POUR AVOIR UNE BIERE BONNE ET SAINE

Adressez-vous à la Brasserie

VAN HOM BEECK

BEKCHEM - Tél. 5210

ItlIIItKS en BOUTEILLES - en FUTS

HABILLEZ VOS Maison liKKÏÏIY

ENFANTS 106, rue de l’Eglise, 106

AU TW ▼V

BRITANNIA Grand choix en toutes sortes de FOUFtFtUFtES

77, Longue rue d’Argile Manteaux et casaquins à partir I de îr. 375

12, rue Van Ertborn

1 Tél. 2921 ANVERS Tel. 2921

Agence pour la Province d'Anvers du Vrai “FERODO”

3 Agence pour Anvers des Roulements à billes S. K. F.

Agence générale pour la Belgique du Diamond et Noble’s Polish

La seule maison de la place fournissan aux garages aux prix de gros

PHOTOGRAVEURS DESSINATEURS

EXÉCUTION RAPIDE ET SOIGNÉE

Champ Vleminekx. Ö ANVERS

—— —- TeLéPM • 9209

2S2SH5HSE5a5H5HSHSQüHSHSHSE5H5E5HSH5E5

“ OUVRAGES DE DAMES “

OUVRAGES DESSINÉS

LAINES, SOIES, COTONS, COUVRE-LITS, NAPPES, STORES, BONNETTERIE A LA MAIN,

DENTELLES, JUMPERS Cj

MAISON EMMA K

HANDWERKEN

WOL, ZIJDE, KATOEN, BEDSPREIEN, TAFEL-KLEEDEREN, -STORES, KANTEN, HANDBREIGOED, Qj JUMPERS

1 Anvers, Rue Vondelstraat, 15, Antwerpen

ALLE ELEGANTE DAMEN KOOPEN HUNNE

PELSEN

Pelsmantels, Boas en Marabous

in het

Huis ANNA

- Oiepestraat, 140 - ANTWERPEN _ rk A

iliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiif.,lllll|,iiiiiiiiiiinyj

MEUBLES

I Les plus grands Magasins en Belgique 1

9 Longue rue des Claires 9

(près Meir)

Grand choix de garnitures, 200 salles à manger, | I chambres à coucher, salons, cuisines, verandah's, 1 I bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc.

liaison Américaine

Meilleur marché qu'ailleurs 1 Ouvert tous les jours jusqu’à 8 h |

Magasin fermé |

iiiiiiiiiiiiiiü

jp Autos poui Cérémonies. Mariages. Baptêmes

et Fêtes

Garage J- & H. DEHU

Téléphone 3107

a2, Canal des Brasseurs - ANVERS VOYAGES A L’ÉTRANGER - EXCURSIONS PRIX A FORFAIT

cie

Ciyyi£yyycx A

ooaei .eyvuÀjt’ioeSi

XriMËEWTCSTRAATO

Poor TOCS VOS „PL1SSCS fil VHP

LA MAISON

A. CAUCHETEUX

Broderies - Perlages

est SPÉCIALISÉE

ATELIER DE,,POINTS CL* 1RS”

17, Rue Rubens - 27, Rue Porte St Georges Tél. 32217 Tél. 32218

.. EMGELSCH HO h O EMMA GA ZI JM.

VONDELSTR., 19

(nabij St. Jansplaatsi

CAU

Ile laatste nieuwigheden in Vilten Hoeden

Rüirrçe Içeus

Ziet Zialae

soa»

ROYAL - ZOOLOGIE CINEMA

Nantas

PROGRAMME du 29 MAI au 4 JUIN

Après avoir mené l'existence la plus rude, un homme, «Nantas», doué d'une force de volonté peu ordinaire vient s’échouer à Paris où il espère trouver la fortune et la gloire.

Or, un jour, comme il sentait le découragement 1 envahir, il reçut une visite inattendue. One dame vient lui proposer un marché étrange. Cette dame, gouvernante chez le baron Danvilliers, vient proposer à Nantas d’épouser Flavie, la fille du baron, pour pouvoir donner un nom à l’enfant qui naîtra un jour. Le baron Danvilliers ignore la situation de sa fille et c’est pour lui éviter le déshonneur que Flavie s’est décidée à suivre ce conseil, Et Nantas accepte, car ce qu’il voit dans cet évènement, c’est non pas la fortune de la jeune fille, mais le moyen de devenir quelqu’un. Lorsque Nantas se présenta au baron Danvilliers, une scène courte mais pénible pour Nantas eut lieu. Le mariage se fit rapidement et cette même année un enfant naissait que la mère garda jalousement éloigné de Nantas.

Sous l’impulsion de Nantas, l'hôtel du baron changea d’allure et devint rapidement la puissante banque Nantas. Le baron a de l’admiration pour son gendre, homme fort, puissant, décidé, mais il ignore tout le drame secret de la petite famille.

Cet homme qui sembiç arrivé à l’apogée de sa gloire souffre chaque jour de l’indifférence de sa femme èt de celui que l’on croit son enfant. Sa souffrance fait place à une jalousie féroce et il chargera l’équivoque Madame Chuin d’espionner Flavie qu’il suppose avoir un amant. Celle-ci jouera alors un double rôle peu digne en introduisant secrètement l’indélicat Desfondettes dans la maison. Au cours d’une réunion financière, Desfondettes qui veut aller au rendez-vous préparé par la Chuin s’en va et Nantas qui s’est juré d’être chez lui à l’heure indiquée par l’indélicate gouvernante est pris entre son devoir d’homme politique et son honneur qu’il croit menacé. Le temps passe et les discussions s’éternisent lorsque fou de colère et de jalousie Nantas peut enfin quitter la séance et courir à son domicile. Il trouve Flavie, l’air innocent. 1] veut savoir, il accuse, il menace et1 Flavie, d’abord outrée de cet infâme soupçon, lui ordonne de voir lui-même dans son appartement privé. Tremblant, Nantas suit sa femme à travers les pièces lorsque tout-à-coup derrière un rideau tous deux trouvent Desfondettes attendant. Le coup est rude; mais Nantas se ressaisit. Flavie a surpris le secret de la combinaison échafaudée par Madame Chuin et Desfondettes et chasse la gouvernante. Alors dans l’âme de la jeune femme un nouveau sentiment se fait jour. Elle décide d’avoir une explication avec Nantas. Mais le bureau est vide et sur la table une lettre à sa femme dit qu’il préfère la mort à cette vie et désigne l’endroit où l’on troul. Marche Lorraine

L. Ganne

2 PATHÉ - REVUE

PROGRAMMA van 29 MEI tot 4 JUNI

l. Marche Lorraine ....L. Ganne

2. PATHÉ - REVUE

NANTAS

d’après

œuvre de tiaar het werk van

Emile Zola

et interprété par ( f en vertolkt door

Lucienne Legrand et Donatien

Pendant la Pause

Récita J pour Orgue

Tijdens de Poos

Récitaal voor Oroel

Semaine prochaine programme sensationnel Semaine du Rire!

MAX LINDER

l’inimitable comique français dans sa dernière création

Le j\oi

Cirque

Place aux Femmes!

d’après le vaudeville de Valabregue et Hennequin

vera son corps. Flavie s’élance comme une folle, l’orage gronde, la pluie tombe à torrent et lorsque la jeune femme toute ruisselante de l’orage arrive à la mansarde, Nantas s’apprête à se servir de l’arme qui le délivrera de sa douleur.

Nantas

Bezield met een onwrikbaren w il om hooger-op te klimmen in de samenleving, komt Nantas naar Parijs, na een ruw en ondankbaar bestaan. Doch hoe hij ook zoekt, werk kan hij niet vinden en op zijn zolderkamer wordt hij door wanhoop aange-grepen. Op dit oogenblik krijgt hij het bezoek van Mvr. Chuin, die als goevernante van Flavie Danvilliers hem een schandelijk voorstel komt doen: hij zal aan den baron Danvilliers de hand zijner dochter vragen, wijl hij zal doorgaan voor den verleider van liet meisje, wanneer in werkelijkheid hel een zekere Desfondettes is, een gehuwd man die als zoodoende zijn fout niet kan goedmaken.

Na innerlijken strijd neemt Nantas aan en zal over zich voelen komen de vloed van beleedigin-gen vanwege den baron, doch erger, het misprijzen van Flavie zelf, die voor hem een vreemdelinge zal blijven... Het huwelijk wordt voltrokken en jaren gaan voorbij. Nantas heeft zich door laaien moed en onbrekbare wilskracht opgewerkt tot een der meest gezaghebbende financiers van hel land en brengt het zelfs tot minister. Baron Danvilliers is nu fier over zijn schoonzoon doch Flavie blijft onvermurwbaar, wil zelfs niet dat hij het kind van den andere streelt... Zij heeft haar vrijheid van handelen bewaard. Nantas is ja-loersch. Hij draagt Mvr. Chuin op hem het bewijs te leveren van de trouw' of de ontrouw zijner vrouw .Doch dezelfde Mvr. Chuin zal ook voor Desfondettes een samenkomst met Flavie bewerkstelligen, terwijl zij dit rendez-vous aan Nantas veropenbaart.

Nantas vindt Desfondettes in Flavie's vertrekken; maar hij is sterk, beloofde zijn vrouw hare vrijheid te eerbiedigen en zich hernemend keert hij ierug naar zijne werkkamer. Doch daar geeft hij vrijen teugel aan zijne toomlooze smart. Dan ontwaakt bij Flavie een nieuw gevoel: medelijden, waarin reeds een eerste straal van liefde pinkelt. Zij wil een uitlegging hebben met haar. man. Doch zij vindt in zijn kamer slechts een tragisch bericht'dat hij niet langer' dezen toestand kan verdragen en liever den dood kiest op die zolderkamer dewelke hij zich nog steeds herinnerde.

Tn de verschrikkelijkheid van een gierenden storm, snelt Flavie er heen en dringt juist in de kamer op hel oogenblik dat Nantas een einde wou maken aan zijn droevig leven; het leven zonder liefde.

Voortaan zal in het Hotel der Danvillers’ vreugde en onvermengd geluk heerschen.

Imprimerie dn Centre 26. Rempart Kipdorp. Anvers

FILM-REVUE

ONZE INTERVIEWS

MAË MURRAY

(Van onzen Correspondent te Parijs) s

ET was wel onverwacht dat de gracieuse vertolkster van « Lilliane », «De Roos van Broadway», « Jazz-mania » en « Mlle Middernacht », te Parijs is aangekomen. Wij zeggen, onverwacht, en wij zullen niet ver van de waarheid zijn, daar wij vernamen dat zij ongeveer 15 dagen geleden nog aan het draaien was aan « De Lustige Weduwe », de laatste film dezer vedette, en welke kortelings op de markt gaat komen.

Een onderhoud met haar wilden wij gaarne hebben, maar de moeilijkheid weis de artiste te naderen welke, naar men ons zegde, elk interview weigerde. Doch, 'wij zwoeren tot eiken prijs met haar te spreken. En zoo was het ook, na acht dagen wachten, dat we met haar een onderhoud hadden, niet lang, maar dit kwam er minder op aan; het voornaamste was dat onze wensch in vervulling kwam.

Een Amerikaansche « star » interviewen, welke op reis is, is geen gemêikke-lijke zaak, waardoor het baantje van journalist veel onaangenaamheden medebrengt.

Het Claridge Hotel, in de Champs-Elysées. Voor de zevende maal op twee dagen gaan wij om inlichtingen en men gaat haar melden dat wij in haar appartementen zijn... Weer denken wij te vernemen dat Maë Murray niemand ontvangt, maar tot onze groote verrassing komt men ons zeggen dat wij in het salon moeten gaan... zij zal weldra komen...

Wij kunnen onze ooren niet gelooven, en hadde het niet geweest dat ze ons voor gek zouden gehouden hebben, dan hadden wij te midden van de zaal een dansje gedaan... De vertaler van het hotel vroeg of hij ons niet van dienst kon zijn, waarop wij ontkennend antwoordden, maar terwijl wij te wachten stonden onderhielden wij een gesprek met den man.

« Gij kent haar? » vroeg hij.

« Een weinig, als journalist... Heeft zij reeds iemand van mijn konfraters ontvangen? »

« Niemand, gij zijt de eerste, want zijj heeft formeel bevel gegeven niemand toe-te laten. »

Plots verscheen Maë Murray en kwam. op ons toe...

«Are you the reporter of Film-Revue?» « Yes, dear Miss. »

En steeds in het Engelsch:

« Excuseer, een oogenblik om te tele-foneeren en dan ben ik aan u. »

Intusschen was de vertaler heen gegaan en bevonden wij ons alleen, niet. voor lang, want « la poupée Française » was spoedig terug. En daar stonden wij in tegenwoordigheid van een der grootste sterren van over den Atlantischen Oceaan.

Onzen eersten indruk?

De Maë Murray hier was niet dezelfde Maë Murray van op het witte doek. Gekleed in een zwarten mantel, een prachtig wit hoedje en kousen naar de mode en men heeft een klein gedacht van haar toilet. Zeer blond, de oogen blauw-grijs, heeft zij niet het uitzicht van dit klein kwelduiveitje van de film...

Is zij jong... reeds oud? Moeilijk om zeggen...

Lief?... Heerlijk! Om te stelen!...

Een interview met Maë Murray is iets aangenaams. De artiste verandert meermaals van gesprek en het is geen zeldzaamheid haar van het onderworp te hoo-ren afwijken.

Wij waren heerlijk gezeten in het groot salon van het « Palace ». Rondom ons heerscht de meeste kalmte..,

Maë Murray doorbladert de verzameling bladen welke wij haar overhandigd hebben het verwondert ons alleen maar

dat zij niet rookt, dit is anders wel echt:

Amerikaansch

Na een oogopslag in ons blad gedaan te hebben zegde zij:

« Gij zoudt mij zeer verplichten met eenige exemplaren naar mij in Amerika te zenden. »

FiUI-RBVUE

En daarop:

« Gij verlangt een interview? Wat wilt ge weten? »

« Maar alles, (Miss Murray, de geschiedenis uwer loopbaan, uw plannen, uw smaak, uw gedachten over de cinema en over den dans. »’

« Het is veel, weet ge, maar enfin, ik zal u voldoen; echter sta ik u slechts één uur toe daar ik moet uitgaan. »

En na een oogenblik stilte:

« Vertel nu geen dingen welke ik u niet gezegd heb, dit zou mij geen plezier doen... »

Ik wilde iets zeggen, maar zij vervolgde:

« Ja, sommige journalisten in Amerika vertellen van mij zaken welke ik niet weet of nooit gedacht heb, en vanaf dien tijd mistrouw ik een weinig de reporters.' » En terwijl zij haar leven verhaalt, speelt Maë Murray onachtzaam met haar hand-zakje, bekijkt óns van tijd tot tijd ai lachend, houdt op, stelt ons een vraag en herneemt haar verhaal daar waar zij gebleven weis. Zonderlinge geschiedenis welke wij hier neerpennen.

« Ik ben te Portsmouth, in Virginië, geboren, waar ik mijn jongste jaren doorbracht. Ik verloor zeer jong mijn moeder en woonde met mijn grootmoeder, welke ik nog betreur. Ik ontsnapte dikwijls uit de woning om in de straat te dansen, tot groot vermaak van een kring jonge bewonderaars. Mijn schoentjes in mijn handen, danste ik op mijn kousen— en wanneer ik thuis kwam, de kousen vol gaten, werd ik natuurlijk slecht ontvangen. Om mij te straffen... zegde mijn grootmoeder

niets maar daar zij een goed hart had,

eindigde zij steeds met mij vergiffenis te schenken. Ik beloofde alsdan van niet meer te herbeginnen... belofte welke ik hield tot... den volgenden dag....

Na zes jaren pensionnaat gedaan te hebben vertrok ik op een schoonen dag naar New-York, alwaar ik weldra kennis maakte met andere meisjes van mijn ouderdom. Wij vergaderden om kinderfeesten in te richten welke veel succes behaalden. Ik leerde alsdan veel zaken welke mij later van nut waren op het too-neel en de 'cinema.

Wanneer ik 14 jaar was, besloot ik mi) te doen aannemen in de « Ziegfeld Follies », een der grootste music-halls van New-York. Na verschillende malen geweigerd te zijn v-errï ik toch eindelijk aangeworven. Intuss .lieiuijd volgde ik de lessen voor klassieke en moderne dansen en na twee .aren praktijk kwam ik tot

de ondervinding dat ik een buitengewoon \ talent bezat als danseuse.

Ik bleef langen tijd in de « Follies », waar ik « Nell Brinkley Girl » vertolkte.

« En dit werd een groot succes voor U, niet waar?

« Ge vleit me, mijnheer. »

« Maar neen, mevrouw, het is de waarheid... Maar ga voort, a. u. b.

« Iemand kwam op de gedachte een sketch, half-cinema, half-tooneel, te maken, Het was een nieuwigheid waar niemand veel belang instelde.

Nochtans, des anderendaags ontving ik een aanbod van een der grootste cine-mamaatschappijen. Ik nam aan en dit was voor mij het debuut van een nieuwe loopbaan en een nieuw leven.

Ik vertrok naar Los Angeles alwaar Jesse Lasky, directeur der Famous Players, mij wachtte. Vanaf mijn kindsheid had een geschiedenis mij steeds getroffen, deze van Kitty Bellairs: ik vroeg aan den heer Jesse om deze persoon op het witte scherm te mogen vertolken. Hij nam aan, op voorwaarde dat ik voor de cinema een andere rol als debuut zou' spelen. En gelukkig in dit eenig decor, hetgeen Californie heet, begon ik mijn werk met 5« To Have and to Hold », naar de novelle van Mary Johnson (Deze film werd hermaakt door dezelfde firma, met Betty Compson en Bert Lytell). Ik had als partner Wallace Reid en nooit zal ik deze eerste tooneelen vergeten, daar het eene ongeval het andere volgde en ik mij afvroeg hoe ik er zou uit geraken.

Daarna draafde ik mijn beste creatie: « Sweet Kitty Bellairs ».

Daarna draaide ik onder leiding van Cecil B. de Mille « The Dream Girl ». Daarop keerde ik weer naar New-York, in verlof, hetgeen echter niet lang1 duurde, en vertrok opnieuw naar Californie. Steeds voor de « Famous Players » draaide ik « The Farm Girl ». De tooneel-schikking Was van Robert Z. Leonard, welke later mijn derde echtgenoot werd.

« Uw derde? »

« Ja, maar daar spreken wij seffens over. »

En Maë Murray vervolgde: « The

Primrose Ring », «At First Sight», «The Big Sister ».

Daarna ging ik naar Universal cm zes filmen te draaien onder directie van Robert Z. Leonard. Wij waren te samen steeds bij elkaar en ons huwelijk had plaats in den Zomer van 1918. Geduren-

FILM-RBVUE

de de twee jaren welke volgden vertolkte ik een massa schoone producties (Zij noemt ze allen bij hun naamj.

Maë Murray staakte haar gesprek, be-zlag haar uurwerk..., en ging verder:

« Einde 1920 keerde ik bij Paramount weer om vier groote filmen te draaien... Oh, ik vergat u te zeggen dat ik twee films vertolkt heb voor Pathé-Exchange, en dit waren « Twins Pawns » en « The A. B. C. of Love ». Voor Paramount speelde ik dan in « The Right of Love », « On with the Dance », « Idols of Clay» en « The Gilde Lily »...

« Deze films hebben in België veel bijval behaald. »

« Ik weet het, 1 have received so many letters from Belgian admirers. Na een kort verblijf in Europa zal ik naar Amerika terugkeeren, waar ik met mijn echtgenoot « The Tiffany Productions » gesticht heb. Deze maatschappij, welke de onze is, laat haar films uitgeven door de Metro Pictures Corporation. Wilt gij de titels weten? »

« Zeker. »

« Peacock Alley », « Fascination »,

« Broadway Rose », « Miss Midnight », tc Circé » en « The Merry Widow », welke ik kom te eindigen onder leiding van Erich von Stroheim. Ziedaar. »

« Excuseer ons. Miss, maar zult gij niet te Parijs draaien? »

« Ik geloof het niet. ik ben hier gekomen om uit te rusten en kleederen te

koopen... Wat zoudt ge nog willen weten, mijnheer? »

« Uw smaak over de muziek, de dans, litteratuur, enz., de cinema en ook over uw echtgenoot. »

Maë Murray liet een uitroep hooren:

« Ge vraagt wel veel, maar om u plezier te doen, ziehier eenige bijzonderheden. Ik houd van sport en lichamelijke oefening. Ik dans zeer veel en dit zou ik nooit kunnen laten. De dans is een middel om zich te verfraaien en de vormen van het lichaam te behouden. Het is ook een rust voor lichaam en geest. Volgens mij is een film zonder dans geen film. Van de muziek houd ik insgelijks, bijzonder van de slavische, wilde en barbaarsche muziek. »In iittetatuur heb ik nog geen voorkeur. Mijn parfum? Ze zijn mij allen gelijk. Mijn lievelingskleur? Het oranje... Wat ik denk over mijn echtgenoot? Zonderlinge vraag... Ik denk dat men hem moet bewonderen... Mijn echtgenoot is een goeden kameraad, een goed danser en een gedienstigen, ridderlijken man... » Op dit oogenblik bezag Maë Murray nogmaals haar uurwerk en stond plots op.

« Versehooning », zegde zij, « ik moet op een rendez-vous zijn; zoo ge meer details wilt, kom dan Donderdagavond terug... »

Ons interview was afgeloopen. Ik bedankte haar hartelijk en vertrok.

ROBERT

Enkele nleuwsjes over LARRY SEMON

N het jongste werk van Larry Se-mon, «The Wizard of Oz», springt deze van een hoogen toren op een hooimijt, een sprong van piet minder dan 85 voet.

Voor hetzelfde werk werd een gansch dorp opgericht om... vernietigd te worden door een kunstmatige wervelwind-storm.

Om dit werk te verwezenlijken, werd benoodigd: tien levende leeuwen, twee vliegtuigen, een gedresseerde gans, een kanon, zgs windmachines, een muilezel en een honderd buitengewone trukken.

Wellicht zal het de sportliefhebbers belangen te weten dat de hoeve-scènes welke in « The Wizard of Oz » voorkomen, genomen werden in de « farm’s » James J. Jeffries toebehoórend, de gewezen zwaargewicht bokskampioen. Na de cycloon-opname zag de hoeve eruit alsof een ware tornado gewoed had; men beweert dat sinds dan Larry Jeffries vermeed.

Wellicht kennen sommigen onzer lezers geen windmachines. Het is niets meer of minder dan een schroef van een vliegmachien met motor, welke stevig bevestigd, ter plaatse draaien.

Dezen, welke ooit in de nabijheid van een vliegmachien stonden, zullen zich gemakkelijk een gedacht kunnen vormen wat de beteekenis is van zes zulke tuigen in w'erking, hun actie botvierend op een smalle strook terrein!

FILM-REVUE

Constance Talmadgé, welke wij hier afgebëeld zien in de First National Film « Her Night of Romance » ( Haar Romantische Avond), draagt hierin thet groote charme eëri mantel van zwarte Kasha stof, rijkelijk afgeboord met zilveren vossenpels. Zij heeft daarenboven, om er bij té gaan, een

Vrije Tribuun

FORUM STUDIO

Er bestaat te Antwerpen een « Forum Studio », dat bijna zijn eerste film klaar heeft. Men zal er van verwonderd zijn dit te lezen; de personen die het feest der drukkers hebben bijgewoond zullen dit niet, aangezien die ons in werking hebben gezien, en dat was maar een voordracht van « Forum Studio »; wat moeten dan haar werkzaamheden zijn. Ja, beste lezers, « Forum Studio » bestaat al twee jaar; nog niets van gezien? Hoe is dat mogelijk! Dat zal ik u zeggen: « Forum Studio » bestaat niet van afperserijen gelijk er nog bestaan. Als er een persoon bij ons komt, die soms zijn droom wil verwezenlijken, dat kost hem niets; maar wat wij vragen, dat is als men komt om te leeren filmen (of te filmen), van zich deftig te gedragen; meer verlangen wij niet. Wie zijn droom wil verwezenlijken kome naar ons, het kost u geen cent, en strijdt mede tegen de afperserijen, opdat wij van die ziekte in onze stad zouden bevrijd zijn. Dus allen den strijd er tegen aangevat. Op een anderen keer schrijven wij meer over « Forum Studio », want filmen voor personen die denken dat het niets is zullen hun de oogen openen, als wij eens een van onze lotgevallen zullen schrijven door de personen zelf die het hebben bijgewoond; dus stof voor een andere maal. Wij hopen dat de lezers genoeg zullen verstaan dat, wie nog in onze Film wil komen, rap moet zijn, want de laatste léssen worden gegeven. Schrijven naar

aanbieden.

HAD JE ME MAAR?

Och, m’n beste heer Havelaar, uw schrijven deed me even lachen. Is *t een heusch echt berichtje? Arme jonge verliefden dan, die nu verplicht zijn (in Budapest) stokstijf naast elkaar te zitten; m vreeselijke opoffering voor hun, hoor! Ik heb er waarlijk mee te doen. En U, m’n waarde heer Havelaar, U zoudt willen dat er n pen-netwist kwam over ’t zoenen? Foei, dat had ik heusch niet gedacht, hoor! Ik geloof dat U ’n beetje jaloersch bent aangelegd, is ’t niet? Doch pas op, m’n beste heer, want jaloersch zijn is n vreeselijk ding. Ik zou nu bijna boos op U worden en dat wil ik niet.

’t Heeft lang geduurd de twist over ’t rooken in de cinema en toch zal ’t niets gebaat hebben. Oud en jong rookt immers graag, he! En denkt U dat ’n twist over zoenen in de cinema iets goeds tot stand zal brengen? Ik denk al even veel als ’t rooken, want... oud en jong z.... immers graag! Och! die ondeugende. Had-je-me-maar, die durft toch wat te schrijven, hé! Ik spreek daarvoor niet van ondervinding, heelemaal niet, enkel maar van ’t zien in de donkere cinemazalen. Doch, m’n beste heer Havelaar, laten we ons daar niet moe op maken, hé, en zij die aan de zoensport doen hun gangetje gaan; och, ontneem hun dat klein heerlijk genoegen niet (tenzij men er geen misbruik van maakt tot last der medebezoekers), en zóó erg zal 't wel niet loopen; en van mij, och! van mij mogen zij ’t wel, hoor! Och, wie weet als U of ik eens in hun plaats waren ( t is maar bij wijze van schrijven, hoor!), of we dan ook zoo dol graag stokstijf naast den persoon zouden zitten die men oprecht lief heeft? Ik zeg niets... en U?

HET ZOENEN IN DE CINEMA

fk heb verleden week in « Vrije Tribuun » het

voorstel van Havelaar over het zoenen in de cinema gelezen. Ik kan echter niet aannemen dat het zoenen in de cinema te verbieden is, daar er volgens mij niemand ter wereld bestaat die kan verbieden dat een jongen zijn meisé in de cinema een aoen geeft. Het nadeel dat de cinema-eige-naars er van kunnen hebben is zeer klein. En dat is dat de jongelui die naar de cinema komen om te zoenen, ze die dan zullen missen in hun theater. Maar... waarde Havelaar, om te kunnen zoenen behoeven die jongelui heusch niet naar de cinema te gaan. Er zijn veel bekoorlijker plekjes om te kunnen zoenen als in de cinema. U zal, hoop ik, zoo goed als ik, de ervaring hebben opgedaan dat de verliefde paartjes de heerlijke plaatsjes nog beter kunnen ontdekken als Colom-bus Amerika ontdekt heeft. Mijn opinie is. dus: de bezoekers gaan naar de cinema om van een mooi filmspel te genieten. U zal wellicht denken dat ik geheel tegen het zoenen ben. Integendeel, ik zoen zelf ook graag. Maar ik wil U dit in overweging geven, dat, als het grootste gedeelte van de cinemabezoekers tijdens het afdraaien van een schoone film gaan zitten zoenen, ze bitter weinig van den film zullen zien, en deze tevens ook niet zullen begrijpen, en den film ook niet schoon zullen vinden. En als er iemand aan die cinema-zoeners vraagt: « Was het een schoone

film die U gezien hebt? » dan zeggen ze: Neen. Waarom? Omdat hun volle aandacht niet bij de film was. Een film moet met volle aandacht beschouwd worden. Men moet met een film geheel mede leven. Deden de cinemabezoekers dit allemaal, dan zouden ze ook alle films mooi vinden. In elke film zit wat in. Uit elke film is iets te leeren. Ik, als filmman, weet wat er zooal bij een filmopname komt kijken. Er worden soms kapitalen aan gewaagd om een mooie film in elkaar te zetten. En dan moeten weten dat er bezoekers zijn die zoo’n film zoo maar voor zich laten afloopen. En dan de cinema-eigenaars, die er zeer veel geld en moeite voor moeten geven, om een mooie film voor hun geachte bezoekers te kunnen vertoonen.

Waarde Havelaar, hier ziet U de nadeelen van het zoenen in de cinema. Ik geef U echter wel gelijk, dat in de duisternis bekoring en illusie verzwonden zijn. Maar... des avonds is het buiten ook donker. En is het niet donker, knijp dan uw oogen maar dicht. Aan de cinemabezoekers wou ik dit nog even in overweging brengen. Als men U een mooie film te zien geeft, beschouw dan het zoenen als bijzaak, en geniet van die mooie filmkunst. Dâââââg... Zoen er maar flink op los, cinemabezoekers, maar denk er om: ...niet in de cinema. — Ik heb het debat geopend. Wie gaat verder? De Vos (Tilburg, Holland).

Cmemabrievenbus

AIGRETTE. — Het spijt ons zeer Uw bijdrage voor de Vrije Tribuun niet te kunnen opnemen, daar het naar het redaktionneele zweemt.

HAD-JE-ME-MAAR. — i) Het bewuste nummer is nog steeds te verkrijgen; gelieve U hiervoor tot ons bureel te wenden.

2) Die truk wordt als volgt verwezenlijkt: op den vlakken grond wordt de gevel van een huis « gebouwd »; de vertolker verricht er zijn « halsbrekende » (?) toeren Op terwijl hij van boven af « gedraaid » wordt; het drukke gedoe in de straat beneden hem wordt door « overdruk » bereikt.

3) Het doet ons genoegen U weer in ons midden te zien, en hopen dat U nu niet meer zult o deserteeren ». Beste groeten terug. N.

FILM-REVUE

ROSKOPJE. — 1) Pola Negri; adres: c/o Paramount Studios, 6284, Selma Avenue, Hollywood (Cal.), U. S. A.

2) Conrad Nagel; adres: 1846, Cheroke Ave-aiue, Los Angeles (Cal.), U. S. A.

3) Bobby Vernon; adres: 1756, North Western Avenue, Hollywood (Cal.), U. S. A.

JEANNE FORTIER. — 1) Billy Burke draait

.-nog slechts bij zeer onregelmatige tusschenpoo-zen; geboren in 1886.

2) May Mac Avoy is geboren in 1901; ongehuwd.

3) Monty Banks is geboren in 1890; gehuwd.

STOELRIETERTJE. — 1) Van welke maatschappij was die film?

2) Is niet geweten, maar zal denkelijk wel over de honderd loopen.

3) Ham en Bud zijn Amerikanen en Double

patte en Patachon zijn Denen; de ware naam dezer laatsten is onderscheidelijk: Carl Sehen- 1

ström en Mieke Madsen...

MONTE CHRISTO. — 1) Mary Mac Laren, adres: c/o Suite 523, Taft Building, Hollywood (Cal.).

2) Estelle Tayler is in 3-2-1895 geboren; heeft bruin haar en blauwe oogen.

3) Marylinn Miller, adres: c/o Fairbanks-Pick-ford Studios, 7100 Santa Monica Boulvard, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

NENIEP. — 1) Dorothy Philips, adres: 1510 Laurel Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

2) Bebe Daniels, adres: c/o Paramount Studios 6284, Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

3) Lillian Gish, adres: c/o Inspiration Pictures, 565 Fifth Avenue, *New-York-City (U. S. A.

N. B.;— Zenden allen gratis hunne photo; in de Fransche of Engelsche taal te schrijven.

LEKKERBEK. — 1) Nita Naldi, zelfde adres als Pola Negri, zie antwoord aan Roskopje.

2) Colleen Moore; adres: 1231, S. Grammercy Place, Los Angeles (Cal.), U. S. A.

3) Is weer een staaltje van ongezonde Ameri-kaansche publiciteit om over die artiste te doen «preken.

DOM-SLIM. — 1) Frida Richard is op 1-1I-J897 adres: - 5 Hilmannstrasse, Berlin - Hermsdorf (Duitschland).

2) Dorothy Dalton, adres: Paramount Studios, «6284, Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U. S. A.

3) Mary Carr, adres: c/o Suite 523 Taft Building, Hollywood (Cal) U. S. A.

BOUCLETTE DORÉE. — 1) Die partner van Jack Warren Kerrigan is Wesley Barry; te schrijven in de Engelsche of Fransche taal; zendt gratis zijn photo; adres: 4634, Santa Monica Boulvard, Los Angeles (Cal.), U. S. A.

2.) Norman Kerry in de Engelsche taal te schrijven; zendt, gratis zijn photo; adres: c/o Universal Studios, Universal City (Çal. ), U. S. À.

3) Lon Chaney in de Engelsche of Fransche taal te schrijven; zendt gratis zijn phóto; adres: 1575, Edgemont at Hollywood (Cal.), U, S. A.

MARIE-ANTOINETTE. — 1) Mary Astor,

adres: 1755 Vine Street, Hollywood (Cal.) U.

2) Colleen Moore, zie adres antwoord No 2 aan Lekkerbek.

3) May Allison,' adres: c/o Suite 523, "Taft Building, Hollywood (Cal.).

N. B. — Denkelijk zal die film in Anvers-Palace vertoond worden; voorwat die vraag betreft,

•we waren er aangenaam door verrast, maar... * •welk belang kan U dit nu toch inboezemen?

NINI HENNOVY. — 1) Charles de Rochefort

is in de Fransche taal te schrijven; adres: 17, rue Victor Massie, Paris.

2) Baby Peggy Montgomery, is in de Fransche of Engelsche taal te schrijven; adres: Principal Pictures, 7200 Sta. Monica Boulvard, Los Angeles (Cal.) U. S. A.

3) Hoot Gibson is in de Fransche of Engelsche taal te schrijven; adres: Universal Studios, Universal City (Cal.) U. S. A.

4) (Per uitzondering) de eerste vergt fr. 2,— voor het verzenden zijner photo; de twee overigen zenden ze gratis. Geld kunt U naar het buitenland zenden bij middel van een internationale postwissel; hiervoor U tot het Postkantoor te wenden.

SNOBSKE EN JOBSKE,— 1) Baby Peggy, zie adres antwoord No 2 aan Nini Hennovy.

2) Sessue Hayakawa is hoegenaamd niet overleden; onze Parijzer medewerker had verleden week nog een onderhoud met hem; adres: Hotel Majestic, Avenue Kleber, Paris.

3) Jackie Coogan, adres: c/o Metro-Goldwyn Studios, 1025 Lilian Way, Los Angeles (Cal.).

N. B. —- Zenden allen gratis hunne photo; in de Fransche of Engelsche taal te schrijven.

SEDECIAS. — 1) Iedereen mag aan die prijskamp deelnemen.

2) U kunt hem schrijven aan ons adres: wij bezorgen hem uw brief dan wel persoonlijk.

3) ’t Spijt ons zeer, maar beroepsgeheim laat ons niet toe U op deze vraag te antwoorden.

FANNY. — 1) Zie antwoord Nr 3 aan Lekker-

2) Pearl White is op 4 Maart 1889 geboren, bek.

3) En waarom niet; zijt U afgunstig?

DORINNE. — 1 ) Paul Wegener, adres: Am

Karlsbord 2, Berlin W. 9.

2) Conrad Veidt, adres: 105 Kurfürstendamm, Berlin-Halensee.

3) Werner Krauss» adres: 88 Unter den Eichen, Berlin-Lichterfelde.

Dr. SOUTRL — 1) Bernhardt Goetzke, adres: 14, Fredericastrasse, Charlottenburg.

2) Rudolf Klein Rogge, adres: 12, Fehlerstrasse, Berlin-Friedenau.

3) Emil Jannings, adres: 3, Reichstrasse, Ber-lin-Charlottenburg.

N. B. — We vermoeden sterk dat U een « zeer naaste bloedverwant » zijt van voorgaande, niet?

LUSTIGE BOER. — Doris Kenyon, is op 5-9-1897 geboren; is een Amerikaansche: in de Engelsche taal te schrijven; adres: 850' West, End Avenue, New-York-City (U. S, A.

2) Gladys Jennings is in 1903 geboren; is een Engelsche; in de Engelsche taal te schrijven; adres: 22,. Sutherland Place, Bayswater S. W. (Engeland),

3) Wordt eerst kenbaar gemaakt als de film hier op de markt is.

A LI BEN-DA RAK. — 1) Elsie Fuller, adres: c/o 3, rue de Rocroy, Paris.

2) Owen Nares, voornaamste filmen: « Milestones », « Tinker, Taylor, Soldier, Sailor », « A Temporary gentleman», adres: Zelfde adres als G, O’Brien.

3) George O’Brien, voornaamste filmen: « Wolves of the Night », « The Senttlers », « Drog Harlan », adres: c/o Suite 523, Taft Building, Hollywood (Cal.) U. S. A.

N. B. — Zenden allen gratis de hen gevraagde photo.

NEMO.

N. B. — Vragen ons na Zondag toegekomen worden in het volgend nummer beantwodrd.

der First nations mores

CONSTANCE TALNADQE

welke er steeds genoegen in schept, ’s avonds na de theater-uren, haar vrienden te ontvangen en hen dan zelf een lekker souper voor te zetten.

DE INRICHTERS van Sawyer Lubin, wélke de films van Barbara La Marr voorstellen, hebben niet meer dan 20 dagen noodig om hun nieuwe produktie « The White Monkey » (De Witte Aap) gansch in orde te maken. Als regisseur is aangeduid Phil Rosen, waarvan de beroemdheid met den dag stijgt, dank zij het bewonderenswaardig werk welke hij verrichtte met «Abraham Lincoln » op het doek te brengen. M. Lubin verklaart dat alzoo het rekord geklopt wordt in het vervaardigen van een film op zoo weinig tijd. M. Rosen had slechts een dag noodig om 26 tooneelen te draaien voor « The White Monkeÿ», zijnde vier gewone deelen.

LEWIS STONE, Virginia Valli en Nita Nal-di kunnen gerust de United Studios de zetel noemen hunner bezigheden. Het is een gaan en komen, van het eene stuk in het andere, dezer artisten... en alles in hetzelfde studio. Edwin Ca-rewe heeft nu weer Stone opgeeischt voor « The Lady Who Lied » (De Dame welke loog), uitgave First National. Hetzelfde voor Miss Valli eri wat Nita Naldi betreft, nauwelijks heeft zij voor « The Marriage Whirl » (De Huwelijks-draaikolk) geposeerd, of Carewe heeft haar noodig als kléine « aanstookster ». Ziedaar reeds een jaar dat deze drie sterren onophoudend in hetzelfde studio werken.

HET HERZIENE manuscript voor « De Beslui-telooze », waarin Doris Kenyon de ster is, werd door Earl Hudson goedgekeurd. Men had reeds hieraan moeten beginnen ware Miss Kenyon niet getroffen geweest door een geval van appendicite. Daar de artiste nu volkomen genezen is, zal men weldra beginnen te draaien.

DE ROLLEN zijn omgekeerd en is Milton Sills nu detectief... op de film. In de rol van « Nick Carter » werd Thomas Carrigan beroemd. Alvorens de 15de episode klaar was verklaarde de acteur dat hij nu ook, in het werkelijke leven, detectief zou kunnen spelen. In « De Opvoeding Van O’Malley » moet Milton Sills, als agent, Thomas Carrigan opspeuren, welke aan het hoofd staat van een bende alcool-smokkelaars. Dus

wordt Carrigan in plaats van vervolger... vervolgde.

DORIS KENYON zal, door middel van de radio, tot het publiek spreken.. Zij staat ingeschreven op het programma van de « Zaterdagavonden van Crandall *», het middenpunt der

W. R. C. te Washington D. C. Miss Kenyon is de vierde artiste van First National welke voor het radio spreekt. Met de opening sprak Milton Sills, den volgenden Zaterdag was het Dorothy Mackaill, daarop Tully Marshall.

DE FILM « The Lady Who Lied », en waarin Lewis Store de mannelijke hoofdrol vertolkt, is een aanpassing van den roman « Snake Bite » (Slangenbeet) 'van Robert Hitchens. De titelrol is nog niet aangewezen.

FIRST NATIONAL heeft voor langen termijn aangeworven Marvyn Le Roy; deze is een bekende humorist.

IN DEN LOOP van het jaar moet Lenore J. Coffre de film « Bed and Board » (Volledig Pensioen) maken, waarin Doris Kenyon de ster zal zijn.

« THE BOSS OF LITTLE ARCADY » (De

Baas van de Kleine Arcady), de nieuwe roman van Harry Leon Wilson, gaat voor First National als film verwerkt worden.

« BUITEN DE RUINE », de novelle van Philipp Gibbs en dewelke verschijnt in het Decem-, bernummer van de « Cosmopolitan Magazine », New-York, wordt voor First National gefilmd.

Een gewaagd Onderwerp

HET NAAKT OP HET DOEK

aNDIEN het naakt, op het tooneel en in den music-hall, een zinnelijke aansporing tot verdere gedachten kan opwekken, is het naakt, op het witte scherm der stille kunst, kuisch. Het is kuisch, omdat hét een gebeurtenis is, en geen tentoonspreiding, en omdat het naakte lichaam van een kind, van een jong meisje of van een jonge vrouw bij ons slechts gelijkaardige plastische gevoelens kan doen opwekken, als die welke ons een meesterwerk der beeldhouwkunde of schilderkunst kan geven Wanneer er op het doek een naakt of bijna naakt personnage optreedt, dan is het omdat de danskunst, het sport, de gezondheidsleer, de menschenleer, de geschiedenis, de overdreven schoonheidszin of het spel dit vereischen; en niet alleenlijk’ om vormen, hoe goed geëven-redigd zij ook mogen zijn, te toonen; want, al de insceneerders, of ten minste het grootste gedeelte ervan, hebben dit tooneel, dat door een nietigheid aanstootelijk zou kunnen worden, op handige wijze weten te ontwijken. Tusschen zoovele anderen, ziehier drie uitgekozen voorbeelden i. .

Het tooneel waarin Joceleyn bemerkt dat:

La foudre a déchiré le code de mon âme! Cet enjani, cet ami, Laurence est une

Hamlet s dood, waarin naar de geschiedkundige overlevering van Saxo-Grammaticus, Horatio, de naakte boezem van zijn door Laertes doodelijk gekwetsten «vriend», Ophelia’s broeder, bemerkt, en hierdoor het geheim van den « Prins » van Denemarken kent.

Eindelijk in het bekken der « Sint-Antonius »-fontein, de naakte vrouwen van D. W. Griffith’s « Onverdraagzaamheid », naar het middeleeuwsch gebruik, de Seine en hare bijrivieren, of gelijk welk ander allegorisch tafereel, verzinnebeeldend, die bestemd waren om den

vorst van koninklijken bloede bij zijn plechtige intrede in de goede stad parijs te verwelkomen.

Zeer zelden is het naakt op het doek volkomen naakt. Eerstens, omdat er weinige vrouwen zijn die, zooals Phry-nea. gansch ontsluierd, zonder één fout in de lijnvorming, voor hun rechters zouden kunnen verschijnen; en twéedens omdat het onnoodig, strenge beoordeelingen en gerechtvaardigde protesten zou opwekken.

In een film moet het naakt dàt zijn, wat in de muziek de voorslag (melodij-teeken bestaande uit een tijdwaardelooze noot) is. Indien ge u, het op zóó kunstige wijze door Nalpas en Fescourt in den aanvang van den cinéroman «Mandrin» verwezenlijkte feest, herinnert, en waarin ge op uittartende en vluchtige wijze een naakte vrouw uit de armen der drankkonfraters van Lodewijk XV ziet vluchten, zult ge aanstond begrijpen, wat wij door cinematographische voorslag bedoelen.

Het dansnaakt is in de amerikaansche filmen steeds schitterend vertegenwoordigd geweest.

In het « Kanten Masker », zoowel als in « Liliane » toont Maë Murray ons onberispelijke hoedanigheden als danseres met karakteristieke passen uit te voeren, die, alhoewel een weinig gewaagd zijnde, toch niet van alle bekoorlijkheid en talent ontbloot zijn.

Van ongehoorde weelde is een zeer mooi danstoorreel, uitgevoerd op een spiegelspel, geplaatst te midden eener, door vroolijke uitgenoodigden omringde tafel, in den film «Vox Femminae», met Dorothy Philips, en onlangs nog, hebben we, in « Paris la Nuit », Mado Minty en Spanover, hâar danser, kunnen toejuichen.

Het sportnaakt is niet zoo zeldzaam. Een zijner eerste uitingen in Frankrijk,

FILM-RBVUE

was de verschijning der betreurde Gaby Deslys, in een kort zwart-zijden maillot, uitgestrekt op het strand der badplaats Deauville, alwaar zij « Le Dieu du Hasard » aan ’t draaien was.

In een even diskrete kleedij zagen we onlangs Rachel Devirys « La Voix de l’Océan» vertolken; in «Après l'Amour» treedt Blanche Montel in badkostuum op.

Het sportnaakt werd méérmaals in beeld gebracht, t zij in talrijke boks-tooneelen, t zij in Wetenschappelijke sportfilmen, zooals het werpen der schijf, der speer, staakspringen, enz., door de meest gekende kampioenen van alle landen uitgevoerd.

We betitelen als gezondheidsnaakt, de talrijke tooneelen waarin we de film-kleuters zich zien doen schrobben, zooals Jackie Coogan in een tooneel van « Vadertje », waarin hij zich gereed maakt in een badkuip te stappen, zooals de mollige bengel die met Louis Feuil-lade « Un Petit Parigot » draaide.

Op het scherm is het naakte kind steeds aangenaam om zien. Wekt het in ons de herinnering van intieme taferee-len aan den haard, waarvan wij de getuigen of de vertolkers waren, of die wij vroeger gedroomd hadden, niet op?...

De badkuipen zijn, over t algemeen, zeer humoristisch. In « Flipotte », was Gabriel Signoret overdekt met schuim. In « La Guitare et Ie Jazz-Band » toont France Dhélia ons op guitige wijze haar mooie schouders. In « De Witte Mbt », staat Barbara La Marr ons toe te raden wat het doorschijnend water ons wel zou willen laten bewonderen.

Talrijk zijn de filmen over rassenleer die ons de zwart-en koperhuidige schoonheden van Midden -Afrika, Transvaal, Madagaskar, der Ivoren Kust, van Australië en van den Oceanischen Archipel hebben doen zien. In deze wetenschappelijke film, is het naakt niets anders dan « wetenschap ».

Het geschiedkundige naakt komt minder voor. De jongste film in die trant, was de Duitsche band « Lady Godiva », waarin men de heldin de schaamte van haar voorhoofd onder haar lange blonde haren ziet verbergen, wijl zij verplicht was te paard, en gansch naakt de stad Coventry te doorkruisen, ten einde de toorn van haar echtgenoot, de graaf van

Chester, te bekoelen. Wij herinneren ons in «De Glorievolle Koningin van Saba», de zeer bekoorlijke Betty Blythe, wier een weinig te Amerikaansche schoonheid ons niet toescheen op juiste wijze,

haar weer te geven, die koning Salomon in zijn «Lofzang der Lofzangen» als « Nigrâ sed formosa » bezingt.

Met de Italiaansche film vinden we het zuivere esthetische naakt terug. '

12

FILM-» B VUE

In « Het Vuur » en « Koninklijke Tijgerin » deed Pina Menichelli ons haar möbie schoudèrs bewonderen. In «Antonius én Cleopatra », « Quo Vadis? », « Fabiola » en andere filmen met groot spektakel, op theatrale wijze de pracht-heden van het heidensche keizerlijke Rome in beeld brengende, Ontmoet men talrijke tooneelen waarin het naakt een bijbehoorende rol speelt.

Over het algemeen hebben de Itali-aansche vertolksters een zeer eerbiedvol gevoel van vrouwelijk schaamtegevoel, en maar zeer moeilijk stemmen zij er in toe, tooneelen te draaien, waarin het naakt te pas komt.

In « De Zaak Clemenceau » wilde Francesca Bertini volstrekt een akademisch maillot dragen, wat nu juist niet in haar voordeel was. Nochtans zagen wij in « Inda », zonder sluier, de beeldhouw-kundige latijnsche schoonheid van Itala Almirante Manzini. Maar, indien we in «Maria Magdalena», de groote zondares op het terras van haar paleis de Schoon-heidsverzorgingen door haar slavinnen zien ondergaan, mogen we niet vergeten dat die rol vertolkt werd door llleana Leodinoff, dat die mooie artiste een Slavische is, en dat voor de Slaven het naakt niet onzedig is.

In Amerika schijnt het naakt niet zedeloos te zijn. In één harer vorige filmen

Cinemanieuwsjes

BOHEME FILMS gaat een band vervaardigen over het Ruhr-distrikt, onder de leiding van Joseph Stein.

LIERMAN ROSENFELD, de vertegenwoordiger der centrale landen voor Paramount, is op weg naar Los Angeles.

PRESIDENT von HINDENBURG en prins Otto von Bismarck zijn de eere-voorzitters van een komiteit hetwelk gedurende de acht komende maanden het leven gaan draaien van Kanselier von Bismarck. Alle Bismarck-voorwerpen, zooals zijn uniformen, kleederen, enz., worden ten dienste gesteld van de inrichters.

DE DOERINGS FILMS. Hannover, hebben de eerste von Hindenburg film gemaakt, sind§ de maarschalk president gekozen is....

VOLGENS de « Cinéma Suisse » zal de Helva-Filmmaatschappij blijven bestaan, dank zij de hulp van financiers. Men gaat nu een groote productie vervaardigen over Zwitsersche geschiedenis* uit den tijd van Karei de Stoute.

hebben we Maë Murray in haar hemd gezien. Zij zet er zich overigens nogal gemakkelijk in. In het «Kanten Masker» vertolkte zij een gansch tooneel waarin zij, slechts haar hoed op het hoofd houdende, haastig van kleedij verandert en ons alles liet zien wat wij wel wilden aanschouwen. In het dramatische tooneel van « De Man die Doodde », verscheen zij ons met verscheurde kleederen en meer ontkleed dan zij gansch naakt hadde geweest: want, we herhalen het, het volstrekte naakt • is kuisch, en het'-zijn slechts gedeeltelijke naaktheden, die onkuische gedachten kunnen opwekken.

Voorbeeld: het mooie tooneel uit de film « Prinses Alice », waarin we, in een beeldhouwèratelier, een mooi model op zedige wijze zien plaats nemen. ,

Tusschen de Fransche artisten halen we Claude Merelle (in « Le Roi de Camargue»), Irène Sabel (in «Notre Dame d’Amour»), Emmy Lynn (in «Mater Dolorosa») en menige anderen aan, die niet geaarzeld hebben ongesluierd vóór het objectief te verschijnen.

Kortelings zullen we in den persoon van Jeanne de Balzac, Salambô de sluier van Tanit zien heroveren, enkel door de bekoorlijkheid harer ongesluierde schoonheid. NEMO.

ARTHUR ZIEHM, een welbekend Berlijnsch invoerder van Amerikaansche films, is naar Amerika vertrokken.

IN ZWITSERLAND hebben de overheden de toelating gegeven om tooneelen te draaien in het kasteel van Chillon; de militaire overheid zal zelfs 1000 man ter beschikking stellen van de op-nemers.

LILIAN HALL-DAVIS maakte haar Duitsch debuut in het Ufa-Palast verleden week. Dit was in de Ufa-film « De Liefde Express ». Volgens wij vernemen was het een verbazend succes.

TEN GEVOLGE van een operatie stierf Fritz Gutmann, een der bestuurders van Dafu; hij Was 39 jaar en laat een weduwe en twee kinderen na.

DE BEIERSCHE CINEMATOGRAFISTEN

hebben hun slag tehuis gehaald in zake de taksen. ln Nürnberg is de taks nu verminderd met 15 per cent, zoo ook in Pasing, nabij München.

PHŒBUS is begonnen aan de buitentooneelen voor twee nieuwe films, namelijk « S. O. S. » (scenario van kapitein T. F. Sönnichsen en Walter Jonas), en « Friesch Bloed ». Voor beide banden is Fred Sauer regisseur.

FILM-REVUE

|H|H

Theodore Roberts, WALLACE REID, -• Harrison Ford en Lila Lee

Om een Honinhrijh le Redden

(POUR SAUVER UN ROYAUME)

KOMISCHE HELDENAVONTUREN

Naar hel werk van JAMES B. FAGAN

Scenario van WALTER WOODS

Tooneelschikking van JAMES CRUZE

Na reeds verscheidene malen de kas van het Casino van Monte Carlo te hebben willen leegplunderen, is onze « Globetrotter », Tony Hamilton, zeer in de war door zijn gedurig mislukken. Gelukkig dat zijn vriend, Harry Blake, goed bij kas is. De graaf Rabusko en een journaliste zien met groot spijt de twee vrienden vertrekken.

Per auto en voorzien van millioenen. vertrekken beide vrienden naar Sprudel-bad, in Karpathië.

Op dit oogenblik is het niet erg pluis in Boüvië en zeker niet in de hoofdstad Ho-kerol; een samenzweering, met aan het hoofd Prins Radimir, wil zich van den troon meester maken. Ook Radimir zou de lieve prinses Mariska huwen.

Om naar Sprudeibad te gaan, zijn onze vrienden verplicht door Bolivië te trekken Dank aan den prins Rabusko, zijn de samenzweerders op de hoogte van het fortuin onzer vrienden. Men is dan ook besloten hen te plunderen.

Hamilton en Blake hebben halt gehouden te Plokerol. Daar hebben zij het

genoegen kennis te maken met de prinses Mariska en dan aan de sénateur Theodore Balard te telegrafieeren met zijn dochter, Kate, verloofde van Blake, naar Fïokerol te komen.

Wanneer men als bij vergissing de hand wil leggen op Flamilton, weet deze zich zeer slim uit den slag te trekken. Hij speelt Radmir en zijn bende een goeden toer, en weet de hand te leggen op de samenzweerders.

Hokerol zal nu weder de schpone stad van voorheen worden, en Mariska, nu geen prinses meer, maar dochter van den president van Bolivië, zal met Hamilton huwen

CHAUSSÉE OE HAECHT. 31 BRUSSEL (Porie de Stfiaeröeeh) Tel.: 549.60 • 549.61

FILM-RBVUE

Smm CINEROMAN

naar het boek van Sir Arthur Conan Doyle « The Lost World »

Productie First National-Watterson R. Rothacker VJaamsche bewerking van Ed. Neorg

Met speciale toelating van de First National Pictures van New-York.

EENIG RECHT VOOR BELGIE

ROLVERDEELING:

Professor G. E. Challenger Edward Malone, journalist Lord John Roxton Professor Summerleo

Wallace Beery Lloyd Hughes Lewis Stone Arthur Hoyt

(6de vervolg)

Den derden dag waren er verschillende teekens te bespeuren, welke de professor daar gemaakt had op zijn eerste reis; zoo bijvoorbeeld: vier

steenen welke verbrand waren door een vuur, daar aangelegd tijdens een kampement.

Steeds daalde de weg tot wij eindelijk in een diepte kwamen waarvoor twee dagen noodig waren om ze over te steken.

De natuur veranderde nogmaals, en nu zaten wij volop in de heerlijkste orchideeën.

Wij zetten ons aan een meer neder omdat wij daar veel visch zagen, dewelke ons des avonds tot een smakelijk souper diende.

Op den negenden dag, sinds het verlaten onzer kano’s, werden de boomen met schoone bloemen raarder en werd hun plaats ingenomen door wilde bamboestammen, dewelke zoo dik groeiden, dat wij de bijlen der Indianen gebruikten om ons een weg te banen. Dit was een vermoeienden arbeid en dit duurde zoo den ganschen dag; wij zagen niets boven ons hoofd dan een dunne zonnestraal, ter zijdç. van ons evenmin iets te bespeuren, maar wel hoorden wij van tijd tot tijd iets als het getrappel van zware dieren. Volgens Lord John moest het zwaar wild vee zijn.... Des avonds sloegen wij een kamp op.

Den volgenden moi gen veranderde de natuur weer eens. Achter ons een muur van bamboe, voor ons een open plein, lichtjes in de hoogte gaande om te eindigen aan een heuveltop en daar was het dat een incident gebeurde, hetwelk min of meer belangrijk was.

Professor Challenger met de twee Indianen, ging voorop, plots hield hij halt en wees naar rechts. Wij zagen in die richting en bemerkten een reus-achtigen vogel welke langzaam wegvloog en verdween.

« Hebt ge dit gezien? » riep de professor. «Hebt ge dit gezien, Summerlee? »

Zijn collega zag ook dezelfde richting uit en vroeg:

« En wat denkt ge dat het was? »

Een pterodactye! »

Summerlee schoot in een schaterlach.

« Mis, collega! » riep hij, « Het was een ooievaar! »

Challenger was te kwaad om te kunnen antwoorden. Hij sloeg zijn bagage op den rug en vervolgde zijn weg.

Lord John kwam op mij toe en ik zag dat zijn gelaat een ernstige plooi droeg; hij had ook zijn verrekijker in de hand.

« Ik heb het kunnen bekijken voor het over de boomen vloog » zegde hij. « Ik zou niet kunnen zeggen wat het was, maar ik wil mijn reputatie als sportsman verwedden dat het een vogel was welke ik nog nooit in mijn leven gezien heb.

Tot daar de zaak... Waren wij in de verdwenen wereld aangekomen, met zijn voorhistorische monsters?...

Wanneer wij den heuvel afdaalden, waren wij terug in een open plein en in de' verte hooge toode rotsen, juist zooals ik dit in het sketchboek gezien had. Challenger was fier als een pauw daar wij aan ons doel waren; Summerlee was in zichzelve gekeerd. Den volgenden dag zou allen twijfel doen verdwijnen.

Intusschen drong José, welks arm gekwetst was door een gebroken bamboe, er op aan om terugf te keeren. Hij kreeg toelating om te vertrekken'f terwijl ik hem een brief toevertrouwde, waarin een teekening van onzen afgelegden weg, en een brief voor mijn blad, dewelke, hoop ik, op zijn bestemming mag komen.

Een ernstig feit is met ons gebeurd. Zullen wij ooit de beschaafde wereld terugzien? Geen men-schen zullen ooit in een gevaarlijker toestand verkeerd hebben dan wij. Ook geen middel om aardrijkskundig de plaats aan te duiden aan een hulpexpeditie welke ons zou kunnen komen verlossen. En zoo dit wel het geval was, zou men op tijd hier zijn?

In waarheid, wij waren zoo ver van mensche-lijke hulp verwijderd als van de maan. Zoo wij er ooit doorkomen dan zal het te danken zijn aan onze bijzondere kwaliteiten.

Wanneer ik mijn laatsten brief schreef, zegde ik dat wij in de verte hooge roode rotsen zagen, waarop ongetwijfeld het plateau lag, insgelijks in het sketchboek opgeteekend.

Hoe meer wij naderden hoe hooger dit plateau scheen, zeker wel een 1000 voet. Het scheen daar boven rijk aan groene gewassen te zijn; van levende wezens was geen spoor te zien.

Dien avond sloegen wij ons kamp op, vlak aan den voet der rotsen, onder het plateau, een zeer woeste plek. Van het plateau te beklimmen was geen spraak, de rotsen 'waren te steil. Op den top stond één enkele boom.

« Daarop was het », zegde Challenger, « dat de pterodactyl gezeten was, wanneer ik hem neerschoot. Een goed bergbeklimmer kan wel tot op die rots daar geraken, maar dan is men nog niet op het plateau. »

Voor de eerste maal dat Challenger sprak zag ik op het gezicht van Summerlee geen spottende glimlach, integendeel, wanneer het over de pterodactyl ging was hij zeer verbaasd. Challenger zag het en op zijn gelaat zag men de eerste sporen eener victorie.

« Natuurlijk », vervolgde Challenger met eenig sarcasm, « wanneer ik van een pterodactyl spreek, dan bedoel ik een ooievaar, maar een ooievaar zonder pluimen, een. lederachtige huid, reusachtige vleugels en een muil met zeer groote tanden.»

Hij grinnikte totdat Summerlee zich verwijderde.

FILM-REVUE

In den morgen, na een heerlijk breakfast, besloten wij ons voedsel te rantsoeneeren. Daarna hielden wij oorlogsraad, het middel besprekende hoe wij op het plateau zouden kunnen geraken. Challenger zat voor, met een plechtigheid alsof hij een opperrechter ware; hij was op een rots gezeten en beneden hem zaten wij gedrieën. Summerlee met zijn eeuwige pijp; Lord John met zijn geweer spelend en ik met mijn notaboekje in de hand.

« Het is onnoodig, mijnheeren, u te zeggen wanneer het mij niet gelukt is op dit plateau te geraken, het niemand gelukken zal. Tot hier ook was mijn vroegere expeditie gekomen. Ik moet ook zeggen dat ik niets bij had, hetwelk ons bij een beklimming helpen kon, doch, daar hebben wij nu voor gezorgd... Wat zullen wij nu doen?..»

« Er schijnt mij één middel toe », antwoordde Summerlee, « gij hebt eens gezegd dat ge deze * rotsen zijt rond geweest langs het Oosten, laat ons dus naar het Westen gaan en het daar eens probeeren. »

« Juist », voegde er Lord John bij. « Het is mogelijk dat dit plateau niet groot is, laat het ons rond gaan en vindén wij geen weg om het te beklimmen, dan keeren wij terug vanwaar wij vertrokken zijn. »

« En toch verklaar ik », zegde Challenger, « dat er een plaats moet zijn waar men opklimmen kan. »

« Hoe weet gij dat? » vroeg Summerlee.

« Omdat mijn voorganger, de Amerikaan Maple White, zulk een beklimming deed. Hoe zou hij anders dit monster kunnen zien hebben, hetwelk hij in zijn sketchboek geteekend heeft? »

« Ge gaat een beet e te snel, waarde professor », zegde de stijfhoofdige Summerlee. « Ik beken dat dit plateau bestaat omdat ik het gezien heb, doch ik ben nog niet voldaan wat levende wezens betreft. »

« Wat gij bekent of niet bekent, mijnheer, is van weinig belang. Ik ben echter blij dat ge gezien hebt dat het plateau er werkelijk is.

Tot onze groote verwondering sprong hij van zijn zitplaats, greep Summerlee bij den nek en dwong deze in de hoogte te zien.

« Zult ge nu overtuigd zijn, koppigaard, dat er wel levende dieren op leven? »

Over den rand van de rotsen hing veel groen neer en daaruit kwam een donker, glinsterend voorwerp kijken. Het kwam langzaam voorwaarts en wij zagen dat het veel weg had van een reusachtige slang, doch met een plat hoofd, in den aard van een spade. Het zwaaide een oogenblik heen en weer en verdween daarop.

Summerlee stond zoo in bewondering dat hij be-weegloos bleef, terwijl zijn collega hem steeds vast hield. Hij liet hem nu los en kwam terug op zijn plaats.

« Ik zou gelukkig zijn, professor Challenger », zegde Summerlee, « dat ge in het vervolg, wanneer ge een uitleg te geven hebt, mij niet meer bij den nek zult grijpen. Zelfs de verschijning van een ongewone rots-pyton geeft u nog niet het recht daartoe. »

« In elk geval, collega, is er leven op die rots! » riep Challenger triomfantelijk. « Dus, is het voor ieder klaar dat wij ons kamp moeten opbr

De grond aan den voet dezer rots lag vol met afgebrokkelden steen, zoodat het moeilijk was om gaan. Plots kwamen wij op een punt waar wij een vreugdekreet lieten hooren. Er moest hier vroeger een kamp zijn opgeslagen, want er lagen verschillende ledige vleeschdoozen, alsook een flesch met een etiket waarop het woord « Brandy »; tevens ook een dagblad waarvan men nog zeer duidelijk den titel lezen kon: « Chicago Democrat ».

« Niet van mij », zegde Challenger, « het meet van Maple White zijn. »

Lord John zag met verbazing naar een paal' waaraan takken hingen.

« Dit moet een signaalpost zijn », zegde hij. « Hij was waarschijnlijk op een gevaarlijke plaats en heeft dit teeken achtergelaten om andere personen te verwittigen. Wij zullen waarschijnlijk nog meer teekens vinden. »

En zoo was het ook, maar dit waren teekens van een vreeselijken aard. Wij 'zagen voor ons een pad, begroeid met bamboe; deze bamboe-takken waren zeer hoog en konden goed dienen voor speren. Daartusschen zagen wij plots de schedel van een mensch. Het geheele geraamte lag daar, doch de schedel lag op een afstand.

Met eenige slagen van de machetes onzer Indianen klaarden wij de plaats op om beter de oplossing van dit oude treurspel te vinden. Eenige lappen van een kleedingstuk waren nog te bespeuren, doch de schoenen waren nog aan de beenderen vast, hetgeeen geen twijfel overliet of hier moest een blanke omgekomen zijn. Wij vonden insgelijks een zilveren sigarettendoos, waarin de letters « J. C. van A. E. S. » gegrifd waren. De toestand van het metaal was zoo dat het ongeluk nog niet zoo heel lang moest hebben plaats gehad.

« Wie kan het geweest zijn? » vroeg Roxton.

« Arme duivel, elk been aan zijn lichaam schijnt gebroken te zijn. »

« En de bamboes groeiden tusschen zijn ribben », voegde Summerlee er bij.

« Wat de eenzelvigheid van dien man betreft >v zegde Challenger, « daarover bestaat geen twijfel. Wanneer ik voet aan wal zette, alvorens u te bereiken te Manaos, deed ik onderzoek naar Maple White. Te Para wist men niets. Gelukkig had ik een spoor. In zijn sketchboek stond een teekening en aanduiding dat hij met een geestelijke • te Rosario den lunch gebruikte. Deze priester heb ik gevonden. Maple White kwam vier jaren geleden door Rosario of twee jaren geleden voor ik zijn dood lichaam zag. Toen was hij niet alleen, maar met een Amerikaanschen vriend, James Colver genaamd. Wij staan dus ongetwijfeld voor de overblijfsels van dezen James Colver. »

« En ook kunnen wij wel gissen hoe hij aan zijr> einde gekomen is », kwam Lord John er tusschen. « Hij is ofwel van den top der rotsen gevallen ofwel er af geduwd. Hoe zouden anders al zijn beenderen gebroken zijn? »

Een zucht kwam oven ons. Was hij van de rotsen of het plateau gevallen? Vreeselijke mogelijkheden in dit onbekende land speelden ons allen voor den geest. Wij gingen langzaam van de akelige plaats weg, nevens die steile rotsen; waar geen einde scheen aan te komen.

Na vijf mijlen marcheeren zagen wij nog geen breuk in die massa steenen. En dan plots iets hetgeen ons met hoop vervulde. In een holte, gevrijwaard vart den regen, zagen wij een kruis door krijt er op gezet, steeds naar het Westen wijzende.

(f Opnieuw Maple White », sprak Challenger.

« Hij zal wel vermoed hebben dat eens waardige voetstappen de zijne zullen gevolgd hebben.

« Hij had dan krijt bij zich? »

« Een doos met teekenkrijt heb ik bij zijn voorwerpen gevonden. Ik herinner mij dat het witte krijt geen punt meer had. »

Wij kunnen dus niet beters doen dan naar het Westen voortgaan », merkte Summerlee cp (Wordt voortgezet).

FILM-REVUE

Photohoekje

De Lezeressen en Lezers welke een photo van een filmartist ( e ) ontvingen, gelieven ons mede te deelen:

1° na hoeveel tijd zij die ontvingen; 2° gratis of niet;

3° het formaat der photo.

Deze inlichtingen worden onder deze rubriek ingelascht en zÿn alzoo van groot nut voor eenieder die insgelijks aan die artist (e) zouden geschreven hebben.

BOUCLETTE DORÉE ontving gratis de photo van:

Mae Marsh, formaat 17 x 18, na 4 maanden en 6 dagen

LEKKERBEK ontving gratis de photo van: Milton Sills, formaat 13 x 18, na 2 maanden en 12 dagen,

Richard Talmadge, formaat 12 1/2 x 16, na 6 maanden en 20 dagen.

ooooo "‘-i'öoooooo

Ginemanieu wsj es

Wij vernemen den dood van een anderen Amerikaanschen filmartist, namelijk: David Powell; hij is in een New-Yorker sanatorium gestorven. David Powell heeft verschillende films voor Paramount gedraaid in de Islint'en studios.

CARL LAEMMLE maakt bekend dat 9,000,000

dollars zullen uitgegeven worden voor de Universal producties van het seizoen 1925-26t

« THE GOLD RUSH », de nieuvbe film van Charlie Chaplin, is voltooid. « Don Q. », van Douglas Fairbanks, is kompleet en « Little Annie Rooney » van Mary Pickford nadert zijn einde.

IN DE BERLIJNSCHE cinematographische pers spreekt Carl Freund, fotograaf van « De laatste Lach » het gerucht tegen als zou hij een aanbod in Amerika aangenomen hebben.

DE SUNSHINE FILM, van New-York, welke in Zwitserland een historische film maakte over de eerste Zwitsersche Confederatie, heeft een kontrakt gesloten om dezen band te laten ver-toonen in Cameo Cinema, Broadway, te New-York.

TIJDENS DE VERTOONING voor de Pers, te Weenen, van de wetenschappelijke film « Alcool, Prostitutie en Ondeugd », hield de heer Hainisch, president van Oostenrijk, een redevoering,

ffltj VERNEMEN dat Rupert Julian, regisseur van « The Phantom of the Opera », door Cecil De Mille aangeworven is voor deze nieuwe onderneming.

A BE EN JULIUS STERN gaan « Buster

Brown » filmen. Menige jaren geleden was Buster Brown een bekend figuur in Engeland. Athur Trimble, een intelligente jongen, is aangewezen om deze rol te vertolken.

MISSES VALENTINO is door de United Artists verbóden aan iedereen te vertellen boe films gemaakt worden; daarom heeft zij besloten haar eigen films te fabrikeeren. Alan Hale zal een serie van die films voor de vrouw van Rudolph Valentino in elkaar zetten.

MEN VERTELT nu weer dat Gloria Swanson kontrakt zal teekenen met de United Artists.

« BEN HUR » wordt voor een tijd stop gezet; heel waarschijnlijk zal de company niet naar Rome terug keeren en zelfs zouden de meeste too-neelen, in Europa gedraaid, vernietigd worden.

VOOR HET SEIZOEN 1925-26 worden 52 nieuwe producties door Warner Bros op de markt gebracht. First National heeft er 30 meer aangeduid en andere Companys varieeren van 30 tot 70 nieuwe films, zoodat wij voor het komende seizoen veel nieuwigheden mogen verwachten.

EEN ANDER GERUCHT bereikt ons als zou -Gloria Swanson, na haar kontrakt met Famous) Players geëindigd te hebben, naar Cecil De Mille overgaan.

STEWART ROME is de leidingman in een Ufa-film, « Vader Vossi », verwezenlijkt door regisseur Max Màck.

ORBIS FILM A. G. gaat op de markt brengen de film « Graaf Grein », in het begin van toekomende maand. Om die rede gaan de bestuurders Londen bezoeken.

SEEL-THOMAS FILM G. M. B. H., Messter-Ostermayr Film en Lucy Doraine Film, hebben besloten Munich te verlaten en te Berlijn hun produkties op te nemen.

IN NYMPHENBURG, een voorstad van München, is het postbureel veranderd in een cinema.

RENE LE PRINCE is te Joinville, waar hij alles in gereedheid brengt om « Fanfan la Tulipe» te filmen.

HET TE WATER laten van de « h cquilino » te Triest en de proefneming met de Diesel-mo-toren, gemaakt door de S. Andrea-maatschappij, heeft de Leoni Film Co de gelegenheid gegeven om een prachtige film te i.iakèn.

DE GROOTSTE BRAND in de cinemav.ereld heeft plaats gehad te Calcutta op 2 April 11 Het I belangrijke filmfabriek Madan en Co. werd gansch de prooi der vlammen, ter oorzake eener kortsluiting, waardoor een menigte onafgewerkte filmen zijn verloren gegaan.

N. PAL en zijn Duitsche gezellen, uitgezonden door een filmmaatschappij uit München, zijn te Kashmir (Indië) aangekomen; bij zich hadden zij een groep Indische acteurs. Een Bengaalsch kunstenaar, M. Roy, zal de kostumen teekenen.

« LA MATERNELLE », met France Dhélia in de hoofdrol, is voltooid.

IN DE INDISCHE CINEMAS gaan Sovietfilms

vertoonjJ worden. Niemand echter weet wat ze zullen voorstellen, doch er wordt gewerkt om die films te verbieden daar men ginder geen communistische propaganda wil.

Beheer en Redaktie Korte Gasthuisstr., 16. Antwerpen