10,000 frank

geldprijzen en talrijke prijzen

in natura

cWadsirijd

Door de

Dan ‘Helgië

Sedert men weet dat we ons met cinema-aangelegenheden bezig1 houden stroomen aanvragen van jonge elementen, welke de loopbaan, van film-kunstenaar of film-kunste-nares zouden willen betreden.

Duizenden jonge meisjes en vrouwen, in alle steden en dorpen, uit alle standen; duizenden mooie menschenkinderen, met 'n bekoorlijk figuur en een typische uitdrukking, bieden zich aan als cinema-artiste op te treden.

Welnu, De Cinema en zijn zusterblad Ciné-Revue, willen dien zoo dikwerf uitgesproken wensch onzer vrouwelijke bevolking, niet langer onbeantwoord laten. En met dit doel zetten we vanaf heden op touw, den meest boeienden prijskamp dien men denken kan: De Wedstrijd voor de meest Photogenieke Vrouw van België. — 10.000 frank geldprijzen en talrijke prijzen in natura.

Aldus geven we elke lezeres van De Cinema een kans, om te toonen dat ook zij de noodige bekoorlijkheid bezit om als film-artiste, eer en roem te verwerven.

Eén hoofdvereischte wordt van de candidaten evenwel gevergd: dat ze photo-geniek zijn: d. i. dat haar gelaatstrekken die hoedanigheden bezitten, zonder dewelke men niet, met kans van welslagen, een filmrol vervult.

Hoe over deze bijzonderheden geoordeeld, wordt in hiernaast omschreven reglement, waarnaar we alle deelneemsters verwijzen. Ook uiten we onze overtuiging dat bij drommen, uit alle oorden des lands, blonde kopjes en brunette’s, jonge meisjes en volwassen vrouwen — héél de bloem onzer bevolking — met graagte aan onzen prijskamp zullen willen deelnemen. DE REDACTIE.

Reglement voor de Candidaten

1“ Mogen deelnemen aan dezen wedstrijd, alle vrouwen of jonge meisjes van Belgische nationaliteit, die voor 15 Maart den leeftijd van 16 jaar bereikt hebben, en de hierachter omschreven bepalingen zullen volgen.

2° De candidaat zal aan het adres van De Cinema laten geworden:

a) Twee harer portretten, het eene de face en het andere in profiel (postkaart-formaat), maar zoodanig dat het gezicht 2 centimeters hoogte heeft;

b) Den bon, vastgehecht in de De Cinema (zie blz. 15), nauwkeurig ingevuld.

De briefomslag, portretten en bon inhoudende, moet het volgend adres dragen: DE CINEMA, Charles Decosterstaat, I0-I2, Brussel, of Provinciestraat, 24, Antwerpen, alsmede de aanwijzing: Wedstrijd van de meest Photogenieke Vrouw van België.

3° Een portret van elke deelneemster zal in de bladen van DE CINEMA verschijnen.

4° De in artikel 2 genoemde zendingen zullen ontvangen worden vanaf 15 Maart tot en met 15 Mei 1923. — Na dit tijdsip zal geen enkel candidatuur in aanmerking genomen worden. Op tijd en stond zullen de portretten der candidaten verschijnen in De Cinema.

5° Een jury, samengesteld uit: Drie cinematographisten, drie Belgische kunstenaars en drie Belgische dagbladschrijvers of letterkundigen, zal gelast worden eene eerste keus te doen onder de duizenden candidaten en er 20 aan te duiden, waaronder het Belgisch publiek de meest Photogenieke Vrouw van België zal mogen kiezen.

Die 20 candidaten zullen op de kosten van De Cinema gefilmd worden en zullen dus tegelijkertijd op het doek en in de nummers van De Cinema verschijnen, ten einde de keus van het publiek te vergemakkelijken.

Wie deel neemt aan onzen prijskamp, neme de bepalingen van het reglement in acht en vuile den bon in, verschijnend op blz. 15 van DE CINEMA.

JAARGANG

1923

UITGEVER

3. MEUW1SSEM.BRU5SEI

TEL. 3167

REDACTIE

B8U55EL. (H DE C05TER5TR. 10-12 ANTWERPEN. PROVINCIE5TR.9V

HET NUMMER JAARABONÏ

VERSCHIJNT OP VRUDAG

OMZ zm

FILMSTER,

Ze heette feitelijk Appolonia Chalu-pez, tot groote sym-

Ï>athie voor de Ita-iaansche dichteres ( \da Negri, haar er toe bracht van naam te veranderen.

Te Bromberg, in Polen, is ze geboren: haar vader werd tijdens een bloedige omwenteling doodelijk gekwetst, en de kleine Pola was wees, eer ze nog haar zevende jaar bereikte.

We hebben reeds gezien, hoe verschillende andere bekende film-artisten, die later door talent, hardnekkigen arbeid en goeden smaak zouden uitmunten, zich vroegtijdig uit den slag hielpen, en reeds als kind, den harden « strijd om het leven » moesten aanbinden, v Noch Mary, noch

Charlie, noch vele andere’ hedendaagsche gevierde helden, hadden een makkelijke jeugd. Vrienden hielpen de kleine Pola, nadat ze de lagere school doorloopen had, tot de dansschool van Petersburg. Doch, groot was de lust van ons bakvischje, naam te maken als comediante. Zoo groot was haar aanleg dat, in het Konservatorium van Warschau, ze er in slaagde binnen het jaar het programma van drie jaargangen te bestudeeren.

« — Ik had — vertelt ze zelf — een voorliefde • voor drama's, en bijzonderlijk voor tragische pantomime, welke ik met een waar genoegen vertolkte: een flink succes had ik dan ook-geoogst in den rol van « Hannele » van Gerard Hauptmann. Een jaar nadien, kreeg ik een engagement van den « Hof-schouwburg », waar mijn eerste rol die was van een groote danseres in « Sumurum ». Het prachtig slagen van dit stuk bevestigde mijn voornemen, in voortbrengsels der « stille kunst » op te treden.

» Zelf schreef ik het scenario van het eerste drama, dat ik vertolken wilde voor het doek. Boven alle verwachting was het succes van dien film, die mij in Rusland en in Polen bekend maakte. Verschillende interessante voorstellen werden mij gedaan door belangrijke Russische filmhuizen, en

im mn

zoo bleef ik tot 4a de inneming van Warschau door de Duitschers, mij gelijktijdig aan de « stille kunst » en aan het theater wijden, »Met groote voorzichtigheid deden toen de Poolsche film- ondemem: ngert hun eerste stappen. Om het pessimisme en de lankmoedigheid mijner mede« burgers te overwin- -nen, zag ik mij gedwongen aan alles de de hand te zetten: zelf schreef ik scenario's, vervulde de hoofdrol, ja, hield me ook bezig met decors en tooneel-schikking; was de film eenmaal afgedraaid, ondergetee-kende knipte en plakte de celluloïd-band, met een werkzaamheid en geduld, die me heusch tot eer strekte I »

Doch, waarom langer in « 't klein » werken, als iets grootsch op touw werd gezet in Duitschland? Met Max Reinhard trok Pola naar Berlijn, om opnieuw op te treden in «Sumurum»; Ernest Lubitch begreep, aat het zonde ware, deze jonge, enthousiaste kracht, niet uitsluitend voor bioskoop-pro-ducties te gebruiken. En weldra was Pola’s droom verwezenlijkt: ze zou voortaan het voetlicht vaarwel zeggen, en zich geheel en al aan de Kinema wijden.

« Geheel en al » merkte ze zelf op: « de nieuwe kunst is een hardvochtige meester, die me gedwongen heeft in de nabijheid van de studio’s te leven, terwijl mijn echtgenoot. Graaf Eugeen Domleski, bevelhebber van Sosnowice, duizend mijlen ver verwijderd bleef... »

Dat de schoone Poolsche zich deze ' afwezigheid niet te zeer aangetrokken heeft, begrepen we uit de berichten, die ons in de laatste tijden uit Amerika toekwamen.

Inderdaad, landde Pola, in September 1.1., te New-York, waar ze onder leiding van Georges Fitzmaurice, aan verschillende film-opnamen zou meedoen. Intusschen, hoorden we dat de gewezen Gravin Domleska, nu gescheiden was, en dat huwelijks-

verschijning. Ze is niet het mooie-wuftige popje, slechts voor het ver-, tolken van sentimenteele rollen geschikt: beweeglijk zijn haar gelaatstrekken, karaktervol haar expressie, diep, ingewikkeld en sterk is de uitdrukking die ze haar gezicht kan geven, beurtelings vreugde, haat, leed of wroeging vertolkend.

Eene ervaring op kunst- en kine-ma-gebied, geput in schouwburgen en filmondernemingen van Polen, Rusland, Deutschland en nu Amerika, zal zeker, bij een zoo buitengewoon goed aangelegd element, prachtige resultaten leveren: we verwachten daarom met spanning wat Pola Negri in de U. S. studio's presteerer» zal; kome gauw de tijd dat we ook eenige harer Amerikaansche filmen bespreken kunnen. MARNIX.

plannen door haar en Charlie Chaplin gesmeed waren;- zelf kwam een daarna tegengesproken bericht, dat Pola Negri met Chariot in den echt getreden was.

Doch, dit alles zijn intieme aangelegenheden, welke we verder in De Cinema onbesproken wenschen te laten.

Waar we der lezers aandacht op willen vestigen is, dat voortaan de door Pola vertolkte films, aan alle eischen der Amerikaansche techniek zullen beantwoorden.

Zagen we ze reeds zeer verdienstelijk en waarlijk artistiek werk leveren, in zekere ook ten opzent zeer in den smaak vallende filnaeRT'thans mogen we hopen, dat het talent der Poolsche talentvolle artiste, tot rijping zal komen onder de wijze leiding van Amerikaansche directors.

De eerste bladzijden van ons tijd-schriftje-hebben we heden gesierd met jjoetretten van Pola Negri; de eene zooals ze ons wist te boeien in de door haar vertolkte rollen, de andere zooals ze zich reeds eenigszins « ge - amerikani-seerd »,voorYankeesche oogen voordoet.

Pola Negri is een elegante, bevallige en zeer photogenieke

Bekende figuren uit de Cinema-wereld

\( Vervolg van hh. 5)

Sindsdien hebben de films van den groeten Amerikaanschen « producer » elkander opgevolgd, zoodat we slechts de bijzonderste kunnen vermel-Tlen: « Jydith van Betulia, Home Sweet Home, The Great Lass, Wày Down Eest, Dreamstreat, De Twee Weezen », deze drie laatste films vooral, liggen ons nog versch voor den geest, en waren het onderwerp van vele kritische besprekingen. * De Straat der Droomen » was eenigszins *op expressi-mistische middelen behandeld; 't was een karaktervol ontwerp, met fijngevoeligheid en originaliteit bewerkt. « Way Down East » is een geweldig, uiterst boeiend verhaal. Voor geen technische moeilijkheden heeft de maker geaarzeld om eert prachtig geheel te vormen, uiterst verzorgd in alle opzichten. Want dat is de bijzonderheid in Griffith s, werken: hij interesseert heel het publiek door de boeiende toestanden van het verhalende gedeelte, door het spannende van de actie; doch tevens schept hij, voor wie artistiek aangelegd is, waarlijk groot genoegen door het typisch behandelen der karakters, en niet minder door de schoonheid var* decors, gebarenspel, lichtspelingen en zoo meer.

Zelf van een banaal onderwerp als « De Twee Weezen » wist hij een uiterst interessant geheel te maken. Wel hield hij zich niet geheelaan de gegevens van het oorspronkelijk werk waaruit het scenario werd geput, wel verviel hij soms in karikaturale portretten'; maar zijn film is levend, boeiend als geen en genietbaar voor alle lagen des volks. In hoeverre Griffith in gebreke bleef in zijne tafe-reelender Fransche Revolutie, is het onderwerp geweest van menige soms vinnige kritiek. Maar wat nooit genegeerd werd, is de oprechtheid van dien man, zijn moed en werk™, zaamheid, ja we zouden haast zeggen zijn genie. Emka.

Bekende figuren uit de CinemaHwereld

David Wark GRIFFITH

Een idealist, maar ook een schepper, een der ‘«erste die begreep dat het voortbrengen van bevende beelden eerder een uiting van kunst diende te zijn dan een winstgevende zaak. Als velen, die zich later tot de bioskoop geroepen voelden, was Griffith eerst tooneelspeler en letterkundige. Eenige ja ren vóór den grooten oorlog, had hij reeds de verschillende cinematogra-phische vraagstukken in Amerika bestudeerd, zoodat, wanneer de oorlogvoerende landen de cine-ma-produktie zoo goed als stop zetten, hij met kennis van zaken kon optreden als leider van de nieuwgeboren Amerikaansche industrie.

In de jaren 1912 en 13, was hij in dienst van de Reliance-Majestic en van de Biograph - Company, waar hij artistiek en tevens zeer doelmatig werk leverde, als « director », d. i. tooneelschikker. Doch, het was pas in « Triangle » dat den veelbelovenden schepper gelegenheid geboden werd, onafhankelijk te werken, en gevolg te geven aan zijne inspiratie.

Die man zag groot, wilde al het conventioneele afwerpen, betreurde dat winstbejag te dikwijls de •drijfveer was bij het opvoeren van cinematogra-phische films. Hij zag in, dat, zoo men niet voor

goed afzag V8n de banale cinema-verhaaltjes en zoutelooze sketche’s, het groot publiek weldra afkeer zou gevoelen voor doek-tooneelen, en dat Lumière’s uitvinding nooit die vlucht zou nemen waartoe ze geroepen was.

Griffith stichte een eigen companie, en weldra kwam hij te voorschijn met een prächtigen band, voor dien tijd een openbaring; « Intolerance ». Het was geen meesterwerk, het was zeker voor verbetering vatbaar, en zeker heeft men sinds het verschijnen van dien film, in alle landen, even goed en zelfs beter werk geleverd. Maar hét was een stap vooruit op den te bewandelen weg; de Amerikanen leerden hieruit dat de bioskoop inderdaad een bron van schoonheid kon worden, en dat zoo de Amerikanen een vooraanstaande plaats wilden innemen op cinemato-graphisch gebied, het oogenblik uiterst goed gekozen was. En nu volgden andere voortbrengsels waarin eenerzijds de techniek van den meester goede uitslagen gaf, waarin ten anderen hij de vrije teugel gaf aan de gevoelens van zijn kunstenaarshart. « De Harten der Wereld » diende als uitstekend propaganda-middel voor de zaak der Geallieerden in de Vereenigde Staten; « Broken Blossoms », misschien Griffith’s meesterwerk uit zuiver artistiek oogpunt, boeide alle kunstkenners. (Zie vervolg bz. 4 )

Griffith.

Dreamstreet.

Wel had, gedurende de oorlogsjaren, de Franse he ei ne m a- ni j v er h e id .veel van mededinging te lijden: tot in 1914, werden de Fransehe films over geheel de wereld verspreid, en het land d»t den gebroeders Lumière het leven schonk, genoot de eer en het voordeel eerste in rang te zijn onder de « levende heelden »-producenten.

Doch vier jaren krijg moesten noodzake-iijk ook dezen tak van industrie haast met verlamming bedreigen. Alle jeugdige krachten waren naar het front getrokken en de meeste nijverheidsinrichtingen werden ten dienste van 's lands verdediging gesteld. Het weinige door de F rausche studio’s geleverd bereikte België niet, en ten onzent, evenals •ju neutraal en bezet gebied, werden we overstroomd met Duitsche films. Dat deze tamelijk primitieve afbeeldingen niet in den smaak vielen, weten we van dezen, die het land niet verlieten gedurende de oorlogsjaren. En .niet alleen uit rede van sympathie-met de voortbrengers, doch uit voorliefde-voor het voortgebrachte, hebben we de terugkomst der Fransche filmen ten onzent begroet. Eerst was we! gedurende een paar jaren de Amerikaansche rolprent meester van-' de Europeesche markt, doch langzaam en zeker hebben de F’ransehen op cinema-gebied eene nieuwe plaats weten te veroveren, on-middellijk na die hunner Yankeesche mededingers.

Onze Zuiderburen beschikken niet over die geweldig finantieele middelen, die een Griffith, Fox of Zukor toelieten periodisch grootsch opgevatt« producties te scheppen; doch in de meeste gevallen weten ze zich de verbeterde Amerikaansche techniek eigen te maken en munten uit door goeden smaak er» artistiek gevoel, eigenschappen welke ten allen tijde eigen waren aan de Fransche kunstenaars.

De groote huizen, Pathé, Gaumont en Aubert werden sedert 1918 nieuw leven ingeblazen, terwijl meerdere firma’s, als Eclipse, Eclair, Gallo-Film, Phocéa, Ermolief en an--dere, verdienstelijke en uiterst goed begrepen producties leverden.

Herinneren we slechts eenige onder de voornaamste .films,,5ni decze laatste vijftig maanden door de Fransch-en op de markt gebracht, en met welverdiend succes begroet •: « De Drie Musketiers », naar Dumas’ meesterwerk, thans gevolgd door « Twintig jaren nadien »; « De Keizer der Armen. », met Mathot, en « Het Rad », door den bekenden Severin Mars meesterlijk vertolkt. Imtusschen speelde Prince de hoofdrol in een prettige reeks sketch’s, waarotoder « Chouquette ». -« Prince door Rigadin geplaagd », eene waar-•deerende vermelding verdienen.

Bij Gaumont verschenen zooals voorheen, de bij het groot publiek zoo gewilde ciné-romalns, door Biscot, Herreman, Matihé, Michel en Sandra Milowanoff met kundigheid vertolkt. Het laatste, « Parisette », behaalde minstens evenveel succes als de voorafgaande, Judex, Tih-Minh, Barrabas en « De Twee Meisjes ».

René Navarre, een zeer populair toon e e l-schikker, maakt ook vaini den huldigen smaak van het publiek voor episodische filmverhalen gebruik, om « De Man met de drie Maskers » en « Klaver Zeven » op het doek te brengen.

Zonder in langdradige beschouwingen te vervallen, willeim we toch even de titels van «enige goed geslaagde Fransche producties aangeven, welke ook ten onzent het publiek zeer boeiden; het zijn « De Zonde van Odette Maréchal », « Vendémiaire », « De Roeping van het Bloed », de 10e symphonie: « La Hutte », « Margot », « Atlantis », «De Kroeg»,

(Zie vervolg bz. 70.)

M. Feuillade.

aan

-oniniinniiiiiiii>i>iH|i'1'111

Een keur en keus van mooie en photogenische vrouwen biedt de cinema-wereld; hier zien we eenige der beroemste schoonen:

Nita Naldi. Eve Francis, Mary Clark, Raquel Meller, Madys, Marquisette Bosky, Virginia Valli, Priscilla Dean, Lya de Putti, Elena Tarzia. Emmy Lynn. Wanda Hawley.

to DE FRANSCHE FILMINDUSTRIE

(Vervolg van bh. 6 en 7.)

Wel is waar, dat ongerekend hun ingeboren smaak en schoonheidszin, onze Zuiderburen over nog andere onschatbare voordeelen be-' schikken. Hun ruime litteratuur biedt een onuitputtelijke bron voor het bouwen van scenario’s. Evenals die van Dickens, schijnen de typen van Sue, Dumas, Mary en Zevaoo als voor cineromans geschapen. Daarbij leveren zekere romantiekers, Hugo en Musset, en zekere naturalisten, als Zola en Flaubert, zeer gefouilleerde karakters, misschien nog beter op het doek dan in het geschreven boek uitkomend.

In de laatste jaren schijnen zelf eenige auteurs er aan gedacht te hebben, bij ’t neerpennen hunner werken, dat deze ook cineroa-tograpisch zouden kunnen behandeld worden. Zoo kregen we Benoit’s « Atlantide », een meesterstuk dat tot in Amerika den grootstad bijval genoot, en zoo belooft men ons voor binnen kort de veel besproken studie van Marguerite, « La Garçonne », op het dek te vertolken. -

Wat deze overbrengingen mogelijk maakt, is het feit dat Frankrijk op een keur van., uiterst goed geschoolde artisten beschikt. De Comédie Française, waar vele sociétaires als Signoret en Robinne het niet beneden hunne waardigheid achten even dikwijls in de studio’s als voor het voetlicht op te treden, levert zeer goede krachten die met hart en ziel aan cinema-producties meewerken. Gevoelvolle artisten zijn ook Gina Païenne, Gina Relly, Huguette Duflos, Andrée Bmbamt, Bianchetti, Napierkowska — we noemen ze zooals ze ons onder de pen komen, weUioht eenige der meest merkwaardige vergetend. Onder de mannelijke figuren dienen o. m Krauss, Mathot, Melchior, Nox, Toulon t vertyon tot deelname aan den Prijskamp

voor de

Ócboonste en cïMeesi c7)botogenieke üroum van ‘Delgië

Mevrouw )

geboren te .... den wonend: .... straat, n'. te wenscht

deel te nemen aan den prijskamp voor de meest photogenieke vrouw van België.

Aan het bestuur van De Cinema, met de meeste Hoogachting

(Handteekening)

N. B. — Duidelijk en leesbaar dezen bon invullen, en het zenden aan 't volgende adres:

De Cinema, 10-12, Charles De Costerstraat, Brussel, of Provinclestraat, 94, Antwerpen.

meld, alsook den typischen Tramel, zoo sympathiek in « Le Pouff ».

Frankrijk is voorzeker het land waar, én op zuiver artistiek, én o p technisch gebied, de meeste zoekers te vinden zijn, die voor doel hebben de cinema nieuwe banen te doen bewandelen. Dellue, Lherbier, Germaine Dollar, Hervil, Poirier, Mercanton en Le Somp-tier, zijn de aanvoerders der nieuwe beweging. Onder he telt men er menige die zich voornamelijk op het styliseeren der film-tafereelen toeleggen, en met expressionnis-t.isrhe middelen te werk gaan om meer uitdrukking aan de karakters hunner helden, of aan de strekking van het verhaal te geven. « BI Dorado », « Jocelyn », zellfs « Don Jüan en Faust », en het « Spaansohe Feest », zijn het werk van manschen voelende dat de too-verlantaarn niet slechts een geperfectionneer-den theater dient te zijn, doch een kunst-on zich-zelif, met eigen expressie-middelen, ei. waar lijn en licht-spelingen, rithme en mu-ziek-begelaiding geen te versmaden factoren blijken.

Frankrijk, het land dat de uitvinding der cinema op eigen grond zag gebeuren, is ook de streek waar met den meestem ijver het drievuldig volledigingsproces van de cinema nagestreefd wordt. Wij lazen reeds hoever Parolini het bracht met de perspectief-film, hoe Gaumont de sinchronisatie van phono-graaf en cinetoestel wist te verwezenlijken, ho, e de film met natuurlijke kleuren in toepassing werd gebracht. Lumière gaf de wereld het princiep: honderden Fransche kunstenaars, technici en geleerden sparen noch tijd, noch talent, noch moeite, om het toestel van Frankrijk’» verdienstelijken zoon te volledigen en te bewerken dat het meer en meer worde een bron van schoonheid, een uiting van kunst, een bron van stoffelijk voordeel.

MARNIX.

« Hallo! niet meer getalmd! Dames en beeren, komt binnen. Een der roerendste drama’s zal u doen weenen, gekke en zotte tooneelen zullen u doen schaterlachen. En tevens zult u heel wat heerlijks en prachtigs uit verre landstreken te zien krijgen. Wacht niet langer, dames en heeren. Voor een spotprijsje kunt u twee, drie uurtjes prettig en leerrijk doorbrengen! Hallo! komt binnen! De voorstelling begint! »

Zoo roept en schreeuwt de cioemakwaker, die op, en neder voor den cinema wandelt, zijn woorden met breede gebaren onderstrepend.

De voorbijganger blijft staan, bewondert de krachtige stem en herkent spoedig in den uitroeper een vroegeren studiemakker.

Zonder twijfel, ’t was de oude vriend Karei, die zich op de collegebanken reeds onderscheidde door zijn krachtig geluid, zijn gekke kwinkslagen en voordrachtkunst. Zijn moeder was destijds fier over haren jongen, want die kon zoo fijn voordragen ea zingen. Zij zou er een. welsprekend advokaat of een gloedvol operazanger van maken.

Van alle markten was Karei thuis, die zijn dartele jeugd dagelijks uitfratste. Hij was een haantje-vooruit, een idealist, een aanvoerder en een vechter. Maar als hij eigenlijk het vuurtje goed aangestoken had, wist hij op tijd lange beenen te maken.

. Ija.ter wierp hij zich in den politieken strijd, huilde en brulde op meetings, lawaaide op straat en balkte verder bij kleine uurtjes in d,e nachtkroegen, en moest dan maar al te vaak rekening geven aan de politie om zijn nachttempeesten.

Van lieverlede geraakte hij aan den drank, maar ook aan lager wal. Met de politiek, die hem had moeten optillen, vergooide hij zijn idea'en, zijn toekomst, zijn leven. En zoo stond nu de oude studiemakker op den drempel van, den cinema als de lokkende sirene.

Zijn stem van vroeger, is niet meer zoo voldragen mooi, maar toch klonken haar machtige geluiden over de bnenigte en buitelden weg tegen de huizenrijen. De veel belovende jongen van vroeger staat nu hier met zijn mimstersbaardje van peper en zout als de officiee' -en betaalde cinemakwaker.

En toch is zijn taak zoo gemakkelijk niet: hij moet vinnige oogen in zijn kop hebben om het publiek te monsteren, rake woorden om de nieuwsgierigheid te prikkelen. Met een gulle lach om zijn mond moet hij trachten de . dames te doen binnenkomen en een ernstig gezicht moet hij opzetten als hij zich richt tot de deftige gedecoreerde heeren. Steeds moet hij aanhouden met zijn korte toespraken. Regent of sneeuwt het, vriest het dat het kraakt of brandt de zon als een heete oven, hij moet op post blijven en doorspee-ch-eni Tegen alle weders moet hij bestand zijn en zijn keel heesch en schor schreeuwen om bezoekers te doen binnenstroomen. Maar ook moet hij bestand .zijn tegen, de scheuten en schimpen van de ontgoochelde toeschouwers, die hem meer dan een keer verweh-schen voor het met opzet gepleegd boeren-

Hallo,.kumt binnen! De voorstelling betjint!

bedrog. Niet zelden krijgt hij op heftige wijze te hoorem dat de lui spijt van hun lief geldje hebben, want wat ze te zien kregen was geen dem waard.

Maar nu wordt hij bewust van zijn verloren roeping van Kamerlid en advokaat en weet zijn mondje te roeren om niet zijn plaats van uitroeper, kwaker te verliezen.

Zaakjes zijn zaakjes. En met krachtiger stem en breeder gebaren kondigt hij de dramatische, de komische voorstellingen aan.

« Dames en Heeren, laat de gelegenheid niet voorbijgaan. De eenlg mooie cinematograph i sehe voorstelling der stad. Het is juist een tusschenpooze. Langs hier om de plaatsbewijzen. Hallo! dames en heeren, gaat binnen. Een heerlijke avond. Een praehtzitting. »

12

mmPIMM

OHS Gmemfc

nimm

iiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

DE DUIVELSAKKER

In het zweet zijns aanschijn s, rusteloos en onverpoosd, in taaie volharding, zestig- jaar lang, had de oude Rog, een vrome Poolsche boer, gewroet op zijn land en door de jaren en door den arbeid was hij als vergroeid met zijn grond: deze werd zijn ziel en zjjn godsdienst. En die gehechtheid aan de aarde, die liefde voor het land, wou hiij terugzien in zijn twee zonen Pieter en Jan. Maar waar Pieter voelde als zijn vader, dezelfde aspiraties en dezelfde liefde kende, hij, de stoere, breedgeschouderde werker, daar tegenover walgde Jan van dit eenvoudige, eentonige leven, voelde zich verteerd door een steeds sterker wordende zucht naar rijkdom. Zelfs de tegen-

Charlotte (Lya de Putti).

woordigheid van de-kleine zachte Marina, die hem lief had zooals een vrouw lief kan hebben, liet him onverschillig. Alles was hem te eng, te dumpig buiten en hij toog naar de, stad, die met haar voelarmen als levende verleiding hem aantrok. In den roes van het groote stadsgebeuren leefde hij, de IJdele, nu zijn leven... Intusschentijd, ondermijnd door den ouderdom en gebroken door het werk,, zieltoogde de oude Rog en houdend Pieter’s hand in de zijne, als voor een heilig verbond, gaf hij hem de laatste beschikkingen. Dan wachtte hij nog slechts Jan, dien hij in dat ultiem oogeinfotik een laatste maal zien wou. Maar Jan kwam niet... De oude stierf, tus-srhen zijn zoon Pieter, Marina, de werkers,

Kleine zachte Marino (Grese Dierrks).

Jan Rog (Wladimir Gaidarow).

de gezellen, «n wanneer eindelijk Jan op zijn beurt binnenkwam, was hij... de laatste.

Voortaan zou Jan met zijn broeder Pieter de hoeve besturen, werken op het veld; maar hij was een vreemde geworden bij den eigen haard; hij verloochende zijn afkomst en trotsch. na een hevig tooneel met zijn broeder, die zijn minachtenden eigenaar niet dulden kon, vertrok hij weer, naar het onbekende, om voldoening voor zijn ambitie t.e vinden.

Het geluk scheen hem toe te lachen, want nog denzelfdert dag ontmoette hij de schoone Charlotte de Radomir, dochter uit het eerste huwelijk van den ouden graaf de Radomir, een kasteelheer uit den om trek. Het mooie, wat avontuurlijke meisje vatte voor den ijde-len Jan een spontane volle genegenheid op, zoozeer zelfs, dat zij hem aanraadde naar haar vader te gaan en zich als secretaris voor te stellen. Charlotte voelde zich beroesd door liefde voor dien man en hij maakte er gebruik van om allerlei stoutmoedige plannen ie smeden, zich beelemaal overgevend aan zijn heerschzucht. Hij ziet zich reed gehuwd met de grafelijke erfgename, reeds meester over die veruitstrekkende goederen: dat kasteel, dat weelderige land, die bosschen en veilden, maar ook over dat woeste stuk land,

Gravin Helena Radomir. . Peter Rog

(Stella Arbenina) (Eugeen Klopfer).

Zelfs de tegenwoordigheid van kleine Zoete Marina, liet hem onverschillig: alles was hem te erg, te dumpig, en hij trok naar de stad.

steriel als een dorre heide, een önmetelijke vlakte van desolatie en treurnis, door allen den « Du'ivelsakker » genoemd, voorbij den-iweiken ieder kwam, met angst in het hart en bang, makend een vluchtig kruis. En des avonds, gezeten rond liet haardvuur, wordt de droeve geschiedenis verteld van, de graven de. Radomir en van den « Duivelsakker », als een van die talrijke diep-ingewortelde legen-den in de Poolsche overleveringen.

Dienzclfden avond zaten weer de dienstboden van het kasteel van Radomir, maar ook de droomerige Helena, tweede vrouw van den graal',,in de geheimzinnigheid van de antiek-geweifde verblijfplaats stil te luisteren naar het verhaal der oude Mar fa...

« Eens was die akker vruchtbaar en bebouwd: mild was er het leven en rijk de oogst, en in de diepten van den grond was een schat verborgen; doch niemand kon er zich meester van jtnaken zonder de hulp van Satan. En het gebeurde dat een der voorouderlijke graven van Radomir het weerzinwekkende losgeld voor dien mysterieuzen schat betalen wilde, een verbond aanging met den duivel. Maar op hetzelfde oogenblik dat tij in den grond drong om den schat te zoo-'

ken, sprong, vurig, e«n vlam uit de aarde, een vlam, paars, groen en geel, en alles werd er door vermeid en verbrand, en sedertdien jbeeft geen -korrel zaad, er nog gekiemd. »

Graaf de Radomir, die in oude perkamenten look die zonderlinge geschiedenis had gelezen,! wou het geheim doorvorschen, het raadsel oplossen. Hij ontbood een beroemd ingenieur, sliet'hel land onderzoeken en het mysterie werd opgeihelderd: onder de aarde was verscholen een onmetelijke petroleumlaag van onschatbaren rijkdom... Maar waar die bron vinden op dat mijlen groote woest-eenzame land? Hoe hij ook zocht, vinden deed hij ze niet, en zijn krachten vergingen van dag tot dag. Ook Jan heeft de ontsluiering van het geheim gehoord, bij ook weet!

Wanneer de graaf korten tijd nadien zijn einde voelt naderen, dan laat hij door Jan zijn testament opmaken: aan Charlotte vermaakt hij al zijn goederen, aan Helena de grond. Jan, die alles weet, verandert van taktiek. Reeds lang had hij gezien dat ook Helena zich naar hern voelde gedreven; tot hiertoe echter was zijn oog steeds gericht op Charlotte; zij wordt hem onverschillig en op zekeren dag weet hij Helena zoo verleidelijk te treffen door zijn huichelachtige liefdewoorden, dat zij in zijn armen liggend hem den eersten sidderenden zoen geeft. Zoo verrast hen Radomir; maar hij verstaat: hij is te oud. Zijn physische ondergang verontschuldigt die daad, maar hij smeekt toch zijn mededinger, die de weelde der jeugd bezit: « Ge weet dat ze slechts de grond erven zal, maar toch bemint gij haar?... Welaan, lang lieh ik nier. meer te leven. Eerbiedig mijn huis tot aan mijn dood! » En de Dood kwam, zooals Hij voorzegd had. Dan huwden Jan Rog e’i Helena: hij om den grond, zij om de liefde. Zij huwden en dachten het geluk gevonden.

('Wordt vervolgd.) A. V. D.

BRIEVENBUS

avonds, wordt de droeve «esi tdedenis verteld, van de «raven de Radomir en van "den Duivelsakker,,.

HOOGEB., Mechelen. — In nummer 4? In Praatje « Muziek »?... Inderdaad, lees: « motieven van Schubert ». Zelf verbeterd? Proficiat!... Dat Othello Ophelia wurgt? Wel neen! ieder, behalve de « Neger », weet immers van thuis uit, dat Ophelia daar « Desdemona » heet! Dank. om de « terechtwijzing » (sic). Doch onze praatjes zijn... stenografisch.

YVONNE. — Gij hebt goed gelezen. « La Terre qui flambe » (De Duivelsakker) is een echte Poolsche film. — Rest mogelijk. — Altijd ter uwer beschikking. — Dank voor uwe wenschen.

PRIMA DONNA. — Rudolph Valerftino, Adres: Famous Players, La-sky Corporation, 485, Fifth Avenue, New-York City, U. S, A. Stuurt waarschijnlijk photo. Liefst in En-gelsch schrijven.

58. HOE MACH EEN MAN ZIJNS LEVENS LUSTEN.

Antwerpsçh Liedeboek.

Vloeiend.

1. Hoe mach een

2. Mijn lief-Jcen

3. Och, moch - te

4. Die ons dit

man zijns Ie -

ic den tijt

vens lus - ten, ver - - co - ren, ghe - - Ie - ven, lus-tich stel- de,

Die zijn Eer hi Dat hi Het was

lie - ve-ken ver - lo - ren mi laetst-wer-ven ver - - -mi min-de en ic hem een ghe-selle-ken jonc en de

heeft? Sijn sin-ne-kens zijn - liet; Hi en ley - de mi niet! Ic sou-de mijn her fijn; VrouVe - nus’lief

hem niet * - te -

in swaer dan deucht ken in hem daerrus - ten, Want dat hér-te-ken ghee - nen troost en heeft,

vo-ren, En nu laet hi mi int swaer ver — — driet.

stel - len. En la-ten hem oock int swaer — — — — ver — — driet.

quel-de; Het is so-quaet bi nij - - - ders te ' zijn.

Erkend als het oudste, het ware en het beste recept van onze dagen.

E. HAANEN, Vandermeerschstraat, 51, BRUSSEL

JSoir

cDe Slegante cU)ereld blinkt $ijn schoenen met

jL-ioisr isrom

Onovertroffen hoedanigheid, de meest in zwang zijnde tinten

LION NOIR PRODUCTEN, ru« Vondel, 42-U, Brussel

4de Handels-Jaarbeurs van Brussel, Stand nr 829

Achille GEY ZEN

178, KONINKLIJKESTRAAT, BRUSSEL

Telephoon: B 98.04 — Telegram-adres: OeyzellaBrussel

:: Bijhuis: 13, JESUSSTRAAT, ANTWERPEN::

ALGEMEEN AGENT VOOR BELGIË VAN DEN BEKENDEN PIANO

ALTUD VOORRADIG.

- 20.000 ROLLEN -VAN 65 en 88 NOTEN

' August Förster „

THE AUTOPIANO Kästner & C° Ltd

IN METAAL GEMONTEERD

ooof de LVroutD

Gremien aan onze ßezeressen

Steeds de belangen zijner lezers en lezeressen in acht nemend, wil De Cinema ook nu en dan een bladzijde mode-roodellcn geven. Dc teekening, welke men hier afgebepld ziet. werd uit het tijdschrift De Nieuwste Modes ontleend, verat verkrijgbaar aan Î.50 frank.

/K . {jfcj«ke van deze eemge gelegenteid gebruik.

orfÏP1‘s doen »worden a«n J. FELIX, 20. Albert de Latourstraat, Brussel, of aan den uitgeve XSSjP1' de tjn DE DIRECTIE.

ROYAL - ZOOLOGIE CINEMA

Zs Princesse inconnue

Veuve d’un prince régnant sur une province du Caucase, la princesse Olga s'était réfugiée à New-York où elle s’intéressait tout particulièrement aux artistes pauvres. Elle était aidée dans sa besogne par Rrowson, un de ses rares intimes. Son auteur préféré, est le poète Owen Carey à qui elle vient en aide, mais de crainte de quelque désillusion, la princesse veut rester inconnue. Cependant Owen Carey hérite de l’immense fortune de son oncle. Pressé de profiter de sa nouvelle richesse, il part au bord de la mer, emmenant avec lui un compagnon des mauvais jours, Franck Manners. Owen prenant son véritable nom de Craffeller est assailli par une multitude de solliciteurs et en particulier par M. et Mme Colben, qui cherchent à faire épouser leur fille Annie par le 'millionnaire. Fuyant l’indiscrète insistance de son consulat, la princesse venait se réfugier sur ce coin de plage. Immédiatement elle prenait en grippe Crai'feller. Celui-ci désirait faire sa connaissance et réussissait peu après à se faire présenter à elle. Mais la princesse montrait immédiatement l'aversion la plus profonde pour celui qu’elle croyait un vulgaire milliardaire et par contre entreprenait la conquête de Franck Manners qu’elle prenait pour le poète. Cependant à quelques temps de là se présentait un jeune Russe qui demanda à voir la princesse. Se trouvant soudainement en sa présence elle demandait à Craffeller de l’emmener immédiatement car elle redoutait d’être rappelée à son pays natal. Elle partait donc en compagnie de Craffeller pour la montagne et là se trouvait dans le même hôtel que les Colben, qui, pour brusquer lés événements, s’étaient décidés à jouer le grand jeu. Par une ruse bien féminine arrive-t-elle à faire déjouer le plan des.Colben. Cependant le Russe mystérieux réussissait à retrouver sa trace. En même temps Craffeller venait d’apprendre qu’un testament de son oncle avait été découvert et qu’il se retrouvait sans le sou et la princesse mise au courant de la véritable identité n’hésitait plus à lui faire connaître son amour. Mais celui-ci refusait d’épouser la richissime princesse. L’arrivée du jeune Russe allait les mettre d’accord. Il venait apprendre à la princesse que ses biens étaient confisqués par le gouvernement. Et comme ils étaient aussi pauvre l’un comme l’autre, rien ne les empêchait plus d’être heureux désormais.

i!ii 15 au 19

1. Défilé des Nations . . L. Frémaux

marche

2. KIMKTO

Revue scientifique

3. Patrie (valse de ballet) E. Paladhile

4. Quand le Cœur a parlé

Comédie dramatique avec Edith ROBERTS dans le rôle principal

5. La Juive....Halévy

Fantaisie

6. La Princesse inconnue

Comédie interprétée par Alla NAZIMOVA

Programma ran 15 int 19 äpril

L. Frémaux

1. Défilé des Nations .

marsch

2. KINETO

Wetenschappelijk

3. Patrie (wals uit het dansspel)

E. Paladhile

4. Als het hart gesproken heeft

Dramatisch tooneelspel met Edith ROBERTS in den hoofdrol

5. La Juive

Fantasie

Halevv

De onbekende Prinses

Tooneelspel vertolkt door Alla NAZIMOVA

SEMAINE PROCHAINE LE FIJ SENSATIONNEL

NERON

Merveilleuse reconstitution de la cour Romaine sous Néron l’impudique. Nous assistons aux intrigues de Poppéa, à la persécution des chrétiens, à la destruction de la cité impériale, pour satisfaire à un caprice du tyran, et finalement à sa chute et à sa mort. Il n’y a qu’un mot qui puisse décrire ce film: «PRODIGIEUX».

La mise en scène est formidable. On reconstitua la fameuse Maison Dorée, le Palais de Néron, et aussi les façades des maisons de Rome, qui devaient être incendiées par la suite. On tourna les extérieurs à Tivoli, à la villa d’Este, dans les Alpes italiennes, et les scènes du cirque Maximus au véritable Colisée de Rome.

L'interprétation est de tout premier ordre et il convient de faire une mention spéciale pour M. Jacques GRETILLAT, qui tient le rôle de Néron avec une véritable maîtrise et Mlle Paulette DUVAL qui est une Poppéa belle, cruelle et vraie. Comme figuration on obtint le concours de 65.ooo personnes.

Ce film passera üvec une adaptation musicale spéciale.

Le Onbekende Prinses

Een arme dichter, Owen Carey wordt beschermd door prinses Olga, een zijner bewonderaarsters. Deze, weduwe van een Kaukazische prins, is naar New-York gevlucht maar haar konsulaat wil haar dwingen terug haar plaats aan het Hof in te nemen, zooniet zullen haar goederen verbeurd verklaard worden. Olga wil haar leven leven en trekt zich terug in een wel-bezochte badplaats aan den Stillen Oceaan. Op zekeren dag verneemt Oweh dat hij millioenen erft van zijn oom... ’t Is een tij-:ling om van te smullen, maar vreezend overrompeld te worden door een zweem van lastigaards en ook omdat hij de overtuiging had dat alleen de armoede gepaard aan het talent, de bewondering, afdwingt, zoo neemt hij een vriend Franck Manners in dienst als zijn sekretaris en laat deze voor hem doorgaan, Owen Carey...

Dan verlaat hij ook zijn deknaam en herneemt zijn echte personnaliteit: Craffeller. De prinses wou dat Owen Carey geheel onkundig Bleef wie en boe zijn beschermelinge was: zij zelf kent slechts zijn werk. De millionnair en zijn sekretaris ontmoeten de prinses die zich eerst in den strik laat vangen maar toch eindigt met den echten Owen Carey te beminnen.

Op het oogenblik dat beiden elkaar hun liefde bekennen wordt de dichter verwittigd dat het testament van zijn oom nietig werd verklaard... Maar ook de prinses wordt op de hoogte gesteld van de inbeslagname harer goederen.

Beiden nemen het nieuws heel luchthartig op: zij zullen mekaar beminnen. En dat is toch zoo al het voornaamste!

POUR AVOIR UNE BIÈRE BONNE ET SAINE

Adressez-vous à la Brasserie

VAN HOM BEECK

BERCHEM - Tél. 5210

BIERES en BOUTEILLES - en FUTS

HABILLEZ

VOS

ENFANTS

BRITANNIA

77, Longue rue d’Argile

La ïoiiiiimre Générale Aiiiomnliile

12, rue Van Ertborn Tél. 2921 ANVERS Tél. 292ƒ

Agence pour la Province d’Anvers du Vrai “FERODO"

Agence pour Anvers des Roulements à billes S. K F.

Agence générale pour la Belgique du Diamond et Noble’s Polish

La seule maison de la place fournissant aux garages aux prix de gros

Maison «THY

106, rue de l’Eglise, 106

FO URFt U FIES

Arrangements — Réparations Conservation de fourrures Prix avantageux — Travail soigné

PHOTOGRAVEURS

DESSINATEURS

EUECUTIOH RAPIDE ET SOIGNÉE

Champ Vleminekx.. Ö ANVERS

wmmmm-mmmmmm. TfiLÉPH ' 9209

OUVRAGES DE DAMES

OUVRAGES DESSINÉS

LAINES, SOIES, COTONS, COUVRE-LITS, NAPPES, STORES, BONNETTERIE A LA MAIN, DENTELLES, JUMPERS

MAISON EMMA

Il luVIlWEtSKKX

WOL, ZIJDE, KATOEN. BEDSPREIEN, TAFEL-KLEEDEREN, STORES, KANTEN, HANDBREIGOED, JUMPERS

Anvers, Rue Vo.idelstraat, 15, Antwerpen

GARNITURES

POUR

Fumoirs, Salons, Boudoirs Chambres à coucher Verandah Fauteuils - Club

11, Longue rue du Vanneau

(près du parc)

I MEUBLES I

I Les plus grands Magasins en Belgique

9 Longue rue des Claires 9

(près Meir) 3

Grand choix de garnitures, 200 salles à manger, | = chambres à coucher, salons, cuisines, verandah’s, 1 bureaux, literies, chaises-longues, etc. etc.

I Maison Américaine 1

Meilleui marché qu'aillems |

I Ouvert tous les jours jusqu’à 8 h. < . g

§ Magasin fermé

Autos pour Cérémonies. Mariages, Baptêmes et Fêtes

Garage J & H. DEHU

Téléphone 3107 42, Canal des Brasseurs - ANVERS

VOYAGES A L’ÉTRANGER - EXCURSIONS PRIX A FORFAIT

cle ™

là yj

2>odl lk„ LLpje£pen,>— A. à.eT?00s -

cëk êêStc stkmtO

BRODERIES

DESSINS MODERNES

PERLAGES, BOUTONS, POINTSCLAIRS. PLISSAGE

M— RYCKAERT

RUE RUBENS, 17, ANVERS

TRAVAIL SOIGNÉ ET RAPIDE

jp- .. EMGELSCH HOE

V0NDELSTR., 19 CAUS (iabij St. Jansplaats)

De laatste nieuwigheden in Vilten Hoeden

Füxrrje leus Zie* Stalave