wmmBsmm

KUNST T VEN

De Schouwburgen

fianink!. nederlandschE

5chcuojburg

De Leeuwendalers

TV- unslwerk van hel zuivers ta, lie) edelste gehalte... en een large zaal ui' daarom-: treu I Is het niet o:n van selAamte den grond in Ie Uniipen, zoo diep als men maar kan: nu eindelijk na lang talmen en weifelingen toch eindelijk dil werk van een dichter die als een ile;- schoonste hoeksteenen van ons taalmonument kan gelden, opgevoerd wordt, komen er dri mensehen en half na ir den schouwburg.

K.n zelfs na d • eerste vert mining (waar zij dan im: zoo karig Ie bespeuren waren) was er niet veel meer te vinden zoo mei als zonder kijker van dal z.g. 'dntelleklueel.. publiek, tin warme, er men bedenkt wat een krachtinspanning. wal een dosis studie de voorbereiding van zulk werk van onze arlislen hebben gevergd om ten slotte de heerlijke verzen voor domme banken te verklanken, dm is men ge. neigd diep liet, hoofd te buigen on ootmoedig driemaal op de borst lo kloppen, prevelend «Me« cuthan, zieli voornemend zich verslager:

I*' voelen voor zooveel brutale ontgoocheling. Doch anderzijds dringt zie!) de vraag' op: of de Iroiiwe bezoekers die, bedrogen in hunne verwachtingen, langzaam den schouwhtt, g waren mivluelil, den weg niet verloren zijn geraak! nu zel"s ilal eindelijk één dor beloofde sehoo-ne ontwerpen wezenlijkheid werd, ofwel of »tiet niet lijd begint te worden van in vollen nnsl den stier bij de horens Ie vatten en met alle middelen, wel te verstaan degelijke mi i del m bel volk terug naar den schouwburg Ie iol.ken en niet tusschen een lie d boel te bel le kost opeens een heel zware. Ie geven die da i ook indlgestief wordt, bet volk bij zich Ie houden en bet normalen maar uitstekenden smaak doen vinden in het gepresteerde: de •'psychologie ries foules» leeren kennen en ze geleidelijk zonder horten en slooten opvoeren naar de echte roeping van een tooneel als do Koninklijke Nederlandse lie Schouwburg.

tiet gemis aan belangstelling is alyasl — en gelukkigl — niet te wijten aan' de opvoering van hel werk. Ze vlekkeloos noemen, gaat niet, ze loven wel. Wat vooral opgemerkl werd, is de eenheid in de uitbeelding als in de opvatting: bekwam men nog niel ganseli liet ge-wensebte, harmonisch geheel, dat .naar den klassieken stijl moest voeren, toch was er een voortdurend- streven dat te benaderen, om .len rythmischen adel van bet vers (e passen aan de natuurtrouwe uiterlijkheid en liet symbolische te verzoenen mot de realiteit. Hr Gil-huys beeft hiermede een bewijs geleverd dat hij als regisseur wel een kracht kan worden die aan ons tooneel de grootste diensten kan bewijzen en in den ouden rommel van sleur en slenter een frisschere wind brengen.

Eén paar niet gelukkige rolverdeelingmi hadden bepaald dienen vermeden: zoo was het waarachtig verkeerd Mevr Kocli in- de oude, grijze -Kommerijn» te zetten en hoe vaardig deze uitstekende artiste, door baar verbazend .lanpassingsvermogen en gewetensvolheid, de rol vertolkte, toch ware het oneindig beter go-woosl daar b.v. Mevr. Noterman in Ie zeilen non horinnere haar «Jochabeth» in «Ju-asd!) en Iiaaç eigen rol dan mei Mevr. Koch Ie verwisselen.

Vnderzijds miste Mevr. Vertinden alle autorileit en sterkte om «Vellede», de priesteres, j 'e zijn en zoo ging in het weinige dal ze Ie! doen had, toch het diep-tragische verloren • dal in dien enkelen zin besloten ligt:« Hel lol. eisrhl Adelaert... » en ook hel majestätische in V, wanneer zij Pan’s verzoening ve bleef geheel mat. Die rol paste in de versie verle niel aan Mevr. Veriinden’s temperament. Over hel algemeen nochtans was liet r'-sul-tnal der individueele vertolking uitstekend en met vreugde kan er vaslgesteld wat degelijk, afgerond werk van de z.g. «jonge» kroelden kan verwacht. Het was een weerwraak op hun verwaarloozing.

Oe avond bracht twee veropenbarineen:

Vooreerst Heer Cammans, die, alhoewel m g niet ganseli de heldenfiguur was zooals . Adelaert» was voorgesleld, een voortreffelijke, jeugdige en sterke verschijning werd. Hel was een genoegen hem de verzen die hij haast bezielde 1" bnoren voordragen met steeds klimmend gevoel en kleurrijke schakeering. vol oprechte en innige natuurlijkheid uit hel diepst van zijn gemoed opborrelend.

He tweede was Heer Verlinden, een Warner

die als-lod ware eene wederopleving werd van I eene Wilde eeuwsche figuur: een model van en Adriaen Brouwer, een .lan Steen of een Adraen van Ostade. Dat was leven l d in de minste uithoeken. Onweerstaanbaar .was hij soms in zijne komische, oud-gekieurde persoonlijkheid. Mei zijn «Koopman van Venetië», wordt dil wellicht de meest onvergptelijke kreatie van dezen kunstenaar. En wij vragen ons af wa, l er in het spel is o;.i een artisl van zulke ongemeene waarde zoo systematisch in liet duister te houden en hoe men zich zal verantwoorden een zoo heerlijk ontluikend talent te verhinderen zich in zijn volle schoon-hetdteuilen.

Mej. Van Hyn was een «Hageroos» vol bc->rlijke jeugden plastische schoonheid: e a klassieke opvatting die zij met oneindige gracie en diversiteit in al de gevoelen; die haar leiden, weergaf. Een beeldje van onschuld incl Uuisehe liefde...

Heer Van liyn was een niet perfekte toch prijzenswaardige «Lanlskroon», bleef wel wat ringdijk en kwam weer met een kanm-v vu >r den dag om zijn verzen te breken, t rwijl zijn gang «en dindonnanl» niel vêreisclil werd.

Heer J. Van Pell een «Vreerik» die stellig niel mangelde aan hoedanigheden loch niet van alle gebreken vrij bleef.

Heer Van de Putte, een «Volckaer!» van deftige afmetingen en galmende, rollende voordracht.

Heer Willem Cauwcnberg volstond niet als «Heerman» en zijn steeds herhalende bewegingen, zijn eentonige verzenreeitaal en zijn weinig-iuleven in de uil te beelden rol. waren, daar wej de schuld van: er was geen ziet in hetgeen hij d -ed of zegde, geen oprecht gevoel.

Heer Bury dhed zijn Uiterste besl om een prettig en levendig samenspel la bekomen als «Govcrt» met de merkwaardige «Warner» van Verlinden en gelukte er doorgaans wel in.

Heer Gorlé had zieli voor de enkele oogen-hllkkcn dat wij «He Wildeman» zien zieh een prachtkop gemaakt van aangrijpende vreese-lijkheid, een figuur van symbolische woestheid en in bewonderenswaardige lypeerfng.

Heer Angenot was geen ideale blinde «Wouter». een rol die diende opgeval als de oude «ziener» der Grieksche Iragedieën.

Tusschen de reien onderscheidde zieli vooral Juffer Wasserman, die op indrukwekkende wijze met haar diepe stem baar verzen wist leven in te blazen. Gok Mevr. Noterman is Ie prijzen. Me.j. Gillen minder gelukkig te noemen.

he ineenzetting. W9S vast niet onaardig en eenige liehteffekten bizonder goed.

he opvoering verdiende dat liet een gebeurtenis werd in onzen K. N, S. en zij ging zonder eenige begeestering voorbij... «comme vont les choses... ». Jammer 1 A.

Kon. Vlaamsche Opera

Een nieuwe «‘Christ’!»-opvoering en een nieuw succes: geen plaatsje onbezel, verleden Zaterdag; een puike vertooning, echt bezield door don ongemeenen bijval.

Vooruit zoo, «he Walkure» is in hel vooruitzicht.«ho Lustige Boer» komt ook... maar dan belooft men ons van de rechterhand 'Tannhäuser»! ... Moed, Christ'!, ge wordt een reddende engel voor al het kwaad dat roover-hoofdmannen en andere bandieten bedreven hebben!

Zondag: Borgers in «Quinten»: een daverende overwinning, naar men ons méldt. — Volgende week zeggen wij meer over de vertooning van lieden avond. 1.

Volksgebouw Op Hoop van Zegen

Van de wieg tot aan liet graf: onderworpenheid, armzalige, ellendige terugdringing, verminking, verguizing, wegmoffelen van hel eigen Ik, hoe het soms ook naar voren dringt, maar niet opkan tegen de bestaande onreent- vaardigheden... hat is de eenige, droeve Kal-varieherg van Kniertje, Kniertje wie de zee haar man en Iwee zoons nam, wie ze daarna haar Iwee laatste zoons nam.

Maar nog geen opstand, geen verzet: berusting, zielige alles dood-doende berusting. Aanvaarding uil de handen van lien die schuld hébben aan de dood harer zoons, van 'n paar kalfskoteletten en de belofte terug tb mogen komen als werkvrouw zooals ze 'I al zoo lang gedaan heeft. En dat menschelljk wrak, symbool in haar kleinheid die tevens haar grootheid is, van zooveel moeders uit vunzige, miezerige krotten —- in de stad en aan de zee — |

ïi-rusl. berusl in wat naar d n hemel schreit m leigende onrechtvaardigheid. Men hec-fl hel haar zoo goed geleerd! Go« staal vö(V- de • mensehen die slecht zijn die zieli achter hem i verbergen om tuin eerzucht, hun laffe zelf-•• zucht Ie dienen mei hel bloed van anderen. 1 mei hun voor minuut voor minuut afgelakehl! teven. God is oorzaak van alles, God is oil-A eindig. God is goed! En andere gedachten

*, .... Kniertje niel, zal ze ook niel krijgen.

) Hij gaf. Hij nam! En daarachter «Amen»! En, van niect-afaan opnieuw de l-ichl langs hel hobbelige piot!

Ik weet niel of er mensehen zijn die <>n-

Iv -.•sepillig kunnen blijven bij liet aanschouwen van zoo’n brok ellende. Hel moet wel zijn, want als we niet werkelijk onverschillig en aan alles wat maar eenigzins buiten >n?.e zinnelijke waarneming val!, dan zouden: wij «I lang verdomd korl spel ''etna «kl hebben van deze wereld van eindelooze ellende maar die we — waar vandaan halen we loei) Ie verwaandheid? — met trois n beschaafde wereld noemen!

Wij gaan . »or lie I Seven — rijker dan zon-ii vel anderen die niel eens behoorlijk kunnen uilen wal er in hun kop woelt en d onsl, die nia I kunnen voelen — en hoe lang n )g maar!

dal er iels rads is in dees wereldje, dal een stelsel van Uitbuiting en afjaging, van zielen-ronselarij mei 'n sluk brood in de eene band en een voor hen nietszeggend kruis in de andere, dal dil alles niel rechtvaardig is. dal als er een God is, hij de wereld zoo niet kan geschapen hebben!

Maar daar denken de meeslen van ons slechts aan als ze zoo 'ns vlak. van aangezicht tot aangezicht, tastbaar en voelbaar,’ tegenover 'n deel van de reuzegroolc maatschappelijke ellende komen staan, ook al is liet dan Tiaar op 'I tooneel — hier harde weergave van wal hel leven daarbuiten is. En dan krijgen we in één moeite door de maal int waar onze zélfzuehl gegroeid is. We razen en rammelen. kletsen en praten, lezen hoeken, ontwikkelen?) het eigen Ik. maar voelen niet not lijden van anderen!

We moeten niet naar «Op Hoop van Zegen» gaan kijken om een drama te zien. We hebben lliuis maar even een dagblad open te slaan. Maar we zij zoodanig verstompt dat we pi —

. richten als die over den hongersnood in Kusuifl bijna onverschillig Haten voorbijgaan.

We denken er niet aan omdat liet zoo gruwelijk onmogelijk schijnt dat in een eeuw van vei lighting nog duizenden mensehen Mlerlijl. van honger sterven, kreveere.n.

En liet beschaafd Europa hel k mso - • 'ium van financiers, politiekers, ekonomisten zoogezegde ’— allen, allen gieren die do wereld ticheel sehen en terloops — oi zonder bijbedoeling, omdat het natuurwet is, zooals de liberale school cyni'ek en zelfzuchtig zegt, uithuilen: dal heeft hierop geen ander antwoord dan hel slelféri van voorwaarden...

Men gaai naar «Op Hoop van Zegen»... en men keert ininiar weer.

He reden van die • aantrekking? Een Hol-l.indseh kiilikus heeft gemeend haar in «H* Zee I vinden - de zee die men achter ieder woord, iedere beweging voelt. Die machtig en sa.idi 'r in liet leven dier arme mensehen staat. ...die ze niet kunnen ontberen ook al weten ze ilal nog menige sloop met de vlag half-top zal binnen loopen... of heelemaal niel zal bin-neulaopeii...

Waarom Irolseeren zij haar? Om wille van Ium e nvoudigen Irots van zeeman. Een «inge-iijksche moed die heel wat anders is dan de zoo geroemde moed onzer stielmannen in de vaderlandsche liefde. -

Ik geloof niet dat er in de Nederlanselie looneelliiloraluur — en ook vér daarbuiten — één werk bestaat van zoo’n aangrijpende, pakkende dramatische kracht.

Er is peen zwakte — enkel stijgende lijn en handeling — leven dat je vasthoudt, je «lm adem beneend, je razend maakt van verzel tegen zoo'n toestanden, zooals m'n achterbuur die in zijn eenvoud zich moest laten ontvallen I was sterker dan hem zelf!) toen Kniertje bij reeder Bos zal, deemoedig en stumperig: «Slaagt 'm ne stoel in zene nek!!»

Er is deze week prachtig . werk in liet «Volksgebouw» geleverd.

Mevr. Vertsraete heeft van Kniertje niel gemaakt wat er van Ie maken was. I Was Ie zee het uiterlijk van 'n welgedane oude visschers-vrouw. I Spel was nochtans heel verzorgd. — vooral in de twee-laatste bedrijven

Onmiddellijk naast haar moet moet echter de «Bos», van De Waegenaere vermeld, l'itste-

I ende lypeiiigng.'grien overdreven spel. liard-v.ir.-il.ir n.aaa u.eb-vun vaag besef van schuld. De «Geert» van L. Bedrijn is genoegzaam

,;- -ke::d om er nog lofbetuigingen over neer Ie schrijven. Veruit het machtigsl was zijn op-Kon ' ii in I. Dat was een brok spel en mimiek

\.m sambere- uggereerende kracht, diep en wrang.

Mevr. Bedrijn Jo deed in 'I eersle bedrijf te druk, ie lawaaierig. Dat w. s niet me n' natril; Ijk. Trouwens heeft haar heide uitbeelding Maar min of meer onder geleden.

Van Hoev gaf heel mooie oogenblikken als Barend. 'I Was meer dan een belofte.

De «Golms» van Piet Janssens was één ly-neeeing. één mimiek, één n fDunHijkiiehl. Hat was nok de «Daan» van Meyers, hoewel wat minder. f

Mej. Hermans, Mej. Bedrijn. Mevr. Dams, Vieve. De Giaef en Mej. .lans voltedig-den led. He laatste echter was 'n mislukking in iiel laatste bedrijf.

l'es -ns deed als Simon de scheepsmaker, wel wal Ie lawaaierig dronken, zoodal het n karikatuur werd. Staf, Briers daarentegen had e n boekhouder, getypeerd raak en juist gezien, Knappe looneelsc.hikking van L. Betioy.

Hippodroom

’t Soldatenlief

l)e schrijver Lemaire heeft ons hel Hol-landseli soldatenleven doen kennen, dooiwe-ven van guit«».streken, ploertensiii ken, dans en zang. Soidatenlief is een hrok leven, want soortgelijke gevallen zijn echt werkelijkheid. De titel zegt ons genoeg: we krijgen liet I .'Ai van lu i lief van cru sodaal, die daarna uordl vi'rleid iloor een sergant. Op ren hal masiiné wordt de sergent duro 'I soidatenlief gedood — gevolg — de soldaat waarvan 't meisje hel lief is, wordt verdacht, maai I soldatenlief bekent alles voor den krijgsraad en slii'll daarna.

Hel beval boeiende loonei ten. afgewisseld door luimige kwinkslagen en dans en pang, waarvoor (>. Van .Verschot een opgewekte muziek schreef.

Wat de vertolking betreft, allen zonder uitzond« ring hebben hunne beste kracht« n ge-geven om cm mooie vertolking voort te brengen. Mi e. liezy Venus, «lie de liletrol vervulde Celui«-:'I Soldai« nlii'fj gaf een ware prestatie. O, ze was zoo écht natuurlijk; die tweestrijd kwam zoogoed uil: de ware liefde voor Herman d * soldaat) en de gedwongen tii'fd«* \oor den sergeant; ze lirpit al de eigen schappen «nn het verre te brengen. Mev. Hilda Igm-<• une iXe’ly) was iiijzonder lief en tiekoorlijk in d ze rol. Spijtig dat ze verkouden was. Met Sis Van Ecckhout heeft ze hei publiek fel vermaakt, en de his irr Ht was infer dan verdiend, Mei. Maria Peeneii was wcl in bare dubbele rol.

M. Kraus Coudés «Ie soldaat i gaf een aardige creatie van deze rol; vol gevoel z'n liefde voor eCline, dam weer die haat tegen den sergant (wat de liefde kan doen, hé!)

Flor Van «ten Bosch (sergant Ryinan); dat s'n spet puik was, bewezen «I«1 gezegden van T publiek « wat 'n valschaard. » We mogen met ficrhcifl zeggen dat de heer Flor Van den Bosch, de lieste kracht is die in den Hippodroom bezitten! Hij is de lieveling van Int publiek.

Van Kerk hout was weer een snnllig soldaatje, en met 'n enkele pin, zoo komisch gezegd. w isi hij het publiek fel te vermaken. « Ja », dat zeggen ze ». H«M liedje over « Zoenen » met Mcv. I uidenne oogstte «en kolosaal sueees. driemaal gebisseerd. Mev. I.andenne moet zeker moede geweest ziin? Mathieu Crocs, was bijzonder typiek; de historie van z'n Neus, die le"( 0slag die hij daardoor bekomen had, heeft hij lieel aardig afgehandeld. Bison, is een gewetensvol artist, zijn iol is altoos gekend en z'n. werk verzorgd.

Diicaju (als korporaal Brouwers), leefde geheel mede. Iiepft een goed mimiek en een wel bestudeerd spel.

Geert (vader Pefizer) als aliljd goed.

Vaüi Goot, Peelers en Mej. De WaeJiler vormden e«'n volmaakt geheel, dat te loven viel.

Hel srvlil ilenlnllet en hel hal mnsnué waren lieel lief. We bestätigen dat <1 e tiallelten geregeld door Mev. Katicza altoos verporgd zijm en dat de lieve danseresjes vorderingen maken; er zijn er bij, «lie bijzonder de aandacht op z'cli trekken. Dat is nu lof \oor C, Mev. Ka-lieza!

Het werpen jnel serpentins gedurende liet gemaskerd hal, was heel eigenaardig. Ken goed gedacht, dat de directie had opgevat en dat zeer ie den smaak v:et van liet publiek.

Do figuratie was goed gedrild, de looneel-sehikkimr lot in de puntjes verzorgd. Die eer komt u loc. Mijnheer Schuurmens.

. Vergeten we het orkest niet met hun lei

Y.-«n den eersli’.ii dag af was 'I al een waar succès.! Moge I Soidatenlief zooveel veiioopin-g« I« l)"leven als « I ls maar ren Paljas », »tat we’'sclirn we van harte «1» directie van den Hinbodroom toe, omdat het voor zoo n afwisseling zfirgt.

Ca! lezers, er is wat moois te pieu! J M.. Br.

SCHOUWBURG

Volksgebouw

Meir, 68, Antwerpen

van J. FABÄIC1US

KUNE uEVEN

Kabinet van Dokter Caligari — een wereld van waanzin — ineenstorting van realiteit -— mengsel Van fantastische dwarrelingen -— zigzag...

De Iuinnmren vifh het krankzinnigengesticht bewaren hunne geheimen.

Met een bewonderenswaardige vaardigheid, als van een Poé, is het fantastische gegeven van dezen film bewerkt om tol eene ware expressionistische uiting te komen, van welke nieuwe richting deze band de eerste proef werd. En wat vooral als primordiale eigenschap te noemen is, is de degelijke en rationeele motiveering die het grondidee steunt, namelijk de «wereld» gezien langs de oogen en in een koortsachtig brein van een geest ongebreideld in zijn misvormde begrippen... een wereld van waanzin door een waanzinnige verteld en de expressionistisch-origineele vorm van het geheel is niet een louter sensationeel decorum maar is als eene noodzakelijkheid geslopen in het idee van het manuskript.

De bewerking van het thema is met eene haast meesterlijke knapheid doorgevoerd en volgehouden tot in de luttelste Inzonderheden.

Het zonderling midden waarin de verbeelde lotgevallen van Alan zich afspelen geeft tezelfdertijd een speciaal karakter aan de geschiedenis en een blik op de mentaliteit der figuren en de ineenzetter Robert Wiene heeft alzoo het filmidee van K. Mayer en H. Janowitz tot de uiterste mogelijkheden ontleed en geïncarneerd.

Van de vertolking- gaat er ook als een onweerstaanbare suggestie uit en men wordt als meegevoerd in die wereld van het irreëele, van Eantasie.

Werner Krauss (Caligari), Conrad Veidt (Cesare), Eeliér (Francis) en Lil Dagover (Jane) bereikten hoogten van duizelingwekkend mysterie in hunne typische uitbeelding doordrongen van het geheimzinnige van het kader. «Het Kabinet van Dr Caligari is een fictie van verblüffenden durf en van kapitale realisatie, het is een ware gebeurtenis in de filmkunst, en overweldigend’ is de indruk geweest dat deze band heeft gemaakt bij zijn eerste afrolling en men bleef onthutst vôôr die abracadabrante hypermoderne uiting.

de piDmen

UeT Kab'nö wn D CaLiQa«i

tuininuren ran geheimen... Er zijn gees z'jmieiling en ijl. geesi-n

hel krankzinnigen geul ich! heitren Inin n I! r ri .'ilrlsqi elig zijn die zeggen irai zij beirren.

beleren ira'j zij ilenken... (lenken? J". zij tlenken, deze cnncn, — speelbal der gedachten — in hun wereld ran waan: geschiller run gedachten - zieJzelijke wereld... Het onbegrijpelijk wereld waar geesten dansen... juniazie... mis-making...

Eij den tuinmuur verschijnt Jane met de starre oogen: zij heeft een gelaat als een Kadonr.a. En Francis kijkt naar zijn RB, adonna op... zijn godheid, zijn geliefde... De c:ido lotgenoot van den, jongen Francis zit onbeweeglijk, In de schittering van zijn oogen leest men de vereerir.g die van Francis uitgaat. Er zijn geesten welke wonderbaar zijn en wier werken onbegrijpelijk is... De arme grijsaard luistert naar zijn jongen vriend die hem aan Alan ve:te!t van het geheimzinnige kabinet van de kermis en van den nachtwandelaar. Uit een gewirwar van gedachten stelt Francis een verhaal samen... de geschiedenis van den ouden Caügari, die naar het stadhuis ging om de vergunning te halen om mot zijn sou! oo de kermis te kunnen staan... een geschiedenis die hij werkelijkheid denkt en slechts het Produkt is van zijn gekken-verbeelding....

En Francis vertelt:

Hoe daarbuiten op do jaarmarkt van Holstenwall rie oude tent staat: liet ilockcnhutsjo met hot geheim: het kabinet van Dr.. Caligari... Een somtirtbule... « Gaat binnen, komt binnen.

Hier is to zien Cesare, hoi wonder, Cesare, do soinnabule die

«n zijn slaap etbrengt wal hij wake- nd nooit

L I u kunnen vt richten. .. (iaat d; d zien !»

Fr aneis hoort ten krij schenden oude luie liij

.ils marklsch: ei uwer du heule wereld in zijn

t*nj e wil lokke n 1 lesare • die alle s wee 1. alles

ziel . antwoordt op alle vragen. 1 iet Ik* den en

net verleden ki ft; in de toekomst 1res !...

Allan. (:e vrié ai en liij gaan’ binnen... 1 iokler

•;.iij car) opent. en glee ile kist.. . Daal slaat

} m , zw.ul en dood C esare.,iii somnainile.

O’s: U’I’, hel wol ter... \T eeselij k en luguber...

Eii g.frl zég!: « Mei uw vragen» en Alan sluit

UIL slig kijkt 1 ij de somnahul - aan. i lie als

ven aarlijk in d 1 ziill:• j ei leeglo slaarl... «: lijk zijn!» klirr . Morgi L het ' n»oeh_ »'i’eesc*-

‘Ij is lilt den w’ idgeopende mond ... D 11 volgen< !«*ii iuui evn is Alan dooil. De twee: île van

een riyl-s IIHIÊ •!en in Holsl nw ail. F- •n Lr * * -

hel: zinnig 9 »li. (eek in 1 Ie ztj... ( loor li el hart

x-riYj ntUnu e moord enaar... geen spoor

Y;ill tl rij} 1 >11 r:ï: dsil.Fen ige dagen levor en nog

. . Hol was do geineonlosee.v-. • lo wijze gevallen: oen si.

) wonderlijk spits instrument. Die anno Alan... Beiddi: ie, i»o dochter van den dokt-r i kiez”n en ze hadden zich be-Mik gebeuren mocht, steeds maar do voorzegging van de soinnabule... Arme Alan!... Do politie deed opzoekingen, de commissaris ziekl ook op de apnabule?!...’ Men loerl in de licimzinnige

lent-.. 0 digaii is Mom en in zijn Kist slaa! de somnabule...

tntussoifon heeft o{ wijze een nieuw tnb Hetzelfde n'man

zelfde zonderlinge plaats... hetzelfde instrument... Hetzelfde raadsel... Een oude vrouw ziet o n'iean! »open... Vervolging... Men houdt hem om... Hij loochent elke vroegere moord.... llij bokenl ben oude vrouw vermo il I le bben mot een wapen dal juist gelijkl op datgene waarmede de vroegere mooi der; r.-beuii n: eu de verdenkingen op den ƒ

in onmacht, eenige honderden meter verder... De somnabule... Cesare...!!

Zonderling dubbelspel. Terwijl dat voorviel zijn de kom-missai is en hij zelf aan den wagen van Caligari. Zij klopten de ouden wakker. Urenlang slaan zij reeds daar... Hij opent de kist, die hij trouw bewaakt. Het slapend wonder. Cesare... Zeldzaam ... Het is daar, rustig, gebroken, met toeë oogen..-. eert werkelijk wonder...

Cesar is de dader... Gesar is daar!... Maar....

kisl... ha!... een pop... een wassenbeeld.

De opwinding in hel kleine Hostenwall is onbeschrijfelijk.. De oude Caligari verdwijnt in de mensehenmassa... zijn spoor gaat naar het gekkenhuis...

En Francis vertelt verder wat in zijn brein woelt en opkomt, gedachten, fantasieën in vollen dans.

Francis zoekt naar Caligari... Hij komt in het gekkenhuis... «is’liier een Dr Caligari’?... ». — «De bestuurder is vandaag juist leruggekomen». Francis maakl de wakers opgewonden. Zijn verhaal verwekt medelijden, zijn persoon wordt aa’ndach-tig gadegeslagen... Francis wil de dokters bewijzen... liet oude

hoek.... een werk over somnabulen is verschenen in 174(1...

Haar staat het: HET KABINET VAN DOKTER CALIGARI».

« In liet jaar 1/22 brok door de kleine steden van Soordtalie een geheim zinnige man, I)r Calogari, ge.hee.ten, op de kermissen rond en hield maanden lang de plaatsjes in paniek, door 'woorden die steeds op dezelfde wijze geschicdrh u terwijl hij zijn somnabule, welke liij geheel in zijn macht had, dwong zijn avontuurlijke plannen uil Ie voeren... n De artsen zoeken, doorbladeren en ontcijferen... Dr Caligari is bestuurder van het gesticht... De arme Francis een van de velen, geesten die zeggen wat zij beleven, beleven wat zij denken... Het onbegrijplijke...

liij Jane d;e hij liefhad, dien de doode beminde... Begrafenis ... In detizelfden nacht, een nieuw raadsel... Jane... uit haar bed verdwenen, wellicht vermoord... men hoorde een angstschreeuw ... men vond de ongelukkige verwurgd in de straat... en de dader