POUR AVOIR UNE BIÈRE BONNE ET SAINE

Adressez-vous à la Brasserie

VAN HOMBEECK

BËRCHEM - Tél. 5210

lîlllïUS en BOUTEILLES - en FUTS

HABILLEZ

VOS

ENFANTS

BRITANNIA

77, Longue rue d’Argile

Maison BERTH Y

106, rue de l’Eglise, 106

Grand choix en toutes sortes de

FO UFLFt U FLES

Manteaux et casaquins à partir de fr. 37 5

mui mu) Omi'iM

Idit nmuiiuwui;

12, rue Van Ertborn

Tél. 2921 ANVERS Tét. 292.1

Agence pour la Province d'Anvers du Vrai “FERODO”

Agence pour Anvers des Roulements à billes S. K. F.

Agence générale pour la Belgique du Diamond et Noble's Polish

La seule maison de la place fournissait aux garages aux prix de gros

PHOTOGRAVEURS

DESSINATEURS

EXÉCUTIOh RAPIDE ET SOIGNÉE

Champ Vleminekx.. Ö ANVERS ••««uwu.. Têl6pm-9209

ÜH5E5E5H5E5H5E5H525

OUVRAGES DE DAMES g

OUVRAGES DESSIIYÉS

LAINES, SOIES, COTONS, COUVRE-LITS, NAPPES, STORES, BONNETTERIE A LA MAIN, DENTELLES, JUMPERS

MAISON EMMA

HANDWERKEN

WOL, ZIJDE, KATOEN, BEDSPREIEN, TAFEL-KLEEDEREN, STORES, KANTEN, HANDBREIGOED, JUMPERS

Anvers, Rue Vondslstraat, 15, Antwerpen

ALLE ELEGANTE DAMEN KOOPEN HUNNE

PELSEN

Pelsmantels, Boas en Marabous

in het

Huis ANNA

. Diepestraat, 140 - ANTWERPEN _

miiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiir.'"uuiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiim

MEUBLES

I Les plus grands Magasins en Belgique |

9 Longue rue des Claires 9

(près Meir)

“ Qrand choix de garnitures, 200 salles à manger, | _ .hambres à coucher, salons, cuisines, verandah's, § I bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc. j

Maison Américaine

Meilleur marché qu'ailleurs I Ouvert tous les jours jusqu’à 8 h. s. 1 Magasin fermé

Autos pom Cérémonies, Mariages. Baptêmes

et Fêtes

Garage J. & H. DEHU

Téléphone 3107

42, Canal des Brasseurs - ANVERS VOYAGES A L’ÉTRANGER - EXCURSIONS PRIX A FORFAIT

tJ'rvdii&yL* cie

2*cJt l6l A. ol e”Roo s -

OQQfcn -O'*CoifcAZQgfc

Êgfire straat20

BRODERIES-PER LAG ES

ancienne

M— RYCKAERT

A. Caucheteux, successeur

Rue Rubens, 17 - Téléphone 12217 Rue Porte St. Georges, 27 - Tél. 12218

ANVERS

MAISON l»i: CONFIANCE

Ateliers de „Plissage et Points-clairs

.. ENGELSCH HO ED EMMA GA ZIJN..

VONDELSTR., 19

(nabij St. Jansplaatsi

GAUS

De laatste nieuwigheden in Vilten Hoeden

Fünrje Içeus

Ziet Ztalae

'Sisisisf33i3i«i as ssssisisisi stasi âesea ä«

ROYAL - ZOOLOGIE CINEMA

The Fire Patrol

Il y a vingt ans passés, que John Fergusson fut victime, avec sa femme et son bébé Colin, d’un naufrage au: cours d’une tempête.

Echappés, à la mort, .tou? trois, grâce à l’arrivée d'une embarcalion montée par des pirates, commandés par. le capitaine Burcht Anderson, qui les prends à son bord. La possession de la femme est le seul but d'Anderson, line rixe terrible éclate entre les deux homines au cours de laquelle Fergusson est aveuglé.

Anderson le fait rejeter lui el son enfant, à la mer sur un minuscule radeau... A nouveau sauvés par un voilier (le passage, ils sont débarqués à Sea-Iovmi, petit port de pêche côtier. 'Vivani de la mendicité Fergusson élève son" enfant qui a aujourd'hui ••b ans.

A Sea town Vivent deux jeunes lilies, deux sœurs, Emma el Molly Tatcber.V. Emma aime Colin et n’ose s’avouer tandis que Colin adore Molly, délicieusement belle et jolie.

C’est la fête au village, le liai bat son plein, tandis qu’au loin une tempête effroyable fait fureur, les éléments déchaînés lont force de rage. Soudain le losein retentit, dominant la voix du tonnerre. Au large, b ilôt lé sous la foudre, entre des vagues hautes comme des montagnes,, un navire est en flemmes. La patrouille de-feu s’élance et après des efforts inouis parvient, à s’approcher du navire que l’incendie dévore.

A bord c’est la panique. Des scènes indescriptibles ont lieu, sous la lumière du phare, qui de la côte éclaire ce spectacle Dantesque... Quelques rares passagers peuvent parvenir à se sauver, entre nulle un nommé Burcht Weaver, qui le lendemain se trouve sur la côte au même moment où Fergusson vient en promeneur se rendre compte par les conversations du désastre subit. Fergusson est accompagné de Molly.la conversation s’engage enire lui et Weaver qui par la suite deviendra son ami.Weaver n'a pas été sans remarquer le charme captivant de Molly el son désir le plus grand est de pouvoir faire sa conquête. In seul obstacle s’y oppose: Fergusson. A quelques jours de là, il lui propose de faire une promenade au bord de la mer çt l’emmène sur le haut des falaises et subitement le laisse seul tandis qu’il retourne à la maison retrouver Molly. Emma qui a vu la scène - se dérouler se précipite vers Colin et le préviens du drame qui va se dérouler. Le jeune homme saute dans aine charrette et. après une course échevelée parvient au haut de la falaise au moment précis où son père'mettait le pied au-dessus du gouffre. Renlrés à la maison, ils y retrouvent Weaver et Molly aux prises, la jeune fille apportant à la lutte une défense désespérée. Outré de la conduite de Weaver, Fergusson se précipite sur lui et de ses mains puissantes l’étreint

PROGRAMME du 7 au 11 DECEMBRE

1 • Marche du Sacre -G- Meyerbeer 2. Exploitations forestières

Documentaire

3 Dudule Champion (

Comique

4. Romance en Fa • - L. V. Beethoven

Violon Solo: M. V. Van Hemel

5 Pour décrocher l’Etoile

Comédie

The Fire Patrol

Grande tragédie de la Mer

Pendant la Pause

Récital pour Orgue

PROGRAMMA van 7 tot 11 DECEMBER

Kroningsmarsch • Boschontginning

G Meyerbeer

Oorkonde

I Dudule Kampioen

Klucht

4- Romance in Fa • L. V Beethoven

Violon Solo: M. V. Van Hemel

5 Om de Ster te winnen

Tooneelspel

6 The Fire Patrol

Treurspel der Zee

Tijdens de Poos

Rédt aal voor Orgel

Sein* ne pt chaine

CARETH HUGHES

dans son plus grand succès

Le Conquérant

Prochainement le grand film d’art

à la gorge. Sous ses doigts il reconnaît une cica-lrice' (pie |iortait celui, qui naguère le fit aveugle au cours de leur lutte épique. La main du vieillard se serre de plus, en plus, sentant qu’il avait en mains la vie de/feurcht Anderson et non de Weaver. Désespérément, Anderson se défend et tire son revolver, faisant feu il lue Emma et manque le vieillard.

Colin veut venir à son aide, mais trop tard, la mort avail fait son œmre, le bandit expirait.

Fergusson vengé, vif heureux, entre Colin et. Molly, que l'amour a uni.

The Fire Patrol

lohn Fergusson wordt met zijn vrouw en kind .Colin) tijdens een storm gered door Burcht Anderson, opperhoofd van 'een bende zeeschuimers.

Om wille der vrouw ontstaat lusschen beide man, non een verwoed gevecht waarbij Fergusson met blindheid geslagen wordt om daarna met het kind op een klein vlot terug aan zijn lot te worden over-gelaten, om ten slotte toch opnieuw te worden gered. Zoo gingen 20 jaar voorbij en al bedelend tracht de vader in het onderhond van zijn zoon en van hem te voorzien te Seatown. Daar leven ook twe allerliefste meisjes: Emma en Molly Tat-cher... Emma bemint Colin docli durft hel hem niet bekennen, en Collin aanbidt Molly. Op zekeren avond, bij een geweldigen storm, wordt de noodklok geluid: een schip in brand I Slechts eenige passagiers kunnen gered worden, waarlus-schen een zekeren' Burcht Weaver, ’s Anderdaags ontmoet deze Fergusson vergezeld van Molly en wordt op het meisje dol verliefd en wil haar kost wal kost in zijn mach! hebben: Fergusson is de hinderpaal. Hij. zal deze dan ook meevoeren naar een rotssteilte aan den boord (1er-zee, plots, op zijn stappen terügkeerend, naar Molly. . Emma heeft echter de laffe doening gezien en snelt naar Colin om hem te verwittigen van het drama dat zich gaat afspelen. In een dolle rit rent hij naar de kust én komt juist op het oogenblik dat zijn vader zich in den afgrond ging storten.

Dan spoeden allen zich paar huis, waar Weaver en Molly in wanhopigen strijd vechten. Fergusson werpt zich op den onmensch en door een lidteeken herkent hij in hem tevens dengene die hem eens blind maakte. Dat maakt hem nog hardnekkiger, en meer en meer sluit zich de hand om Anderson’s keel. Toch heeft deze nog de kracht zijn revolver af Ie schielen, doch hij treft Emma in volle borst, lerwijl hij zelf ontzield neerstort.

Fergusson is gewroken en zal voörtaari gelukkig leven lusschen Colin en Molly, door de liefde ver- 0.% eenigd!

imprimerie du Centre. 26. Rempart Kipdorp. Anvers

2 FILM-REVUE

De Avonturen van RUTH ROLAND

M regelmatige tijdstippen, voorzegt mén ons het bankroet der episoden-filmen of der banden, waarvan avonturen de hoofdschotel zijn.

Nochtans worden er ook regelmatig nieuwe dergelijke voortbrengsels aange-kondigd. Indien hun succes uitgeput scheen, is het nochtans ook alles behalve waarschijnlijk, dat de voortbrengers — I die ook businessmen zijn — zoo maar met vreugde in 't hart hun tijd en geld er gingen aan verspillen.

Dus, indien men nog steeds episodenfilmen fabrikeert, wil dit toch beduiden dat men er afname voor vindt en dat het publiek ze nog zoo moede niet is als men weL zou kunnen denken. En dan hebben zij, die zeggen van episoden-filmen te houden, of er een afschuw van hebben, mooi te praten; er zal toch steeds een oogenblik komen . dat zij, ondanks al hun zwartzienderij, er toch zullen toe gebracht worden zich af te vragen, alhoewel zij een paar oogenblikken tevoren nog zegden: « het is dom en heeft géén zin », wat er met de in den kelder opgesloten helden zal gaan gebeuren: of het water zal stijgen of dalen, hoe zij zal gered worden, of de jonge redder nog bij tijds zal komen om haar uit dien neteligen toestand te rukken, enz.

Of, ten minste, vermits men toch weet dat die lieve op tijd zal komen, daar anders de roman, bij gebrek aan heldin, geëindigd is, hoe de held het zal aanleggen, op .een vernuftige of banale wijze?...

En indien men nu redelijk is, dan komt men ook naar de volgende episode kijken.

Al die bedenkingen kwamen ons te binnen, toen we in een Amerikaanse!» tijdschrift het berichtje leesden, dat Ruth Rolland er ernstig aan denkt nieuwe « serials » te gaan draaien.

Ruth Rolland is een groote sportlief-hebster .r. paardrijden en schermen, boksen, jiu-jiutsu, worstelen, schijfschieten, akrobatie, turnen, niets heeft geheimen voor haar, en niets is et dat hare regisseurs haar zouden kunnen vragen te doen

of zij zal er een uitweg voor vinden . Zelfs blijven de meesïeischendste droo-men dier steeds veeleischende menschen, vér onder datgene wat Ruth hen zal voorslagen ten ui'tvoer te brengen. Er bestaat geen krachttoer die zij niet onmiddellijk, of na een korte voorbereiding zal ten uitvoer brengen. Slank, vlug, levendig en gespierd, bezit zij afgeronde en fijngevormde ledematen, zonder mannelijke armspieren, zonder pakken spieren in aardappelvorm. Als het noodig is„ zal. zij in een’ verleidenden rol, al haar vrouwelijke bekoorlijkheid weten te gebruiken, al de voornaamheid eener we-reldsche dame, de snaakschheid eener dactylo of telefoniste.

Maar hare grootste hoedanigheid, die haar het meest de halsbrekendste toeren der « serials » doet uitvoeren is, dat zij,, in den waren zin des woords, van niets schrik heeft. Mislukt een tooneel, doet er zich tijdens de opname een ongeluk voor of bevindt zij zich eensklaps en onvoorziens voor een gevaarlijke toestand, Ruth Rolland weet zich immer uit-den slag te trekken. Onze voorouders vreesden maar één ding ter wereld: dat de hemel hen eens op het hoofd zou vallen. Zij vreest dit zelfs nog niet. Indien de hemel op Ruth Roland moest neerkomen, zou zij er doorheen können, net zooals de andere: leeuwerikken.

Haar eigenliefde ligt hierin, dat zij vangeen trukken wil weten: den krachttoer die men haar op het doek ziet volbrengen wordt bij dé opname in gansche werkelijkheid door haar uitgevoerd, zonder zich ooit door gelijk welke dubbelgangster te doen vervangen, zooals dit dik-/wijls in de kinema gebeurt. En als gij een, film van Ruth Rolland ziet afrollen, dan moet ge niet ongeloovig het hoofd schudden. Wat gij haar ziet onderstaan of doen, gebeurt in volle werkelijkheid. De figuranten die haar moeten schaken, roept zij toe:

--Maar slaat er dan toch op los! Hetgene er werkelijk gebeurt telt maar in de kinema; als gij te kalm en te voorzichtig;

FILM-REVUE

te werk gaat, ziet men dat het maar geveinsd is. Allez, vooruit!!!

Natuurlijk zouden die brave menschen het zich niet kunnen laten welgevallen, een zoo bekoorlijke vrouw uit al hun macht af te ranselen, maar, ten minste, zij houden zich niet in, en daardoor komt het dat dergelijke vechtpartijen op het doek zoo n schijn van waarheid hebben. Deze is nog zooveel te grooter, daar hun slachtoffer geen weerstand « om te lachen » biedt. Zij ook slaat er duchtig op los en hare kleine vuisten wegen veel zwaarder dan men wel zou geneigd zijn te vermoeden. Zij die aan een harer fil-

Men neemt zijn vermaak waar men het vindt. Deze jonge vrouw, die schatten verdietjd, kan dus niet gelukkig zijn dan in toestanden, waarin de dood haar aanhoudend beloert. En waarlijk, men weet niet aan welke geheimzinnige bescherming zij het te 'danken heeft, dat zij immer en altijd zonder ernstig gekwetst te zijn, uit den slag komt. Men kan ze schaken ieder oogenblik van den dag, ze onder aan een vliegtuig hangen, ze van een stijle bergwand laten rollen, ze door het venster in den ziedenden berg-vloed werpen, zij behoudt immer dien vriendelijken glimlach, dat men bijna

men medegewerkt hebben, weten er van mede te spreken en bijna geen enkel vertolker van een vechtpartij tooneel komt uit den slag zonder buil, schrammen of blauwe oogen.

Er is geen film tijdens dewelke zij bijna geen lidmaat gebroken heeft of zelf Verongelukt is. En wanneer men haar op het gevaar wijst dat zij, ondanks alles, en meer dan zelfs noodig is wil loopen, antwoordt zij:

— Wat wilt gij? Het is toch zoo vermakelijk!

zou gelooven dat ze u ging bedanken. Het is toch zoo vermakelijk!

ZekeTen dag, in een ontvluchtings-scène, dwong een verkeerde beweging haar aan het uiteinde eener ta korte koord een tiental meters boven scherpe rotspunten te blijven hangen, met het .eenige aangename vooruitzicht bij het vallen armen en beenen te breken, althans voor een gewoon sterveling. En de regisseur schreeuwde haar van beneden toe:

FILM-REVUE

— Wacht, Miss Ruth, ik ga een ladder halen.

Met de eenige kracht van haar pols aan het eindje koord bengelende, de tijd afwachtende dat men een làdder van tien meters zou gevonden hebben, was te veel. Zij heeft het er nochtans goed afgebracht. Een andere maal ging het paard, dat door den lasso van den ach-tervolgenden ruiter was gevangen geworden, op hol, en sleurde Miss Roland eenige meters ver over den grond mede. De ruiter trachtte tevergeefs de aan het zadel vastgemaakte lasso te ontknoopen. Wat ging er gebeuren. Er sprong iemand tijdens het voorbijsnellen te voorschijn en sneed de koord met één trek door. Tijdens een schietpartij hoorde zij een kogel om haar ooren fluiten. Wie had dan toch een patroon in den trommel van een revolver of in het magazijn van een winchester gegleden, toen men de losse kardoezen had rondgedeeld?... Toen pien haar eens in een kelder wierp, mistte zij de ladder en kwam van een hoogte van drie meters op den rotsbodem neer. Door een ongeloofbaar geluk kwam zij op hare voeten terecht en was er met een ferme hersenschudding vanaf. Een Indiaansch figurant, dia haar met een scalpeermes moest dreigen, en die, in plaats van geveinsd dronken, het gemeend was, wilde door geen vrouw overwonnen worden, en ook hij wilde van geen trukages weten. Er ontbrandde een •'•"echt om hem te kunnen over-y Zij werd naar een berg-

'yiïn, die naar een hooge waterval voerde, gesleurd, en,... enz., enz.

Wij hebben gezegd dat dit alles Ruth Roland niet belet een echte vrouw en een bekoorlijke vrouw te zijn. Zij bezit een heel bijzondere kunst om al de klee-ren, door het scenario vereischt, zeer gratievol te dragen, en dit' op een wijze die volkomen met het te vertolken personnage overeenstemt. Heeft zij, om de een of andere reden, een mann.elijk plunje aangetrokken, haar doenwijze is die van een echte en roerige kwajongen. Waren het de mooie lokken niet, die van onder haar pet te voorschijn kwamen, als ze in het gevecht wordt afgerukt, men zou er zich in vergissen.

Even gemakkelijk en met evenveel gratie gaat zij van den rang van dienstmeid tot die van wereldsche dame over. Op een publieke verkoop heeft zij eene achtergelaten valies gekocht en bij het open doen vindt zij er een prachtvol toilet in, dat tevens de intrigue van de gansche film is, daar er in een der zoomen een millioen genaaid is, en dit zonder dat de heldin er van bewust is. Het duurde niet lang of de kleine meid was in echte « society-woman » veranderd, zoo bekoorlijk zelfs dat Gloria Swanson er afgunstig zou van zijn geworden. Een weinig later vindt zij zelf nog het middel om bekoorlijk te blijven als op hét oogenblik dat zij door de vlieger die haar beschermt, uit de golven wordt gered, waarin zij door hare achtervolgers was geworpen geworden. De onontkrul-bare haargolvingen (ondulations permanentes) (?) zijn ontkruld; de haren der mooie vrouw plakken haar om het voorhoofd en het gelaat is gansch ont-schminkt, en toch is zij nog mooi. Geen enkel der dames die reeds een hunner vriendinnen bij hun ontwaken in « be-goudis » (ofte papillotten, zooals men bij ons zegt) hebben gezien, zullen, indien zij Ruth alzoo gezien hebben, het niet kunnen ontkennen.

Een onzer overzeesche konfraters had laatstleden een onderhoud met Ruth Roland in de bekoorlijke bungalow waarin zij tusschen twee ontsnappingen in even komt uitrusten. Over haar leven vertelt zij het volgende:

— Door een louter- toeval ben ik niet in de kinema verzeild geraakt, noch door het lange trachten mij eens op het doek te zien, noch door het feit door een voorbijganger opgemerkt te zijn geworden, die toevallig ontdekte dat ik pho-togeniek was. Ik ben van eene familie tooneelspelers. Immer en altijd ben ik aan den arbeid geweest. Ik was nog geen vier jaar oud toen ik reeds op het too-neel van mijn vader, de « Cendrillon » te San Francisco, danste en zong. Mijne moeder, die eveneens eene tooneelspeel-ster was, vertolkte er de hoofdrollen. AI opgroeiende, en mijne opvoeding verzorgende, heb ik tooneel gespeeld langs de gansche kust van den Stillen Oceaan. Toen ik zeventien jaar oud was, vertolkte ik blijspelen te Honolulu op de Ha-waï-eilanden.

FILM-REVUE

— Zekeren dag, toen een regisseur der Kalem Company mij op het tooneel bemerkte, stelde hij mij voor een rol te komen vertolken in een film met. cowboys en Mexikaansche bandieten. Mijn halsbrekerij karakter had mij doen opmerken en alzoo bracht ik het al spoedig tot star. Ik was nog kleine tooneelspelen aan 't vertolken, toen ik eene verbintenis afsloot met de Pathé Exchange om er « De 'Roode Cirkel » te draaien. Na «De Erfgename van den Radjah» verliet ik de Pathé en ging voor eigen rekening arbeiden. Als ik te oud geworden ben om nog te regisseeren, ga ik scenarios schrijven, en ik zal het voldoende zijn om op mijne beurt te sterven, want voor mij, is het leven zonder het iets of wat aan de kinema te wijden, niet waard dat het geleefd worde.

— Maar nochtans is het een ruw leven. Na iedere episodenfilm moet ik in een sanatorium eene week of wat rust nemen, zoozeer zijn mijne zenuwen door al die uitgehaalde halsbrekerij en overspannen. Want dergelijke tooneelen met al hun gevaren, dienen dikwijls tot vijftien maal toe herhaald te worden, alvorens zij voor de projektie kunnen dienen.

— En U hebt natuurlijk stokpaardjes?

— Mijn eerste stokpaardje is mijn huisje. Ik verafgood mijn home, en breng er al de vrije oogenblikken door, die mijn arbeid mij laat, buiten die welke ik besteed aan vérstrooiingsreizen. Ik zelf heb er den bouw en de bemeu-beling van bestuurd. Het gebeurt mij wel eens dat ik er de inwendige regeling gansch van verander, indien ik ze wat al te lang gezien heb. In der waarheid moet gij weten dat ik niet lang zonder bezigheid kan blijven.

— En dan nog, houd ik van dieren, voornamelijk van honden. Ik heb eene model-hondenfokkerij en ik ga ze meermaals per dag bezoeken. Ik houd er tevens aan vrienden 'te ontvangen en ze eigen bereidde gerechten voor te zetten. Zonder zelfvleierij kan ik U zeggen dat zij er duimen en vingeren van aflikken, en dat zij meer dan cens van hetzelfde gerecht terugvragen. In ieder geval, indien het niet goed was, zouden mijne vrienden zich niet ziek maken, om mij

alléén genoegen te doen. Tusschen hen zijn er vele vrouwen en deze zijn niet verdraagzamer dan hunne andere zusters.

— En dan kan ik U nog vertellen dat mijn hond Teddy, voor mij een hond tusschen de honden is. Ik ben er dol op. Als waakhond is het de beste slaper die ik ken. Ik ben er overtuigd van dat, om gelukkig te zijn, men, zooals onze grootmoeders steeds zegden, zijn huisje moet liefhebben, zijn haard wil ik zeggen, want er zijn zooveel huizen, tusschen de rijkste en de prachtigste, die wèl woningen zijn, doch geene haarden. Maar n\en wordt « huisvrouw » geboren en men wordt het niet. Ik heb arme meisjes gekend die een haard maakten in een klein kamertje van een vierde rangshotel.

— En tusschen zooveel gevaren, welke was de toestand die U de grootste huivering heeft bezorgd?

— Ik zou het U moeilijk kunnen zeggen, ik verzeker het U. Nochtans, ja, ziehier... Toen ik nog bij Pathé « Op de Sporen van den Tijger » draaide, had ik te doen met een scenarioschrijver, die met eene buitengewoon verschrikkelijke verbeelding begaafd was. Ik ben er overtuigd van dat hij in de hel al die verschrikkelijke dingen zal onderstaan, die hij ter Aiijner intentie uitvond. Zekeren morgend kwam hij op mij toe en deelde me al glimlachend mede dat men vandaag een mooi tooneel zou draaien. Ik gevoelde wel in welken zin hij het woord « mooi » bedoelde. Ik moest in eene kooi geworpen worden, waarin zich reeds een prachttijger bevond. De groo-te kat zag er alles behalve vriendschappelijk uit en scheen er hoegenaamd niet erg op gesteld met mij in goede verhoudingen te blijven. Het was wel verstaan dat de temmers klaar stonden om op het eerste oogenblik van gevaar in te grijpen. Maar het gebeurde niet en toen ik de kooi mocht verlaten onstnapte mij zekerlijk de grootste verluchtingszucht van mijn leven.

Ruth Roland is in 1896 geboren. Zij is reeds gescheiden en onlangs werd er gemeld dat zij terug in het huwelijk ging treden met zekeren Cliff Durant, een in Amerika bekend yachtman. Ruth meet 1.65 m. en heeft roodbruin haar en donkerblauwe o ogen.

NEMO.

FILM-REVUE

Kinemabrievenbus

MIEKE-MA NNEKE. — Sessue Hayakawa, adres c/o Stern Film, 223, Iriedrichstrasse, Berlin S. W.. 48.

N. B. — Een volgende maal meer geluk met de prijskamp.

SOLANGE. — 1) Leen Mathot meet ongev. 1.74 m. en zijn gewicht hangt af van het oogen-blik dat hij z ch laat wegen: voor of na het eten, msar *ds middelmaat gelooven we dat het zooi ets rond de 75 is. Voor wat oie ooge.* betreft, we hebben dit nog niet opgemerkt.

2) Ramon Navarro meet ongeveer 1.68 m. en is ongehuwd (nog *n okkasie). Ons inziens hoeft Rudi voor hem niet hevresa te wezen.

Z) I'/.bcma Dean s tijd is lange maanden in beslag genomen geweest door de vorming harer eigen filmmaatschappij, nu draait zij voor eigen rekening; a A Siren of Seville».

N. B. — Voor wat die rondtrappelende controlpur betreft, .misschien had de goede man hier wel reden toe om te zien of heïJ er in de zaal wel in « alle eer en deugd » toeging. Beste groeten terug.

DAN MC. JAVISH. — 1) Colleen Moore is in de Engelsche taal te schrijven, adres: 1231, S. Grammercy Place, Los Angeles (Cal.) U.S.A.

2) Charles de Rochefort, adres- 17, rue Victor Massé, Paris.

SUZY Nr 3. — André Roanne, adres; 14, rue cTArmengaud, Saint-Cloud (l'rance).

TOTO. — 1) Gloria Swanson zendt gratis de haar gevraagde foto.

2) Betty Blythe, kan in de fransche en engelsche taal geschreven worden; zendt gratis haar photo; adres: 1820, La Brea Street, Hollywood (Cal.) U. S. A.

3) De a stars » zorgen zelve voor hun toiletten; die der figuranten worden hen doorgaans door de maatschappij geleverd.

KARA-TETE. — G. Monca, adres: 6, rue Laborde, Paris.

PAUVRE JOUJOU. - 1) De rol vjm André Louis Moreau in «Scaramouches, werd vertolkt door Ramon Navarro; is- een Mexikaan, zelfde adres al? Alice Terry.

2) Alice Terry, adres: c/o Metro Pictures, 1025 Lilian Way, Los Angeles, (Cal). U. S. A.

3) U kunt ze allen in de fransche en engelsche taal schrijven.

N. B. — We geven u den raad een inzending voor de Vrije Tribuun te sturen en we beloven u, ze aandachtig in te kijken; voor wat die Duitsche artisten aangaat, best zal zijn hen nog eens uw schrijven te herinneren, inaar à propos, u noemt ons daar « Beste N_» zijt u daar zoo zeker van?

CHERARD. — ’t Spijt ons zeer, maar dergelijke persoon is ons totaal onbekend.

WEESJONGEN. — 1) Betty Blythe, zie antwoord Nr 2 aan Toto.

2) Pola Negri kan in de Vlaamsche, Engelsche of Fransche taal geschreven woiden; zendt gratis haar photo; adres: c/o Paramount Studios, 6284 Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

3) Alla Nazimova in de engelsche taal te schrijven; zendt haar photo tegen vergoeding van 1/4 dollar; adres: 6124 Carlos Avenue, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

JAGUARD. — 1) Ramon Navarro, adres: c/o Metro Pictures, 1025, Lilian Way, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

2) Onzen besten dank voor de inlichtingen over die zwendelaar, en voor de volgende maai meer geluk met de prijskamp!

MONTE CHRISTO. — I) Gravin de Liguaro, adres: c/o 3, Rue de Rocroy, Paris.

2) Geramine Fantanes, zelfde adres als voorgaande.

3) Estelle Taylor, adres: 2033, Cahiienga Avanue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

M. NAEGELS. — Uw naam is met andere door de zetmachine gevallen en alzoo niet geplaatst. Duizendmaal verschooning. Wil u wel de lijst der winnaars eens goed uitpluizen? U zult zien dat de meest begunstigden buiten Antwerpen wonen.

2) Dustin Farnum, adres: United Fernum Producers Clendi’e 'Ca1/ U. o. A.

3) a Fatty », Roscoë Arbucle, adres: c/o 6015. / Hollywood Boulvard, Hollywood (Cal.) U. S. A.; ( denken niet dat hij zijn photo nog zal zenden.

JENNY HAMMERSTEIN. — 1) De rol van Li-zette Fleury in a Les deux Gammes » werd vertolkt door Violette Jyl, adres: 5, rue Daubigny, Paris.

2) Jane Rolette is niet gehuwd; vroeger werd ten onrechte beweerd dat zij het wel v/as en met Georges Biscot, adres: 15, rue Hégésippe Moreau, Paris.

3) Douglas Fairbanks Jr zendt gratis zijn photo; voornaamste film: «Stephens Out»; adres: c/o Paramount Pictures, 6284, Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

EVA. — I) André Roanne is gehuwd met Ra-quel Meller; toen hij met deze laatste « De Verdrukten » draaide was hij nog gehuwd met Marie Louise Iribe, maar. .. hij draaide met Raqudl, scheidde van Marie-Louise, en hertrouwde met Raquel! Zonderling, niet?

2) Het was ongetwijfeld een drukfout van onzen konfrater; Jack Gilbert was wel degelijk de echtgenoot van Leatrice joy.

3) «L’Engrenage», hoofdvertolkstér: Geneviève helix.

AURORA. — 1) Musidora’s ware naarn is Juliette Roques; geboren te Parijs in 1894; zwarte haren en dito ooger; adres: 4 bis, rue Gounod, / Paris. (

2) De rol van Andre Garnier in «. Les Enfants de Paris » werd vertolkt door Lucien Dalsace.

3) Spijt ons zeer dat u ons verdenkt de prijzen van onze wedstrijden zoo maar rech‘s en links, naar goeddunken, te verdeelen,, bij een volgende prijskamp noodigen wij u uit op de verloting der prijzen aanwezig te zijn. Het artikeltje voor de Vrije Tribuun was zeer goed, en voor wat die naamverwarring aangaat, ga maar çens even bij uw nichte Solange te biechten.

NELLY. — 1 ) Italia Almirante Manzini heeft zwarte oogen en dito. haren; rond de 36 jaar otid (geeft geen juiste ouderdom, net zooals de meeste Eva’s dochters) meet ongeveer 1.72 m.; is gehuwd; voornaamste filmen: «De Schadbw», «De Kleine Parochie ».

Doet nog steeds aan kinema, maar tegenwoordig slechts bij gelegenheid.

2) Mildred Davis heeft blauwe cogen; meet 1.50 m. en is in 1902 geboren.

3) Charles Bryant is .in 1887 geboren; meet 1.82 m.

N. B. — U moet ons toch als een zeer vreeae-lijk en wreedaardig mcnsch aanzien, daar u met zulke angstwekkende termen schermt I

OTHELLO. — 1) « Film-Revue» ia in alle dag-bladwinkels verkrijgbaar.

2) Mary Pickford heeft blond haar en lichtbruine oogen.

FILM-REVUE

3) Een dergelijke naam is ons onbekend; bedoelt u niet Asta Nielsen?

BOUBOULE. — I) Charles de Rochefort, adres:

17, rue Victor Massé, Poris.

2) Theodore Roberts, adres: c/o Paramount Pictures, 6284 Selma Avenue, Hollywood (Cal.)

3) Douglas Fairbanks jr, zelfde adres als voorgaande.

N. B. — De eerste in de Fransche taal, de laat-Sten in de engelsche taal te schrijven; zenden alle drie gratis hun phato.

JULIA en PIERRE. — 1 ) Rod la Rccque, adres: c/o 6015, Hollywood Boulvard, Hollywood (Cal.)

2) May AHison, zelfde adres als voorgaande.

3) Aan Karina Bell kunt u in de Duitsche of Vlaamsche taal schrijven, maar dan zeer duidelijk.

MOLLEMIEKE. — Aan al de Duitsche artisten kunt u in de Vlaamsche taal schrijven; b.v. Hen-ny Porten, Erna Morena, Ellen Richter, Hella Moja.

N. B. — Nota genomen van liet jaarabonnement, onder dankzegging. .

H. LAUWAERT. - U kunt u daaivoor b. v. richten tot het « Standard House », Huidevetters-straat, alhier.

CHU-CHIN-CHOW. — 1) Richard Dix. voornaamste filmen: «The Christian», a The Ten

Commandments», adres: Paramount Studios, 6284 Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

2) Leon Mathot, adres* 47, Avenuè Felix Faure, Paris.

3) Antonio Moreno is een Spanjaard, te Madrid geboren, adres: Athletic Club, Los Angeles (Cal.)

N. B. — U kunt het er eens op wagen die artisten in de fransche taal te schrijven, doch houdt ons dan op de hoogte.

DIANA. — Alice Terry, Lewis Stone, Ramon Navarro, adres: c/o Metio Pictures, 1025, Lilian Way, Los Angeles (Cal ) U. S. A.

HENRIETTE. — 1) Colleen Moore zendt gratis v haar photo; zie adres antwoord aan Dan Mac T avish.

2) De naam dier artiste is niet gegeven geworden.

CHIMIZY M AZ A JUKI. — î) Charles de Rochefort, zie adres aan Bouboule.

2) Is privé-geheim.

3) Wat zou u nu willen dat we daar op antwoorden?

MUGUET. — 1) Rudolph Valentino, adres: c/o Paramount Pictures, 485 Fifth Avenue, Nev* York City, (U. S. A.)

2) Georges Biscot, adres: 3, Villa Etex, Parrs.

3) Harold Lloyd, adres:

PALLIETERKEN. — 1) Gaumont, 11 Quai au Bois de Construction, Brussel.

2) Misschien willen zij u die aldaar wel bezorgen.

3) Lloyd Hughes, adres, 502, Irving Boulvard,

ROMEO. —'Bijdrage voor de Vr’je Tribuun van belang ontbloot en kan bijgevolg niet opgenomen worden.

CHU-CHIN-CHOW. — /elfde opmerking als

voorgaande.

MILTA. — 1) .Milton Sills is op 10-1-82 geboren, blonde haren en grijze oogen; was vroeger pro fessor in de wijsbegeerte; zendt gratig zijn photo, meet 1.60 m., adres: 1320 Cre3cent Heighs, Hollywood (Cal.) U. S. A., is gehuwd en huisvader.

2) Anna Quarentina Nilsson is 'n 1889 geboren; blond haar en b'.a* we oogen, kan in de fransche en engelsche taal geschreven worden (zelfde voor Milton Sills) adres; 1945 1/4 Aigyle Street, Hollywood (Cal.) U. S. A.

3) We hopen u d.kwijls te woord te mogen staan.

BRABANT SIX. — 1) Sh rley Mason kan in de fransche taal geschreven woiden, adres; c/o 6GI5 Ho.lywood Boulvard (Cal.) U. S. A.

2) De rol van Eglea in a Messaline » werd vertolkt door Mme Gonzaque, adres: c/o 3. rue de Rocroy, r'aris, denkelijk kan zij:;i de fransche taal geschreven worden.

TOM WHILE. — i) Cullen Landis, adres: 1504 Gardner Street, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

2) Marie Walcamp draait niet meer.

3) Reginald Denny, adres: Universal Studios', Universal City (Cal.) U. S. A

N. B. — Allen zenden gratis hun photo, in de engelsche taal te schrijven.

PIET PIETERSZ. — U ziet wei dat u nou zoo n sehr k niet moest hebben!!!

ALI-BEN-DARAK. — 1) N’ta Naldi, adres: c/o Paramount Pictures, 6284, Selma Avenue, Hollywood (Cal.; U. S. A.

2) Mary Milles Minier, adres: c/o 6015 Hollywood Boulvard, Hollywood (Cal.) S. A.

3) Jacqueline Logan, zelfde adres als Nita Naldi.

N. B. — Besten dank voor de beloofde aanbeveling.

VIOLETTA. — I en 2. Zie antwoorden aan Milta.

3) Betty Compson, zelfde adres als Nita Nadi, zie antwoord voorgaande.

N. B.-— Het lezen van uw schrijven was «tien jaar langer leven » dit is wat anders dan ziek worden, niet?

KAI JANS. — Bijdragen voor de Vrije Tribuun worden opgenomen. Beste groeten terug van een onbekende aan een dito.

ZONNEBLOEM. — Het adres lan die artist is; Players Club, New York City (U. S. A.); we gelooven dat het nu ook niet de geschikte weertjes voor u zijn, niet?

ALICE PAVOR. — 1) Kortelings krijgen we « De Dief van Bagdad » van Douglas Fairbanks in Anvers Palace.

2) Die draaien wel voor eigen rekening, maar hebben een verbinten 8 met de maatschappij afgesloten om hun voortbrengselen aan haar te ver-koopen.

3) Besten dank voor. het genoegen dal u ons wilt doen, maar wat spreekt u daar van bederven! Weet u dan niet dat bedorven vruchten van den boom vaiten?

SEDECIAS. — 1) Uit Hollywood kunt u op 5

of 6 weken tijdg. antwoord ontvangen.

2) Douglas Fairbanks draait voor eigen tekening, maar zijne filmen worden uitgegeven door de a United Artists », een firma waarin hij geïnteresseerd is.

3) Was vroeger een artist in een rondreizend feooneelgezeischap.

MONIQUE. — Lou.s Pagliéri. adres. 220, rue Marcadet, Paris. NEMO

N. B. — Vragen ons na Zondag toegekomen, worden in het volgend nummer beantwoord.v

temple de venus

met MARY P HI \ • RI/V in de hooldroi

ria innig beminde, en dus ook den vreemdeling haatte. De jonge weduwe wachtte niet om Stanley naar het eiland te volgen, waar deze gansche uren sleet in zijn werkhuis, bij zijn geliefd model. Philippe Grey-son, die jMaggie vergezelde, ontmoette Peggy Dean. Het was hem niet moeilijk het jonge meisje te overhalen met hem te huwen en Ihij sprak met haar af om met hem te vertrekken. Den avond van haar vertrek, werd zij echter door Moria ge-waarschutój dat een man als Philippe haar niet zou’ huwen. Intusschen heeft David, door den haat overmeesterd, Stanley overweldigd, hfepi gebonden in de zee geworpen. Wannaer Moria dit verneemt, werpt zij zich ooliJn zee. David, dit ziende, voelt wroeging en het is hij, die zal trachten Stanley te fedden Hij gelukt erin en brengt her( ii'Moria t\ g, die nu beide een gelukkig levers zullen slijten.

En Cupido keert bij Venus terug, na liefde en haat gezaaid te hebben...

11 N een harer paleizen geeft Venus, godin der liefde, aan Cupido bevel zijn 4L pijlen tusschen het menschdom te werpen.

Cupido werpt zijn eersten pijl vóór de deur van Denys Dean, eenvoudig werker. Zijn twee oudste dochters, Moria en Peggy, zijnde negentien en twintig jaar, zijn beide van ’n wonderbare schoonheid. Zekeren dag ontmoet Moria een jong schilder, Stanley Dale. Alhoewel zij van elkanaer scheidden, hield de liefde hen toch gebonden. Weldra verliet de schilder de streek en begaf zich bij Maggie Lane, jonge rijke weduwe, die hem, zooals zij zeide, beminde. Zij gaf in haar woning feesten, welke de kunstenaar nog nooit zag. Stanley vertrok vóór het einde van het feest en begaf zich onwillekeurig naar het eiland van Moria, waar hij van deze« vader verkreeg dat Moria voor hem als model zou dienen

Een idylle ontspon zich, maar pok een groote droefheid werd geboren in het hart van David Harper, een vïsscher die Mo-

FOX-FILM e 35, rue Fossé~aux-Loups - BRUSSEL

10

FILM-REVUE

Vrije Tribuun

OVER FILMEN MET GROOTE TOONEEL-SCHIKKING

Houdt het publiek van filmen met groote too-neelschiikking?

Een volksstemming zou die vraag gewis toestemmend beamen.

Als gewetensvol kinomaniak stel ik mij tot taak de oorzaak van dit verschijnsel op te duiken.

Wordt publiek’» kunstzin aangenaam gestreeld door he: zicht van de reusachtige, prachtige bouwwerken?

Is het de ontzaglijke menschenmassa, die het ontzag afdwingt van ieder toeschouwer of staat deze in onverholen extaze voor de schitterende, flonkerende toiletten ert keurige kleedijen?

Of is het veeleer he" monumentale cijfer der onkosten aan de tooneelschikking verbonden, dat bet publiek beïnvloed?

Zou het grillige publiek hierin soms ook een mode er op nahouden?

Doch neen, de twee laatste veronderstellingen zal ieder rechtgeaard kinemaliefhebber als vernederend, met nadruk van de hand wijzen.

•Houden zij dan enkel van filmen met groo'sohe mise-en-scène, omdat doorgaans in dergelijke rolprenten deze heerlijke gebouwen als kaartenhuisjes instorten of in likkende vlammentongen weg-teeren?

Ik kan dit saddistisch genot best begrijpen! Toch beantwoord die beschouwing niet aan den algemeenen smaak.

Is het de reklame, even reusachtig als de tooneelschikking zelve? Zijn het de vertolkers, de tooneelschikker aan de rolprent verbonden.? Is het bet scenario zelve dat doorgaans een bekende episode uit de geschiedenis weergeeft? Is het...

Eilieve, ik word langer om meer besluiteloos in mijn oordeel.

Publiek heeft vele smaken!

Publiek heeft geen smaak!

Havel aar.

OORDEEL OVER FILM OF ARTIST

Ik heb met veel aandacht het artikeltje gelezen, dat aan de Vrije Tribuun ingezonden was en dat verleden week in « Tooneelwereld » verscheen, onderteekend Chu-Chin-Chow. Ik moet békennen, dat ik niet anders kan dan instemmen met bovenvermelden schrijver, waar hij meent, da' de n-zenders voor Vrije Tribuun Ffun oordeel eens* zouden moeten geven over een film of een artist.

In den Forum rolde men vóór veertien dagen, een film af. getiteld « Reden om te leven ». De hoofdrol' van dezen band' was in handen van Georges Arliss. Ik heb nooit prachriger, natuurlijker en aangrijpender spél aanschouwd, dan hetgeen door dezen artist gepresteerd werd. Hij kan er niet op bogen een mooi gezicht te hebben, een jonge, elegante verschijning te zijn, maar hij kan zich doen gelden door zijn kunst, en dàt wil wat zeggen!.

Het blijkt hier weer eens te meer, dàt men niet steeds de filmartisten moet hebben, die schitteren door hun schoonheid. Nemen we bijv. den door allé meisjes geliefden, den onvermijde-lijken Rudolf Valentino. Als zijn naam op een plakkaat staat, zouden de jonge meisjes de zaal ôtormloopen, waar er een film van bun Adonis afgeTold wordt. Hij heeft goede oogenblikken, dat beken ik volgaarne; doch de voornaamste fcooneelen, die hij goed weet te vertolken, zijn 1 iefdestooneel en.

Doch de ware kunst eischt veel meer dan verliefd kunnen kijken. De lezers en lezeressen moeten nu niet gaan denken dat ik Rudolf Valentino niet lijden mag (alhoewel ik hem niet zoo’n bijster mooien jongen kan vinden); de filmen, die ik van hem gezien heb, hebben me veel genot verschaft en er zijn nog wel andere filmartisten (zoowel vrouwelijke als mannelijke) waarvoor mijn bovenstaande geuite meening van Rudi’8 kunst kan gelden.

Georges Arliss is een kunstenaar, een kunstenaar in den waren zin van het woord, die zijn gevoelens op zijn aangezicht zoo treffend Weet weer te geven, dat men als ’t ware in zijn ziel kan lezen en hei is te betreuren van zulke artisten niet meer filmen gedraaid of vertoond worden. Dan zouden de menschen de ware kuns" leeren kennen en begrijpen; dan zou de filmwereld haar hoogtepunt kunen bereiken. Jane.

DE TIEN GEBODEN!

Met een voldaan glimlachje m’n plaatsje inge-nomen; ongeduldig gewacht. Stil, zachtekens weerklinken de zware toonen van het orkest en met een diepe buigstem trilt de muziek en klinkt stilaan als een triomfkreet door de zaal en vervult me alis een warme ademtocht. Daar rijst het doek en oh! wat hebben we een macht van mooie, reusachtige gebouwen en beeldhouwwerken in sombere, grootsche lijnen; dan de hooghartige wreedheid der Pharao’s, het wroeten en lijden der Israëlieten. Dc lijdensweg door de woestijn, de doortocht dwars door de Roode Zee. het gebulder der zee, de builende, woeste golven; de verzwelging van de Egyptische heirscharen! M n ziele, alles in prachtvolle kleuren, een weldaad voor de oogen. En voor mijn geest komt even de vervlogen schooltijd, de eerste lessen van de oude geschiedenis!

Het aangrijpend tooneel vqI emotie, als Mozes op den berg tusschen de kille rotsen de tafel der tien geboden ontvangt, terwijl beneden de stammen zich overleveren aan afgoderij.

En in het tweede gedeelte, waar een realistisch drama zich afspeelt als een zedeles voor sommigen, vooral voor ons, de jongeren! De vertolkers spelen en leven mede. Men voélt als het ware den strijd zelf van het personnage! Dan opeens de ruwe werkelijkheid, dat het weeral gedaan is.

Stil na de vertooning ging ik heen, naar huis toe, in de duisternis van den killigen nacht. Alleen het klapperende ruitjè. van ’n gaslantaarn onder m’en vensters stoorde slechts dé kalme rust na zoo’n genotvcilen avond. Kai Jans

DE ZEESLAG

Echte meesterwerkjes van de film boeten soms van hun kunstwaarde in door bijna onvergeeflijke kleine fouten.

In « De Zeeslag » is op de « Nikko » Japansch kruiser met luitenant Yorsika (5e~sue Hayakawa) als bevelhebber) na uren verwoede strijd, waarin menigvuldige dboden en gekwetsten 'van zijn bemanning vallen, ook niet hét minste, noch mast, noch toren', noch . reeling of koker stukgeschoten.

Het is insgelijks jammer, alhoewel, het niet schaadt, dat de toeschouwers geen enkel kijkje wordt gegund op de vijandelijke oorlogsbodems, waarvan zij, tusschen haakjes, nog zelfs de nationaliteit nie>t vermoeden.

Waarom het publiek den indruk opgedrongen dat kapitein Fergan (Telix Ford) op het dek van de « Nikko » wordt gedood of gekwetst, wanneer hij twee rmnu'en later doodkalm langs de ladder in de batterijtoren komt gedaald.

FILM-REVUE

Met mijn geringe kennis over Gostersche zeden betwijfel ik ook de waarheid van het aanvangs-tooneeltje in een Japansche straàt, dat me al te gemaakt toeschijnt en dat, als ik me niet vergis, in Frankrijk is verwezenlijkt.

De tooneelen in de Fransche hoofdstad, la ville lumière, zijn ook jammerlijk mislukt door mangel aan realiteit en wel uit oorzaak van de Fransche nieuwsgierigheid, bij gemis aan een meer scherpen term.

De a would be » filmartisten, die behoorlijk langs het gaanpad door gewentensvolle politieagenten op aiSianc 1:: he* opname veld werden genomen, gaven de dluzie van een geestdriftige menigte, die geduldig de in-een-oegsnblik voorbijsnorrende pedaalridders opwacht.

Geen enkel ook maar die de straat wou oversteken!

Zoo gaven ook de keliners van heft « Café de la Paix » hun onbetwijfelbare goede inzichten en verrassende kinematalenten te kennen, met zich geen duimbreed voor de kamera te verwijderen, zoodoende het klienteel, al even nieuwsgierig, op zijn bestellingen latende wachten.

Dit nu zijn opmerkingen die de verwezenlijking betreffen.

Hetl moreele scenario; kor.fiikt tusschen Oos-tersche en Westersche beschaving, verpersoonlijkt door specimen’s die geen doorsnee volkerenaard weergeven, is onwaar voorgesteld.

« De Zeeslag » in zijn geheel is een heerlijke T<*1 prent, die bijna gansch door Sessue Hayakawa, in zijn machtige uitbeelding, wordt ge-«chraagd.

Kleine fouten bij zulk filmgehalte zijn juist onvergeeflijk en betreurenswaardig. Havelaar

Ik heb in het nummer dezer week een bijdrage gelezen in de Vrije Tribuun, die me zeer verheugt. Het gaat namelijk over de toepassing der Neder-landsche taal in de filmen, vooral in de kluchten.

Het verwondert mij, dat zoo een belangrijk punt zoo weinig behandeld wordt, want het is toch belangwekkend genoeg om er meer over te schrij-' ven.

Als trouw bezoeker van een volkscinema, heb ik mij meer dan eens, en met reden, geërgerd over de gebrekkelijke, ja verwaarloosde vertaling der kluchtfiJtaien.

Voor het meerendcel is er echter nog geen vertaling, en het publiek der volkscinema s, dat voor het meerendeel toch maar bestaat uit werklieden en kleine burgers, begrijpt niét de helft van den film. Want aan den tekst, bijzonder die der kluchten is, voor een groot deel, het komische gewijd. Ik wil liever zeggen hei geestige. En als men net geluk heeft twee of meer talen te kennen, en men ziet het grootste deel van het publiek onverschillig blijven voer het meest komische, dan vraagt men zdch allicht af hoe het komt, dat er niet meer op gehamerd wordt om onze mooie taal, die toch evengoed, en meer zelfs, tielt voor het publiek der volkscinema’s, in de filmen inge-lascht te krijgen'.

En daarom doet het mij nu eens Werkelijk genoegen over dit onderwerp een artikeltje gelezen te hebben naast de vele futiliteiten, die men anders in Vrije Tribuun durft neerpennen.

Piet Pieterz

TE LAAT KOMEN

Waarlijk, een vervelend iets. Waarom wordt oen kinemavertooning gestoord door eeoi boel geruchtmakende telaatkomers?

Weet wel, beste Tribunisten, dat het in het karakter van den Antwerpenaar ligt van ergens op een vertooning te laat te komen of op het laatste oogenblikje.

Verleden week was ik nog eens voor de zooveel-»te maal gestoord in een kinemazaal. Het orkest speelde juist de ouverture van een prachtvol drama. ’t Was muisstil in de zaal en de muziek vloog zachtekens, zoetekens over de menigte. Maar boem!!! t Spel was naar de maan!

Voetengeschuifel, menschen die rechtstaan en allerlei onaangename geruchten.

Wat was het? Natuurlijk, weeral telaatkomers!

Het ongeluk ligt hierin besloten, dat het diegenen zijn{ die te laat komen, welke steeds hun Vaarten 8 morgens halen, of voelen die lui zich veilig omdat hun plaats toch onbezet blijft tijdens oe vertooning en daarom heel den boei in de war sturen?

Conclusie: Zii hebben het voordeel van een goede plaats te hebben omdat zij hun ticketten in den loop van den dag kunnen halen. Maar niet ieder heeft tijd te Veel om dikwijls een uurtje staan aan te schuiücnl!

Dus, zij hebben reeds dat voordeel en dan komen ze nog anderen storen die, na een dikwijls moeilijke dagtaak, een vermaak zoeken in de kinema en dan nog gestoord worden in hun paar rustige uurtjes.

Wie het schoentje pas*! trekke het aan.

Kai Jans

Photohoekje

ALICE PAVOR ontving gratis de photo van Alice Brady, na! jaar en 2 maanden, na haar in de fransche taal geschreven te hebben.

JENNY HAMMERSTEIN ontving gratis de photo van: Sandra Milowanoff, postkaart, op 5 dagen; Ginette Maddie, postkaart, op 3 dagen; Max Linder, 18x13, op 6 dagen; Harold Lloyd, 18x12, op 46 dagen; Betty Compson, 19x24, op 33 dagen; Pola Negri, 17.5x23, op 36 dagen.

JOSEPH VAN GOEY ontving grat s de photo van: William S. Hart, 12.5x16.5, na I maand en 9.dagen; Milton Sills, 12x16, na 2 maanden en 6 d.; Rudolph Valentmo, 16.5x21.5, na 2 m. en 2 d.; William Farnum, 17.5x12.5, na 1 m. en 13 dagen; Rod La Rocque, 21.5x16.5, na 2 maanden; Charley Chaplin, 17.5x12.5, na 1 m. en 14 dagen; Lrilian Gisn, 17.5x12.5, na 1 maand en 14 dagen; Asta Nielsen, postkaart, na ll dagen; Nathalie KoVanko, 22.5x!7.’5, na 2 maanden en 4 dagen; Edna Purviance, 17.5x12.5, na I maand en 18 dagen.

BOONESTAAK ontving gratis de photo van: Rudolph Valentino, .formaat 21x16, na 6 weken; William Farnum, 19x13, na 5 weken.

MOLLEKIIEKE ontving gratis de photo van Pola Negri, 23x17.5, na 5 weken.

JULIA en PIERRE ontvingen glatis de photo van: Betty Compson, 12.5x17, na I maand en half; Gloria Swanson, 12.5x17.5, na 3 m.; Wanda Hawley, 16x22, na 3 maanden; Dustin Farnum, 19x24, na 3 maanden, Carmel Meyers, T9x24, na 8 maanden.

MONTE CHRIS! O ontving gratis de photo van: Pola Negri, 18x24, na 7 weken; Viola Dana, ïlx 16.5, na 7 weken; William Farnum, 17.5x12.5, na 9 weken,

EVA ontviqg gratis de photo van: Theodore Roberts, 17x22, na 46 dagen; Richard Dix, 18x13, na 2 m.; Jane Novak 19x24, na 80 d.; Percy Mar-mont, 18x24, na 40 d.; Barbara La Marr, 18x24, na 33 dagen met een brief over haar f lm aSan-drai>; Walter Hiers (2), 18x24, na 42 d.; Lloyd Hughe«, 18x13, na 69 d.; .Herbert Rawlinson, 18x13, na 40 d.; Clara Kimball Young, 19x24, na 38 d.; en ’t prachtigst van allen Gloria Swanson, 26x36, na 21 dagen (uit Pargs).

FILM-REVUE

ZU DIE LIJDEN

::: CELLES QUI SOUFFRENT :::

Voortbrengst van George Melford::: Dramatisch tooneelspel met :::

LEATRiCE JOY - liTA ifiLDI - LEWIS STONE • PAULINE GARON

INHOUD

De groote Amerikaansche financier, Harry Mac Bride, en zijne vrouw, Edith, leven gelukkig, want tot hiertoe is Harry door geen enkele omstandigheid van den rechten weg geweken. Een ongelijke strijd heeft plaats op de beurs van New-York-, tusschen Harry en zijn vijand, den financier Fenton. Zij eindigt met hel verval van Fenton, dié zijn revolver op

ca Seneck, een verrukkelijk schepsel, echtgenoot van dokter Conrad Seneck, vermaard heelkundige.

Ten gevolge van zijn aanslag is Fenton tot 3 jaar gevangenisstraf veroordeeld. Zekeren dag, wanneer het hem gelukt was te ontsnappen, valt hij onder een automobiel en worden hem de beide beenen verbrijzeld. Door toedoen van dokter Seneck wordt hij nochtans gered. Inmiddels, te Miami, in Florida,

Harry richt en aanstonds aangehouden wordt. Ten gevolge van al deze ontroeringen, aanvaarden de Mac Bride’s de uitnoodiging ’ van hun vrienden, de Jackson’s Redell’s, en vertrekken naar Florida. Tusschen de andere uitgenoo-digden, bevindt zich Madame Frances-

in de villa der Redell’s, ontspint zich een echte roman tusschen Harry Mac Bride en de schoone Francesca Seneck. De dagbladen schrijven reeds over dit nieuwsje, waarvan tovallig een in handen valt van Fenton, die door toedoen van Mac Bride zelf in vrijheid gesteld

FILM-REVUE * 13

is. Hij verblijft nochtans in de kliniek van dokter Seneck.

Weldra heeft Fenton een plan gevonden om zich te wreken. Een inlichtings-bureel houdt hem op de hoogte van de gangen van Francesca Seneck en Mac Bride te Miami. Hij verneemt dat beiden zekeren dag per vliegtuig vertrokken »varen en slechts ’s anderendaags waren weergekeerd, waarna Mme Mac Bride alleen naar New—York vertrokken was, waar haar man haar nochtans gevolgd was.

Edith, om haar man niet meer weer te zien, had zich als zièkendienster in het hospitaal van Seneck aangegeven. Fenton, wetende dat Mac Bride op zoek naar zijn vrouw is, lokt hem in een hinderlaag, waar men hem nedervelt. Hij wordt in de kliniek van dokter Seneck gedragen. Fenton heeft Seneck van alles

op de hoogte gebracht; een verschrikkelijke strijd woedt in het binnenste van dien man, waarvan het geluk verwoest werd door den man dien hij tot het leven moet terugroepen. Het einde van deze film zal ons toonen hoé een man van eer handelt.

Kinemanieuwsj es

DE FILM ARTISTEN, welke misschien wel het hardst werken, zijn Mary Pickford en Douglas Fairbanks; beide artisten weten dat hun bewonde-deraars telkens iets nieuws van hen zien willen. Er wordt gezegd, dat Mary P ckfora' zou vertal1-ken « Faust » of « Asschepoester y; haar echtgenoot, Douglas Fairbanks, en John Barrymore, zouden;n de;o!verdeeling voorkomen. Zekeihed echter heeft men niet, daar zij nog steeds besluiteloos is of ze deze onderwerpen zou aanvatten. Wat Douglas betreft, deze zou een fantaizie aan durven op c De Wereld binnen 100C jaar». Inden dit doorgaat mogen wij ons weer aan iets buitengewoons verwachten, daar wij weten dat Fairbanks een durver is.

NA AR WIJ VERNEMEN zou S>lvia Bi earner in het huwelijk treden met Dr. Harry J.. Martin.

IEDEREEN stelt belang in de produktie’s van D. W. Griffith en is telkens nieuwsgierig om te vernemen wat hij ditmaal zal op het witte doek brengen. Wij hadden gemeld.' dat hij zou uitgekozen hebben als onderwerp «The Sorrows of Satan», doch hij spreekt nu dit gerucht tegen, daar, volgens hem, de rechten daarvan toebehooren aan d Famous Players-Lasky Corporation.

EEN NIEUW‘'WERK van den bekenden schrijver, S r J. M. Barrie, zal op het zilveren doek verschijnen, namelijk: «Quality Street». Er wordt zelfs bijgevoegd, dat Marion Davie9 de bijzonderste rol vor haar deel hebben zal. Die rol is « Phoebe » en werd te Londen door Fay Compton met veel sukses op het gesproken tooneel gespeeld.

HARRY SNUB POLLARD heeft Amerika verlaten. bestemming Berlijn, waar hij kluchten gaat draaien.

MILTON SILLS zou zinnens zijn niet meer te draaien, doch nog slechts filmen te regisseer en.

FILM-REVUE

IM; CINE-ROMAN

(L’Opinion publique) (A Woman of Paris)

Naar het Scenario van Charlie Chaplin. Vlaamsche bewerking van Ed. Neorg. Film van de Artistes Associés. Rolverdeeling

De vader van Marie .... .... Clarence Gilbert

Marie Sincla r .... Edna Purviance

Vader Millet ....,.... Charles French

Moeder Millet .... Lydia Knott

Jean Millet .... Carl Miller

Pierre Revel .... .. Adolphe Menjou

Fifi ) vriendinnen van .... Betty Morissey

Paulette ) Marie Malvina Polo

(Eerste vervolg)

« Hij is zeer misnoegd over u », murmelde zijn. moeder,, «hij schijnt wel tien jaar verouderd.»

« Moeder », antwoordde de jonge man, « wees niet gestoord. Beiden zijt ge in uw recht maar ik moet dit jonge meisje; beschermen. Het moet omdat ik haar bemrn; hoort ge, moeder, omdat ik haar bemin! \1 wat haar nu overkomt is mijn

schuld! »

Zonder hem te aanschouwen, zegde zij zachtjes: « Wat wilt ge, mijn arme jongen, gij alleen zijt rechter over uw doden, maar er zijn zaken die niet mogelijk zijn. »

« Ik weet het, moeder, maar ge moet iets voor me doen... »

Zij antwoordde niet. waarop Jean voort ging: «Vraag aan vader eenig geld, ik ga Marie Sinclair naar Parijs geleiden, haar in veiligheid brengen en za] daarna terugkeeren, ik zweer u dat ik zal terugkeeren. »

De moeder haalde haar schouders op... doch, langzaam ging zij naar haar echtgenoot toe, welke steeds bij het vuur zijn pijp zat te rooken. Angstig wachtte Jean de dingen af.

De vader maakte geen enkele opmerking. Hij haalde uit zijn zak eeruige bankbiljetten, koos er drie uit van honderd frank en overhandigde deze aan zijn vrouw, welke bij Jean terug kwam.

« Ga hem nu tot v/eerziens zeggen, mijn jongen », sprak zij, terwijl zij hem het geld gaf. « Wees vriendelijk tegen den armen man... Ik ga mij ter ruste begeven want ik kan niet meer ».

Zij wendde zich naar ar 'kamer, nadat Jean haar lang omhelsd had e jonge man, na eemge aarzeling, trad het salon binnen. Hij zag zijn vader welke nu het vur veilaten had. en nu op de chaise-longue rustte.

Jean deed eenige stappen, keerde terug maar bedacht zich. Hij wist n et goed hoe te beginnen. Hij moest natuurlijk zijn vader bedanken, maar voelde in zijn hart eenigen wrok.

Zijn vader, zonder twijfel, voelde zich geöroffen door deze gebeurtenis. Jean raakte hem even aan den schouder maar deze verroerde niet; dan zegde hij met zachte «tem:

« Vader 1 »

En wanneer hij voor de tweede maal « vader » zegde, zag hij op het tapijt de nog brandende pijp

welke uit vader *s handen gegleden was, daar zijn arm nevens de rustbank hing.

Een verschrikkelijken angst neep hem het hart toe... Zou...?

Hij boog zich over den ouden man en legcfe zijn beide handen op dezes schouders. De zachte aanraking deed het lichaam en het hoofd ter zijde vallen...

Mijnheer Millet was dood.

Aan de statie wachtte Marie Sinclair, zij richtte haar oogen onophoudend naar de klok van de wachtzaal; buiten haar was er geen levend wezen, te bespeuren.

Wat duurt het lang » mompelde zij.

En in haar geest kwamen al de gebeurtenissen van den avond terug. Zij kon maar niet begrijpen dat er in zoo n korten tijd zoovele dingen gebeurd waren. Het leven scheen haar ellendig toe; zij gevoelde geen vreugde maar ook geen spijt. Zij hoopte öp Jean voor de toekomst. Zij beminde hem nu met een zekere droefheid en in haar hort ontkiemden vreemde gevoelens. Wat zou het leven met die liefde z*jri?

Naarmate de minuten vervlogen voelde zij haar moed wankelen.

Wat deed Jean? Hoe hadden zijn ouders hemr w zijn terugkomst, ontvangen? Zij zag in haar verbeelding het volgende tooneeJ: Vader en moeder welke hem smeekten bij hen Ie blijven, geen daad te volbrengen welke voor hun huis schande zou beteekenen. Zij zag hun tranen, hun verwrongen handen en zij zag dat de zoon aan de smeekbeden gehoor gaf; zij zag hem in de armen van zijn moeder, haar troostende en belovende niet te vertrekken.

Een oogslag op de klok zegde haar dat de trein binnen tien minuten zou aankomen. Reeds had de bediende plaats genomen achter het loket, hetwelk hij echter niet opende daar hij op dit uur geen reizigers verwachtte.

Marie wist niet wat te doen. De telefoon was daar, zij kende het nummer van de ouders van Jean. Zij belde op en het was Jean zelf welke aan het toestel kwam.

«Zijt gij het, Marie, zijt gij het?» vroeg hij. «Welk ongeluk! Zoo gij wist!... Ik kan niet vertrekken... Ah!... Wacht een oogenblik... »

En Marie hoorde niets meer. Zij wist niet dat juist op dit oogenblik de dokter bij de Millet’s binnen kwam 'en dat Jean hem tegemoet ging, de verbinding aan de telefoon afsluitende.

Marie wachtte, riep... geen antwoord.

Zij begreep nu alleen maar dat al haar plannen jn rook vergaan waren... Zij wachtte nog... niets... «Het is gedaan», dacht zij..., «goed en weJ gedaan!... »

Plots hoorde zij den trein binnen stoomen. Alsdan met een soort woede vroeg zij een kaartje voor Parijs. Zij voelde niets meer dan verachting en* haat. Zijn nam plaats in een kompartiment en den trein vervolgde zijn weg.

En op dit oogenblik riep Jean op Marie, terwijl zijn moeder wanhopig snikte en de dekter verder nutteloos was.

Terwijl een jazz-band zijn eigenaardige muziek, liet hooren, vulde het cabaret zich met zijn gewone bezoekers. De hotel meesters geleidden hun klanten naar de tafeltjes en zorgden er voor dat deze sneï

en goed bediend werden. Het was middernacht, het uur der soupers. In de warme zaal hoorde men de eerste ontploffingen der champagne flesschen.

Alles was gemaakt om de bezoekers te voldoen maar deze schenen niet spoedig voldaan. De diage-lijksche slemppartijen brach tten eenieder onder een vervélenden indruk. Er wa3 te veel licht, te veel gerucht, te veel juweelen en ic veel pluimen.

Er was geen enkele vrouw die hier binnen kwam, welke niet voor een 30.000 frank aan paar-len en, diamanten op zich droeg; het was om zoo te zeggen een ordewoord; de bedienden aan den ingang hadden dan ook bevelen ontvangen om daar een streng toezicht cp te houden.

Het was hier het koninkrijk der fortuinen. Wat waren die vrouwen gisteren en wat zouden die morgen zijn? Dit problema was onnoodig opgclost

C‘e worden, het was voldoende dat de champagne ✓loeide.

Een groote jonge man, met geknipte knevel, kwam de trappen af. Hij werd gevolgd door een vrouw van zekeren leeftijd en die hem zorgvuldig bewaakte, zorgvuldiger dan een moeder zou gedaan hebben. Met handbeweging duidde bij een tafeltje aan, waarvoor een hotel meester dan ook zorgde. Van deze plaoats af kon mer. de gnnsche zaal overzien.

De jonge man had zich neergezet maar zijn gezellin liet haar blikken rond gaan. Zij zag drie bekoorlijke jonge vreuwen, met een diadeem van kostbare aigretten, zich vlak tegenover hen plaats nemen.

« Ik heb het hier koud, Albert », zegde zij. « Wij krijgen hier juist de « courant d’air » van den trap in het aangezicht. »

« Wat kan mij dit schelen », antwoordde Albert onverschillig.

En daar hij zich niet bewoog nam zij insge-lijks plaats. Zij verdiepte zich in het menu om de spijzen uit te kiezen. Een tijdje later vroeg zij:

« Albert, wat moet men opdienen? Wilt gij zelf niet kiezen? »

Albert antwoordde niet. Zijn blik rustte op een paar dat juist zijn intrede deed.

De man interesseerde hem niet maar voor de vrouw was hij heel en al bewondering.

In der waarheid was het een verrukkelijk schepsel. ’t Was n vrouw welke zich door ieder aanbeden zag en welke men alle eerbewijzen bracht. In haar zwarte oogen brandde de overwinning en van haar lippen daalde een glimlach welke men aanzag als een aalmoes. Haar diadeem van kostbare aigretten bewoog zich op en neer bij elke beweging.

Albert kon zijn bewondering niet onderdrukken.

« Die lieve Marie Saint-Clair! » liep hij met half luide stem.

Zijn gezelling haalde de schouders, op en bestelde naar haar believen.

Zij ook bewonderde de jonge vrouw* maar met een razernij in het hart. Zij dacht het gevonden te hebben: -

« Zij is natuurlijk schoon omdat zij de fortuin deelt van Pierre Revel », gromde zij, « indien zij moest leven van uw geld, mijn beste, dan zou niemand haar opmerken ».

Marie Saint-Clair, zij had haar naam een beetje gewijzigd, daar het wel degelijk Marie Sinclair was, gaf een teeken aan Pierre waardoor deze toelating bekwam om een onderhoud te hebben met den eersten hotelmeester August.

Pierre Revel behoorde tot de aristocratie van het feest en zorgde voor de ververschingen.

«Het is goed, August», zegde hij «niets ontbreekt er aan dan die wei verzorgde spijzen op te eten. » ,

Marie Jachtte hem vriéndelijk toe wanneer hij terugkeerde, waarop liet souper een aanvang nam.

Pierre en Marie spiaken weinig. Zij hadden elkaar niets te zeggen. Hun vriendschap duurde reeds lang; zij genoten van het oogenblik zonder vreugde en zonder verveling. Maiie Saint-Ciair was echter gelukkig, omdat Pierre het ‘haar aan niets liet ontbreken.

In bet cabaret ging het feest zijn vollen gang; men danste en het plezier steeg ten top. Waarom? Omdat

Marie Saint-Clair ontwaakte. Zij bewoonde een huis niet ver van de Porte Dauphine; haar kamer was luxueus gemeubeld, lien behangers-garnier-ders hadden er meer dan een maand aan gewei kt.

Marie sliep in een vorstelijk bed en bij haar ontwaken bracht een der kamermeisjes haar ontbijt.

Het was 11 uur des morgens en de zon scheen zachtjes naar binnen; het was een heerlijke lentedag.

« Heeft mevrouw goed geslapen? » vroeg het kamermeisje welke echter niet naar het antwoord luisterde daar dit een machinale vraag was.

Op dit oogenblik ging de deur open en vulde een zekere parfum de kamer; een vroolijke stem deed zich hooren:

« Bonjour! »

Marie stak de hand uit.

« Bonjour Fifi! »

Fifi was een tenger meisje; zij droeg een kostbare kleeding. Zij lachtte, zij lachtte aanhoudend. « Van waar komt ge, gekkinnetje? »

Fifi was naar het venster gegaan, doch keerde terug met open mantel waardoor men zag dat zij in avondioilet was.

Spreek er niet van! » lachtte zij. « ik ben niet gaan slapen en nooit heb ik mij * zoo goed gevoeld. Slapen, ge weet Marie, dit zijn maar voor-oordeelen. Hoe meer ik slaap, hoe slechter ik mij gevoel... Om welk uur zijt gij gaan slapen? »

« Om 5 uur deze morgen ».

« Om 5 uur! Lieve God, Marie, uw bloed gaat daardoor verdikken! Wees voorzcht'g! mijn moeder slaapt acht uren op een nacht en ge kent den uitslag, nietwaar? Ik zou in haar plaats niet willen zijnk.. En Paulette! Ge kent Paulette... »

Aan de deur hoorde men het antwoord: «Paulette... Wat is er met Paulette?»

Een andere jonge vrouw stormde naar binnen; zij was wat zwaarlijvig; zij bezag beiden met een onderzoekenden blik en herhaalde haar vraag:

« Welnu, wat is er met Paulette?

Fifi haalde de schouders op:

« Ik zegde immers geen kwaad. Ik zegde alleen maar dat ge te veel slaapt. »

« Dit zijn mijn zaken. Ik heb behoefde aan slaap om mijn zorgen te vergeten. Maar daarvoor ben ik niet tiaar hier gekomen... Bonjour Marie!»

Zij omhelsde haar vriendin welke teeder op haar beurt haar met zoenen overlaadde.

Paulette haalde een geïllustreerd blad tie voorschijn en vroeg:

« Weet ge wat daarin zit? »

Marie knikte van neen terwijl het haar kamermeisje haar hielp kleeden.

« ik weet niet* foto’s zonder twijfel».

« Ja en zeer schoon... er is een bi» weike ik u bijzonder aanbeveel ».

(Wordt voortgezet)

Vprwarhf

MONSIEUR BEAUCAIRE —

TUI 1 -.lüfia-u iip.jwipM

Aan onze geacü lezers en lezeressen!

Nu U allen blijk hebt gegeven, onze uitgave FILM-REVUE steeds te willen lezen, maken wij U nu ook attent op onze uitgave

11«- ED TMBIRBI

Dit belangrijk weekblad, immer zeer rijk

geillustreerd geeft een volledig overzicht over alles wat kinema aangaat, alsmede film en tooneelnieuws, de schoonste artikels over kinema en theater, enz., enz. ;

in alle hioshen en dagüladminlels te uernriigen ij

40 bladzijden tekst voor fr. 0.85

Koopt het EENS en ge zult het BLIJVEN koopen. ( )

Abonnementen kunnen ten allen tijde op de post en op ons bureel opgegeyen worden aan den prijs van jj:

3 maanden voor fr. 7.50 6 » » » 15.00 1

12 » » » 30.00

Het wordt franco thuis bezorgd.

Al wie zich laat inschrijven voor een jaarabonnement, ontvangt gratis tot nieuwjaar

KI«- Eli lOOHEELIVERELD