M. MANUEL G AMEKE, den hoofdvertolker van ’’Landlooperseer”

0 OOOO H»' jj UçQ {| 4-*A JV ! 1 I V V

O 0,00 o

OO >000 «OOOOOOOKOC oooooo c o frOOO

N° 52

• CINEMA WERELD »

Zi 1924

Aan onze Lezers en Lezeressen een Gelukkig Nieuwjaar

IN MEMORIAM

DE DOODEN

VAN DE

KINEMA

Lang is reeds de sombere lijst. Talrijk zijn de vroeger zóó graag geziene gezichten die uit ons geheugen zouden weggevaagd zijn, indien het scherm hen nu en dan eens geene vluchtige verschijning gunde.

Talrijk zijn diegenen, die vóór de oorlog de avonturendrama’s hebben gezien: in zijn troep was er eene jonge artiste die in hare rollen van jeune première zeer werd opgemerkt: Nelly Palmer. Men zag ze in La course aux millions. Les chasseurs (le lion, La petite danseuse, l’Ecrin du Radjah, en de dood ging niet nalaten helaas, haar aan hare talrijke bewonderaars en vrienden te ontrukken.

Zoo ook met de artiest Cesar die bij de Eclair talrijke kluchtbanden ineenzette en vertolkte.

De oorlog ontnam ons nog meer vertolkers, in ’t bizcnder nomen wij Paul Chevalet en Maurice Vinot.

Paul Chevalet debuteerde in de Stille Kunst in Severo Torelli aan de zijde van Renée Carl en Fernand Herrmann. Hij had er eene zeer opgemerkte creatie in gemaakt, die ongelukkiglijk geene navolgers heeft gehad.

Voor wat Maurice Vinot aangaat, deze heeft talriiker successen te boeken gehad: Le Maléfice, Le Mensonge, Le Rêve au clair de lune, enz. Hij viel op he" veld van eer.

De dood werkte niet alléén op de frontlijn. Gaston Silvestre, de op ’t too-neel zeer goed gekende kunstenaar, die

voor de oorlog, voor de kinema de Ro-cambole-reeks had gekreëerd, Andrée Marly, zoo vermakelijk in La petite Bretonne, Somnambules; Coquet die de p v litiereeVs Charley Colms, La gardienne du jeu had voortgebracht, verdwenen m volle jeugd.

Sinds het eindigen der vijandelijkheden maa'de den Dood nog vreeselijker in de rangen der Fransche kunstenaars.

Paul Manson, was een der eerste Fransche kinema-artisten. Onder de leiding van Louis Feuilade en Léonce Perrfet, kreëerde hij de meest verschillende types, van de populaire papa van Bébé en ( van Bout-de-Zan, tct de antipathiekste rollen. Les braves gons, Le mort vivant, met René Navarre. La prison sur le gouffre, met Suzanne Grandais, Le revenait met Renée Cari, La momie en Les millions de la bonne, met Madeleine Guittv, l’Illustrie Machejer, met Charles Lanny en Marcel Levesoue, l’Enigme de la Riviera met Valentine Petit, l’Heure du rêve, met Armand Tallier, waren een>-ge zijner sucresvolste banden.

Het tooneel onderging terzelfdertiid een groot verlies in den persoon van Lé-rand, die in de kinema de rol van Vital’s in Sans jamille vertolkte.

Daarna vas het de groote ster der Fransche Stille Kunst, die op hare beurt in een der meest tragische auto-ongeval-len moest verdwijnen.

Van af haar debuut oo het witte doek met Feuillade in Le destin des mères, • stond Suzanne Grandais ogenblikkelijk in de volksgunst der Fransche kinemabe-zceers. Le pont sur l’abîme, Le mustere des roches de Kador, La dentellière, La rançon du bonheur, Fille d’cmiral. Le siège des trois, Suzanne, Midinettes, Le tablier blanc. Le tournant, Mea Culpa, l’Essor en zoovele andere.

Sinds de verdwijning der lieve artiste, is hare gedenkenis door de kinemalief-hebbers trouw behouden gebleven, en talrijke bloemen, veelkleurige bloemgar-ven of eenvoudige tuiltjes van midinetjes, versieren de aatste rustplaats van Suzanne, cp het oude kerkhof van Saint-Vincent te Montmartre.

Marguerite Lavigne die gedurende eenigen ti’d de kinema-moeder was van Bom-de-Zan, René Lorsav, de jonge eerste rol wiens debuut in Ramuntcho en, korter geleden, in l’Atlantide zooveel be-

« CINEMA WERELD »

lovend waren, Nanlean, de dikke komiek van het scherm, verdwenen op hun-ne beurt.

Tusschen de Fransche filmregisseurs heeft men het verlies van Panetal, een pionnier van de kinema, en wiens naam aan de verwezenlijking van Travail, Le comte de Monte-Christo, Gigolette, Le crime du Bouij, enz., gehecht is.

Daarna venam men het overlijden van Doubleau, die in menige film een rol vertolkte, o. a. in Le comte de Monte-Christo, Fauves et bandits, Mères jrançaises, enz.

Marc Gérard, die zich steds deed opmerken door z'jne buitengewone krea-ties, zoo o. a. in Germinal, met Albert Capelani, L’Enjant de Paris, van Léonce Perret, waarin hij de ruwe type van den schoenmaker Tiron vertolkte, Le Comte de Monte-Christo (Abt Faria), Travail, (de geleerde). Chacals (de avonturier).

Jeanne Diris, toegejuicht in La jemme inconnue, en l’Equipe.

Dourga, die een rol vertolkte in La sultane de l’amour, en La danseuse‘hindoue. Max Dartigny die de meeste rollen vertolkte der in Frankrijk gedraaide Far-West filmen. Guyon zoon, de kleine herder uit Petit Ange, enz.

Réjane, de onvergelijkbare artieste die zooveel rollen, zoowel op het tooneel ais op het doek vertolkte, o. a. Madame Sans-Gêne, Alsace en Mirada, La fille à l’ourse.

Een der grootste kinema-kunstenaars die met eene nooit geziene kracht, en met çooveel waarheid en oprechtheid de moeilijkste rollen vertolkte moest ook zijn naam aan de reeds zóo lange lijst voegen: Séverin Mars. La dixième symphonie, J’accuse, Jacques Laudanze, L’agonie des aigles, Le cœur magnifique en La Roue, zijri zoovele zegepralen die te samen met zijn naam zullen vereeuwigd blijven.

René Cresté, de onvergefelijke schepper van Index, bezweek over een jaar ongeveer. Men kent de mooie populariteit welke deze kunstenaar zich wist te verwerven, zoowel onder de leiding van Léonce Perret als van Louis Feu Hade: Par amour, Le roi de la montagne, La fiancée du diable. Les mystères de l’ombre, Aimer, pleurer, mourir. Dernier amour, de twee reeksen van Index, Dé-

serteuse, La fugue de Lily, l’Engrenage, Les petites marionnettes, Vendimiaire, Tih Minh, Le château du silence, l’Aventure de René, enz.

De groote tragédienne Sarah Bernhardt liet zich van tijd tot tijd op het doek zien, o. à. in La Tosca, Adrienne Lecouvreur, La reine Elisabeth, Jeanne Doré, Mères françaises.Zij draaide eveneens een gedeelte van La voyante, film die nog niet is uitgegeven.

Nog zeer onlangs zegde de kleine Paul Duc de wereld vaarwel, die van in zijne prilste jeugd in het studio vertoefde. Hij had zich voornamelijk doen kennen in Face à l’Océan, Champi Tortu en La Bouquetière des Innocents, en is de groote Sarah, aan wien h’j op ’t tooneel zoo d’kwerf het wederantwoord gaf, aan de overzijde van het graf gaan vervoegen.

En eindelijk om deze lange lijst van Fransche kinema-kuns'enaars af te sluiten, verme’den wij Jean S’gnoret.die een uitmuntende jeune premier was, in La fille aux pieds nus, Ginette de Tregnier, La bouquetière des catalans. Le tournant met Suzanne Grandais en zijn broeder Gabriel Signoret, La Rose, Marouf, enz.

Over den Oceaan werden de film-fa-vories ook niet gespaard, en hunne verdwijningen zijn er nog talrijker dan in Europa; wij willen ons dan maar beperken met er de hier bekendste van op te noemen: de vrool jke lohn Bunny, wiens banden van jollige dikkerd veel bijdroegen tot h°t succes der Vitagraph; de filmregisseur George Loane Tucker en William D. Tavlor; de sympathieke jeune premier Harold Lockwood van wien men zich onder andere de volgende banden zal herinneren: l’Ile Pidgin, Le jardin du Paradis. Broadwau Bill, Le Pyjama enchanté, Le Trimardeur, Le justicier, enz.

Vermelden wij even nog Clarinne Sey-mow, de vrouwelijke hoofdrol in The Idol Dancer, met Richard Barthelmess, overleden aan de gevolgen eener heelkundige bewerking.

Men herinnert zich het auto-ongeval. dat het leven kostte aan Eric Campbell, de vermakelijke en reusachtige partenaire van Charley Chaplin in al zijn filmen der « Mutual »-reeks: Chariot trekt hei

zich niet aan, Chariot en de graaf. Chariot doet een huur. Chariot ontvlucht, Chariot rijdt schaatsen, enz.

« CINEMA WERELD »

Robert Harron, Griffith's sympathieke jeune premier, is insgelijks ongelukkiglijk omgekomen; hij is de schepper van Cœur» du monde, Intolérance, La naissance d’une nation. Une fleur dans les ruines. Le roman de la vallée heureuse. Le pauvre amour, enz.

Zoo ook Olive Thomas, de bekoorlijke en gratievolle star, Jack Pickford’s eerste echtgenoote, te Parijs aan de gevolgen eener vergiftiging overleden; zij was de lieve vertolkster van Quand le cœur a parlé, Héritaire d’un jour. Madge l’écervelée, Les dieux ordonnent. Le phare dans la tempête. Rêves dorés. Un jeu cruel, Chouchoute, La gamine. Petite chérie, La divette des Folies-Bergère.

Sydney Ainsworth, de schepper van La femme X, met Pauline Frederick, l’Affaire Paliser, Souviens-toi, A la manière de Ronéo. William Stowell, de zoo bekende vertolker van Pour l’humanité, met Dorothv Philips, zijn ook niet meer.

Bobby Conelly, de lieve bengel uit Humoresque en Edwin Stevens, de vertolker uit l'Ecole du charme. Fatty detective, Pour sauver un royaume, verdwenen onlangs uit dit aardsch tranendal.

Eindelijk komen wij aan Wallace Reid. De onnavolgbare sportieve jeune premier moest over een tiental maanden ten offer vallen aan een kwaal die niet vergeeft. Jeanne d’Arc, Le circuit de l’amour, l’Aven'ure de David Strong, Sa 40 H.P., La drague infernale, Les affaires d’Anatole, Le démon de la vitesse. Le dictateur, enz., zullen tusschen zijne menigvuldige successen geteld worden.

De doodenlijst werd de laatste twee weken aangevuld door Martha Mansfield en Allen Hollubar.

Gelukkiger dan hunne kameraden van het tooneel kunnen de dooden van de ki-nema. nog lang na hun verdwijnen, door de massa toegejuicht worden en het is niet zonder eene zekere droefgeestigheid dat wij het succes dat eene Suzanne Grandeis, een Séverin Mars, een Wallace Reid, nu nog ten deel valt, hebben bijgewoond.

En nooit zal de doodenlijst afgesloten worden

NEMO.

Het Eiland der Hoop

(L’ILE D’ESPOIR) & ist it Avonturen-tooneelspel

Rolverdeeling:

Kapitein Roberts Matroos Jenks ... Maggie Deane ..

William Farnum . Louise Lovely

In een der verafgelegen Britsche koloniën,heeft de vrouw van Kolonel Costa-ble zóó van het klimaat te lijden, dat zij niet het minste begrip der dingen meer heeft. Aldus ontmoet zij bijna dagelijksch, in het geheim, óen der officieren van haar echtgenoot, zekere Kapitein Lord Ventor, die Engeland heeft moeten verlaten tengevolge van weinig eerbare feiten, en wiens slechte inberst weer te boven komt. Kapitein Roberts, boezemvriend van Kolonel Costable en man van eer, heeft de schuldige betrekkingen van Ventnor en Mrs Costable ontdekt, doch wacht zich wel schandaal te verwekken, beseffende hoe de Kolonel er onder zou lijden.

« OINEMAWERELD »

Zekere nacht wordt de ordonnans van Roberts, die gelast is de toegang tot de verblijfplaats van Kolonel Costable te bewaken, door de ordonnans van Ventor aangevallen. Op het gerucht van het gevecht, verschijnen Ventor en Mme Costable op het balkon, terwijl de moordenaar zich in de vlucht redt. Des anderendaags laat de Kolonel een onderzoek doen, hetwelke voor gevolg heeft dat een voorwerp, aan Ventor toehoorende.in het boudoir der overspellige vrouw gevonden wordt. Deze, om zich te redden, beschuldigt Roberts Mme Costable voorstellen gedaan te hebben.

Om de schuldige vrouw te redden en het hart van den Kolonel niet te moeten breken, laat hij zich beschuldigen en uit het leger jagen. Zes maanden later, zien wij Roberts, die zich voorgeomen heeft een ander leven te beginnen, als matroos aan boord van een schip dat Sir Deane toehoort.

Het toeval wil, dat Maggie Deane, dochter van de machtige reeder, zich aan boord bevindt. Eensklaps breekt er een hevige storm los en het schip wordt op de rotsen stuk geslagen. Het gelukt den matroos Jenks, die niemand anders is dan den ex-kapitein Roberts, na boven-menschelijke pogingen, met Maggie Deane een klein eiland te bereiken. Des anderendaags zien zij zich alleen op ht eiland. Dank de aan wal gespoelde kassen met mondvoorraad, zullen de nieuwe Robinsons hulp kunnen afwachten. Doch de dagen vlieden voorbij.

De reeder Sir Deane, heeft een speciaal schip uitgerust, om hen, die moge-lijk nog leven, ter hulp te snellen. Ondanks het verzet van Madame Costable voegt kapitein Ventor, die hoopt Maggie te huwen, zich bij de expeditie.

Op het eiland hebben Roberts en Maggie bij een menschelijk geraamte het spoor eener overgroote fortuin, uit goudkorrels bestaande, gevonden. Doch, dezelfde dag doen roovers een inval. Dank aan den moed van Roberts, wordt Maggie gered. Van dan af zweeren de jongelieden elkaar eeuwige liefde.

De ordonnans van Ventor, die na den moord op den man van Roberts de vlucht heeft moeten nemen, heeft toevlucht bij Taung Si Ali gezocht. De or-

FOX FILMS

Wolvengrachtstraat, 35 - Brussel

donnans Mir Jan, die de oude kapitein herkent zal hem zooveel mogelijk helpen. Zich niet levend in handen der bandieten wenschende te laten vallen, besluit Magg'e, die een kogel in haar revolver bewaard heeft, een einde aan haar leven te stellen. Op het kritiekste oogen-blik zaait een obus de paniek tusschen de roovers. Het is Sir Deane die een erste kanonschot heeft gelost. De schipbreukelingen kunnen hun oogen niet gelooven. Ventor ziet zich verplicht de waarheid te bekennen.

In zijn eer hersteld zal Roberts Maggie huwen. Buiten de rijkdom heeft hij de liefde, die groote schat, gevonden.

CINEMA WERELD »

VRIJE TRIBUUN

> Vrije Tribuun » for ever!

Het was me droevig te moede toen ik onder vond dat het V. T. hoekje in uw graag gelezen blad wegkwijnde uit oorzaak van het weinige voedsel dat het gegeven werd.

Het was een gemoedelijke doening V. T. te volgen voor hen die graag over kin o hooren praten; praten, zeg ik, en niet schelden.

Het stomme leven op het doek waarvan men gewis altijd spreken kan zonder in herhalingen te valien en welke ons iedere dag, door de verbeeldingskracht harer beoefenaars, nieuwigheden in de wereld zend, laat ons toe er een verregaande gedachtengang op na te houden.

Men mag vooral niet uit het oog verliezen, dat iedere filmstar zijn bewonderaars heeft, welke zie., u;(en volgens hun karakter en op-merkinsvormogen en daar iedere inzender voor V T. niet dezelfde meening is toegedaan, is het geen zaak van mis-zijn, maar de eigenlijke vorming van hemzelf. Lode.

(De redaktio denkt er niet aan «Vrije Tribuun » in te krimpen of af te schaffen, op voorwaarde echter dat de inzenders zakelijk, waardig en vooral belangrijk blijven. — Nota der Redactie.)

.Keizerlijke Viooltjes.

« Keizerlijke Viooltjes » gezien verleden week. Geen Slechte film!... Henri Roussel, die de band ineenzette, schijnt zich te specialisee-ren in het monteeren van. geschiedkundige stukken. Na het XVIe eeuwsch Vlaanderen voor ons oog te hebben doen herleven, laat hij ons nu een kijkje nemen in het Ile Fransche Keizerrijk. Zijn monteering geeft, blijk van een degelijke onderlegdheid in historische bi-zonderheden, zooals gebouwen, zeden en gewoonten, houdingen en kostumes.

Vooral de kostumes zijn een weelde voor het oog en alhoewel sommige actrices zich wel wat gehinderd voelen met hun breede crinolines, weten zij zich toch nogal tamelijk in hun buitengewone « types » aan te passen.

Het zal niet meer noodig zijn in herhaling te vervallen voor wat het scenario betreft. De lezers van « Kinema- en Tooneclwereld « zijn er genoegzaam met bekend.

Alleen wil ik nog een woordje reppen over het spel. De hoofdrollen in deze film worden gedragen door Raquel Meller, Suzanne Bian-chetii en de heer André Roanne. De andere rollen zijn van minder belang.

Ontegenzeggelijk is Raquel Meller de- heldin die « Keizerlijke Viooltjes » leven inblaast. Alhoewel van geen bizondere schoonheid, weet deze actrice door haar prachtig inleving, door haar charme, en vooral door haar wonderbaar oogenspel — want verleidelijke duivelinneoog-jes heeft Raquel Meller wis en zeker — de toe-' schouwers zoo onder de klauw te krijgen en mee te sleepen, dat zo in dezer oogen een lief-degodinnetje wordt, dat menig hartje wal sneller in den boezem weet te doen kloppen.

Raquel Meller is eene actrice ‘die nog van zich zal doen spreken op kinemagebied en van nu af reeds kan men zeggen dat deze star aan de beste harer Amerikaansche collega’s niets meer te benijden heeft.

Oook als danseres schijnt, Raquel Meller een ware kunstenares, want als dusdanig deed zij

haar debuut voor het publiek en reisde zij de halve wereld rond.

Dus... een geknipt figuurtje voor de film, die ons nog menig aangenaam en kunstvol oogen blikje zal bezorgen.

Als tweede hoofdrol in « Keizerlijke Viooltjes » hebben wij Suzanne Bianchetti als kei /.erin Eugénie. Statig en toch minzaam, als het eene vorstin betaamt, is ze in al hare houdingen en expressies. Deze lieve actrice heeft alleen hare ietwat zwaarlijvigheid te betreu ren. Daarom zal ze steeds veroordeeld blijven om rollen te vervullen van « types » die in het kader, volgens haar persoon passen.

Erg jammer voor deze kunstenares, want ze bézit anders alle gaven die noodig zijn om een beroemdheid te worden.

De mannelijke hoofdrol, heer André Roanne, als Hubert de Saint-Affremont, heeft een statig voorkomen als officier.

In ’t kort: een film die goed bevallen heeft.

l.conore.

Scenariofouten,

Wekelijks koop ik « Kinema- en Tooneelwe reld » en lees er met veel genoegen V. T. in. Ik heb dan ook opgemerkt dat. men een andere richting wil inslagen. Léonore heeft getracht een wenk te geven in de richting van de too-neelsehikkers in het kinemagebied. Nu ik denk dat er weinige zijn. die daar veel van zullen af weten! Ik zal «trachten» het voorbeeld te geven: In de film genaamd « De Val van Rome », wordt deze episode toegekend aan Karei V, keizer van Duitschland, koning van Spanje, graaf van Vlaanderen en veel andere gebieden. Nu, ik moet bekennen dat ik nooit geleerd heb van een oorlog tüsschen Keizer Karei en de Paus; wel dat deze vorst in Italië streed, maar nooit tegen de Paus, met wie hij steeds in de, beste vriendschap leefde. Ik geloof dat deze episode eerder toe te schrijven is aan Otto I, keizer van Duitschland.

Maar mijn dunkens is dit toch eene zeer grove fout on historisch gebied, en indien zulke fouten wat veel op het witte doek zohden voorkomen, zouden deze in plaats van ons geschiedenis te leeren ons, integendeel, vele historische personages onder een valsch dag licht kunnen voorstellen!!

In « De Brooddraagster » zien wij het weerzien van moeder en zoon, dat, een brok mach tige realiteit uitmaakt; maar wij zien niet het weerzien van Mme Perrin met hare dochter als deze bet gasthuis verlaten heeft, noch die van broeder en zuster die voorzeker een der schoonste bladzijden van het roman uit.mn ken! Lagardère.

France Dhélia te BrusseT.

Toen ik voor een drietal weken te Brussel was, zag ik de bureelen van de Office Général Cinématographique heelemaal bevlagd en fees telijk gegarnierd.

Er scheen daar iets heel bizonders gaande ie zijn.

Volgens informatie bleek dat France Dhélia de groote'Fransche kunstenares, de heldin van « La Garçonne », « La Béte traquée », en zoo vele andere scheppingen, aldaar dien dag al? gast was.

Mejuffer Dhélia heeft daar een grootsche hulde moeten in ontvangst nemen!

Onthoudt deze naam, beste lezers en lezeres sen. Ge zult. es nog meer van. hooren! Mej. Dhé

« CINEMAWERELD »

lia is bezig een wereldvermaardheid te veroveren als filmactrice! Geen week gaat voorbij of deze kunstenares draait een nieuwe film.

Als laatste creaties kunnen we van haar vermelden « Het, Treurspel der Folies-Bergère », « De Guitaar en de Jazz-Band », « Het Geheimzinnig kenteeken », enz.

Leo Cavallo.

Sog steeds « Uitleggers ».

Alle weken lees. ik geregeld de « Vrije Tribuun » w'aar zooal de meeste onderwerpen de kinema aanbelangend behandeld worden; toch moet Ik veronderstellen dat al de inzenders stadsmenschen zijn, daar er nog nooit iemand onder hen een woord over dén « uitlegger » gerept heeft. Men vertelt soms wel van een àl te lastige publiek, bijv. omdat de ééne zijn gedachten luidop zegt, of een andere al de aria’s die het orkest speelt, van buiten kent, en de gewoonte heeft van mêe te neurieën, zelfs onder de aandoenlijksebe scène’s. Maar een « uitlegger » in een kinema is wel het meest bespottelijk, nutteloos wezen dat men zich inbeelden kan.

Ge zit lekker in uw breede zetel, met een « Kinemawereld » onder uw neus, reeds genietend van wdt straks komen gaat. Maar, o wee, het licht is pas uitgedoofd, of, vlak boven uw hoofd,'begint het gezaag van dien uitlegger.

Hij leest hardop àl wat er op het doek voor komt, half in Nederlandsch, half in gewest-spraak, en lapt er, tüsschen de scène’s in, nog een paar gebroken zinnen bij, waar kop of staart aan is.

Een uitlegger is het beste middel om iemand «van de voos » te helpen, van u uit de hoogste spheren, weer terug tot het alledaagsche te brengen, wat de indruk van een film totaal breekt. Sommige menschen beweren dat de uitlegger er noodig is voor diegenen, die niet lezen kunnen. Goed, maar als ge van een film genieten moet met behulp van zoo’n hatelijk-vervelend « rammelaar » boven uw hoofd, dan kunt ge gerust thuis blijven, en gaan slapen.

Ik geloof dat in de stad de uitleggers zoo goed als afgeschaft zijn, maar in de provin-tie vindt men het geraadzamer daar eerst nog een tijdje zijn centen in te steken; veel. menschen zoyden échter met vreugde den « uitlegger « zijn « bon » zien krijgenl

* Johanna Forster (Boom .

Episodenfilmen.

Ik kan maar niet begrijpen hoe het komt dat tal van personen in bewondering opgaan voor episodenfilmen.

Volgens mijne meening is er uit zulke stukken weinig of niets leerzaams te halen. Er zijn wel van die films welke niet te versmaden zijn, maar deze zijn op dit oogenblik zeer zeldzaam.

Zou het niet veel nuttiger zijn, indien de heeren kinemabestuurders aan hun klienteel stukken lieten bewonderen welke alle dagen in het wereldsch leven gebeuren, zooals « Op Hoop van Zegen », « Moeder », « De onbekende Vrouw » en zoovele andere.

Ik denk dat vele personen aan de tegenwoordig vertoonde episodenfilmen meer belang zullen hechten, maar ik vrees ook dat er nog meer personen zullen gevonden worden die meesterstukken als hierboven vernoemd zullen verkiezen.

Zou Ha velaar mij het genoegen willen doen,

daar ook zijn gedacht eens over uit te drukken? Goppie (Mechelen).

Vlaamsche programma's, a. u. b.

Verleden week werd hier (in Mechelen) de prachtfilm « Denise » afgerold.

In de zaal werden kinemaboekjes verkócht welke de beknopte inhoud van het stuk bevatten.

Een goed gedacht! Doch de heer kinemabe-stuurder had moeten begrijpen dat de boekjes in een taal dienden te zijn gedrukt die alle Vlamingen begrijpen en niet uitsluitend in 't Fransch, welke vele Vlamingen niet eens kunnen lezen, dus noch veel minder verstaan.

Ik denk wel dat de vele lezers van « Kinema- en Tooneelwereld » het met mij eens zullen zijn. »

Filmgcvaren.

Het leven van een filmspeler is niet steeds vol « zonneschijn », zooals het grootste gedeelte van het publiek schijnt te gelooven. Het . « filmparadijs » is niet altijd het beloofde land!

De dagelijksche bezigheden van een filmdiva zijn met-spannende gevaren doorweven, die niet altijd even gélukkig als op het doek eindigen.

De toeschouwers, in een donzigen zetel in de lekker-warme kinemazaal, vermoeden niet dat al het mooie, dat zij bewonderen, soms ten koste van menschenlevens ten uitvoer is gebracht.

Zoovele filmstarren, o.a. Douglas Fairbanks, Tom Mix, Houdin, William S. Hart, Wallace Beery, Mary Pickford en Ruth Roland,*hebben onaangename herinneringen van filmen, waarin zij gedurende de opname gevaarlijk en soms doodelijk gekwetst werden!

Anderen brachten het er minder gelukkig af en kwamen noodlottig om. De ongelukkige val van den vliegenier I ocklear ligt ieder nog kersversch in het geheugen.

Nu brengen de dagbladen ons weer een treurmare. De lieftallige Martha Mansfield is het slachtoffer van de onvoorzichtigheid van een hulpopnemer geworden en is, tengevolge der bekomen brandwonden, overleden.

Ditmaal is het, helaas, geen behendig verspreid reklamenieuwsje! Evenmin was het ongeval «trukkage», zooals de alwetende kine-mabezoekers steeds overal en in alles ontdekken. Jammer genoeg was het nu de onver-valsche rolprent van het leven, door de groote regisseur Natuur ineengezet...

Arme Miss Mansfield! m Havelaar

Beoordeelen van filmen.

Volgens mij zouden alle lofartikelen over filmsterren moeten geweerd worden en slechts films alleen moeten beoordeeld worden, alsdan zouden we vanzelf de hoedanigheden van een filmspeler of speelster kunnen vaststellen.

Hetgeen we vragen is niet alleenlijk goede speelsters, maar ook goede filmen. Het is onzin dat een film slechts goed kan zijn als er beroemde sterren in optreden!

Beoordeelen wij dus slechts de filmen en laten de mindere beroemde spelers of speelsters vrij van alle kritiek. Misschien overtreffen zij binnenkort de nu zoo geroemde sterren.

Maar ik vrees dat er wel weinigen zullen zijn die een juist oordeel over een film zullen kunèn véllen. Logica.

De Verrassingen der Echtscheiding

(LES SURPRICES DU DIVORCE)

Groot blijspel, naar het werk van A. BISSON

met Léonie Laporte, Lia Miari,

Henry Duval en zijn schoonmoeder, Madame Bonivard, waren alles behalve goede vrienden. Overal waar zij elkander ontmoetten, begonnen zij te twisten en het was steeds de goedzakkige schoonzoon, die voor de oude dame het onderspit moest delven.

Duval wist, dat hij zijn schoonmoeder niet beter kon tergen dan met haar aan haar verleden te herinneren. Madame Bonivard was een gewezen kroegdanse-res.

Geen «café-chantant», of ze had er de kunst van haar vlugge, ronde beenen vertoond, aan toeschouwers van allen rang en stand. Gaarne herinnerde zij zich aan de schoone dagen van vroeger, maar niettemin wilde zij zich wreken over de plagerijen van haar schoonzoon, door hem te bespotten om zijn zucht naar beroemdheid in de muziek.

Henry wachtte slechts op een gunstige gelegenheid om weerwraak te nemen.

Deze gedachte deed hem alles vergeten, tot zelfs zijne vrouw, die hij vroeger . 00 teeder beminde.

Zijn vriend, Champeaux, was onder-tusschen minder onverschillig voor de bevallige Madame Duval. Gelukkig voor Henry, dat Champeaux zich nagenoeg op afstand wist te houden en zich enkel eenige lieve woordjes of nu en dan een wanhopigen zucht wilde veroorloven, bij zooverre zelfs, dat hij besloot naar Congo te trekken, met de hoop zijn ongelukkige liefde daar gemakkelijker te kunnen vergeten.

— Arme vriend, zei Henry toen hij hem teederlijk omheldse bij de afreis. Wanneer zullen wij u weerzien?

— Wanneer ik uwe vrouw zal verge ten zijn, was het verbazende antwoord.

Na het vertrek van Champeaux, gevoelde Henry den vijandelijken hiel nog zwaarder op hem drukken.

Eenmaal zag hij een lichtstraal in den hopeloozen langen nacht: Zijn aarts-

Vittorio Pièri en Oreste Bilancia

vijandin was in een vijver gevallen.... Duval had gehoopt « dat het haar laatste dans zou wezen », maar hij was mis. De schoonmoeder ontkwam en begon haar aanvallen met ongekende woede; de geheime vreugde van haar schoonzoon, om het ongeluk dat haar overkwam, was haar niet ontgaan... Er volgden hevige tooneelen... Ze zouden tot handtastelijkheden overgaan... Henry wilde juist zijn schoonmoeder het «klinkende argument» teruggeven dat hij van haar ontvangen had, toen zijn vrouw Diana er tuschen kwam en het slachtoffer werd van haar moederliefde. Duval had de harde klop niet voor zijn vrouw bestemd, maar het was te laat... Diana maakte haar beklag bij

Twee jaren verliepen. Hertrouwen ging gemakkelijker dan scheiden. De nieuwe Madame Duval was moederloos, daar had Henry opgelet, en zij bracht, behalve haar veder, een aardig duitje mee.

De vader, een rijkgeworden kruidenier, vond dat hij zijn vaderlijken plicht: nu behoorlijk volbracht had en dat hem niets anders meer te doen stond, dan de laatste jaren van zijn aardsch beslaan zo3 aangenaam en zoo vroolijk mogeli’k door te brengen. Hij werd zot-verliefd op een aardig jong ding, dat, m-plaats van hem af te stooten, hem zoodanig wist aan te moedieen, dat het op korten tijd tot een huwelijk kwam

Maar, toen de nieuwgetrouwden op weg waren naar de echtelijke woning, ging de oude heer weer nuchter denken. Nu herinnerde hij zich de grooten af keer dien Henry gevoelde voor schoonmoeders. En hij bracht er hem nu twee mee: Zijn nieuwe vrouw, dus Henry’s schoonmoeder, en de moeder van zijn vrouw, dubbele schoonmoeder...

De oude gek wil de twee schoonmoeders binnensmokkelen. Dit gelukt hem, maar voor niet lang. Hij is verplicht zijn huwelijk bekend te maken.

Henry wil daar echter geen geloof aan hechten, maar op de uitdrukkelijke verzekering van den oude, maakt hij pak en zak gereed om te vertrekken... Borga-neuf, de kruidenier, doet zijn best om zijn schoonzoon te overtuigen van de uitnemende goedheid van de twee vrouwen, zoodat deze wil blijven en afwachten. Er viel als een steen op zijn hoofd, toen de dames hem werden voorgesteld: Mevrouw Diana... Borganeuf, zijn eerste vrouw en de onafscheidelijke «danseuse», zijn aartsvijandin!

De oorlog wordt opnieuw verklaard, de vijandelijkheden worden dadelijk hernomen, maar de kansen zijn nu gekeerd: Borganeuf is Henry’s bondgenoot geworden, uit vrees voor de zoo gevaarlijke als hoogmoedige «dubbele schoonmoeder».

De terugkomst van Champeaux uit Congo verhaast het einde van den tragikomischen strijd. Deze heeft zijn liefde

niet kunnen vergeten. Integendeel, Diana schijnt hem bekoorlijker toe dan ooit en het vuurtje begint weer op te vlammen.

De zaken krijgen een voor Henry günstigen keer. Hij jaagt schoonvader en schoonmoeder tegen elkander op en Diana ziet zich verplicht aan dien verwoeden strijd een einde te stellen, door een tweede echtscheiding. De twee vrienden, Henry en Champeaux, hebben nu elk hun zin. Deze is verlost en gene kan met Diana trouwen.

Het moet zijn, dat er voor de schoonmoeders bizondere beschermgoden of godinnen bestaan, want ondanks de slechte befaamdheid van Madame Bonivard, aarzelt Champeaux niet zijn schoonmoeder mee te nemen, wanneer hij met zijn Diana voor goed naar de Congo trekt.

Huis DUBOIS

Plantenstraat, 40-42, BRUSSEL

« CINEMA WERELD »

REGINA

Cosmopolitan Production

Scenario van....Luther Reed

Novelle van....Sophie Kerr

Filmregie van.Robert G. Vignola

Rolverdeeling;

Regina .... Marion Davies

Ferrar .... Forrest Stanley

vorm van een uitnoodiging aan de twee oude muurbloempjes, gezonden door Mrs Sturge, eene verre bloedverwante, hen vragende of de kleine Regina niet eens een paar maanden ten hunnent zou mogen komen doorbrengen.

Na eenige opwerping wordt dit toch toegestaan en Regina vertrekt naar de badplaats.

Maar Mrs Sturge heeft een zoon, Henry, een fat van allereerste gehalte, die slechts oogen heeft voor elegante mode-nufjes.

Twee oude jongjufvrouwen, Felicie en Gertrude Patrick; eene ouderwetsche huishouding; strenge opvoeding; lezingen uit den Bijbel; ziedaar in welk midden de kleine Regina was groot gebracht.

Maar zekeren dag zou er in haar leven een groote ommekeer komen en dit onder

En natuurlijk is Regina, in hare ouderwetsche kleederdracht, çene misplaatste verschijning op het strand.

Alleen vindt zij vriendschap in den schilder Farrar, die een walg heeft voor al die overdreven weelde.

« CINEMAWERELD »

Al spoedig zag de kunstenaar in dat het koddige zijner vriendin slechts een kwestie van kleermaakster was.

En op zekeren dag doet Regina hare intrede in de balzaal van het Casino. Maar welke verschijning!

Deze verandering heeft Henry’s hoofd op hol gebracht: hij zwerft gedurig om de kleine Regina en, na een lange flirt, ging zij er bijna in toestemmen zijne echtgenoote te worden. Maar Cupido

schoot een nieuwe pijl af, die doel trof, en Regina werd Mrs Ferrar.

Wie het spel der kleine Marion Daoies

kent, kan er van overtuigd zijn dat ook deze band in hunne gratie zal staan. Daarbij gevoegd de uiterst prachtige toiletten welke men op het strand zal bewonderen, iets Voor onze dametjes, dit alles laat voorzien dat de loopbaan van « Regina » een zeer gewettigd succes zal worden.

PARAMOUNT - NIEUWSTRAAT 48 - BRUSSEL

XINEMÂBRIEVENBUS

1* Onze Brievenbus Is gratis.

2° Wekelijks worden er drie vragen beantwoord.

3* Stel uw vragen afzonderlijk en nummer ze.

*• Naam en adres hoeven we niet te

kennen; geef een deknaam op.

Micaëla. — 1. André Nox, adres: rue Desbordes-Vnlmores, Paris.

2. Gabriel Signoret, adres: 84, rue Monceau, Paris.

3. Fernand Hermann, adres: C/O Studios Gau mont, 53 rue de la Villette. Paris.

F. P. C. — Studios, buiten dat van de Belga b'ilm, en dien naam waardig, zijn er in België nog met geen vergrootglas te vinden.

Altijd even zwak. —. Art Acord heeft blond haar en blauwe oogen; adres: Universal Studios, Universal City (Cal.), U.S.A.

2. Marie Walcamp heeft donkerbruin haar en lichtbruine oogen; zelfde adres als Art Acord.

3. Eve Francis, o.a. is te Schaerbeek (Brussel), geboren.

Dactylo. — 1. De stierengeveeht-tooneelen uit: Bloed en Zand werden geknipt uit een gewone stie-rengevechtfilm en tusschen Rudolf Valentino’s band ingelascht.

Dactylo en Co. — 1. Die artist is T. Roy Barnes.

2. Tom Mix is in 1881 geborengehuwd met Victoria Forde; adres: 5841 Carlton Way, Hollywood (Cal.), U.S.A.

3. Kunnen er niets bepaald over zeggen; U kunt het er pens op wagen.

Oearges Veraet. — 1. Vidocq werd in 1922 gedraaid door de Société des ciné-romans en ver hnurd door de firma Pathé, te Brussel.

2. We vermoeden dat die film het huis Dubois re Brussel toehoort.

Jos Damsin. — 1. Een zonderling gedacht van die actrice om een dergelijk antwoord te zenden.

2. Pauline Po, adres: C/O, 3, rue de Rocroy, Paris.

3. Rolverdeeling niet gegeven.

Harry Singleton. — 1. Harold Lockwood is ovei ledea: zie overigens ons hoofdartikel dezer week.

2. Richard Dix is gehuwd; adres: C O, 6015, Hol lywood Boulvard, Hollywood (Cal.), U.S.A.

3. Forest Stanley doet sinds 1917 aan kinema; zelfde adres als Richard Dix.

H.V.L. — Een bepaalde raad kunnen we, tot ons groot spijt, hier niet in geven; de photo kun! u echter inzenden en wie weet, per gelegenheid?...

Poussy. — 1. Douglas Mac Lean, adres: 406, South Alvarada-street, Los Angeles (Cal.), U.S.A.

2. Douglas Fairbanks, adres: Hollywood (Cal.), U.S.A.

3. Rudolph .Valentino, ndres: 50, West, 67 th street, New-York C:ty (U.S.A.).

Leonidas. — 1. William S. Hart, adres: Bates and Effies-street, Hollywood (Cal.), Ü.S.A.

2. Geneviève Félix, adres: 35, rue du Simplon, Paris.

3. René Navarre, adres: 44, rue Taitbout, Paris.

Renia Guns. — 1. Fred Burton, adres: C/O, 6015,

Hollywood Boulvard, Hollywood (Cal.), U.S.A.

2. Mario Ausonia,- adres: Cav. Mario Guaita, Via Donizetti, 16, Torino (Italië).

3. Monte Blue zendt immer gratis de hem ge:

vraagde photo. Nem».

N.B. — Vragen ons na Zondag toegekomeu worden in het volgend nummer beantwoord.

ONS PHOTQHOEKJE

Jos. Damsin ontving gratis de photo van Gima Palerme, na 1 maand en van Sandra Milowanoff na 4 dagen.

Van den Heuvel L. ontving gratis de photo va»: Thodore Roberts. Mary Bickford, Agnes Ayres, Jack Pickford, Douglas Fairbanks, allen formaat 22 x 15; Maë Murray, formant 25 x 20; Betty Balfour, postkaart formnat;'Béhé Daniels en Rtraos Navarro, formaat 18 xl3, alien tusschen de 6 en 9 weken, en een praebt-photo van Lilian Gish eu een brief waarin ze mij verschooning vraagt daar ik zoo lang heb moeten wachten omdat zij naar Italië had geweest voor een film; formaat 18 x lï. Na 3 maanden.

Havelaar ontving kosteloos een photo (groot for maat) van de volgende filmakteurs: Douglas Fairbanks, na 2 maanden; Charley Chaplin, na 1 maand; George Walsh, na 10 maanden; Mary Bickford, na 1 maand; William' Farnum. na 1 1/2 maand. Verders een kaartje van Alla Nazimova, meldende dat het haar onmogelijk is, haar photo gratis te senden

12

De Dappere Broeders

Les Frères Vaillants - All the Brothers were Valliant

Hoofdvertolkers: LON CHANEY en BILLY DOVE

De « Isabella » ligt klaar om ter wal-vischvangst uit te varen, en als kapitein heeft zij Kim Jenkins, die met zijn broeder Joui de laatste afstammelingen zijn eener, oude zeemansfamilie.

Zekeren morgend wordt het anker ge heven en de schoener zet koers naar de Somaliskusten. Iedereen is op post, alleen Joël staat aan de bprstwering droomend in zee te staren: alhoewel reeds op ouderdom om zee te kiezen, had het toch moeite geleden hem ertoe te doen besluiten te monsteren. De eenvoudige reden hiervan waren alleen een paar kijkers die het eigendom waren van Ketty Coye.

Maanden vlieden voorbij, en intus-schen vernam men niets van den schoener. Maar op een mooien morgend wordt het schip aan den ingang der haven gesi-gnalIeerd.Hij loopt binnen zonder vangst en... zonder kapitein. Kim is verdwenen! Joël is radeloos! Kim, zijn broeder, een Jenkins, is zijn schip ontloopen. Nog nimmer gebeurde dit in hun geslacht.

Naar het verhaal van Finck, de stuurman, was Kim op het eiland Tubaï, dat buiten de gewone zeewegen ligt, aan land gegaan. Dagen en dagen vloden voorbij en de kapitein keerde niet terug. Eindelijk besluit men terug zee te kiezen maar van haar hoofd beroofd, had men door stormzeeën overvallen, toch de haven weten te bereiken.

Een Jenkins kan maar door een Jenkins vervangen worden en Joël wordt tot kapitein benoemd.

Joël richt den steven op Tubaï en bij de aankomst van het schip wordt hij door Kim opgewacht.

Hij was onderweg door eene heete koorts overvallen geweest en door eene inlandsche verzorgd geworden.

Maar tijdens zijn verblijf op het eiland had hij een schat in paarlen ontdekt. Hij stelt Joël voor met een deel der bemanning den schat te gaan bemachtigen. Maar de kapitein wil zijne mannen aan geen gevaar blootstellen en weigert.

Maar door den rijken buit begoocheld slaat de bemanning aan ’t muiten, en wil Joël te lijf. Maar zijn broeder in gevaar ziende, zijn eigen bloed dat dreigt vergoten te worden, snelt hij hem ter hulp. Een der muiters begrijpt Kim’s doeleinden en slaat hem verraderlijk neder, en valt in zee.

Daarboven, in den uitkijk, wordt er geroepen: <( aan bakboord! een walvisch! n Plotseling ziet Joël het gevaar voor oogen dat zijn broeder loopt en zonder aarzelen springt hij hem overboord ter hulp.

Te laat! Kim is onder water verdwenen!

En op het scheepsboek schrijft Joël dien dag met bevende hand onder het dagelijksch versl.g:

Door eene muiterij aan boord te willen onderdrukken, is kapitein Jenkins, vierde zoon der familie Jenkins, den heldendood gestorven! »

Een mooie film, waarin men o.a. buitengewoon mooie natuurtafereelen der Hawaï-eilanden in te bewonderen khjgt-De vertolking, door « Lon Chaney », de man met de duizend gezichten, staat borg üoor een op voorhand verzekerd succes van deze band.

« CINEMA WERELD »

Société Française des Films Artistiques

S» & Zi’verstraat, 34 BRUSSEL &

14

« CINEMA WERELD »

Onze Ciné-Homans

De Lotgevallen eener Filmspeelster

Door ED. N BORG.

5e VERVOLG.

Plots hegreep ik alles.

« De ellendeling! -De laaghartige!» riep ik uit. «Hoe durft hij!»

Nn kwam zijn steeds zonderlinge blik mij te binnen. Ik kreeg een aanval van hysterische lach Ik lachte en lachte maar steeds door. Kitty werd bevreesd, zij liep de kamer uit en kwam terug met een glas weter.

« Drink een weinig», zegde zij, «en tracht u te bedwingen».

« Wees gerust, Kitty, het is niets» antwoordde

Het ia gelijk. Be dagen welke volgden dacht ik steeds aan die eerlooze bestuurder. Maar ik hield een wakend oog op hem.

Maanden gingen voorbij. Het was volop Lente. Ik speelde reeds goede rollen, maar een hoofdrol was mij nog niet ten deel gevallen. De rede was te begrijpen. Meermaals liet de directeur mij verstaan dat ik nog niet « amusant» genoeg was. Mijne toekomst lag in zijne handen indien ik hem liefde wilde betoonen.

Ik was tegenover hem onverschillig, meer nog, ik schuwde hem als een muskiet en wanneer ik hem zag aankomen maakte ik dat ik weg kwam.

Voor het publiek hielr ik mij steeds sterk, maar wanneer ik op mijn kamertje kwam weende ik soms bittere tranen. Wat mij staande hield, was de liefde tot Roland en in de oogenblikken van verdriet riep ik zijn beeld te binnen waarop dan weer de vrede volgde.

De bestuurder steeds trachtte mij in zijne netten te lokken. Ik nam dan elke gelegenheid te baat om lange wandelingen te maken langs de rivier. Ik hield van de vrije natuur.

Eens, terug komende langs de bosschen, zag ik op een afstand een man mij te gemoet komen. Het was de theaterbestuurder. Ik merkte op dat hij zenuwachig scheen.

« Goeden morgend, Nella '» liep hij.

Ik knikte.

« Een wandeling gedaan?... Laat ons wat gaan zitten».

« Oh, neen,» antwoordde ik.

Hij kwam naar mij toe.

« Luister, Nella!» zegde hij plots. « Hoe lang denkt gij dat dit nog kan blijven duren?»

Ik zweeg.

« Versta mij wel» ging hij verder, «gij hebt nu de gelegenheid om eene groote tooneelspeelster te worden, indien....»

Plotsellilng nam hij mij de armen en trachtte mij te zoenen. Doch, het was als kwam ik uit een droom en riep hem toe

« M. Snyder, doe geen stap verder!»

Hij beefde van het hoofd tot de voeten en ik, zeer vlug, ging naar huis.Eens daar, begon ik overvloedig te weenen.

19 MEI.

Het is mij onmogelijk te vertellen welke veran dering er in mij plaats greep. Ik was vast besloten er een eind aan te maken. Ik voelde dat deze avond de laatste zou zijn. Het was mij onverschillig wat er gebeuren zou.

Het toeval wilde dat ik in een melodrama speelde en dat ik in de laatste acte opkwam met een verborgen revolver waarmede ik de «misdadiger» neer schoot. Ik had ook pen doos met blanke kardoezen voor het wapen.

Doch, dien namiddag, op weg naar de schouwburg, kocht ik een doosje met echte kogels. In mijn kleedkamer plaatste ik dit voor mij, op een schab, nevens de revolver en de andere doos.

H was zeer opgewonden, doch wel bij mijn zin nen. Om 3 ure moest ik optreden en een weinig na 5 ure bad ik gedaan. De bestuurder was niet te zien. Dit verwonderde mij niet. Het was ’s avonds dat hij zich liet zien. Na de matinee ging ik uit, nam mijn souper, kwam terug en maakte mij opnieuw gereed. Nog geen teeken van den bestuur der.

De vertooning was ten einde en tot mijne verwondering had de Directeur zich niet laten zien.Ik ging naar mijne kleedkamer en sloot de deur. Ik draaide het licht op, nam er onder plaats en zag in den spiegel naar mijn vertrokken aangezicht.I’lots zag ik voor mij het beeld mijner stiefmoeder, haar grijze oogen, oogen van een dier dat sterven ging.

Dan, hetgeen ik eindelijk verwachtte, een klop op de deur.

Ik bracht, mijn ijskoude hand aan de revolver « Ja?» riep ik.

Het was de bureeljongen.

« Miss, de baas verlangt u te zien!» luchtte hij « En spoed u wat ' »

« Zeer goed», antwoordde ik.

Ik hoorde zijn stappen verdwijnen. Snel opende ik het wapen, verwisselde de blanke kogels met de echte en mompelde:

« Roland, hetgeen ik ga doen is voor u. » Langzaam stond ik op en verborg het wapen op mijn borst. Ik ging langs de tooneeldeur de straat op, en beklom de trappen van de voorzijde van het gebouw. II stond voor de gesloten deur van dep bestuurder. Alles was stil.

« Mr Snyder! » riep ik.

Hij opende maar sprong plots achteruit wanneer hij mij vlug zag binnen treden. Hij ging achter zijn tafel staan. Wij bezagen elkaar strak in het gelaat.

« Nella » zegde hij, aangedaan, » er moet een einde aan komen! »

« Het moet! » antwoordde ik.

« Gij weet dat ik u lief heb » vervolgde hij.

« Indien gij dit liefde noemt » grimlachtte ik.

« Ik wil hier niet zien! Ik heb hier lang genoeg gezien! De heele winter hebt ge mij gefolterd! Ik heb er genoeg van! 2

Plots kwam h:j van achter de tafel naar mij toe. Ik greep naar de revolver.

« Nella! » zegde hij driftig. « Ik kan het niet langer uithouden! Ik heb n hier gehouden en gij weet wat ik er-.mee bedoelde! »

Hij wilde mij vast grijpen maar opeens duwde ik iiem mijn wapen in zijn aangezicht.

Zoo stonden wij een seconde, hij werd doodsbleek.

« CINEMAWERELD »

« Tk zal u dooden! 4 hijgde ik.

Hij zonk in een stoel, ik liet mijn hand zakken. «Goed » zegde hij. « Gij weet wat dit betee-kent! »

« Ik weet dat ik mijn kontrakt verbreek! »

En ik vertrok.

Zoo eindigde mijn tooneelloopbaan. Nu bad ik geen vooruitzichten meer. Roland was aan de Cali-fornische kusten en niemand tot wie ik mij wenden kon.

Oh, moeder, waarom hebt gij mij zoo vroeg verlaten? Nu gevoel ik maar al te wel d t groot verlies!

De zomer is in aantocht. Het is warm... H... is voor eenige weken vertrokken naar Maine. Ik mis hem maar niet zoo zeer als u, Roland Welles. Ook dezen avond, na alles wat er gebeurd is.

H... is steeds afwe ig, het schijnt mij toe dat ik niemand * eb om teren te ‘p-eken...

Ik;al mij dan maar verder tot u wenden, Annette Wilkins, zelfs al kreegt gij dit niet onder de oogen.

Het is aardig, wanneer ik overlees al wat ik reeds res breven heb. Tk moet er mede lachen. Ik heb mij zelve een tragieke jonge dame gemaakt welke voor ja ren niet meer lachen ken.

Doch, keeren wij terug naar het oogenblik wanneer ik het Henry Irving Theater verlaten heb. Vreemd, maar dien nacht had ik een geruste slaap. En zelfs den dag daarop voelde ik mij nip* het mins'e ongerust omdat ik nu zonder broodwinning was. Ik was druk bezig mijn zaken in te pakken om te vertrekken.

Natuurlijk ging ik naar New-York. Niet om in Broadway op te treden, zooals het lang reeds mijn droom was.

Eer t liet ik de zoon van mijn hospita een briefje b engen -nnar Kitty, want ik wilde haar nor een laat te n aai zien. Pe jongen kwam terug r de boods hap dat het meisje komen zou. Gelukkig als een kind ging ik naar een winkel om eenig' aankoopen te doen voor een afscheidslunch. De gansche winter bad ik vol verlangen in die winkel gekeken,, maar mijn karig salaris liet het. niet toe. Maar nu, al moest ik er door sterven, er zou gefeest worden.

Ik had dus besloten die lunch in mijn kamer te nemen. Tk verlangde Kitty voor mij alleen te hebben. Ik had haar zooveel te vertellen,

Kitty kwam vroeger dan ik gedacht had; zij bracht mij de groeten van al de leden van het gezelschap welke mijn vertrek betreurden. Ik vernam dat het tooneel met den bestuurder een publiek geheim was, dank zij den bureeljongen welke had staan luisteren. Deze zelfs had verteld dat ik mijn revolver had afgevuurd en dat men de kogel nog in de muur kon zien zitten.

Ik vertelde mijn vriendinnetje de geschiedenis I

zooals zij was. Wij beiden weenden over het af scheid. Kitty vertelde dat ze met niemand andere zoo vriendschappelijk zou kunnen omgaan. Zij was vol hoop dat ik, met mijn ontluikend talent, een goed engagement zou vinden. Zij bood mij ter leen 20 dollars, welke ik weigerde, wetende dat zij ook maar een laag salaris had; niettemin dankte ik haar voor haar goedheid. Het verwonderde mij hoe zij 20 dollars had kunnen sparen.

Wanneer zij vertrokken was voelde ik mij wee moedig gestemd. Ik gevoelde dat ik nooit meer, hoe goed ik het ook zou hebben, nog zulk een vriendinnetje zou vinden. En werkelijk, zoo was het.

Eenige uren later had ik voor goed het kleine stadje verlaten. Mijn koffer, met mijn theater-be noodigheden, liet ik achter, later zou ik er wel om zenden.

Zoo kwam ik aan de andere zijde van de rivier te New-York aan; mijn eerste werk was op zoek te gaan naar een logement. Nog nimmer had ik een nacht in de groote stad doorgebracht. Op die maand aan de Schouwburg was ik meer mensch geworden en een slechter zaak, als deze met de Schouwburgbestuurder, zou ik toch niet tegen komen.

Kitty, welke een klein beetje meer kennis had van New-York dan ik, had mij West, 23e straat, aangewezen waar ik wel iets goeds zou vinden om te overnachten. Zij had verschillende tooneelspeel-sters gekend welke daar goedkoope kamers be woond hadden en waar zij zelf hun huishouden had den kunnen doen. Dus, ik ging er heen.

Wanneer ik met de tram de stad door reed her kende ik spoedig de straat waar eens die gedienstige politieman mij den weg gewezen had en mij uit de omgeving bracht der « Kikes » en « Wops ». Ik wenschte de man terug te gien. Sinds dien dag was er veel water door de rivier gevloeid. Ik voelde mij veel ouder geworden.

Tk vond gelukkig een geschikte kamer, en een mijner beurs W'aardig. niet ver van den hoek der achtste Avenue. Het was gelijkvloers aan de achterzijde van het huis. Wanneer ik luisterde hoorde ik dof het geroezemoes der straat, hetwelk ik in het geheel niet onaangenaam vond. De kamer was gemeubeld met oude maar sterke meubelen, welke in hun tijd veel geld moeten gekost hebben. De hoofdzaak was dat alles er rein en genoeglijk uit zag..

De vrouw van het huis, evenals de meubelen, moet ook in haar tijd een lief meisje geweest zijn. Zij was van Zweedsche afkomst, maar klaar was het dat zij veel moest geleden hebben; haar groote blauwe oogen keken alsof zij de kleur er uit geweend hadden. De manier waarop zij tot mij sprak, om het mij zno aangenaam mogelijk të maken, trok mij spoedig tot haar aan.

(Wordt voortgezet.)

Wilt gij het portret UWER GELIEFDE FILMSTERREN bezitten?

DE BESTE DER EGYPTISCHE SIGARETTEN

tmmmmmummtM

HET FESTIVAL PARAMOUNT

Ter gelegenheid van zijn Festival verzoekt Paramount al diegenen, welke tot nu toe In de kinema niet die voldoening hebben gevonden, welke zij er van verwachten, gedurende deze zes weken de filmvoorstellingen te willen bijwonen in de kinema’s waarvan zij weldra de lijst in de verschillende groote dagbladen zullen vinden.

PARAMOUNT is ervan overtuigd dat deze personen, nadat zij de films PARAMOUNT hebben gezien, tot de geregelde bezoekers van de kinema’s, waar PARAMOUNT films worden vertoond, zullen gaan behooren.

Gedachtig aan de bekende woorden van Cesar, zal PARAMOUNT kunnen zeggen, sprekende van deze nieuwbekeer-den: « Zij zijn gekomen, zij hebben gezien en zij zijn overtuigd. »

DE NIEUWSTE PARAMOUNT FILMS,

die ge thans kunt zien in de beste kinema’s, of die er weldra zullen komen, zijn: BLOED EN ZAND, MORÄNE DE ZEEMAN, HET RECHT OP LIEFDE, met de meest beminde artiest RUDOLPH VALENTINO, ZATERDAGAVOND.de prachtfilm van C. B. de Mille. EEN PARIA, DE GROENE SMARAGD, OVER DE GRENS, met de wonderschoone BETTY COMP-SON. DE LIJDENSWEG VAN Mme BEL-ROY, DE VERGULDE KOOI, twee meesterstukken van GLORIA SWANSON. En weldra: REGINA, JEUGD, twee buitengewone kunstfilms met MARION DAVIES. WERELDKAMPIOEN, 100 KM. PER UUR, DE DICTATOR, met de onvergeetelijke WALLACE REID, en een serie vroolijke komedies met MARY MILES MINTER, BEBE DANIELS, WANDA HAWLEY, enz.

Onze Christy komedies zijn eenigü!

$'mmount films

Groote üboitiiemil - Wedstrijd

Het Beheer van Kinema- en Toeneelwereld heeft door deze de eer aan hare geachte Lezers en Lezeressen mede te dealen dat het besloten heeft, premies, ten bedrage van

2500 franken

ter beschikking te stellen, aan hen die mede willen werken aan onzen Propagandadienst tot het aan-werveu van nieuwe abonnés.

Als eerste premie:

DUIZEND FRANKEN

voor hem of haar die vóór den len Januari aan. staande ons de meeste abonné’s bezorgt voor het jaar 1924. Als tweede prijs voor den daaropvolgende stellen wij een prijs vast van

VIJFHONDERD FRANKEN

Verder hebben wij uitgetrokken voor de volgende begunstigden vijl prijzen van elk

HONDERD FRANKEN en tien prijzen van elk

VIJFTIG FRANKEN

De namen en adressen der begunstigden zullen in ons blad bekend gemaakt worden.

H ACKIN

Karthuizersstraat, 9A. — BRUSSEL

Biedt aan:

De Schoonste Snccssil ms vertil Door & de bei Filmsterren als:

Pauline Frederic, Conway Tearle Elaine Hammerstein, Mac March

H. B Warneren Bessie Barriscale

Drukk. « Neptune », Steenhouwersvest, 28, Antw.

POUR AVOIR UNE BIERE BONNE ET SAINE

Adressez-vous à la Brasserie

HOM BEECK

BERCHEM - Tél. 5210

en BOUTEILLES - en FUTS

HABILLEZ

VOS

ENFANTS

BRITANNIA

77, Longue ruq d’Argile

Tel. 2921

12, rue Van Ertborn ANVERS

Tel. 2921

Agence pour la Province d'Anvers du.Vrai “FERODO"

Agence pour Anvers des Roulements à billes S. K. F.

Agence générale pour la Belgique du Diamond et Noble's Polish

La seule maison de la place fournissant aux garages aux prix de gros

Maison BERTH1

106, rue de l’Eglise, 106

FO U Fin TJFiKS

Arrangements — Réparations Conservation de fourrures

Prix avantageux

Travail soigné

PHOTOGRAVEURS

DESSINATEURS

EXÉCUTION nOPIDE Et SOIGNÉE

E5H5HS2SaSHSaSH5HSiHSa5aSE52SB5a5H525

(ri rATTTTD A F1T7 C TVT? * TA A A/f TT C tu

OUVRAGES DE DAMES

omi.wiiis i>essim:s

LAINES, SOIES, COTONS, COUVRE-LITS, NAPPES, STORES, BONNETTERIE A LA MAIN, DENTELLES, JUMPERS

MAISON EMMA

WOL, ZIJDE. KATOEN. BEDSPREIEN, TAFEL-KLEEDEREN, STORES, KANTEN, HANDBRE1GOED, JUMPERS

[g Anvers, Rue Vondelstraat, 15, Antwerpen

SHSBSHSHSiaSHSSSHSHSHSHSHSÎSHSHSHSHSH

||o Autos pour Cérémonies. Mariages, Baptêmes M et Fêtes

Garage J & H. DEHU

Téléphone 3107 42, Canal des Brasseurs - ANVERS

VOYAGES A L’ÉTRANGER - EXCURSIONS PRIX A FORFAIT

GARNITURES

POUR

Fumoirs, Salons, Boudoirs Chambres à coucher Verandah Fauteuils - Club

11, Longue rue du Vanneau

(PRÈS DU PARC)

-gQftg'W. - çyvuÀeAJioeSi

gÏM£EftrcsTRAAT20

BRODERIES

DESSINS MODERNES

PERLAGE5, BOUTONS, POINTSCLAIRS. PLISSAGE

SON

RUE RUBENS, 17, ANVERS TRAVAIL SOIGNÉ ET RAPIDE

M-lN RYCKAERT

..'''uiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

MEUBLES

I Les plus grands Magasins en Belgique |

I 9 Longue rue des Claires 9

1 . (près Meir) I

I Grand choix de garnitures. 200 salles à manger, | g chambres à coucher, salons, cuisines, verandah's, I I bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc.

liaison Américaine

Meilleur marché qu'ailleurs |

S Ouvert tous les jours jusqu'à 8 h. f. 1

I Magasin fermé |

C'clHL Ol*h 0

.. EAIGEESCH HOED EMMA GA ZIJN..

I VONDELSTR., Id CAUS (nabije St. Jansplaats) |

De laatste nieuwigheden in Vilten Hoeden

Ziei Etalera

Vfe

CV-UL TïïEtJ

vil

ROYAL - ZOOLOGIE CINEMA

Le Secret de Polichinelle

Los Jouvenel, bourgeois foil riches et très attachés à leurs principes, ont décidé de marier leur lits Henri à Geneviève Langeas, une petite oie blanche. Jouvenel s'empresse aussi de faire part à son fils de ces projets.

Surpris par cet entretien inattendu, Henri, refuse. Un motif des plus graves l’empêche d’accéder au désir de ses parents, motif que connaît seul le docteur Trévoux, un ami de la maison: Henri a une maîtresse, la petite ouvrière Marie.

L’aveu du fils fut un véritable effondrément pour les deux époux, surtout lorsqu’ils apprirent qu’Henri était également père d'un bambin de quatre ans.

Le jeune homme quitte la maison paternelle pour vivre complètement auprès de celle qu’il considère à juste titre comme sa femme.

Jouvenel étant parti surveiller des travaux à la campagne, Mme Jouvenel invite à dîner Trévoux. Ce même soir, Henri, affolé, téléphone au docteur pour lui demander de venir d’urgence au chevet de son fils gravement malade.

Effrayée, Mme fouvenel décide d’accompagner Trévoux et, devant la douleur de Marie, elle ouvre enfin les bras è la femme de son fils.

Dès son retour?i Paris, louvenel, troublé, veut, lui aussi, voir son petit-fils. 11 se cache comme un voleur pour aller contempler l’enfant qui prend ses ébats dans le jardinet. Le rire du bambin a tôt fait de conquérir le vieillard qui demandera à la jeune maman de vouloir bien lui accorder de venir tous les jours passer quelques heures dans la petite famille.

Ainsi, après trente ans de sincérité, le ménage louvenel connaît le mensonge. Chaque jour Monsieur et Madame s’en vont en cachette, à des heures différentes, visiter leur petit-fils.

Des épisodes charmants surgissent entre les deux époux, c’est à qui gâtera l’enfant qui, un beau jour, demande à chacun un polichinelle. A l’insu l'un de l’autre, les deux époux s’ingénieront à apporter le jouet tant désiré. Mais le docteur Trévoux décide Marie à simuler un départ avec le bambin, les grands parents seront désemparés de cette absence imprévue.

Désormais, les Jouvenel qui se sont aperçus de leur subterfuge feront tout, pourvu que leur petit-fils leur soit rendu et Trévoux aura la grande joie d'être l’artisan du bonheur d’Henri et de Marie et de donner à ses vieux amis Jouvenel l'intime et douce joie de l’enfant dans le cercle de la famille.

PROGRAMME DU 30 DÉC. AU 3 JANVIER

1. Marche du „Prophète”

. Meyerbeer

2. La V allée de l'Oise

Voyage

On demande un mari

comédie gaie interprétée par Billie Burke

Charley veut se ranger

comique

PROGRAMMA van 30 DEC. tot 3 JANUARI

d’après la célèbre pièce de P. Wolff interprété par:

M. de Féraudy, Andrée Brabant, G. Signoret etc. etc.

naar het werk van P. Wolff en vertolkt door:

M. de Féraudy, Andrée Brabant,.G. Signoret enz. enz.

Procli lement

de D. W. GRIFFjTH ipterprété par

ItlCHAKI» IsJlltTIIKLMESS

TENTATION

grand drame mondain interprété par EVA NOVAK

grandiose

1. Marsch uit

/ Reis jf1

3. Men vraagt een echtgenoot

tooneelspel vertolkt door j

Billie Burke

4. Charley wil zich beteren f

Klucht

mise en scene

Het Geheim van Polichinel

Alijnheer en Mevrouw Jouvenel hebben een zoon, Henri, voor dewelke zij « eene schööne » partij gedroomd hebben: Jufvrouw Genoveva

Langeac, het echte voorbeeld van het schuchtere meisje.

Henri schijnt zich niet goedgunstig aan de inzichten zijner ouders te leenen. Dokter Trévoux, een oud familievriend, en een trouw kameraad van Henri, kent er do reden van: Henri heeft eene vriendin.

Zekeren avond ondervroeg M. Jouvenel Hemi nopens zijn huwelijksinzichten. Henri weigerde halsstarig en bekende de betrekkingen die hij onderhield met Maria, het eenvoudige werkmeisje.

M. Jouvenel was hierover zeer verwonderd en deze verwondering veranderde in groote verbazing toen Henri hem toevertrouwde dat. Maria een zoontje had van vier jaar oud, waarvan hij de vader w as.

’s Anderendaags, gebruik makend eener afwezigheid van zijn zoon, richt AL Jouvenel zich tot Maria om haar geld aan te bieden in geval zij hare betrekkingen met Henri wil verbreken. Afaria weigert juist op het oogenblik dat de deur zich opent om toegang te verleenen aan een aanbiddelijk jongetje dat glimlachend naar zijne moeder komt.

Het zicht van de kleine deed M. Jouvenel niet toegeven in zijn trots en een storm tusschen Henri en zijne ouders scheen op handen.

Tijdens eene afwezigheid van Af. Jouvenel laat Alevrouw Jouvenel Dokter Trévoux ontbieden, en dienzelfden avond telefoneert Henri den dokter om hem te verzoeken onmiddellijk ten zijnent te komen daar zijn zoontje erg ziek was. Dokter Trévoux kan aan Mevrouw Jouvenel het belang der telefonische mededeeling die hij kwam te ontvangen, niet verbergen. Mevrouw louvenel besluit dus haar kleinzoon te gaan bezoeken in gezelschap van Dokter Trévoux, en zich voor het ziekbed van het kind bevindende, en diep getroffen door het lijden der jonge moeder, drukt zij de goede ALiria in haar armen.

Toen AL louvenel te Parijs’terug was aangekomen herdenkt hij nog altijd het prachtig kinderkopje waarvan*hjj grootvader is, en hij besluit naar zijn kleinzoon terug te gaan.

Aldus na dertig jaar eerlijke huwelijksband verbergen M. en Afevr. louvenel de waarheid voor elkander. M. Jouvenel zegt dat hij ’s avonds naar do club gaat terwijl hij inderdaad met zijn kleinzoontje gàat spelen, terwijl Mevrouw tusschen vier en vijf uur ’s namiddags naar hare kleermaakster veinst te gaan, maar inderdaad zich bezighoudt met de kleeding van het kleine kereltje.

Doch dokter Trévoux besluit de toestand in volle daglicht te stellen en, na vele ontroerende toestanden, komen beiden in het volle besef der waarheid. Henri en Maria worden in het huwelijk ver-eenigd en de beide grootouders zijn overgelukkig met hun kleinzoon.

Imprimerie du Centre, 26,

Rempart Kipdorp, Anyers.