€ CINEMAWERELD

Van den Duivel bezeten

(THE LITTLE MINISTER)

Voorsteller.... Adolph Zukor

Roman van....Sir James Barrie

Scenario van .... Edfrid Bingham Europeesche omwerking van

Franck Servett Filmregisseur .. Penrhyn Stanlaws

Vertolkers:

Babbie .... Betty Compson

De Dominee .. George Hackathorn

Wij zijn te Thrums, in Schotland, ten jare 1830; de wevers der streek, de ei-schen hunner werkgevers, gesteund door den baljuw, moede, verzetten er zich tegen. De politie moest tusschenkomen.

woonte de armen der streek te bezoeken en hun hulp te verschaffen. Een terugkeer der politie en zelfs de tusschenkomst der troepen vreezende, hadden de wevers overal schildwachten uitgezet, met opdracht van driemaal op den hoorn te blazen wanneer er onraad was.

Babbie, de boheemsche zwerfster, was in werkelijkheid, maar buiten eeniedf weten, Lady Cecilia, dochter van Lord Rintoul, vrijheer en baljuw, gouwheer der provincie. Zij was verloofd aan kapitein Halliwell, bevelhebber van een regiment dragonders dat in de streek kantoneerde. Vernomen hebbende dat haar vader, op aandringen van den kapitein, de aanhouding van de leiders der wevers gelaste, verandert Cecilia spoedig in Babbie, ten einde te trachten ze te redden.

maar de welsprekendheid van den nieuwen herder, bijgenaamd « de kleine Dominee », verhindert dat eenige al te woelige werklieden aangehouden worden.

De wevers verdachten eene Boheemsche hen verraden te hebben. Deze zwerfster, gekend onder den bijnaam van c geheimzinnige Babbie », had de ge-

Zij bevond zich in het woud toen er eenige schildwachten door de soldaten werden overvallen en gekneveld; toevallig verneemt zij wat het alarmsignaal was, en een hoorn grijpende, kon zij er helaas, geen geluid uit krijgen. Gelukkiglijk kwam de herder langs daar en zij had hem slechts te wenken om door list

€ CINEMAWERELD »

van hem te bekomen dat hij het weeT-slandssignaal geeft. De wevers zijn gered!

Daar kapitein Halliwell vernam dat zijne plannen door eene Boheemsche gedwarsboomd werden, geeft hij oogen-blikkelijk het bevel deze te doen aanhouden. Maar Babbie weet het zoo te schikken dat zij als de vrouw van den dominee doorgaat. ’S anderendaags gaat de dominee, welke in « eer en deugd » op de Boheemsche verliefd is, zich bij den baljuw beschuldigen zelf het signaal gegeven te hebben. De mooie kapitein Halliwell, door de politieverslagen vernomen hebbende dat de dominee Babbie als zijne vrouw heeft doen doorgaan, eischt dat de Schotsche wet toegepast worde. Deze schrijft voor dat ieder man

die openbaar zijne vereeniging met eene vrouw bekent, als dezer wettige echtgenoot zal aanzien worden.

Met dit plan in kennis gesteld, besluit Babbie van zich op staanden voet te laten aanhouden. Groot was natuurlijk de algemeene verwondering wanneer men in de Boheemsche niemand anders dan Lady Cecilia herkende.

Het huwelijk mag niet meer uitgesteld worden. De mooie Halliwell verdwijnt op staanden voet en de baljuw, dezes verderfelijke invloed niet meer ondergaande, belooft het jonge echtpaar van het lot der wevers, hunne dierbare beschermelingen, te verbeteren. En ziedaar hoe de duivelsche Boheemsche, de vrouw van een Dorpsdominee werd.

De strijd tegen de taksen

in den vreemde

Het bekende Nederlandsche tooneel-tijdschrijt « Het Masker » doet de hier-ondervolgende oproep. Wij kunnen hem zonder commentaar oüernemen daar hij welsprekend genoeg bewijst dat de taksen overal de kunst en het volksvermaak fnuiken.

Kunst is geen genever

Indien u met ons van meening is: dat de tegenwoordige belasting op de publieke Vermakelijkheden (die over de ontvangst in plaats van over de winst berekend wordt) in de praktijk Accijns op Kunst beteekent;

dat het een schande is voor de huidige maatschappij, indien men aldus blijft voortgaan, Tooneelkunst en Muziek op één lijn te stellen met jenever en opium;

dat genoemde belasting fnuikend werkt voor Tooneelkunst, Voordrachtkunst en Muziek, en dat een groot deel der burgerij erdoor beroofd wordt van geestelijk genot;

dat, al werkt een kunstenaar ook n,'ef terwille Van het geld, hij toch zeker evenmin als eenig ander verplicht moet zijn om het geld, dat hij Verdient heeft, ten gevolge van een onhoudbaar bureau-kratisch stelsel geheel en al aan de overheid af te staan en zelf vaak gebrek te lijden;

toont dan dat u evenals wij een einde wilt zien gemaakt aan dit onrechtvaardige en absurde stelsel van belasting der publieke Vermakelijkheden.

CINEMAWERELD »

- KNOCK - OUT -

Scenario van .... J. W. Merle y

Filmregisseur . . Armand du Plessy Gedraaid in 1922

Vertolkers:

Chiquita .... Elmire Vautier

Moreno .... Gaston Jacquet

Brutus .... Lewis Brody.

Tijdens zijn verblijf in Zuid-Amerika maakte Lord Harold kennis met de mooie danseres Chiquita, welke in een bar, gehouden door Moreno optreedt.

Deze laatste verdient grof geld met de boksmatchen van den bekenden neger Brutus, welke op de danseres dol verliefd is.

Harold vertrekt naar Europa en wordt door Chiquita, Moreno en Brutus opgevolgd. Hier wordt de Engelschman verliefd op een mooi meisje, wat Chiquita doet zweren wraak te nemen.

Door een toeval verneemt het drietal dat dit meisje, Elva, de erfgename is eener groote fortuin, verborgen in het park. Zij besluiten ze op te lichten en

Harold, die zijne verloofde achterna snelt, wordt in eene hinderlaag gelokt.

Morena wil het meisje laten ontvluchten doch Brutus waakt! Daar hij zelf wil ontkomen, wordt hij door den neger met een vergiftigde pijl doodelijk getroffen.

Elva wordt gevaarlijk ziek en een bijgeroepen geneesheer, de toestand waarin het jonge meisje zich bevindt begrijpende, geeft haar een slaapdrank. Na eeni-ge oogenblikken verklaart hij Chiquita, dat Elva overleden is. Harold, die onder-tusschen op het spoor is gekomen, werpt zich op het ziellooze lichaam van het jonge meisje, terwijl Chiquita, zich gewroken denkende, in een auto ontvlucht, Brutus aan zijn lot overlatendl.

* CINEMAWERELD »

De dokter stelt Harold gerust en na Eva terug tot het bewustzijn gebracht té hebben, duidt deze de plaats aan waar de schat begraven ligt. Doch deze is verdwenen!

Brutus, de gestolen titels niet kunnende verhandelen, ziet zich gedwongen een noodmatch aan te gaan. Zijn tegenstrever, Harold, slaat hem knock-out..

De gestolen waarden worden ontdekt en Brutus aangehouden.

Elva en Harold worden een paartje, terwijl Chiquita, aan de zijde van een nieuwe vriend naar de Antillen vertrekt, er trotsch op zijnde <( haar wraak » te hebben kunnen volbrengen.

Office Général Cinématographique 22, de Brouckèreplaats, Brussel.

De Cinema in de Vereenigde Staten

In de Vereenigde Staten werden nauwkeurige statistieken opgemaakt over de Cinema.

Hieronder enkele bijzonderheden over de oppervlakte Van de 14,000 cinemazalen, verspreidt over de Vereenigde Staten.

3763 zalen hebben tot 250 plaatsen; 5167 van 251 tot 500; 3842 van 501 tot 1000; 448 van 1001 tot 1250; 332 van 1251 tot 1500; 312 van 1501 tot 2000 en 136 zalen hebben meer dan 2000 plaatsen.

962 zalen zijn een dag per week geopend; 1821 2 dagen; 1453 3 dagen; 758 4 dagen; 326 5 dagen; 421 6 dagen; en 4462 alle dagen.

De betalende inkomsten Worden als volgt geschat:

2188 ontvangen 100 toeschouwers; 4742 van 101 tot 200; 2272 Van 201 tot 300; 1095 vqn 301 tot 400; 1207 van 401 tot 500; 646 van 501 tot 600; 252 van 601 tot 750; 561 van 751 tot 1000; 392 van 1001 tot 1500; 377 van 1501 tot 2000 en 308 ontvangen dagelijks meer dan 2000 toeschouwers.

CINEMAWERELD »

Carl Laemmle

. President der Universal Film Manufacturing Company

0e Roman van een Filmmagnaat

Wie heeft er de naam van Carl Laemmle nog niet op het witte doek gezien? Wien is de volgende tekst, die «De Maagd van Stamboul», «Conflict», « Blinde Echtgenooten », de filmen van Priscilla Dean, Miss Dupont, Frank Mayo, Lee Moran, Gladys Walton, Harry Meyers, Lon Chaney, Art Acord, Marie Prévost, Hoot Gibson, Herbert Raw-linson, Baby Peggy, Tom Santschi.

voorafgaat

Carl Laemmle presents

Universal Film Mfg. NewiYork.

nog niet opgevallen?

Het is dien man, wien wij de volgende regelen wijden.

Carl Laemmle is eene der drie of vier machtigen der hedendaagsche filmindustrie.

Wanneer men zich van een man, die dergelijke plaats in de maatschappij bekleedt een idee wil vormen, dan komt onvrijwillig het beeld voor den geest van een trotsche millionnaire en groot-indus-trieel, met drukke gebaren en eene aanmatigende houding. Hij bewoont een prachtvol paleis, enz. enz.

Welnu bij Carl Laemmle, niets van dit alles. De man, met een vriendelijk gelaat, grijze haren, lijkt ræt een goedig grootvader toe, die u ontvangt, niet in een vorstelijk kasteel maar in een idyllisch landhuisje dat hij het gansche jaar door betrekt.

De man, die zich vóór zestien jaar in de filmindustrie wierp, en van het begin af op dit gebied een leider was, dê man die zware doch goede kampen te strijden had; in de te maken winsten bescheiden, doch een groot genoegen vindende met goedbetaalde loonen aan zijne onderhoorigen uit te keeren, de man die duizende kunstenaars, artisten, regisseuren en bedienden, onder zijne leiding heeft, •nooit van zijne macht misbruik makend, rechtvaardigheid tot voor den nederigsten arbeider verzekert, de man die met de gevoelens van een film-tooneel zooals een kind weenen kan en zich het wel en wee zijner onderhoorigen ernstig ter harte trekt, de man die macht heeft zijne zienswijze met bevel door te drijven doch immer met redene.ering tracht en weet te overtuigen, de man die al de gedane voorstellen overweegt en onderzoekt, zulk een man is Carl Laemmle.

Klein van gestalte, ietwat ineen gedrongen, eenvoudig in kleeding en doenwijze, het dunne, grijze haar, glad platgestreken laat het breede hooge voorhoofd vrij... in het goedige gelaat menige diepe rimpel, de sporen en eereteekens van zijnen strijd met het Leven en de Menschen.

Het merkwaardigste uiterlijk van dezen man zijn zijne levendige blauwgrijze oogen. Jong en frisch schitterende zij achter de brilleglazen — en bliksemsnel kan de uitdrukking ervan veranderen... zij kunnen diepernstig zijn, terwijl om de lippen en op

de gelaatstrekken nog het overblijfsel van eenen vroolijken lach speelt.

Die oogen zijn te vreezen tegenstrevers en geboren overwinnaars.

Hij die met de man voor de eerste maal omgaat voelt ommiddelijk dat die machtige en rijke persoonlijklijk immer of meestal een eenzaam leven slijt, en de kalme, welgemeende vriendschap sterkt hem in dit geloof. En de bezoeker krijgt het gevoel dat hij tegenover een man staat, die zooveel voor zijne medemenschen gedaan heeft en nog doet, en desondanks door het lot niet naar verdienste is geloond geworden.

De man lijkt eenzaam... hij is eenzaam — sinds hij voor eenige maanden, zijne trouwste kameraad en beste vriend, gestorven is. Carl Laemmle is weduwnaar.

Zijne medewerkers vertellen dat hij met stalen wilskracht tegen zijne smart, die hem bijna neder -smakte, inwèrkte, met wekenlang bijna dag en nacht te arbeiden. De scheiding zijner levensgezellin was eene echte tragedie, daar deze vrouw voo Carl Laemmle zijne lijdens- en strijdgezellin was, die al de tijdperken zijner amerikaansche loopbaan heeft medegemaakt. .

In 1906 was Carl Laemmle bediende in eene klee-dingszaak te Oshkosh, Wisconsin; elf jaar lang bleef hij hier in zijne bediening en had gedurende dien tijd drieduizend drie honderd dollar gespaard. Toen kwamen hij en zijne vrouw tot de overtuiging dat. de toekomst voor hen geen ander uitzicht had dan arbeid, nog eens arbeid en immer arbeid, indien geene verandering intrad. Iets moest er gebeuren -— niet voor zich zelve maar voor het driejarig dochtertje dat de ouders eene gelukkige toekomst wilden verzekeren. Een besluit werd genomen; Carl Laemmle zegde zijne bediening op, en was zinnens naar Chicago af te reizen. Hij volbracht zijn opzeggingstermijn, kocht spoorwegbiljetten, landde met vrouw en kind, zijn schamele huisraad en zijne drieduizend driehonderd gespaarde dollars te Chicago aan.

Hij nam er poolshoogte en besloot van een klein gebouw aan te koopen met het doel «filmbeelden» te vervaardigen, alhoewel hij over den uitslag eenig-zins twijfelde. Hij dreef zijn plan door en opende een «Filmtheater», een der eersten in Amerika. Tegen zijne verwachting in was deze onderneming een succes.

Zijn levensdoel scheen zich nu duidelijk af te t.eeken. Maar zeer spoedig kwam het tusschen Laemmle en de personen die het filmbedrijf onder kontrolle hadden, tot meeningsverschillen; deze heeren van dien Trust hadden hunne eigene idééën en Carl Laemmle deelde ze niet, hij verwierp ze zelfs. Hij zocht middel op middel om zich van den invloed van dien Trust vrij te maken, en vond er maar één: de Trust te bekampen. Voor den eigen -naar dier kleine instelling stond de strijd gelijk met die van een man met klein kapitaal die eene bank opent en daarmede de geheele finantiewereld wil bekampen.

Carl Laemmle dreef zijn plan toch door en besloot het vervaardigen en in den handel brengen der filmen onafhankelijk te maken... de onafhankelijk-heidsoverklaring der Film-industrie.

Over dezen harden, verbitterden en op het eerste zicht hopeloozen strijd zou veel te zeggen vallen maar het resultaat er van was: David had Goliath verslagen -— de kleine Laemmle had den Reus Trust overwonnen.

Hij, eene der voornaamste filmfabrikanten, werd de vriend en bondgenoot der kleine cinemaeige-naars; hij werd de machtige mededinger der «Trust» wanneer het er om ging zich de medewerking van bekende scenario-schrijvers, bekende regisseurs, bekende artisten te verzekeren. Hij heeft millioenen gewonnen en millioenen verloren — en

« CINEMAWERELD »

is heden een rijk man. Hij, is de eigenaaar der Unniversal Film Company en leidt ze zonder ondersteuning, zonder raad of daad van Wallstreet (het hoofdkwartier der New Yorker finantiewereld. Red.), en dit wil veel zeggen. Daarbij dient aangestipt te worden dat Carl Laemmle bovendien zeshonderd eigen cinema’s bezit.

Het succes is Carl Laemmle niet licht gevallen; hij heeft die vele jaren hard moeten strijden: en er was één «iets» dat hem in dien kamp deed volharden en zijn moed staalde. In al deze'jaren van strijd, van vijandschap, gevaarlijke verrassingen, zv.are nederlagen, vernietigde verhopingen, trouwloosheid van medewerkers, verbroken verbindingen, van de waaghalzigste proefnemingen en van den ontzenuwenden arbeid, in al deze zware jaren was er, de, Echtgenoote, die zijn vriend en raadgever, die Zijn deelgenoot was. Hare trouw bleef immer standvastig, haar geloof wilde niet wankelen... zij twijfelde niet, zij talmde niet, zij zegde niets.

Ondanks alles, zorgen, armoede, enz. geloofde zij toch aan eenen goeden uitslag.

En eensklaps kwam de uitslag, schitterend, over-hóopt.

En als de uitslag voor goed vastgelegd was, als hij niet meer kon aangevallen worden... dan kwam de Dood den overwinnaar de trouwe metgezel roo-ven en nam met haar de vroolijkheid mede.

Nooit verlaat*, Carl Laemmle New-York zonder aan het graf der dierbare aflijvige een afscheidgroet te brengen; nooit keert hij naar zijn landhuisje terug zonder op het graf een stil gebed te gaan storten.

Carl Laemmle wordt nu overal gekend en aan-hoord. Carl Laemmle is nu machtig en is vermogend en ondanks alles doorkruist hij New-York te voet.

Geld speelt bij hem geen rol, en als hij iets wil doordrijven dat hem noodig voorkomt, dan vraagt hii achter geene bedragen.

Over den film « Foolish Wives » die over het mil-liœn dollars gekost heeft, alhoewel hij er maar

50,000 had mogen kosten, zegt hij eenvoudig:

« De schrijver — regisseur— star, Eric von Stru-lieim, verklaarde plechtig, toen hij reeds de 100,000 dollar bereikt had, dat men hem in het diepst der San Franciscobaai mocht verdrinken, indien zijn film nog één cent meer kostte. Hij verlangde meer: als de film klaar was kostte hij 1,103,000 dollar, en nog is hij niet verdronken geworden ».

Op de vraag wat wel de oorzaak dezer hooge onkosten mocht zijn, antwoordde Carl Laemmle: « Al het mogelijke... maar ik berouw het mij niet, want de film is wonderbaar —- hij is een mijlpaal in de filmindustrie. Menigmaal, toen er mij de hooge rekeningen werden voorgelegd, werd ik nadenkend en bij mij zelve wenschte ik dat ik met die zaak maar nooit begonnen ware. Toen ze dan toch eindelijk klaar was, trok ik er een streep onder, en sloeg de boeken dicht. Daarmede was voor mij alles voorin ] —- het eenige wat overbleef was de vreugde aan dier Film) aan het resultaat, op kunst- en finantieel gebied ». En lachend voegde Carl Laemmle er aan toe: « Maar we zullen et zoo spoedig niet meer herbeginnen ».

Iets waaraan nochtans sterk te twijfelen valt. Wanneer Laemmle morgen een geschikt onderwerp voor een reuzenfilm vindt, laat hij er overmorgen aan beginnen — de kosten en de bijzaken.

Laemmle is geen speler, die alles op ééne kaart zet: hij gelooft vast en zeer voorzichtig aan zijn arbeid. Hij zoekt zijne medewerkers uit, menschen in wier vakkennis hij vertrouwen heeft.

Eene missing kan natuurlijk voorkomen maar Carl Laemmle is de eerste die de zijne erkent.

Carl Laemmle bezit een uiterst groot verbeeldingsvermogen, en daarin ligt zijne grootste kracht.

NEMO.

Ginemameuwsjes

Lilian Gish, de beroemde Amerikaansche vertolkster der meeste Griffith-filmen, is op rondreis in Europa: Onlangs was zij te Rome en draaide er eenige tooneelen uit: «De Witte Zuster» onder de leiding van Richard Barthelmess. Verschillende zichten van het Vatikaan kómen in de film voor en dank aan de welwillendheid van Kardinaal Granito di Belmonte, groot cinemaliefhebber, stond dePaus het toe dat er eenige tooneelen in de gaanderijen van het Pauselijk paleis werden opgenomen. Voegen wij er nog bij dat Lilian Gish, die reeds op het Witte Huis te Washington is ontvangen geworden, een audiëntie bij den Paus is beloofd geworden.

Een waar gevecht zal men te zien krijgen in «Brass Commandments» tusschen William Farnum en Tom Santschi. Dit herinnert aan een zelfde gevecht dat tusschen beide filmspelers plaats had voor de film: «The Spoiler's», weken nadien waren zij in het studio niet-te zien, daar zij te leelijk toegetakeld waren.

« Samson en Dalila » gaat door de Caesar-Film op den band gebracht worden.

De film « De Drie Musketters », in Antwerpen onlangs afgerold, wordt nu ook in Italië vertoond. In Napels echtey werd hij uitgefloten.

De Italiaansche cinématographie zit in slechte papieren; de eene maatschappij sluit haar boekjaar niet tienduizenden lires verlies, terwijl er andere hunne studio’s eenvoudig te koop stellen.

Leda Gys draait voor de « Lombardo Film » te Turijn « De Poëzie der Leugen ».

Hesperia draait nu voor eigen rekening.

Franrisca Bertini komt met de Unione Cinemato-grafica Italiana eene verbintenis voor zes filmen te teekenen. De eerste zal « Aïda » zijn.

De « Cour des Miracles », naar den roman van Michel Zevacco, gaat door de Cines gefilmt worden.

Fabiola of de geschiedenis der Romeinsche Catacomben, naar het beroemde werk van cardinaal Wiseman, komt door de Belgische censuur afgekeurd te worden en mag bijgevolg niet aan kinderen onder de 16 jaar vertoond worden. Nu moet men weten dat bedoelde, ongecensureerd, op 11 April 1921 voor het Belgische Hof, in het bijzijn der hofhouding en van Prinses Marie-José is afgerold geworden. Toen was deze laatste nog geen 16 jaar oud.

Een echten « Toiletten Film » komt te Londen vertoond te worden. « Passievlammen » is de naam en het scenario, noch het spel der vertolkers is mets bizonders, maar hij munt uit door de groote variëteit der prachtige toiletten. Maë Marsh, de hoofdrol, gebruikt er niet minder dan 30 verschillende toiletten in; het is eene echte mode tentoonstelling van wandel, sport, avond, namiddag-toiletten; reismantels, amazone-uitrustingen, fiev o’clock en gar-den-party-toiletten, négligés, enz.

De volgende dagbladen bezitten nu regelmatige cinema-rubrieken: « Times », « Daily Mail »,

« Westminster Gazette», «Daily Mirror», «Daily News», «Star», «Evening News», «Daily Express » en « Evening Standard ».

Steunt onzen Strijd

TEGEN de taksen FOOR het goedkpope üolfsvermaak

12

« CINEMA WERELD

« CINEMA WERELD »

Brievenbus

Cœur C.L. — 1. Agnès Ayres, adres: Paramount-studio,6284 Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U.S.A.

2. Charley Caplin, adres: Athletic Club, Los Angeles (Cal.) U.S.A.

3. Raicevitch, adres: c/o U. C. I., 51, via Mace-rata, Rome (Italië).

N.-B. — Ecrire aux deux premiers en Anglais au troisième en Français. (Aan de 'twee eersten in 't Engelsch en aan de derde in ’t Fransch schrijven. )

Lou Tellegan. — 1. Zie artikel over Wallace Reid in dit nummer.

2. Henny Porten zal U zeker antwoorden; haar uw brief nog eens herinneren; met die politieke kwesties zal zij zich niet inlaten.

Armandus I. — Rudolph Valentino zendt zijne photo; hem te schrijven in de Engelsche taal; adres: 7139, Hollywood Boulvard, Los Angeles (Cal. ) U. S. A.

Mary Rod. — l. Frank Mayo îs te New-York geboren in 1886; gescheiden van Dagmar Godowsky en van Eleanor Joyce.

2. Harry Carey is geboren te New-York op 6 Juni 1880; gehuwd met Olive Fuller.

J. Van Havenberghe, — Wenschen de verantwoordelijkheid van het geven van dergelijke adressen niet op ons te nemen.

Henri, — Zie paragraaf b van artikel 6 van het reglement.

A. Simotiquel. — Ontvangen fr. 0.50 in. postzegels bij de inzending van den stembrief.

Anna Cool. — Ontvangen fr. 0.50 in postzegels bij de inzending van den stembrief.

A. B. — Denkt U in de vereisehte voorwaarden te verkeeren.

Martha. — 1. Henny Porten zal, als Duitsche, een in de Vlaamsche taal duidelijk geschreven brief verstaan; U moogt u zeker van ons blad aanbevelen; hare ’voornaamste filmen zijn: « Anna

Boleyn », « Rose Bernd », « Die Geierwally ».

2. Voor ’t oogenblik zijn er geene bekend welke die taal machtig zijn.

Een vreemdeling. — Dit gedeelte van den film is verbrand doch nadien vervangen geworden.

Kater. — 1. Die banden zijn in 1919 gedraaid.

2. Eileen .Sedgwick is te Galveston (Texas) in 1897 geboren; zendt hare photo.

3. Draait voor ’t oogenblik geene episodenfilmen meer.

Laura Biboche, — 1. Baby Peggy Brown, adres: Universal Studios, Universal City (Cal.) U.S.A.

2. Frank Mayo is de Fransche taal niet machtig.

3. Voor Mary Pickford en Douglas Fairbanks aan ieder afzonderlijk een brief te richten.

N. -B. — Vernemen met genoegen dat U eene photo van Liane Haid en van Priscilla Dean ont-vingt.

Dimphne. — 1. Mary Pickford en Douglas Fairbanks, adres: Hollywood (Cal.) U.S.A.

2. U kunt hunne photo binnen de 5/6 weken ontvangen.

3. Beiden zenden hunne photo gratis.

Hoepelman. — « L’Atlantide » is door Jacques

Feyder gedraaid en door Aubert uitgegeven geworden; de schermen en kleedij waren van Manuel Orazi.

Modistje. — 1. U bedoelt « M. C. » zeker? Dit is om zich in de oogen dier artisten interessant te maken.

2. House Peters, voornaamste filmen: « The

Storm », « The Leopard Woman », « Lying Lips »; adres: Universal Studios, Universal City (Cal.) U. S. A.

Rita Jollivet, adres: c/o Film d’Art, 14, rue Chauvrau, Neuilly s/Seine (France).

Iicmo. — 1. Mae Murray, adres: 1 West, 67th Street, New-York (U.S.A.).

2. Bebe Daniels, adres: Realart . Studios, 469, Fifth Avenue, New-York City (U.S.A.).

3. Gloria Swanson, adres: Lasky Studio, 6284, Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U.S.A.

N.-B. — Zenden allen hunne photo; er worden per week maar 3 vragen beantwoord.

Za-la-Vie. — 1. Zie gedeelte der gevraagde adressen in deze brievenbus; er worden overigens maar 3 vragen per wéék beantwoord.

2. Conrad Nagel, adres: 1846, Cheroke Avenue, Los Angeles (Cal.) U.S.A.

3. Conrad Nagel vertolkte geen rol in « Heliotrope»; dit was Fred Burton.

Keurster. — Dit .was gansch onafhankelijk van onzen wil. De heeren juryleden waren in deze kwestie oppermachtig.

Joë Martin. — 1. Photogenisch zijn is op de film wat op eene photo « goed trekken » is.

2. Kortelings zal onze wedstrijd film te Brussel vertoond worden.

3. Van welke maatschappij waren die filmen?

Kindekens. — 1. Op uwe eerste vraag is niet

geantwoord geworden tér oorzake van den weinig ernstigen deknaam.

2. Is beroepsgeheim.

Mare Rampaert. — Nemen uwe aanvraag in nota en zullen er ten gepasten tijde op terugkomen.

D. Mountstephens. — 1. Liane Haid, adres: Wiedener Hauptstrasse, 18, Wien (Oostenrijk).

2, De hoofdvertolkster van «Onverdraagzaamheid » was Lilian Gish, adres: c/o Griffith Studios, Mamaroneck New-York (U.S.A.).

3. Max Linder, adres: llbis, avenue Deshanel.

Sphinx. — 1. Francesca Bertini woont wel degelijk te Genua, maar laat al Kare briefwisseling naar Rome zenden alwaar zij haar sekretaris heeft.

2. Met genoegen vernemen we dat U weer photo’s ontvingt, n.l. van Douglas Fairbanks, André Nox, Andrée Brabant en Jackie Coogan.

Pola Negri. — 1. De roi van Nomis in « De Koningin van Saba » werd vertolkt door Joan Gordon.

J. Lauwers. — 1. Die film werd vertolkt door Margareth Fisher; Wallace Reid vertolkt er geen rol in.

2. U kunt U eens wenden tot de Paramount, 48, Nieuwstraat, Brussel.

3. Zie artikel over Wallace Reid in dit nummer.

N.-B. —Voor wat de photo van Wallace Reid

betreft, dit is in regel. Ontvangen fr. 1.—.

Rietmns. — 1. Die zullen wel niet te vinden zijn; na afloop van onzen filmwedstrijd zult U er eene hebben.

2. Die maatschappij heeft geene artisten met vast kontrakt; zij verbindt ze maar alléén voor één film.

Mae en Gloria. — 1. Bernd Aldor, adres: Hotel Excelsior, S.W. 11, Berlin (Duitschland).

Almirante Manzini is de Fransche taal een weinig machtig; zij zendt hare photo.

3. Enid Bennet, adres: Thos. H. Ince Studios, Culver City (Cal.) U.S.A.

« CINEMAWERELD »

2. Bé naam dier artiste is niet gegeven geworden. '

3. De rol van Lygia in « Quo Vadis » werd vertolkt door Mme Giunghi.

H. V. Herck. — Charley Chaplin, te schrijven in de Engelsche taal, adres: Athletic Club, Los Angeles (Cal.) U.S.A.

Kater. — 1. De echtgenoot van Eileen Sedgwick is geen filmartist; zij zelve zendt hare photo.

2. William Russel, adres: Fox Studios, 1401, Western Avenue, Los Angeles (Cal.) U.S.A.

3. Art Acord, adres: Universal Studios, Universal City (Cal.) U.S.A.

Livine. — De photo’s, postkaart formaat van de artisten der Paramount, zijn in ons bureel verkrijgbaar aan den prijs van fr. 0.50 per exemplaar; voor verzending per post dezelfde prijs plus fr. 0.30 voor verzendingsonkosten per zenidng.

Juffr. Jean. — Wenschen de verantwoordelijkheid met het geven van dergelijke adressen niet op ons te nemen.

Clairette Ciné. — Wenschen eerst en vooral uwe aandacht te trekken op het feit dat vragen om inlichtingen alléén door de Brievenbus beantwoord worden. Voor wat newust artikel betreft de schrijver ervan was steller dezes, dus... eerste vergissing van uwentwege; voor wat het tweede betreft, we betwisten de mogelijkheid niet dat het er in zekere kursussen schijnbaar ernstig toegaat, maar..., we herhalen het, en zullen het steeds blijven herhalen, we willen de eerste « gediplomeerde » ervan zien die een rol, een heel klein rolletje van gedienstigheid zelfs maar, door het toedoen van de inrichters zal kunnen of mogen draaien, ’t zij hier of in het buitenlaiid, voor eene ernstige filmmaatschappij natuurlijk. En wanneer dit feit zal bewezen zijn, dan willen wij er nog wel eens over praten. In afwachting ervan staat het onze trouwe korrespondente Clairette Ciné en hare kollega’s gansch vrij er hun eigen gedacht op na te houden of over steller dezes, in stilte, allerlei alles behalve aangename dingen te denken. Wij kennen onzen plicht: de Cinema industrie in België hoog te houden, ze te verdedigen en ze van alle parasieten te vrijwaren. In die richt-’ng werken we voort en wijken geen duimbreed van onze opinie af.

Claris. In tegenstelling met wat dit plaatselijk dagblad beweerde, is Agnès Ayres ongehuwd, en zelfs nöoit gehuwd geweest. Nemo.

ONZE FILM-STER WEDSTRIJD

NOG EENE PERSSTEM

Expörtfilm » van 15 Januari schrijft:

CHERCHEZ LA VEDETTE Notre excellent confrère d’Anvers, « Tooneel-wereld», a organisé un concours pour la recherche d’une étoile du cinéma belge.

Trois cent quatre vingt-dix candidats se sont mises sur les rangs et ont été successivement soumises à l’épreuve de l’objectif qui fixa leurs diverses expressions et enregistra leurs attitudes les plus avantageuses.

Il appartiendra au public de désigner désormais la grande vedette belge et un vote populaire suivra chacune des .projections du film édité par notre confrère avec la collaboration des trois cent quatre-vingt-dix candidats.

(Vertaling.)

ZOEKT DE STER Onze uitmuntende konfrater van Antwerpen « Tooneelwereld » heeft een prijskamp ingericht ter ontdekking eener Belgische filmster.

Driehonderd negentig kandidaten hebben zich aangemeld en zijn achtereenvolgens aan de proeve

der leus onderworpen geworden, welke hunne verschillende uitdrukkingen en hunne gunstigste houdingen opnam.

Het ligt nu aan het publiek de groote Belgische filmster aan te wijzen en elk af rollen van den film, door onzen konfrater met de medewerking der driehonderd negentig kandidaten uitgegeven, zal van eene volkstemming gevolgd worden.

Een schepen die met zijn tijd meegaat, is wel de heer Junes, schepen van Schoone Kunsten van Antwerpen. Hij heeft besloten van de opening der Tentoonstelling der Oud-Strijders te laten filmen, en iedereen, zonder onderscheid .van politike opinie, zal het met ons eens zijn schepen Junes om zijne daad geluk te wenschen, en wij hopen uit ganscher harte dat zijn voorbeeld in de andere schepenkabinetten navolging zal mogen vinden.

Ginemanieuwsjes

Priscilla Dean heeft hare verbintenis met de Universal zien verbreken, omdat zij eene rol in een niewen film weigerde te vertolken, rol die zij « onzedelijk » noemde.

Antonio Moreno zou, naar het schijnt, te Los Angeles vermoord zijn geworden door den echtge noot der Spaansche artiste Carmen Rodriguez.

In Frankrijk vinden 50,000 menschen een bë staan in de cinemanijverheid.

Douglas II, de zoon van Douglas Fairbanks uit zijn eerste huwelijk met Miss Beth Sully, waarvan hij gescheiden is, vertoeft op ’t oogenblik met zijne moeder te Parijs. Twaalf jaren oud gaat hij zich op de teekenkunst toeleggen voor dewelke hi j groote aanleg gevoelt.

Charley Chaplin ontving voor het draaien van « The Kid » (Het Kind) de somme van $ 800,000 (fr. 12,000,000).

De grootste geschiedenis der wereld is wel het Oud Testament. Eene Italiaansche filmmaatschappij heeft daarvan een prachtige film vervaardigd. De grootste kosten zijn gedekt door de Italiaansche Regeering. Verschillende tooneelen zijn genomen in de vulkanische streken van het land; men ziel er echte zandstormen in. Arabieren, wilde dieren en nog vele wonderen der woestijnen. Bij het maken van dezen band gingen de Italianen ook naar de verboden, en meestendeels onontginde hoogten van Sinaï; op den berg Sinaï alwaar Jehovah tot Mozes sprak en hem de Tien Geboden overhandigde, werd een groot gedeelte gefilmd.

Eric von Stroheim wiens naam best gekend is door de vertolking van «Blinde Echtgenooten» en «Foolish Wives» heeft ook niet altijd weelde gehad. Geboren in Oostenrijk diende hij in het leger als luitenant. Familiekwesties deden hem in 1909 uitwijken naar Amerika. Zijn eerste werk aldaar was in een magazijn pakjes in te pakken aan

2 per week. Hij werd figurant in eene filmcompany en leed meestal honger. Eindelijk kreeg hij eene kleine rol van Duitsch officier en dit maakte zijn naam. Op het oogenblik is Eric von Stroheim eene beroemdheid.

BELANGRIJK BERICHT

Alle briefwisseling, mededeelmgen, enz. « Tooneelwereld » of « Cinemawe-reld » aanbelangende, moeten van af heden, aan onderstaand adres gezonden worden.

« TOONEELWERELD »

Postbus n° 47, Antwerpen I.

« CINEMAWERELD »

ONZE CINE- ROMANS

De Verborgenheden & & & & van Parijs

(Les Mystères de Paris)

Groot Avon turen-drama naar het beroemde werk van Eugène Sue, en naar den film der Phocéa. Vlaamsche bewerking van Ed. Neorg.

(13e Vervolg)

De Hertog de Lucenay behoorde tot eene der aan-zienlijkste families van Frankrijk; hij insgelijks ( aerkte de dames op en riep:

« Wat is dat?... De schoonste vrouw van het bal welke zich verschuilt!... Is het mij toegelaten?... » Dit zeggende wierp hij zich om zoo te zeggen nevens de zijde der Markiezin.

« Welhoe, mijnheer, reeds terug van Constanti-nopel? » zegde zij een weinig geëi-gerd.

« Reeds?... Gij zegt hetgeen mijn vrouw denkt, want zij heeft mij dezen avond niet willen vergezellen en hare afwezigheid hier baart meer opzien, dan mijne verschijning... En gij, Markiezin, ontvangt mij als een hond in een kegelspel... ik ben toch zoo lief als welk ander ook!... »

« En het is u zoo gemakkelijk lief te blijven...

’ in Constantinopel... » antwoordde mevrouw d’Har-ville glimlachend.

« Gij wilt zeggen afwezig te blijven?... Maar dat is schandelijk hetgeen gij daar zegt! » riep de Lucenay.,

« Lieve God, mijnheer, roep zoo niet, of ik ben verplicht de plaats te verlaten. »

De Markiezin zou de daad bij het woord gevoegd hebben, indien zij niet M. Charles Robert had zien naderen, de kommandant zooals madame Pipelet zegde; de hertog had hem ook opgemerkt want hij riep:

« Tiens, M. Charles Robert, welke ik ontmoet heb in eene badplaats der Pyreneeën!... » t Charles Robert naderde; hij was een welgebouwd

man, met regelmatige trekken; zijn gang echter was lomp en zwaar en zijne houding miste alle bekoorlijkheid. Wanneer hij de markiezin zag kreeg zijn gelaat eene droeve uitdrukking.

« Goeden dag, mijnheer! » riep de Lucenay « ik heb u niet meer gezien sedert onze ontmoeting in die badplaats!... Maar wat hebt gij? Men zou zeggen dat gij lijdt! »

Bij deze woorden wierp hij een blik op de Markiezin en antwoordde:

« Gij hebt gelijk, mijnheer, ik ben zeer lijdend... »

« Maar, goede hemel, waarom ontdoet gij u dan niet van die galachtige gedachten! »

Op deze vraag stond Robert een oogenblik verstomd; het bloed steeg hem naar het hoofd en hij antwoordde dan ook kortaf:

« Daar gij naar mijne gezondheid vraagt hoop ik dat gij morgen vroeg om nieuws komt! »

« Welhoe, mijnheer... maar zeker... ik zal komen!... » zegde de hertog uit de hoogte.

M. Charles Robert maakte eene buiging en verwijderde zich.

« Wel, wel... » ging de Lucenay verder, « hij heeft zoo min last van slijm als de Groote Turk... Maar zeg mij, Mevrouw Mac-Gregor, hebt gij soms bij dezen grooten jongen die gramschap opgewekt” »

Sarah, zonder te antwoorden, stond plotseling

op; zij had gemakkelijk in een schaterlach kunnen losbarsten bij de gekke vraag van de Lucenay, maar zij bedacht hoe een man moest lijden, in tegenwoordigheid der vrouw welke hij beminde, zulke vraag gesteld te zien. De markiezin stond insgelijks recht, nam de arm van Sarah en heiden gingen heen; zij vervoegden M. Charles Robert en Clemen ce zegde stil in het voorbijgaan tot hem:

Zij kwamen alsdan aan de galerij en de Markiezin d’Harville verliet het bal.

Rodolphe, van zijn kant, wanneer hij naar dit feest kwam om eer aan zijn rang te doen, kwam ook met de bedoeling om meer van de Markiezin te weten; wanneer hij den wintertuin verliet kwam hij in de warme serre en was plotseling getuige van het tooneel tusschen de vorige personen ver-roorzaakt door de stomme vraag van de Lucenay.

« De ongelukkige » mompelde hij... alsdan ging hij Murph vinden en zegde tot deze;

« Gij ziet wel die jonge blonde man, nietwaar? Tracht hem te naderen en zeg deze woorden: Gij komt wel laat, mijn engel! »

Murph volbracht de taak en Rodolphe zag de kommandant schrikken, waardoor hij niet meer twijfelen kon.

Alzoo was de Prins in het bezit gekomen van een geheim welke hij onmogelijk oplossen kon; van die vrouw welke hij in stilte bemind had en nog beminde. Bedroefd daarover en zoekende naar een middel om de Markiezin te 'redden, was hij terug naar den wintertuin gewandeld en had zich in een eenzaam hoekje neergezet, wanneer het toeval hem voor de tweede maal eene afschuwelijke samenspraak deed hoor en... Sarah Seyton, na het vertrek van de Markiezin had haar broeder Tom opgezocht.

« Mijn broeder » zegde zij, « wij hervatten ons gesprek. Gij weet dat Charles Robert en de Markiezin elkaar bij mij hebben leeren kennen, nietwaar? Zij, die in bet diepste van haar hart Prins Rodolphe beminde leverde strijd met zich zelf bij het zicht van Robert. Eindelijk, meer uit medelijden dan uit liefde, gaf zij hem eene samenkomst waar zij echter niet naar toe ging. Ik gaf hem den raad zijne vraag te hernieuwen en zij beloofde nogmaals te komen maar weer brak zij haar woord. De laatste maal echter kwam zij tot aan de deur maar vertrok... Gij ziet hoe deze vrouw een inwendige strijd voert. En waarom? Omdat zij nog altoos in stilte Rodolphe bemint. Ziedaar waarom ik haar haat!... Maar nu weer heeft zij aan Robert eene samenkomst beloofd voor morgen en ik twijfel niet of ditmaal zal zij haar woord houden. »

« Wat zijn uwe plannen? »

« Ik wil de Markiezin doen vergeten, niet alleen door Rodolphe maar ook door haar echtgenoot! »

« En waarom? »

« Daarom, mijn lieve Tom!... Kom, verlaten wij het bal... In het eerste beste koffiehuis stapt gij binnen en schrijft een brief aan Mijnheer d’Harville dat zijne vrouw morgen zich begeeft om lnut naar de rue du Temple, nummer 17, voor een ren dez-vous. .De markies, welke jaloersch is, zal Clémence verassen en de rest kunt ge begrijpen... » Sarah dacht een oogenblik na en ging dan verder: « Van den anderen kant heb ik mij verstaan met Chouette om Fleur-de-Marie te doen verdwijnen en ik ben overtuigd dat wij ditmaal slagen zullen. »

Ds anderendaags in den morgend wandelde de Markies d’Harviüe in zijne slaapkamer op en neer. Zijne kamer was in de grootste wanorde; men zag overal gebroken kristal en de meubelen van hunne plaats; men zou zeggen dat er een hevige strijd had plaats gehad.

If)

€ CINEMA WERELD »

Mijnheer d’Harville was omtrent 30 jaren oud, hij had zachte maar karaktervolle gelaatstrekken. Hij had nog dezelfde kleeding aan van den avond tevoren maar zijne ondervest hing open, de hals naakt, het hemd gescheurd waarop hier en daar vlekken bloed.

Plots bleeef hij staan, de armen gekruist, de blikken gevestigd op de marmeren plaat der schouw; hij nam een brief en herlas deze: « Morgen om 1 uur begeeft uwe vrouw zich naar de rut du Temple, 17, voor een rendez-vous... Volg haar en gij zult u overtuigen... Gelukkige echtgenoot...»

Op dit oogenblik ging de deur open en een oude trouwe kamerdienaar verscheen. De Markies draaide het hoofd om zonder van houding te veranderen « Wat wilt gij? » vroeg hij ruw.

Deze, in plaats te antwoorden, zag met verbazing naar de wanorde i nde kamer en vervolgens deze van zijn meester.

« Lieve God, mijnheer, gij zijt gekwetst! Wat is er gebeurd? Waarom hebt gij niet op mij gebeld? »

« Maar mijnheer » antwoordde de dienaar bevend, « gij hebt aan M. Doublet bevel gegeven, om van morgend hier te zijn om 10 uren; hij is daar met de notaris. »

« Gij hebt gelijk » antwoordde hij bitter. «Wanneer men rijk is moet men aan de zaken denken...

Is'men reeds bij mijne vrouw geweest?... »

« Ik geloof niet dat Mevrouw de Markiezin reeds gebeld heeft. »

« Dat men mij verwittige wanneer zij belt. »

« Ja mijnheer. »

« Zeg aan Philippe u te komen helpen. »

« Maar mijnheer, wilt u niet zeggen wat ér dezen nacht gebeurd is? »

« Wanneer gij begreept zoudt gij wel schrik- ' ken. »

De kamer werd in orde gebracht en nadat de Markies zich wat gekleed had ging hij naar het kabinet waar M. Doublet met de notaris wachtte.

« Het is de akte welke men komt te lezen, mijn heer» zegde de intendant, « zij moet alleen nog maar geteekend worden. »

« Gij hebt ze gelezen, mijnheer Doublet? »

« Ja, m'jnheer de Markies. »

« Dat is voldoende... ik teeken... »

De Markies teekende en de notaris vertrok.

« Mag ik de heer Markies doen opmerken dat het eene zeldzaamheid is, een inkomen in gronden te bezitten van ongeveer jaarlijks 750,000 franken! »

« En met een inkomen van 250,000 livres renten... eene jonge schoone vrouw... en een dochtertje dat een cherubijn gelijkt... dus, er blijft niets meer te verlangen, nietwaar? ».

« Eh, eh, mijnheer de Markies, men kan wen sehen zoolang mogelijk te leven... Heeft mijnheer de Markies niets te bevélen? »

« Niets. »

Nauwelijks had de intendant de plaats veria ten of M. d’Harville plofte in een zetel neer; de do ellebogen geleund op de tafel verbof g hij het hoofd in zijne handen; voor de eerste maal weende hij. .

« Mijne eer bezoedelt door Clemence! » riep hij.

« En de schande zal zich afteekenen op het voorhoofd van mijn dochtertje!... De ellendige!... Ja, ik weet wel dat het feitelijk mijne schuld is, maai noet zij mij daarvoor bedriegen?... In plaats van iaat verdien ik niet. eer medelijden?... Neen, neen, iloed!... Het bloed van beiden wil ik!... »

Deze gedachte verdubbelde de woede van den larkies. Hij liep naar een wapenschild en nam wee kleine pistolen; hij laadde deze en liet ze in ijne zakken glijden.

De kamerbediende Joseph klopte op de deur en kwam zeggen:

« Mijnheer, men kan bij mevrouw de Markiezin binnen treden. »

« Heeft mevrouw haar rijtuig gevraagd?? »

« Neen, mijnheer de Markies. Zij heeft aan me-juffer Julie gezegd dat zij te voet ging. »

« Is er hier in de buurt geene standplaats van huurrijtuigen? »

« Ja, mijnheer, op den hoek van de rue de Lille. »

« ’t Is goed, Joseph. »

Een- weinig later ging M. d’Harville uit ‘en begaf zich naar de plaats der huurrijtuigen.

« Koetsier, per uur! »

« Goed, burger. Het is half twaalf. Waarheen gaan wij? » —

« Rue de Belle Chasse, op den hoek van de rudf' Saint-Dominique; plaats uw rijtuig langs den muur van den hof daar en wacht. »

De Markies stapte in, liet de gordijnen zakken en het rijtuig vertrok in de aangewezen richting. Weldra was men ter plaatse en van hier uit kon men gemakkelijk zien wie het hotel d’Harville binnenkwam en verliet. Het rendez-vous van zijne vrouw was om 1 uur. Hij wachtte. Zijne gedachten weiden zoozeer door een stroom van gewaarwordingen geleid dat de tijd voor hem voorbij vloog.

Het sloeg twaalf uren op de klok van Saint-Thomas d’Aquin; do poort van het hotel d’Harville opende zich langzaam en de Markiezin stapte naar buiten. De Markies boog zich tot den koetsier:

« Gij ziet goed die dame nietwaar? Rijdt langzaam en volg haar. Wanneer zij een rijtuig neemt, volg het rijtuig.

Mevrouw d’Harville ging insgelijks naar de standplaats en nam een huurrijtuig. De twee voertuigen kwamen aan de Quai de l’Hôtel de Ville, de rue Saint-Avoye en vervolgens aan de rue du Temple.

« Burger » zegde de koetsier, « de dame gaat het huis n° 17 binnen. »

« Houdt stil. »

Eenige seconden later ging M. d’Harville het huis binnen waarin zijne vrouw hem was vooraf- /"* gegaan. N

Mijnheer en Madame Pipelet, uit nieuwsgierig, heid, stonden op den drempel van hunne loge, wanneer de Markiezin voorbij kwam. De trappen waren zoo donker dat de jonge vrouw verplicht was te vragen:

« Mevrouw, waar is de trap als ’t u belieft? »

« Een oogenblik... waar gaat u naar too? »

« Naar M. Charles Robert... »

« Welnu dan, schoone jonge dame, recht voor u uitgaan naar boven, de ijeur is vlak voor u. »

(Wordt voortgezet.)

ONZE FILM-STER WEDSTRIJD

Uitgedeelde deelnemingsbulletijns van

12 tot 18 Januari 19 tot 26 Januari 27 jan. tot I febr.

Totaal

60.000

75.000

50.000

185.000

Ah (je het noord

aan de deur van een Kinema ziet staant

treedt dan binnen en ge zijt zeker een aangenaam oogenblik door te brengen

arcs

Uitgeschreven door Het weekblad TOONEELWERELD .. Organisé par l’hebdomadaire TOONEELWERELD ..

STEMBRIEF —- BULLETIN DE VOTE

Aan vlelke bloem geeft U de Ooorkeur?

A quelle fleur donnez Oous la préférence?

Met hoeveel stemmen zal de Eerste Belgische Filmster gekozen vOorden?

AOec combien de Ooijc sera élue la première Etoile Cinématographique Belge?

vJelk zal éolgens U de algemeene rangschikking zijn, hoeéeel stemmen zal elk der acht kandidaten bekomen?

Quel sera d'après Vous le classement général, et combien de •Ooitc obtiendra chaque concurrente?

Algemeene rangschikking - Classement général AANTAL STEMMEN NOMBRE DE VOIX

Zie keerzijde - Qoir air -Ocrso

Naam 'Jan den deelnemer .Nom du participant

Adresse

Duidelijk inOullen en zenden onder moto „FILMWEDSTRIID” aan „TponeelvJereld” Postbus 47 Antwerpen I of te bestellen op ons bureel: Korte Gasthuisstraat, 16, Antwerpen.

Envoyer dûment rempli sous la motion „CONCOURS CINÉMATOGRAPHIQUE ” à „Tooneel-vJereld” Boîte Postale 47 AnOers I ou à remettre à nos bureau*; Courte rue de l’Hôpital, 16 à Anôer*.