Programma van 1 jan. tot 31 dec. 1923



Brochure

Bron: FelixArchief nr. 1968#441

Deze tekst werd automatisch gegenereerd op basis van gescande pagina’s met OCR-software. Door de diverse historische lettertypes gebeurde dat niet altijd foutloos.

Toon alleen de facsimile’s van dit programma



10,000 trank

geldprijzen en talrijke prijzen

in natura •

Pola Negri

riWedstrijd

Door de öcboonste en cMeest P.hotogenieke 'dJrouw

oan België

Sedert men weet dat we ons met cinema-aangelegenheden bezig houden stroomen aanvragen van ionge elementen, welke de loopbaan van film-kunstenaar of film-kunste-nares zouden willen betreden.

Duizenden jonge meisjes en vrouwen, in alle steden en dorpen, uit alle standen; duizenden mooie menschenkinderen, met 'n bekoorlijk figuur en een typische uitdrukking, biederf zich aan als cinema-artiste op te treden.

Welnu, De Cinema en zijn zusterblad Ciné-Rèvue, willen dien zoo dikwerf uitgesproken wensch onzer vrouwelijke bevolking, niet langer onbeantwoord laten. En met dit doel zetten we vanaf heden op touw, den meest boeienden prijskamp dien men denken kan: De Wedstrijd voor de meest Photogenieke Vrouw van België. — 70.000 Frank geldprijzen en talrijke prijzen in natura.

Aldus geven we elke lezeres van De Cinema een kans, om te toonen dat ook zij de noodige bekoorlijkheid bezit om als ßlm-artiste, eer en roem te verwerven.

Eén hoofdvereischte wordt van de candidaten evenwel gevergd: dat ze photo-geniek zijn: d. i. dat haar gelaatstrekken die hoedanigheden bezitten, zonder dewelke men niet, met kans van welslagen, een filmrol vervult.

Hoe over deze bijzonderheden geoordeeld, wordt in hiernaast omschreven reglement, waarnaar wé alle deelneemsters verwijzen. Ook uiten we onze overtuiging dat bij drommen, uit alle oorden des lands, blonde kopjes en brunette’s, jonge meisjes en volwassen vrouwen — héél de bloem onzer bevolking — met graagte aan onzen prijskamp zullen willen deelnemen. DE REDACTIE.

Reglement voor de Candidaten

1° Mogen deelnemen aan dezen wedstrijd, alle vrouwen of jonge meisjes van Belgische nationaliteit, die voor 15 Maart den leeftijd van 16 jaar bereikt hebben, en de hierachter omschreven bepalingen zullen volgen.

2° De/candidaat zal aan het adres van De Cinema laten geworden:

a) Twee harer portretten, het eene de face en het andere in profiel (postkaart-formaat), maar zoodanig dat het gezicht 2 centimeters hoogte heeft;

b) Den bon, vastgehecht in de De Cinema (zie blz. 10), nauwkeurig ingevuld.

De briefomslag, portretten en bon inhoudende, moet het volgend adres dragen:

DE CINEMA, Charles Decosterstaat, 70-72, Brussel, of Provinciestraat, 24, Antwerpen, alsmede de aanwijzing: Wedstrijd van de meest Photogenieke Vrouw van België.

3° Een portret van elke deelneemster zal in de bladen van DE CINEMA verschijnen.

4° De in artikel 2 genoemde zendingen worden ontvangen tot en met 15 Juli 1923.

— Na dit tljdsip zal geen enkel candidatuur in aanmerking genomen worden. Op tijd en stond zullen de portretten der candidaten verschijnen in De Cinema.

5° Een jury, samengesteld uit: Drie cinematographisten, drie Belgische kunstenaars en drie Belgische dagbladschrijvers of letterkundigen, zal gelast worden eene eerste keus te doen onder de duizenden'candidaten en er 20 aan te duiden, waaronder het Belgisch publiek de meest Photogenieke Vrouw van België zal mogen kiezen.

Die 20 candidaten zullen op de kosten van De Cinema gefilmd worden en zullen dus tegelijkertijd op het doek en in de nummers van De Cinema verschijnen, ten einde de keus van het publiek te vergemakkelijk, n.

Wie deel neem' .ti/en p, neme de bepaiitigen van het regier:

acht en vu/h! ' nd op blz. 70 vair DF ' ''''' ' '

UITGEVER D. MEUWISSEM. BRUSSEL TEL. 3167a REDACTIE B8U55EL. (h DE C05TEBSTR. 10-12 ANTWERPEN. PROVINCIE5TR.9 HET HUMMED 50 C«

JAAR ABONÎ 25 F*-VER5EHIJMT OP VRIJDAG

Op onze vraag, hoe hij er toekwam zijne

Mikken naar de cinema-producties te werpen, antwoordt zeer oprecht de Heer Vibert:

— Tot in 1908 had ik mij uitsluitend aan het tooneel gewijd en was volstrekt niet verlangend naar iets anders uit te kijken dan ’t beoefenen van mijne kunst.

De cinema? ’t Scheen me een minderwaardig iets, waarvoor ’k in stilte misprijzen koesterde, al verwonderde het mij «enigszins dat zekere mijner kamaraden zich er voor druk schenen te maken.

— Hoe ik er dus toekwam, als zij, te doen?

Wat zal ik u zeggen: men maakte me wijs, dat de rol van ’n woes-ten dronkaard, die vrouw en kroost halfdood sloeg en zich ten slotte in ’t water wierp, voor me « geknipt > leelc.

'k Nam aan, verdiende op dien roemrijken dag 20 franken... we waren nog ver van de fabelachtige salarissen van Mary, Doug en Chariot!

— Geen artistiek en ook geen bijzonder winstgevend begin.

— Neen, zeker niet; maar 't schijnt dat ik het er nog zoo dom niet had afgebracht, daar Jasset van «Eclair-Film» me polste'voor geregeld werk; achter elkaar hebben we zoo een tiental rolprenten afgedraaid, de eene iets boeiender dan de andere; ééne er van genoot in haren tijd eenen buitengewonen bijval: In het Land der Duisternissen. Hierna was ik beurtelings verbonden aan « Lux », waar onder andere Des Slaven's Zoon, De Men met Twee Aangezichten en andere filmen, onder leiding van Marcel Robert, het licht zagen.

Beter werd de productie en ook meer meester van mijn talent was ik in « Film d’Art », met

den betreurden Pouctal en A. Calmettes als too-neelleiders. Niet al deze producties: Serge Pa-nine, De Drie Musketiers, Een Kreet in den Nacht, enz., enz., mogen kunststukken genoemd worden, doch ze waren zeer verdienstelijke scheppingen voor hunnen tijd en voor de vertolkers dienden ze als ’n uitstekende school, ’k Draaide nog wat onder leiding van C. De Morlhon en Deschamps en eindigde met De Grenzen van het Hart, naar Marguerite’s bekenden roman, toen de oorlog uitbrak.

— Hoe heeft u die vreeselijke jaren doorgebracht?

—. Hoe? Strijdend! Waar? In de bloedige loopgrachten van Champagne en in de Duitsche gevangenkampen, tot eindelijk de vrede een einde aan de verschrikkelijke nachtmerrie maakte...

— En daarna, ging u weer vol moed aan het werk?

— Vol moed, ja; maar de ingebrachte nieuwigheden in de tekniek en ook ’t feit dat zoovele nieuwelingen de plaats der afwezigen zoo gauw hadden ingenomen in Studio’s en Schouwburgen, vervulden mij met ’n zekere bitterheid, dit wil ik bekennen. Toch zou ik een ocglogsfilm

spelen: Het Bloed der Onsterfelijken, met A. Liabel als tooneelleider. Wat verschil met de vóóroorloogsche bioskoop en wat n rolbestudee-ring: enfin, ’t resultaat was toch bevredigend en gaf mij hoop.

Ik wilde hooger komen, volgens mijne leus « Steeds Beter » en trapsgewijze deed ik dan ook vorderingen in De Schuld, van, Roudès; Irène, van Dumont en Jast not least. Gesluierde Gezichten...

HLM5T

ÏÏÀIXILVIDdï

MARCEL

VIBERT,

zooals hij zich buiten Schouwburg en Studios voorstelt.


Een tafereel uit De Verdrukten. — Hechts: Marcel Vibert, als " Requesens „.

Marcel Vibert, rol van "Psary-bingle,,, in Dickens' Krekel van den Haard.

Rechts: “Hadid,, (M. Vibert), photo uit Gesluierde Gezichten. . Gesloten Zielen.

Ges Jolen Zielen, van Henry Roussel, een film, die drie jaar na zijne verschijning, nog steeds in vele plaatsen geprojecteerd wordt.

’t Was een mooi resultaat, maar ’t kon nog beter. Zulks bewezen mijne verdere scheppingen: De Halsband der Mummie, Chanteloüve en vooral het juweeltje van Dickens, De Krekel van den Haard, meesterlijk door Henry Roussel ineengezet.

— U zijt Roussel getrouw gebleven, daar hij ook beroep op u deed voor een der films, die ons, Belgen, 't meest in het hart ging, De Verdrukten. De rol van « Requesens » heeft u

meesterlijk vertolkt, met eene soberheid van gebarenspel en toch eene expressie, die elkeen met bewondering heeft vervuld.

— Ik weet, antwoordt Vibert, onzer lof ontwijkende, dat deze film in België grooten bijval genoot. En mijn wensch is dan ook nog dikwijls rollen te mogen vervullen als dien van « Graaf Louis de Zuniga y Requesens »...

— Mogen me weten, waarde Heer Vibert, wat u over de roeping van de bioskoop denkt, in onze landen?

— Ach, ik wil niet voor profeet doorgaan, maar mijn veel vertoeven in België (meermalen heb ik weken lang in Schouwburgen van Brussel, Luik, Charleroi en Antwerpen gespeeld) heeft mij het Belgische volk leeren liefhebben en waardeeren.

Ik geloof dan ook, dat samensmelting van zekere uwer cinematographische instellingen met Fransche, goede vruchten zou afwerpen. ’t Is waar, dat alwie zich met de nieuwe kunst en industrie onledig houdt, te kampen heeft met onverschilligheid of tegenwerking van velen, doch voor den aanhouder is het uitgeven van goede producties eene winstgevende zaak. In Frankrijk beproeven we, zooals u weet, met de Amerikaansche filmindus -tries mede te dingen en ik meen reden te hebben om te gelooven, dat ook het mooie België een dankbaar land zou zijn, voor het uitgeven van cinematogra -phische voortbrengselen.

Wij scheiden nu, na deze laatste woorden, door «onze filmster» op vurigen toon uitgesproken en den kunstenaar de hand drukkende, klinken nog onze hartelijke gelukwenschen, namens de lezers van De Cinema, den kundigen film-vertolker in alle oprechtheid uitgedrukt.

Terwijl Fox ons 77>e towm that forgat God aankondigt, een film waarvoor twee millioen liters water gebruikt werden om ’n gansch dorp te overstroomen; terwijl Cecil de Mille de laatste hand legt op Adam's Rib en in de Paramount-studios De Gedekte Wagen (The Covered Wagon) afgedraaid is, heerscht ook de grootste bedrijvigheid in de studios der echtelingen Fairbanks-Pickford.

Men vernam reeds dat de zeer kundige Duitsche tooneelleider Lubitsch zich in dienst van Doug en Mary had gesteld; wonderlijke resultaten moeten uit deze samenwerking vloeien, zoo men geloof moet hechten aan de berichten uit Amerika geseind. We gelooven graag dat de Amerikaansche bluf, aangedikt door den zucht naar ’t kolossale, er toegebracht zal hebben ons de zaken met 'n vergrootglas te laten zien. Toch kan men aannemen dat Lubitsch, met de uitmuntendheid waarover hij beschikt en zich niet latende aan het besteede geld, inderdaad met iets grootsch vóór den dag zal komen.

Mary Pickford treedt op als Faust. « The World’s Sweathart » zou eecst Dorothy Vernon van Haddon Hall vertolken, doch de komst van Lubitsch heeft verandering gebracht in deze plannen. De Duitsche film-artist had, zegde hij, steeds gedroomd Faust op het doek te vertoonen en geen betere « Marguerite » kon hij vinden dan juist Mary, die er de echte type van heeft, zooals hij ze zich voorstelde en vruchteloos jaren lang had gezocht. Nu, Mevr.

Fairbanks was gemakkelijk overtuigd, de rol beviel haar ook en « Dorothy Vernon» moet maar een half plaatsje verschoven worden.

Zoo gezegd, zoo gedaan. Men ging aan het werk; tekniekers, teekenaars, artisten en vaklieden hadden het gauw druk. Het scenario, deels ontleent aan verschillende sagen, deels u i t Christophe Marlowe ’s Dokter Faustur en uit Goethe's meesterwerk, werd door Edward Knablock, met medewerking van Lubitsch, opgesteld. Mitshell Lusen, dezelfde die reeds de decors en kostumen van « Robin Hood » teekende, werd nu ook met het schetsen van kleeding en midden belast; men weet dat deze begaafde teekenaar ook eene zelfde taak volbracht voor Charles Ray’s Courtehip of Mi/es Spandish en, sinds hij • in de Hollywoodsche studios werkzaam is, heel wat aanwijzigingen gaf voor het inkleeden van geschiedkundige films.

De decors, welke reeds opgebouwd werden voor het fresco Rosita, zijn ook merkwaardig. Een deel der aloude stad Toledo werd opgebouwd; de

actie gebeurd i n de XVII« eeuw en alles wordt in het werk gesteld om geen enkele anachronistische fout te begaan We geven reeds op onze bladzijden eenige kiekjes, genomen tijdens het af-draaien, benevens een paar zichten van Douglas, Lubitsch en Mary, onder het werken genomen. Later komen we vóór den dag met photos en breedvoerige besprekingen aangaande de nog onder handen zijnde producties der Pick-Fair-Studios. M. K.

Ernst Lubitsch aan 't werk: Hier zien we hem de figuranten toespreken en, meer door gebaren nog dan door woorden, maakt hij hen zijne gedachten duidelijk.

« Marguerite » in

Om bijzondere effecten te verkrijgen, is het hier noodig dat de tooneelleider * van uit de hoogte „ den boel bestuurt. Hier zien we Ernst Lubitsch, van op eene groote stelling, zijne orders geven.


TECHNIEK ** d)p Ityprtrnnndp cdilttl

We gaan hier nu niet handelten, zooals men seme veronderstellen zou over het karakteristieke en dichterlijikè tooneelspel — dat dezen titel draagt — van Herman Teirlinctk, het interessante werk van den meest kurieu-zen Vlaamschen auteur van het o ogenblik...

Terloops willen we het kenschetsend noemen dat de film. na zich zoolang gekeerd te hebben naar toon ee I c o n cep ti es en too-neelaverk wijzen, nu zeilf daaraan een. vernieuwende, jonge en forsche spoorslag geven moet: een kijk op het leven in korte tafereeltjes van intense herinneringen, als de vertraging van een vluohtigen stond.

Doch we willen spieken over een der meest eigenaardige uitvindingen op ki-nemat ografisoh gebi ed, iwel -ke voor de wetenschap van onschatbare waarde worden zal, namelijk de vertraagde film (le ralenti) en waardoor verkregen wordt de ontleding der gebaren «n der bewegingen tot in de uiterste mogelijkheden, de echte analyse van liet leven.

Wordt er wel eens door sommige geleerden beweerd dat de mensch, voor ettelijke, duizendtallen-van eeuwen, een derde oog bezat, waarmede «ij aohter zich blikken kon, een oog dat langzaam is uitge-drooigd en verdwenen, kunnen we gerust zeggen dat ave, voor het oogen-blik zulk een derde oog bezitten. Dit oog dat de meest ongekende verschijnselen doorpeilt, de meest onverwachte geheimen onthult, de meest verborgen wonderen veropenbaart, dat oog is de « verf i agin.gs-kinema » door een zijner uitvinders. Pierre Noguès, de.« uttra-kine-matografie » (ultra-einéma) genoemd. -

De ultra-kinematografie

Het mensohelijk oog ziet slechts de resultante van een gebaar of een beweging, het .geheel van de handeling; het kan dezelfde dynamische handeling niet ontleden, het processus barer verwezenlijking niet bepalen, de zenuw is siecht- ontvankelijk voor een zéker aantal afzonderlijk te onderscheiden beelden <-\•»•gebracht door 1 ogen. Over-:

schrijdt men dat aantal, dan smelten die*on derscheiden, composant en te zamen tot een ii schijn zelfstandige waarde.

De indruk op het netvlies is ongeveer dat gene wat op een soherm gebeurt, waarop met een snelheid van circa 16 tot 20 beeidet per sekonde een reeks van gebaren wordt afge rold: allen afzonderlijke gebaren die doo

hunne achtereenvolging de beweging vormen, De samenstelling hiervan is dikwijls heele-maal ónmogelijk met juistheid te verklaren.

Een klein voorbeeld: men, ziet ’t is gelijk welk dier loopen; visueel heeft men het feit npgenoment men iweet dat het loopt en de geest, beter nog de verbeelding, doet de i!inzie geboren worden dat men de minste der beweging kent. dat men weet hoe het loopt. Maar in werkelijkheid zou het ónmogelijk zijn de verschillende, dikwijls oneindig kleine Phasen van de beweging in de minste bijzonderheid te ontleden. Kon men zich alles voorstellen hoe zij zich voordoen, zouden ave verrast blijven, want het in schijn uiterst een-v o ' 1.1 i g • • bestaat uit een voor het oog

ganse It onzichtbare reeks gebar«!).

Krupp-Ernemann-Zeitloupe (kontinue-opneem-apparaat, 300 beeldjes per sek).

HET LEVEN IS EEN SCHAAKSPEL

De leuze van den Fransöhen komiek Max Linder is: Het leven is een schaakspel.

En het is dan ook .niet .te .verwonderen, dat hij onlangs een jong meisje heeft geschaakt.

Dat meisje vond Max onweerstaanbaar komiek, maar Max wilde nu eens bewijzen, dat hij ook drama kon spelen. En hij schaakte haar.

Drama? Wel neen. Want het jonge kind vond de schaking zeer vroolijk. en ik zie ze reeds met een gültigen glimlach in de auto stappen, Max linder aan het stuur:

« Allo Max Einder, gezwirnter! » roept zij hem toe. En in vliegende vaart gaat het naar het station, den trein op naar Nizza.

Helaas, wij weten (het, Max Linder komt altijd ongelukken tegen als .hij verliefd is.

lEn het duurde nu ook niet lang, of de moeder van ’t geschaakte meisje was hen op het spoor an stelde met de politie een einde aan de vroolijke vlucht.

— Dat was Max Linder!

— Dat, mijn vlinder!

-En de 'Vlinder vloog naar Parijs terug.

Ja, het leven is een schaakspel.

SPORT EN BEDROG

De Amerikanen hebben ons wat overrompeld met filmen van wilde sport: Gewoon lijk iziijn, de geschiedenissen van de Far-Weet met de dolle paardenritten, allerliefste filmen, maar wij 'verlangen toch nog iets anders van de cinema.

iDat wil nu niet zeggen, dat sport op het witte doek moet versmeden worden. Douglas

Fairbanks is er een voorbedde van. dat men een behendig athkee.t kan zijn en tevens schoo-ne filmen kan draaien met een flinken ondergrond.

'Zelfs kan het witte doek als scheidsrechter gebruikt worden 'vpor twijfel a ch tige uitslagen. Zoo b.v. in pa arden koersen filmt men de aankomst, zoadat men dan op de film nauwkeurig kan vaststellen wie de winnaar is, als twee paarden bijna gelijktijdig zijn aangekomen. En bij de iboksontmoeting tussdhen Carpentier en Siki, twas het de film niet, die foege-laten heeft met zekerheid over dezen match" te ‘beslissen?

Van sportfilnien gesproken moeten wij nok weer aan Chariot denken. Chariot is namelijk thuis o.p alle gebied! Hebt gij al een kampioen gezien, die zoo snel liep als Chariot?

150 kilometers per uur! Dat doet Chariot met oorlogsschepen aan zijn voeten.

Ja maar, hoor dik zeggen, dat Is de versnelde film die hem zoo rap doet loopen!

Ach ja. maar ik zei het al eens, alles Is eigenlijk bedrog in ’t leven. En als wij nu nog niet. kunnen verdragen, dat Chariot 150 kilometers per uur loopt! Gelooft mij gerust, de; echte fflozofie in ’t leven ds van maar altijd te doen alsof men alles geloofde. Hoe dommer men schijnt, hoe wijzer men is. Dat doe ik. En als ik een istorm gezien heb in eer; fiten, als ik uit de cinema, stap, dan doe ik •mijn paraplu open. En wanneer ik verleden week een mooi kind zag weenen op Ihet witte doek, dan stond ik reeds van mijn plaats op om haar te gaan troosten. Helaas, zij was reeds verdwenen toen ik recht stond.!

Ach', bedrog, zei ik >.bij mij zelf, en ik was getroost.

FILOZOOF.

Chronometers

WONDER VAN NAUWKEURIGHEID

Maximum-afwijking: één minuut per maand

In nikkel; 280 frank In goud: van af ÖOO frank

TENSEN

Aux Fabricants Suisses Réunis

BRUSSEL Oude Kleerkoopersstraat,12

ANTWERPEN 12, Schoenmarkt, 12


Mariette DÜPUI8

PEGGYLETTE

Gilberte MOÜRBAU

Madeleine VAN NEROM

Diane MANGOLD

Julia DE REVOKE

Hilda SCHRIJVERS

Philo NEL1S

Berthe UA8SART

Cécile LIBERT

Andrée BOÜCELLA8

Esther DEBEUF

LI HIGE KAUDIDATEII

voeu onzen

PDIJSKAMP

DE SCEIOOMSTE EH HEEST PEIOTOGEniEKE VUOLW VAS

DELGIP

Marie BOLLEN

Edmée COLSON

Marie STAS

Emillenne DOUFFET

Madeleine SCHALANDRYN

Dora MEW1SSEN

Yrette SERVAIS

MONTLAY

Lyna BUTS

Etty DEMOL

Lina VAN OAUTEREN


in

dion tol deelnaniQ aan den Prijskamp

voor de

ócboonste en meest Pbotogenieke cVrouw oan dbelgiê

(of dek naam)

Mejuffrouw(

Mevrouw

geboren te .... den ., wonend: .... straat, nr ...., te ,...wenscht

deel te nemen aan den prifskamp voor de meest photogenieke vrouw van België.

Aan bet bestuur van De Cinema, met de meeste Hoogachting

(Handteekening)

N. B. — Duidelijk en leesbaar dezen bon invullen, en het zenden aan 't volgende adres:

I>e Cinema, 10-12, Charles De Costerstraat, Brussel, of Provinciestraat, 94, Antwerpen.

Grepaards pleegt zelfmoord.

J)2 Jïteesteres Dan' het heelal

Hilllill I II I m h il I mim iimuii 11M in I ui m nnrnmnin

Haïfong lacht nu zal ihij ongestoord zijn haat en wrok kunnen botvieren. Reede ziet hij de mooie (Maud aan de ontucht overgeleverd.

Maar de konsul Madsen verlaat zijn vrienden niet. Gelukkig is hij niet een buitengewone spierkracht begaafd. Hij dringt binnen in bet ontudhtkot van Haïfong en verlost Maud.

Haïfong zelf wordt gevangen genomen en zal eindelijk met het gerecht af te rekenen hebben.

Kort daarna valt zijn hoofd onder de bijl van den sdherpsreehter.

De Korting der Bedelaars zal geen onheil meer stichten.

Tweede episode:

DE GESCHIEDENIS van MAUD GREGAARDS

Door de «Mende van deze eerste dagen in China waren Kienlung en Maud Gregaards als het avare nog meer bevriend geworden.

En zekeren avond verteerderde hen de-stilte van een eenzaam plekje in d-e woelige stad Kanton.

De woorden van den jongen dokter zijn streelend als de hand van een berscheraner. Ook heeft Mand volle vertromwen in hem en verhaalt zij ham haar verleden. Met stijgende verbazing luistert Kienlung naar dit droevig verhaal;

De vader van Maud was een eerlijk ambtenaar in dienst van den Staal. Zijn oversten hadden hom in hun vertrouwen genomen en hem (zélfs geheime dokumenten toeivertrobwd,

De heer Gregaards was in betrekking gekomen met baron IMurphy, een vreemdeling, die itf Denemarken verbleef om er voor zijn land zekere geheime papieren te ontdekken.

Murphy vermoedt wel, dat Gregaards in het (»'zit is van papieren van groole waarde en i j zal alles beproeven om ze machtig te wor

den. liet noodlot zou item hierbij dienen.

Allerhande familierampen bedreigen Gregaards. Hij. die zijn leven zou geven voor de kleine Maud, zag de armoede op haar aifkomen. Met den dag groeide zijn vrees voor de naderende ellende.

Hoe zou hij zijn ondergang redden? Baron Murphy, zijn beste vriend, zag toen dat het oogenblik gunstig was om zijn plan uit te voeren.

Voorzichtig laait ihij Giegaards begrijpen, dat hij voor zekere dok urnen ten veel geld kan krijgen.

Maar Gregaards is een eerlijk man! Langen tijd verzette zijn geweten er zich tegen, dat hij zijn oversten zou bedriegen door de geheime papieren te verknopen. Doch langs den anderen kant werd de armoede steeds dreigender en de toekomst van Maud moest verzekerd worden.

In liet hart van Gregaards streed de ambtenaar tegen den vader.

Baron Murphy, glasiepen fdiplomaalt\!joeg maar steeds den armen man op.

Was het dan te verwonderen dat Gregaards tenslotte allen moed verloor? In een-oogenblik van Zedelijke bewusteloosheid haalt hij de dokumenten te voorschijn. Gregaards zal eerloos worden! iMiaar Maud zal tenminste van den ondergang gered worden.

Met een duivelschen glimlach grijpt Murphy de papieren aan.

En tezelfdertijd gaan de oogen van Gregaards open. Hij beeft zijn land verraden. En dez» schande zal hij niet overleven!

Gregaards pleegt zelfmoord.

Het duiivelsch plan van Murphy is daarmede nog niet voltrokken. Xu hij den vader had in den dood gedreven, wilde hij ook nog de dochter in zijn netten vangen.

De armoede verplicht Maud sekretaress.-van Murphy te norden. Met zijn hes hau: I


manieren en zijn huichelen weet, thij Maud’s liefde te winnen en zelfs geeft het onwetende «meisje zieh ganseh over aan Murpihy. Hij weet haar te bedwelmen en van haar onschuld misbruik te maken door zijn drift op haar hot (te vieren.

Dooh de «geheime doku, menten moeten zoo rap mogelijk uit Denemarken worden gesmokkeld. Murphy belast Maud met het gevaarlijk werkje.

En de arme Maud wordt aan de grens van haar land aangehouden. Men vindt de geheime papieren op haar en sluit haar op in de gevangenis.

Haar straf is uitigelboet. Veel heeft, zij gele den. Maar de hoop wordt niet zoo gauw uit gedoofd in een hart van twintig jaar.

Het kindje, dat Mand heeft ter wereld gebracht. -is in een gesticht van Verlaten «Hinders

Voor de Rechtbank.

geplaatst «geworden. Maanden lang heeft Maud aan «het kleine schepseltje gedacht, toen zij eenzaam in de gevangenis zat.

Nu snelt zij naar «haar kind. Haar moederliefde doet haar al het doorgestane leed vergeten.

Zij belt aan het «gesticht.

— Ik «kom mijn kind halen! fluistert zij ontroerd en vol zalige verwachting.

Maar als een venvioeiking luiidi Het antwoord:

— Uw kind is reeds lang gestorven.

Maud duizelt. Zij strompelt, naar de woning

van Murphy, aan wden zij haar jeugd, haar eer, haar leven «heeft opgeofferd.

Maar daar «wordt zij als een gemeene bedelaarster door de dienstknechten weggejaagd!

«Haar wanhoop wordt onmeteiijik. En langzaam verandert haar liefde in haat. Zij zal zioh wreken voor al de elèende haar aangedaan. Zij zweert, te zullen teven- om zich te wreken.

Zij komt in het verlaten ouderlijike huis. Bij toe val vindt zij daar 'brieven van haar vader, waarin er spraak is van de onmete-iijke schatten der koningin van Saba. «Deze schatten bevinden zich in «OM na, maar

Zwanger, moest Maud haar straf uitboeten.

slechts één persoon kent de schuilplaats: lil 'Rabbijn van Kuanfu.

En Mand begrijpt, dat /.ij die schatten moet/ bemachtigen om zich op Murphy te wreken. Daarom moet zij den Ghineeschen rabbijn van Kuanfu vinden.

Het, meisje ontziet zich niets. «Wat heeft zij nog in Europa te verwachten toch? Niets dan schande en armoede.

En weidira vindt zij gelegenheid om naar China te reizen.

Zoo vertrok zij met de boot, waarop zij kennis «maakte met Kienlung.

«Kienlung heeft ademloos geluisterd. «Een groot medegevoel voo«r dit ongelukkig kind vervuilt zijn hart. Zacht strengelt ihij zijn armen om de jonge vrouw, die zich aan zijn •hart vleit, als om te vergeten dat er in de wereld meer ellende dan geluk te vinden is.

Maar Kienüung zelf is geboeid geworden door «haar plan om die schatten der koningin van* Sheba te ontdekken. Hij zaïl het meisje volgen op haar tocht naar den rabbijn vat( Kuanfu, en overal haar leidsman en haar steun zijn.

Is er iets onmogelijk voor jonge harten, die de liefde kennen.

Lees in het volgend nummer de derde épisode: Bij den Rabbijn van Kuanfu.

Maar daar wordt ze als een gewone bedelaarster door de dienstknechten weggejaagd.

De Leermeester en twee zijner leerlingen . die het ver brachten

Beroemde trio vormen de drie hier gekiekte personen, m. n. «de heer Carl Leamimite, bestuurder der Grooite Universal Producties, Mary Pickiford en King Baggot, ook een der beste elementen van de Amerikaan, seihe kine-«ma- wereld.

«Deze «kiek nu werd genomen tijdens het be-

NIEUWTJES

„ * 0 Bene milliardaire op het doek— Men vierde laatst den bruiloft van eene Amerikaansche schoone. Miss Gloria Morgan met den heer Reywald Van der Bilt. Het portret dezer dame onder oogen krijgende, kon een studio-bestuurder niet nalaten te zeggen: « Maar ik ken ze, waar toch kon ik die dame ontmoet hebben?

Hij dacht er lang over, en bezon zich ten slotte dat deze gevierde en schatrijke jonge vrouw« in een zijner films was opgetreden. De photo's van den film vergelijkende met het portret, was hij overzoek van Mary aan de U«niversal-inriehtin-gen; inderdaad heeft de beroemde filma et nice aldaar hare eerste stappen gewaagd in de studio’s, ’t Is nu reeds twaalf jaren geleden da«t Miss Pickford voor het doek debuteerde; weer bij «haren ouden baas op bezoek, ontmoette onze «star» er haar gewezen «partner» King Baggot: men «heeft zelfs eenige maanden geleden een ouden film, van twaalf jaren dagteekend, opnieuw afgedrukt, waarin Mary Picikiford en King Baggot de eerste rollen vervulden.

De heer Carl Leammle 'hield er aan zich in gezelschap van zijne twee gewezen leerlingen te latten kieken; onze Amerikaansche correspondent Pierre Reginaud stelde dus te onzer beschikking deze izeer «merkwaardige photo.

tuigd van zijne ontdekking. En 't was waar ook: M. Van der Bilt, die de eigen dochter is van den Consul-Generaal der Vereenigde-Staten, te Brussel, heeft inderdaad voor de lente hare kansen be_ proefd. Hetgeen ten overvloede bewijst dat de ki-nema in alle standen volgelingen heeft.

Diep geheim wordt gehouden 't geen in zekere Universal City-studios gebeurt. We kwamen toch te weten dat een film, genaamd Legally Dead in voorbereiding is. Naar het schijnt zou men ditmaal met geheel nieuwe methode’s te werk gaan, terwijl keus van uitmuntende artiesten voor de vertolking dienen, M. N. Claire Adams, Margaret Campbell, Milton Sills, Herbert Fortier, Joseph Girard en Edwin Sturgis. Van het nieuw procédé verwacht men wonderlijke resultaten. Wachten is de boodschap.


DE VERTRAAGDE FILM

(Voivo/g van hlx. 6)

De gewone kinematografie was er reeds in geluikt bewegingen op te nemen met een snelheid van 16 tot 20 Deelden per sekonde waarvan dus elk beeld 1/10 of 1/20 voorstelde van de minste zenuwontspanning. Rolde men de band af in heflzelfde tempo, dan zag men bet complex der beweging, niet de samenstelling. Vandaar dus de opgave om in dezelfde tijdruimte een veel sneller opvangen der gebaren te verwezenlijken.

De ultra-1 omineuze lenzen en de uiterste gevoeligheid van de emulsielaag lieten toe momentopnamen te doen van een l/50e. van een 100e van sekonde. Dat volstond voor som-rrvige gevallen, waar de bewegingen zich nog niet te snel voordeden. Want men denke niet dat men de vertraagde film met gewone middelen kan bekomen! Men veronderstelle niet dat een gewone filmband voldoende is en de operateur van het projectietoestel slechts de gang ervan moet vertragen, om het gewen-schte effekt te bekomen. (Dat, zou alleen een verblindend en pijnlijk flikkeren der beelden voor gevolg hebben.)

Deze filmen worden inderdaad öpgenomen met gansch bijzondere toestellen die toelaten per sekonde 80 of 300 beelden op te nemen. De aldus verwezenlijkte opname, afgerold in de normale snelheid van 16 beelden per Sekunde, vertraagt dus van 5 tot 20 maal de beweging.

En we zien zoo op he

Zoo ziet men .soms wezens voortgaand met wanhopige traagheid met al de bijzonderheid van hun spieren-werking; wezens die als zweven in de lucht, de meest cafoallistieke aardigheden schijnen uit te voeren. Elk beeldje stelt dus een opname voor van 1/300 tot 1/320» sekonde. .Men kan dan al denken, wat film dient gebruik om een gewone opname te maken: het benadert het fantastische.

Het verschil tussohen 80 en 300 beelden komt daardoor dat dit cijfer verschilt van de beweging die men nog van wdl. iHoe sneller deze is hoe groater de snelheid van opname zijn moet. iEn hoe grooter deze snelheid hoeveel meer het objek-t moert belicht, vandaar dat men vele opname niet verwezenlijken kan bij gebrek aan licht.

Heeds jaren en jaren trachtte men een poging te doen om de snelle handelingen te vart-ten.

In 1900 vervaardigde de Amerikaan Jenkins (op een gegeven reeds in 1864 door Ducos du ITauran aangetoond) een toestel dat in plaats één vaststaand objektief een ronddraaiende schijf bevatte waarop 'vijftien objektieven stonden \ astges< Hroefd.

R 'elfde weg volgt ook de Fngelschman J<- hn N tv' Ma>kelyne. Een sj.vciaa meea-n - aangedreven door een el eet rische motor, voert de filmband mee in een tempo van 250 opnamen in de .sekonde.

De « diöcinescope » van Cleimomt Huet, is op dezelfde wijze uitgerust. Doch er wordt gebruik gemaakt van draaiende spi-egels of prisma’s om een rasse ononderbroken achter-eenvolgimg der beelden te bekomen.

Ook Meszter, nadien Korobstoff en Himuli passen rotatie of heen en weer schuivende prisma’s toe.

De gebroedrs Lumière ontwerpen beweegbare prisma’s, gevuld met kleurlooze vloeistof. Deze volgen elk filmbeeld en maken het optiséh stationnair.

Prof. IMusger en i.Vlelhau in Duitschland, Domst horpe en Crofts in Engeland zochten de oplossing in de aanpassing van spiegel-vlak-ken.

Tot een invoering in de praktijk kwam men echter nooit.

En zoo mag men zeggen dat de « vertraagde film » verwezenlijkt werd in het Parijzer «Institut Marey » (zoo genoemd naar de beroemd geworden geleerde Marey, professor aan het College de France). Nie; alleen Marey zelf. maar ook een der discipelen van den grooten physioloog, Pierre Noguès. hébben na vele jaren een waren bevredigende oplossing Igevonden. iDe te overkomen moeilijkheden waren echter reusaclhtig. Men denke slechts aan de fabelachtige snelheid waarmede de band door het toestel moert afgerold (b.v. wat in gewone kinematografie in een kwartier opgenomen wordt = 350 meter of één filmdeet wordt nu in 45 sekonden verwezenlijkt). De uitvinder moest dus een dispositief vinden waardoor aan den film den noodzakelijken belichtingstijd moest gelarten maar met een oneindig-kleine stilstand van elk beeld voor het objektief zonder echter het « perpetuum mobile » der rotatie van den band to verhinderen. Het eerste dispositief van Noguès bestond uit een zeer merkwaardig stelsel van grijpers en dat toeliet 240 beeldjes in de sekonde op te nemen, zonder het minst de film te scheuren. Met een nieuw, nog geheim gehouden werkwijze van Noguès. verkrijgt men tot 320 beelden per sekonde.

Dit toestel, en datgene van Labrely in Frankrijk en dit van Dr. Lehmann en Erne-mann «Zeitlape» (met spiegels) in Duitschland, zijn de laatste perfectie's. Wonderbare opname werden er mede verwezenlijkt: het zijn echte schatten van documentatie.

Het nut van den vertraagden film is ontegensprekelijk van machtig groote waarden — het strekt zich uit tot al de wetenschappelijke, nijverheids- en sportmanifestaties.

Gebruikt men hem niet reeds om vraagstukken van mekanica op te lossen? Ts hij geen heerlijke factor van het onderricht van natuurlijke wetenschappen, maar ook voor het kunstonderricht? De vertraagde Cm dringt tot in het organisme zelf van het leven

subtielste .geheimzinnigtieid der luttels te beweging. AVETVFZ.

Achille GEYZBN

. 178, KONINKLIJKESTRAAT, BRUSSEL

Telephoon: B 98.04 — Telegram-adres: Geyzella"Brussel

:: Bijhuis: 13, JESUSSTRAAT, ANTWERPEN::

ALGEMEEN AGENT VOOR BELGIË VAN DEN BEKENDEN PIANO

,/i August Förster „

THE AUTOPIANO Kästner & C° Ltd

IN METAAL GEMONTEERD *

ALTIJD VOORRADIG - 20.000 ROLLEN -VAN 65 en 8Ö NOTEN

d'Edouard Haanen.brum

F HflANEfl. Vand«rmeersehstmt. 51.Brass#l

In Sint »Jozef

1, Lakenschestraat

(Hoek Bisschopstraat)

BRUSSEL

Xleedingstukh

- konfectie -en op maat

voor

Mannen en longejjieden » »

Bootste Nieuwigheden::: 'De laagste prüfen