de il jarige ster in de prachtfilm ALS HET KIND VERSCHIJNT

Links: in de rol van « Bijou ».

Uitgave Kinema en Tooneelwereld Korte Gasthuisstraat te. Antwerpen.

Rechts: in het werkelijke leven.

Nr 19

KinemawerelD

ofane fiercer as she appeared in

"A (JtAPTER IN HER IIFE

A UfNivERSAL-JEWEL

And as she appears off the screen

« KINEMAWERELD

De Geheimen eener ’’Kinema Brievenbus,,

Een medegeleeld scenario

VER een paar dagen vonden we .1)1 in onzen koerier een lief schrijven 'ssw ons beknorrende over het feit dat de afzender (of -ster), want een dek-naam zegt doorgaans niet veel, met de Paaschdagen van de brievenbus was verstoken geweest. Tevens kregen we zulke leuke zinspelingen te lezen dat we vast zijn gaan vermoeden dat nog menig lezer en lezeresje van ons blad niet al te best weet wat eene Kinema-Brievenbus eigenlijk is en hoe ze zooal werkt. Dat men nu niet denke hier een « oratio prodome » te gaan lezen, alléén willen we eenige persoonlijke herinneringen mededeelen, zonder echter uit de biecht te klappen, in afwachting dat we eens een lijvig boekdeel wijden met een titel zooals: « De wederwaardigheden van een Brievenbus-redakteur ».

Want Nemo, alhoewel .(niemand» zijnde, bezit herinneringen, zooveel zelfs dat hij er geen blijf mee weet, maar het beroepsgeheim legt er vele aan banden.

Ondanks het feit dat het nalezen van een dagelijksch koerier, en de opzoekingen om aan al de nieuwsgierigheden te kunnen voldoen, reeds als een tijdelijke dwangarbeid kan aangerekend worden, toch zouden wij de waarheid een fameu-zen draai geven indien we onze taak als pijnlijk en onaangenaam moesten doen doorgaan.

Hoeveel briefwisselaars tellen we? Honderden. Wij rangschikken ze per reeks.Men heeft er regelmatige en onregelmatige. De eersten schrijven bijna iedere week, de anderen bij gelegenheid.

Een zonderling iets is het wel dat wij er toe gekomen zijn ze allen te kennen, en aan hun stijl en geschrift alleen. We herinneren ons zeer goed hunne dekna-men, en weten waarvan zij houden en wat zij misprijzen. Dit komt stilaan en hun geschrift wordt ons eigen. Alhoewel we geen aanspraak willen maken op eene zekere kennis in schriftkunde, toch vergissen we ons zelden in het karakter van hen die ons schrijven. Hier dienen wij bij te voegen dat vele korrespondenten ons hunne photo zenden en ze tevens we-derkeerig vragen, iets waaraan we uit principieele redenen niet kunnen voldoen. En dan ontvangen we wel eens eer verwijtend schrijven, maar over ’t algemeen toch vriendelijk, want het is zeldzaam dat onze briefwisselaars en -sters kwaad worden. Anderen, daarentegen, beelden zich in dat wij op de wereld gekomen zijn om hun allerlei soorten van diensten te bewijzen. Indien wij ze wilden aanhooren, zouden we onzer halven tijd mogen gebruiken met van deur tot deur te loopen om hunne boodschappen te verrichten.

De dames zijn hierin veel spitsvond’-ger dan de heeren, en zij vinden immer een heele boel verontschuldigingen om u te vragen hen de gevraagde dienst te willen bewijzen.

Over ’t algemeen zijn de vragen die men ons stelt dikwijls dezelfde: Is die artieste of deze artiest gehuwd? Denkt ü dat ik hen om eene photo zal mogen vragen? Zenden zij ze gratis of tegen bet;( ling van hoeveel? Zullen zij mij antwoorden? Waar woont zij of hij? Is hij geene familie van den eigenaar van dien lingeriewinkel, daar zij beiden denzelfden naam dragen? Is het waar dat de artiesten zich in het studio werkelijk omhelzen? En in dit geval, wat doen dan hunne wederzijdsche echtgenooten? Bij gelegenheid zoudt ge Miss X... eens moeten aanraden dat zij Mr Y... moest huwen. Ik ben photogeniek, en wil draaien, zoudt ge me kunnen zeggen hoe dit aan boord te leggen?Ik ben niet mooi, maar men zegt dat schoonheid met pho-togenie niets te maken heeft, zegt mij spoedig hoe ik aan kinema zou kunnen gaan doen?

Maar we ontmoeten er nog betere.

Ongetwijfeld, men moet geduld heb-

« KINEMAWERELD »

ben. Dezelfde persoon schrijft u en is verwonderd de volgende week nog geen antwoord ontvangen te hebben. Hij schrijft een tweede brief, met dezelfde vragen en natuurlijk niet nalatende er andere bij te voegen.

Indien hij enkele dagen later weer geen antwoord ontvangt, hervalt hij n dezelfde zonde, zonder dat de ongelukkige zich rekenschap geeft dat wij d-: ingekomen vragen rangschikken naarmate wij ze ontvangen, om er geleidelijk aan te beantwoorden.

We moeten zeggen dat al onze lorres-pondenten er toe gekomen zijn te bemer-f' dat wij ze niet vergeten. Zij lezen > Ons Photohoekje » en « De Vrije Tribuun » met zorg en winden zich niet te veel op wanneer zij niet vinden wat zij zoeken en wachten de volgende week af. Dit hindert hun echter niet om intus-schentijd te schrijven en om wat andere inlichtingen te vragen.

Allen kunnen er zich niet toe besluiten de telegramstijl te bezigen. Zij verontschuldigen er zich om en laten hunne pen den vrijen loop gaan om ons van alles en over alles wat te vertellen. We houden er merkwaardige briefwisselaars op na. Een dezer zond ons overlaatst een briefje van twintig bladzijden. Als bij toeval had hij er zijn adres aan toegevoegd, en wij antwoordden om er hem beleefd op te wijzen dat wij onmogelijk langs der weg van ons blad aan zoovele vragen konden beantwoorden. Anderen schijni T 1 dan weer niet te kannen beperken tot het « drie vragen-maximum ».

Twee dagen nadien, kwam er ons een nieuw schrijven toe, bijna even lang. De briefwisselaar was in den hoogsten he-mel. « Ik beken, zoo zegde hij, dat ik verkies per brief te korrespondeeren.ik vind dit veel interessanter)).

Een andere maal ontvingen we van eene jonge dame een schrijven, 'voorzien van een postzegel voor wederantwoord. We beantwoordden het schrijven slechts enkele dagen later in het eerstverschij-nend nummer. Maar den avond dat ons blad verschijnt, kwam ons een nieuw schrijven van het dametje toe. Zij kon maar niet begrijpen waarom we niét geantwoord hadden. Twee dagen nadien nieuw schrijven. « Ik heb uw antwoord gelezen. Het heeft mijn reklamatiebrief

gekruist. Ik trek niets terug van wat ik JU schreef. In mijne persoonlijke briefwisseling heb ik voor princiep die per Teerende post te beantwoorden. Tracht van hetzelfde te doen».

En daar stonden wij.Nooit hebben wij die jonge dame kunnen doen begrijpen, dat, indien zij honderden brieven had na te zien, zij zoo vlug niet zou te werk gaan als wij.

Indien het volstond van door gelijk welk alledaagsch gezegde op vriendelijke wijze aan de vragers te antwoorden, zou de koerier snel uitgewerkt zijn. Maar men vergeet zekere dingen. De vragen zijn dikwijls indiskreet en het is niet gemakkelijk er op te antwoorden.

Indien men ons op ’t onverwachts moest vragen in welk jaar bijvoorbeeld Lui (Harold Lloyd) geboren is, is er veel kans dat wij ons in de onmogelijkheid zouden bevinden er « Stande pede» op te antwoorden.

Wij hebben steekkaarten en dossiers in te zien. En net alsof het er om gedaan is, ontsnapt U de inlichting welke men, vraagt, en het is tevergeefs dat .gij. ze zotekt. Twee woorden antwoord, vergen, een kwaart uurs opzoekingen.

Indien ge per ongeluk een datum met de andere verwart, dan zal er wel spoedig een gedienstige geest gevonden worden om er U opmerkzaam op te maken.: Het leven is niet immer even rooskleurig. ; 71 If;

Tusschen onze trouwe korrespondètt-ten, tellen we er o.a. die kunstenaarstalent hebben en er ons hunne proeven' ter beoordeeling van zenden; Zoo is on-" ze werkkamer versiert met tèekëningen. rechtuit gezegd; waartusschen! menige' kunstige, die ons regelmatig worden'be- -zorgd. Anderen versieren hunne brieven met eigenhandige penteekeningeri, waaruit we met genoegen opmaken dät zij het niet laten bij eenvoudig vragenstel-’ len.

En dan heeft men nog de rnaèsa ‘ die" scenario’s hebben geschreven. Zij smee-, ken U op béide knieën èf een Onpartijdig' oordeel over uit te brengen. We bekennen oprecht daf.sfndts dë uitgave Veuróns blad, wij mààr ëeh scenario gëvdridén' hebben dat werkelijk een menschëlijk figuur -sloeg.- Erg bizöhder wàé hétr'mï

nog niet. We schrijven den inzender, wijzen hem op de gebreken van zijn gewrocht en zetten hem aan van te studee-ren en te arbeiden. Moeten wij er nog bijvoegen dat hij zich zelfs de moeite niet getroostte om ons te bedanken van wel een halve dag te hebben willen besteden om zijn proza te lezen.

Zij die in scenariobed komen (zij stellen zich oprecht voor er te schrijven) zijn vreeselijk. Noteer evenwel dat het ons groot genoegen zou doen een meesterwerk te ontdekken, maar, helaas, men is spoedig ontgoocheld. Men heeft schoon op alle wijzen uit te leggen uit wat een scenario bestaat, gij zult toch niet verhinderen iemand een elukubratie op papier te laten smijten, zonder kop noch staart.

Zij die aan kinema willen gaan doen. zijn niet minder vreeselijk. Zij nemen geen enkele raad aan. Zij houden staande dat de kinema-loopbaan niet zoo moeilijk is dan gij wel zegt. Zij zijn woedend dat men de jonge lieden ontmoedigd en stoppen dit niet onder stoelen of banken. Zij zijn er zielsovertuigd van tot een resultaat te komen, even als de groote sterrer, indien wij er ons maar wilden mede bemoeien.

« Mijne ouders verzetten er zich tegen dat ik artiste word, schrijft een jong meisje, maar ik reken op U om ze te overtuigen. Zeg niet dat ik geene roeping heb, ik bezit ze. Ik zal geene kleine artiste zijn, maar een bekende, zooals Mary Pickford. Alleenlijk moet gij mij helpen. Ik ben minderjarig en kan niets doen. Tegen mijne meerderjarigheid, binnen elf maanden moet ge voor eene verbintenis zorgen. Alleenlijk wil ik van den beginne af een groote rol».

Zij zenden ons hunne photos. Moeie-lijk is het te oordeelen of zij photogeniek zijn. Daarentegen laten zekere photos toe zich onmiddelijk rekenschap te geven en met zekerheid te kunnen verklaren dat de inzenders in kwestie hoegenaamd geene kans hebben om te draaien. Het tegendeel is dan ook weer waar.

Ein hoevelen zijn er niet die met zelfmoord dreigen, indien wij ze niet in de gelegenheid stellen om z e te laten draaien. We kunnen hier niet anders dan nogmaals te herhalen dat men ongelijk

heeft te rekenen op de kinematographie om rijk te worden en gelukkig te zijn.

We hebben dikwijls te doen met kleine arglistigen die gehoopt hebben ons te vermurwen door dien truk, maar het Is ons toegelaten ook vast te stellen dat wij ons meestal in tegenwoordigheid bevonden van personen die oprecht zijn. We trachten ze dan terug op de rechte baan te helpen. We smaken het genoegen te zien dat wij er nu en dan in gelukken en het is dan eene der meest gewaardeerde belooningen die ons te beurt kunnen vallen. Over t algemeen zijn de jongens minder mededeelzaam dan de jon-"" meisjes en vermijden ons hunne kld geschiedenisjes te vertellen. Ook zijn zij veel praktischer en zijn over t algemeen overtuigd dat zij deze of gene artist kunnen evenaren. Zelden twijfelen zij aan hun talent. Zij zeggen: « Waar kan ik mij aanbieden om in een studio eene betrekking te vinden?» en niet « Denkt U dat ik bekwaam zou zijn om in een studio eene betrekking te kunnen vinden?»

Op zeer zeldzame uitzonderingen na. zijn zij lieftallig en zelden ontmoeten we ondankbaren onder hen. We aanzien ze als onze vrienden en het is ons steeds een genoegen hen de gevraagde inlich tingen te verstrekken.

Men moet niet denken dat onze koerier uitsluitend bestaat uit brieven waar over we het gehad hebben. We hebben ook nieuwsgierigen te voldoen. De ki/ ma bezoekers hebben eene andere meu-taliteit dan het schouwburgpubliek. Zij willen over de vertolkers ingelicht worden, terwijl de schouwburgbezoekers zich tevreden stellen met zich over de artisten eene opinie te vormen door ze te zien spelen. Het scherm maakt de vertolker geheimzinnig, daar men er immer toe gebracht is hem anders voor te stellen dan hij is, ofwel beter dan hij is.

Het private leven intersseert den bezoekers in de allerhoogste mate. En het zijn de zonderlingste vragen die men durft stellen, zonder lachen, noch blikken, noch blozen. Noteer evenwel dat men eindigt verduldig te worden en men antwoord... als men kan.

De meest verbeeldingsrijke roman schrijver zou zekere vragen niet kunnen uitvinden. Wanneer de vraag wat te

< KINEMAWERELD

reeks des « adspirant detectieven». En onder dezen verstaan we die welke «mordicus» zouden willen weten wie of wat ' Nemo is: «hij» of «zij», is dit zijn ware naam? enz., enz. Ofwel wordt die vraag gesteld in den aanvang van een brief, dan weer midden in, ofwel verschijnt als een onschuldig P. S., ofwel waagt men zich zelf tot op onze redaktie.

Laat het volstaan te blijven wat zij zijn: een Naamlooze Onbekende, een Vriend die ge vermoedt, tot wien ge U in vertrouwen kunt wenden.

De Lezeressen en Lezers van « Kinema- en Tooneelwereld» en van «Kinema-wereld» zijn onze vrienden, en wij zullen het niet moede worden het te herhalen: en zij hebben ons bewijzen gegeven van hunne toewijding. Ook weten zij dat zij op ons mogen rekenen en dat wij steeds het enmogelijke zullen doen om hen aangenaam te zijn, zelfs indien zij ons de moeielijkste dingen vragen.

NEMO.

ONS FHOTOMOEKJE

Harry Singleton ontving gratis de volgende pho tos: Theodore Koberts, 19 x 23, na 2 maanden:

Rleopor Baordman, 13 x 18, na 3 maanden; een i we ede photo van Beatrice Joy in « The Ten Commandent« »; Marie Prévost, 13 x 18, na 4 maanden en 20 dagen; Conrad Nagel, 13 x 19, na 4 maanden: Nita Naldi, 18 x 23, na 50 dagen; Norma Talmad-ge, 20 x 25, na 4 maanden en 13 dagen; verders een pracht photo van Percy Mammut, 20 x 25, na 4 1/2 maanden, en Barbara la Marr, 20 x 25, na 4 maan ( en 26 dagen.

'rTVCr True- ontving gratis de volgende photos: William Farntim, 1(7 1/2 x-12 1/2,. na 41 dagen: • Constance Talmadge, 24 x 20. na 47 dagen. Beiden [trächtig, vooral van Constance Talmadge.

Solange ontving gratis de pbo-to van Dolly Davis, postkaartformaat, na 7 dagen.

Albert ontving gratis de volgende photos: Tho mas Meighan, 13 x 18, na 65 dagen; Bébé Daniels.

13 x 18, na 64 dagen: Frank Mayo (met lief briefje)

13 x 18, na 64 dagen; Milton Sills, 13 x 18, na 5é dagen; Harold Lloyd, 16 x 21, na 42 dagen; Ed na Purviance, 13 x 18, na 45 dagen; Sessue Haya-kawa, 9 x 14, na 18 dagen; Betty Balfour (Squibs),

9 x 14, il a20 dagen; mits eenige marken twee po:: kaarten van Mia May na 8 dagen. Ik heb al deze filmsterren in de Fran&che taal geschreven.

DE ZOOLOGIE van de Universal Film Co is vergroot door liet jong van een ijsbeep, welke een walvischjager gevangen heeft in de ijszee van Alaska; zijn eerste filmdebuut zal nu zijn in een film met William Duncan en Edith Johnson.

KINEMANIEUWSJES

HARRISON FOItÜ beeft verschillende vrou-welijke filmsterren lot « leading-lady » gehad: hij noemt Marion Davies, Alice Brady, Norma Talmadge, Clara Kimball Young, Bebe Daniels, Agnes Ayres, Gloria Swanson. »label Ball in, enz.

EUGENE O'BRIEN welke men nu zien zal in de film « Secrets » met, Norma Talmadge, is aan bet werk met dezelfde actrice in een ändert film « The House of Youth ».

Eli MAG geen bond in Hollywood zijn, of Viola Dana weet voor hem een woning te vindon. Zij houdt zooveel van verwaarloosde en verleren honden, als wel van sclioone en welopgevoede van die dieren.

CLAIRE Mc DOWELL, welke nu de tante speelt van Norma Talmadge in « Secrets », sliep in honderden laden van kasten in hotels, toen zij nog als baby met haar vaders company mede reisde.

DE VERTELSELS VAM

RARE IKARUS

QE LUIMIGE REVUE VAN

” DE SNU3VER ”

OVERAL TE gQ CENTIEM verkrijgen

«chocking» is, dan teekent de inzender met een pseudoniem. Het gebeurt wel meer dat hij met iederen brief van dek-naam verandert Wij herkennen het geschrift en zeggen niets. Men heeft dan ook korrespondenten, die om de « drie-vragen-wel » te ontduiken, twee verschillende brieven schrijven, maar ongelukkiglijk worden zij verraden door hun stijl, geschrift of... inkt (die bijvoorbeeld roo-de gebruiken) en wij vragen dan maar eenvoudig of zij eene bloedverwante zijn van pseudo-drager X of Y. Er zijn er dan ook, en dit is wel te begrijpen.dat er vragen zijn die zonder antwoord blij-f, omdat het niet anders kan. De inzender geeft zijn moed niet zoo snel verloren en hervalt acht dagen later in dezelfde kwaal. Zonder twijfel is hij een partijganger van het spreekwoord: de aanhouder wint».

Nog een paar woorden willen we zeggen over die korrespondenten die we zouden kunnen rangschikken onder de

< KINEMAWERELD »

Wat Amerika ons voor het volgend seizoen voorbehoudt

Een viertal nieuwe Paramountfilmen

”HIS CHILDREN’S CHILDREN”

Een Inind waarvan men wonderen vertelt. Naar het schijnt.moet hij alles overtreffen wat op gebied van ontroering tot nu toe gedraaid is geworden. Deze band wordt bestuurd door de bekende regis-

(De Kinderen van zijne Kinderen)

seur Sam Wood, welke de tweede man links op bijgaande photo is. Deze afdruk geeft tevens de \i dige vertolking van dien aard. ' -

KINEMANIEU W S JES

MEN MELDT ONS uit Kew-Yosk dat. uldaar zich één maatschappij gevormd heeft uit du filmhuizen van Metro, Goldwyn en L. B. Mayer, die onder het bestuur staat van Marrus Moeyv. De nieuwe trust beschikt over hól) theaters, waarvan het « Capitol », de grootste is der Vereenigde-Staten.

Eli WORDT GEZEGD dat de nieuwe regisseur van Po la Negri, de Rus Riichowetski, een hevig temperament heeft en met zijn actrices steeds overhoop ligt. Langs den anderen kant is Pola Negri ook niet gemakkeliik, zoodat men vandaag of morgen zicli aan een vuurwerk verwacht. De personen uit hun omgeving kunnen uit beider gesprekken niet veel opvis-schen, omdat regisseur en filmartiste elkaar aanspreken in 5 verschillende talen. Doch, men houdt een oog in het zeil.

1/, IV’. DELA FONTAINE, de helper van Abel Gance, is nu een film aan hot draaien met de medewerking van M. J. Malleterre, getiteld: « De Geschiedenis van de Dixmude », de onlangs vergane luchtballon. Men zal de film opnemen in Cuers, Tunis en op Sicilië. Reeds is de officieele medewerking van liet, ministerie van Zeewezen toegezegd en zal de film in .Rmi op de markt komen.

EEN GIIOOTE FILMMAATSCHAPPIJ van Turin, komt, Alex Bernard te engagieren voor de plezierige comedie van Paul Gavault, « De Pleziertrein », Alex Bernard is geen onbekende meer, want hij heeft reeds gespeeld in « .lolly de Clown », « Laatti jdige Bekentenis », enz. 1

HELENE GALMONT, de dochter van den bekenden filmeigenaar heeft zich verloofd met kapitein Paul Martel.

< KINEMAWERELD

’’THE CHEAT” (Forfaiture)

Deze film zal eene der « clous » zijn van iTet l'ilm-seizoen 1924-25. « Forfaiture » hebben wij vroeger (over een vijftal jaar ongeveer) reeds gezien. Toen werd' die- band vertolkt door Fannie Ward en Sessile Hoyakawa; deze laatste werd door deze film beroemd. De nieuwe versie van dit scenario heeft als twee hoofdvertolkers, Pola Negri en Charles de Rochefort. Deze laatste is niemand anders dan de

bekende Fransohe filmartist, door de Paramount aangeworven. Charles de Rochefort is hier uiterst goed bekend, en wij hebben van hem hier reeds me-iiigee Fransrh film gezien. Nar de laatste berichten uit Amerika echter luiden, zou zijn kontrakt met de Paramount, dat ten einde liep, niet meer hernieuwd zijn geworden. Over de reden hiervan is echter niets gekend.

Een tooneel uit:

’’West of the Water Tower”

(TEN WESTEN VAN DEN WATERTOREN)

Een dramatisch tooneelspel met de bekende film-artisten Glenn Hunter en May Mac Avoy in de hoofdrollen.

Een tooneel uit:

’’THE STRANGER”

(DE VREEMDELING)

Een avontuur-film met eene extra goede bezetting. Onder de vertolkers telt men onder andere,: Betty Compson, Tully Marshal, Richard Dix en Lewis Stone.

Eenige hoofdfiguren

Een der beste voortbrengselen

van de

Vertegenwoordigd in België door

SOCIETE DES FILMS ALBATROS

106, rue de Richelieu, PARIJS

HET HUIS GILBERT-SALLENAVE

28, rue de la Blanchisserie, BRUSSEL

VRIJE TRIBUUN

IETS OVER ANTWERPEN’S STUDIO.

Sinds maanden lang volg ik regelmatig de « Vrije Tribuun » in « Kinema en Tooneel-wereld ». En eindelijk heb ik er iets in gevonden dat de naam van artiekel waardig is. En daar ik me er fel in interesseer, wil ik me ook ecns tusschen de « Vrije Tribuun » mengen.

Reeds langen tijd wordt er over « Antwerpen's Studio » heel wat geraasd. Ik heb gezien dat er personen zijn die hier over schreven met een heel goed gedacht, maar die het een en ander vergeten waren. Steeds ben ik met hen t’akkoord dat dit een moeilijk iets is, en dat men in België met veel moeilijkheden te kampen zou hebben. Maar vermits de « Ameri-kaansche » werkwijze hier zoo goed gekend is, zou men er misschien wel toe komen met een weinig 'opoffering en wat geduld van dit doel Ie bereiken. Dat hier natuurlijk geen Douglas, Mario Ansinia of Albertine te vinden is, dat is wel mogelijk, maar... Willen is kunnen.

Deze proef heeft men reeds genomen te Brussel, en wel met een weinig succes, dus niet genoeg. Waarom?... Omdat men niet genoeg georganiseerd is; en dit ligt juist aan hen zelf die dit « Studio » besturen. Zou er dan in godsnaam geen « James Cruze » te vinden zijn?....

Als de staat, stad of gemeente een kleine welwillendheid betoonde zou men misschien sommige of de bijzonderste moeilijkheden kunnen overwinnen.

En hoe een studio oprichten?

Velen vragen of dit wel mogelijk is.

Wel ja het is mogelijk.

in Antwerpen is er een verloren hoek, de mooiste plaats om zulks op te richten.

ie Ze is groot genoeg van oppervlakte.

3e Ze is open genoeg voor buitentooneelen.

En zou men artistcu vinden?

Als men wil kan men ze vinden.

En dan: in België zijn er prachtige plaatsjes genoeg te vinden om tooneelen te draaien. Men moet daarvoor niet in Brugge of Antwerpen voor zijn zooals voor den « Beiaard van Middernacht » en nog een paar Belgische werken.

Maar ongelukkiglijk wordt dit stuk (of stukken) hier niet gewaardeerd. Het scenario is prachtig genoeg, alsook het spel der artisten.

Ge zult misschien vragen, waarom wordt het dan niet gewaardeerd? Omdat het onderwerp waaróp het werk berust niet geschikt is om te filmen.

Nochtans de Belgische geschiedenis is rijk genoeg aan onderwerpen om filmen te draaien. Zooals, b. v. b. « Den Armen Edelman », « De Stoelenbinder » en nog andere werken die op de Belgische geschiedenis berusten. Waarom moeten het altijd vreemdelingen zijn die ze uitbaten?

Maar om niet te veel plaats weg te nemen wil ik met mijn geraas uitscheiden. Docli op ven andere maal wil ik daar meer over zeggen.

Ik hoop dat er nog andere van dit gedacht zijn. ( PERRAULT.

IETS OVER, VRIJE TRIBUUN

EN HARE TRIBJJNISTEN.

Eindelijk..., ja eindelijk mogen we zeggen, is het er toch eens van gekomen, dat een onzer tribunisten, hare zonderlinge handelwijze inziet. Het schoonste dier zaak is wel, door deze te publiceeren in onze aangename rubriek, die

volgens mijn denken, nog andere bekoorders sters) van Rudy of Norma tot bekeering zullen brengen.

Maar laten wij eens nader toekijken. In n° 26 van 2!) Juni 1923, werd ons den uitslag van het referendum bekend gemaakt, uitgeschreven door de redactie van « Cinema en Toóneel-wereld ». Tusschen de verlangens Ivan hare lezers en lezeresjes, bevindt zich de algemeene aanvraag tot oprichten van een soortelijke vrije tribuun. Met deze bekendmaking stemt bovengenoemde redactie er in toe gevraagde tribuun te openen en wel reeds toekomende week. Mijne meening' is wel, dat vele lezers en lezeressen, zoowel als ik, het allereerste*artiekel van « Vrije Tribuun » lazen en herlazen, dit te meer, omdat deze rubriek zeer mooi werd ingezet en wel door een lezeres. Vele; andere lezeressen en lezeresjes lieten in dë toekomst op zich niet wachten. Na enkele weken zelfs besloegen de ingezonden artiekels steeds I 1/2 bladzijde. Maar. heilaas, opeens begon een orkaan te woeden onder onze tribunisten\ men begon aan Rudy’s en Norma’s ophemelin-gen; een opmerking *aan dez.e of gene artist, een volgende verdedigde hem dan weer eens enz... Verschillende werden dit zelfs moê, maar alras boden zich opvolgers aan .. Gelfikkiglijk dat wij toen in deze periode, een Leonore Per-ducala, een HaveJaar en nog enkele tribunisten kenden, die ons tijdens dit orkaan, geheel wat anders voorschotelden.

En nu als een droeve mare moeten wij vaststellen dat de meeste dezer ophemelaars(sters), nu niets meer weten te schrijven.

Denkelijk zal ik mogen hopen dat dit voor iedereen tot het verleden behoort, maar ten slotte vraag ik aan AL onze vroegere tribunisten terug uit hunne schelp te komen, om onze vrije tribuun nog meer uit te breiden, niet met ophemelingen, maar wel met een degelijke lectuur die waard is gelezen te worden; maar indien het -tegenovergestelde moest geschieden, dan voorzie ik dat het gezelligste van ons blad uitsterft... APLOMB.

N. B. — Gaan volkomen met deze zienswijze Takkoord. (Red.)

AAN HAVEL A AR.

Dus volgfens Havelaar kunnen mooie filmen alleen naar waarde geschat worden in grootel kinemas.

Het is dus\ de zaal die u in stemming moet brengen?

Het spreekt van zelf dat degenen die steeds in. de grootste zalen der stad eenen band gaan bewonderen, wel verwondert zijn wanneer zij voor de eerste maal in eene kleine kinema-zaal komen. Het publiek... in een woord alles is daar wel anders.

Maar ik herhaal, wanneer ik een waarlijk prachtige band zie afrollen, dan ga ik daar met hart en ziel in op. Ik ga voor de film. Indien de rolprent waarlijk bevalt, dan verzeker ik u dat gij u met uwe omgeving niet veel zult bezighouden. Dan zult u alles niet met een vergrootglas behoeven te zien. Daarbij, u schijnt geen liefhebber te zijn van eene volledige stilte! Ik wel, hoor, dat geeft mij den tijd alles goed te beoordeelen. Stilte hoeft bij een drama; daarbij, u zoudt toch niet willen dat elkeen zijne meening luidop uitdrukte; dat is immers allesbehalve aangenaam?

Volgens mij, Havelaar, schijnt het mij toe dat u overdreven hebt. Voor het overige hoon ik wel dat u mijn schrijven niet verkeerd zult willen beoordeelen.

Tot eene andere maal! ALICE PAVOR.

« KINEMAWERELD »

,1RMOEDE.

Gij zijt een hartstochtelijk cinema-liefhebber, leest Tlaarbij alle weken gretig uw Cinema-wereld uit van de eerste tot de laatste letter. Gc ziet op het middenblad groote reklaampla-ten, tooneelen voorstellend uit een roemrijk stuk met ronkenden naam, met in den hoofdrol een even roemrijk filmer met even ronkenden naam, ... en ge zucht, omdat ge zeker zijt, heel zeker zelfs, dat ge al dat moois nooit zult zien, want... ge woont op den buiten. Jawel, soms, bij uitzondering dringt er zoo’n stuk tot bij u door; maar dan is het een band, zoo oud en versleten, dat hij een keer of vier breekt, en de vertooning dus moet onderbroken worden. (Dan zegt men hier « Hij ligt er af. »)

Er zijn dan natuurlijk veel stukken uit, zoo-dat de held zich soms voorover buigt, en plots weer stijf recht staat, ofwel glimlacht hij, en kijkt het volgende oogenblik zoo vreeselijk woedend dat, ge u afvraagt of hij zich wel rekenschap geeft v.ln wat hij doe't. Dat alles maakt u zoodanig zenuwachtig, dat ge heel dien « mooien » film naar de maan wenscht, en, weer terug naar « gewone » filmen verlangt.

Het is mij gebeurd dat ik toevallig in de stad was, en op een programma de naam van zoo’n middenblad-film ontdekte. Zonder aarzelen liep ik binnen. Men begon eerst met de klucht, dan de « gewone » film. Zeer geduldig keek ik toe, zeker dat dit buitenkansje mij nu toch niet meer kon ontsnappen. Onder de pauze viel mijn blik toevallig op mijn horloge. Drommels, loopen of de trein kwijt!... Ik raapte al mijn moed bijeen, zag, opstaande, nog even groote dansende letters op liet doek: De titel... « Admis par la commission du contrôle du... » en le Deel

Toen ik daarna thuis voorbij « mijn » cinema ging las ik: (o, natuurlijk op groote, kleurrijke platen) een klucht in 1 deel, een Documentairefilm in 1 deel, nog een klucht in 4 deelen. Wat Verder de naam van een filmer die al verscheidene jaren « uit. de mode » is. Dit laatste stuk speelt natuurlijk in vóór-den-oorlog-kleedij (dat weet gij bij ondervinding) zoodat ge meent een snotbollengeur gewaar te worden en g’in uw verbeelding oen zolder ziet, met versleten schermen, koffers en een dikke laag stof.

Hongeriger dan ooit bekijkt ge de volgende week de middenbladzijden van uw cinema-wereld. - JOH ANN A EORSTER.

El LM VERSLA GEN.

Teder heeft nu eenmaal een film-favori en verandert daarin moeilijk van gedacht. Daarom vind ik het beter de polemiek over Doug en Rudy te staken.

Nu nog een voorstel lotje. Over Tooneelopvoe-ringen vind ik wekelijks verslagen en beoor-deelingen in dit, blad. Waarom vind ik in de Vrije Tribuun geen soortgelijke artikels over de bijzonderste filmen.

Dat zou een tevens aangename en nuttige afwisseling zijn. 1

Wat denken meer bevoegde Tribunisten daarvan? DIAVOLO.

DE STILLE KUNST.

Over een paar weken werd mij een aanvraag gedaan, een rol te vervullen in een propaganda-film, die ik dan ook aannam, daar men in België alle dagen dat kansje niet heeft.

Onder liet Bestuur van een bekende Fran-sche regisseur hebben wij 23 dagen gedraaid maar tot mijn groot spijt, is het mij nog niet toegelaten namen van artisten of regisseur te noemen daar de film nog niet geëindigd is.

Ziehier beste lezers(sters) hoe ik dan mijn filmloopbaan begonnen ben. Des morgens vertrokken wij om 6 u. naar X, waar men de open-luchttooneelen draaien moest, daar kwamen wij aan te 8 u., dan spoedig verkleeding en, schminken want om 9 u., moest men klaar zijn om te draaien. Een laatste herhaling ter plaats en dan aan ’t werk (On tourne) zoo tot 2 of 3 u.. dan middagmaal en daarna terug draaien tot? u. Zoo hebben wij vijf dagen openluchttoo-neelen gedraaid en, geloof mij, dat wij allen blij waren ’s avonds onze welverdiende rust te nemen, want, geachte lezers(ressen), wie niet gefilmd heeft, kan zich niet voorstellen welken arbeid het is.

Dan hadden wij de tooneelen in het Studio waar men draait van den vroegen morgen tot laat in den avond, omringd van groote « projecteurs » die een hitte verspreiden dat men «teil kt naast een bakkershoven te staan. Na den eersten dag in het studio gedraaid te hebben, werd ik ’s nachts uit mijn slaap gewekt door eene hevige pijn aan de oogen, en het was mij onmogelijk deze te openen, ’s Morgens kon ik ze opénen, doch de pijn was nog even zwaar, wat mij verbaasde, en als ik in het studio aankwam kreeg ik de oplossing van dat aardig gevoel.

De projecteurs waren er do schuld van. Elkeen die voor de eerste maal draait in een Studio is daar aan blootgesteld, zegde mij de regisseur. Niettemin had ik dien nacht erg ongerust geweest.

Dan hebben wij eerstc-plan-tooneelen gedraaid, omringd van projecteurs op een meter afstand en dien dag beste lezers (rossen) heb ik me kunnen overtuigen hoe aardig er aan de stille kunst gewerkt wordt. Ik had een tooneel te draaien waar ik mijne moede» vaarwel zeg, daar ik het ouderlijk huis verlaat, en natuurlijk moest ik weenen, en daar ik voor de eerste maal draaide, werd er besloten mij glicerine-tranen in de oogen te doen; doch eerst moest men dit tooneel herhalen met volle licht., do artiste die mijne moeder was, herhaalde met zulk gevoel, dat ik medegeslcept werd en do Ivanen me in de oogen kwamen en van mijne wangen rolden. En oh, tot mijne groote verbazing was die herhaling gedraaid, zoodat er van gocne glicerine tranen meer spraak was.

Ziedaar beste lezers (ressen) hoe soms een aandoénlijk tooneel opgenomen wordt, terwijl de vertolkers denken dat het een herhaling is.'

Dan hebben wij ook tooneelen gedraaid in de stad Brussel, te midden honderden toeschouwers die men met alle moeite der wereld uit de fipname-zone houden kon en wij hebben een tooneel tien maal opnieuw moeten draaien . daar we telkens gestoord werden door de bewonderaars. Ge kunt denken welk geduld vertolkers cn regisseur daar noodig hadden.

Ik zal stop zetten daar ik niet te veel plaats wil innemen, doch ik spreek nog meer over deze film.

Vrije Tribunisten geloof, mij vrij dat het leven van Film-artisten niet zoo rooskleurig en plezierig is zooals men denkt, (en zooals ik steeds dacht) want elke vertolker in een film moet werken, hard werken, want ik heb het nu bijgewoond en heb tijdens het draaien heel veel geleerd en ondervonden over hetgeen de stille kunst betreft en ben nu overtuigd dat filmen een zware arbeid is, en niet het heeren-leventje zooals men zegt, dat men er met gansch zijn ziel moet aan werken, en niet een « passe-temps » is zooals ik nog over een paar dagen horde zeggen. JOHN WEBBS.

DE SCHOONE WEERWRAAK

" ~~ 1 La Belle Revanche zrrzm-n,- —

Scenario van .... George Ade

Filmregie van ... Alfred E. Green

ROLVERDEELING:

Tom Redding .... Thomas Meighan

Mary Austin .... Lila Lee

TE Bradford, een klein stadje in Amerika, is de nijveraar Silas Redding alom geacht.Hij ontvangt regelmatig de notabelen van het plaatsje en onder hen bevindt zich Mr Hornby, de bestuurder van het plaatselijk modemagazijn.

Tom Redding, Silas' zoon, is zoo goed als verloofd met Ethel Hornby.

Maar zekeren dag sterft Silas Redding en bij het openen van het testament stelt men vast dat hij zijne fortuin in ongelukkige petroleumspeculatiën verloren heeft.

En al spoedig keeren al de vroegere vrienden Tom den rug toe.

De jonge ingenieur gaat eene opperste kans wagen en wil een ernstig onderzoek in de petroleumvelden zijns vaders instellen. Maar waar de noodige kapitalen gevonden?

Maar de redding daagt op in den persoon van Mary Austin, de vroegere se-kretaresse van wijlen Silas Redding, die hare spaarpenningen Tom toevextrouwt. Tom's arbeid is verre van schitterend:

zijn moed staat hem op 't punt van te begeven. Te Bradford zou zijne arme moeder in de ellende gestorven zijn zonder de toewijding van Miss Austin. Maar na langen, noesten strijd, ontspringt ein

Gelijk de rijke olie uit de aarde.

Tom Redding komt terug naar zijne moeder en aanschouwt Mary als de ware verloofde van zijn hart.

rue Neuve, 48 BRUSSEL

( KINEMAWERELD »

KINEMABRIEVENBUS

Tengevolge der feestdagen is er een gedeelte der kopij niet verbeterd kunnen worden; onze lezers gelieven ons dus voor de fouten en ondui-delijke teksten in vorig nummer verschenen te verontschuldigen.

ANTONIO. — Edmée Dormeuil, adres: e o. 3, rue de Rocroy, Paris.

ALBERT. — lo) Wallace Beery en Shirley Mason, adres: c/o. 6015, Hollywood Boulvard. Hollywood (Cal.) U.S.A.

2°) Monroe Salisbury, voornaamste filmen The Heart of an Indian, Sundown Trail; adr. Hotel Hollywood, Hollywood (Cal.) U.S.A,

3°) Frank Mayo, adres: 7018, Franklin Avenue, Los Angeles (Cal.) U.S.A.

WALLACE BEERY. — 1°) Douglas Fairbanks, adres: 3, rue de Rocroy, Paris.

2°) U kunt hem in de Engelsche en Fransctn taal schrijven.

JOHN KEGLER. — 1°) Dit boek is niet in den handel verkrijgbaar.

2°) Gelieve U hiervoor tot ons bureel te wenden, mondelings.

3°) De naam van dien film, a.u.b.?

JEAN SLEEBUS.— 1°) Gladys Walton, adres: c/o. Universal Studios, Universal City (Cal.) U.S.A.

2°) Mildred Davis is in 1902 geboren; adres: 502, Irving Boulvard, Los Angeles (Cal.) U.S.A.

3°) Betty Compson, adres: c/o. Famous Players Lasky Studios, Hollywood (Cal.) U.S.A., is in 1901 geboren.

N.-B.— Zenden allen gratis de hen gevraagde photo.

MARC C. — Wendt u eens tot het huis Christiansen (Standard House), Huidevetterstraat, alhier.

EVER TREE. — 1°) Alice Terry, adres: Metro Studios, 1025, Lilian Way, Los Angeles (Cal. i U. S. A.

3°) Miriam Cooper, adres: Plaza Hotel, New York (U.S.A.).

3°) In welken film hebt U deze artiste nog zien spelen?

DERBY. — 1°) Thomas Meighan, adres: Athletic Club, Los Angeles (Cal.) U.S.A. A1 die filmen zijn hier reeds in Anvers-Palace vertoond geworden.

PALIETERKEN. — Tusschendoor in werden er reeds verscheidene artikeltjes aan Rudolphe Valentino en aan Gabriel de Gravonne gewijd, doch die nummers zijn uitgeput.

2°) Het adres van dien artiest is: Payer’s Club, New-York (U.S.A.)

DE KEIZER. — 1°) Hun secretaris zal U de gevraagde photo wel opzenden.

2°) Hij komt pas zijn eerste band te draaien. U kunt hem schrijven langs ons blad om.

TRIPTENTRAP. — 1°) Raden het U niet aan; U gaat onvermijdelijke ontgoochelingen tegemoet.

2°) Zie antwoord n° 2 aan De Keizer.

3°) Agnes Ayres, meet 1 m. 60; en is in 185' geboren; adres: Famous Players Studios. Pierre Avenue and Sixth Street, Long Island City N.-Y. (U.S.A.).

HARRY SINGLETON. — Schrijf hen terug aan volgend adres: c/o. 6015, Hollywood Boul vard, Hollywood (Cal.) U.S.A.

ALICE PAVOR. — Zelfde antwoord als aan voorgaande.

SOLANGE.— Uwe pekelzonde zij U vergeven, en hopen U nog langen tijd tusschen onze hrief wisselaars te mogen tellen; was Lectrice Assidue dan ook al van dezelfde familie? Zien mei eene gewettigde nieuwsgierigheid tegemoet wat U ons nog verder te vertellen hebt. Guller, groet tei'ug.

HAD-JE-ME-MAAR. — Besten dank voor het belang dat U in ons stelt; bij gelegenheid vertellen we er wel wat meer over; de photo van den afzender, bedoelen we. NEMO.

N.-B. — Vragen ons na Zondag tóegekomen. worden in het volgend nummer beantwoord.

KINEM ANIEU W S JES

EEN DER BELANGRIJKSTE personen in a Yolanda », het laatste photospel van Marion Davies, is Lyn Harding in de rol van Karel de Stoute, Hertog van Bourgondië. De andere mannelijke hoofdrollen worden vertolkt door Holbrook Blinn, « Lodewijk XI », en Ralph Graves, « Prins Maximiliaan van Styria ». Andere rollen zijn in handen van Maclyn Ar-buckle, « Bisschop La Balue », welke Lodewijk elf jaar lang opgesloten hield voor verraad. Gustav von Seyffertitz als « Olivier le Dain ». de kapper van den koning en diens eerste raadgever. Jan Maclaren, welke zoo prachtig de koning speelde in « Under the Red Robe ». Léon Errol, de bekende Amerikaansche tooneelko-miek, wiens uitbeelding van den « Dauphin ». een der prachtigste is van de film « Yolanda ».

JACKIE COOGAN wordt titans op de zieken lijst gezet en wpl met gebroken tanden. Dit accident overkwam hem met van zijn fiets te vallen.

HET ÜEBEUT van Flora Le Breton in Ame rika zal zijn met de film « Another Scandal ». een aanpassing van het wereldberoemde boek van Cosmo Hamilton.

EEN ANDERE Engelsche artiste, welke op het oogenblik in Amerika naam maakt, is wel Ruby Miller. Na haar succes in « Alimony », een prachtige film, heeft zij haar verschijning gedaan in een tooneelstuk « Tiger, Tiger ». Óp het oogenblik schrijft men voor haar een scenario, waaraan zij spoedig beginnen zal.

NA LANGEN TIJD tusschen leven en dood gehangen te hebben, is eindelijk de filmartist Lloyd Hughes aan de beterhand. In de nieuwe film « The Sea-Hawk » van First National moest hij in ijskoude waters van de Pacific duiken, waardoor hij een zware verkoudheid opdeed.

HET GEBEERT ZELDEN, dat op één week 5 filmen met dezelfde artist als hoofdrol in dezelfde kinemazaal vertoond worden. Die zeldzaamheid is nochtans overkomen aan Alma Taylor te Londen, alwaar van haar op het witte doek de volgende filmen te zien waren « The Pipes of Pan », « Strangling Threads », « Tansy ». a Mist in the Valley » en « Alf’s Button ».

BABY PEGGY behaalt een enorm succes met de film » The Darling of New-York ». Wij vernemen nu, dat het wonderkind poseert voor een beeldhouwer, welke haar standbeeldje aan het maken is; eens dit voltooid, zal het geplaatst worden in een der grootste kinemazalen van Los Angeles.

« KIN EM A WERELD

Onze Ciné-Romans

In den Wervelstorm

(The Old.Homestead Sous la Rafale)

bewerkt naar het scenario van de paramount-film door Ed. Neorg

ROLVERDEEiLING:

Jos Whitcomb....Theodore Roberts

Mary, zijn nicht . . . . . Fitzy Ridgway

Ruben, zijn zoon....Harrison Ford

Holbrook ....George Fawcett

De Landlooper ....T. Roy Barnes

2e VERVOLG

Het bord was nu schoon gegarnierd. De grijsaard. zeer voldaan, haastte zich naar den zwei ver, welke het bord aannam en zich tot zijn hond richtte:

« Ge ziet wel, mijn oude Polochon, dat ge goed gedaan hebt naar mij te luisteren; wij zijn in een goed huis gevallen. Wij zullen doelen als broeders. »

De twee gezellen zetten zich lustig aan den disch, terwijl in huis, na het gebed, Nonkol -Tos dos familio vóórzat.

Ruben en Mary beziende, welke nevens elkaar zaten, zag hij reeds, in zijn verbeelding, deze een gelukkig paartje. ,

Na zich voldaan te hebben ging do oude man spoedig naar buiten, waar lustige Jack op hem wachtte om zijn gastheer te bedanken.

« En nu, mijn vriend » zegde de goedhartige man, « neem dit kleine geldstukje met u, het zal uw volgend eetmaal verzekeren. Maar geen woord aan mijn zuster, nietwaar? En nu, veel geluk. »

Terwijl de zwerver zich verwijderde, na zijn dankbaarheid uitgedrukt te hebben, voor den hal-von dollar welke hij gekregen had, hoorde' hij stappen achter zich. Het was de zuster van Jos. Had zij het gebaar van haar broeder gezien, en ging zij nu dit gelol terug vragen? Dit was de- gedachte van Jack... Neen, integendeel; haastig liet zij in dezes hand een andere halve dollar glijden on murmelde:

« Neem, mijn brave jongen. Maar zoo ge ooit langs hier terug keert, geen woord er over aan mijn broeder, nietwaar? Ga spoedig... »

« Welnu, oude jongen » sprak Jack zijn hond min, toen zij verder gingen, « ik weet niet wat .gij er van dénkt, rmiar ik zeg: die lieden daar, zijn de 'room van do melk. »

Nochtans over die brave lieden, die goedhartige mensclien, kwam het ongeluk zich. vestigen.

Mr .Cop en Mr Pili, de twee mannen waarmede Jo Whitcomb zijn zuster wel eens plaagde, waren twee vijftigjarige renteniertjes. Beiden waren jongman gebleven, steeds in de hoop, 20 jaar lang, eenmaal, de hand te verkrijgen van Mathilde Whitcomb. Zij bleven hardnekkig vrijgezel en betwisttenelkaar het voorwerp hunner liefde. Zij konden .maar niet begrijpen dat Mathilde sinds lang besloten had van niet in het huwelijk te treden.

Integendeel, zij dachten maar altijd dat de zuster van Jos maar niet besluiten kon wie van de twee nemen, en daarom verdubbelden zij, elk van zijn kant, hun pogingen. Hun geduld was ongeloof baar. Ook gaf den een den ander geen gelegenheid om zich afzonderlijk aan te bieden.

Mr Cop had zich uit zijn zaken, als winkelier, teruggetrokken; hij was zoo mager en lang als Mr Pill klein en dik; deze laatste was een op pensioen gesteld ambtenaar.

Eiken avond kwamen zij getrouw, na het souper, de familie Whitcomb bezoeken. Jos had er meermaals op aangedrongen dat zij, cm beurten, afzonderlijk zouden komen. Daar hadden zij in toegestemd maar lang duurde het- niet; wanneer het de beurt was van één van hen, om niet te komen, dan zuchtte de ander steenen uit den grond, bij de gedachte dat de gelukkige bezoeker verliefde blikken wierp op -.athilde.

Op het «ogenblik van ons verhaal zou er nu een van hen zijn belofte niet getrouw blijven.

Mr Cop reed in een cabriolet, op weg naar het voorwerp zijner droomen. Aan den hoek van de voornaamste straat gekomen, botste hij op een man welke op een zeer hoog rijwiel gezeten was. Het was, Mr Pill in hoogst eigen persoon, welke nu, door de lrotsing, in de goot lag. Geen twijfel meer; hij had Mr Cop zien rijden en wilde deze voorbij komen. Nevens hem lag een groöto bloemtuil.

« Welk gedacht van op zulk muchien te rijden ais men "liet niet besturen kan! »

« Blijf van een paard af als men het niet behandelen kan! »

« Boonestaak! »

« Blaaskop! »

« Durft ge mo zeggen dat ge niet naar Mathilde ging?... Het is nu mijn beurt! »

« Daar lach ik mede! Ik heb u geen rekenschap te geven van mijn doen en laten!»

« Dit zullen wij zien! »

Mr Cop sprong op Mr Pill toe, welke zeer. moedig den schok onderging. Beiden gaven elkaar eeni-ge'vuistslagen, maar zonder veel leed te berokke-nen. Op dit ongewoon spektakel hadden zich spoedig eenige nieuwsgieriger! verzameld; een man drong door dc menigte heen om do vechtenden te scheiden; dit, echter, viel niet in den smaak van « Lustige Jack », welke daar toevallig aanwezig was, omdat hij op de plaats, een gedeelte van zijn ontvangen dollar wilde verteren; de gelegenheid was te schoon voor hem, om gratis zulk spektakel te aanschouwen.

Hij viel op den man aan, welke het gevecht wilde beletten; deze echter draaide zich om. en duw, de Jack zijn plaat van Sheriff onder den neus, De gerechtsdienaar den landlooper bemerkende lachte eens eventjes en sprak:

« Zoo, zoo, jongen. Gij valt- de overheid aan; uw rekening is gemaakt... Uw naam, beroep, en woonplaats?... » ;

« Jack... Beroep: zwerver... Woonplaats: de groo-te baan... »

« Vagebond dus?... Uw papieren? »

« Verloren. » '

« Natuurlijk... Ik zal me dan maar gelasten- u vooiloopig een woning te bezorgen... Agent Peter, geleidt dezen man naar de gevangenis. »

Van zijn verbazing bekomen, liet Jack zich zonder weerstand heenvoeren. Meermaals had hij bp

KINEMAWERELD > IS

zijn tochten zooiets ondervonden om dit tragisch op te nemen. Hij wierp een blik op Polochon; hetgeen zeggen wilde:

« Blijf in de nabijheid, wij zullen ons wel uit den slag trekken. »

Het verstandige dier was waarschijnlijk gedresseerd, om de stomme spraak van zijn meester te begrijpen; in ieder geval, het nam de zaken, zooals zijn baas, filosophisch op. .

Intüsschen maakten Mr Pill en Mr Cop hun toilet in orde, sprongen op hun voertuig en reden in duizelingwekkende vaart naar de hoeve van Nonkel Jos, om de eerste aan te komen.

Mathilde Whitcomb, het avondmaal geëindigd hebbende, zette zich te breien. Jos zeer voldaan over zijn dagarbeid, was in een gemakkelijken leunstoel gaan liggen met zijn dagblad in de handen. Plotseling riep hij uit:

« Neen, maar. die zijn goed! »

« Wat is er, mijn goede Jos? »

« Luister en tracht er een antwoord op te geven. Waarom zijn de vrouwen de koppigste schepsels der wereld? »

« Ik begin met te antwoorden, -dat dit op geen enkele manier bewezen is. »

« Neen?... Luister dan verder: Omdat men alle moeite heeft om ze tot hun 30e jaar te laten geraken, maar eenmaal in de 30, willen zij er niet van weten... Natuurlijk, zusje-lief. zijn er uitzonderingen... gij bijvoorbeeld... gij schreeuwt uw ouderdom uit aan al wie het hoc-ren wil... zelfs aan uw twee « amoureux »... Maar, dit is waar ook, het schijnt mij dat Mr Cop, wiens beurt het is. meer dan een kwartier achter blijft. Z ou misschien, na zooveel jaren hardnekkigen strijd, zijn liefde plots verkoeld zijn?... »

« Grooto gek... gij zult steeds dezelfde 'blijven.» Nauwelijks had Tilly deze woorden uitgesproken c-f men hoorde buiten een ongewoon gerucht. Men onderscheidde duidelijk twee stemmen:

« Ik zal de eerste binnen treden... Mijnheer! » « Neen... mijnheer! »

« Ik heb u reeds doen opmerken dat het mijn avond is... Mijnheer! »

« Ik heb u reeds geantwoord dat ik daar den brui om geef... Mijnheer! »

« Indien ik me niet ontzag, ik gaf u een paar oorvegen! »

« Ik trapte u onder mijn hielen! »

« Lieve Heer! » riep Jos, « Daar zijn ze! Ze willen elkaar vermoorden!... Ah Tilly! Tilly! Wat zult gij een gewetenswroeging hebben! »

Hij haastte zich de deur te openen waarop de twee naar binnen vielen; Vaderlijk sprak hij hen toe:

« Kinderen, kinderen... wat beteekend dit?...Zijt ge niet beschaamd elkaar zoo toe te roepen?...Wat moet men van u denken? »

Die « men » was voor Mr Cop en voor Mr Pill Tilly... Als schooljongens traden zij verlegen binnen. de oo-gen naar omlaag gericht, niet zonder elkaar met de ellebogen gestooten te hebben; zij kwamen voor het voorwerp hunner vijandschap te staan, waarop Mr Cop zegde:

« Laat u dit niet storen, lieve vriendin; gij ziet er vandaag weer uit als een meisje van 18 lentes.»

Dit hoorende, dacht Mr Pill er aan iets beters te doen; hij hielp Mathilde aan haar brei, met de saai op zijn handen te houden. Doch, nu zag hij Nonkel Jos aan den anderen «beignets» aanbieden, dewelke van dc gelegenheid gebruik maakte om deze allen naar binnen te spelen.

Aan de andere zijde, in het-, c"cnvei'trek, speel--de een andere idylle zich af.

Ruben en Mary hadden meermaals de tooneelen

van de twee oudb minnaars bijgewoond om er nog plezier in te vinden. Zij hadden zich naar de keuken begeven- om nuttiger werk te verrichten. Hi j sneed hout, terwijl zij de koffie maalde voor den volgenden dag. Dit belette hen niet te praten on zoo waren zij begonnen met over het groot magazijn van Holbrook te spreken.

« Ik houd niet van die menschen » zegde Mary,

« De vader maakt mij bang en wanneer ik de zoon zie dan heb ik een gevoel van misprijzen voor hem. »

« Gij overdrijft, Mary. De oude is natuurlijk streng, maar in den grond is hij niet slecht. Wat. Lem betreft, hij is steeds een vriend voor mij; ik begrijp niet hoe gij er toe komt hem te schuwen.»

« Een valsch gedacht misschien. Ik heb weliswaar geen ondervinding, Ruben, maar ik draag dc Holbrooks geen sympathie toe... Zijt ge zinnens gansch uw leven bij hen te blijven werken? »

« Oh, neen! Ge weet dat ik vader geen verdriet wil aan doen, ni et waar? Maar, ik hoop'dat hij er den een of den anderen dag er in zal tepstemmen mij te laten inschepen. Matroos zijn, de wijde wereld in-» gaan, alle landen zien, dit is mijn eenigen droom’ »

« Uw eenigen droom, Ruben? »

« Mijn eenigst verlangen, Mary. Gij begrijpt tue wel. nietwaar Mary? »

Hij gaf geen acht'op den zucht welke dit antwoord vergezelde, daar hij zich plots kwetste aan de hand; Mary zag het en riep bezorgd uit:

« Oh, God, Ruben! Gij zijt gewond! Spoedig,' dat ik u verzorg! »

Met voorzichtigheid zag zij de wonde na. deed or een linnen bandje, om, waarna, zij de hand, welke: zij vasthield, aan de lippen bracht. Beschaamd ' over die daad keerde zij zich af. . i

Maar de toon waarop zij haar angst liet. blijken, de doordringenden blik welke zij op hem wierp, de naieve en teedere bezorgdheid voor hem, veropenbaarde aan Ruben een gansch leven. Het was niet meer de kinderlijke vriendschap van vroegcr welke hij voor zich zag, maar wel een diepgaande liefde. Hij voelde zich bewogen, gelukkig. Hij. opzijn beurt, greep de hand van Mary en drukte deze in de zijnen. Hij wist niet hoe te beginnen toen hij plots een ingeving had en verheugd uitliep:

« Mijn kleine Mary, ik heb voor u een geschenk, hetwelk ik in het magazijn gelaten heb. Ik ga het halen! »

Zonder meer te zeggen liep hij haastig weg, het meisje overlatende aan een heerlijke gewaarwording.

Het groote Magazijn had twee uitgangen, De eene gaf uit op een eenzame straat; van die uitgang had Ephrem en zijn zoon een sleutel. De andere, - gelegen in de voornaamste straat van het dorp, was de hoofdingang.. De sleutel daarvan was t-oevertouwd aan Ruben, omdat hij altijd do eerste: in de winkel was. De jongen ging er dus binnen. ’ weliswaar op een onverwacht uur, maar als iemand . met goede bedoelingen. De maan verlichtte de! plaats, daar hij de deer liet open staan, en zonder tasten of zoeken, ging hij naar de plank waar hjj de broche had neergelegd. :

Het duurde slephts een paar minuten waarop, hij de deur terug sloot.- Terug buiten ontmoette hij. zeer verrast, Rosine .Blaine, welke een valies in de hand, naar de samenkomst ging, aangeduid door Lem Holbrook.. Hij wisselde met haar een paar woorden en spoedde zich naar de hoeve. In zijn nieuw geluk dacht hij niet meer aan de zee maar aan do vreugde, welke Mary overkomen zon bij het zien van het geschenk.

(Worrt voortgezet).

WANNEER GIJ HET WOORD

aan de deur van een Kinema ziet staan, treedt dan binnen en gij zijt zeker een aangenaam = oogenblik door te brengen.

Abonneert u op «Kinema- en Tooneel-wereld». Fr. 15 per half jaar; Fr. 7.50 per drie maanden.

AAN DE HH. ADVERTEERDERS VAN WEEKBLADEN

Wenscht U een goede publiciteit, plaatst dan uw aankondigingen in «Kinema- en Tooneel-wereld».

«Kinema- en Tooneelwerelds is het beste en meest gelezen weekblad van België.

«Kinema- en Tooneel wereld) Is het officieel orgaan van het Nationaal Verbond der Vlaam-sche Tooneelmaatschappijen, waarbij bijna al de tooneelkrlngen van het Vlaamsche land zijn aangesloten. Het Is alleen daardoor reeds het voornaamste famllleweekblad van België.

Met een aankondiging van slechts enkele lijnen in «Kinema- en Tooneelwerelds, bereikt men meer dan met heele pages In andere weekb l&d&n

«KINEMA- EN TOONEELWERELD» WORDT DOOR HAAR AANQENAMEN INHOUD, van

artikels van de beste en meest gekende schrijvers en letterkundigen van België, OVERAL OELEZEN.

Onze bureelen zijn open alle werkdagen, van 9 tot 1 en van 3 tot 7 uur. Korte Gasthuisstraat, 16, Antwerpen.

HACKIN

86, rue des Planies, 86 — BRUSSEL Biedt aan:

Vijl buitengewoone avontuurlijke film - drama’s met

Harry Carey

Drukk. Neptune, Steenhouwersvest, 28, Antw.

POUR AVOIR UNE BIERE BONNE ET SAINE

Adressez-vous à la Brasserie

VAN HOM BEECK

BERCHEM - Tél. 5210

SI EUES en UOUTEILLES - en FUTS

HABILLEZ

ras

ENFANTS

BRITANNIA

77, Longue rue d’Argile

Maison BERTHY

106, rue de l’Eglise, 106 (

FO unu U FIE s

Arrangements — Réparations Conservation de fourrures

Prix avantageux

Travail soigné

lia

aie nui unimiiic

12, rue Van Ertborn

Tél. 2921 ANVERS Tél. 2921

Agence pour la Province d’Anvers du Vrai "FERODO"

Agence pour Anvers des Roulements à billes S. K. F.

Agence générale pour la Belgique du Diamond et Noble's Polish

La seule maison de la place fournissant aux garages aux prix de gros

PHOTOGRAVEURS

DESSINATEURS

W EXECUTION RAPIDE ET SOIGNÉE

Champ VlemineKx.. Ö AM VE RS

ENGELSCH HOEUENMAG AZIJN

(nabij St. Jansplaats)

VONDELSTR., 19

De laatste nieuwigheden in Vilten Hoeden

eus h Zïei étalage

Autos poui Cérémonies. Mariages, Baptêmes et Fêtes

Garage J- & H. DEHU

Téléphone 3107

42, Canal des Brasseurs - ANVERS

VOYAGES A [.’ÉTRANGER - EXCURSIONS PRIX A FORFAIT

OUVRAGES DE DAMES

OUVRAGES BESSINES

LAINES, SOIES, COTONS, COUVRE-LITS, NAPPES, STORES, BONNETTERIE A LA MAIN. DENTELLES, JUMPERS

MAISON EMMA

HANDWERKEN

WOL, ZIJDE, KATOEN, BEDSPREIEN, TAFEL-KLEEDBREN, STORES, KANTEN, HANDBREIGOED, JUMPERS

Anvers, Rue Vondalstraat, 15, Antwerpen

GARNITURES

POUR

Fumoirs, Salons, Boudoirs Chambres à coucher V erandah Fauteuils - Club

li, Longue rue du Vanneau

(près du parc)

..'»111111111111:1111111111

MEUBLES

I Les plus grands Magasins en Belgique |

9 Longue rue des Claires 9

(prés Meir) |

Grand choix de garnitures. 200 salles à manger, | I chambres à coucher, salons, cuisines, verandah's, | I bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc. I

Maison Américaine

Meilleur marché qu’ailleurs i Ouvert tous les jours jusqu’à 8 h. s. | Magasin fermé |

miMiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiiiiiiiHiiiniimiiniiiiiiimiiiiiiiiiiiimiiiiiiimiMiM

ZivvctitsyLr cLe

BRODERIES

DESSINS MODERNES

PERLAGES, BOUTONS, POTNTSCLÀIRS. PLISSAGE

M= RYCKAERT

RUE RUBENS, 17, ANVERS

TRAVAIL SOIGNÉ ET RAPIDE

ROYAL - ZOOLOGIE CINEMA

Les Opp pimés

PROGRAMME du 11 au 15 MAI

Le peuple flamand gémi! sous la tyrannie du duc d'Albe, le cruel gouverneur des Pays-Bas. Le ronde de Playa Serra, son grand Prévôt, s’efforce, par sa bonté, rie ramener la confiance dans le malheureux pays opprimé.

Arrivée le matin même d’Andalousie, sa fille Conception traverse la Grand’Place de Bruxelles, au moment même où un condamné expire sous le glaive. A la vue de ce spectacle navrant, elle se seid prise de compassion pour le peuple flamand.

Dans la foule elle a remarqué un jeune gentilhomme, Philippe de Hornes, dont le père fut une des premièmes victimes du Duc d’Albe.

Métamorphosée en jeune fille du peuple, Conception revoit Philippe et une pure idyle s’ébauche entre les deux jeunes gens. Le Duc d’Albe a décidé de faire arrêter Philippe pour l’envoyer à l’ëcha-laud. Conception \a l’avertir du danger et favorise sa fuite.

De plus en plus opprimés les Bruxellois se révoltent. Dans son carosso Conception est insultée et menacée par la foule. Elle ne doit son salut qu’à Philippe qui la défend au péril de sa vie. Profondément épris, le Comte de Bequesens demande la main de Conception qui pense toujours à Philippe qui s’est fait arrêter en venant pendant la nuit tenter de tuer ie grand Prévôt.

Malgré la déposition de Conception qui jure ail Conseil des Troubles que Philippe venait à un rendez-vous d’amour, le jeune gentilhomme est condamné à mort par l’insatiable Duc d’Albe.

Au moment où Philippe monte à l’échafaud, un messager du Roi d’Espagne arrive et remet au Comte de Bequesens l'édit royal le nommant gouverneur des Pays-Bas en remplacement du Duc d’Albe rappelé.

Sacrifiant, noblement son amour au bonheur de Conception, le comte de Bequesens fail grâce à Philippe, dont le mariage avec la fille du Grand Prévôt hâtera la réconciliation des flamands avec les Espagnols.

La Reine de Saba

(Marche)

Alep l’Antique

(Voyage)

Ch. I Gounod

Egmont .... (Ouverture)

L. v. Beethoven

., Les opprimés

„les Flandres sous Philippe II’’

interprété par:

PROGRAMMA van 11 tot 15 MEI

De Verdrukten

I . De Koningin van Saba

(Marsch)

A Alep de Oude

(Openingstuk)

Raquel Meiler, André Roanne, Marcel Vibert

Adaptation musicale spéciale; Bijzondere muziekaanpassing

Egmond . ....L- v. Beethoven

(musique pour la tragédie de goethe)

Fierrabras....Fr. Schubert

Les Erinnyes....J. Massenet

Marche Funèbre ... L. v. Beethoven

Pacification de and . . . G. Benoit

=.. Semaine prochaine ..—

Sexxistiirie cLul IRire

Mack-Sennet comédie en 5 parties interprétée par

Ben-Turpin

Parodie sur le film “LE CHEIK,,

Ch. Gounod

L. v. Beethoven

ße Verdrukte

((de Vlaanderen onder Filips II”

vertolkt door:

@ Parodie sur le film “LE CHEIK..

Het ylaamsche volk gaat gebukt onder de onhoudbare dwinglandij van den Hertog van Alva, de vvreede goeverneur der Nederlanden. De Graaf van Playa Serra, zijn Groot-Prevoost tracht dan ook tevergeefs, door zijn goedheid, het vertrouwen weer te geven aan dat arme, ongelukkige verdrukte land.

Donzelfden morgen uit Andaioezië aangekomen, trekt zijn dochter Conception voorbij de Groote Markt te Brussel, op het oogenblik dat een veroordeelde wordt gehalsrecht, door het zwaard der Spnansche beulen. Door dit afgrijselijke schouwspel dringt diep medelijden voor hel vervolgde vlaamsche volk in het hart van het jonge meisje.

Tusschen de menigte, die machteloos met nauwelijks weerhouden haat, het gruwelijke bijwonen bemerkt zij een jong edelman Filips van Hoorn, wiens vader een der eerste slachtoffers is geweesl van den bloedhond Alva.

Vermomd als volksmeisje ziet zij Filips weder en een heerlijke idylle spint zich uit tusschen de twee jonge lui. Maar \lva heefl besloten Filips — een Geus — te doen aanhouden om hem naar hpt schavot te verzenden. Conception gaat hem van het dreigende gevaar verwittigen en helpt hem in de vlucht...

T’itzinnig door de folterende verdrukking weerhouden de Brusselaars zich niet langer meer, de lang ingetoomde opstand breekt los. In haar karos wordt Conception uitgejouwd en bedreigd door de opgezweepte massa. Zij dankt slechts haar leven aan de tusschenkomst van Filips die haar verdedig! en zelf wordt gekwetst.

De opstand zinkt ineen voor de Spaansche overmacht. Conception, naar wier hart en hand Graaf van Requesens dingt, denkt echter steeds aan Filips die zich liet aanhouden. Terwijl Hij in den nacht, trouw aan den gezworen eed, trachtte den Groot-Prevoost te dooden.

Nictegenstaande Conception’s wanhopige ver-openbaring aan den « Baad van Beroerten» dat Filips slechts kwam naar een liefdessamenkomst, niettegenstaande de Groot-Prevoost de \ervolglng intrekt, wordt Filips ter dood veroordeeld floor den al machtigen en onverzadigden Alva.

Op hel oogenblik dal Filips het schavot bestjijgt komt echter een bode van Spanje’s Koning als een rukwind aangestormd. Hij overhandigt den Graaf van Requesens een edikt waardoor Alva uit zijn ambt, wordt ontzet en teruggeroepen en hij tfct goeverneur uitgeroepen.

Opofferend zijn liefde aan het geluk van Conception doet de Graaf van Requesens hel genade-gebaar voor Filips en zal alzoo trachten de verzoening te verhaasten tusschen de A’Iamingen en de Spanjaards.

En het volk dronken van vreugde, begroet met wapperende vaandels, den Besnijder.