Programme from 9 to 13 Dec. 1923



Booklet

Bron: FelixArchief nr. 1968#582

This text has been generated automatically on the basis of scanned pages, using OCR software. Because of the historical typefaces used in the programme booklets, the output is not flawless.

Show the facsimiles of this programme booklet


PE6EAMMA

ooooooooco ooo

HENRY ROUSSELL

N° 49


Kinema is

.< ClNEIÏIAWERELD »

Wat de Amerikaansche

Het schijnt ons gewaagd toe in deze weinige regels uiteen te zetten wat eigenlijk de Kinema-nijverheid in Amerika is, die daar de derde of vierde rang bekleedt in de volgorde van belang.

In 1922 hebben de Amerikaansche ki-nemas meer dan één milliard en een kwaart dollars ontvangsten geboekt.

Men telt tegenwoordig in Amerika ongeveer 18,000 kinema-zalen. De kapitalen die daar in kinema-belangen geinter-resseerd zijn, zijn verbazend groot en in-sceneerders zooals Griffith en Cecil de Mille beschikken er over een onbegrensd krediet. Eene publiciteit op degelijke wijze gevoerd, kost duizenden en duizenden dollars en wordt voor iedere belangrijke film gedaan in een groot getal dagbladen en ook in lichtreklamen.

De inrichting en benoodigheden der bijzonderste studios zijn van het laatste type en laten niets te wenschen over. De halls zijn onmetelijk groot en bezitten een uitgebreid net van electrische verlichtingen. Beweegbare hangbruggen kunnen zich in de hoogte langs verschil-lige richtingen verplaatsen ten einde van uit alle hoeken opnamen te kunnen doen.

In zekere inrichtingen zooals bij de Brunton te Los Angeles (tegenwoordig de United Studios) kunnen er terzelfder-tijd veertien verschillende Compagnies draaien.

De groote studios bevatten volledige werkhuizen voor timmerwerk, voor het maken van meubels, werkhuizen voor smidskerk en alle bijhoorigheden: ateliers van kleedingstukken en bijzondere bureelen voor het teekenen van dekors en bouwwerken. Zij bezitten bijzondere toestellen van groote kracht ten einde opnamen te doen in privaathuizen zooais in groote modemagazijnen, werkhuizen, fabrieken, banken, enz. Zij kunnen zelfs op kunstmatige wijze het daglicht zoo trouw voorstellen dat men er zich in bedriegen zou.

Zij bezitten machines om wind te maken, om kunstmatige regen voort te brengen, om rook te verwekken, om een tempeest teweeg te brengen, tot zelfs aardbevingen.

Zekere inrichtingen zooals de Universal en de Seelig te Los Angeles, bezitten zelfs eene geheele verzameling van wilde dieren zooals leeuwen, tijgers, olifanten, kameelen, krokodillen, wolven en allerhande vertegenwoordigers van het( dierenrijk.

Gansche straten van New-York, Tokio, Parijs, Petrograd die tot in de kleinste punten trouw nagebootst zijn, bevinden er zich. Voorgevels van paleizen, ol trouwe nabootsing van hutten, wegen van tramways, tot zelf van den ijzeren weg met eigen materiaal, bovenkonstruc-ties van transatlantiekèrs, geheele onderzeeërs, enz.

De meeste studios bezitten restaurants, badzalen, verwarmzalen, garages en parken voor auto’s, telefoon en telegraafpos-ten, ziekenzalen met operatiekamers, opgericht volgens de laatste gegevens der kunst of wetenschap.

Iedere insceneerder heeft als onmidde-lijke medewerkers een talrijke staf, die van alles zeer goed op de hoogte is en die het werk in al zijn onderdeden voor hem gereed maakt; hij wordt daarin geholpen door de kunstbestuurder die voor taak heeft « binnentooneelen » te teekenen en klaar te maken, het bouwen na te zien.Bovendien heeft hij ook zijne assis-tanfen om de openluchtdekors te gaan bezirhtigen en in orde te brengen.

Hij heeft ter zijner beschikking eene kinemazaal waar al de nieuwe producties voor hem op het witte doek komen, waar de banden gekeurd en waar zijne opmerkingen in een phonograaf opgeno-men worden en volgens dewelke zijne onderhoorigen de gegeven orders uitvoe-ren.

De macht der propaganda, bij middel van de kinema, wordt er sinds ettelijke jaren met groote vrucht bewerkt, zoowel door de openbare machten als door private ondernemingen.

De kinema heeft er op doelmatige wijze groote diensten bewezen aan de veel-

« CINEMA WERELD »

vuldige anti-alkoolische komiteiten.Sommige nijveraars, zooals Ford, hebben er zich sinds de laatste jaren fel op toegelegd om voor zijn personeel wetenschappelijke filmen te doen ontrollen. De reisfilmen oogsten er tegenwoordig veel succes.

Er is daar een onmetelijk werkveld waarvan vele nijverheden groot gebruik beginnen te maken.

Dit gezegd zijnde is er rede om op de Amerikaansche film zekere kritieken uit te brengen.

Een feit staat vast, en wij schreven dat reeds dikwijls, dat hunne middelen tot uitvoering buitengewoon volledig en bewonderenswaardig zijn; dat de studios in bezit zijn van toestellen die allen zoo volmaakt mogelijk zijn; de meeste bestuurders zijn hun naam waardig... maar de kleingeestigheid, het belachelijke en het armzalige der onderwerpen zijn somwijlen vreeselijk. Het is echt treurig e zien dat er zooveel kunst, zoovele moeite en geldelijke uitgaven verspild worden, om eene geschiedenis voort te brengen die ver onder het peil van kunstwaarde staat.

Een eerste schopsteen is het groot getal « departementen » die ieder afzonderlijk handelen, die niets van elkander afweten en waar de oorspronkelijke geschiedenis, verkort, geknipt, besnoeid en geradbraakt, behandeld wordt.

Gezien de groote vraag en de noodwendigheid om veel en gedurig voort -e brengen, heeft men er de film op echte wijze « geïndustraliseerd », dat wil zegf gen dat men er filmen maakt «zoo klinkt het zoo botst het»,net zooals men vleesch-voortbrengselen maakt of alle soorten van blinkdoozen: de kwestie is maar van veel te maken en veel te verkoopen, zoodanig zelfs dat zekere schrijvers, met hun beste wil, niets meer van hun eigen werk meer herkennen en met rede.

Vooreerst gaan de ingezonden scenarios naar het « lezing-departement ». Hiervoor aangestelden overlezen het machinaal, zonder er iets van te onthouden en zijn zeer gemakkelijk om er mooie tooneelen uit te knippen met dit vooroordeel dat ze te veel uit het gewone zijn en het publiek de aard van dit of dat tooneel niet gewoon is. Van daar een «cercle vicieno », omdat juist de smaak

van het publiek door de regisseurs geschapen wordt evenals de mode door de groote kleermakers.

Doch laat ons de volgorde nagaan: Wanneer een werk gekozen is om als toekomstige film te dienen, wordt het ter hand gesteld aan de bizondere scenaristen, die het op hunne beurt om werken, altijd volgens de regelen der gewoonte.

Het scenario, aldus gefabrikeerd, komt in handen van den insceneerder. die het volstrekt moet volgen zooals hij nu opgesteld is.

De film wordt gedraaid; dan komen er andere deskundigen bij, die volstrekt niets weten van de oorspronkelijke geschiedenis en die er op hunne beurt beginnen aan te snijden, en « de beweging in brengen », dat is te zeggen de beweging die als overgang dient van het eene tooneel op het andere. Vervolgens wordt de band afgetrokken door een departement dat zich in dezelfde onwetende voorwaarden bevindt als het overige.

Men beseft gemakkelijk, dat door deze trouwe weergave, tot in welke verste verte de schrijver van een stuk vreemd blijft aan de kinematographische uitvoering van zijn werk en aldus zal men gemakkelijk begrijpen hoe het komt dat zekere filmen ver onder het peil blijven der kunst.

De middens, de daden, de gedachten, de avonturen der personnages eindigen altijd met hetzelfde slot: «het overeengekomen doorgewone ».

Het is «het doodgewone» dat het groot kwaad, de verlamming is der Amerikaansche filmen.

Een ander ongelijk in de amerikaansche filmen bestaat in het feit dat op de «star», en bijna altijd op de «star» alleen, de hoop van bijval van de film berust; noch de schrijver, noch de insceneerder (behalve Griffith, Cecil de Mille en een paar andere) staan op het voorplan in de aankondiging van de film. Het publiek wordt verzocht om Marv Pickford. Charlie Chaplin, Douglas Fairbanks, Norma Talmadge te komen zien.

Nochtans, zonder het gekende talent dezer sterren te willen schaden moet men toch bekennen dat het een betreurenswaardige staat van zaken is.

Inderdaad, in deze voorwaarden, komt de letterkundige waarde van het werk.


« CINEMA WERELD »

noch van het scenario, bijna niet meer in aanmerking en eindigt in de oogen der bestuurders, die vet betaalde kontrakten hebben, met die stars geene waarde meer te hebben.

Wat men zou moeten hebben, dat zijn geschiedenissen waar de vertolking door verschillige « stars » gebeurd, zoo mannelijke als vrouwelijke, en vermits het publiek gewoon is geworden van altijd dezelfde « stars » in dezelfde rollen te zien, is daar weer eene steeg zonder uitweg. Aldus is Mary Pickford veroordeeld om altijd de Mary Pickford’s te spelen, Fairbanks de Fairbanks’ en zoo voort.

De insceneerders en de cameramen berusten op de volmaaktheid hunner toestellen en der technische middelen, maar verliezen alle besef van persoonlijkheid om te vervallen in eene mekanieke werking: zij beperken zich tot gekatologeer-de effekten, op voorhand gekend en gemerkt «standaardeff ekten». Dit maakt

VRIJE TRIBUUN

Bioskooppubliek

In de bioskoop vindt men toeschouwers van alle schakeeringen.

A houdt alleen van verfilmde romans, die hij gelezen heeft en toch zoo mooi heeft gevonden. B bewondert star Zoo-en-zoo en zal slechts een kinema betreden, waar de naam van zijn lievelingsartiste op het programma prijkt. C. redeneert dat het nergens zoo donker en zoo... aangenaam is, en komt met zijn liefje naar de kinema. D heeft een lastige...' schoenmoeder, b. v. Hij verveelt zich thuis en zoekt nu en dan zijn heil en troost in de bioskoop. E heeft wekelijks een vrijbiljet en zal daaroom maar in de bioskoop zijn ontspanning zoeken. F volgt een episodenfilm, waarin het aantal episoden evenveel dooden vertegenwoordigt, en wil natuurlijk de alles herstellende ontknooping zien. Dan heeft men G, die af en toe de kinema binnenloopt, om de mooie muziek, die er wordt gegeven. H zal enkel kinema’s bezoeken, waar aan de deur vermeld staat: Kinderen onder de 16 jaar niet toegelaten. Dan is bet immers eerst de moeite waard! I is een verwoede tooneelminnaar, die enkel de kinema bezoekt als er een film wordt gegeven, die ook op het tooneel wordt gespeeld. Enkel om te kunnen vergelijken? J, als sportliefhebber, stelt alleen belang in sportfilmen, gekiekte bokskampen of iets dergelijks. K zal...

Helaas, ik vrees dat ons alfabet te klein is!

Filmliefhebbers, die er zich niet om bekommeren of star Zoo-en-zoo meespeelt, noch dat het een oorspronkelijk of bewerkt scenario is, maar die alleen naar de kunstwaarde oordeelen, zijn even zeldzaam als witte olifanten.

Dat gansche alfabet van filmtoeschouwers, ziedaar het oordeelend en meestal veroordeelend publiek.

dat men dikwijls filmen ziet, voortgebracht door studios van eersten rang. waarin men bestatigd dat de verlichting alles behalve onberispelijk evenals het spel der acteurs, onvolmaakt is, alleenlijk omdat iedere groep zich de moeite nit wil doen om zich in de bijzondere gevallen in te leven en eigen te maken.

Ten andere, in de Amerikaansche studios is het een rotsvaste gewoonte alsdat de «stars» meer recht op persoonlijke belichting hebben als de andere vertolkers, en hoe meer de «star» in rang verheven is, hoe meer zicht zij hebben moet.Aldi gebeurt het dat in zekere tooneelen waarin de «star» voorkomt, het witte doek zoodanig belicht is dat de aangezichten a's weggevaagd zijn en deze voorkomen als een algemeen wit iets.

We schrijven nu 1923: misschien zal men er binnen een vijftigtal jaar anders over praten; wellicht ook in negatieve beteekenis. NEMO.

Kritikeeren is gemakkelijk, merkte een van de would-be medewerkers van de «Vrije Tribuun », een paar weken geleden, op. Neen, beslist niet!

, De kritiek is een kunst, die niet door A, B of C mag uitgeoefend worden. Havelaar.

Mijn oordeel

Geregeld ieder week lees ik de « Vrije Tribuun », en verkneuker me steeds in die uiteenloo-pende gedachten. Ik, voor mij, bezit geen speciale lievelings-acteur of actrice, doch vind bijvoorbeeld de Franche film « Jocelijn » een waar meestel werk van vertolking en tooneel schikking.

Daarentegen hebben we « David Copperfield », een Deensche film, met uitstekende acteurs, insge-ijks een juweel, eenig mooi. Vervolgens « Requisi-orium », « Het Mirakel », Amerikaansche filmen met Thomas Meighan, een man van groot talent. Ik hond evenveel van Norma Talmadge, van wie ik verscheidene goeie filmen gezien heb: « Mariage blanc »», « La fille de Malone », « Smiling

Through », en andere; en Betty Compson, de actrice met buitengewoon mimiek en gebarenspel. Dus men ziet, voor mij is de gedachten welke men van een film vormt, niet te wijden aan de indivi-dueele persoonlijkheid van de acteur, doch wel aan hetgeen hij de kunst levert door de vertolking van zijn rol en de opvatting van zijn spel. Wel neem ik me het recht eenige goede filmsterren te noemen waarmede ik als kunstliefhebber dweep, b. v. Mos-joukine, de vertolker van 1’«Enfant de Carnaval», André Nox in «15me Prélude», dan Strauss, enz.

Het is soms treurig als men aanschouwd hoe sommige acteurs en filmen kleingeestig worden beoordeeld. Ik hoop dat de kinema als een nieuwe kunst algemeen beschouwd wordt en dat men be-grijpe van hoeveel nut, evenals andere kunsten, voor de maatschappij kan zijn, opdat zij de haar waardige plaats in de samenleving mag krijgen.

Tot een volgende maal. Anhubny.

« CINEMAWERELD »

KINEMABRIEVENBUS

Luciano. — 1°) Is om technische redenen onuitvoerbaar.

2°) Als die met gevoel voorgedragen worden is er geen vrees voor narcose.

Frank Mayo. —- 1») Charles Hutchinson, adres: 801. Riverside Drive, New-York City (U.S.A.)

2°) Sessue Hayakawa, adres: c/o. Studios Eclair, 2, avenue d’Enghien, Epinay-sur-Seine (Paris); avec prière de faire suivre.

3°) Zenden beiden gratis de hun gevraagde photo.

Naamloos. — 1°) ’t Spijt ons geweldig, maar daar kunnen wij ons niet medei inlaten.

2°) Hoot Gibson, adres: Universal Studios.

Universal City (Cal.).

3°) Jackie Coogan, adres:c/o. Metro Studios, 1025, Lilian Way, Los Angeles (Cal.) U.S.A.

Jos Damsin. — 1°) De bijlagen zullen wederom verschijnen met het komend zomerseizoen.

2°) Voor adressen van Fransche filmartisten kunnen wij u niet anders dan u aanraden van regelmatig deze brievenbus te doorlezen en u zult er uwe gading wel in vinden.

3°) Ivan Mosjoukine, adres: c/o. Films Albatros, 106, rue de Richelieu (Paris).

N.-B. — Wij zelve kunnen er ons niet mede gelasten; wend u tot de eerste de beste boekbinder.

2°) Hoot Gibson, zie adres, antwoord aan Naamloos.

3°) Tom Mix, adres: 5841, Carlton Way, Hollywood (Cal.) U.S.A.

Richard S. — Mario Ausonia, adres: Cav. Ma rio Guaita, via Donizetti, 16, Torino (Italië).

2°) Rudolph Valentino, adres: 50 W. 67th. Street New-York City (U.S.A.)

3°) Van welke maatschappij was die film?

Charlie Chaplin. —• 1°) Geen moed verliezen; het gebeurt wel meer dat men eene photo ontvangt die zoo wat een jaar te voren was aangevraagd gewor den.

2°) Ja zeker, alles is mogelijk.

3°) De ware iwam van Zigoto is Larry Semon, en zijn adres is: Fitaeraph Studios, 1708 Talmadge Street, Hollywood (Cal.) U.S.A.

N.-B. — ’t Spijt ons te moeten zeggen dat uwe bijdrage voor de Vrije Tribuun niet is opgenomen geworden, daar zij van algemeen belang ontbloot was.

R. Antwerp F. C. — 1°) Eene klacht bij den postontvanger neerleggen en een onderzoek laten openen .

2°) Zeker meermaals schreven wij over Wanda Hawley.

3°) Ixmise Lorraine, adres:c/o. 6015 Hollywood Boulvard, Hollywood (Cal.) U.S.A.

Cullen my Favorite. — 1«) Helen Chadwich. adres: 4428, Sunset- Boulvard, Los Angeles (Cal. ) U.S.A.

2°) Tom Forman, adres: Lasky Studio, 6284 Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U.S.A.

3°) Eliott Dexter, adres: Arteraft Pictures, Hollywood (Cal.) U.S.A.

N.-B. — Zenden alle drie gratis hunne photo.

Jos. — Lucy Domine is eene Dnitsche filmster; gehuwd met Michaël Kertecz: «La Reine du Péché» is een Oostenriiksche film; adres: Siebensterngasse, 31, Weenen (Oostenrijk).

Marion. — 1°) Nita Naldi, adres: Paramount Pictures, 6284 Selma Avenue, Hollywood (Cal.) U.S.A.

2°) Clara Kimball Young, adres: Garson Stu diös, 1845 Glendale Boulvard. Los Angeles (Cal.) U.S.A.

3°) Mary Miles Minter, adres: 701, New Hamp shire Boulvard, Los Angeles (Cal.) U.S.A.

Harry Singleton. — 1°) Virginia Brown Fair, adres: Pathé Exchange, 25 West, 45th Street New-York City (U.S.A.)

2°) Geboren in 1884; adres: Paver’s Club, New-York City (U.S.A.)

3°) Joseph Schilflkrant, gehuwd met Elise Bartlett; adres: Griffith Studios, Oriental Point, Mamoroneck, New-York (U.S.A.)

N.-B. — Een brief voor de Vereenigde Staten behoeft nog fr. 0.50 port.

Elvira. — 1°) Ja, dit is de vrouw van dien artist; kunnen beiden in de Fransche taal geschreven worden.

2°) Gabriel de Gravonne, adres: 5, rue Lallier, Paris.

3°) Zal wel terecht komen.

Wally. — 1°) De filmen door de «Realart» maatschappij gedraaid, worden door de Paramount uitgegeven.

2°) Beiden filmen dragen onvoorwaardelijk onze goedkeuring weg.

3°) Is een Italiaansche band.

N.-B. — Wat wilt g’er aan doen m’n waarde! De waarheid dient toch geschreven te worden.

Leeuw van Vlaanderen. — 1°) Doorgaans knnt u de meesten in de Vlaamsche taal schrijven, daar i.ij er toch secretarissen op na houden, die het schrijven wel begrijpen.

2°) De hoofdvertolkers van « De Meesteres van het Heelal » was Mia May.

3°) Tom Mix, kan in de Fransche en Engeleche taal geschreven worden; zendt zijne photo gratis.

Lizette. — 1° en 2°) In welke filmen hebt u deze artisten zien spelen?

3°) Paul Hubert zendt de hem gevraagde photo tegen zending van 2 frank.

F .P. C. — 1°) Studios G'aumont, adres: 53, rue de la Villette, Paris.

2°) Studios Pathé, adres: 1, rue du Cinémato graphe, Vincennes.

3°) Studios Eclipse, 32, rue de la Tourelle, Boa: logne-sur-Seine.

N.-B. — De briefwisseling aan den bestuurder pan bovenvermelde adressen te zenden; als oningewijde zult u in die studios niet toegelaten worden.

Onzen Trio -— 1°) Jean Forest, adres: c/o. 3, rue de Rocroy, Paris.

2°) Jackie Coogan, adres: c/o. Metro Studios. 1025, Lilian Way, Los Angeles (Cal.) U.S.A.

3°) Martin Herzberg, adres: Nordisk Film, 46, Vimmelkaftet, Kopenhagen (Denemarken).

Osman Pacha. —1°) In «De Zaken van Aanatol» vertolkte Theodore Kosloff de roi van Oostersche prins. t

2°) Douglas Fairbanks heeft ongeveer een dertigtal banden gedraaid; zijne voornaamste zijn: «Robin Hood », «The Three Musketeers», «The Ma rk of Zoro ».

3°) De roi van Zabeth in « La Garçonne » werd vertolkt dor Stella Seager.

N.-B. — ’t Spijt ons, kunnen u niet aan bedoeld adres dier cigarettenfabriek helpen.

Wally. — 1p) De «Christie Comedies» draait alléén kluchten; de stichter en eigenaar Al. Christie is op zeer eenvoudige wijze begonnen en heeft tot hiertoe goede zaken weten te maken.

2°) Misschien zal « Robin Hood » wel te Meche len afgerold worden, maar dit zal nog wel een tijdlang aanloopen.

3°) « Bloed en Zand » (De Bloedige Arena’s) is een mooie film.

Goppie, Muequoy, Wally. — Bijdragen voor Vrije Tribuun niet opgenomen, daar zij niet belangrijk genoeg, ofwel te persoonlijk waren.

Nemo.

N.-B. — Vragen ons na Zondag toegekomen worden in het volgend nummer beantwoord.


6 H CINEMA WERELD »

Geïllustreerde Cinemanieuwsjes

LOIS WILSON

deze ex-schoolmeesteres, ira filmster, komt te hpwen met. Richard Dix. »

MAE MURRAY

Her portrayal of a chic French miss displaying all the Gallic verve and temperament promises to be a screen treat.

Mac Nur ray die « Fashian Row » komt te'eindigen, behaalt in « The Franch Doll » (De franschc Pop) een succes zonder weerga.

Men zegt dat de ondenkbaarste weelde is ver wezenlijkt geworden. Mén zegt o. a. dat Mae Murray in die film voor meer dan 100,COO dollar (2,000,000 fr.) aan toiletten draagt en dat zij zich met voor ineer dan 500,000 dollard (10,000,000 fr.) juweelen tooide. Natuurlijk was alles tijdens het draaien van die band. tegen brand en... diefstal verzekerd.

GLORIA SWANSON

Gloria Swanson, die te New-York vertoefde en men een dezer dagen te Hollywood terug verwacht te, is in de eerste stad gebleven, door eene zeer ernstige ongesteldheid achtergehouden. Men zegt dat zij lijdt aan kanker in de keel. Sinds eenigen tijd zeer vermoeid heeft Gloria haar filmarbeid niet wjllen onderbreken.

Zoocven vernemen we dat haar vader, Joseph If. Swanson, komt te overlijden aan een hartader breuk.

WANDA HAWLEY

Wanda Hawley, die sinds 1916 gehuwd was met Alien Burton Hawley, komt te scheiden. De rede nen door de artiste aangehaald zijn: « Mijn man weigert te werken, en leeft slechts van hetgeen ik verdien. Bovendien beleedigt hij mij wanneer ik hem geld weigerde, en noemde mij meermaals « Brainless foil > (Zottin zonder hersens).

« CINEMAWERELD »

ONS PHOTOHOEKJE

Pcdro Gladio ontving gratis de photo van Hobart Boswort 21 1/2x16 1/2, na 2 maanden; Harry Carey 21 1/2x16 1/2, buitengewone prachtphoto,. na 7 weken; William S. Hart, 22x17, na 6 weken; Priscilla Dean, 17 1/2x12 1/2, na 1 maand 2 dagen; William Farnum 17 1/2x32 1/2, na 1 maand 20 dagen; Charlie Chaplin 17 1/2x12 1/2, na 1 maand 3 dagen; Florence Vidor, 17 1/2x12 1/2, na 1 maand 11. dagen; Frank Mayo. 17 1/2'T2 1/2. na 2 maanden 10 dagen; Dorothy Philps, 17 1/2 x 12 1/2 na 1 maand 26 dagen; . Norma Talmadge, 24x19, buitengewone prachtphoto, na 2 maanden 10 dagen.

Gerard R. Thor. heeft de volgende photos ont vangen: Mia May, na 1 maand; Andrée Brabant, na 8 dasen; Suzanne Bianchetti, na 8 dagen; Lady Diana Manners, na 8 dagen; Gina Palerme, na 8 dagen; Sandra Milowanoff, na 8 dagen; Blanche Montel, na 4 dagen, allen postkaartformaat.

Harry Singleton ontving gratis do photo van: Viola Dana, formaat 11x17, na 50 dagen; Antonio Moreno, in Mexikaansch kostuum, na 30 dagen; Richard Barthelmess, na 68 dagen; Thomas Meighan, na 57 dagen; Lila Lee, na 64 dagen. Deze vier laatste zijn buitengewoon prachtig en allen groot formaat.

Berchem Sport ontving gratis de photo van Gina Palerme, na 7 dagen.

Alice Pavor ontving gratis de photo van Alla Nazimova, formaat 20x15, na 5 weken.

Usa ontvingt gratis de photo van Conrad Veidt, na 2 maanden.

Clematis ontving gratis de photo van Blanche Montel, na 5 dagen. Van Jean Toulout, na 7 dagen. Van Gina Palerme, na 9 dagen. Van Marthe Fer-tare, na 9 dagen.

Harry Singleton ontving gratis de photo van: 1. Alice Terry in haar laatste film Scaramouche, formaat 12 x 18 na 50 dagen; 2. Dorothy Philips formaat 13 x 18 na 50 dagen; 3. Ramon Novarro buitengewoon prachtig na 52 dagen;4. Betty Comp-son, formaat 19 x 24 na 44 dagen; 5. Hobart Bors-worth formaat 18 x 21 na 38 dagen; 6. Rudolphe Valentino, formaat 13 x 18 met schoone en lange brief na 50 dagen; 7. William Farnum, prachtig na 34 dagen formaat 20 x 25.

Charlie Chaplin ontving gratis de photo, post-koartformaat, van Sandra Milowanoff na 6 dagen. * *

Monidées ontving gratis de photo van Mae Murray, formaat 25 x20, en die van Lucie Doraine, postkaartformaat.

Cullen my Favorite ontving bratis de photo van Maë Murray, na 5 maanden; van Lila Lee, na 2 maanden; van Julia Faye met vriendelijk schrijven, na 3 maanden; Eddie Lyons, na 3 maanden en 10 dagen; Betty Balfour, na 4 maanden; Gina Kelly, na 3 dagen; Agnes Ayres, na'3 maanden en 2 weken.

Robin d’Artagnan ontving gratis de photo’s van Douglas, Mary Pickford, R. Valentino, Norma Talmadge, Tom Mix, W. Farnum, F. Mayo, Th. Meighan, Lui, Zigoto, Biscot, Charley, Maë Murray, L. Gish, V. Dana, B. Daniels, G. Swanson, Teddy, Th. Roberts en R. Denny.

Jos Damsin ontving gratis de photo van Ginette Maddie, na 5 dagen; van Andrée Brabant, na 5 dagen; van Norma en van Constance Talmadge, na 5 weken.

R. Antwerp F. C. ontving volgende photo’s gratis: Mannen: Douglas Fairbanks, na 3 maanden, twee verschillende; Georges Biscot, na 5 dagen; Max Linder, na 7 dagen; Georges Carpentier, na 4 wéken, in boxe-houding; Charlie Chaplin, na 5 weken; Theodore Roberts, na 5 weken, natuurlijk ment sigaar in den mond; Luciano Albertini, na 9 dagen; Lloyd Hughes, na 8 weken; Thomas Meighan, na 6 weken; Jaques Catelain. na 3 weken; Fernand Hermann, na 2 weken; William Farnum, na 5 weken; William Hart. na 5 weken; Clyde Cook, na 2 maanden; Lary Semon, na 2 maanden; Rudy Valentino, na 2 maanden, met een brief over het proces van Paramount met Rudy Valentino.

Vrouwen: Mary Pickford, na 4 maanden; Betty Balfour, na 4 maanden; Wanda Hawley, na 6 dagen, ontvangen twee dezelfde; Maë Marray, na 5 maanden; Flora Le Breton, na 4 maanden; Gina Palerme, na 7 dagenj Babe Peggy, na 2 maanden; Carol Dempster, na 5 weken; Andrée Brabant, na 8 dagen; Agnes Ayres, na 5 maanden, met twee schrijvensfeen van haar secretaresse en een van haar zelf, vragende om lid te worden van de Agnes Ayres Friendship dub van Hollywood; Elsie Fer guson, na 2 maanden; Blanche Montel, na 6 dagen; Sandra Milowanoff, na 8 dagen, twee verschillende; Henny Porten, na 9 dagen, mits opzenden van 1000 mark; Norma Talmadge, na 6 maanden; Dorothy G’ish, na 2 maanden; Marion Davies, na 1 maand, drie dezelfde photo’s, wraarvan ik er een heb afgestaan aan « Kinema- en Tooneelwereld».

Wilt gij het portret UWER GELIEFDE FILMSTERREN bezitten?

DE BESTE DER EGYPTISCHE SIGARETTEN


CYRANO DE BERGERAC

naar het werk van EDMOND ROSTAND en verwezenlijkt door AUGUSTO GENINA

voortbrengst Directtori Associati 1923

Rolverdeeling

Cyrano de Bergerac .... Pierre Magnier

Roxane ....Mile Moglia

Christiane ....Angelo Ferrari

Le Bret ....Schütz

Ragueneau....Alex Bernard

Een film die het zoo geroemde tijdperk der Fransche galanterie ten tijde Van Lode wijk XIV, behandeld, zal door het publiek ten zeerste gewild worden. Bovendien is de door iedereen gekende geschiedenis van Cyrano de Bergerac een aantrekkingspunt van belang en de bestuurders welke deze band op hun programma zullen brengen, boeken ongetwijfeld een prachtig kvssukses. Binnenkort hopen wij deze Fransche-Italiaan-sehe prachtfilm in een onzer groote Ant-werpsche Cinema’s te mogen bewonderen

IIS, Laekenslraat, 85, BRUSSEL


IO « CINEMAWERELD »

DE WIEG

(Le Berceau)

Roman van .... Brieux

Scenario van .... Olga Printzlau

Filmregie van .... Paul Powel

Rolverdeeling;

Dr Robery Harvey . . Charles Meredrith

Laurence .... Ethel Clayton

Lola Adair .... Anna Lehr

Webster .... Walter Mac Grail

mooie kliënte, Lola Adair, hem in zijne netten wil vangen, heeft zij er geene moeite toe.

Laurence, die hiervan op de hoogte is, richt zich tot den advokaat Webster, een vriend uit hare kinderjaren, en vraagt hem voor de echtscheiding te zorgen.

Harvey huwt Lola Adair, en Laurence Webster. En de kleine Doris moet nu hare ouderliefde tusschen twee huisgezinnen deelen.

Lola Adair is zekeren dag tegenover de kleine zoo woedend dat Doris er eene hersenschudding van opdoet.

Dr Harvey alléén wil zijn kleintje ver-

Ondanks het feit dat Dr Harvey een lief vrouwtje en een baby heeft, is hij niet gelukkig. Zijn klienteel laat veel te wen-schen over, en wanneer zekeren dag eene

zorgen en aan de wieg komt Laurence hem vervoegen, beiden beseffen maar een iets: Zij beminnen maar alléén én de moeder én de vader van hun kind.

Het Recht

te Beminnen

(Le droit d’aimer) (Behind the rocks)

Scenario van .... Jack Cunningham

Novelle van.... Elynor Glyn

Filmregie van ....Sam Wood

Rolverdeeling:

John Fitzgerald....Alec B. Francis

Theodora....Gloria Swanson

( Graaf Hector de Bracondale

Rudolf Valentino

John Fitzgerald leeft in gezelschap zijner dochter Theodora, van de laatste overblijfsels zijner fortuin. Om haar vader te redden schonk Theodora hare hand aan Josiah Brown, een bejaard man, doch zeer rijk.

Theodora s opoffering was zooveel te grooter daar zij een jongman. Graaf Hector de Bracondale liefhad.

M. en Mev. Brown gaan eenigen tijd in Zwitserland verblijven.

Tijdens een Alpentocht glijdt Theodora uit en blijft aan een uitsteeksel hangen. Zij wordt uit haar gevaarvolle toestand gered door Hectr en zij bekennen elkaar hunne liefde.

Te Londen teruggekomen, trachtte Hector nog meermaals Theodora te zien. en vele brieven werden tusschen elkaar gewisseld

Een meisje dat op Hector verliefd was, weet zich van .de brieven meester te maken en bezorgd ze aan Josiah Brown

Een eerste beweging was zijne vrouw te dooden, maar inziende dat hij, ouderling van zestig jaren, eene jonge vrouw liet leven zou benemen, neemt hij een manhaftig besluit. Hij zal naar de Sahara vertrekken.

Kort daarop komt bericht van Brown’s overlijden, en wanneer Theodora’s tranen, zullen opgedroogd zijn, zal zij ontegensprekelijk gaan naar hem die hare jeugd haar toekende.


12

.. CINEMA WERELD

Over de Grens

(An delà de la frontière) (Over the Borderi

Scenario van . . . .Albert Shelby Levino

Novelle van....Sir Gilbert Parker

Filmregie van....Penrhyn Stanlaus

Rolverdeeling:

Jen Galbred ....Betty Compson

Sergeant Tom Flaherty ... .Tom Moore Peter Galbred . . . .J. Farrell Mac Donald

Val Galbred ....Casson Ferguson

Snow Devil....Sydney d’Albrook

Korporaal Byng....C. L. Shumway

Pretty Pierre....Jean de Briae

Inspekteur Jules....Edward J. Brady

Borden ....Joseph Ray

woord te geven, op zijn ontslag dat hij binnen eenige dagen zou bekomen.

Eene hinderlaag deed eene buis ontdekken langswaar de alkool over de grens kwam. Flaherty had juist een onderhoud met Jen, en door een samenloop van omstandigheden verdenkt het meisje hem haar verraden te hebben.

Galbred over deze gebeurtenis ongerust, zendt zijn zoon Val een voorraad alkool in de hoeve Martin weghalen. Hij laat zich vergezelleen door eenige vrienden. Een Indiaan, Snow Devie, speurhond der politie, was hen reeds voorafgegaan. Een gevecht grijpt plaats en de ( Indiaan wordt gedood. Deze hoorde toe aan de politie: dit was de galg! Men moest dus zoo spoedig mogelijk over de grens komen.

Flaherty wordt door zijne oversten bevolen een verzegelde brief aan de grenspost te brengen om de moordenaar te doen aanhouden. Door een sneeuwtem-

Nabij de Canadeesche grens bevindt zich de kroeg Galbred, de verzamelplaats van smokkelaars, die onder de kundige leiding van Peter Macdonald, er toe kwamen sterke dranken ever de grens te smokkelen zonder dar,'e politie er iets van te weten kwam.

De sergeant des politie, Tom Flaherty die als politieman onmeedoogend vader Galbred naspeurt, bemint als mensch zijne dochter Jen, en wordt door haar bemind Maar zij wachtte om hem het japeest overvallen gaat hij bij Galbred schuilen. De patroon wist spoedig door de sergeant zelve van welke soort de brief was, dien hij op zich droeg: de ter dood veroordeeling van zijn zoon.

Hij doet Flaherty een slaapdrank innemen om hem alzoo te dwingen in zijn huis te blijven. Maar in zijn slaap spreekt hij eenige woorden uit die voor Jen als zoovele bewijzen zijn dat hij onschuldig is en haar nog bemint.

Zij zal zijne eer redden. Zij maakt zich

« CINEMA WERELD »

van Flaherty's uniform meester en gaat de brief in de postbus van den grenspost werpen.

Val door den sneeuwstorm verdwaald komt in de kroeg aangeland, nagezet door de politie. Maar Flaherty wiens dienst juist kwam te eindigen laat de politie hem achetrna zetten, terwijl Val, door de zijnen geholpen, de grens bereikt.

Flaherty op zijne beurt trekt ze ook over en een kus zijner verloofde is de be-looning zijne opoffering.

Nieuwstraat, 48, BRUSSEL

Deze drie groote banden zullen ongetwijfeld de clou uitmaken van het Paramount programma van dit seizoen. In al de vakbladen werden deze drie banden op groote lofartiekels onthaald, en wij voorzien voor de cinema-uitbaters welke deze banden op hun programma zullen brengen een reusachtig kassukses.

KINEMANIEUWSJES

Mary Pickford's nieuwe film « Rosita » staat nu op het programma van de grootste cinema’s te Chicago en te New-York. Te Chicago, in het Orpheus Theatre slaat deze film, als ontvangsten, het rekord sinds de zeventien jaar dat die zaal bestaat. Te New-York in het «Capital» staat « Ro-sita » al vier weken op liet programma, wat te New-York nog nimmer is voorgevallen. Al de dagbladen, zonder uitzonderingen, staan vol van lol' artiekels over de film zelve en over Mary’s spel.

Douglas Fairbanks komt een proces te winnen tegen filmverhuurders die tooneelen uit zijne vroegere banden hadden geknipt.

De geschiedenis van Hollywood, die men in een onzer vorige nummers gelezen heeft, zal men in een Mary Pickford’s film kunnen zien.

Een brand in de Universal Studios: De 'beken de Italiaansche villa welke men in «Vrouwen Dwaasheden » gezien heeft, is de prooi der vlammen geworden.

Betty Compson is terug bij Paramount en draait nu met Lewis Stone, Tully Marshall en Richard Dix « The Stranger ».

Norma Talmadge’s nieuw e film « Secrets » houdt tooneelen in uit de jaren 1865-1870-1888 en 1923 te Londen en in Aemerika. Zij speelt er een dubbele rol in: die eener vrouw van zeventig jaar, en die van een zeventienjarig meisje.

üoldwyn draait «Artists and Models», waarin

de 30 mooiste meisjes van Hollywood een rol is toegekend geworden.

Paul Duc, de kleine filmartiest die wij bewonderd hebben in « Champi-Tortu », « La Bouquetière des Innocents » is overleden,

Emil Jannings, de bekende Duitsche filmartist houdt er eene specialiteit op na rollen van gekroonde hoofden te vertolken. Na Lodewijk XV in « La Dubarry », Hendrik VIII in « Anna Bo-leyn », Pharao in «De Vrouw van den Pharao», Peter I in « Peter de Groote », gaat hij Nero in « Quo Vadis? » draaien.

Reginald Denny, de held der « Kid Roberts » filmen is door een auto-ongeval zwaar gewond geworden. Naar men zegt is hij een lid der natte gemeente en het zou dus een weinig zijne schuld zijn. Zijn leven is zelfs in gevaar en hij zal eenige maanden van het studio moeten verwijderd blijven. Reginald Denny is gehuwd en heeft een dochtertje.


« CINEMA WERELD »

Onze Ciné-Romans

De Lotgevallen eener Filmspeeîster

Door ED. NEORG.

2de VERVOLG.

Ik leunde naar hem over, mijn ziel was bij hem. Zeker moet hij dit gevoeld hebben want hij keerde lichtjes zijn hoofd naar mij en zag mij strak in de oogen. Hij keerde zich terug af maar telkens en opnieuw kwam zijn blik terrg 'naar mij alsof hij gewaar werd dat ik alleen het goede publiek was.

Ja, ik was een gek meisje. Maar in mijn geval, zijn vele meisjes gek. Het scheen mij dat hij en ik alleen waren zooals in een zijner tooneelen van een film. Ik was ontroerd wanneer op het einde het applaus opnieuw weerklonk en ik op het witte doek de woorden zag: «Goeden avond» terwijl ik de uitgangsmarche ispeelde en Roland Welles verdwijnen zag.

Wanneer de schouwburg ledig was, stond ik recht, nam de viooltjes en bracht ze tot mijn aan gezicht.

En plots stond hij opnieuw nevens mij.

« Vergeef mij» zegde hij, «ik vergat mijn hand schoenen».

Ik had ze niet gezien en nochtans lagen ze bij de viooltjes. Op hetzelfde oogenblik kwam mij in de gedachte dat hij de handschoenen opzettelijk vergeten had.

Ik reikte ze hem met bevende hand over.

« Het is hier een kleine donkere plaats», ver volgde hij.

« Het is vreemd» ging hij verder, «een meisje zooals gij, zoo haar brood te moeten verdienen».

Ik kreeg een ingeving.

« Het is ook tegen mijn zin», antwoordde ik.

« Wat zoudt ge dan willen?»

« Ik zou filmspeelrter willen worden!»

Hij glimlachte en zag mij vriendelijk aan, zooals het zijn gewoonte in al zijn filmen was.

« Alle meisjes willen dit worden», lachtto hij.

« Maar ik zal mijn zin nebben!» zegde ik beslist.

Ik kreeg moed.

Hij zweeg een oogenblik.

« Er is iets wonderbaars aan u. Ik kan niet zeggen wat. Misschien zult gij gelukken».

Aanmoediging van een groot man! Ik was er trotsch over. Hij had misschien nog verder gegaan doch op dit oogenblik riep Van Eeden zijn naam.

Roland Welles nam mijne hand. Ik beefde over het gansche lichaam.

«Luister » zeide hij haastig, «Ik deed mijn best dezen avond U op te merken. Indien het u ernsr is, wat betreft dit filmspelen, kom mij dan te NewYork opzoeken indien u de gelegenheid hebt er naar toe te gaan. Kom naar het studio. Ik zal trachten u daar eene kans te geven. Tot weerziens.

Van Enden liet hem uit.

Meermaals vroeg ik mij zelve af wat zijn woorden, meer nog, zijn manier van doen, tot mij be-teekende. Doch nu weet ik het. Hij heeft met te veel vrouwen gespeeld. En toen was ik niet veel meer dan een kind. Ik had nooit verliefd geweest.

Onnoodgi, Annette, u te vertellen hoe die hoffe lijke man op mij indruk maakte.

Die gansche zomer lag ik onder oen invloed van zijn stem, zijn blik, zijn glimlach.

Waarom u te zeggen die gansche zomer wanneer ik nu nog onder dien invloed lig?

Het was mij als in een droom. Ik denk er nu aan terug en kan natuurlijk niet begrijpen hoe ik aan mijn werk bleef. Natuurlijk was het al droomende dat ik mijn taak verrichtte. Ik zat aan de piano en speelde als een mekanieke pop. Nauwelijks zag ik voor mij de filmen afrollen of...hij moest er op voor-komen.Dan speelde ik voor hem alléén.Alsof hij me hooren kon. Voor hem speelde ik zooals ik nooit gespeeld had. Mijn spel was ten slotte een aktua liteit der vertooning.

Ik leefde alleen i.og wanneer ik in het theater was. Was het daar niet dat ik HEM ontmoet had. Ik ging naar mijn werk al vroeger en vroeger.Soms een half uur voor den aanvang. Daar zat ik dan in het donker tn speelde de gansche geschiedenis mijner liefde, verlangend hem weer te zien.

Hoe &ek, niet waar? Doch gij zult mij begrijpen.

Dit duurde zoo cenige dagen, tot zekeren avond Van Enden mij meedeelde dat er eiken keer voor de vertooning een klein concert zou gegeven worden zonder dat ik er extra voor betaald zou worden. Ziende dat ik er niet op antwoordde, maakte hij er een begin mede.

Hoeveel hem dit, dank zij mij, in den zak bracht, kan ik niet zeggen, maar ik was fier dat hij dit aan mij te danken had.

Die fierheid duurde niet lang, want ik droomde van naar New-York te kunnen gaan; daar zag ik eensklaps een uitweg. Voor mijn extrawerk zou ik meer loon vragen, dan kon mijn droom verwezenlijkt worden.

Wanneer ik te huis kwam, nam mijn droom een andere wending. Ik zag Roland Welles terug met de naderende Herfst. Ik zag zijn gelukkige glimlach. Hij was niet verrast mij te zien. Hij had in mijn blik gezien dat ik zeker komen zou.

En dan, wat een glorijrijke visioen zag ik door het succes welke mij wachtte. Hij had mij toch beloofd mij eene kans te geven. De gedachte dat ik mislukken zou was mij nooit te binnen gekomen. Met hem, als leermeester, kon ik niet mislukken. Hoe zou ik hem vergelden. Al dat succes beteekende voor mij dat ik hem met liefde beloo nen zou. Hoe onnoozel en onschuldig was ik.

De volgende Herfst, op een helderen morgen, ver scheen aan den ingang van het X.... Studio te NewYork, een meisje welke er uitzag als een Provin ciaalsehe.

Ik kan nog niet gelooven dat ik het was. Ei moest veel moed toe noodig zijn om te doen wat ik

deed.

Ik had alles te A.... opgeofferd met die plaats te verlaten en aan mijn vrienden vaarwel te zeggen. Van Enden had mijn salaris verhoogd waardoor ik had kunnen sparen. De heele zomer leefde ik in twee droomen: de droom van het filmspel en de droom, mijn held terug te zien. Ik wist, dat hij meer meisjes zag dan mij. Doch ik wilde hem laten zien dat ik niet was gelijk die anderen.

Dus, met al mijn moed verzameld, kwam ik in het leven eener groote stad.

Ik beken, wanneer ik ten lange laatste het studio

« CINEMA WERELD » 15

gevonden had, diens ingang passeerde, en op een bureel kwam w’aar een meisje aan de telefoon zat, ik mijn tegenwoordigheid van geest verloor, ik was er eene tusschen de millioenen, onbekend, onervaren, een vreemde tusschen vreemden.

Ik zette mijn valies op den grond want mijne hand beefde te veel.

« Ik zou M. Welles willen spreken» zegde ik tot het meisje.

Ik dacht dat zij mij bezag met een zonderlingen blik.

« Mr Welles?» herhaalde zij. Wie moet ik noemen? »

« Miss Moreland » (X).

Zij nam de telefoon in handen on belde zeker naar de groote man. Ik hoorde haar zeggen:

« Ja, zij verlangt u te zien. Moet ik haar binnen 'laten?»

Ik was angstig om de wonderbare kamer binnen te treden, de plaats waar al die schoone filmen gemaakt werden, doch het meisje zegde mij:

« Wacht een oogenblik. Hij komt».

Hem hier zien, in tegenwoordigheid van al die anderen? Dit had ik niet verwacht. Mijn hart zonk mij in de schoenen. Ik stond daar, spijt gevoelende dat ik gekomen was, dat ik ginder alles verlaten had. Nu, Welles of niets!

Plots ging de deur open. Ik stond aan den grond genageld. Een prachtig Aarabier verscheen, de fez op het hoofd, gedost in een schitterend kostuum.

Ik was zoo verbaasd dat ik niet spreken kon. Hij scheen mij niet wel gezind. Hij zag rond als was hij bang. Ik begreep dit toen niet.

Hij kwam naar mij toe en zag mij aan.

« Welnu? » vroeg hij.

« Gij zegdet mij dat ik moest komen » mur melde ik.

« Heb IK u dat gezegd?.. Wanneer?»

« Wanneer gij verleden zomer te A... waart en daar voor het publiek die speech deed».

Mijn hart was gebroken. Dit was te wreed. Hij herinnerde mij zelfs niet.

« A...., verleden zomer... laat mij even denken..»

! « De pianiste... herinner u maar... ik zegde u dat

ik wilde filmspeeîster worden...».

Ik kreeg weer hoop, hij boog zich naar mij toe met belangstelling.

« Ja, ja, ik herinner. En gij zijt gekomen. Dat is goed.

II lachtte.

« Gij zegdet ook mij eene kans te geven».

Zijn blik verduisterde.

« Dit is enmogelijk. Er zijn te veel aanvragen.»

« Doch....» antwoordde ik met tranen in de oogen, «ik heb die reis gemaakt omdat gij zegdet...»

« Lieve God! » lachtte hij. « Ik dacht dat het maar om te gekscheren was! En daarbij, eerst moet men aan het tooneel geweest zijn».

« Aan het tooneel?»

« Ja.... Ziehier... Ik wil u helpen. Ik heb eenen vriend te.... hij noemde eene plaats aan den anderen oever der rivier, in een Company. Ik zal u een briefje mede geven, eh?»

Zoo iets had ik niet verwacht. Doch ik ant woord de:

« Dit is vriendelijk van u.»

Hij vroeg verschooning en ging terug naar het studie. Eenige minuten later kwam hij terug met een briefje van aanbeveling.

Hij nam mijne hand en hield ze vast een wijl.

« Ik wil u beter leeren kennen» zegde hij. «Gij

(X) Onze lezers wordt er opgewezen dat deze geschiedenis echt is, maar dat de namen ver ändert zijn.

zijt gansch anders. Ga naar die plaats en ik zal met u in verbinding blijven».

Met een glimlach was hij verdwenen. Verdoofd, om zoo te zeggen, keerde ik terug naar de woelige straat. Doch mijne liefde was echt. Oogenblikkelijk vergaf ik Roland Welles voor met te zijn wat ik had gedacht. Alles wel ingezien was hij prachtig. En was het niet lief van hem om mij te willen helpen?... Doch, waar w'as ik aangeland? Welk een vreemd leven was ik tegemoet gegaan? Zou ik als tooneelspeelster gelukken? Ik, welke nooit tot het publiek gesproken had.

Niettemin ging ik naar den overzetboot.

En nu kom ik aan dit punt van mijn geschiedenis, moeilijk om schrijven. Ik kon er dezen avond niet aan beginnen... Vandaag zegde H..., tot mij: «Nel la, ge zoudt moeten op reis gaan. Gij doodt u langzamerhand.

Ah, indien hij wist... Goede H....! Waarom kan ik u niet beminnen zooals gij mij bemint?...Waarom staat HIJ in mijn hart, HIJ en niemand anders?.

Tweeman lwordt er gebeld. Het is bijna middernacht en II,.. bestuurt een tooneel in het studio. Niettegenstaande het kletteren van de regen op de glazen koepel hoor ik het sissen van de studio-boog-lampen.

Ik wil hier zitten schrijven tot H... gedaan heeft en dan hij mij naar krijgen.

Wanneer ik dus de plaats bereikte, aan den anderen oever tegenover New-York, met het gezegeld briefje van Roland Weles in de hand, was de namiddag reeds ver gevorderd.

Had niet een groot vuur in mijn hart gebrand, een vuur om mij waardig te maken in de oogen van mijn held, ik zou de moed met gehad hebben om het Henry Irving Theater binnen te gaan.

Het was een zeer goedkoop volkstheater van 3de rang. Mijn ontgoocheling was groot.

De namiddagvertooning was bijna geëindigd.

De portier, aan vvien ik naar Mr Snyder, de bestuurder vroeg, wees mij een trap op te gaan. Ik ging in het halfdonker naar boven en klopte aan de deur.

« Binnen!» riep een grove stem.

Ik opende de deur met een kloppend hart. Doch. zoodra ik de man zag, welke mij toelachte, was de angst verdwenen.

Hij zat tegen een vuil venster achter eene tafel met allerlei papieren en theater-tijdschriften.

Nu nog, wanneer ik aan den man denk, komt er mij een vreemd gevoel over het lichaam.

« Wat verlangt ge?» vroeg hit Ik overhandigde hem den brief en ging zitten. Hij zag mij strak aan, opende do enveloppe, haalde het blad er uit en begon te lezen. Daarna bezag hij mij met belangstelling en vroeg:

« Nog nooit aan tooneel gedaan? »

« Hoe weet gij dat gij zoudt kunnen spelen? »

« Indien ge mij een kans geeft, zult ge zien».

« Hm!... Mr Welles zou dit toch moeten weten.. Gij ziet er anders goed uit. Doch, gij zult moeten beginnen met alles te doen».

« Zeg maar wat ik doen moet».

« Een brief opbrengen; een ander maal een kruik water, maar het kan ook gebeuren dat ge op EEN enkele vertooning wel zes zulke rolletjes te vervullen krijgt. Ik geef u 15 dollars per week, maar ge moet zelf voor uw kleedsel zorgen».

« Ik zelf voor mijn kleedsel zorgen?» herhaalde

(Wordt voortgezet).


van 18 Januari tot - 28 Februari 1924 -

zal cle grootste manifestatie worden van

de FILMKUNST

H ACKIN

Karthuizersstraat, 9A. — BRUSSEL

in een buitengewone serie vao vijf films

SESSUE IIAYAKAWA

in zes buitengewone films

Drukt.«Neptune», Sfceenhorrwersveet. 88. Antw.

Groote Abonnement - Wedstrijd

Het Beheer van Kineina- en Tooneelwereld heeft door deze de eer aan hare geachte Lezers en Lezeressen mede te deelen dat het besloten heeft, premies, ten bedrage van

2500 franken

ter beschikking te stellen, aan hen die mede willen werken aan onzen Propagandadienst tot het aanwerven van nieuwe abonnés.

Als eerste premie:

DUIZEND FRANKEN

voor hem of haar die vóór den len Januari aan. staande ons de meeste abonné’s bezorgt voor het jaar 1924. Als tweede prijs voor den daaropvolgende stellen wij een prijs vast van

VIJFHONDERD FRANKEN

Verder hebben wij uitgetrokken voor de volgende begunstigden vijf prijzen van elk

HONDERD FRANKEN en tien prijzen van elk

VIJFTIG FRANKEN

De namen en adressen der begunstigden zullen in ons blad bekend gemaakt worden.


ItIKItKS en BOUTEILLES - en FUTS

La foiiriiliiire (lierait Auiiunoliilc

Tél. 2921

12, rue Van Ertborn ANVERS

Tel. 2921

Agence pour la Province d'Anvers du Vrai "FEROOO"

Agence pour Anvers des Roulements à billes S. K. F.

Agence générale pour la Belgique du Diamond et Noble's Polish

La seule maison de la place fournissant aux garages aux prix de gros

EXECUTION

Champ

rapide et SOIGNEE

Ö ANVERS

TéLÉPM'9209 •

PHOTOGRAVEURS INATEURS

Maison RERTHY

106, rue de l’Eglise, 106

FOUnUUUES

Arrangements — Réparations Conservation de fourrures

Prix avantageux

Travail soigné

N\3ILEZ

VOS

ENFANTS

BRITANNIA

17, ongue rue d’Argile

POUR AVOIR UNE BIÈRE BONNE ET SAINE

Adressez-vous à la Brasserie

VAN HOM BEECK

BERCHEM - Tél. 5210

ESE5E5a5E52SaS2SHSGüE5HSHSa5H5H5ESaSES

OUVRAGES DE DAMÉS K

OU Vit A C* ICS I WES SIA’ICS

LAINES, SOIES, COTONS, COUVRE-LITS, NAPPES, STORES, BONNETTERIE A LA MAIN. DENTELLES, JUMPERS

MAISON EM .'ft A

81 V A’IIWFIÎ KICA’

M WOL, ZIJDE, KATOEN, BEDSPREIEN, TAFEL-KLEEDEKEN, STORES, KANTEN, HANDBREIGOED, JUMPERS

Anvers, Rue Vo idälstraat, 15, Antwerpen

GARNITURES

POUR

Fumoirs, Salons, Boudoirs Chambres à coucher Verandah Fauteuils - Club

11, Longue rue du Vanneau

(près du parc)

MEUBLES

§ Les plus grands Magasins en Belgique 1

9 Longue rue des Claires 9

5 (près Melr)

urand choix de garnitures. 200 salles à manger, | I chambres à coucher, salons, cuisines, verandah's, | I bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc. |

liaison Américaine

Meilleur marché qu’ailleuis I Ouvert tous les jours jusqu’à 8 h. j Magasin fermé

0. d| ra-i

|| iwii »«il M

?! Autos pour Cérémonies. Mariages. B ptèmes €

fi et Fêtes

Garage J & H. DEHU

Téléphone 3107 ||

42, Canal des Brasseurs - ANVERS g VOYAGES A L’ÉTRANGER - EXCURSIONS

I? PRIX A FORFAIT

jti&ii

QQQ5n -

C E M eiiïre sr rmt20

BRODERIES

DESSINS MODERNES

PKR1.VG1C5, BOUTONS, POINTSCLAIRS. PLISSAGE

RYCKAERT

RUE RUBENS, 17, ANVERS

TRAVAIL SOIGNÉ ET RAPIDE

.. ENGELSCH HOEDENMAGAZUJX..

VONDELSTR., 19 CAUS (nabij St. Jansplaats

De laatste nieuwigheden in Vilten Hoeden

üitrje keus

Ziet Etalage


ROYAL - ZOOLOGIE CINEMA

Au P. js îles l’apte cl îles l'IépliiiDls

Ce film particulièrement intéressant a été divisé en six étapes qui sont 1rs suivantes:

A. — RANG O UN.

i. La Capitale de la Birmanie. — C’est une grande ville cosmopolite de 3oo.ooo habitants où à chaque pas la civilisation européenne heurte l’Orient, sans jamais se mélanger.

a. Les Eléphants au Travail. — Les parchyder-mes préhistoriques sont devenus les collaborateurs précieux de l’homme moderne. Le cornac, perché sur leur cou, leur parle, les excite par la pression de ses talons. Le docile animal, en s’aidant de sa trompe, de ses défenses, de ses pieds, pousse, déplace, porte les plus formidables troncs d’arbres et les range en bon ordre.

R. - BASSL-B1KMANIL.

i. Prome. —Brome fut naguère la capitale d’un grand royaume, mais ne compte plus que 3o.ooo habitants. De magnifiques pagodes sont les derniers vestiges du glorieux passé. Nous y assistons à des danses birmanes très typiques.

L’Iraouaddy. — Ce fleuve, donl les eaux jaunes entrent en crue chaque été, est l’artère maîtresse du pays et la voie de communication la plus importante, malgré le réseau de chemins de fer. Le traditionnel bateau, birman, à la poupe surélevée et sculptée, y croise le navire moderne et les radeaux interminables de bois de teck qui descendent des forêts du Nord vers les chantiers de Rangoun.

3. La Vie des Villageois Birmans. — C’est la vie ancestrale dans les villages entourés d’une barrière solide dont les portes sont fermées chaque soir.

C. — LA HAUTE-BIRMANIE.

1. Mandalay. — La dernière capitale des rois birmans (fondée en 1857-1860) et surtout remarquable par son splendide et immense palais.

2. Les mines de Mogok. — Renommées pour ses rubis étincelants et exploitées depuis, cinq siècles par des indigènes.

D. _ LE PATS DES PAGODES.

Les pagodes sont innombrables. La Pagode Swee Dagon est la plus belle et la plus sainte de l’Indo-Chine. Elle domine de loin le paysage et dresse fièrement sa coupole dorée de 98 ni. au-dessus d'un mamelon qui commande la ville.

La Pagode d’Aralcan, le temple de VEléphant Blanc (une des incarnations de Bouddha) sont d’une extraordinaire richesse d’ornementation.

Si la Birmanie est le pays des pagodes, on y trouve aussi des monastères par centaines. Les, bonzes, à la tête rasée et la longue robe jaune, ne vivent que de charité.

E. — LE CAMP DES ELEPHANTS.

Le pays, loin des chemins de 1er et des bateaux là vapeur, est couvert d’une végétation luxuriante. -Le travail des éléphants sur les chantiers de bois dure 8 mois par an; ensuite éléphants et cornacs

C PROGRAMME DU 9 AU 13 DÉCEMBRE

1. Faust

Ch. Gounod

Marche

2. Le Château de „Blois”

Vers le port d’attache

comique en 2 parties

s. Le Fils prodigue

comédie mondaine en 2 paît es 2m6 film des Elégances Parisiennes

6. Sang Vienr.oi*....Strauss

Valse

Au Pays îles faillite et te lié1"1"1111'

nplira ni ur,> licimkiiiio

voyage cinégraphique en 6 étapes

PROGRAMMA van 9 tot 13 DECEMBER

1. Faust....Ch. Gounod

Marsch 0

2. Het Kasteel wam » Biels"

3. Naar de haven

V icht in 2 deelen

De Verloren Zoon

Tooneelspel in 2 deelen 2me film der Elégances Parisiennes

6. Wiener bloed....SlraUSS

Wals 9

Iii ril iltriililiinini

Kmematografische reis in 6 tochten ;«

SEMAINE PROCHAINE

Les Egarées

drame moderne interprété par LOUISE GLAUM

Semainelde Noël

Premières représentations en Belgique de

La Légende de Sœur Béatrix

Légende dramatique composée et réalisée par J. DE BARONCELLI et interprétée par Sandra Milowanoff, Eric Barclay, et Suzanne Bianchetti. Adaptation musicale pour CHŒUR-MIXTE, ORGUE et GRAND ORCHESTRE

vont se refaire pendant 4 mois dans un « camp de repos ».

F. — UN PEUPLE LACUSTRE DANS LES ETATS SHANS.

Ce sont les indigènes qui vivent exclusivement sur le lac Inle, dans des villages aux maisons bâties sur hauts pilotis, entourées 3e jardins flottants.

Ce petit peuple lacustre possède naturellement des bateliers et des pêcheurs extraordinairement habiles; ils sont célèbres dans la région pour les régates qu’ils organisent lors des grandes fêtes.

lin lii’i liiml lier faplin tu te «lilaiin

1. De Hoofdstad van Birmanie. — Het is een jlcosmopolitische grootstad van 3oo.ooo inwoners Iwaar hij eiken stap de Kuropeeschc beschaving de lOoslersche raakt, zonder zich echter te ver-L| smelten.

2. D'e Olifanten aan den arbeid. — Beter dan 1 welke moderne machine is het werk van den

III

olifant. Deze, met een cornac op a’n hals gezeten, die hem toespreekt, hem met een stokje de juiste richting aangeeft, hem vleit en zelden steekt of slaat, is een onvermoeibaar werker.

B. —- BENEDEN-BTRMANIË.

1. Proma. — Deze plaats van slechts circa So.ooo inwoners, was vóór vete eeuwen de hoofdstad van een groot Rijk. Gelijk in de minste stad van dit land zijn er heerlijke pagoden, die de oude evolutie vereeuwigen.

2. De Iraouaddy. — Deze rivier met het gele water is de slagader van gansch het land en de beste verbindingsweg, niettegenstaande de moderne spoorwegen.

3. Het leven in de Birmaansche dorpen. — Het is het voorouderlijk leven in de dorpen waarrond een sterke omheining loopt, wier poorten iederen avond worden gesloten.

i. Mandalay: laatste hoofdstad van Birmanië’s vorsten (gesticht in 18.57-1860) en waar een prachtig en reusachtig paleis oprijst.

3. De Mijnen van Mogok. — Robijnen vindt men er en 5 eeuwen lang öntginden de inboorlingen dien rijkdom.

D. — HET LAND DER PAGODEN.

De eene pagode volgt op de andere, in gelijke en toch zoo diverse schoonheid.

De Twee Dagon Pagode is een der mooiste en de heiligste van Indo-China. Van ver belieerscht zij het landschap en teekent op den blauwen hemel haar g5 m. hoogen koepel, gebouwd op een der heuvelen der stad.

De Pagode van Arakan, de Tempel van den Witten Olifant (een der incarnaties van Bouddha).

Is Birmanie het land der pagoden, dan vindt men er ook kloosters bij honderdtallen. De bonzen (kloosterlingen), met geschoren schedel en geel kleed, leven slechts van de liefdadigheid.

E. — HET KAMP DER OLIFANTEN.

Het land, ver van spoorwegen en stoomhooten, is hier overdekt met overvloedigen plantengroei.

Het werk der olifanten en hun cornaks duurt 8 maanden; de vier overige maanden gaan zij zich a hermaken » in een rustkamp.

F. _ EEN VOLK DAT OP EEN MEER LEEFT.

Dat zijn de inboorlingen die uitsluitend op het

meer Inle leven, in dorpen waarvan de huizen gebouwd zijn op palen en omringd van drijvende tuinen.

Dit meren-volk bezit dan ook begrijpelijkerwijze ongemeen knappe roeiers en visschers.

Het is overigens beroemd in de streek voor de wonderbare feesten op het water ingoricht tijdens de godsdienstige feestdagen.