maal te huwen. Haar laatste, ’t is te zeggen huidige echtgenoot, is niemand minder dan de majoor Frederick A. Me Langjilin, goedgekend millionnaire, en zoon van den koffiekoning. Mc Langhlin, die bovendien nog kampioen van het polos-’el is, verklaarde voor den dominé, 45 lentens te tellen, en Irène Castle bekende er 29 te hebben gezien.

Voor eenige jaren bezat Irène Castle eene zekere beroemdheid als kinèma-ster, in het vertolken van episodefilmen voor Patbé. Vóór den oorlog huwde zij haar eerste echtgenoot, de bekende danser Vernon Castle, wiens partenaire zij dan werd. Tijdens den oorlog sneuvelde hij als vlieger-luitenant op het front in Frankrij.k

Cecil B. de Mi’Ie, over wien geruchten rondliepen dat hij met de United Artists (Douglas Fairbanks-Mary Pickford, enz.) zou kontrakteeren. beeft eene nieuwe verbintenis voor drie jaren met de Paramount afgesloten. Hij is tevens tot algemeen bestuurder der maatschappij benoemd.

De grootste cinema van Amerika is het a Auditorium » te Cleveland, in den Staat Ohio, hij biedt plaats aan 13,001 menschen; benevens zijn er 5,000 staanplaatsen; hij kostte maar even 6,500,000 dollar (14,300,000 frank).

« CINEMA WERELD »

Onze Ciné-Romans

De Lotgevallen eener Filmspeelster

Door ED. N EO RG

7e Vervolg

Ik volgde haar. Zij had zoo veel te vertellen en ik zoo veel te luisteren.

Naar het scheen had mevr. Burkstadt een zoon welke vijftien jaar geleden naar het Westen vertrokken was. Hij had haar wel eens geschreven maar telkens van een andere plaats.Maar dan kwam er geen nieuws meer; zelfs haar brieven kwamen ongeopend terug. Zij had al gespaard wat zij kon om detectief-agencies te betalen om een spoor van haar jongen te kunnen vinden. Ten langen laatste geloofde zij hem dood. Maar nu plats kwam het nieuws dat haar zoon goed en wel in Australië was, dat een huis voor haar daar wachtte, dat hij niet gehuwd was en dat er voor haar nog gelukkige dagen in aantocht waren. En als bewijs, hij had het geld voor haar gezonden naar een scheepsagent voor haar ticket, New York San Francisco, van waar zij met den boot moest vertrekken naar Melbourne.

Het was niet noodig te vertellen hoe deze tijdingen haar gansch uiterlijk veranderd hadden. Zij zag er jonger, gelukkiger, en, ja, flinker uit.-

Het feit dat zij nog twee jaar huur aan het huis had, belette haar onmiddelijk te vertrekken, maar eindelijk vond zij toch iemand welke het kontrakt overnam waardoor zij vrij was.

Twee zaken, vertelde zij mij, had zo mij voor te stellen. De eene was haar te helpen haar zaken in orde te brengen om zich reisvaardig te maken. De tweede betrof haar oude kostumen, welke zij verlangde veranderd te ziein; zij zou mij goed betalen, plus vrije koet en woonst. Natuurlijk nam ik dit aanbod gretig aan, het zou mijn gedachten afleiden en ik zou nog wat geld kunnen sparen.

De volgende weken was ik gelukkiger dan ik ooit gedacht had. Ik herinnerde dert dag dat ik voor de eerste maal hier aan huis kwam, vol sombere beelden vóór mij, een zwarte toekomst.

Geen brief bracht meer vreugde aan twee eenzame vrouwen dan deze, welke van Australië kwam. Wij werden inderdaad zeer opgewekt. Niettegenstaande mijn protesten, zeer zwak natuurlijk, want ik was er op uit te gaan, gingen wij dagelijks naar den Schouwburg. Ditmaal was ik de gaet van Mevr. Burkstadt.

Hoe dat licht, die muziek en die heerlijke too-neelen al mijn verlangens, om te spelen, terug brachten! Kon ik maar iemand vinden die mij aanhooren wilde!

Werkelijk begon ik terug te hopen. Deze gedachten ontsnapten niet aan de vriendelijke oogen van Mevr. Burkstadt. Zij deed nu niets anders dan maar te spreken over de theaters in Australië. In een land als dit, schreef haar zoon, was er kans voor iedereen. Zij was zeker dat er daar voor een lief en flink meisje succes te behalen was.

Ik sprak haar niet tegen; tot wat diende het?

Er waren in de maan misschien ook successen te behalen. Ik kon even goed naar het een gaan zoowel als naar het ander.

Dan kwam de groote vraag haar van de lippem. Het was eenvoudig karakteristiek, genereus. Ik zou met haar moeten vertrekken. Haar zoon had genoeg geld gestuurd voor een Ie klas overtocht, zij was op inlichtingen uitgeweest en had uitgerekend dat, met zeer weinige kosten, wij beiden de reis konden doen in 2e klas. Zij verlangde zoo vurig dat .ik met haar mee zou gaan. Haar, zoon was, zoo goed en zou over haar handelwijze tevreden zijn.

Onnoodig te zeggen dat ik mijn armen om haar hals sloeg en weenende uitriep: dat zij de beste ziel op de wereld was! Maar... ik kon haar prach tig voorstel niet aaimemen.... Zij deed al wat in haar macht was om mij tot andere gedachten te brengen.

Zelfs vertrouwde zij mij toe dat het haar plan was mij met haar zoon te doen trouwen. Daar zij haar jongen kende was zij verzekerd dat hij met zulk een vrouwtje gelukkig zijn zou. En waar in de wereld zou zij nog zulk een schoondochter vinden?

Ik had haar goed te vertellen dat het niet zoo zeker was of haar zoon mij nemen zou. Niets aan te doen, hij kon niemand anders nemen dan mij, daar het zijn moeder was welke die keuze gedaan had.... En dan nog.... indien dit dan nog zoo was, er was dan altijd het Australisch tooneel waar ik gemakkelijker mijn weg zou maken.

Daar ik dit plan van Mevr. Burkstadt niet. heel ernstig opnam moet ik toch zeggen dat mijn gedachten er wel eens bleven op stil staan, doch, gij Annette, zult al dadelijk begrepen hebben dat ik aan Roland dacht en dat het voor hern was dat ik niet mee wilde vertrekken.

De liefde van de man welke men bemint kan niet opwegen tegen de schoonste voorstellen, kan niet opwegen tegen de liefde van Roland.

En zoo scheiden wij. Ik vond de kracht niet om haar naar den trein te vergezellen, om haar te zien vertrekken. Ik had haar nog gezegd dat nu haar droom verwezentlijkt was, dat zij een gelukkig leven tegemoet ging, terwijl ik steeds in onzekerheid leefde.

Meer de stad in had ik een kleine kamer kunnen huren. Deze had ik reeds gehuurd den dag vóór de scheiding. Toen ik des avonds naar boven ging en licht aanstak, zag ik nevens het bed een koffer staan, welke mij niet onbekend scheen. Ik riep de huisbazin, daar ik dacht dat het van mijn voorganger was. maar zij verzekerde mij dat het voor mij was aangekomen daar er een kaartje aanhinff met mijn naam op. Dit kaffer was van Mevr. Burk stadt, ik opende het en daar lagen nu al de klee-deren welke ik voor haar veranderd had eri welke mij ook pasten; benevens dit, lagen er nog verschillende nieuwe stofffen bij. Hoe gevoelde ik mij tot weenen gestemd! De goede ziel!

Ge kunt u wel voorstellen dat na het vertrek van Mevr. Burkstadt ik mij nog eenzamer gevoelde dan voorheen. Miin dagen waren ingenomen met dezelfde wandelingen naar de Theater-agencies. Was het nu maar steeds door den Bestuurder van het Henry Irving Theater of wat, maar het scheen mij toe dat men mij daar met minder eerbied behandelde; ik kon verkeerd zijn, maar ik geloof bet niet.

Ik was er in geslaagd een weinig naaiwerk te bekompn van de vrouw welke het huis van Mevr. Burkstadt overgenomeri had; het was op aanbeveling van deze laatste dat men om mij zond.

< Cl KEMA WERELD »

Deze vrouw was een ohartelooze; zij maakte misbruik van mijn toestand, daar zij goed begreep dat ik elk aanbod aannemen móest, en deed op mijn werk niets dah afbieden.

Dinsdag, na de eerste week, verviel mijn huishuur, ik was verplicht uitstel te vragen en liet het werk zien dat ik onder handen had. Met veel tegenzin stond men het uitstel toe. Donderdagavond was mijn werk geëindigd.

Gekleed in een donker kostuum verliet ik het huis om het af te leveren en mijn loon in ontvangst te nemen .Ik had juist 25 cents in mijn geldbeugel en rekende uit dat, met hetgeen ik te ontvangen had, ik inijn kamer kon betalen en twee dagen kou in het leven blijven. Doch, wanneer ik aan de woning van Mevr. Fisk kwam vertelde men mij dat zij bij vriendinnen gaan soupeeren was en daarna naar de schouwburg zou gaan. Zij had toch zeker nieuw werk of mijn geld gereed gelegd? Neen, zij wisten van niets.

De dienstbode had medelijden met me. Kan ik zeer vroeg in de morgen niet terug komen? De meesteres was altoos om 8 uur beneden. Ik vroeg haar nogmaals of zij geen nieuw werk had gereed gelegd .Ik hoopte, met dit te huis te laten zien, ik nog een dag uitstel voor de huur zou krijgen. Ongelukkiglijk bij mijn vertrek had zij mij zien uitgaan en had ik haar beloofd geld mede te brengen... Neen, er was niets....

Half blind door tranen, vertrok ik. De tranen kwamen die dagen zoo gemakkelijk te voorschijn. Misschien omdat ik half stervende was.... Wat

moest ik beginnen? Terug gaan, de vrouw les

huizes in het gelaat zien? Dit kon of wildel ik niet!.... En dan herinnerde ik mij dat ik geen avondeten nemen kon, of mijn laatste 25 cents «,er-teren.

Droomend kwam ik in de Avenue, en voelde plots dat ik niet verder kon. Het teeken van?en lantaarn verwittigde mij dat ik op de hoogte was der 40e Straat. Nabij den hoek was een klein restaurant. Ik ging er binnen en vroeg een tas thee met een paar koeken. Ik zag op de prijslijst dat een weinig boter 5 cents meer koiste, en ik kon dit niet besteden.

Ik bleef zoo lang mogelijk zitten. De thee was slecht gemaakt en stemde mij nog meer verdrietig. Terwijl ik daar zat was mijn besluit genomen om terug naar Mevr. Fisk te gaan, rond 11 uur. De meid zou mij wel toestaan op haar meesteres te wachten. Ik zou rechtuit zeggen dat ik het geld noodig had. Ik leefde van dag tot dag.

Het was tien minuten vóór 8 uur wanneer ik uit het restaurant kwam. Wat ging ik die drie verdere uren doen v

Ik had de kracht niet om nog drie uur te wandelen.

Toen werd ik roekeloos. Ik zou 5 cents meer uitgeven, mijn maal had er 10 gekost; ik zou een ticket nemen voor de tram en de lijn afrijden, daarna een ander, en zoo de gansche toer maken. Hoe lang dit duren eou wist ik niet. Zoo gezegd, zoo gedaan. Ik rustte met mijn hoofd tegen het venster en zag in de straat naar de verlichte winkels. Het gaf mij inderdaad rust en doodde de tijd.

In de vlucht kon ik hier en daar vrouwen zien, voor verlichte vensters op verdiepen, welke net eten gereed maakten, zeker voor hun echtgenoot, welke naar huis moest komen. In een onderhuis zag ik kinderen naar bed brengen. Hoe konden zij slapen met dit gebel van den tram en het gewoel der straat? Aan een halte zag ik aan een deur ->en man tehuis komen en zijn vrouw een zoen geven welke in haar armen een slapende baby hield. Opnieuw werden mijn oogen gevuld met tranen. Een oo&enblik tevoren had ik mij afgevraagd wat arme

menschen met kinderen doen moesten, menschen die van ontbering omkwamen. Zou die vrouw daar willen ruilen hebben met mij? Ik geloof het niet.

Wanneer ik de gansche toer gereden had vond ik dat het langer geduurd had dan ik had gedacht Het was nog te vroeg pm Mevr. Fisk te zien, maar ik ging toch naar haar huis om daar op haar .e wachten. Alles was in het donker. Op de bovenste verdiepingen zag ik licht; er. was dus iemand in huis. Ik belde. Na lang wachten belde ik opnieuw, maar een weinig harder. Na weer wat gewacht ie hebben werd de deur geopend door een jonge man; hij zag er niet wel gezind uit. Hij was op zijn pantoffels, blootshoofd.

Na mijn boodschap gemeld te hebben zegde hl mij dat Mevr. Fisk en de meid uitwaren. Hij verklaarde mij dat hij niet de verantwoordelijkheid op zich wilde nemen mij binnen te laten.

Zonder goed te weten wat ik doen moest of waar ik naar toe ging, wandelde k verder en bevond mij in het Madison Square Park. Ik koos een bank onder een verlichte lantaarn, zette mij neer en wachtte. Ik was gebroken naar ziel en lichaam; ik had sinds den morgen niets genuttigd dan die tas thee en die twee koeken. Ik voelde mij zeer zwak. Ik voelde mij half bezwijmen, half in slaap vallen... Wanneer ik een weinig beter werd stond ik op en wandelde verder. Daar zag ik een publieke horlo-gie... het was 1 uur. Het zou zinneloos zijn op die tijd naar Mevr. Fisk te gaan. De meeste menschen, welke in het park zaten, wanneer ik er kwam, waren huiswaarts gegaan; de eenige welke er échter bleven, waren ellendige schepsels, zooals ik, zonder middelen van bestaan. Doch, ik trok de aandacht op mij, daar ik goed gekleed was; ik werd bevreesd voor de blikken welke die menschen nu en dan oo mij wierpen... Ik was teruggekeerd naar de bank waarop ik eerst gezeten had.

Een jonge vrouw, leunende op den arm van haar geleider, maakte een opmerking mij betreffende, hetgeen het bloed mij naar het hoofd deed stijgen. Op dit oogenblik kwam de politieagent op npj af, na mij eerst eenige malen gepasseerd te hebben. Anderen, hier en daar gezeten, richtten zich op om te hooren wat hij zeggen ging.

« WatHdoet gij hier, jonge vrouw?» vroeg .lij, niet onvriendelijk. < Het is tijd huiswaarts te kee-ren. Dat is hier geen plaats voor een meisje zooals gij. Daarbij, het is tegen de reglementen. »

« En waarom voor mij tegen de reglementen era niet voor die anderen? • durfde ik vragen.

« Wel, voor deze schepsels doe ik mijn oogen dicht; zij hebben geen woonplaats. »

« Ik ook niet! » antwoordde ik met wanhopige vrijmoedigheid. « Sinds een week ben ik ten achter met mijn huishuur en ik dacht dezen avond ergens geld te ontvangen. Men zou mij zonder dat niet meer -binnen laten in mijn logement. »

—Een oogenblik stond de politieagent besluiteloos. Dan ging zijn hand naar een zijner zakken, doch ik voorkwam hem.

« Dank u, mijnheer» zegde ik. « Nu is er op dit uur toch geen eerbiedwaardige plaats te vinden waar ik zou binnen kunnen; zelfs met geld zou ik zoo laat niet naar een hotel durven gaan. Gij weet dat ook wel. Waarom kan ik niet hier blijven!»

« Het is niet veilig, en niet eer.... »

« En niet eerbaar » voleindigde ik. « Doch, het zal wel meer eerbaar zijn dan langs de straten te loopen, niet waar?... Laat mij hier zitten tot de dag in de lucht komt? Dan zal ik het geld nebben welke mij toekomt. Laat mij blijven, als t u belieft? » smeekte ik.

« Welnu, als het zoo gesteld is, blijf dan maar » gromde hij terwijl hij heen ging.

(Wordt voortgezet.)

HET FESTIVAL PARAMOUNT

Top gelegenheid van zljn Festival verzoekt Paramount al diegenen, welke tot nu toe In de klnema niet die voldoening hebben gevonden, welke zij er van ver-waohten, gedurende deze zes weken de filmvoorstellingen te willen bijwonen In de kinema’s waarvan zij weldra de lijst In de verschillende groote dagbladen zullen vinden.

PARAMOUNT Is ervan overtuigd dat deze personen, nadat zij de films PARAMOUNT hebben gezien, tot de geregelde bezoekers van'de kinema’s, waar PARAMOUNT films worden vertoond, zullen gaan behooren.

Gedaohtlg aan de bekende woorden van Cesar, zal PARAMOUNT kunnen zeggen, sprekende van deze nieuwbekeer-den: « Zij zijn gekomen, zij hebben gezien en zij zijn overtuigd. »

DE NIEUWSTE PARAMOUNT FILMS,

die ge thans kunt zien in de beste kinema’s, of die er weldra zullen komen, zijn:

BLOED EN ZAND, MORÄNE DE ZEEMAN, HET RECHT OP LIEFDE, met de meest beminde artiest RUDOLPH VALENTINO, ZATERDAGAVOND.de prachtfilm van C. B. de Mille. EEN PARIA, DE GROENE SMARAGD, OVER DE GRENS, met de wonderschoone BETTY COMP-SON. DE LIJDENSWEG VAN Mme BEL-ROY, DE VERGULDE KOOI, twee meesterstukken van GLORIA SWANSON. En weldra: REGINA, JEUGD, twee buitengewone kunstfilms met MARION DAVIES. WERELDKAMPIOEN, 100 KM. PER UUR, DE DICTATOR, met de onvergeetelijke WALLACE REID, en een serie vroolijke komedies met MARY MILES MINTER, BEBE DANIELS, WANDA HAWLEY, enz.

Onze Christy komedies zijn eenigül

HET ZIJN

films

Abonneert u op « Cinema- en Tooneel-wereld ». Fr. 15 per half jaar. Fr. 8 per 3 maanden.

AAN DE HH. ADVERTEERDERS VAN WEEKBLADEN

Wenscht U een goede publiciteit, plaatst dan uw aankondigingen in « Cinema- en Tooneei-wereld ».

« Cinema- en Tooneelwereld » is het beste en meest gelezen weekblad van België.

< Cinema- en Tooneelwereld » is het officieel orgaan van het Nationall Verbond der Vlaam-sche Tooneel maatschap pijen, waarbij bijna al de tooneelkrlngen van het Vlaamsche land zijn aangesloten. Het Is alleen daardoor reeds het voornaamste familieweekblad van België.

Met een aankondiging van slechts enkele lijnen in « Cinema- en Tooneelwereld », bereikt men meer dan met heele pages in andere weekbladen.

«CINEMA- EN TOONEELWERELD» WORDT DOOR HAAR AANOENAMEN INHOUD, van artikels van de beste en meest gekende schrijvers en letterkundigen van België, OVERAL GELEZEN.

H ACKIN

Karthuizersstraat, 9A. — BRUSSEL

Biedt aan:

& de beste Filmsterren als:

Pauline Frederic, Conway Tearle Elaine Hammerstein, Mac March H. B Warner en Bessie Barriscale

Drnkk. « Neptune », Steenhouwersvest, 28, Antw.

ROYAL - ZOOLOGIE CINEMA I

La Fleur drrjour

PROGRAMME DU 13 AU 17 JANVIER

=! 1. Le Paradis de Mahomet

I (Ouverture)

R Planquette

Un homme ayant surpri’s sa femme entre les bras d’un amant, une lutte s’engage entre les deux rivaux, au cours de laquelle le larron d’honneur est t,ué par son propre revolver. La femme coupable désigne la police son mari comme auteur du meurtre!

Craignant de ne pouvoir se justifier et démontrer son innocence, le malheureux s’enfuit avec sa fille dans une île lointaine, où le découvre un jour un détective, auquel il n’échappe dél'initive-menl qu’après une lulle sauvage avec lui, à la suite de laquelle son adversaire le croit noyé. Alors que sa fille Margaret s’éloigne vers dçs cieux nouveaux avec son bien-aimé ferry en lui murmurant à l’oreille: «Nous reviendrons le chercher, père chéri, quand tout danger pour toi sera conjuré! »

J 2. Une visite aux Usines „Fiat1

3. Sweetheart

(Fox-lrot)

Ger schwin

. Des Menottes qui se placent

comique

= 5. Mister Gallagher

l! and Mister Siiean

E. Gallagher & Shean

Grand drame de D. W. GRIFFITH interprété par R. Barthelmess et Carol Dempster.

PROGRAMMA van 13 tot 17 JANUARI

De LïeFdebloerr)

1. Het Paradijs van Mahomet

(Openingstuk)

R. Planquette j

Lu bezoek aan de „Fiat’1' fabrieken 1 armen1™

Sweetheart

(Fox-trot)

man -— Bevan — betrapt zijn vrouw in dé

van een minnaar; vandaar een hevig ge- 0 V

1 vecht tusschen beiden, tijdens hetwelk de eer- V

Ifi roover gedood wordt Hoor zijn eigen revolver.

Gerschwin ji Wrekend, klaagt de vrouw haar man aan als moor- V

j|| denaar. Yreezend zich niet t,e kunnen verantwoor-

j|| den en zijn onschuld te kunnen bewijzen, vlucht VÇ

I de ongelukkige met zijn dochter Margaret naar een v

I* ' l n/,iI verlaten eiland, waar zij een nieuw leven willen

Mfoeicn die Zien plUUlsen ;|j ophouwen. Maar een speurhond heeft hun schuil- V

plaats ontdekt en Bevan ontsnapt slechts na een t?*

Klucht j verwoeden strijd, waarbij de detektief zijn slacht- y«

= offer verdronken waant... Y

5. Mister Gallagher §j Terwijl Margaret met haar beminde Jerry — die Xgp

and Mister Shean . . E. Gallagher & Shean 1 («wallig op het eiland leerde kennen - ver-

= trekt naar zonniger horizonnen, den geliefden fr

I vader toefluisterend in een roerend vaarwel: 0»J» «Wij komen U halen, vader lief, wanneer elk gevaar voor U geweken is!... »' ,

Il 11',, il,, il ift n lil ntt if |„ || n is

Groot drama door D. W. GRIFFITH vertolkt door R. Barthelmess en Carol Dempster.

SKtl AIMÎ l»K OCH aim:

LE FILM SENSATIONNEL

„TENTATION”

Grand drame mondain interprété par

l| Eva Novak et Bryant Washburn

Une histoire d'épouses volages et de maris mécontents.

Grandiose mise en scène.

A IVYICTIK IM 2? IVWIKII

LE GRAND FILM D’ART

„Voile du Bonheur”

d'après la célèbre pièce de

Georges Clemenceau

GRAND SUCCÈS

A I* A ItTllt IM 3 PEVKIBR

PROGRAMME EXTRAORDINAIRE

Marion Davis

dans

RÉGINA

Superbe comédie mondaine Clara Kimball Young

dans

MAGDA

Grand drame d’après la célèbre pièce de SUDERMAN

A PARTIR IM 4 0 FEVRIER

SPECTACLE D’ART

dans son dernier film

SALOMÉ

d’après la tragédie de Oscar Wilde

SUPERBE MISE EN SCENE

ADAPTATION M LS1CA1 E EIK1AIE

Imprimerie du Centre 26, Rempart Kipdorp, Anvers,

POUR AVOIR UNE BIERE BONNE ET SAINE

Adressez-vous à la Brasserie

HOMBEECK

VAN

BERCHEM - Tél. 5210

ISIFKHS en BOUTEILLES - en FUTS

HABILLEZ

ENFANTS

BRITANNIA

77, Longue rue d’Argile

Tél. 2921

liénmlP

12, rue Van Ertborn ANVERS

Tél. 2921

Agence pour la Province d’Anvers du Vrai "FERODO”

Agence pour Anvers des Roulements à billes S. K. F.

Agence générale pour la Belgique du Diamond et Noble’s Polish

La seule maison de la place fournissant aux garages aux prix de gros

Maison BERTH Y

106, rue de l’Eglise, 106

Arrangements — Réparations Conservation de fourrures

Prix avantageux

Travail soigné

PHOTOGRAVEURS SINATEURS

EXECUTION RAPIDE |T SOIGNÉE

Champ Vleminekx.. Ö ANVERS KWVKJUMU TCLÉPM’ 9209

OUVRAGES DE DAMES G ouvrages nrssi.vus

LAINES, SOIES, COTONS, COUVRE-LITS. NAPPES, STORES, BONNETTERIE A LA MAIN. DENTELLES, JUMPERS

MAISON EMMA

Il WOWEIIKIIV

ül WOL, ZIJDE. KATOEN. BEDSPREIEN', TAFEL-KLEEDEREN, STORES, KANTEN1, HANDBREI00ED,

JUMPERS

Anvers, Rue Vondelstraat, 15, Antwerpen

GARNITURES

POUR

Fumoirs, Salons, Boudoirs Chambres à coucher Verandah Fauteuils - Club

11, Longue rue du Vanneau

(PRÈS DU PARC)

MjHiiHiiimmiiimniiiiiii'..mMmiiiimiiiimnimmimiiiiiiiyj

MEUBLES I

Les plus grands Magasins en Belgique |

9 Longue rue des Claires 9

(près Meir)

I Grand choix de ‘garnitures, 200 salles à manger, | I chambres à coucher, salons, cuisines, verandah’s, 1 § bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc.

'liaison Américaine

Meilleur marché qu'aillems § Ouvert tous les jours jusqu'à 8 h.;. g I Magasin fermé

ifiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimni

$ Autos pour Cérémonies. Mariages, Baptêmes et Fêtes

Garage J & H. DEHU

Téléphone 3107

Canal des Brasseurs - ANVERS

VOYAGES A L’ÉTRANGER - EXCURSIONS PRIX A FORFAIT

(A~ VVvvuoeLdU v*cJL LL —

ooQ&it . ooL&vioeMi

diwËEftrc STRAAT.Z0

BRODERIES

DESSINS MODERNES

PERLA.GÉS, BOUTONS, POTNTSCLAIRS. PLISSAGE

RYCKAERT

RUE RUBENS, 17, ANVERS

TRAVAIL SOIGNÉ ET RAPIDE

.. ENGELSCH HOEDENMA GA ZIJN..

VONDELSTR., 19

CAUS

(nabij A St. Jansplaatsi

De laatste nieuwigheden in Vilten Hoeden

fUine leus s Ziet Etalage