Programma van 24 tot 28 dec. 1922



Brochure

Bron: FelixArchief nr. 1968#529

Deze tekst werd automatisch gegenereerd op basis van gescande pagina’s met OCR-software. Door de diverse historische lettertypes gebeurde dat niet altijd foutloos.

Toon alleen de facsimile’s van dit programma


CI­NE­MA­WE­RELD

Statïeplein, 21, Ant­wer­pen - Te­le­foon 5259

PRO­GRAM­MA

HOOFD­BU­REEL en OP­STEL­RAAD: —

ANT­WER­PEN = 124, VAN SCHOON­BE­KE­S­TRAAT, 124 ANT­WER­PEN

BIJ­BU­REE­LEN:

BRUS­SEL: ME­CHE­LEN : OOS­TEN­DE : SENT :

Broeks­traat, 37. Borgt­straat, 15. Langstraat, 65/bls. Abra­ham­straat, 5.

Druk­ke­rij Nep­tu­ne, Steen­bon­wers­vest, 28


Als ge het woord

aan de deur van een Ki­ne­ma ziet,

treedt dan. bin­nen en ge zijt zeker een aan­ge­naam oog­en­blik door te bren­gen.

Ge­trou­we le­zers van Tooneel­we­reld volgt, U re­gel­ma­tig de re­Ma­men der:

SO­LEIL LE­VANT FIMS

Leest de kri­tiek van den film:

LIEF­DE VER­BLIND.. EN BIND

met BES­SIE LOVE

jHi h ra; ie

Korte Nieuwstraat, 68, Brus­sel

DE STORM

(THE STORM)

Op­hef­ma­kend drama in vier dee­len

Kor­te­lings: De Ge­heim­zin­ni­ge Ka­ra­vaan

Met HOUSE PE­TERS en LOUI­SE GLAUM =-

g£S£ CI­NE­MA­WE­RELD £g §g

1922

FOUB­BU­BES -:o> MAN­TEAUX

J. VBB­SCHVBBBH

PEL­LE­TIER - FOUR­REUR

12, rue Fer­di­nand - Coo­se­mans, 12

tel. 9536 BER­CHEM-AN­VERS tel. 9536

RÉPA­RA­TI­ONS — TRANS­FOR­MA­TI­ONS

CON­SER­VA­TI­ON

amm­miTz­zi

Aux Fa­bri­cants suis­ses réunis

Ni­co­las TEN­SEN

Marché aux Souliers, 12 AN­VERS

rue des Fri­piers, 12 BRUXEL­LES

M or­d­res-Pend u les-Réveils

RE­PA­RA­TI­ONS

...​Grand choix de Mon­tres-bra­ce­lets...

gar­ni­tu­res'

POUR

Fu­moirs, Sa­lons, Bou­doirs Cham­bres à cou­cher Ve­ran­dah Fau­teuils - Club

11, Lon­gue rue du Van­neau

. (près du parc) -

Co­ro­nA

La meil­leu­re ma­chi­ne à écrire por­ta­ti­ve

AGENT

59, Rem­part S" Cathérine

(Coin rue Israëlites)

Tel. 1622 AN­VERS

COU­TEL­LE­BIE MER­CKX

1, F UE DE ME­NUI­SIERS, 1

(Marché aux Souliers)

Gou­teaux-Ca­nifs - Ra­soirs-Ci­se­aux

COU­VERTS EN TOUS GEN­RES

OB­FE­VBE­RIK il« CRI­S­TOF­LE de PARIS

liitt­v­nim riTT­fi iimn­ri

MEU­BLES

I Les plus grands Ma­gasins en Bel­gi­que |

9 Lon­gue rue des Clai­res 9

(près Meir)

I Grand choix de gar­ni­tu­res, 200 sal­les à man­ger, | I cham­bres à cou­cher, sa­lons, cui­si­nes, ve­ran­dah’s, | I bu­reaux, li­te­ries, chai­ses-lon­gues, etc. etc. I

Mai­son Améri­cai­ne

Meil­leur marché qu’ail­leuts I Ou­vert tous les jours jusqu’à 8 h. f. § Ma­gas­in fermé

ii­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­Mi­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­mi­i­i­i­i­i­i­i­i­mi­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­i­m­i­i­ii

En­tre­pri­ses Gén. d’Flec­trl­cité

R.​RUYSSERS

6. rue Van Mae­r­lant, 6

Tel. 5374

Ap­pareils d'Eclai­ra­ge Force motri­ce

:n, en het was met Louis Feuil-elijks ont­sla­gen, dat hij zich in lont Stu­dio terug aan ’t werk

we deze prach­ti­ge Fran­sche rin­ne­ren en ze van de ver­ge­tel-den?... zooals « De­ser­teu­se » vluch­ti­ge), « Le Passé de Mo-Mo­ni­ka’s Ver­le­den), « Pe­ti­tes ttes » (Pop­pe­tjes) « l’Autre »;re), « Vendémi­ai­re » « l’Hom-(isage », (De Man zon­der Ge-En­grena­ge » (Het Ra­der­werk), » (Raad­sel) en bo­ven­al « Le sur les Yeux » (De Band over:n), een klein zui­ver meest­cr­kwam (( Judex » en « La nou-ii­on de Judex » (De nieu­we (an Judex) en van dàn af was lté we­reld­be­roemd. h-Minh », waar­van het suc­ces >est ver­dien­de was, wilde René smede zijne ge­zel­len van bij René Na­var­re en Mu­si­do­ra, uit­ge­ver zijn.

pse gaf van hem in 1919 het du Si­len­ce » (Het Kas­teel der L dat een gun­stig ont­haal te In deze band had hij als par-eu­bas, eene her­in­ne­ring van X » en Mme Lya Rez. resté werd door het ci­ne­ma­pu-ver­af­good dat we even de oor-;an wil­len aan­stip­pen, welke tij ne be­won­de­raars en voor­na-iwon­de­raar­sters, wer­den in­ge­re­den van zijn ta­lent en van ïthiek ui­ter­lijk.

at zijn rid­der­lijk fi­guur menig e aan t droo­men brengt, dang de rol die hem werd toe-j gaat er van zijn per­soon eene yer­tui­gen­de be­koor­lijk­heid uit, een koude en door­drin­gen­de drukt wan­neer de om­stan­dig-ver­ei­schen.

zeker geen enkel mensch be-rvan men zôô dik­wijls de dood de, dan wan­neer hij nog in nd­heid was.

het geval met René Cresté. De ing die hij er des­aan­gaan­de ng was recht reus­ach­tig groot. re ook, heb­ben in de brie­ven-laals op der­ge­lij­ke vra­gen moe->rden.

nigen tijd dwong zijne wan­ke-nd­heid hem de stil­le kunst tij-er­la­ten. Hij be­stuur­de de Coma te Bel­le­vil­le, wan­neer de kwam te tref­fen, resté was 41 jaar oud en ge-Ne­mo.


8$ 8$ CI­NE­MA­WE­RELD 3$ 8

ZOOL­OGIE CI­NE­MA

treedt dai aan­ge­naai

Ge­trou­we h de rek­lamen dei

SOL

LIEF­DE

La chas­se au cerf ter­minée, le désœuvré mon­dain Dave Ste­wart, a pris pen­si­on dans la fac­to­re­rie - de Saint Mi­chael. Peu de temps après, il y fait la £ ren­con­tre du tra­peur-bûche­ron Burr Wing­ton. j Bientôt ils de­vi­en­nent insépa­ra­bles. Et quand Burr j re­part pour aller hi­ver­ner dans sa re­trai­te Syl­ves-'5 tre de Deep Val­lee, Dave, qu’il a sub­ju­gué par la 1 *- de­scrip­ti­on de son exis­ten­ce pit­to­resque, est de­venu son as­so­cié et ami.

Un jour le tra­peur français, Jac­ques Fa­chard. mor­tel­le­ment blessé, et Je­an­net­te, sa fille, vi­en­nent de­man­der as­sis­tan­ce aux deux hom­mes. Tac-ques n’a plus (pie quel­ques in­stants à vivre, mais avant de mou­rir il veut avoir la cer­li­tu­de que sa » fille chérie ne sera pas aban­donnée; et il sup­plie % son vieil ami Burr de pren­d­re soin d’elle.

Pen­dant la nuit la neige fait son ap­pa­ri­ti­on; elle tombe si dense, qu’une tour­men­te est à re­dou­ter. Ce­pen­dant Burr décide de par­tir. Mais lorsqu'ils ar­ri­vent au pas­sa­ge qui, seul, per­met de sor­tir de Deep Val­lee, la tour­men­te se déchaîne. Voilà Je­an­net­te, Burr et Dave em­pri­sonnés jusqu’au prin­temps dans la vallée.

Avec le temps, le sou­ri­re est re­ve­nu sur les lèvres de Je­an­net­te. Mais la déli­ci­eu­se en­fant est loin de se dou­ter que ce sou­ri­re a fait des deux j- amis, deux en­ne­mis.

% I* Wing­ton voy­ait en Je­an­net­te l’immémo­ri­a­le,

*1 ï* l’Eter­nel­le, celle qu’on at­tend et qui ne vient ja-- mais, mais qui était venue, enfin, et Dave, le blasé, le sen­su­el, ne voy­ait en elle qu’une jolie proie. Chez l'un c’était l’amour, chez l’autre le désir... Le con­flit de ces deux pas­si­ons fut ter­ri­ble. Tean-net.ie ap­prit qu’elle en était la cause. Sa dou­leur fut si forte, les deux ri­vaux eu­rent si peur de la per­d­re, qu’ils con­vin­rent ta­ci­te­ment de jouer la comédie de bonne ca­ma­ra­de­rie.

Ce­pen­dant le con­flit avait des­sillé les yeux de Je­an­net­te. Elle avait in­ter­rogé son cœur et ce­lui-ci lui avait répondu qu’il était rem­pli d’amour pour Burr.

La haine entre les deux hom­mes tou­che à son pa­roxy­s­me. Le feu prend dans la forêt et les vi­vres man­quent. Tl faut que l’un des ri­vaux par*.? nour C ij Saint-Mi­chael. Le sort en décide et fa­vo­ri­se Burr. K r Mais Dave re­fu­se de par­tir, ex­ci­pant de son ig­no-A rance des chemins de tra­vers? et du dése­spoir de Je­an­net­te, car, dit-il, elle m’aime. Ft comme Burr s’in­sur­ge con­tre cette af­fir­ma­ti­on, Dave lui pro­po­se de lui en don­ner la preu­ve. Alors, par un sub­ter­fu­ge in­dig­ne, Dave vole à Je­an­net­te un bai­ser fra­ter­nel que Burr, de loin, prend pour un bai­ser d’amants. Son rêve s’écrou1?. fl part!... Mais le fnu a gagné la vallés, barré le pas­sa­ge, fore- donc est à Burr de re­brous­ser che­min. L’in­cen­die em­bras­se toute la vallée, et l’aimée va pé-iir s'il ne la sauve...

Je­an­net­te est sauvée, mais Dave, blessé, est resté dans les flam­mes. Burr, n’écou­lant que son cou-rag'g se préci­pi­te dans la four­nai­se et ramené son ï iv.​il.

Jtc­cu­ei­Vis, sur le canot de l’In­dien Pier­re, Dave, _ . le bras en échar­pe, songe; Je­an­net­te, anxi­eu­se,

Mar­che du Prophète . . O. Mey­er­beer

MON­TREZ VOS ÉCHAN­TIL­LONS

Co­mi­que

MORDS-LE

Comédie in­ter­prétée par BROW­NIE

La Prin­ces­se Jaune . . . CS. Saëns

(Ou­ver­tu­re)

LA TOUR­MEN­TE

Grand drame en 8 par­ties Ie­ter­prété par House PE­TERS Vir­gi­nia VALLI et Matt MOORE

La Tra­via­la....Q. Verdi

(Fan­tai­sie)

LA TOUR­MEN­TE

LA TOUR­MEN­TE

Pni­piM van 1\ mi % Pn­ti­i­i­iitî

Mar­sch uit De Pro­feet . O. Mey­er­beer

TOON MIJ UWE MON­STERS

Klucht

BIJT HEM

Tooneel­spel met BROW­NIE in de hoofd­rol

La Prin­ces­se [aune . . . C.S. Saëns

(Ope­ning­stuk)

DE STORM

Groot drama in 8 deelcn ver­tolkt door House PETER?,

Vir­gi­nia V-LLI en Matt MOORE

La T ra­vi­a­ta

O. Verdi

DE STORM

DE STORM

SE­MAI­NE

MARY PICKF­OFD

dans

REVES ET RÉALITÉS

Comédie en 5 par­ties

PRO­CHAI­NE

DOU­G­LAS FAIR­BANKS

dans

CAU­CHE­MARS ET SU­PER­STI­TI­ONS

Comédie en 5 par­ties

A PAR­TIR DU DI­MAN­CHE 7 JAN­VIER Premières représen­ta­ti­ons du grand filin d’art français Inédit

ROGER - l_ A - MONTE!

Grand drame d’après le célèbre roman de Jules MARY et in­ter­prété par: SIG­NO­RET de la Comédie Française, Ri­ta­JO­LI­VET et la pe ite Régine DU MIEN

at­tend que Burr enlève le ban­deau qui re­cou­vre ses yeux tuméfiés par la fumée: elle veut être la première à re­ce­voir la ca­res­se du re­gard de celui qu’elle adore... Hélas! le re­gard de l’aimé se pose sur elle avec in­différence et la bou­che tant chérie, no s’ouvre pas pour pro­non­cer des pa­ro­les d’amour.

C’en se­rait fait de leur bon­heur si Dave ne venait dévoi­ler son mens­on­ge...

ÜDe STORM

Dave Ste­wail, vol geesldi­i­il over hel land­le­ven, heeft zijn in­trek ge­no­men in de fak­t­o­rij Saint Mi­chael. Eeni­gen tijd later ont­moet hij de trap­per-hout­hak­ker Burr Wing­ton. Wel­haast zijn zij on­af­scheid­baar. En wan­neer Burr naar zijn kamp­plaats trekt, gaat Dave als zijn vriend en ven­noot mede.

Ze­ke­ren dag komen een Fran­sche trap­per, doodelijk ge­kwetst, en zijne doch­ter Je­an­net­te, de twee man­nen om on­der­stand vra­gen.

Hij smeekt zijn oude vriend Burr van over haar zorg te dra­gen.

In dien nacht doet de sneeuw zijne ver­schij­ning, en eene reus­ach­ti­ge sneeuw­la­wi­ne ploft over den door­gang neder, de­wel­ke zij ver­spert.

Maar met le­an­net­te is er een storm in de har­ten der twee vrien­den op­ge­sto­ken.. Wing­ton zag in Je­an­net­te het On­ver­ge­lijk­ba­re, het Eeu­wi­ge, die­ge­ne welke men ver­wacht en die nim­mer komt, maar die­ge­ne welke toch ein­de­lijk kwam, en Dave, de we­reld­sche, de wel­lus­ti­ge, zag in haar niets meer dan eene mooie prooi. Het kon­flikt dier twee ziels­toe­stan­den was vree­se­lijk. Je­an­net­te ver­nam dat zij er de oor­zaak van was.

Hare droef­heid was zóó groot, dat de twee me­de­din­gers, zulke vrees heb­ben­de haar te ver­lie­zen, stil­zwij­gend be­slo­ten van de vein­ze­rij eener goede ka­me­raad­schap te spe­len.

Noch­tans had hot kon­flikt de oogen van Je­an­net­te ge­o­pend. Zij had haar hart on­der­vraagd en dit had ge­ant­woord dat hot vol van lief­de voor Burr ver­vuld was.

De haat tus­schen de twee man­nen ge­naakt het top­punt. Een brand breekt in het woud uit en de le­vens­mid­de­len ge­ra­ken uit­ge­put. Het is noodig dat eene der me­de­din­gers naar Saint Mi­chael vor-Irek­ke. Hel lot be­slist en be­voor­deelt Burr. Maar Dave wei­gert te ver­trek­ken, voor­wen­den­de dat hij de wegen in het woud niet kent, en ook om, Tean-nettp geen ver­driet te be­rok­ke­nen daar zij, be­weert hij, hem be­mint. En daar Burr tegen deze ver­kla­ring op­komt, stelt Dave hem voor van er hem het be­wijs van te le­ve­ren. Door een on­waar­dig vein­zen ont­steelt Dove aan Je­an­net­te een broe­der­lij­ke kus, welke Burr, van verre ge­zien, voor een lief­dekus neemt. Zijn droom stort in. Hij ver­trekt 1

Maar hel vuur heeft de val­lei be­reikt en dwingt Burr van terug te keeren. De vuur­poel omvat de gan­sche val­lei, en do be­min­de gaat om­ko­men, in­dien hij haar niet redt.

le­an­net­te wordt gered, maar Dave is in de f i* vlam­men ge­ble­ven. Burr, zijn moed slechts ge­hoor i* j* ge­ven­de, werpt zich terug in den vuur­poel en i* i* brengt zijn me­de­din­ger in vei­lig­heid. i' »

Op de kanoë van den In­di­aan Peter wor­den zij i' i* op­ge­no­men. Dive draagt zijn arm in een ver­band, i «* en droom 1; le­an­net­te wacht ang­stig het oogen-blik af dat Burr de zwach­tel, welke zijne door den rook ont­sto­ken oogen be­dekt af­ne­me: zij wil de eer­ste zijn om de stree­ling van den blik van hem, C dien zij ver­af­goodt, op te van­gen... t it

He­laav! de blik van den be­min­de glijdt vol on- *i ver­schil­lig­heid over haar en de zoozeer aan­be­den 'i % mond opent zich niet om lief­de­woor­den uit tc 'i % laten. *i '»

Het ware ge­daan ge­weest met hun geluk in­dien Ji ’» Dave zijne leu­gen niel kwam be­ken­nen. J»

Im­pri­me­rie du Cen­tre,

Rem­part Kip­dorp. Anyer»

Korte Nieuwstraat, 68,

1922

:ven, en het was met Louis Feuil-ts­ge­lijks ont­sla­gen, dat hij zich in umont Stu­dio terug aan 't werk

en we deze prach­ti­ge Fran­sche ïer­in­ne­ren en ze van de ver­ge­tel-;dden?... zooals « De­ser­teu­se » el­vluch­ti­ge), « Le Passé de Mo-(Mo­ni­ka’s Ver­le­den), « Pe­ti­tes ïettes » (Pop­pe­tjes) « F Autre » dere), « Vendémi­ai­re » « l’Hom­vi­s­a­ge », (De Man zon­der Ge-l’En­grena­ge » (Het Ra­der­werk), e » (Raad­sel) en bo­ven­al « Le i sur les Yeux » (De Band over jen), een klein zui­ver meest­cra kwam « Judex » en « La nou-ssi­on de Judex » (De nieu­we van Judex) en van dàn af was esté we­reld­be­roemd.

.ih-Minh», waar­van het suc­ces best ver­dien­de was, wilde René ilsme­de zijne ge­zel­len van bij René Na­var­re en Mu­si­do­ra,

1 uit­ge­ver zijn.

lipse gaf van hem in 1919 het r du Si­len­ce » (Het Kas­teel der t, dat een gun­stig ont­haal te f. In deze band had hij als par-_eu­bas, eene her­in­ne­ring van;x » en Mme Lya Rez. besté werd door het ci­ne­ma­pu-ver­af­good dat we even de oor-van wil­len aan­stip­pen, welke zijne be­won­de­raars en voor­na-ewon­de­raar­sters, wer­den in­ge­re­den van zijn ta­lent en van athiek ui­ter­lijk.

lat zijn rid­der­lijk fi­guur menig je aan 't droo­men brengt, slang de rol die hem werd toe-, gaat er van zijn per­soon eene ver­tui­gen­de be­koor­lijk­heid uit, een koude en door­drin­gen­de •drukt wan­neer de om­stan­dig-ver­ei­schen.

zeker geen enkel mensch be-rvan men zôô dik­wijls de dood de, dan wan­neer hij nog in id­heid was.

het geval met René Cresté. De ing die hij er des­aan­gaan­de ig was recht reus­ach­tig groot, e ook, heb­ben in de brie­ven-aals op der­ge­lij­ke vra­gen moe-ir­den.

nigen tijd dwong zijne wan­ke-ad­heid hem de stil­le kunst tij-îrla­ten. Hij be­stuur­de de Coma te Bel­le­vil­le, wan­neer de kwam te tref­fen, esté was 41 jaar oud en ge-Ne­mo.

UUOVi


treedt dai aan­ge­naai

Ge­trou­we Ie de re­Ma­men det ssa

SOL

LIEF­DE

cLc

C'XAMS­VVy­OL* yL,

oogem. - o-vo­Tet-zoe­fe?

cTëm ëffire st rmt20

BRO­DE­RIES

DES­SINS MO­DER­NES

PER­LA­GES, BOU­T­ONS, POINTS­CLAIRS. PLIS­SA­GE

M= RY­CKAERT

RUE RU­BENS, 17, AN­VERS

TRA­VAIL SOIGNÉ ET RAPI­DE

| I!ramie spéei­a­liic île voi­lu­res Je notes |

Au­to­mo­bi­les de grand luxe

1‘ea‘woi­i­ii­cl «-lioi­wi et itvlé

12, rue Van Ertborn Tél. 2921 AN­VERS TOI. 2921

Hol­land­sche vuren — Pra­clit­vu­ren

in alle stij­len en in allen aard

CUI­SINIÈRES:: KA­CHELS

LOUIS TOTTE

Antw.-L Kieiit­str, 9 L. r. du Van­neau-An­vers

Foy­ers Hol­landais - Foy­ers de Luxe

en tous sty­les et en tous gen­res

Cui­sinières - Poêles - Poêles à feu con­ti­nu

Agen­ce pour la Pro­vin­ce d’An­vers du Vrai •FERO­DO”

Agen­ce pour An­vers des Rou­le­ments à bil­les S. K. F.

Agen­ce générale pour la Bel­gi­que du Dia­mond et Noble's Po­lish

La seule mai­son de la place four­nis­sant aux ga­ra­ges aux prix de gros

Mm Mu­guet d’Or

Mai­son Ver­strak­te Vieux Marché au Blé, 55-57, Oude Kmin­mai­kt AN­VERS ANT­WER­PEN

Modèles-Ro­bes-Blou­ses-Man­teaux Com­bi­nai­sons-Lin­ge­ries

Spéci­a­lité de Robes

Con­fec­ti­onné — Sur Me­sure

Sau d’en­vers

Het aan­ge­naams­te reuk­werk voor het toi­let

Groot: St-Mi­chiels­straat, 19, ANT­WER­PEN

De­pot­hou­ders:

Gran­de Par­fu­me­rie, Hui­de­vet­ters­straat, 1-3 Mai­son Guil­lau­me, De Key­ser­lei, 43 Mai­son Je­an­ni­ne, Schoen­markt, 3

en in alle goede reuk­werk­win­kels

Mil H 1EV

Korte Nieuwstraat, 68, Brus­sel

Kor­te­lings: De Ge­heim­zin­ni­ge Ka­ra­vaan

= Me« HOUSE RE­TERS en LOUI­SE GLAUM —

SS SS CI­NE­MA­WE­RELD §3 SS

1881

RENÉ CRESTÉ

1922

Tus­schen al de ar­tis­ten van het Witte Doek was René Cresté on­ge­twij­feld eene der meest ge­recht­vaar­dig­de lie­ve­lin­gen van het pu­bliek. Hij heeft het type van den he­den­daag­schen held ge­scha­pen. Ook is zijn ro­man­tie­ke ver­schij­ning eene dier welke het ge­mak­ke­lijkst in het ge­heu­gen be­waard blij­ven.

Judex!... Voor het ge­trou­we ci­ne­ma-pu­bliek is deze naam een sy­no­niem van open­har­tig­heid, dap­per­heid, moed, wils­kracht, toe­wij­ding en lief­tal­lig­heid. In twee let­ter­gre­pen ver­zin­ne­lijkt hij al de uit­wen­di­ge en ze­de­lij­ke hoe­da­nig­he­den welke het volk in zijne ge­lief­koos­de hel­den wen­scht te vin­den.

Rond het tijd­perk dat het ro­man­tie­ke tooneel in vol­len bloei ver­keer­de, was René Cresté de vol­ko­men aan­ge­we­zen ver­tol­ker der groote hel­den­rol­len. Al­vo­rens aan ci­ne­ma te gaan doen had René Cresté eene mooie tooneel­loop­baan ach­ter zich.

Het was in 1901 dat hij voor de eer­ste maal op­trad in « Le Do­mai­ne » van Lu­cien Ber­nard, na eene korte wijl in het kon­ser­va­to­ri­um ver­toefd te heb­ben, al­waar, even­als zoo­ve­le jonge on­ge­dul­di-gen, dor­stig op roem, hij de held­haf­tig­heid niet had van het uur der of­fi­ci­eele be­loon­in­gen af te wach­ten.

Het vol­gen­de jaar ver­tolk­te hij de rol van Pe­tro­ne in « Quo Vadis? » bij het ge­zel­schap der Portè-Saint-Mar­tin. Zijn op­recht ta­lent in stijl en voor­dra­gen, nog ver­hoogd door zijne mu­zieka­le stem, deden hem alras door de im­pres­sa­rio’s op­mer­ken. De be­stuur­der van het Théâtre d’Art In­ter­na­ti­o­nal, M. Bahr, ver­bindt hem om de voor­naams­te rol­len van « Al­le­luia», « Par une belle Nuit », «Les Ro-ze­no », «Lu­ci­fer», ita­li­aan­sche ro­man­tie­ke stuk­ken, te ver­tol­ken.

Men vindt hem weder in het Théâtre Molière, al­waar hij meer mo­der­ne rol­len ver­tolkt, o.a. deze van Terko in « Sain­te-Rou­let­te », van Jean Lor­rain en G, Co-qui­ot. Daar­na kreëert hij «La Sou­ta­ne», « La Péche­res­se », « Nos Sa­la­riés » en her­neemt « L’In­stinct », waar­in zijne per­soon­lij­ke hoe­da­nig­he­den fel op den voor­grond tre­den.

Aan Pa­ri­si­a­na door den be­treur­den Ruez, die een kun­ste­naar­ont­dek­ker was, ver­bon­den, ver­tolkt hij in « Clau­di­ne à Paris » de rol van Renaud aan de zijde van Mme Co­let­te, de schrijf­ster-ar­tis­te.

Daar­na maakt hij twee schit­te­ren­de kre­a­ties « Go­ri­ta­mo » en « La Com­tes­se Lea ».

Ter­wijl hij be­heer­der was der Comédie Mon­dai­ne, trad René Cresté ach­ter­een­vol­gens op in « Résur­rec­ti­on », « Fé-dora », « L’Obsta­cle », « La Tosca »

« Les Vain­queurs », « Oi­se­aux de Pas­sa­ge », « L’Es­pi­on­ne » en « Ruy Blas », waar­in zijn ta­lent van dich­ter­lij­ke voor­dracht fel werd be­won­derd en ge­waar­deerd.

Aan het einde van het vijf­de be­drijf van dit drama, droeg hij met zulk sta­tig gezag bet be­roem­de vers « Je crois que vous venez d’in­sul­ter votre reine!... » voor dat de gan­sche zaal in toe­jui­chin­gen los­barst­te.

Baret, de be­roem­de im­pres­sa­rio, ver­bindt hem voor zijne rond­rei­zen.

Men vindt hem weer in het ge­zel­schap Su­zan­ne Munte, dat de Mid­del­land­sche oe­vers af­reist. Van Egyp­te naar Grie­ken­land, van Smyr­na naar Con­stan­ti­no­pel, van Roe­me­nië naar Italië, ver­tolkt René Cresté op waar­di­ge wijze het gan­sche mo­der­ne Fran­sche re­per­to­ri­um, en in ’t bi­zon­der de rol van Mau­rits van Saxen in « Adri­en­ne Le­cou­vreur ».

Terug in Frank­rijk, werd hij ver­bon­den aan het Théâtre des Variétés van Tou­lou­se, daar­na aan het Théâtre Français van Bor­deaux, al­waar hij zeer ge­waar­deerd werd in « La Pe­ti­te Ca­po-ra­le », « Jo­set­te », «Le Fli­bus­tier», «Her-na­ni», « Pour la Cour­on­ne », « Ham­let », welke eene zij­ner meest ge­lief­de rol­len was, « Man­fred », « Char­les VII chez ses grands vas­saux », « An­d­ro­ma­que », «Bri-tan­ni­cus» en « Ho­ra­ti­us » die hij ver­tolk­te vol­gens de streng­ste klas­sie­ke ver­misch­ten.

Aan het nieu­we Théâtre d’Art, be­stuurd door Alp­hon­se Séché, was René Cresté régis­seur. In Juni 1913 bracht hij er « Le Furet », van Ar­mo­ry, en « l’Hon-nête Fille », van Gabriël Ni­gond voor ’t voet­licht.

Het was in 1908 dat René Cresté aan ci­ne­ma ging doen, en hij ver­tolk­te toen, naam­loos, — wart in dien tijd ver­zwe­gen de film­uit­ge­vers zorg­vul­dig de namen hun­ner ar­tis­ten — eeni­ge klei­ne ban­den zon­der beteek­e­nis. Het was voor Gau­mont, onder het be­stuur van Léonce Per­ret, dat hij in 1913 zijn eer­ste be­lang­rij­ke film draai­de, « Par l’Amour » (Door de Lief­de), welke én voor den uit­ge­ver én voor het pu­bliek eene ci­ne­gra­fi­sche ver­o­pen­ba­ring was.

We vin­den hem na­dien terug in « La Fiancée du Dia­ble » (De Ver­loof­de des Dui­vels), « Le Roi de la Mon­tag­ne » (De Ko­ning van het Ge­berg­te), « Les Mystères de l’Ombre » (De Ver­bor­gen­he­den der Scha­duw), « Le der­nier Amour » (De laat­ste Lief­de), waar­van zon­der de op­hou­den steeds aan­groei­en­de suc­ces­sen zijn roem be­ves­ti­gen.

De oor­log kwam, bui­ten ge­vecht ge­steld vanaf het begin, daar­na af­ge­keurd, werd René Cresté aan het kunst­le­ven te­rug­ge­ge­ven, en het was met Louis Feuil-la­de, ins­ge­lijks ont­sla­gen, dat hij zich in het Gau­mont Stu­dio terug aan t werk zette.

Moe­ten we deze prach­ti­ge Fran­sche fil­men her­in­ne­ren en ze van de ver­ge­tel­heid red­den?... zooals « De­ser­teu­se » (Vaan­del­vluch­ti­ge), « Le Passé de Mo­ni­que » (Mo­ni­ka’s Ver­le­den), « Pe­ti­tes Ma­ri­on­net­tes » (Pop­pe­tjes) « l’Autre » (De An­de­re), « Vendémi­ai­re » « l’Homme sans vi­s­a­ge », (De Man zon­der Ge­laat), « l’En­grena­ge » (Het Ra­der­werk), « Enig­me » (Raad­sel) en bo­ven­al « Le Ban­deau sur les Yeux » (De Band over de Ooogen), een klein zui­ver mees­ter­werk­je.

Daar­na kwam « Judex » en « La nou­vel­le Mis­si­on de Judex » (De nieu­we Zen­ding van Judex) en van dàn af was René Cresté we­reld­be­roemd.

Na « Tih-Minh », waar­van het suc­ces eene der best ver­dien­de was, wilde René Cresté, als­me­de zijne ge­zel­len van bij Gau­mont, René Na­var­re en Mu­si­do­ra, zijn eigen uit­ge­ver zijn.

De Eclip­se gaf van hem in 1919 het « Château du Si­len­ce » (Het Kas­teel der Stil­te) uit, dat een gun­stig ont­haal te beurt viel. In deze band had hij als par­te­nai­res Leu­bas, eene her­in­ne­ring van uit « Judex » en Mme Lya Rez.

René Cresté werd door het ci­ne­ma­pu-bliek zoo ver­af­good dat we even de oor­za­ken ervan wil­len aan­stip­pen, welke ons door zijne be­won­de­raars en voor­na­me­lijk, be­won­de­raar­sters, wer­den in­ge­zon­den:

— Om reden van zijn ta­lent en van zijn sym­pa­thiek ui­ter­lijk.

— Omdat zijn rid­der­lijk fi­guur menig jong meis­je aan ’t droo­men brengt.

— Na­ge­lang de rol die hem werd toe­ver­trouwd, gaat er van zijn per­soon eene lieve en over­tui­gen­de be­koor­lijk­heid uit, snel door een koude en door­drin­gen­de blik on­der­drukt wan­neer de om­stan­dig­he­den het ver­ei­schen.

Er heeft zeker geen enkel mensch be­staan waar­van men zôô dik­wijls de dood aan­kon­dig­de, dan wan­neer hij nog in volle ge­zond­heid was.

Dit was het geval met René Cresté. De brief­wis­se­ling die hij er des­aan­gaan­de over ont­ving was recht reus­ach­tig groot.

Wij zelve ook, heb­ben in de brie­ven­bus meer­maals op der­ge­lij­ke vra­gen moe­ten ant­woor­den.

Sinds eeni­gen tijd dwong zijne wan­ke­len­de ge­zond­heid hem de stil­le kunst tij­de­lijk te ver­la­ten. Hij be­stuur­de de Co-co­ri­co-ci­ne­ma te Bel­le­vil­le, wan­neer de dood hem kwam te tref­fen.

René Cresté was 41 jaar oud en ge­huwd. Nemo.


CI­NE­MA­WE­RELD »

& &> T ril­beel­den &

VER­LE­DEN [ HEDEN TOE­KOMST

Ka­len­der Onze Ster Nieu­we Fil­men

Vrij­dag, 22 De­cem­ber (1893). — Wil­li­am Scott wordt aan het tooneel ver­bon­den om on­sym­pa­thie­ke rol­len te ver­tol­ken.

Za­ter­dag, 23 De­cem­ber ( 1922). — Ma­ri­on Da­vies wordt « star » der Cos­mo­po­li­tan Pro­duc­ti­ons.

Zon­dag, 24 De­cem­ber (1912). — Doro­thy Gish doet hare in­tre­de in de film­we­reld.

Maan­dag 25 De­cem­ber (1917). Agnès Ayres loopt ern­sti­ge brand­won­den op bij het in brand raken van een kerst­boom.

Dins­dag, 26 De­cem­ber (1920\ — Con­stan­ce Tal­m­ad­ge huwt John Pi­a­log­lou, waar­van zij sinds­dien reeds ge­schei­den is.

Woens­dag 27 De­cem­ber (1891). Ge­boor­te­dag van John Bo­wers.

Don­der­dag, 28 De­cem­ber (1907). — Anna Que­ren­tia Nills­son ver­laat Zwe­den, haar va­der­land, om in Ame­ri­ka haar geluk te be­proe­ven.

LILA LEE

Lila Lee is in 1902 te New-York ge­bo­ren. Jesse L. Lasky, vi­ce-pre­si­dent der Pa­ra­mount wist haar te be­we­gen het tooneel vaar­wel te zeg­gen en aan ci­ne­ma te gaan doen-

Lila Lee is nog on­geuwd. Eens was er spraak van -een hu­we­lijk met Char­ley Chap­lin. Zij heeft zwart haar en don­ker brui­ne oogen; zij meet 1 m. 58.

Haar adres is: Lasky Stu­dios, 6284, Selma Ave­nue, Hol­ly­wood (Cal.) U. S.

De Ver­stoote­lin­ge. — Fran­sche Film. Régine Du­mien. Dra­ma­tisch tooneel-spel. V. B. Ge­or­ges Petit. 85, Lae­ken-straat, Brus­sel.

De Dui­vel der Zee. — Ame­ri­kaan­sche Film. Ho­bart Bos­worth en Bes­sie Love. dra­ma­tisch tooneel­spel- V. B. Hac­kin, 9a, Karthui­zers­straat, Brus­sel.

Het Ge­heim van het Woud. — Ame­ri­kaan­sche Film. Mar­gery Wil­son. Avon-tu­ren­dra­ma. — V. B. O. G. C., 22, de Brou­ckère­plaats, Brus­sel.

Ver­gift der Men­sch­heid. — Duit­sche Film. Mary He­ge­sa. Ze­den­dra­ma. VB.

M. De Lange, 69, Groen­straat, Brus­sel.

Het Oude Nest. — Ame­ri­kaan­sche Film. Mary Alden. Dra­ma­tisch tooneel­spel. V. B. Cineo, 26, Kruid­tuin­laan, Brus­sel.

De Ver­gis­sin­gen die­nen be­taald. — Ame­ri­kaan­sche film. V. B- Pa­ra­mount, 48, Nieuwstraat, Brus­sel.

Doe zal ik mjjn Kerst­feest loi­knpn?

De plan­nen van be­ken­de Ci­ne­ma “Stars”

Vi­o­let Hop­son:

— Te huis, in mijn eigen fa­mi­lie­kring, een kerst­boom en een feest naar vroe­ger ge­woon­ten.

Wynd­ham Stan­ding:

— Met Kerst­mis zal ik in Hol­land zijn. Weet ie­mand wat een hol­landsch kerst­feest is? Ik heb alwel van hol­land­sche ooms ge­hoord maar nog nooit van een hol­land­sche vader Christ­mas.

Ste­wart Rome:

— Het zou mij aan­ge­naam zijn een Kerst­feest naar den ouden trant te kun­nen ge­moet zien. Een wit land­schap en een goede schaats­par­tij. Ik zou vol­gaar­ne alle goeds wil­len ver­ge­ten om dit laat­ste te kun­nen doen.

Henry Vi­bart:

— Wis­sels be­ta­len — of ze ver­nie­ti­gen.

Hugh E. Wright:

— Ik weet het niet! Ik zal nemen wat komt.

Madge Stu­art:

— Ik wensch lie­ver voor het op­na­me­ap­pa­raat te staan in plaats van een ge­dwon­gen rust­dag te nemen.

Vic­tor Mc Lag­len:

— Rust, eten, en dan we­der­om rust.

Ca­ther­i­ne Cal­vert:

— Mijn eer­ste Christ­mas in En­ge­land! Mijn zoon en ik gaan nu eene prach­ti­ge ge­le­gen­heid heb­ben de uit­stal­lin­gen en ver­toon­in­gen te kun­nen gaan zien. .

Pau­li­ne Pe­ters:

— In de « epi­so­den »-om­ge­ving ver-keeren.

Fred Wright:

— Immer het­zelf­de! Ik heb er reeds zoo­veel door­ge­bracht, dat ik niet denk er één ver­ge­ten te heb­ben.

Lady Diana Man­ners:

— Christ­mas! Eene goede rust voor mij in den schoot mij­ner fa­mi­lie.

Ellie Nor­wood:

— Kerk, wet­te­lijk, brief­wis­se­ling, vie­ring.

Flora Le Bre­ton:

— Kerst­mis en kin­de­ren zijn voor mij on­af­scheid­baar. Ik zal ge­schen­ken uit­rei­ken aan de kin­de­ren welke ik allen lief­heb en ze ge­luk­kig maken.

Mary Pick­ford:

— Een Kerst­feest voor al de kin­de­ren van Hol­ly­wood.

Dou­g­las Fair­banks:

— Een scherm­feest tus­schen film­kol-le­g­as.

Char­ley Chap­lin:

— Een­zaam, een goed boek lezen. Glo­ria Swan­son:

— Eens goed tijd heb­ben om over nieu­we toi­let­ten na te den­ken.

Betty Comp­son:

— Mijn klei­ne lie­ve­lin­gen en oude be­scher­me­lin­gen in de wees- en toe­vluchts­hui­zen be­zoe­ken en hun ge­schen­ken uit­rei­ken.

Wil­li­am Far­num:

— Een mooie en aan­ge­na­me au­to­rit maken.

Geral­di­ne Far­rar:

— Eene ga­la­ver­toon­ing in het opera. Wil­li­am S. Hart:

— Aan den haard met mijn vrouw­tje en klei­ne lie­ve­ling.

Doro­thy Phi'ips:

— Het in­stu­deeren van een nieuw sce­na­rio.

Ses­sue Haya­kawa:

— Voor mij is Kerst­mis een ver­lof­dag. Anita Ste­wart:

— Eens aan­ge­naam met mijn echt­ge­noot aan den haard zit­ten pra­ten.

De Re­dak­he Van Tooneel- en Ci­ne­ma-we­reld:

— Wer­ken voor het vol­gend num­mer.

CI­NE­MA­WE­RE­LO »

DE RECHT­PLEEG­STER

Hac­kin

rrrr»

Ju­dith Be­re­sford .. Flo­ren­ce Vidor

Nan .... Madge Bel­la­my

Oli­ver Be­re­sford The­o­do­re Ro­berts

Hig­gins.... Tully Mar­shall

David Be­re­sford .... Lloyd Hug­hes Film­re­gis­seur:

Tho­mas H. Ince

999.9999 9 9 * 9 9 9 9 9 99.9 999999999

Hac­kin

Oli­ver Be­re­sford duldt niet dat de be­ve­len die hij geeft als vader en echt­ge­noot, be­twist wor­den. Hij heeft be­slo­ten dat zijn zoon do­mi­nee zal wor­den. Hij zal het! Dat zijne doch­ter Ju­dith een pach­ter uit de om­stre­ken, hoo­vaar­dig man, zon­der op­voe­ding, zal huwen, en Ju­dith, vanaf hare kinds­heid onder het va­der­lijk juk ge­bo­gen, zou mis­schen ge­of­ferd wor­den, in­dien..-

Deze « in­dien » is het lot, het « niets of bijna niets »t dat de loop van een leven wij­zigt.

De zoon Be­re­sford is in ’t ge­heim ge­huwd met Nan, de aan­ge­no­men doch­ter van den ouden Hig­gins, een on­mensch zon­der ge­we­ten!

Nan gaat moe­der wor­den en Hig­gins, zoo­d­ra hij er ken­nis van heeft, ziet er de gan­sche par­tij in die hij uit dezen toe­stand kan trek­ken.

De vader Be­re­sford, om het schan­daal te ver­mij­den en de toe­kom­sti­ge loop­baan van zijn zoon te vrij­wa­ren, be­taalt Hig-gin’s stil­zwij­gen. Hij, stelt als voor­naams­te voor­waar­de: Nan’s ver­trek naar New-York.

Ju­dith, voor de on­recht­vaar­dig­heid dezer be­slis­sing en bij de wei­ni­ge wils­kracht van haar broe­der, heeft eene op. wel­ling van ver­ont­waar­di­ging.

Voor de eer­ste maal biedt zij haar vader weer­stand en in een aan­val van woede werpt deze haar een on­ver­diend ver­wijt naar het hoofd. Het is de breuk! Ju­dith ver­trekt naar New-York en gaat er ar­bei­den om te leven.

De avond van Kerst­mis komt zij op on­ver­wach­te wijze in te­gen­woor­dig­heid van Nan, wien nog jonge moe­der­schap en de ont­be­rin­gen heb­ben uit­ge­put en

die in de armen harer schoon­zus­ter sterft haar heur zoon toe­ver­tou­wen­de.

In­dien Ju­dith voor zich­zelf niet ge­stre­den heeft, in­dien zij zich aan het va­der­lijk gezag heeft on­der­wor­pen, dan

Eene wils­kracht gaat aan hare zijde ge­bo­ren wor­den. Wan­neer haar broe­der twee kin­der­arm­pjes om zijn hals zal voe­len, be­seft hij al de laag­heid zij­ner vroe­ge­re af­val­lig­heid, on­der­gaat hij de wroe­m­oet zij zich als recht­pleeg­ster doen gel­den wan­neer voor het klei­ne wee­s­je, dat zij heeft aan­ge­no­men en be­mint, de plaats aan den ou­der­lij­ken haard dient opgeëischt te wor­den.

ging der ik­zucht van gis­te­ren, en in een op­wel­ling van zijn gan­sche wezen, zal hij de be­ken­te­nis van zijn mis­stap luide uit­roe­pen en de rech­ten en de plich­ten van zijn va­der­schap op­ei­schen...

HAC­KIN FILM KARTHUI­ZERS­STRAAT, 9 A - - BRUS­SEL

Ci­ne­ma­nieuws­jes

Bus­ter Ke­a­ton’s zoon. — Deze ge­ken­de ko­miek is zoo trotsch vader te zijn ge­wor­den dat hij reeds met zijne vrouw, Na­ta­lie Tal­m­ad­ge, over de

« Twin­tig jaar later », het ver­volg op den fran-se­hen film « De Drie Mus­ke­tiers », zal rond Nieuw­jaar uit­ge­ge­ven wor­den.

Diana Kar­n­ne draait

Egede Nis­sen is van Georg Alexan­der ge­schei­den

Gun­nar Tol­naes on­der­han­delt met Duit­sche film­maat­schap­pij­en tot het be­ko­men eener ver­bin­te­nis.

« Voer­man Hen­schel », het on­langs al­hier in het Volks­ge­bouw op­ge­voer­de drama van Ger­hart Haupt­mann, gaat door de Europäis­chen Film-Al-li­amz ge­filmt wor­den. De schrij­ver zelve zal zich ge­deel­te­lijk met de regie be­las­ten. De ti­tel­rol wordt ver­tolkt door Emil Jan­nings, de Ko­ning Hen­drik Vni-rol uit Anna Bo­leyn; Hanne Schaal is in han­den van Dagny Ser­vaes.

Jesse L. Lasky, de vi­ce-pre­si­dent der Fa­mous Play­ers-Las­ky Cor­po­ra­ti­on, werd tij­dens zijn ver­blijf te Be­riijn in het Adlon Hotel een ban'zet aan­ge­bo­den. Waren daar o. a. aan­we­zig: Mia May, Paul We­ge­ner, Joë May, Emil Jan­nings, Lil Dago­ver.

Te Ber­lijn is eene maat­schap­pij ge­sticht voor doel heb­bend al­leen fil­men te draai­en met eene zui­ve­re so­ci­a­lis­ti­sche strek­king.

« Chris­tof­fel Co­lum­bus » wordt in Deut­sch­land ge­filmd. De zee­toone­len wor­den aan de Bal­ti­sche Zee op­ge­no­men.

BE­LANG­RIJK BE­RICHT

Alle brief­wis­se­ling, me­de­deel­in­gen, enz. « Tooneel­we­reld » of ad­ne­ma­we-reld » aan­be­lan­gen­de, moe­ten van af heden, aan on­der­staand adres ge­zon­den wor­den.

« TOONEEL­WE­RELD »

Post­bus n° 47, Ant­wer­pen I.


LIEF­DE VER­BLINDT... EN BINDT

Een tooneel­stuk, prach­tig van in­houd en rijk aan tooneel­schik­king, ver­tolkt door de we­reld­be­roem­de schalk­sche BES­SIE LOVE

Het is een bui­ten­ge­woon avon­tuur, ge­heim­zin­nig en vrool­ijk naar wensch en in het­welk Penny hare ver­schij­ning op het tooneel doet met van­uit de wol­ken te val­len en in eene ge­van­ge­nis­cel aan­landt- Maar zij ver­blijft er niet lang, juist de hoogst noodi­ge tijd om de she­riff op haar ver­liefd te laten wor­den, die haar naar Top Hill Ranch mee­neemt, al­waar de uit de ge­van­ge­nis ont­snap­te diefeg­ge een zeer streng deugd­zaam leven be­gint te lei­den ten­ein­de het hare te be­te­ren.

Is het eene ge­wo­ne mis­da­dig­ster, be­roeps­die­veg­ge?... Dit is de vraag welke de gan­sche film door on­op­ge­lost blijft, maar zaken des har­ten han­gen van het ant­woord op dit raad­sel af. En wat zal deze op­los­sing zijn?

Een rol in een rol ver­tol­ken. Zie­daar on­ge­twij­feld eene ori­gi­neele vondst.

De lief­de, de over­win­nen­de lief­de, wint hier ook de groote slag en het tooneel waar­in Penny die­ge­ne die zij be­mint en die haar zijne lief­de niet durft be­ken­nen, zelf ten hu­we­lijk vraagt, is

Wie is zij, en hoe werd zij de hel­din van al deze op­schud­den­de avon­tu­ren?

De ver­schil­len­de rol­ver­an­de­rin­ger i-zer hel­den zijn han­dig ge­ken­schetst auor ver­schei­de­ne klee­der­ver­wis­se­lin­gen.

Eerst ver­schijnt zij als vlie­ge­nier­ster, daar­na in ui­terst mo­der­ne we­reld­sche toi­let­ten.

nog een dat de toe­schou­wer onder be­ko­ring brengt.

Z“lden is er een in­te­res­san­ter on­der­weef vol van aan­trek­ke­lij­ke ver­ras­sin­gen, wilde paar­den­koer­sen, ver­filmd ge­wor­den dan deze Bes­sie-Lo­ve-film.

SO­LEIL LE­VANT FILMS

ZE­RE­ZOS­TRAAT, 19, BRUS­SEL TEL: BRUS­SEL 163.09

Een tooneel­stuk, prach­tig van in­houd en rijk aan tooneel­schik­king, ver­tolkt door de we­reld­be­roem­de schalk­sche BES­SIE LOVE


CI­NE­MA­WE­RELD »

De ls, e ver­toon­ing van onze Film­ster-wed­strijd film

Zooals we het in ons num­mer van ver­le­den week had­den aan­ge­kon­digd, werd onze wed­strijd­film ter ont­dek­king onzer eer­ste Bel­gi­sche Film­ster op Zon­dag 17 dezer, voor de eer­ste maal, en in het An­vers-Pala­ce, al­hier af­ge­rold.

Wij had­den er aan ge­hou­den van deze ge­beur­te­nis, éénig in de an­na­len der Bel­gi­sche Ci­ne­ma - In­du­strie, van een luis­ter­rijk kader te om­ge­ven en had­den daar­toe de ge­dach­te op­ge­vat er een fees­te­lijk iets van te ma­ken-

Het af­rol­len van den film was voor­af­ge­gaan door een klein kunst­con­cer­to.

Een uit­ge­le­zen pu­bliek vulde de over-groote zaal.

Hier laten we het pro­gram­ma vol­gen der ver­schil­len­de num­mers:

1° Bal­la­de van Cho­p­in, in sol mi­neur voor kla­vier door Mej. Alice Tol­kows­ky.

2° Uit­gal­ming door den heer G. Cau-wen­berg van den K. Ned. Schouw­burg van Ant­wer­pen.

3° a) Pail­las­se, pro­loog, (Léon Ca­va-lo); b) Le Bar­bier de Séville, air de Fi­ga­ro, (Ros­sini), door den heer M. Gérard van de Gaîté van Pa­rijs.

4° Heer Piet Jans­sens van het Volks-ge­bouw van Ant­wer­pen in zijn lui­mi­ge voor­drach­ten.

5° a) Ro­bert le Dia­ble, ca­va­ti­ne (Mey­er­beer); b) Air de Micaëla uit Car­men (Bizet) door Mej. A. Derèze van de Ko­nink­lij­ke Vlaam­sche Opera van Ant­wer­pen .

6° Heer J. Josbé van het Pal­la­di­um van Ant­wer­pen in zijn re­per­to­ri­um-

7° Voor­stel­ling der 8 kan­di­da­ten door den Keur­raad aan­ge­duid om aan den eind­wed­strijd deel te nemen. (In­ge­schre­ven kan­di­da­ten 390).

8° Uit­ge­ko­zen stuk­ken voor kla­vier door Mej. A. Lan­kens, Ie prijs met groo-te on­der­schei­ding aan het Ko­nink­lijk Vlaamsch Con­ser­va­to­ri­um van Ant­wer­pen.

9° 1" ver­toon­ing van onze film: «Op zoek naar onze Ie Bel­gi­sche Film-ster ». Film ver­vaar­digd ter ont­dek­king onzer Ie Bel­gi­sche film-ster.

Feest­lei­der: heer A. Mey­ers van het Volks­ge­bouw van Ant­wer­pen.

We hou­den eraan hier open­lijk onzen op­rech­ten en wel­ge­meen­den dank uit te spre­ken aan al de kun­ste­naars die spon­taan en be­reid­wil­lig hunne ge­waar­deer­de me­de­wer­king hier­toe heb­ben ver­leend.

Zooals num­mer 7 van het pro­gram­ma aan­wijst wer­den de 8 kan­di­da­ten, al­vo­rens men ze op het doek kon be­won­de­ren, in le­ven­den lijve aan het pu­bliek voor­ge­steld.

Men kan zich licht in­beel­den in welke be­lang­stel­ling deze juf­vrou­wen zich moch­ten ver­heu­gen.

Ein­de­lijk werd er over­ge­gaan tot het laat­ste deel van het pro­gram­ma: het af-rol­len van onzen wed­strijd-film.

Zon­der ons zelve lof toe te zwaai­en, moe­ten we hier open­lijk be­ken­nen dat de film bui­ten­ge­woon goed ge­lukt is, met zui­ve­re pho­tos, en dit was het al­ge­meen oor­deel der aan­we­zi­gen.

In volg­or­de, door het lot aan­ge­we­zen, wer­den de 8 kan­di­da­ten beur­te­lings in drie hou­din­gen voor­ge­steld- Eerst wer­den zij allen ach­ter­een­vol­gens in buste ver­toond; daar­na in volle be­we­ging en ten laat­ste het hoofd al­leen.

De­ge­lij­ke kon­cep­ties wer­den er uit­ge­werkt, zoo onder an­de­re het tooneel­tje

met den ezel, het voe­den der neer­hof die­ren, Cle­o­pa­tra, het be­zich­ti­gen van onzen Die­ren­tuin; het be­zoek aan het Gra­ven­kas­teel te Gent, aan het Steen te Ant­wer­pen, enz.

De kan­di­da­ten wer­den voor­ge­steld per woon­plaats: Brus­sel, Me­che­len, Gent en Ant­wer­pen en ie­de­re reeks werd voor­af­ge­gaan van een zicht uit hunne res­pec­tie­ve­lij­ke stad en van de zin­ne­beel­di­ge bloem, onder wier naam zij alléén be­kend staan.

Welk doel be­oog­den we met dezen prijs­kamp uit te schrij­ven?

Rek­lame? Pro­pa­gan­da? « Honni soit qui mal y pense! »

Onze in­zich­ten lagen veel ver­der en had­den een veel ern­sti­ger en de­ge­lij­ker on­der­grond als basis.

Twee fei­ten staan vast:

België is voor zijne fil­men van het bui­ten­land af­han­ke­lijk, en dat de ons ver­huur­de ban­den duur doet be­ta­len.

Wij wen­schen maar dit alléén, de nog in kiem zijn­de Bel­gi­sche Film-In­du­strie mede naar om­hoog te hel­pen wer­ken en ons volk, film­ar­tis­ten, ge­spro­ten uit eigen stam, te kun­nen voor­bren­gen.

Wat het bui­ten­land kan, dat moe­ten wij ook kun­nen en dat zul­len wij kun­nen.

Ge­mak­ke­lijk en snel zal dit wel niet gaan; we vor­men ons daar­over geene il­lu­sies; maar wan­neer we ééns zôô ver zul­len ge­ko­men zijn, dan zul­len wij met trotsch en met eene in­ni­ge zelf­vol­doe­ning te­rug­blik­ken op het­ge­ne wij mede tot stand hiel­pen bren­gen ten voor­deele der Bel­gi­sche Ci­ne­ma-ln­du­strie en der Bel­gi­sche Ci­ne­ma-Be­zoe­kers, en daar­in zal onze groot­ste be­loon­ing lig­gen.

Tooneel­we­reld.

Kar­na­val te Nice

Ter ge­le­gen­heid der Kar­na­val­fees­ten te Nice, zal het be­heer van « Tooneel­we­reld » eene reis van 9 dagen in­rich­ten.

Het pro­gram­ma voor deze reis is als volgt vast­ge­steld:

1° dag. — Ant­wer­pen-Pa­rijs. Nacht­trein Mar­seil­le. (Voor­beh. plaat­sen).

2e dag — Mar­seil­le-Ni­ce. Ont­bijt en mid­dag­maal in T.-R.

3e dag. — Nice. In au­to-car naar Men­ton. Terug in tram langs Beau­li­eu en Vil­le­fran­che.

4* deig. — Nice. Be­zoek aan de oude en nieu­we stad, de bloe­men­markt, enz.; na den mid­dag, wan­de­ling naar Ci­miez.

5° dag. — Nice. Uit­stap naar de Kaap Ferrât. Be­zoek aan het ei­gen­dom van wij­len Zijne Ma­jes­teit Le­o­pold II,

6e dag. — Nice- Vrij ver­blijf of uit­stap Çan­nes-Gras­se-Gor­ge du loup. Be­zoek aan eene fa­briek van reuk­wer­ken.

T dag. — Nice - Mar­seil­le. S na­mid­dags wan­de­ling in Mar­seil­le en be­zoek aan Notre Dame de la Garde. 19.33 ver­trek naar Pa­rijs.

8e dag. — Pa­rijs. Ont­bijt. Vrij ver­trek of een dag be­zoek in au­to-car.

9° dag. — Terug Brus­sel, Ant­wer­pen.

Film­op­na­men zul­len ge­daan wor­den te Mar­seil­le, Can­nes, Nice, Mo­na­co, Men­ton, Vin­ti­nil­le en de berg­pas­sen Frank-rijk-Ita­lie.

De deel­ne­mings­prijs per per­soon: spoor 2e clas, ter­wijl ho­tels en res­tau­rants alles Ie klas zal zijn, zal on­ge­veer 900 frank be­loop­en, alle ver­de­re kos­ten in­be­gre­pen.

Voor meer­de­re in­lich­tin­gen of deel­na­me schrij­ven: « Tooneel­we­reld », Post­bus, n° 47, Ant­wer­pen I.

Brie­ven­bus Ci­ne­ma’s

Gyp. — Door­gaans komt dit op het zelf­de neer.

Snow­drop. — 1. Nat­ha­lie Ko­van­ko, adres: 23, rue du Che­min de fer, Vin­cen­nes (Fran­ce).

2. Ro­mauld Joubé, adres: 18,, rue de la Gran­de Chau­mière, Paris,

3. Jean An­ge­lo, adres: 11, Bou­le­vard Mont­par­nas­se, Paris.

N.-B. — Ver­ne­men met ge­noe­gen dat u photo's ont­vingt van Frank Mayo, Tho­mas Meighan, Bert Ly­tell en Viola Dana. Onze brie­ven­bus is gra­tis, gif­ten wor­den ech­ter in dank­baar­heid aan­vaard, en de­wel­ke wij be­stem­men ten voor­deele der Te­ring­lij­ders.

R, Guns. — 1. Bij een wis­sel­agent.

2. Zie hoofd­ar­ti­kel « Ci­ne­ma­we­reld » in dit num-mer.

3. Erich van Stro­heim, adres: Uni­ver­sal Stu­dios, Uni­ver­sal City (Cal.) U.S.A.

Nemo.

Onze 4e Ci­ne­ma-wed­strijd

Ge­zien het groot getal in­zen­din­gen (on­ge­veer 6500) is het ons to­taal on­mo­ge­lijk deze week den uit­slag van onze 4e Ci­ne­ma-wed­strijd be­kend te maken.

Wij den­ken de vol­gen­de week klaar te zijn en hopen dan de ge­luk­ki­ge win­ners in ons blad te kun­nen ver­mel­den,

CI­NE­MA­WE­RELD »

it it

Brie­ven­bus Ci­ne­ma’s

De Hoop. — Brief ont­van­gen en nemen er goede nota van; zul­len zien wat we voor u kun­nen doen. Waar­om zou­den werk­mans­kin­de­ren hier niet wel­kom zijn? Wij ken­nen alléén «ci­ne­ma­lief­heb­bers».

The­o­nis. — Het doet ons ge­noe­gen te ver­ne­men dat u de photo von Tho­mas Meighan ont­vingt.

Mary Gosy. — 1. Ro­dolph Va­len­ti­no, adres: 7139 Hol­ly­wood Boul­vard, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

2. Tho­mas Meighan, adres: Athle­tic Club, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

3. Bei­den zen­den hunne photo’s; best is het hen in de En­gel­sche of Fran­sche taal te schrij­ven.

C. R. V. B. — Be­treu­ren het, maar wen­schen de ver­ant­woor­de­lijk­heid met het geven van der­ge­lij­ke adres­sen niet op ons te nemen.

Le­gus­wil. — 1. Gla­dys Wal­ton, voor­naamst.! fil­men: « The Se­cret Light », « Rich Girl, Poor

Girl», «Out of the Sky»; adres: 456 South Wes­tern Ave­nue, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

2. Betty Comp­son, voor­naams­te fil­men: «The Mi­ra­cle Man», «The Litt­le Mi­nis­ter», «Priso­ner; of Love»; adres: Lasky Stu­dio, 6284 Selma Ave­nue, Hol­ly­wood (Cal.) U.S.A.

3. Pearl White, voor­naams­te fil­men: «Ex­ploits of Elai­ne», «Iron Clan», «Black Street»; adres: c/o Wil­lis & In­glis, Wright & Cal­l­en­der Buil­ding, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

N.-B. Waar­om zou­den die ar­tis­ten hunne photo

iet zen­den?

M. Sm. — 1. Mar­ga­re­tha Fis­her, adrei: c/o Wil­lis & In­glis, Wright & Cal­l­en­der Buil­ding, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

2. In welke taal hebt u hen ge­schre­ven! V er­won­der­lijk komt uw geval ons voor daar we nog nooit ken­nis heb­ben gehad van eene zon­der ge­volg ge ble­ven vraag.

Sp­hinx. — 1. Lya de Putti, adres: Tauent­zie­ner stras­se, 14, Ber­lin W. 54 (Duit­sch­land).

2. Lou Tel­le­gan is ge­schei­den van Geral­di­ne Far­rar; nog geen van bei­den zijn her­trouwd; bei­den zen­den hunni photo.

3. Ver­ne­men met ge­noe­gen de ont­vangst der photo’s van Henny Por­ten, Hu­guet­te Du­flos, San­dra Mi­lo­wan­off en Ge­or­ges Bis­cot; re­ke­nen er op dat u ons ver­der op de hoog­te houdt en ver­wach­ten teven; da be­loofd» in­lich­tin­gen.

Texas. — Zie adres Betty Comp­son, ant­woord aan n° 2 aan Le­gus­wil; on­noodig er port of ze­gels bij t» voe­gen.

Monidées. — 1. Ge­lie­ve het be­drag der ont­bre­ken­de num­mers in post­ze­gels aan het Be­heer te zen­den en te­vens de ge­vraag­de num­mers op­ge­ven.

2. In welke taal en wat hebt u hen ge­schre­ven.

Pam. — Be­grij­pen hoe­ge­naamd die mis­sing niet, daar wij deze in­lich­tin­gen recht­streeks uit het stu­dio be­ko­men.

Mi­croob. — 1. Zie ant­woord n° 2 aan Mu­guet­te in ons vorig num­mer.

2. Be­doel­de ar­tist was Ch. Ca­sel­la; an­de­re in­lich­tin­gen ave: hem ont­bre­ken.

3. In « De Ade­laars­doch­ter » werd de rol van Fauché ver­tolkt door André Mar­may, en de rol van ge­ne­raal Malet door Al­bert Bras.

On­be­ken­de Rui­ter, — Harry Piel, is te Düssel­dorf ge­bo­ren; Duit­scher; rond de 30 jaar; is de Duit­sche en En­gel­sche talen mach­tig,- adres: 10, Kai­ser­damm, Char­lot­ten­burg (Duit­sch­land).

Ko­win­da. — 1. Om een abon­ne­ment op ons blad te nemen kunt u het be­drag zen­den naar ons bu­reel ofwel het oji d: Post stor­ten.

2. Deze rol werd ver­tolkt door Lissy Lind.

3. ’t Doet ge­noe­gen te ver­ne­men dat u zulke mooie photo’s ont­vingt van Dou­g­las Fair­banks, Wil­li­am Far­num en San­dra Mi­lo­wan­off.

Lily. — 1. Betty Bly­the, adret: 1823, La Brea Street, Hol­ly­wood (Cal.) U.S.A.

2. Dori; May, adres: Inca Stu­dio, Cul­ver City (Cal.) U.S.A.

3. Dou­g­las Mac Lean, adres: 406, South Al­va­ra­do Street, L03 An­ge­les (Cal.) U.S.A.

In­cog­ni­to. — 1. Lean Ma­thot, adres: 47, Ave­nue Felix Faure, Paris.

2. Lya de Putti, zie adret ant­woord n’ 1 aan Sp­hynx, den­ken wel dat zij hare photo zal zen­den.

3. Fay Comp­ton, adres: c/o R-oom 53, The Fleet-way House, Far­ring­don Street, Lon­don E. C. 4.

N.-B. — Een klant der Fo­lies-Bergère?

Fr. Ver­eis— Kun­nen u, als on­ge­school­de kracht, wei­nig hoop geven; noch­tans nemen we uwe vraag iu nota.

M. Ho­ve­lin­ck. — Nemen aan­bod in nota en ko men er bij ge­le­gen­heid op terug.

Joë Mar­tin. — 1. Waar hebt u ge­le­zen dat deze ar­tist zou over­le­den zijn?

2.​Henny Por­ten zal u zeker hare photo af­zen­den.

Ko­nijn­tje. — 1. Jac­kie Coo­g­an dankt zijn suc­ces

voor een over­groot deel aan het feit dat hij met Char­ley Chap­lin te­ge­lij­ker­tijd in een film (The Kid, Het Kind) op­trad.

2. Der­ge­lij­ke raad ia moei­lijk on; geven.

3. Mary Pick­foa-d zendt imrne: dj haai ge­vraag­de photo.

Kre­kel­tje. — 1. U kunt u Ame­ri­k­aarisch geld bij een wis­sel­agent aan­scha­fien.

2. Car­mel Myers, adres: 5721, Carl­ton Way, Hol­ly­wood (Cal.) U.S.A.

3. Gla­dys Les­lie, adres: 1252 East, 26th Street, Brook­lyn, New-York (U.S.A.).

N.-B. — Ver­ne­men met ge­noe­gen dat u eene photo ont­vingt van Pris­cil­la Dean en Doro­thy Phi­lips; voor het ove­ri­ge, steeds wel­kom.

Kij­ki­i­ii­le­pot, — Van welke maat­schap­pij was dien film!

Dem­sey. — 1. Pola Negri, adres: Pa­ra­mount Stu­dios, 6284 Selma Ave­nue, Hol­ly­wood (Cal.) U.S.A.

2. U kunt al de an­de­re ar­tis­ten aan het zelf­de adrtl schrij­ven.

Al­pen­roos. — Her­bert Rawl­in­son is in 1885 ge­bo­ren; ge­huwd met Ro­ber­ta Ar­nold, geene ar­tis­te; is de Fran­sche taal niet mach­tig; adres: Lambs Club, New-York.

Ey­chled. — De voor­naams­te ar­tis­ten der Pa­ra­mount zijn: Glo­ria Swan­son, Betty Comp­son, Ethel Clay­ton, Agnès Ayres, Bebe Da­niels, Wal­la­ce Reid. Ru­dolph Va­len­ti­no, Jack Holt Dou­g­las Mac Lean, The­o­do­re Ro­bert, Wil­li­am S. Hart, Con­rad Nagel Walte; Hielt.

Linie. — 1. Best is hen in de En­gel­sche of Fran­sche taal te schrij­ven.

2. Betty Comp­son zendt hare photo; zelf­de adres als voor n° 1 aan Dem­sey.

N.-B. — Ver­moe­den dat u fa­mi­lie van voor­gaan-ii: vra­ger(ster) zijt.

Som­ba­ro, — 1. ’t Spijt ons maar daar kun­nen wij ons niet mede ge­las­ten; u kunt recht­streeks naar do ei­ne­ma-ar­tis­ten schrij­ven.

2. Emmy Lynn, voor­naams­te fil­men: « Vi­s­a­ges Voilés, Ames Clo­ses», «La Vérité », adres: c/o 3, rue Ro­croy, Paris.

3. Mit­chell Lewis, voor­naams­te fil­men: « The Bar­ri­er », « Mu­ti­ny of the Els­i­no­re », « Smoke Bel­len », adres: 418 Mason Buil­ding, Los An­ge­les (Cal.) U.S.A.

F. J. 10. Zend ons 4 frank in post­ze­gels en de ge­vraag­de num­mers zul­len u op­ge­zon­den wor­den.

& jt Ci­ne­ma­nieuws­jes ju jt

Hu­we­lijk. — Wij ver­ne­men met ge­noe­gen de echt­ver­bin­te­nis van M. Jean Lamon, ei­ge­naar van den ci­ne­ma « Mo­der­ne Pala­ce » te Me­che­len, met Mej. Mar­ga­re­tha De Vos, van Ronse.

« Tooneel­we­reld » biedt het jonge paar zijne wel­ge­meen­de wen­schen aan.

Clau­de Mérelie, de ver­tolk­ster van de. rol « Mi­l­a­dy de Win­ter » uit de « Drie Mus­ke­tiers » komt te huwen met Dec­ceu­re van het Théâtre Sarah Ber­nard.

Mary Os­bor­ne is terug aan ’t fil­men, ech­ter in jonge meis­jes­ro­den.

Doug'as Fair­banks gaat den­ke­lijk een Sha­kes-ea­ri­aan­sche film draai­en, waar­in ter­zelf­der­tijd lary Pick­ford zijne par­te­nai­re zal zijn.

Wij­len kei­zer Frans» Jo­seph van Oos­ten­rijk had des­tijds eene praeht­koets, die nu door eenen Ame-ri­kaan­schen oud­heids­kun­di­ge moet op­ge­kocht zijn en zich in de Ver­ee­nig­de-Sta­ten be­vin­den. Eric Van Stro­heim, der Uni­ver­sal, is er nu ach­ter aan t zoe­ken, daar hij ze graag in een zij­ner fil­men zou wil­len ge­brui­ken.

Mary Miles Min­ter is we­der­om te Los An­ge­les. Pas was zij eeni­ge weken terug of zij was al het slacht­of­fer van een au­to-on­ge­luk. Men heeft haar oe­gen­blik­ke­lijk ten ha­rent ge­dra­gen en zal den­ke­lijk ge­du­ren­de een paar maan­den te bed moe­ten blij­ven.

Fatty is van San-Fran­cis­co naar Japan ver­trok­ken. Hij denkt eerst Japan daar­na China en In-dié te be­zoe­ken. Het is een zij­ner beste vrien­den d!_ hem het geld voor­ge­scho­ten heeft, want de dik­kerd bezit geen cent meer. Van zijne ver­bin­te­nis met een Pa­rij­zer mu­sic-hall schijnt dus niet veel in huis te komen.

Mild­red June, de klei­ne ster der Mack-Sen­nett « ba­thing girls », komt met eenen tand­arts van Pa­s­a­de­na te huwen.

Blan­che Sweet, die pas 2 maan­den ge­huwd is met Mar­shall Nei­lan, is ook al op schei­den aan ’t den­ken.

Glo­ria Swan­son is ins­ge­lijks zin­nens van haren twee­den echt­ge­noot te schei­den.

In Hol­ly­wood (Ca­li­for­nie) ver­blij­ven de mees­te film­ar­tis­ten. Tho­mas Meighan is er niet gaar­ne en rnaa-kt er ook geen ge­heim van. Daar­om heeft de Pa­ra­mount-maat­schap­pij plan­nen op­ge­maakt om hem daar hun stu­dio te New-York te zen­den. 7co di3 plan­nen door­gaan dan zul­len er meer ar­tis­ten vol­gen, onder meer: Jack Holt en Doro­thy Dal­ton.

Won­der­baar Re­cord. — Ge­or­ge Sieg­mann, welke voor een voor­na­me rol aan­ge­wor­ven is bij Gol­dwyn voor de film « Pas­si­ons of the Sea », was in vele groote fil­men meer dan eenig ac­teur. Ilij had een hoofd­rol in «The Birth of a Na­ti­on», «Intolérance», «Hearts of the World», «The Three Mus­ke­teers», «Hun­gry Hearts», « Mon­te-Chris-to ». « Oli­ver Twist », en., enz.

Niet zoo tam als zij er uit­zien. — Vele ci­ne­ma­be­zoe­ken ge­looven dat leeu­wen, ge­bruikt in fil­men, oude ver­sle­ten bees­ten zijn zon­der tan­den, welke in het ge­heel geen kwaad kun­nen. Doch een voor­beeld om dit tegen te spre­ken is veel in de nieu­we Mer­maid-film «Tre­a­su­re Bound», waar­in een prach­ti­ge leeuw ge­be­zigd wordt. Het groote die1- is zoo wild dat men, om de spe­lers te be­s­e­ner-men in de toonee­len waar­in de leeuw op­treedt, een kor­don vormt van man­nen ge­wa­pend met pie­ken. Jack White, de be­stuur­der, welke de lei­ding heeft, heeft in de eene hand een re­vol­ver en in de an­de­re hand een piek; da leeuw speelt prach­tig, dank aan zijn mees­te; welka onder het op­na­me­toe­stel igt en alzoo zijne be­ve­len geeft.

Een oude vriend — «St-EL­mo», een der meest ge­le­zen boe­ken, door Au­gus­tus Evan-Wd­son, gaat ge­filmd wor­den, met Bes­sie Love, John Gil­bert en Nigel de Brulier in de lei­dings­rol­len. Deze laat­ste, na zijne c’ •a,!?s vat de Kar­di­naal m «Do drie Mus­ke­tiers » en de Pro­feet in « The four Hor­se­men of tie Apo­cal­py­se», be­haalt op het oog­en­blik een groo­ten bij­val in « Mon­te-Chris­to ».

Ge­or­ge Walsh heeft een aan­bod ont­van­gen om naar Ha­va­na te gaan en daar op te tre­den in ver­schil­len­de schouw­bur­gen en zich te meten met ae Cu­baan­sche kam­pi­oen in het wor­ste­len. Ook heeft hij uit Frank­rijk een aan­vraag ont­van­gen om mede te din­gen in lcopkoer­sen. Ieder weet dat Ge­or­ges Walsh een vol­maakt athleet en sport­man is en zijne man­nen kan staan.

Lon Cha­ney heeft den bij­naam ge­kre­gen van « De man met de dui­zend ge­zich­ten » uit oor­zaaa zij­ner ar­tis­tie­ke gri­mee­ring. Zijne twee beste fil­men zijn « Bui­ten de Wet » en « Het Hart van een Wolf ». 18 maan­den ge­le­den was hij nog op fiirr.​gebied een on­be­ken­de maar nu en met zijn laat­ste film « De Mi­ra­kel-man » heeft Yiij het ge­bracht tot eerst e-rang ar­tist.

Een nieu­we hon­den-ak­teur. — In de ci­ne­ma-we­reld ver­schijnt onder de hon­den een nieu­we star, ge­naamd Gin­ger; hij stamt af van een col­lie en een Bel­gi­sche po­li­tie­hond. Zijn eer­ste groote rol zal zijn in « Ge­bro­ken Ke­tens». In zijn te­huis te Santa Mo­ni­ca wordt hij be­han­deld als een fa­mi­lie­lid. Bij het maal zit hij in een stoel aan de tafel, hij slaapt op een kus­sen en wa­scht zijn aan­ge­zicht (?) eiken mor­gend. Hij heeft in het huis ver­schil­len­de plich­ten te ver­rich­ten. Ook doet hij zelf zijn hals­band aan en draait de kraan open or.n te drin­ken.

Ro­bert Mc Kim. — Wan­neer deze spe­ler vroe­ger aan het tooneel was heeft hij steeds hei­de­nen sym­pa­thie­ke ral­len ver­vuld. Sinds 1915, jaar dit hij aan de film kwam, speelt hij niets an­ders dan schelm en ban­die­teo-rol­len.

Han­sel en Gre­tel. — Deze sprook­jes ge­schie­de­nis, voor de Cen­tu­ry Co­me­dy, is juist vol­le­digd.. Baby Peggy is « Gre­tel ». Dit sprook­je is voor de ci­ne­ma ge­schre­ven door Alf Goul­ding, welks spe­ci­a­li­teit is toover­stuk­ken voor het witte scherm te be­wer­ken.

Lotte Neu­mann is nog on­ge­huwd.

Ellen Rich­ter be­haalt in Duit­sch­land met hare twee fil­men « De Vrouw met de Mil­joe­nen » en « Lola Mon­tez of de Dan­se­res des ko­nings » een reu­zen­suc­ces.


« CI­NE­MA WE­RELD »

Onze Ciné»Ro­mans

De Ver­bor­gen­he­den & Â van Pa­rijs

(Les Mystères de Paris)

Groot Avon­tu­ren-dra­ma naar het be­roem­de werk

van Eugène Sue, en naar den film der Phocéa. Vlaam­sche be­wer­king van Ed. Neorg.

(7e Ver­volg)

« Arm kind » zegde hij, « jong zijn­de heb ik ook veej ge­le­den; ik heb een kind ver­lo­ren van uwen ou­der­dom en daar­om heb. ik me­de­lij­den met de­ge­nen welke lij­den. Nu Fleur-de-Ma­rie of beter een­vou­dig Marie, ga met Ma­da­me Ge­or­ges; ik zal te­vre­den ver­trek­ken u ge­luk­kig te zien. »

Vol eer­bied druk­te zij hare lip­pen op Ro­dolp­he’» han­den.

MVRPH, EN RO­DOLP­HE

Ro­dolp­he richt­te zich naar den koer der hoeve en vond er de man van groote ge­stal­te, welke in ko­len­bran­der ge­kleed, hem ver­wit­tigd had van de komst van Tom en Sarah.

Murph, zijn vroe­ge­re leer­mees­ter en vriend voor eeu­wig, was om­trent 50 jaren oud, hij had een open ge­laat, was En­golsch edel­man. Hij had juist een paar pisto­len ge­rei­nigd en ver­borg deze in den bak van een klein rij­tuig.

« Wat dui­vel gaat gij met deze wa­pens doen? » vroeg Ro­dolp­he.

« Dat zijn mijne zaken, Mon­seig­neur! » ant­woord­de Murph.

« Voor welk uur hebt gij de paar­den be­steld? »

« Vol­gens uwe be­ve­len, wan­neer de nacht valt. »

« Gij zijt niet te­vre­den, Murph'? »

« Neen, gij stelt u te veel b.​oot aan al­ler­lei ge­va­ren/... Waar waren uwe ge­dach­ten, toen wij gis­ter avond in die el­len­di­ge wijk, om in­lich­tin­gen gin­gen, naar de zoon van Ma­da­me Ge­or­ges, om die strijd aan te gaan met dien ban­diet! »

« Oh, neen, dit weet ik beter, maar uw rang ver­biedt u zulks/... »

« Mijn beste Murph, ik ben in geene stem­ming om nu een ser­moen te hoo­ren... ik ben te ge­luk­kig... ik ben hier... a « In eene om­ge­ving waar ge veel goeds ge­daan hebt, dit weet ik... deze hoeve welke gij op­ge­richt hebt om deee brave wer­kers te be­loo­nen... Gij hebt er ma­da­me Ge­or­ges aan het hoofd ge­steld... Maar uwe nieu­we be­scher­me­lin­ge... enfin, spre­ken wij er niet over... »

« Waar­om niet?... Ik doe wat recht­vaar­dig is! »

« Het­geen recht­vaar­dig is... vol­gens u... »

« Neen, voor God en mijn ge­we­ten! » zegde E-Ro­dolp­he streng.

« Nog eens, Mon­seig­neur, spre­ken wij er niet over/ »

I « En ik be­veel u te spre­ken! » kreet Ro­dolp­he.

I « Ik had niet ge­dacht dat Uwe Hoog­heid mij zulk bevel zou geven! » ant­woord­de Murph fier. « Ik ben 50 jaren en edel­man. Uwe Hoog­heid moet zoo tot mij niet spre­ken. »

* Ge­noeg, mijn­heer! »

* Mon­seig­neur! »

« Uwe Hoog­heid heeft on­ge­lijk mij te dwin­gen U te doen her­in­ne­ren welke dien­sten ik U reeds be­we­zen heb. » ant­woord­de Murph koud.

« Uwe dien­sten?... Be­taal ik die niet? »

Het moet ge­zegd wor­den dat Ro­dolp­he met deze wree­de woor­den het. bloed naar Murph-s hoofd deed stij­gen; deze zich niet meer kun­nen­de be­dwin­gen kreet:

* Mon­seig­neur! Mon­seig­neur / Her­in­ner u de 13e Ja­nu­a­ri! »

Deze woor­den had­den op Ro­dolp­he eene toover ach­ti­ge wer­king. Hij bezag Murph star­oog­end, boog het hoofd en na eene korte stil­te zegde hij:

« Ah. mijn­heer, gij zijt wreed... Ik ge­loof­de dat mijn be­rouw... mijne wroe­gin­gen... En gij zijt het... gij!... »

En ver­nie­tigd, viel de Prins op eene steenen bank, zijn hoofd in zijne han­den ver­ber­gen­de.

« Mon­seig­neur! » riep Murph wan­ho­pig, « Mijn goede Heer! Ver­geel mij, ver­geef uwe trou­we Murph/... Ik heb dit ge­zegd ten ui­ter­ste op­ge­won­den, niet voor mij, Mon­seig­neur, maar uit me­de­lij­den voor u!... Zeg mij dat, ge mij ver­geeft dat ik u die vme­se­lij­ke dag her­in­nerd heb! »

Ro­dolp­he hief het hoofd op, hij was zeer bleek, met zach­te droe­ve stem zegde bij:

« Ge­noeg, ge­noeg mijn oude vriend, ik dank u door deze woor­den mij te doen in­zien dat ik on­dank­baar te­gen­over u han­del... Ik was gek.... spre­ken wij er niet meer over... Gij ver­won­dert u over het be­lang dat ik in dit meis­je stel, niet­waar?... » « Mon­seig­neur, ik had on­ge­lijk, ver­geef mij... »

« Neen, neen, ik be­grijp u... Gij kent mijn leven, gij weet dat ik het gansch wijd aan de on­ge­luk­ki­ge schep­se­len die het nog ver­die­nen, in de­wel­ke het goede nog niet gansch is uit­ge­doofd... »

« Mon­seig­neur, ik heb niet wol­len zeg­gen dat gij uwe wel­da­den slecht be­deel­de.... »

« Nog een woor­di mijn oude vriend... Gij weet, dat het kind welke ik nog ie­de­re dag be­ween, het­geen ik meer be­min­de dan Sarah, hare on­waar­di­ge moe­der, op het oog­en­blik meer dan 16 jaren oud zou zijn... even­als dit on­ge­luk­kig schep­sel... gij weet ook dat ik mij niet kan ver­de­di­gen tegen de diepe sym­pa­thie welke ik ge­voel voor alle meis­jes van dien ou­der­dom... »

« Het is waar, Mon­seig­neur, daar­om be­grijp ik nu uwe be­lang­stel­ling voor uwe nieu­we be­scher­me­lin­ge. »

« Ver­dient zij geen me­de­lij­den, eer­bied, ja, eer­bied, het on­ge­luk­ki­ge kind, het­welk over­ge­la­ton aan iiaar eigen in­borst, ge­mar­teld, op­ge­slo­ten, toch nog in het diep­ste van haar hart al hare edele ge­voe­lens be­waard heeft... In­dien gij haar ge­hoord had; in dat- en­ke­le uur on­der­houd welk ik met Fleur-de-Ma­rie had, ont­dek­te ik in haar al de schat­ten van goed­heid, gra­tie en wijs­heid, ja wijs­heid, mijn oude Murph; oh, ik was ont­roerd, ont­roerd tot tra­nen toe be­wo­gen!... Oh, maar zie­daar Ma­da­me Ge­or­ges en Marie... Maak alles tot ons ver­trek ge­reed, wij moe­ten vroeg te Pa­rijs zijn. »

Ma­da­me Ge­or­ges na­der­de met Fleur-de-Ma­rie aan den arm; zij had voor het meis­je reeds eene groote ge­ne­gen­heid op­ge­vat. Ook zij had veel ge­le­den.

« Mijn­heer Ro­dolp­he, » zegde het kind met be vende stem, « ik vind geene woor­den... »

« Uwe ont­roe­ring zegt mij alles, lief kind... En nu moet ik met Ma­da­me Ge­or­ges spre­ken, ga eene wijl met Mijn­heer Murph in do hoeve... Welnu, mijne beste Ma­da­me Ge­or­ges, wat denkt gij over Marie? »

« Mijn­heer Ro­dolp­he, nau­we­lijks in mijne kamer ge­ko­men zag zij het Chris­tus­beeld en wierp zij zich op hare knieën... Het is mij on­mo­ge­lijk u de ge­voe­lens te be­schrij­ven welke mij over­mees­ter­den toen ik deze gods­dien­sti­ge be­we­ging zag. »

* Ja, ik zal haar be­min­nen, zooals ik hem zou be­mind heb­ben » ant­woord­de zij ont­roerd.

Heb moed, goede vrouw, zoo mijne op­spo­rin­gen tot hier­toe nut­te­loos zijn ge­weest, wie weet, ze­ke­ren dag... »

« Mijn arme jon­gen zou nu 20 jaren zijn » zegde zij droef.

« Gij hebt nog geen enkel nieuws van Ro­chefort? »

« Zoo­veel te beter. Dit laat ons ver­on­der­stel­len, dat hij den dood ge­von­den heeft ter­wijl hij van de galei tracht­te te ont­vluch­ten.

« De vader van mijn zoon! » ween­de de on­ge­luk­ki­ge vrouw, « Oh, zoo mijn on­ge­luk­kig kind nog leeft, wat is er van hem ge­wor­den?... Heeft zijn vader de ver­schrik­ke­lij­ke be­lof­te ge­hou­den? Wat heeft hij van hem ge­maakt? Waar­om heeft hij mijn zoon ont­no­men?... »

« Met welk be­lang heeft hij uw kind ont­no­men?

Is hij er mede naar den vreem­de ge­vlucht? » e Aan de gren­zen werd hij aan­ge­hou­den... Men heeft hem in de ge­van­ge­nis ge­wor­pen... Ik heb hem be­zocht en daar heeft 1 'j deze woor­den ge­spro­ken:

Ik heb het kind op­ge­licht omdat gij het be­mint, dit is het eeni­ge mid­del om geld van u los te krij­gen...

Een maand later werd hij ver­oor­deeld voor zijn gan­sche leven op de galei... Sinds­dien heb ik niets meer van mijn kind ver­na­men... Waar is hij op dit oog­en­blik? »

« En heeft uw kind geen enkel teek­en waar­aan men het kan her­ken­nen? »

« Al­leen dit, het­geen ik u reeds ge­zegd heb: een klei­ne ge­beeld­houw­de Hei­li­ge Geest aan eene zil­ve­ren ket­ting, de­wel­ke hij aan den hals droeg...»

* Heb moed, God is al­mach­tig!... Hebt gij Mr de Abt Lapor­te van mijne komst ver­wit­tigd? »

« Ja, mijn­heer Murph heeft uwe on­der­rich­tin­gen, aan­gaan­de het meis­je, be­kend ge­maakt. »

Op dit oog­en­blik kwam een hoe­ve­knecht Ro­dolp­he ver­wit­ti­gen dat do post­paar­den in­ge­span­nen waren.

Ma­da­me Ge­or­ges, de abt en al de be­wo­ners der hoeve ken­den de be­scher­mer van Fleur-de-Ma­rie niet an­ders dan onder den naam van Mr Ro­dolp­he.

Mr Muiph kwam terug bui­ten met Gou­a­leu­se, hij ging naar Ro­dolp­he toe en zegde aan zijn oor:

« Dit jonge meis­je heeft mij be­tooverd... ik was een beest u te zeg­gen... »

« Ik ben over­tuigd, mijn oude Murph, dat gij mijne be­scher­me­lin­ge recht- zult laten we­der­va­ren.» ant­woord­de Ro­dolp­he ter­wijl hij zijne trou­we gezel vurig de hand druk­te.

De­zelf­de avond, ge­trouw aan zijn ge­ge­ven woord, wacht­te Chou­ri­neur op Prins Ro­dolp­he aan den in­gang van de Allée des Veu­ves.

« Welnu, uwe be­ve­len? » vroeg hij,

« Tracht de Maître d’école te vin­den. Vraag hem uit mijn naam eene bij­een­komst voor mor­gen vroeg 11 uur in de Cité in de kroeg « Bloe­men­korf ». Zeg hem te komen daar ik hem eene zaak voor te stel­len heb... »

« Af­ge­spro­ken » zegde Chou­ri­neur, « maar in ieder geval zou ik wil­len weten... »

« Nog niet » we­der­voer Ro­dolp­he. « Later zal ik u alles zeg­gen; dezen avond moet ik na­den­ken... »

Ter­wijl Ro­dolp­he bij zich te huis kwam, in over­pein­zing ver­zon­ken, leid­de een be­dien­de bij Sarah en haar broe­der Tom de­zelf­de koet­sier bin­nen welke dien dag Ro­dolp­he en Fleur-de-Ma­rie ge­voerd had.

« Welnu? » vroeg Sarah haas­tig.

« Het­geen ik Uwe Hoog­heid met ze­ker­heid kan me­de­dee­len » ant­woord­de de man, « dit is dat het jonge meis­je haar in­trek ge­no­men heeft in de hoeve van Bou­que­val. »

Niet zoo­d­ra had Sarah deze me­de­deel­ing ge­hoord, of een glim­lach over­toog haar ge­laat, maar deze glim­lach ge­leek meer op een ake­li­ge spot­ter­nij.

DERDE TIJD­VAK.

DE RECHT­DOE­NERS VI

De Bij­een­komst ....

« Mon­seig­neur, een man welke zich Chou­ri­neur noemt, ver­langt door u ont­van­gen te wor­den. »

« Goed, ik kom naar be­ne­den... »

Ro­dolp­he maak­te zijne kleeding in orde en ont ving Chou­ri­neur in eene een­vou­di­ge kamer, ar­moe­dig ge­meu­beld.

« Goe­den dag Chou­ri­neur! Welnu, uwe bood­schap? »

« Ge­daan, mijn­heer Ro­dolp­he. »

« Du» hebt gij de Maître d’école ge­zien? »

« Ja, hij zal komen... Dui­vels, mijn­heer Ro­dolp­he, ge ziet er te­vre­den uit? »

« Ja, mijn jon­gen, ge kunt niet be­grij­pen wel­ken dienst gij mij daar­mee be­we­zen hebt. »

« Zoo­veel te beter... Hebt ge mij nog an­de­re be­ve­len te geven? »

« Be­ve­len?... Neen, maar ik heb u eene uit­noodi-ging te vra­gen. »

« Eene uit­noodi­ging? »

« Kom mor­gen, voor den dag aan­breekt, naai hier toe, gij zult den hee­len dag in deze wo­ning door­bren­gen en des avonds zult gij wel zien wat van u ver­langd wordt. »

« ’t Is goed, mijn­heer Ro­dolp­he, ik zal komen... Maar ik moet be­ken­nen dat gij wel een ge­heim­zin­nig per­soon zijt. »

Hij stak zijno bree­de hand uit welke Ro­dolp­he ka­me­raad­schap­pe­lijk druk­te en licht­te zich naar de deur, maar plots keer­de hij zich om en sprak:

« Mijn­heer Ro­dolp­he, ais ik mij niet ver­gis wilt gij den Maître d’école een slech­te toer spe­len... »

« Waar­schijn­lijk wel... »

« Welnu, ik moet u ver­wit­ti­gen dat het een gt-vaar­lijk per­soon is, een ra­zen­de hond; ge be­grijpt dus wat ik zeg­gen wil? »

« Niet heel goed » lacht­te de Prins.

« Welnu, ik vind dat gij u niet nut­te­loos moet laten ver­moor­den. De Maître d’école zal niet naai de bij­een­komst komen zon­der zijne voor­zor­gen te nemen. Neem dus ook de uwe. »

« Wees ge­rust, Chou­ri­neur, ik ben steeds op mijne hoede. Niet­te­min dank ik u har­te­lijk. »

« Tot mor­gen dan! » Chou­ri­neur ver­trok.

Tien mi­nu­ten later, zon­der het min­ste ge­luid fe maken, ver­trok Ro­dolp­he uit zijne wo­ning van de Allée des Veu­ves en begaf zich naar de « Bloe­men­korf ».

« Murph heeft mij niet ge­hoord » mom­pel­de Ro­dolp­he, « ik wil niet dat hij zich steeds bloot stel­le ten mij­nen voor­deele. »

Hij nam een rij­tuig en was spoe­dig aan de ta veer­ne welke niet ver van de Barrière de Berey ge­le­gen was.

Het was reeds mid­dag en het stort­re­gen­de. De Seine was door de voort­du­ren­de re­gens der laat­ste dagen hoog ge­klom­men; hier en daar was zij reeds uit hare bed­ding ge­tre­den en over­stroom­de de kaai.

(Wordt voort­ge­zet.)

Ménagères exi­gez de vos épi­ciers:

La moutar­de Ch. Yan­doe­ren

Le vi­nai­g­re Ch. Yan­doe­ren

L’huile d'Oli­ves Ch. Yan­doe­ren

Produits appréciés par tous les gour­mets

Crown Le­mo­na­de iliS­pe­cu­loos PH(ENIX

Made of

pure cane sugar and fruit aro­mas

FRANS PAU­WELS

Chaussée d’An­vers, 186 - - HO­BOKEN

PHOE­NIX

AN­VERS

SPE­CU­LOOS

Le meil­leur

Goûtez - le1

A/V VW a

T j frvÂHR«?nimc '

'lil*' VER­SCHU­REN fcCT

I . IRANS­fORT­Soi­MO­BI­lUH I'l l RUE NA­TI­O­NA­LE 136

Mil - AN­VEB­SJL

0 Suc­ces­seurs de Ed. VAN REÊTH

VER­SCHU­REN & C

RUE NA­TI­O­NA­LE, 136, AN­VERS

Déména­ge­ments - Trans­ports Gar­de-Meu­bles

Mai­son Prin­ci­pa­le à Bruxel­les „La Con­ti­nen­ta­le Men­kes”

Téléphone 4768 Adres­se Télégrap­hi­que : CON­TI­NENT

Louis Ca­vents

In­stal­la­ti­ons et Répa­ra­ti­onsd’Elec­tri­cité I FA­BRI­QUE:

GROS ... Devis gra­tuit sur de­man­de ... DÉTAIL 1 VinÇOtte, 88

LAM­PES PHI­LIPS

A Spéci­a­lité LUSTRE­RIE a

MAI­SON PJ{1N­C1P­JI­LE: 2., RUE LÉOPOLD SUC­C­Wi­SA­LES: 60 RUE DE L’ÉGLISE » » : 1.8, RUE NA­TI­O­NA­LE

ATE­LIERS: 1, RUE GUIL­LAU­ME TELL

MIT ERS,5

Téléph. 5842 I L

IBOR­GER­HOUT

Téléphone »0. 5842 1


il

BANK CRÉDIT PO­PU­LAI­RE

ïamenw­trkttn­de Maat­schap­pij • - Stat­le­pleln

ANT­WER­PEN

Alle Bank­ver­han­dell­n­gen

Leeningcn op stadslo­ten en an­de­re waar­den

Aan­koop en ver­koop van Pn­blie­ke fond­sen en an­de­re vaar­den

Cheks op alle lan­den - Hy­po­the­ken

Kre­diet­ope­nin­gen. Voor­schot­ten op kor pwa­ren

GELD­PLAAT­SIN­GEN

Loop­en­de re­ke­ning .... 3.50

PLAAT­SIN­GEN OP TER­MIJN: van 4.25 tot 6o/o in­trest 's jaars vol­gens ter­mijn

BRAND­KOF­FERS VAN AF IO Fr. ’S JAARS

Bu­rae­len open van 9 tot 12 en van 2»/s tot 6 uur