FILM-REVUE

OP ZEE Bron van Photogenieke Pracht

' |'j~ | ET zee-onderwerp, allereerste

jra I bron van photogenieke schoon-1 *L 4L heid is, alhoewel dapper, slechts op onvolmaakte wijze uitgewerkt geworden. Ieder werkelijkkunstliefhebbend

kinematografist zou moeten bekoord geworden zijn in die onuitputtelijke mijn, de schitterendste mozaïken voor zijn samenstellingen te houwen. Talrijk waren de pogingen, zeer talrijk zelfs, in verhouding met de door het verwezenlijken van zeefilmen gevergde uitgaven, want de verre en langdurige verplaatsingen, het vervoer van een onmisbaar materiaal, de huur van schepen, het heropbouwen van afgedankte zeebodems, zijn zeer kostbaar en van een onzekere financieele delging.

De Amerikaansche cinematografisten, wier voortbrengstbudgetten veel om-vangrijker zijn dan. die waarover hunne Europeesche kollegas beschikken, hebben hier mooi spel. Het is daarom ook dat in déze lange opsomming, die veeleer een eerelijst lijkt, Amerika op zichzelf veel grooter plaats inneemt dan al de andere filmvoortbrengende landen te samen.

Frankrijk, dat ons onder oogpunt van cinema, in Europa, het meest interesseert, staat er in aantal ten achter, maar wint ruim in hoedanigheid van het in hoeveelheid verliest. En men zal hoegenaamd niet verwonderd zijn dat de Fransche cinematografisten in hun kunstopzoekin-gen niet verder in het ruime sop zijn doorgedrongen, als men weet, dat de middelen waarover zij beschikken, juist voldoende zijn om zeegevechten in de kom der Tuileriën en het kruisen der « bâteaux-mouches » op de Seine, te filmen.

We onderscheiden zeer duidelijk twee soorten zeefilmen. De eersten zijn in den

trant der esthetiek van Michelet, in zijnprachtwerk « De Zee »; het leven op zee vanaf het land beschouwd en er zelfs ( onrechtstreeks aan deelnemend. Deze soort filmen zijn veruit de talrijksten,, omdat zij het prak tischt te verwezenlijken zijn, en we zullen deze noemen: objektieve zeefilmen.

De tweeden, veel zeldzamer, zijn diegenen gesproten uit het scheppingsbrein van een zeeman, naar de schoonheidsleer van Joseph Conrad in « Typhoon » die het zeeleven intiem meeleeft, tot in het hart der zee-elementen doordringt en de gedachte van vasteland volkomen uitschakelt. Dezö soort voortbrengsels zullen we de subjektieve filmen noemen.

SUBJEKTIEVE FILMEN

De eerste zeefilm dag.teekent uit de Spaansch-Amerikaansche oorlog en van ten tijde der eerste beeldenmolens. De eer hem gedraaid te hebben komt George William Bitzer toe, D. W. Grif- ( fith's hoofdoperateur sinds zestien jaar.

Het is een wetenschappelijke band, die den schijn heeft van een ontroerend treurspel: de Spaansche kruiser « Vis-caya » was New York komen beschieten en werd vlak vóór cHé Amerikaansche kust in den grond geboord. Bitzer had het geluk deze angstwekkende schipbreuk tot in haar kleinste onderdeden te kunnen opnemen. Na de omreis in de Vereenigde Staten gedaan te hebben, werd deze film een plaats toegekend in het legermuseum.

Sindsdien is men er dapper op vooruit gegaan en de filmen worden nu met honderden dagelijks gemaakt. We zullen, de merkwaardigsten onder hen aanhalen.

Aan de spits bevindt zich « De Oceaan » (8 deelen), verwezenlijkt door

Ernest en George Williamson, met de medewerking van den operateur Carl

OUVRAGES DE DAMES

OUVRAGES DESSINÉS

LAINES, SOIES, COTONS, COUVRE-LITS, NAPPES, STORES, BONNETTERIE A LA MAIN,

DENTELLES, JUMPERS

MAISON EMMA

HANDWERKEN

WOL, ZIJDE, KATOEN, BEDSPREIEN, TAFEL-KLEEDEREN, STORES, KANTEN, HAND BREIGOED, JUMPERS

Anvers, Rue Vondelstraat, 15, Antwerpen

ALLE ELEGANTE DAMEN KOOPEN HUNNE

PELSEN

Pelsmantels, Boas en Marabous

in het

Huis ANNA

Diepstraat, 140 - ANTWERPEN „

Autos pout Cérémonies, Mariages, Baptêmes et Fêtes

Garage J. & H. DEHU

Téléphone 3107

42, Canal des Brasseurs - ANVERS VOYAGES A L’ÉTRANGER - EXCURSIONS PRIX A FORFAIT

11 y,

A. de"Roosecûxf

CBM iïïüre str aât20

ijmiiiiiimiimmiimiimi'.•'•••Mumiiiiiiiiii

MEUBLES

I Les plus grands Magasins en Belgique |

9 Longue rue des Claires 9

(près Meir)

I Grand choix de garnitures, 200 salles à manger, | Ichambres à coucher, salons, cuisines, verandah’s,! I bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc. |

Maison Américaine

Meilleur marché qu'ailleurs |

1 Ouvert tous les jours jusqu’à 8 h. f. § Magasin fermé

miiuiHiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiHNiiHiniiniMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiimiüi

BRODERIES-PERLAGES

ancienne

WM RYCKAERT

A. Caucheteux, successeur

Rue Rubens, 17 - Téléphone 12217 Rue Porte St. Georges, 27 - Tél. 12218 (

ANVERS

MAISON DE <(»\ITAV(H

Ateliers de „Plissage et Points clairs

.. ENGELSCH HOEDENMAGAZUJX..

VONDELSTR., 19

(nabij St. Jansplaatsi

CAUS

De laatste nieuwigheden in Vilten Hoeden

Ziet Etalage

ROYAL - ZOOLOGIE CINEMA

Secret de F mille

Margaret Seli'ridge, qui tremble devant son père, comme toute la famille d’ailleurs tremble devant lui, a épousé en secret Garry Holmes, dont Simon Selfridge ne voulait à aucun prix pour gendre. Désespérant d’écarter Je jeune homme, Simon éloigne sa fille pendant plusieurs mois, pensant que, pendant ce voyage, elle oubliera. Mais, quand Margaret revient, elle aime plus que jamais Garry, car un enfant est né de leur union. Elle avoue à la fois sa maternité et son mariage secret Mais Simon Selfridge demeure intraitable, il consigne sa maison à Garry. Bien plus, l’ayant surpris une nuit qu’il était venu pour embrasser son enfant, il le faitjturôter comme cambrioleur.

Margaret, que cette aventure a rendu malade, ne peut venir témoigner en faveur de son époux. Garry est condamné’à quatre ans de prison.

Quatre ans s'écoulent. Peggy, l’enfant de Margaret et de Garry, est maintenant à l’âge où les enfants sont à la fois adorables et tyranniques. Mais, sauf sa mère et les vieux domestiques nègres, elle ne trouve personne dans la maison qui la gâte ou lui sourie.

Un jour, saisie par le goût des aventures, elle échappe à sa gouvernante et va. polissonner dans la rue avec les garnements du quartier. Mais elle se repent bientôt de son escapade et pleure amèrement. Un vagabond la recueille et la conduit au commissariat. C’est Garry qui vient d'être libéré.

Margaret et son père viennent chercher Peggy, mais Garry, qui ignore que c’est, sa fille qu’il a recueillie, est déjà parti.

Désespéré, croyant que sa femme l’a volontairement laissé condamner et qu’elle ne l’aime plus, il a résolu de disparaître. Mais auparavant, il veut reprendre un dernier souvenir de celle qu’il aime, un collier qu’il a jadis offert à Margaret, arj temps de leurs fiançailles.

Surpris par Simon Selfridge, qui le prend pour un cambrioleur, il est blessé d’un coup de revolver. Mais la gentillesse de Peggy a fini par toucher le cœur du grand-père. Simon Selfridge reconnaît son erreur et soigne lui-même le blessé qui guérit.

Et le rire et la joie reviennent dans la vieille maison morose, où Peggy a ramené le bonheur.

PROGRAMME du 8 au 12 FÉVRIER

Le Grand Mogol

PATHE - REVUE

E. Audran

Une Affaire Compliquée

Comédie avec BEN TURPIN

Sang Viennois ....

Valse

J. Strauss

Secret de Famille

Comédie dramatique interprétée par BABY PEGGY

Pendant la Pause

Récital pour Orgue

PROGRAMMA van 8 tot 12 FEBRUARI

De Groote Mogol

PATHÉ - REVUE

Een ingewikkelde Zaak

Tooneelspel met BEN TURPIN

Wiener Bloed

Wals

LIEGEHEIM

Dramatisch tooneelspel vertolkt door BABY PEGGY

Tijdens de Poos

Récita al voor Orgel

Semaine prochaine

TOM MIX

DANS SON DERNIER ET MEILLEUR FILM

EN TROMBE

CARETH HUGHES

DANS

JIMMY, JEUNE PREMIÈRE

COMÉDIE

E. Audran

J. Strauss

} mille geheim

Trots den wil van haar hardvochtigen vader, huwt Margaret Selfridge toch in het geheim haar beminden Garry Holmes. Uit dien echt wordt een kind geboren — Peggy. Wanneer Garry, vvien men het huis blijft ontzeggen, loch, in den nacht, zijn kind wil komen omhelzen, laat de vader hem als inbreker aanhouden.

Hij wordt ervoor tot vier jaar gevangenis veroordeeld. Intusschen groeit Peggy op en wordt een klein, schattig deugnietje, dat wel eens lust tot avonturen in zich voelt opkomen om met de bengels van de wijk, de straat te ga in veroveren, om daarna, zich verloren ziende, bitter te weenen.

Zoo wordt Peggy op zekeren dag teruggevonden op een drempel door een vagebond, die het kindje bij den kommissaris voert: die vagebond is Garry, die juist kwam verlost te worden. Margaret en haar vader komen Peggy halen doch Garry, niet wetende dat het kindje zijn dochtertje was, toog verder. Wanhopig, denkend dat zijn vrouw hem veroordeelen liet en hem niet meer bemint, nam hij het besluit Ie verdwijnen. Doch eerst wil hij toch nog een laatste herinnering hebben van degene welke hij bemint. Verrast door Selfridge, die hem een dief waant, wordt hij door een revolverschot gekwetst. Doch Peggy’s zoete lieftalligheid heeft het hart van den grootvader kunnen veroveren. Deze ziet zijn dwaze halsstarigheid in en verzorgt zelf den gekwetste die langzaam ge-*r neest. «J»

En lach en zonneschijn overwinnen in dat oude, droeve huis, waar Peggy het geluk heeft binnen- >»«0 gehaald.

Imprimerie du

Centre, 26. Rempart Kipdorp, Anvers.

POUR AVOIR UNE BIÈRE BONNE ET SAINE

Adressez-vous à la Brasserie

VAN HOM BEECK

BËRCHEM - Tél. 5210

BIERES en BOUTEILLES - en FUTS

HABILLEZ

KOS

ENFANTS

BRITANNIA

77, Longue rue d’Argile

un niiiiimmi' ui mi aa aiHuiiiuimo

12, rue Van Ertborn Tél. 292ƒ ANVERS Tél. 2921

Agence pour la Province d’Anvers du Vrai “FERODO"

Agence pour Anvers des Roulements à billes S. K. F.

Agence générale pour la Belgique du Diamond et Noble’s Polish

La seule maison de la place fjurnissan aux garages aux prix de gros

Maison BERTHY

106, rue de l’Eglise, 106

Grand choix en toutes sortes de

FO uFin unns

Manteaux et casaquins à partir de fr. 37 5

PHOTOGRAVEURS

DESSINATEURS

RAPIDE ET SOIGNÉE

Champ Vleminekx.. 6 ANVERS Tet_ÉewQ2O0 —

FILM-REVUE

Gregory en dank aan de door hun vader, Charles Williamson, uitgevonden en vervaardigde buis. Zij wisten aangrijpende zichten uit de afgronden der zee, van de sponsenvangst, de haaienjacht op te nemen, in de omgeving van het eiland Wathing, dat beroemd is door het feit, dat Christoffel Colombus er voet aan wal zette.

Wat in Frankijrk het volledigste in dien aard is verwezenlijkt geworden, is de wetenschappelijke film « De Fransche

aan het scheppingsgenie van wijlen Thomas H. Ince, « Shark Monroë » (Een Schurk) werd verwezenlijkt door Lam-ber Hillyer, naar een scenario van Gardner Sullivan. Flet eerste deel — het tweede speelt in Alaska — werd opgenomen tijdens een zeer bewogen overtocht van het zeilschip « Indiana » van San Francisco, en is vol van nauwkeurige aanteekeningen en kunstenaars waardig eener pen van Joseph Conrad, de beste zee-romanschrijver dezer tijden. De

ki.il

Een zefetooneel uit Cecil B. de Mille’s nieuwe Paramountfilm Feet of Clay

hoofdrol, vertolkt door William S. Hart, was niet de minste aantrekkelijkheid van dezen band.

Nadien: « Down on the Sea in Ship » (De Harpoen), gefilmd door Elmer Clifton en Leigh Smith, glanspunt uit het leven der walvischjagers en waarvan wij nooit zijn te weten gekomen of de rollén vervuld werden door artisten of echte zeelieden, zóó oprecht en werkelijk waren de personnages.

« The Mutiny of the Elsinore » (De Muiters van de Elsinore), naar de krachtige roman van Jack London, door Edward Sloman gefilmd, behelst muiters-tooneelen onder de stormwinden —-menschelijke stormen in een orkaan van elementen. Mitchell Lewis ontpopte er zich als een waar zeeman.

« Under Crimson Skies » (Onder den Rooden Hemel), scenario van T. Q.

Marine », van Devarennes, de « Shack-leton- en Scott-expedities », door Herbert Pouting en Hurley opgenomen, behelzen tempeest-tooneelen eener zelden bereikte werkelijkheid. De expedities van Martin Johnson « Kannibalen en Men-scheneters », geven ons prachtgezichten der Zuiderzeeën weer, wat eveneens het geval is met de opvoedkundige band: « Van San Francisco naar de Polynesische Eilanden », langs Tokio om.

« De Witte Kruistocht » en « De Expeditie Rasmussen » volledigen deze reeks op eervolle wijze.

Tot hiertoe heeft slechts nog maar één film ons een werkelijken en diepen indruk van het leven van den mensch der zee weergegeven, zonder dat we, geen enkel oogenblik, eenige valsche psychologische noot of onnauwkeurigheid konden opmerken. Die filmen danken wij

FILM-REVUE

Hawks (schrijver van « De Man met de Blauwe Oogen », werd verwezenlijkt door Rex Ingram. Het eerste deel — dat alléén op zee genomen is — werd gedraaid op het zeilschip «De Zuidster», dat moedig den stormdoop onderstond.

« Hurricane’s Gal » (Zij die Vergeven), gedraaid door den betreurden Allen Holubar, bewees dat een insce-neerder met een weinig smaak en verbeelding bezield, uit een brandend zeilschip, een watervliegtuig, een torpedojager en uit de zee zelve, indrukwekkende tooneelen kan trekken.

«Moräne of the Lady Lett;/ » (Moräne de Matroos), met Dorothy Dalton, door George Melford, naar de roman van Frank Norris verwezenlijkt, was een herhaling van « De Dochter van den Zeeroover », maar in veel mindere mate.

«Elm Ompord» (Het Ongeluksschip) van Hjalmar Bergman, verwezenlijkt door Victor Sjöström, kon niet dieper zeekundig zijn, vermits het spel een aanvang neemt, wanneer de zeelieden de haven verlaten en slechts eindigt wanneer zij erin terugkeeren.

« Fury » (De Wreker), gedraaid door Henry King, met als hoofdrol Richard Barthelmess die hierin een bewonderenswaardige waarheidsvolle zeeman uitbeeldde, en die, net zooals in de film van Sjöström, zich tijdens een kruisvaart afspeelt.

« Pêcheurs d’Islande », die Baroncelli naar Pierre Loti verwezenlijkt, belooft, nàar de eenige afbeeldingen en uittreksels die wij er reeds van te zien kregen, een film te worden, een roman waardig.

Eindelijk komen we aan « De Dramas der Zee », een éénige band, samengesteld uit de filmen opgenomen aan de Dardanellen, in de Adriatische Zee, bij Jutland en te Scapa-Flow, alsmede uit zichten op den Duitschen onderzeeër U-35, buitgemaakt. Die film is beter dan een wetenschappelijke band, hij is de ontzaglijkste zeeslag, die men ooit kan verdenken. Men ziet er al de lucht-, marine- en onderzee-krachten in volle aktie. Het machtigste zicht van dit ongetruk-keerd meesterwerk, is dit vanuit een watervliegtuig genomen en ons het werpen van luchttorpedos, die een linie-kruiser aan bakboord treffen, hem alzoo ouiten gevecht stellend, doet bijwonen.

Vindingrijke tusschenvoegsels, tijdens zeemanœuvers genomen, geven aan dit mengelmoes van knipsels het uitzicht van een gevolgd onderwerp, wat evenwel niet onmisbaar was. Deze film is het poëma van den modernen zeeoorlog, net zooals « Het Rad » van Abel Gance, het poëma der spoorstaaf is. Beter kunnen wij het niet zeggen.

De Amerikanen hebben hierin niet ten achteren willen blijven en zij verwezenlijkten een bijna even machtige, half wetenschappelijke half oorkondige band:

« Op Eskader met de Amerikaansche Marine ». '

* OBJEKTIEVE FILMEN

Eerst en vooral de filmen die tooneelen behelzen, in den trant der hoedanigheid der banden uit de eerste reeks — tooneelen van stormen en schipbreuken in:

« The Life Line » of « Romany Rye » (Gipsy), verwezenlijkt door Maurice Tourneur, die in deze produktie tooneelen der schipbreuk van de « Sussex » en de redding zijner passagiers door de « Va-et-Vient » inlaschte, tooneelen die hij zelf had opgenomen. Ontroerende tooneelen met dramatische wederwaardigheden vinden we in « Should a Woman tell », verwezenlijkt door John E. Ince. « Het Spookbeeld », van Louis Feuillade, brengt de schipbreuk van de « Titanic » in beeld.

Dan hebben we nog de filmen waar-, | van de schipbreuk personnages van ver-Q 11 schillende maatschappelijken rang, op een onbewoond eiland doet stranden, en waarin onze begrippen van beschaving min of meer in t gedrang komen:

« Male and Female » (De Wonderbare Crichton), stuk van Sir James Barrie, produktie van Cecil B. de Mille;

« The Isle of Conquest » (Het Verlaten Eiland), « The Woman God Changed » (De Schipbreukelinge), verwezenlijkt door Robert Vignola; « The Bonded

Woman» (De Borgtocht), door Philip Rosen; « The Man Hunter » (Na de Typhoon), scenario en verwezenlijking van Frank Lloyd.

Nadien hebben wij de filmen der zuivere poësis:

« L’Homme du Large », die Marcel L’Herbier trok uit een verhaal van de

FILM-REVUE

Balzac, getiteld: « Een Treurspel aan den Oever der Zee ». Ontdaan van nuttelooze lengten en technische verwikkelingen, die veel te diepzinnig zijn, blijft hij een der mooiste parels der fransche filmkroon. « De Zeegodinnen», een merkwaardig fragment van gezichts-poësis, is een uittreksel van « Woman » (De Eeuwige Bekoorster), van Maurice Tourneur. « Daughter of the Gods » (De Dochter der Goden) en « Queen of the Sea » (De Koningin der Zee), legendarische toovertooneelen, waarin de koene Amerikaansche zwemster, Annette Kellerman de hoofdrol vervult. « Girl of the Sea » (De Dochter der Zee), een onderzeesch drama der gebroeders Williamson, met Betty Hilburn. « De Zeemeerminnen », van Allen Ho’lubar, met Louise Lovely. « The Unimited Guest » (Het Tragische Wrak) is een film in natuurlijke kleuren, verwezenlijkt door Ralph Ince, met de medewerking der gebroeders Williamson, en toont ons een onderzeesch gevecht van een man met een inktvisch en zal tevens de veropen-baring zijn eener tevens mooie als talentvolle jonge filmartiste: Jean Tolley.

Zeegevechten in: « Civilisation »

(Beschaving), van Thomas H. Ince; « Behind the Door » (Een Wraak), van Willat, met Hobart Bosworth; « De

Zeeslag », van Claude Farrère, verwezenlijkt door E. E. Violet, met Sessue Hayakawa in de hoofdrol.

Tooneelen met duikelaars in: « Below the Surface » (Het Geheim der Zeediepten), van Willat, aangrijpend drama door Bosworth, als een wraakzuchtige Viking op zijn zware schouders getorscht. « Partners of the Tide » (De Schipbreukelingen van den Stillen Oceaan), van Willat. « De verzwolgen Werelden », Duitsche film, met Rita Jende. « Wet Gold », fantastische film van Ralph Ince, verwezenlijkt met behulp van het Williamson’s procédé.

« The White Heather » (De Witte Heide), van Maurice Tourneur, toont ons het angstwekkend gevecht van twee duikelaars om het bezit van een met goud geladen wrak. Een van beiden wordt de luchtververschingsbuis door zijn tegenstrever doorgesneden en hij verstikt door gebrek aan lucht.

Filmen, wier spel zich in of rond een

vuurtoren afspeelt: « Deep Waters »

(Op d en Bodem van den Oceaan), naar «Caleb West», «Master Diver», van Hopkison Smith, gedraaid door Tourneur. Deze film gelijkt veeleér op een freska dan op een drama, en brengt de wederwaardigheden van het bouwen van een vuurtoren in beeld.

« Out of the Fog » (Buiten den Mist) verwezenlijkt door Albert Capellani, met Nazimova. Het stuk speelt in een vuurtoren gelegen in de gruwzame oipgeving van Florida en is prachtvol ontroerend.

« De Vuurtoren in den Storm », met Olive Thomas. « De Schipbreukelingen» Duitsche film, op merkwaardige wijze verwezenlijkt, maar die op een dom thema berust.

« Het Oog van St. Ivo », van G. Champavert.

Tusschen de filmen met groote « mise en scène » tellen we: « The Isle of Lost Ships », van Maurice Tourneur, hem door dé oude legende der « Sargassen-Zee » ingegeven en waardig eener pen van een Wells of van een Jules Verne.

Geschiedenis der vervlogen eeuwen of heldenfeietn van vrijbuiters en zeeroo-vers: « To Have and To Hold » (De Gunsteling eens Konings), op merkwaardige wijze door George Fitzmaurice verwezenlijkt en reeds een tien- of twaalftal jaren geleden door Wallace Reid gedraaid. « Treasure Island » (Het Eiland met den Schat), roman van Stevenson, regie van Maurice Tourneur. « Buried Treasure» (De Zeeroover), verwezenlijkt door Fitzmaurice en Vignola. « The Courtship of Miles Standish », dichtstuk van Longfellow, door Charles Ray op ’t doek gebracht. « De Vrijbuiter », van Genina, op de loopende Italiaansche voortbrengst, zeer in vooruitgang. « Strangers of the Night » (De Vreemdelingen van den Nacht), door Fred Niblo, met Robert Mac Kinn. << The Sea Hawk », door Frank Lloyd, heeft

750.000 dollars gekost en vergde het bouwen van talrijke 1 7e eeuwsche schepen. De galeien zijn er wonderwel in weergegeven. Milton Sills is er de hoofdrol in;

Deze twee laatste filmen zijn hier nog S niet uitgegeven.

Christoffel Colombus is reeds meermaals gefilmd geworden: in Frankrijk,

FILM-REVUE

door Gérard Bourgeois; in Duitschland, door Albert Bassermann en "een andere maal in Amerika.

En de lijst is nog ver van gesloten, er blijven nog zooveel kleine filmen, zoo verschillend van aard en vorm, aan te halen: « Koorts », van Louis Delluc,

realistisch scihilder van zeetypen: « De Periskoop », « De Gek der Rots», «Wat de Golven vertellen », van Abel Gance; « Tegenover de Oceaan », « Jean d’Agrève », « Te zijn of niet te zijn », « Vent debout » van René Leprince; « De Zwoegers der Zee » van Victor Hugo, door Antoine tot scenario verwerkt; « De Roman van een Scheepsjongen », van Léonce Perret; « De Gieren der Zee », Sjöström voortbrengst van 1914; « S.O.S. » duitsche film van Manfred Noa; « De Paarlvisscher » te Moskou in 1917 door Tourjansky gedraaid.

« The Sea Wolf » (De Zeewolf), roman van Jack London, werd tweemaal gedraaid, de eerste maal door Hobart Bosworth in 1913, de tweede door Georges Melford met Noah Beery rond 1920.

De bijdrage der kluchtfilmen is niet te versmaden: «Charlie op reis», «Charlie Matroos », (Charlie Chaplin); « Matroos tegen wil en dank » (Harold Lloyd); « Dudule Matroos » (Clyde

Cook); « Picratt en de zeenymphen » (Alb. St. John); « Fatty Ontscheept » (Roscoë Arbuckle); « Frigo de zeeman », « Frigo en de walvisch », « Frigo, kapitein ter lange omvaart », « The Navigator » (nog onuitgegeven) (Buster Keaton); « De Onderzeesche 'Zee-roover » (Sydney Chaplin) alsmede de meeste Mack Sennett, Christie en Sunshine Comedies.

Tusschen de talrijke Projekten van zeefilmen waartusschen er reeds verwezenlijkte of in verwezenlijking zijn, halen wij aan: « Er was eens een klein Scheepje » van Abel Gance », « Gori de Zeeroover », van André Lichtenberger met Ivan Mosjoukine; « De Vuurwachters » van Le Braz, verwezenlijkt door Gaston Ravel; «De Zwoegers der Zee» nieuwe omwerkingen door Rex Ingram,

« Eene geschiedenis van Spaansche Zee-roovers » door Douglas Fairbanks; «Sui> couf » door Luitz-Morat voor de Sté des Cinéromans gedraaid, « Mare Nostrum » van Vincente Blasco Ibanez, die Rex Ingram in Frankrijk en Italië aan ’tjâ draaien is: « Feet of Clay » door Cecil

B. de Mille waaruit bijgaande photo een tocftieel weergeeft.

En er blijven nog zóóveel werken te filmen: « Typhoon » van Joseph Con-rard; « Fron-Heel » van Jack London;

« De Schipbreukeling » van Stevenson;

« Moedige Kapiteins » van Rudyard Kipling; « Het Volk der Zee » Van Marc Elder; « Thomas l’Agnelet » van Claude Farrère; « Matroos » van Pierre Loti; « De Vuurtoren » van Paul Re-boux; « De Zeeschuimer » van Copper;

« Het Wrak der « Cynthia » van Jules Verne; « De Zeeroovers » van Wells »;

« De Ongewenschte » van Chondourne, en zóóveel anderen...

Maar wie zal het wagen « Het Odys-sea » en « De Storm » te draaien? Wie(|j zal « Het Dronken Schip » van Rim-band, « De geschiedenis van Venetië » verwezenlijken?

De vloed der toekomstige cinemato-graphische voortbrengst zal het ons leeren. NEMO.

Ginemanieu wsj es

RUDOLPH VALENTINO is te Warschau tot.

konng van het witte doek'uitgeroepen, terwijl Po-la Negri als koningin o'er cinema werd gekroond.

HET GERUCHT LOOPT, als zouden Joe Schenck en Hunt Stromberg in onderhandeling zijn om de Ince-instelling over te nemen.

HET cinematografisch toestel wordt meer en meer gebruikt voor persoonlijke doeleinden; zoo is de tweede zoon van den Koning van Ejigeland teruggekeerd van zijn Oost-Afrikaansche reis met een heele boel filmen door hem zelf gemaakt in het zwarte land.

FILM-REVUE

Geïllustreerde Cinemanieuwsjes

CLASSMATES. — Een kopij van het fotospel a Classmates » (Klasmaten), First National film, en welke Richard Barthelmess voltooide te West-Point, gaat in de archieven van de United States Military Academy. Buiten Richard Barthelmess en een paar andere hoofdrollen, zijn al de vertolkers kadetten en officieren van de Academy.

« Classmates » zal de eerste film zijn waarin de Military Academy als achtergrond dient. Mr Barthelmess is fier daar zijn gezelschap te hebben mogen brengen, want hij is de eerste filmacteur, welke zulke toelating kreeg.

West-Point is de trots van gansch Amerika.

Ginemanieu wsj es

JOHN BOWERS heeft drie hoeden en vele vrienden verloren; dit alles ter oorzake van zijn nieuwe film « So Big ». Hij heeft daarvoor zijn haar heel licht moeten verwen en daardoor gingen er drie hoeden, daar de stof niet droog genoeg was, te niet; vrienden van hem herkenden hem niet meer. en gingen hem voorbij, zóó zelfs, dat hij zekeren dag een gesprek afhoorde: « Ik had kunnen zweren dat dit John Bowers was; hij gelijkt er sprekend op, hij speelt zooals hij, maar .... John7heeft zwart haar. »

IN de volgende film van D. W. Griffith, « Isn't Life Wonderful », zullen wij iets te aanschouwen krijgen, hetwelk wij in geen enkel zijner vroegere producties opmerkten. De handeling grijpt plaats na den oorlog en men ziet een Poolsche familie naar een Duitsch dorp uitwijken, daar deze van honger sterft. Griffith noemt het een internationale film, daar er tooneelen spelen, niet alleen in Polen en Duitschland, maar ook in Engeland, Frankrijk, Spanjë en Amerika.

ga FilmvandeEtablissementen VAN GOITSENHOVEN

FILM

EENIGE TOONEELEN

UIT DE PRACHTFILM

DE NEDERIGEN

f:T H

10

FILM-REVUE

Vrije Tribuun

VERBODEN TE ROOKEN

Deze opschriften vindt men bijrta in alle cinemas aangeplakt en niettegenstaande dit verbod vordt er in sommigen gerookt dat het schandalig is.

Denk nu niet, door a'eze uitdrukking, beste legers, dat ik een benijder ben der ropkers. Neen, verre van daar! Het is enkel mijn opinie', welke ik hier neerzet.

Weliswaar, ben ik het eens dat rooken geen kwaad kan, indien de zaal bijtijds GOED verlucht wordt. Maar, helaas, met hoeveie instellingen zal dit het geval zijn. Immers, alle avonden, plus Zon- en Dondernamiddagen is het vertoo-ning, en op één dag kan een zaal — zelfs indien het dan nog geen groote is — niet GOED verlucht zijn. Daarom is, volgens mijn meening het beste dät er in een kinema niet gerookt wordt.

Deze gelegenheid neem ik dan ook te baat om nog het volgende te zeggen: Het zou wel aan te raden zijn dat de cinemas jâarlijksch hun deuren voor een tijdje sloten, om toe te laten de bioscoopzaal eens goed op te ruimen. Ik bedoel hier niet dat de cinema’s in ’t algemeen vuil zijn,’ maar voor de gezondheid is een reiniging toch wen-schelijk. Ja maar, zult ge opwerpen, dat zou veel schade zijn voor de inrichting! Welnu, ik denk van niet. Indien men b. v. b. een tijd nam tus-schen het zomerseizoen, zou dit zooveel schade niet aanrichten, daar in den Zomer de ménschen veel meer van de frissche buitenlucht zullen houden dan van de cinema’s.

Ziedaar wat ik er over denk. Moge er in de toekomst gevolg gegeven worden aan d'e wen-schen van het cinemapubliek T ata\e

ROOKSLOTZANG

Aan alle rookenaë en niet-rookende V. Tribu--nisten:

Hoe bezweer ik zelf de.geesten,

Die ik opgëroepen heb?

Hoe belet ik dat ze twisten,

Zich toedienend « mep op mep ».

Al dat kijven over rooken Heeft tot axioomsch besluit:

Dat ze enkel elkaar smooken « Niemand » ook ontsnapt er uit!

Havelaar

IETS OVER GESCHIEDKUNDIGE FILMEN ..

Enkele weken geleden heb ik den film «Messaline» gaan zien, en vona' hem zeer prachtig. Toen de kinema geëindigd was, hoorde ik een gesprek af, luidende als volgt:

— Och, zegde de eene persoon, wat was dat nu voor een film, niets dan oudheden, kasteelen, paleizen en gevechten. Ja, ik vond hem ook n;et heel mooi, dan zie ik liever een film van Douglas Fairbanks of van Rud. Valentino.

Ik vatte het plan op om van dien film eens iets te schrijven in V. T. Dit gesprek afgeluisterd hebbende, dacht ik bij me zelve: Jongens, U schijnt niet veel van mooie banden af te weten. Ik weet wel, en ik zie ook graag een film van Douglas Fairbanks en Rud. Valentino; maaj- is liet niet eens aangenaam et.rfs iets te kunnen bewonderen hetwelk we niet altijd te zien krijgen. Oh! menig persoon denkt aan het tegenwoordige, maar niet aan het verleden. Het is waar, dat de menschen liever een band zien waar er niet zulke oudheden in voorkomen, maar redeneer bij U zelve, en U. zult begrijpen dat het -niet alleen is om zulke filmen te gaan zien,

neen, zulke filmen zijn leerzaam en zijn zeer geschiedkundig, en zouden door eenieder moeten gezien worden. Maar eilaas! tegenwoordig ziet men niet meer naar banden waar er veel uit te leeren valt, neen 1 Dramatische rollen en dan weer kluchten, dat is al wat men nu graag ziet.

Ik vind het goed en keur niet af dat een dramatische band soms zeer mooi en ons zelfs tot- weenen kan brengen. Maar, indien men een film zooals Messaline, Baruch, enz., op de markt komt, dan zoo eenieder die filmen moeten gaan zien.

In de kinema Coliseum geeft men nu den film «David en Goliath», ook weer een zeer mooie band, en ik ga er zeker heen, niet alleen om den film te zien, maar om al die oudheden welke er in voorkomen te bewonderen.

Ik hoop, dat menig liefhebber van filmen, welke van. zulke filmen niet veel hebben moet, zal doen begrijpen hebben voor wat die filmen goed zijn.

Ze deles: Denk aan heden, maar! vergeet ookU nooit het verleden. HERTOG ALVA.

DE KINEMA EN HET HART!

'n Smeeken der ziele tot *t hoogste gevoerd!

’n Rillen van ’t zaalge, dat ’t ooge ontroert!

’n Zoenen, ’n kijken, ’n eisoh en ’n ibee!

’n Hart in devotie, het «willen» gedwee!

Het vleeze verloochend, de lusten verjaagd!

Het nooble gekoesterd, het zielge geschraagd!

De hersens ontbolsterd, van grien en van lijn,

En rond ons gepeinzen ’n hudkren naar « rein ».

De haren ontward in het donkere rond mij!

De ziel in m’n lijf is de ziel van ons beï! n Gloren in t woorde, n beven in ’t hoofd!

’n Aarzlen der blikken, en t denken gedoofd!

De wereld, daarbuiten, uit ’t «voelen» vervaagd! De menschen vergetender woeling ontjaagd!

De stilt’ in de stilte, het harte ontbloot,

En ’t wrlemlen der passies door «Liefde» gedood!

’n Naadren van beiden, eerst schuchter, dan vast/Jl De ziel van n zoen langs de -lippen ontlast! ' i"

Het wel en het wêè in ’n bundel vergaard,

En ’t onderling deelen, zôô godlijk gepaard!

En zôô door de jeugd: en door t gansche bestaan, En immer de ziel van t banale ontdaan.

De ernst op ’n troon in het harte gezet En toch altoos voelen ’n zindren van pret!

VIL

En eens d’oogen sluiten, op eenzelfde tijd,

En samen dan d'rentlen door d’eeuwigheid,

En daar nog beminnen, t oneindige door,

Want «Liefde» blijft «Liefde» en gaat nooit te

Zóó helpt ons de «Kiné» in t rillen van ’t hart! Zóó leert hii ons t minnen dat ’tdiftlaaien tart! Zôô geeft hij bekoring, zôô minnen w’hem meer, Zôô stuwt hij den mensch in ’n hoogere sfeer!

HET « BEDELEN » OM PHOTO'S

Zoo zou men het op den duur wél kunnen gaan. noemen. Het vragen om photo’s is nu een algemeen iéts geworden. Oud en vooral jong, die

FILM-SBVUE

maar eenigszi'ns een fransen of engelsch briefken kan aaneenflansen, schrijft aan zijn lievelingsartist. De grootste gekkernijen worden er in uitgekraamd: Welk poudre-de-riz, reukwerk « zij » gebruikt; welk kleed « zij » het liefst draagt; hoe « hij » den krachttoer in film «zus en zoo» uithaalde en nog anderen dommen praat. Als men dan toch zooveel van zekeren artist houdt en hem om zoo te zeggen aanbidt, deed men dan niet beter hem met rust te laten en van uw gezaag te verlossen. Aldus steelt ge nog iemands kostelijken tijd.

Wanneer de vurige bewonderaar dan eindelijk een prentje van zijn afgodin heeft kunnen afsmee-ken, krijgt het zeker- een eereplaats op zijn kamer. Hij kijkt haar aan en zucht, terwijl hij hoopt eens ook zoo beroemd te zijn. Hij verlangt alleen dat ze mooi ziij, op het doek, spel en kunst gaat hem al bitter weinig aan.

Het is zeer waarschijnlijk dat artisten ook wel-eens behoefte gevoelen aan een aanmoediging of een woordje vanwege «ware» kunstliefhebbers. Het zou hen meer belang inboezemen te spreken over de hoedanigheden en hun puik spel in sommige filmen, maar tevens te wijzen op zekere missingen. Per slot van rekening blijven ze toch maar gewone menschen met dit verschil dat men zich in hun midden, dat een artistenmidden is, veel vrijer beweegt dan bij ons.

Maar leg er U in godsnaam toch niet op toe een bazar van photos op te stapelen!

Hebt ge centen te veel? Besteed ze beter en ga éénmaal te meer naar een degelijke kinema-zaal (niet voor het schoon buffet, hoor!) om met een beetje kunstsmaak een degelijke band te gaan zien. Overigens, wanneer ge alle weken een buitenlandsch port kunt bekostigen (zie Photo-hoekje), kan het er wel van af.

Het ware misschien nog beter dat men in het studio alle brieven; met vraag naar photo in de scheurmand wierp, om te vermijden, dat die arme «cinema-gekkett» nóg zieker worden in het hoofd.

Indien ik. er wat met den groven borstel aanging, mijne verontschuldigingen aan allen die zich gekwetst voelen. Aigrette.

EEN SCHETSJE

Oef, k zit! Wat n leuk gevoel!

’k Heb me langs een lange lijn van lange bee-nen moeten heenwroeten om op m’n plaats te komen, ’k Heb ’n paar grom-woordjes gehoord, ’n paar wrevelige gezichten vermoed.

Voor mij n dame en n dametje, moeder en dochter, meen ik, modern opgedirkt.

’k Haal m’n neus op, doch niet; minachtend’, hoor, ’k doe t veeleer met ’n zéker behagen, ’k Snuif op n dikke ödeurlucht, « Pivert » of « Roma », of wellicht wel beiden. Die wase-ming omhult me zwaar.

Men kijkt zich aan. D’oogen schijnen te vragen:

« Wie heeft zich zôô aan ’t fleschje bezondigd? »

’k Heb sterke vermoedens. Heel even, o heel eventjes maar, nip ik me wat voorover, ’k Raadde juist, ’t zijn de dame en ’t- dametje, voor mij. Hemeltje, wat ’n «parfum». Eenvoudig dom-log waart de geur rond, flapt tegen m’n neus, kruipt me voelbaar in d’hersens. Maar toch nog aangenaam, hoor, echt!

De eerste film... ’k Geniet op m’n eentje... Verdraaid, die reuk toch. Instinktief wil ’k mijn hoofd zijwaarts buigen om t geurige walmen te ontsnappen.

Op ’t doek sterft juist de broer van Lucretia Borgia...

Plots... n scherp keffen... 'n Hondje voor mij, op de knieën van het jongste dametje. Zou die soms ook z’n zenuwen voelen verfletschen onder die geurlucht?

Weer een geblaf, maar fijner dan ’t eerste. *n Rij achter mij weer een hondje dat zich verveelt, doch t is meer «opgevoed», fijner, ’n «juf-frouwachtig-hondje ».

Weer draai k me even om. *k Dacht eerst miszien te hebben, maar ’t is toch zoo!

Tusschen een heer en een dame, beiden in ’n pelsfrak, staat ’n snoeperig kindje recht. Maar niet te hoog, hoor, om d’achterzittenden niet te hinderen. De volle rij is bezet, dus geen plaats meer voor t lieve kind, zelfs niet op mama’s knieën, daar rust in ’n moffel ’n eveneens snoeperig wezentje... een hondje.

Tiens, ’t zijn de papa en de mama van ’t kindje (niet van ’t hondje, hoor). Echt aardig, vreemd zelfs! Dat poppetje van ’n kind moet recht staan, en ’t hondje ligt behaaglijk op me-vrouwsi schoot, ’n Overdrijving van « Weest goed jegens de dieren. Weer n keffen... wefer... nog...

’n Paar wrevelig gestemde toeschouwers, ’n half of ’n heel dozijn mompelingetjes. Stilte... eindelijk!

’k Volg de filmen, één na één. Altijd maar flapte die goede geur tegen me aan, tot ik op ’t laatst ’n fletse smaak in m’n mond kreeg. Als ik buiten ging had ik er pijn in ’t hoofd van. Even nog zag ik de doening van d’heer en de dame, met den pelsenfrak, na. ’t Lieve dochtertje, kreeg ’n hand van papa. De mama nam heel voorzichtig ’t hondje onder den arm. Weg waren ze.

Toch n vreemd begrip van moeder- en hond-jesliefde, niet? GRI-GRI.

Eindelijk heb ik het besluit genomen er ook eens tusschen te komen en daardoor misschien een middel aan de hand te doen om aan al dat onnoozel gekibbel een einde te stellen.

Ik ben een hartstochtelijke liefhebber van too-neel en cinema, doch het bijwonen ervan wordt mij tegenwoordig al te moeilijk gemaakt. Overal hangen plakkaarten « Kinderen niet toegelaten »} en als er eens eene zaal is waar dit niet het geval is grijnzen U andere opschriften tegen:

« Verboden te tooien ».

Tot overmaat van ramp lees ik dan Vrijdags nog in de V. T. dat ik de andere menschen in de cinema zinneloos heb doen worden door het, o, zoo stil, geschreeuw van mijn klein, en anderen een tering heb doen oploopen door mijn rooken.

Daarom ben ik van zin mijn kind van kant te maken en al de tabakwinkels in de lucht te doen vliegen.

Ik denk wel dat al de vijanden van kinderen en rookers mij in deze zending zullen ter zijde staan en mij zullen helpen om daarin te gelukken... zonder te veel mijne kleederen te scheuren.

En nu, handen uit de mouwen (of uit de kleederen, voor degene die er geen mouwen in hebben), en eens dit grootsche werk volbracht, zal er plaats in de kolommen der Vrije Tribuun zijn voor degelijke artikels. TOON.

Sedert eenige weken reeds volg ik aandachtig, of liever, glimlachend, dat gekrekel over het rooken in den kinema.

Ziehier mijn gedacht, «beste krekelaar».

Ullie slingert elkander de schilderachtigste nanamen naar het hoofd. En waarom? Ja waarom

Denkt gijlie dan dat het daarom zal beteren? Bijlange niet!

Immers, mijnheer X of mijnheer Y zal zijne «havana» of zijn «bogdanoff» niet laten omdat hij in «Vrije Tribuun» gelezen heeft dat rooken in

12 FILM-REVUE

den kinema onbeschoft is. Steek U dat toch niet in het hoofd.

Luister eens naar mij.

Dat kritikeeren dient tot niets. De heeren zullen het rooken nooit laten, al gingen al de vrouwtjes op hun kopje staan. Rooken zit hun nu eenmaal in het lijf, en niets ter wereld' zal dat er uit krijgen.

Denk nu niet dat ik partij trek voor de rookers; ik blijf geheel onpartijdig.

Alleenlijk wil ik maar dat al dat gekrakeel tot niets dient: integendeel: het doet U pen, papier en inkt verslijten (!!!)

Dus, beste «tribunisten», laat zien dat de Sin-joren verstandiger zijn, eh! Staat dat nu voor lieve meisjes en galante jongens zoo ruie te maken? Allé! allé! Geef elkander een pol, en dat het daarmee vrede weze. JOPPE.

Cinemabrievenbus

TATAKE. — l) Alice Terry, Roman Novarro en Lewis Stone zenden gratis hun photo.

2) Bij gelegenheid verschijnt de levensbeschrijving van Shirley Mason cn 'Harry Carey.

3) Dit ligt aan de cinemabesturders, welke dergelijke filmen voor hun inrichting dienen af te huren.

ROSKOPJE. — 1) Daar we ons niet in der.ge-lijke « buurt » wagen, kunnen wij er met geen kennis van zaken over spreken.

2) We vermoeden' echter sterk dat dit tooneel in een Fransen studio werd gedraaid, alhoewel het scenario veronderstelt dat bewust tooneel te Antwerpen speelt.

ELZA EN HORTENSE. — 1) Betty Blythe heeft donkerbruin haar en zwarte oogen en meet 1 m.76; de meeste dansen in «De Val van een Afgod» voerde zij zelf uit, behalve de « Seguerilla », die door een beroepsdanseres werd gedanst.

2) Van welke maatschappij was die film?

3) Douglas Fairbanks beoefent aille sporten.

LEKKERBEK. — 1 ) Georges iBiscot; adres;

3, Villa Etex, Paris.

2) Andrée Brabant; adres: 5, rue de Brousse, Paris;

3) Beiden in die Fransche taal te schrijven en zenden hun photo tegen vergoeding van fr. 2.

SNUG. — 1) Bessie Love; ardes: c/o Suite 52, Taft Building, Hollywood (Cal.), U.S.A

2) Madge Bellamy, zelfde adres als vo orgaande.

3) David Powell; adres: c/o Paramount, 458, Fifth Avenue, New York City (U.S.A.).

ELLY. — I) Huntley Gordon; adres: c/o Paramount Studios, 6284, Selma Avenue, Hollywood (Col.), U.S.A.

2) Edward Burns; adres: c/o Suite 523, Taft Building, Hollywood (Cal.). U.S.A.

3) Ronald Coleman; adres: c/o Metro Studios, 1025, Lillian Way, Los Angeles (Cal.) U.S.A.

EVE. — [aque Catelain * adres: 45, Avenue de la Motte Picquet, Paris.

JENNY. — 1) Warner Baxter; adres: c/o Suite 523, Taft Building, Hollywood (Cal.), U.S.A.

2) Kenneth Harlan; adres: 3800 Mission Road, Los Angeles (Cal.), U.S.A.

3) Robert Frazer; adres: c/o Metro Studios. 1025, Lilian Way, Los Angeles (Cal.), U.S.A.

N. B. — Zenden allen gratis hun photo.

NINITA. — 1) Richard Talmadge is ongehuwd; in 1897 geboren.

2) Na een lang verblijf in het ziekenhuis, zal hij terug gaan draaien.

WILLY EN JIM. — 1) Colleen Moore i s% in

1900 geboren; meet 1 m. 57; heeft donkerbruin haar en bruine oogen.

2) Alice Lake is in 1897 geboren; meet 1 m.55;; heeft donkerbruin haar en bruiine oogen.

3) Colleen Moore is gehuwd met Mac Cormick, en Alice Lake met Robert Williams.

N. B. — Er worden per week maar drie vragen beantwoord.

OMNIA. — Charlie Chaplin weet zelf niet van welke nationaliteit hij .s; in ieder geval door zijn lang verblijf in de Vereenigde Staten is hij nu Amerikaansch staatsburger; din. November 1.1. is hij gehuwd met Lita Ley; gescheiden van Mildred Harris; nooit met Pola Negri gehuwd, doch wel goede « kameraden » geweest.

FLIRT. — 1) William Farnum is nu aan de Paramount verbonden en dient aldaar geschreven te worden.

3) Forrest Stanley; adres . 604, Crescent Drive, Beverley Hills (Cal.), U.S.A.

M. BEAUCAIRE (Groningen, Holland). — 1)

« Niebelungen »; - rolverdeeling: Paul Richter

(Siegfried); Margarete Shön (Reinhilde); Theo-door Loos (Koning Gunther); Bernhard Goetzke (Volker von Algey); Gertrude Arnold (Koningin Ulfe).

2) Hanna Ralph; adres: 111, Kaiserdamm.,

Charlottenburg, Berlijn.

3) Zenden hun photo tegen 1/4 goudmark.

TEEKEN ZORRO. — 1) Ben Turpin, adres:

5560, Santa Monica Boulvard, Los Angeles (Cal.), U. S. A.

2) James Ambrey, adres: Elks Club, Los Angeles (Cal.), U. S. A.

3) Monty Banks; adres: c/o Suite, 523, Taft Building, Hollywood (Cal.), U. S. A.

N. B. — Zenden alien gratis hunne photo.

MALEC. — l) Suzapne Christy. Adres: c/o

rue de Rocroy, 3, Paris.

2) Bijdrage voor T. V. niet geschikt; is te persoonlijk.

SMARAGD. — 1) Henny Porten, 76 Park-strasse, Berlin-Dahlem.

2) Pola Negri, c/o Paramount Studios, 6284* Selma Avenue, Hollywood (Cal.), U. S. A.

3) De eerste vergt voor hare photo 1/4 goudmark; de tweede zendt ze gratis; beiden kunnen in de Vlaamsche taal geschreven worden.

DERBY. — 1 ) Ramon Novarro. Adres: c/o Rex Ingram Productions, Leghorn (Italië).

2) Alice Terry, zelfde adres als voorgaande.

3) In welke film en van welke maatschappij hebt U die artist gezien?

WIKIN.G — 1) Belga Film, 33, Barthélémy-laan, Brussel.

2) Pathé Consortium, 67, Faubourg St-Martin, Paris.

3) Famous-Players-Lasky Corporation, 485, Fifth Avenue, New-York City (U. S. A.).

N. B. — We geven U de voornaamste, zooniet zagen we ons verplicht er eene gansche kolom aan te verbruiken.

MENSCHAERT. — Raden het U ten stelligste af, daar het vak reeds overkropt is van kandidaten.

MIRIAM NOEL. — 1) In die film vertolkte Gertrude Astor de rol der indringster.

2) Charles Ray is op 15 Maart 1891 geboren; meet 1,80 m.; gehuwd; we informeeren even bij zijn schoenlapper.

3) Onze persoonlijke meening over die actrice zeggen? God bewa.e er ons van!!! Hebt U dans ons artikelt e: « Tusschen hamer en aambeeld » over een drietal weken niet gelezen

FILM-RBVUE

L1CO. — 1) Joseph Schildkraut kan in de

Vlaamsche (hij is Oostenrijker) en Engelsohe taal geschreven worden; zendt gratis zijn photo.

2) G. Ferguson is Amerikaan; in de Engelsche taal te schrijven; zendt .gratis zijn photo.

3) Pierre de Guinigiand zendt zijn photo tegen vergoeding van fr. 2; in de Fransche taal te schrijven.

N. B. — Van welk geslacht Nemo is? Van het zwakke (pardon!) of van het sterke (‘egenover dames, o! zóó zwak!)? Welk belang kan dit nu toch heb ben? Volstaat het niet, dat we aller vriend of vriendin zijn?

CHU-CHIN-CHOW. — 1) Sylvio de Pedrelli is in Konstantinopel geboren en een Fransch film» akteur; is aan geen maatschappij vast verbonden en draait nu voor de eene, dan voor de andere; adres: 38, rue Juliette Lamber, Paris

2) Reginald Denny is de ware naam van die artist; adres: c/o Universal -Studios, Universal City (Cal.), U.S.A.

3) Die naam is niet gegeven geworden.

N. B. — We wilden u juist de absolutie geven, maar onderaan uw schrijven stellen we vast, dat u opnieuw in de zonde van nieuwsgierigheid gaat hervallen, zoodus... Voor wat de prijskam, p-ge-achiedeni» betreft, Diogenes zou u benijden.

DIANA. — 1) André Roanne; adres: 15, rue Armengand, Saint-Cloud (rFance).

2) Nathalie Kovanko; adres: c/o Studios Albatros, 53, rue du Sergent Bobillot, Montxeuil-sous-Bois (France).

ALICE PA VOR. — 1 )Nazimova doet die excentriciteiten met opzet en Maë Murtay... ook, doch aan deze laatste passen ze nog veel minder dan aan de eerste

2) Dus moeten we uit uw bedreiging over de V. T. artikelen opmaken, dat u uwe wapens odk tegen uw onderdanige dienaar gaat klaar houden?

NEMO.

N. B. — Vragen ons na Zondag toegekomen worden in het volgend nummer beantwoord.

OOOOOOOOOOOOOO f <§> OOOOOOOOOOOOOO

Photohoekje

TEEKEN ZORRO ontving gratis de photo van:

Hobart Bosworth, formaat 17,5 X 22,5, na 41 dagen.

Ivan Mosjoukine, postkaartformaat, na 4 dagen.

Max Linder, formaat 12,5 X 17,5, na 18 dagen.

Pola Negri, formaat 19 X 24, na 17 dagen.

Barbara La Marr, 16,5 X 21,5, na 32 dagen.

Thomas Meighan, formaat 12,5 X 17,5, na 41 dagen.

ALBERTI NO ontving gratis de photo van Pola Negri, formaat 20 X 25, na 2 maanden.

F RANCHO ontving gratis de photo van Edna Purviance, formaat 18 X 13, na 5 maanden 16 dagen.

OOOOOOOOOOOOOO # * OOOOOOOOOOOOOO

Cinemanieuuisies

HET IS NIET ALGEMEEN GEWETEN dat

Mary Pickford eenige iaren geleden Zasu Pitts ontdekte, daar zij op zoek was naar een jong meisje voor haar film « The Little Princess ». Op het oogenblik vertolkt Zasu Pitts de rol van het kreupele meisje in de film « The Re-creation of Brian Kent ».

SCENARIOSCHRIJVERS. — Waar komen in de toekomst de filmonderwerpen vandaan?

Wat gebeurt er met de filmgeschiedenissen?

Dit zijn de vragen welke dagelijks in de studios, in Amerika, aan elkaar gesteld worden. Voortbrengers, regisseurs en stars hebben zeer dikwijls hqn gedachten daarover gezegd, naar wij vernemen, aan twee bekende schrijvers: Mary

Roberts Rinehart, schrijfster van verschillende too-neelstukken en bo'eken en bijzonder van « The Altar on the Hill », en aan John C. Hawks, welke dezeg geschiedenis voor het zilveren scherm bewerkte voor Frank Lloyd’s First National Film « The Silent Watcher », met Glenn Hunter, Bessie Love en Hobart Bosworth in de hoofdrollen.

Hawks vond in « The Altar on the Hill » een massa stof om te bewerken in een scenario en Lloyd beweert dat het een der beste drama’s is welke hij ooit onder handen heeft gehad, hetgeen wil zeggen: om een goed scenario te bekomen, hoeft het geen eindelooze lengte te hebben.

Beide schrijvers verklaren, dat te veel jonge schrijvers dit uit het oog verliezen; zij verwijderen zich van het thema hunner onderwerpen, zij vergeten de draden van het geheel aan elkaar te brengen; zelden schlderen zij de personen naar het leven.

John G. Hawks voegt er bij: van de 45.000 scenarios, verleden jaar gezonden naar de filmvoort-brengers, werden er enkel 13 aangenomen. De groote oorzaak daarvan is dat te veel personen trachten een scenario te schrijven. Geen enkel regisseur kan een scenario aanvaarden hetwelk op vage gronden gebouwd is; de personen welke een film moeten maken kinnen het best oordeelen of zulks geschikt is tot filmopname. Het succes van een film hangt af van zijn ondergrond, en daarvoor ontbreekt absoluut geen materiaal. In het gewone leven alleen vindt men stof genoeg om een goed scenario te schrijven, en een duizendtal woorden zijn daarvoor voldoende; de regisseur zal het overige wel doen om het ontbrekende aan te vullen.

Voortbrengers verlangen alleen de gedachten, zij zelve weten best hoe zij de effekten moeten verkrijgen.

Mr. Hawks wijst met trots op « The Silent Watcher » en « The Sea-Hawk » als bewijs wat scenaristen en regisseurs vermogen, en bijzonder wanneer een schrijver een goed onderwerp levert.

IN « SO BIG », de nieuwe film met Colleen Moore, vertolkt deze laatste de roil van een jong meisje van zestien jaar en van een oude vrouw van zestig jaar!

FILM-REVUE

CINE-ROMAN

Monsieur Beaucaîre

naar den roman van Booth T ar\ington en de nieuwe Paramountfilm Vlaamsche bewerking van Ed. Neorg

ROLVERDEELING:

Monsieur Beaucaire Rudolph Valentino

Prinses Henriette van Bourbon Bebe Daniels

Koningin Maria van Frankrijk Lois Wilson

Lady Mary Carlisle Doris Kenyon

Madame de Pompadour Paulette Du Val

Koning Lodewijk XV Richelieu

Hertog van Winterset Kapitein Badger Hertog van Chesterfield Hertogin van Marlborough John Molyneux Nash

Lowell Sherman John Davidson Ian Mac Laren Frank Shannon Downing Clark Blanche Craig Maurice Colboume H. Copper-Cliffe

(4e Vervolg)

« Lady Carlisle zal zonder twijfel wel op dit punt een goeden raad willen aannemen? »

De Hertog van Winterset kwam te voorschijn in het maanlicht en trok een masker van voor zijn gelaat weg. Hij was niet met zijn gezellen gevlucht doch had zich in de schaduw achteruit getrokken en kwam nu te voorschijn met een zekere koelbloedigheid.

«Lieve hemel, het is Winterset!» riep Lady Rellerton.

« Veranderd in baanstrooper en moordenaar! » antwoordde Lady Mary.

« Neen! Neen! » zegde Beaucaire een weinig ongerust, de eene hand op zijn wonde en de andere aan de deur der koets, « hij is soms een weinig verlegen; hij is wel een groot man, maar verlangt al den roem niet voor zich alleen! »

« Barbier! » antwoordde de Hertog. « Gij monsterachtige leugenaar! Een lakei met een gevolg van zes andere lakeien! »

«Ha! Ha!.... Is de Hertog niet gansch den avond bezig geweest om mij te rechtvaardigen?... Ha! Ha!... Ik geloof dat mijn lieden toch de beste waren!.... Denkt gij ook niet?»

« Mr de Chateaurien! » zegde Lady Mary, « Wij wachten op u! »

« Pardon, de Hertog heeft iets te zegen, het is beter dat ge naar hem luistert » sprak Beaucaire. « Ik wil niet naar hem luisteren, nooit! »

« Bij God, mejuffer! » riep de Hertog. « Die kerel heeft u de laatste beleediiging toegestuurd!... Hij is zoo zeker van u dat ge de waarheid niet gelooven zult! Wanneer ik u alles zal gezegd hebben en ge dan nog niet onze daad zult goed keuren, dan... »

« Ik wil niets meer hooren! »

«Gij zult dit betreuren, mejuffer... Om uwentwille... »

« En voor mij! » viel Beaucaire hem in de rede.. « Ik bid u, mejiuffer, aanhoor hem! »

« Goed, maar dat hij kort zij! » zegde Lady Mary. « Ik wil van hem verlost zijn. Die aanval op u en op mijn koets zal aan mijn broeders verteld worden ' »

« Helaas, mejuffer, wat spijt het mij dat hij niet hier is om mij te helpen », antwoordde de Hertog... « Was uw koets bedreigd, mejuffer?

Ik heb alleen een schuld, welke ik aan Bath moest, willen vereffenen, alsook de beleediging aan u door... »

« Mijnheer, mijnheer, mijn geduld is ten einde!» « Duizendmaal verschoanmg » Lady Mary, ik smeek u naar hem te luisteren. »

Zij maakte een ongeduldige beweging.

« Mejuffer, ik zal zoo kort mogelijk zijn. Twee maanden geleden kwam er naar Bath een Fransch speler, Beaucaire genaamd, een verdachte kerel, gewapend met kaarten en dobbelsteenen. Iedereen bezocht hem in zijn kosthuis waar hij over-groote sommen won. Hij droeg een zwarte pruik en knevel. Hij had de stoutmoedigheid zich overal * te vertoonen tot dat de ceremoniemeesters hem. in het pomphuis duwden. Mijnheer Nash vertelde ons, bij betrouwbare inlichtingen dat deze Beaucaire een persoon was van een ondenkbare lage afkomst; hij was de lakei van de Franschen Ko-ning’s afgezant, met name Victor en den barbier van Mr de Mirepoix. Eenmaal zijn toestand gekend wilde niemand meer met hem in aanraking komen. »

« Hebt ge bijna gedaan, mijnheer? »

« Een oogenblik, mejuffer... Zekeren avond, drie weken geleden, zag i'k voor mijn deur een elegante equipage stil houden en werd den Hertog de Chateaurien aangekondigd. De houding van den jongen man baarde opzien, zoo monsterachtig was zijn voorgewende elegancie Hij verklaarde een vreemdeling te zijn op dooltocht, hij had ee, n rijk hotel voor het seizoen gehuurd en

Een tooneel uit MONSIEUR BEAUCAIRE

zijn eerstè daad was mij zijn hulde aan te bieden; dit alles verklaarde hij mij. Zijn toon was zoo oprecht, zoo waar, dat ik geen oogenblik er aan dacht hem te wantrouwen... Ik schaam mij, mejuffer, hem dien avond aan u voorgesteld te hebbein.,»

« Gij spreekt van schaamte, mijnheer! »

«Nog een oogenblik, mejuffer... Schaamte!.., Gij weet ook hoe hij sinds dien avond ons allen in de schaduw gesteld heeft door zijn overbluffende manieren!... Alles ging goed met hem, tot eenige dagen geleden, Kapitein Badger hem bekend maakte als een leugenaar en verklaarde dat Chateaurien niets beteekende.

« Pardon » kwam Beaucaire tusschen, « Castle Nowhere» zou misschien beter geweest zijn. Waar-

FILM-REVUE

om hebt ge hem dit niet zoo laten zeggen? »

Lady Mary staarde den Hertog woedend aan, haar gelaat werd bleek als van een doode. Deze ging verder:

« Dienzelfden dag werd Kapitein Radger vermoord. »

« Arme Kapitein Badger, mompelde Molyneux.

« En zijn tegens rever had1 de brutaliteit te verklaren dat hij vocht om mij... Dezen namiddag heeft de gewonde man, cm mij gezonden Hij had een, lakei ontdekt welke aan den ingang, wachtte van het verblijf van dezen.!. Beaucaire. . Den dag voor de aankomst van Chateaurien was Beaucaire verdwenen. Kapitein Badger zag- Chateaurien strak in het gelaat, wanneer hij dezen ontmoet e, en had niet de minsten, twijfel of beiden warer één en dezelfde persoon. Verontwaardigd schold hij / onmiddellijk dezen uit voor leugenaar. De arme

' ziel wilde mij wreken omdat ik een barb’er in de

salons had gébracht. Doch, dit geheim woog hem • zwaar op het hart en hij zond nu mij om zich er vam te ontlasten. Ik dacht nog een oogenbliK dat de man niet goed bij zijn zilnnen w$s... Ik ging alsdan naar het feest van Sir John Wimple-don; ik nam Sir Hugh en, deze andere edellieden in vertrouwen en vertelde hen. mijn nieuws Nauwkeurig bespiedden wij zijn minste bewegingen en waren verrast hoe eenvoudig die waren en dat we dit niet vroeger hadden opgemerkt... Wij allen, mejuffer, zijn mannen van eer en bezield met een rechtvaardigheidsgevoel... Mr Molyneux handelde in deze zaak voor Kapitein Badger en Sir Hugh, Sir Bautison en, de anderen voor zich zelf, want zij allen hébben den gemee-nen bedrieger herkend. Niet'egenstaande zijn regelmatig gelaat en witte pruik is Chateaunien niémand anders dan Beaucaire... Zie hem aan, mejuffer is het niet dezelfde persoon welke gij zelf zekeren dag uit de salons zaagt werpen?... Is hij het niet? »

Mr Beaucaire trad dicht op Lady Mary toe. Haar bleek gelaat onderging een zekere trilling.

« Kijk mij aan, mejuffer » sprak de Franschman kalm.

« Oh! Oh! » zuchtje zij smartelijk en zonk in

tf haar rijtuig achterover in de kussens.

\ « Spreek ik de waarheid met? » riep de Hertog.

« Ik weet niet... ik weet niet... » mompelde zij.

« Een oogenblik nog. Ik smeekte deze edellieden om, mij. de toelating te geven, de beleediging, Bath en bijzonder u, aangedaan, uit te wisschen. Zij stemden daarin toe. lik verliet het huis van Sir John Wimpledon om den schurk onder mijn oogen de verdiende straf te latem ondergaan. »

« Noblesse oblige? » vroeg M,r Beaucaire op een galanten toon.

« En nu, mejuffer, « ging de Hertog verder », ik wil u geen sekonde langer meer ouhouden. Alleen smeek ik u, de daad nu begaan, op te nemen als zijnde alleen a'e wensch om u te dienen, daar in het hart van den Hertog van Wim-terset steeds een geheim verlangen ‘heerscht. » «Bravo!» lacht.e Beaucaire.

Lady Mary zag naar hem op en vroeg met bevende stem:

« Is het de waarheid, wat diie man daar zegt? » vroeg zij.

« Monsieur is te hoog geboren om te kunnen liegen » zegde Beaucaire steeds lachende.

« Gij meent dus dat het waar is » vroeg Lady Mary.

« Kerel, zijt gij niet den barbiér van den Ambassadeur? » vroeg nu Mr. Bautison.

« Is dit alles waar? » fluisterde het meisje.

« Vechten Fransche edellieden met lakeien? Wij in elk geval doen steeds wat wij heden, avond gedaan hebben; onze knechten doen dit wenk! » « En blijft op dem achtergrond staan! » voegde Beaucaire er bij, terwijl hij den Hertog bezag... « Doch, dit herinnert mij.... François geef aan Mr Bautison en zijn gezellen hun wapens terug. » « Wilt ge mij ee.n vraag beantwoorden? » vroeg Molyneux vriendelijk.

« Zeker, mijnheer, met plezier. »

« Waart gij steeds een barbier? »

' « Neen, mijnheer, lachtte Beaucaire.

« Pah! » riep Bautison. «Laat mij hem ondervragen... Nu, kerel, een bekentenis kan u uit de gevangenis redden... Durft gij ontkennen dat gij Beaucaire niet zijn? »

« Ontkennen, voor eem i echter? »

« Ha! « juichte Bautison ». Wat moet ge meer verlangen, Molyneux?... En, durft ge ontkennen dat ge naar Londen kwaamt met het gevolg van den Ambassadeur? »

« Natuurlijk, ontken ’k dit niet. »

«Hij bekent!... En kwaamt ge niet mede als zijn barbier? »

« Ja, mijn vriend, als zijn barbier. »

Lady Mary liet een kreet van pijn hooren en bedekte haar gelaat met de handen.

« Het spijt me wel, mijnheer, maar anders vecht ge als een edelman » zegde Molyneux.

« Gij noemt u zelf Monsieur Beaucaire? »

« Ja, mijnheer. »

De Franschman wankelde, door de wonden veroorzaakt, zoodat zijn bedienden hen ondersteunen moesten.

« Oh, neem mij niet kwalijk » zegde Mr Moly-y neux, « maar gij zijt gekwetst? »

« Help Sir Hugh in mijn voertuig » zegde nu Lady Mary.

« Vaarwel, mejuffer ».

Dit laatste kwam van Mr Beaucaire; zijn stem verzwakte, terwijl zijn oogen op het meisje gevestigd bleven. Zij zag niet meer naar hem om.

Men hielp Sir Hugh op de kussens. De Hertog reed op Beaucaire toe,' maar François greep de teugels van dezes paard zoo geweldig, dat het dier steigerde.

« Zijn bedienden waardeeren hem! » sprak Molyneux, dit ziende.

« Beaucaire, luister goed » riep de Hertog « Indien gij morgenmiddag Bath niet verlaten hebts dan wórdt gij in de gevangenis geworpen en zult gij de straf ondergaan welke gij nu ontloopen zijt!»

« Ik zal... in de.... Vergaderzaal... zijn__ om

9 uur.... des avonds__ juist dag... op dag.... binnen een week... » antwoordde de jonge mn glimlachend, terwijl echter zijn lippen kleurloos waren. « Doch, mijnheer, blijf... dan... ook.... op den... achtergrond.... als t u.... belieft.... Ha! Ha! »

De deur der koets werd met een ruk toegeworpen.

« Vooruit! » riep Lady Mary.

Mr Beaucaire volgde met zijn oogen het rijtuig. Wanneer dit geheel verdwenen was, trok hij zijn zakdoek van de wonde weg; deze was geheel rood gekleurd en uit zijn wonde vloeide steeds het bloed.

« Enkel rozen... » mompelde hij en viel in

de armen zijner bedienden.

De schoone Mr Nash stond aan de deur van het salon en lachte vergenoegd'. Hij boog steeds zeer galant voor een oude edele dame en voor een aantal mooi uitgedoschte edellieden.

0 (Wordt voortgezet)

FIIM-REYÜE

Vlaamsche n Fransche uitgave, is het meest aangewezen familie» blad van België en is met haar duizenden en duizenden oplaag, en door haar aangenamen inhoud over alles wat de Kinema betreft, en met bijvoeging van het wekelijks ch programma, uitsluitelijk de FILM-REVUE voor een groot aantal Belgische Kinema’s. In die Kinemas, waar FILM-REVUE eventueel nog mocht ontbreken of niet aanwezig is, zult U goed doen, den Bestuurder erover te raadplegen.

Van onze zijde zullen wij alles doen om U tevreden te stellen; van Uwen kant vragen wij dan ook daarvoor beleefd Uwe medewerking.

De Redactie.